หลังจากกล้าๆกลัวๆ หลบไปทำใจกับ warning สีแดงตัวเป้ง
กลับมาอ่านต่อแล้ว ปรากฎว่าพี่เล่ย์สุดเท่ของเรา

น้ำตาไหลพรากๆ
ยิ่งตอนพุคิดถึงพี่เล่ย์นะ น้ำตาติ๋งๆเลย สะเทือนใจมาก
มันเหมือนเรารู้จักเขาจริงๆ รับรู้ถึงความรู้สึก ถึงความรักของทั้งเลย์พุและเล่ย์เกียร์
ตอนนี้แค่คิดถึงพี่เล่ย์ ก็ยังน้ำตาซึมๆอ่ะ คนเขียนเก่งมากๆเลย

แม้จะยังไม่รักเกียร์เท่าเลย์ เพราะเหมือนเพิ่งได้รู้จักตัวตนเกียร์
แต่ก็เชียร์อยู่นะ เกียร์เองคงเท่ไม่น้อยหรอก และคงรักพุไม่แพ้พี่ชายแน่ๆ
มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ

ปล.คิดถึงเล่ย์
