^
^
^
นั้นแหละคับวิธีเรียกผมที่ถูกต้องจุดธูปเทียนแล้วเรียก
โดนตัดหน้าเจาะไข่อีกแล้ว
..........ชะมดบุกกก!!!!!!!!..........
ว่าแต่ตอนนี้หวังอะไรกันหรอ...ผมเดาไม่ถูกไม่รู้เรื่องจิงๆ
พี่เต้ยครับ....หึหึหึ ขออนุญาต เอาไปวาดเป็นแฟนอาร์ทเลยละกันนะพี่ -____,-
หึหึหึหึ......มีหลายช็อตโคตรเลยฮะที่อยากเอาไปวาด (แสยะยิ้ม)
(แต่ไม่ใช่ช็อตพวกนั้นหรอก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก)
วาดออกมาไม่หล่อเท่าตัวจิงมีเคืองนะคับไอน้อง
วันนี้ผมไม่มีงานเลยมานั่งเล่นที่สตูอารมณ์คนว่างงาน
นับวันงานยิ่งน้อยลงเรื่อยๆอนาตตัวเองจริงแต่ดีที่เงินเดือนมันไม่ลดตาม(555)
“มาอีกแล้วมึงไม่มีเรียนรึไง” ผมนั่งอยู่ตรงระเบียงที่เก่า
“วันนี้จารย์ไม่อยู่เลยว่างแวะมาหาคนด้วย” เจนั่งลงข้างๆผมเอาหยิบบุหรี่ผมที่วางอยู่ไปหน้าด้านๆ
“เป้จะมาตอนเย็น” ผมบอกเจไปเพราะไม่รู้ว่ามันจะมาทำไมถ้าไม่มาหาเป้
“คงไม่มาแล้วมั้ง” เจปล่อยเสียงลอยออกพร้อมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพราะมึงไงเจโลกถึงร้อน
ผมก็ไม่ได้ว่าจะไรไม่มาอะไรไม่รู้ช่างมัน...ไม่สนอยู่แล้ว
“กูเลิกกับเป้แล้ว” เจพูดออกมาลอยแต่ผมไม่ได้แปลกใจเท่าไร
“ตอน?”
“เมื่อก่อนมาหามึง”
“อืมดีใจด้วยไปทำผู้หญิงที่ไหนท้อง” ...คือมันเดาสาเหตุอื่นไม่ออก
“รู้ได้ไงว่ะ” เจอึ้งผมอยากจะขำจริงๆให้ตาย
“มึงไม่ยอมใช่ถุง” ผมพูดตรงทำเอามันหน้าเสีย
“หึขอบคุณ...เอาเด็กไว้ดีไหมว่ะ”
“มาถามคนไร้ศีลธรรมจะดีรึไง”
“กูอยากได้ความเห็นจากมึงมากกว่า” เจหันมามองหน้าผม ผมเลยยิ้มแสยะให้ไป
“ถ้าไม่พร้อมก็ไปเอาออกถ้าไม่อยากขอตังพ่อมึงยืมกูก่อนก็ได้” ...ถ้ามันไม่พร้อมก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้
“แต่นั้นมันลูกกูนะเต้ยกูยังไม่อยากเป็นพ่อคนหรอกกูเพิ่งขึ้นปีหนึ่งแล้วอีกหลายอย่าง” เจเริ่มเสียงดังขึ้นคงเพราะอารมณ์มั้ง
“แม่เด็กละ” ผมถามไปเพราะถ้าแม่เด็กเป็นเด็กเที่ยวมันก็ช่วยไม่ได้
“คงดรอปไว้แล้วค่อยเรียนต่อห่า...พ่อฆ่ากูตายแน่” เจมันหน้าเสีย
“อยากเลี้ยงไหม” ผมถามเจถ้ามันเริ่มจากพ่อกับแม่เด็กไม่อยากเลี้ยงอย่ามีเลยดีกว่า
“ลูกกูแม่มันไม่เลี้ยงกูต้องเลี้ยงอยู่แล้ว” เจพูดทำเอาผมสบายใขขึ้นหน่อย
“แล้วมาคุยเรื่องแท้งทำไม”
“กูเสียดายเวลา”
“แต่กูว่ามึงเป็นพ่อคนได้” ผมพูดเหมือนจะเป็นคนดีแต่มันเลี้ยงได้จริงรึเปล่านี่อีกเรื่อง
ผมคุยกับเจสักพักเจถึงไปหาเพื่อนต่อส่วนผมเลยรอดูเป้ก่อนไม่รู้จะเป็นยังไงแต่คงไม่มีไรมาก
“สภาพไม่แย่อย่างที่คิด” ผมทักตอนเป้เดินมา
“เหอๆสมควรจะเลิกตั้งนานแล้วด้วยซ้ำพี่ต้องละ?” เป้ถามเสียงสบาย
“ระเบิดลงอยู่ชั้นบนมั้ง”
“ไปทำงานนะ” เป้บอกแล้วพยักหน้าให้ผมครั้งนึงแล้วเดินไปทำงานข้างบน
ผมมาคิดเล่นถ้าตอนนี้ผมเป็นพ่อคนเหมือนเจผมยังจะอยากเลี้ยงลูกไหมคำตอบแน่นอนว่าไม่
ผมไม่เลี้ยงออกมาให้เป็นเหมือนผมเด็ดขาดอีกอย่างคือผมไม่ได้เข้าใจคำว่าครอบครัว
เรื่องจะสร้างครอบครัวเลิกคิดได้เลยเริ่มพบข้อดีของการมีแฟนเป็นผู้ชายแล้วอย่างน้อยมันก็ไม่ท้อง
“ข้าวมาส่ง”ผมเดินเอาข้าวไปให้พี่ต้องเพราะเย็นว่ามันเย็นแล้วยังไม่ได้กินไร
“โดดงานกันไหมที่รัก” เสียงเรียกคะแนนสงสารสุดๆ
“ว่าแล้วรีบกินแล้วทำงานเลย” ไม่ใช่ไม่อยากโดดหรอกแต่โดดบ่อยๆแล้วงานมันค้างเยอะ
แล้วก็ต้องมาทำงานวันไม่ได้หลับไม่ได้นอนอีกนึกแล้วอนาถ
“โหดร้ายชะมัด” พี่ต้องบ่นๆแล้วกินข้าวไม่ลืมยัดข้าวให้ผมเป็นช่วงๆอีก
กินขนมเล่นจนอิ่มแล้วยังจะมายัดข้าวกันอีกเฮ่อออ!!!
“เออวันนี้จะมีวงมาอัดเสียง” พี่ต้องพูดขึ้นมา
“อืมแล้ว?” ผมถามเพราะเหมือนจะโอนงานมาให้ผมทำ
“คุณเต้ยดูวงนี้นะคับ”
“ได้คับคุณต้อง” ทำก็ทำยังไงก็ว่างอยู่แล้ว
ผมลงไปดูตารางนัดก็เห็นมีวงจะมาอัดแต่ตอนประมาณหัวค่ำ
ผมเลยนั่งรอหาเกมส์เล่นไปฆ่าเวลาวงที่นัดก็มาถึงก่อนเวลานัด
“นนท์ที่จองห้องไว้รึเปล่าคับ”ผมถามเพราะเวลานี้ไม่มีใครจองไว้มีวงน้องเค้าวงเดียว
“คับ” คนที่ขานรับคงเป็นนนท์ช่วยอีกสามคนที่เหลือก็เงียบปล่อยนนท์คุยงานกับผมก่อน
“โอเคเดี๋ยวพาไปห้องซ้อมแล้วซ้อมกันไปก่อนประมาณครึ่งชั่วโมง” ผมบอกนนท์ตอนบอกลายละเอียดเสร็จ
“พี่เต้ยมีเบอร์ไหมคับ” นนท์ถามผมตอนเดินขึ้นบันได
“จะเอาไปทำไมน้อง” ผมถามเป็นเชิงเพราะมีลางสังหรณ์แปลกๆ
“เอ่อ...เวลามีปัญหาจะได้โทรถามได้นะคับ”
“งั้นโทรเข้าเบอร์พี่ต้องนะคับคนที่น้องโทรติดต่อคนแรก”...ไอ้นี่เด็กกูซัดสักทีดีไหม
หัวข้อ: เฮ้ย!เท่าไรว่ะ>>06/01/2012 (อ่าน 1102579 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก