โชคดีตรวจเสร็จก่อน
เลยมาก่อนเวลาปกเล่ม 1 [บอลลูน&บูตัส]
ปกเล่ม 2 [โจ๊ก&กนก]
สนใจสอบถามรายละเอียดหนังสือ ติดต่อได้ที่ Mail luxilove_19690 แอท hotmail ดอท comMy love
Part 52
[Special Butus][ว่าไงมึง]
“มาวันไหนแน่”
[กูบินพรุ่งนี้ เอาน้องเต้ยไปด้วย]
“ดีวุ้ย!..ไม่เจอหน้านานแล้วด้วย ไม่รู้จะยังจำน้าบูตัสได้เปล่า”
[คึคึ..ได้สิพิมพ์หน้ามึงมีคนเดียวในโลก น้องหนุ่ยเพิ่งเจอครั้งแรกยังตัวติดกันแจเลยเหอะ]
“จริงดิ..สงสัยอยากมีมั่งฮะฮ่าๆๆ..ว่าแต่มึงถึงกี่โมง ได้กะเวลาไปรับสนามบิน
พวกกูอยู่ป่าตองมาไกลพอสมควรเลยนะ”
[เอารถที่ไหนมาวะ พวกมึงนั่งเครื่องไปไม่ใช่นิ]
“ของเพื่อนพ่อโจ๊ก เขาเปิดกิจการรถเช่าสำหรับนักท่องเที่ยว ได้รถตู้มาคัน
ค่าเช่าลุงเค้าไม่เอาให้เติมน้ำมันเองแหละ กลุ่มเรามีรถตู้ใช้ล่ะ”
[ใครเป็นคนขับ..ป่าตองต้องขึ้นเขาลงเขาไม่ใช่]
“โจ๊กขับ ตอนแรกบอลลูนกะเปลี่ยน แต่กูไม่ให้เสี่ยงยังไม่มีใบขับขี่
สุดหล่อเพื่อนเราขับนิ่มนะมึง ช่วงพวกกูติดถ่ายแบบ มึงอยากไปเที่ยวไหนให้พี่ต้นพาไปได้
ไอ้เขมกับน้องหนุ่ยไม่ต้องมาหง่าวแดกไปด้วย ถือเป็นทริปฮันนีมูนไม่ใช่นิ ล่อจองห้องสวีทคู่เลยนะ..อิอิ”
อดแซวไม่ได้ ตั้งแต่แบมวานให้ช่วยจองห้องพักที่เดียวกัน มันดันควักตังค์ล่อห้องสวีทเชียวแหละ
พวกผมสี่คนเพิ่มส่วนต่างเป็นห้องซูพีเรียร์รูม โจ๊กกับแฟนมันไม่ซีเรียส
พักห้องเดียวกันได้แต่แยกเป็นเตียงคู่ มันเคยนอนด้วยกันบ่อยๆ
คำพูดทอมแสบแมนได้ใจจริง ส่วนโจ๊กได้แต่ยิ้มแก้มแตกอย่างเดียว
ถึงขั้นนี้ผมกับบอลลูนไม่วุ่นวายกับพวกมันหรอก คู่หมั้นกันนี่นา
สำคัญถ้าผู้ใหญ่ไม่เห็นดีด้วย คงไม่ยอมให้กนกมาค้างเป็นอาทิตย์หรอกมั้ง
[แล้วมึงไม่ถ่ายแบบเหรอ ถึงคุยกับกูได้นาน]
“ถ่ายเหี้ยไรเล่า สองวันแรกพี่เขาเก็บภาพเดี่ยวพวกกูเรียบร้อย
รอนายแบบอินเตอร์ยังไม่โผล่หัวมาเลย ไม่รู้ติดอะไร พี่วิชญ์บอกมาถึงเย็นนี้
ความจริงต้องมาพร้อมพวกกู พี่วิชญ์เลยให้พี่ณรงค์เก็บคอลเลกชั่นเดี่ยว
ของพวกกูล่วงหน้าไปก่อน รู้งี้อยู่เป็นกำลังใจมึงตอนขึ้นศาลก็ดีหรอก
เห็นไอ้เขมเม้าท์ให้ฟังมันส์หยดติ๋งเลยสิท่า”
[อย่างที่เล่าให้ฟังแหละ เชื่อไอ้เถื่อนเขมมันขี้โม้] ผมรู้แบมมันเก่ง
ฉลาดหลักแหลมมากสุดในกลุ่ม มันถึงเป็นหัวหน้าแก๊งค์สวยประหาร
“ตอนนี้น้องเต้ยอยู่บ้านมึงหรือบ้านปู่ย่าวะ”
[อยู่กับปู่ย่าพรุ่งนี้ค่อยไปรับก่อนขึ้นเครื่อง ยุ่งเตรียมของน้องเต้ยอยู่เลยกู
ให้พี่ต้นพาไปซื้อยกใหม่หมด หน้ากูเป็นแม่ลูกอ่อนไปแล้วมึง ล่อเข้าแต่โซนของเด็ก
พนักงานพากันมองอย่างสงสัยตามระเบียบ พ่อน้องเต้ยเดินตามกูถือของต้อยๆ
ส่วนกูนะบูตัส สวมวิญญาณแม่ซะเลิศลอย กูเดินเชิดช้อปกระหน่ำ
เพิ่งรู้ซื้อของให้เด็กมันส์ดีเหมือนกัน ของที่บ้านอีห่าทีมกูไม่เอามาหรอก
หน้ามันยังไม่อยากมอง เลิกวุ่นวายได้กูกรวดน้ำคว่ำขันตามเหอะ เกลียดจริงชะนีไร้ยางอาย]
สวยตัวแม่คงเกลียดเข้าไส้แหละ
“อืม..คงไปแล้วไปลับ เจอมึงจัดขนาดนั้นก็นะ มึงมากูได้ไม่เหงา”
[แฟนมึงไปไหน ไอ้โจ๊กกับหนกหละ]
“ถ่ายซ่อมอยู่หาด กูร้อนขออยู่บนห้อง เดิมหนกจะอยู่เป็นเพื่อน
แต่ห่าโจ๊กมันไม่ยอมให้แฟนห่างสิ ลากไปเฝ้ากว่าจะถ่ายเสร็จคงบ่ายแก่ๆ”
[เจ้าชายมึงยอมให้อยู่ตามลำพังด้วยเหรอวะ..หวงปานจงอางหวงไข่ซะขนาดนั้น ไม่ได้ฟังมึงกับปากกูนึกภาพไม่ออกเลยนะ]
“ยอมซะที่ไหนกูอ้างปวดหัวหรอก เมื่อวานโดนแดดทั้งวัน ไม่ไหวร้อนฉิบหายตายห่าเลยแบม
ไม่คิดว่าถ่ายแบบจะลำบากเหมือนกัน วันนี้เล่นลากกันตื่นก่อนตีห้า เขาจะซ่อมภาพพระอาทิตย์ขึ้นด้วย กูโบกมือบาย”
[ตัวดำปี๋เลยดิ]
“ไม่หรอก..พี่ใบเตยเขาดูแลดี ทากันดงกันแดดสารพัดสรรหามารักษาผิวพรรณกูเหอะ
บอลลูนกับโจ๊กก็โดนด้วย พี่วิชญ์แกไม่ยอมปล่อยนายแบบโทรมด้วยซิมึง
ถ่ายเสร็จลากเข้าสปาตลอด ดีชิบกูเบาตัวไปเลยมึงชอบอ่ะมีคนมาดูแลให้
แต่บอลลูนสิ..ต้องให้กูสครับผิว นวดน้ำมันพอกโคลนห้องเดียวกัน แถมย้ำให้ใช้เทอราปิสรุ่นป้าเลยมึง กูงงจริงๆ”
[ยังจะงงอีก..แค่นี้น่าจะรู้แฟนมึงหวงขั้นเทพ ค่อยสบายใจหน่อย
นึกว่าบูตัสตัวขาวจะดำเป็นถ่าน ฮะฮ่าๆๆ] แบมมันอารมณ์ดีจริง
“แค่นี้ก่อนดีกว่า กูแวบไปกองถ่ายหน่อย ได้ไม่กวนมึงเตรียมของใช้น้องเต้ยด้วย แล้วไงเจอกันพรุ่งนี้”
[อืม..ก่อนขึ้นเครื่องกูโทรบอกอีกที เจอกันพรุ่งนี้บูตัส อย่าลืมดูแลตัวเองให้ดีนะมึง เดินเพ่นพ่านระวังฝรั่งฉุดไปเสียล่ะ..คึคึ!!]
“บ้า!ใครจะฉุด เป็นมึงสิไม่เถียง สวยอย่างมึงตุ๊ดแถวนี้อายเหอะ”
[เหอๆ..มึงเองพวกมันไม่อายเลยนิ ขึ้นปกนิตยสารอินเตอร์ได้หน้ามึงคงธรรมดาเกิ๊นละอีห่า..
อึนซะสายัญดอกสะเดาเรียกแม่แล้วเหอะบูตัส] มันทิ้งทวนก่อนวางหู ขอค้าน..ตั้งแต่มาถึง 3 วันแล้ว
ไม่เห็นใครชายตาแลผมสักกะผีก บอลลูนกับโจ๊กไม่เถียงเลย
เดินไปทางไหนมีแต่สาวแท้กะเทยเทียมยิ้มหวานขยิบตาให้ไม่มีเว้นระยะ
ผมกับกนกเซ็งไปตามๆกัน..เฮ้อ!
คุยกับแบมเสร็จลงลิฟท์ ออกประตูฝั่งติดกับหาดทรายขาวยาวสุดลูกหูลูกตา
ย่ำทรายไปกองถ่ายของพี่วิชญ์ กำลังปักหลักถ่ายซ่อมภาพเดี่ยวของโจ๊กกับบอลลูนเห็นอยู่ลิบๆ
ยกกองตีห้าเก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้น ผมขี้เกียจตื่นเลยไม่ยอมลุก
กนกมันเลี่ยงไม่ได้โจ๊กลากมาด้วย ให้ไปหลับต่อบนเก้าอี้ชายหาดแทน ทอมแสบจนปัญญาขัดคู่หมั้นสุดหล่อ
เดินทอดน่องสวมหมวกปีกกว้าง พี่ทีมงานให้ใส่กันแดด กางเกงสามส่วนสีขาวกับเสื้อยืดลายกระต่าย
ลืมบอกลูกชายผมเจ้าบรีสกับบ็อบ บอลลูนเอาไปฝากน้องวิทย์เลี้ยง แลกของฝากขากลับ
พ่อเจ้าสองตัวเล่นโทรหาลูกชายเช้าเย็นตั้งแต่วันมาถึง ดูท่าน้องวิทย์คงรำคาญพอดูบอลลูนเล่นโทรไปตอนกินข้าว
ดันขอให้น้องวิทย์ถ่ายรูปลูกชายส่งให้สดๆร้อนๆ ห่วงเวอร์เชียวแหละรายนั้น
“หลบแดดก่อนน้องบู ระวังผิวสวยด้วยสิคะ” พี่ใบเตยกวักมือใหญ่
ตากล้องมือโปรกับลูกทีมลงไปลุยน้ำโต้คลื่น ถ่ายภาพบอลลูนเปลือยท่อนบนนุ่งกางเกงบาติก
สกรีนลายต้นมะพร้าวสีแสบตา ดีสีเขียวต้นมะพร้าว ทำให้กางเกงบนตัวน้องดูดีซะไม่มีแหละ ไม้แขวนเขาดีจริง..ชิ!
มองผ่านแว่นกันแดดแบรนด์ดัง น้องเลือกให้กับมือเลยอันนี้
บอลลูนแอ็คท่าผมเซททรงปรกระหน้าผากนิดหน่อย
ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวดูกันห่างๆ ช่างภาพรัวชัตเตอร์ถ่ายนายแบบหน้าลูกครึ่ง
โชว์ซิกแพคกล้ามท้องซะเซ็กซี่ เอวสอบรับสะโพกแกร่งภายใต้กางเกงสีแจ๊ด
ช่วงไหล่รูปวีเชฟมัดกล้ามกำลังสวย ผลจากการฟิตเนสตลอดคอร์สดูแลของพี่พลัส
อุปกรณ์ถ่ายภาพอลังการซะขนาดนี้ยิ่งเป็นที่น่าสนใจใหญ่
ทีมงานร่วมสิบ พี่วิชญ์นุ่งกางเกงเลสวมหมวกแบบเดียวกับผม
ป้องกันสายตาด้วยแว่นกันแดดยี่ห้อดังเหมือนกัน ยืนกำชับช่างภาพจริงจัง
ตรงเก้าอี้ผ้าใบกนกหลับอุตุ อีกตัวร่างสุดหล่อยอดนายแบบหลับข้างกัน
คงเพลียเล่นตื่นแต่เช้า อดยิ้มกับความน่ารักคู่นี้ไม่ได้
ขนาดนอนโจ๊กมันยังเลื่อนเก้าอี้มาติดเลย สำคัญหัวทั้งคู่เอียงไปชนกันอีก
อดใจไม่ไหวล้วงโทรศัพท์มาเก็บภาพความประทับใจไว้หน่อย
ภาพเบื้องหลังกองถ่ายบูตัสลุยเองดีกว่า..คิกๆ!
มองน้องแอ็คท่าเพลิน ยิ่งตอนร่างกายเปียกน้ำเอวกางเกงร่น
โชว์ขอบกางเกงในยี่ห้อดังราคาครึ่งหมื่น หนึ่งในสปอนเซอร์รายใหญ่
สาวไทยสาวเทศเอามือปิดปากหน้าแดงตามเป็นแถว
เหอะ!..ได้เห็นแค่นี้พวกคุณเธอทั้งหลายยังตื่นเต้น
ผมเห็นมากกว่ายังไม่อวดเลยเหอะ..อร๊ายยย!!!..บอลลูนเซ็กซี่มากๆ..อร๊ากกก!!!
“ให้รอที่สนามบินเดี๋ยวส่งคนไปรับ เธอพาไปหาของกินในแอร์พอร์ตก่อนสิ
เอาบิลมาเบิกที่พี่..แค่นี้นะ” พี่วิชญ์เดินคุยโทรศัพท์หน้าตาเคร่งเครียดเข้ามาเลยเชียว
“นุช..พวกอเลกซ์กับมาตินลงเครื่องแล้ว การ์ดกับเมคอัพส่วนตัวรวม 7 คน
หารถตู้ไปรับได้เปล่า เร็วเลยพี่ให้อนงค์เทคแคร์อยู่ ท่าทางไม่สบอารมณ์ด้วยมั้ง
กำหนดเลื่อนเป็นความผิดพวกมัน ดันเหวี่ยงอนงค์อีก มาเที่ยวนี้ก็ไม่คอนเฟิร์ม
ปวดหัวชะมัดทำงานกับพวกคนดังเนี่ยะ ถือว่าดังแล้วเรื่องมาก ไม่ติดเอเจนซี่ใหญ่
เน้นเป็นอเลกซ์พี่ไม่ร่วมงานด้วยหรอก ฉายาวีนขึ้นชื่อตายชัก”
พี่วิชญ์บ่นอุบ ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าผมยืนใกล้ๆ
คงฟิวส์ขาดบวกร้อนด้วย ยังต้องคอยแก้ปัญหากะทันหันอีก เข้าใจพี่เขาเลยงานแบบนี้
แข่งกับเวลาสภาพแวดล้อม ทั้งแสงทั้งวิวสารพัดกว่าจะได้แต่ละสเต็ป
ผมแช่น้ำทะเลกว่าสี่ชั่วโมงมาแล้ว ตอนถ่ายรูปเดี่ยวตัวเอง
“พี่วิชญ์ครับ โจ๊กมีกุญแจรถตู้ ไม่ต้องไปหาเช่าที่ไหนเลยพี่ แค่มีคนขับไปรับก็พอ”
ผมรีบเสนอทางออก ถือเป็นการช่วยเล็กน้อย พี่วิชญ์เป็นคนมีน้ำใจกับพวกผมมาตลอด
“จริงสิ พี่ลืมกลุ่มบูมีรถตู้อยู่ ถ้างั้นรบกวนหน่อย” พี่แกยิ้มออกได้ ผมเดินไปปลุกโจ๊ก
“โจ๊กๆ..ธุระด่วนตื่นก่อนค่อยนอนต่อ” เรียกเบาๆไม่อยากรบกวนกนกมัน เห็นกำลังหลับสบาย
“อื้อออ!!..อาร่าย..บูตัส” มันงัวเงียผงกหัวมอง
“ขอกุญแจรถตู้ ให้พี่วิชญ์ยืมไปรับนายแบบต่างประเทศหน่อย ตอนนี้พวกเขารออยู่สนามบิน”
“อืม..” ว่าแล้วมันล้วงกระเป๋ากางเกง..สภาพสะลึมสะลือ
“ขอบใจ..มึงนอนต่อเถอะ” รับลูกกุญแจที่มันส่งให้ เดินกลับมาหาพี่วิชญ์ มีพี่ชาญคนขับรถกองถ่ายมายืนรอพร้อมแล้ว
“นี่ครับกุญแจรถ”
“ขอบใจมากบูตัส..อ่ะชาญรีบไปรีบกลับห้ามเถลไถลเด็ดขาด ใครบอกให้แวะไม่ต้องเลยนะ
ยึดคำสั่งพี่เป็นหลักพาเข้าเช็คอินที่พัก เสียค่าห้องฟรีมาสองวันแล้ว” พี่ชาญรับคำ รีบเดินไปโรงแรมซึ่งรถจอดไว้ที่นั่น
ถ่ายรูปบอลลูนจนจบเซท น้องถึงได้กลับเข้ามาพักในร่ม
พี่สไวรีบส่งเสื้อคลุมให้น้องสวม ผิวบอลลูนแดงทั้งตัวเพราะโดนแดดเผา
“เลิกกองกลับที่พักได้ วันนี้พอแค่นี้ ใบเตยกับนุชพาน้องสครับผิวอบตัวให้เรียบร้อย”
เป็นสิ่งที่ผมรออย่างจดจ่อ ชอบชะมัดเวลามีคนมานวดผ่อนคลาย ยิ่งตอนอบตัวเบาสบายโคตรๆ
“เดินมาคนเดียว” น้องจ้องผมตาขวาง หลังมีโอกาสอยู่กันลำพัง
“อืม..จะมากับใครอยู่กันที่นี่หมด” ผมเถียงสิ
“สั่งแล้วห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก”
ง่ะ! โดนดุเลยตู อะไรวะ..แค่เดินมากองถ่ายจะอะไรนักหนา
“ทำหน้าแบบนี้อีก เดี๋ยวโดน” เงอะ!..มองก็ไม่ได้ขู่จริง หลบตาก็ได้ฟ่ะ!
ตั้งแต่เป็นแฟนกันห้ามนั่นนี่โน้นตลอด..เยอะสาดดด!!!
“ป่ะ!..ปลุกพวกพี่โจ๊กกลับที่พัก” สวมเสื้อเสร็จหันมาบอก
ผมได้แต่เดินไปเรียกโจ๊กกับกนกลุกบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสาย
เราสี่คนกลับก่อนทีมงาน ซึ่งกำลังจัดเก็บอุปกรณ์กันอยู่
พี่นุชกับพี่ใบเตยตามมาห่างๆ คงมาจัดการติดต่อให้พวกเรา
สครับผิวอบตัวตามคำสั่งพี่วิชญ์ ไม่ต้องคุมบูตัสก็ยินดีทำ
งานนี้ทอมแสบร่วมแจมด้วยใช้เงินโจ๊กมันฮะฮ่าๆๆ..
ค่าตัวถ่ายแบบครั้งนี้โจ๊กบอกสบายมากเลี้ยงกนกได้ตลอดทริป..อิอิ
“หาอะไรกินกัน บ่ายสองแล้วหิวมากๆ” บอลลูนหันมาบอก
แต่ละคนพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนพากันเดินเข้าไปยังส่วนเรสเตอร์รอง
“บอลสั่งเลย พี่ไปล้างหน้าแป๊บ” โจ๊กมันบอก พยักหน้าชวนทอมแสบไปห้องน้ำ
หน้าตาคนตื่นนอนใหม่คงต้องการความสดชื่น
“ถ้างั้นผมสั่งรอเลยนะ” บอลลูนย้ำ
“อืม..ไม่มีปัญหา” บอลลูนจัดออร์เดอร์เสร็จสรรพ มีถามผมอยากทานอะไรเป็นพิเศษ
ไม่เรื่องมากแหละ ก่อนเที่ยงสั่งข้าวผัดอเมริกันไปกินบนห้องแล้วรอบ
ตอนนี้แค่กินไปพลางๆ..เก็บเกี่ยวกำไร..อิอิ
“แค่นี้ก่อนครับ” น้องยื่นเมนูให้พนักงาน ก่อนเธอเดินออกไปแอบเหล่หางตาเขินใส่น้องอีก
ชิ..ออร่าเปล่งประกายกระแทกตาสาวๆแหละ
“ลูกชายกูเป็นไง” หลังสั่งอาหารเสร็จ ล้วงโทรศัพท์กดหาน้องวิทย์ สามเวลาหลังอาหารไม่มีพลาด
“เออ..กูรู้หอกหัก ว่าแต่มึงดูแลลูกกูดีๆ พรุ่งนี้ห้ามลืมพาไปอาบน้ำตัดขน
ไอ้เหี้ย!..ลากไอ้เอกเมียมึงไปด้วยสิวะ อายเชี้ยไรลูกกูออกจะน่ารักทำมาหน้าบาง
ทำไม..กูเห็นพวกมึงตัวติดกันตลอด ได้ก็ดีไม่ต้องหนีไปมีใครที่ไหน
มึงไม่มีปัญญากดมันยอมเป็นเมียมันแทนสิ..ฮะฮ่าๆๆ..อืมอย่าลืมดูแลลูกกูดีๆ”
อารมณ์ดีจริง หน้าหล่อโชว์ลักยิ้มข้างแก้มใหญ่เลย
“มองอะไร..หืม” แหนะ..วางหูเสร็จหันมาเล่นงานตูเฉย
“เปล่า..อารมณ์ดีเนอะ” หยอกซะเลย
“หึ..มีบ้าง นานแค่ไหนที่เราไม่ได้มาต่างจังหวัดกัน ตั้งแต่พ่อกับแม่จากไปสินะ” จู่ๆน้องก็เปรยขึ้นมา
“อืม..เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่คุยกันอยู่” ตูงง???
“มาถึงถ่ายงานตลอด ได้ข่าวนายแบบอินเตอร์มากันแล้วดิ”
“อืม..พี่ชาญกำลังไปรับ เอารถตู้เราไป”
“เย็นนี้คุยกับพี่วิชญ์ให้ถ่ายเดี่ยวพวกนั่นไปก่อน เราได้มีเวลาว่างไปเที่ยวกัน
อย่างน้อยๆก็สองวัน เราเก็บภาพเดี่ยวกันก่อนแล้วนี่” ไม่คิดว่าน้องจะมีทริปอยู่ในหัว ร้ายกาจใช่ย่อย
ต่อด้านล่าง