กูจะเอามันแล้วไมมึงมาเอากู 0[]0! ตอนที่2.
.
.
.
“น้ำ หวาน ของ กู”กูพูดจบไอเตี้ยก็สรรเสริญกูซะดังเชียวก่อนมันจะสะบัดตูดวิ่งออกไป เพื่อ?? 555+ สวัสดีกูชื่อชื่อ ไฟ
รู้แค่นี้ก็พอแล้ว ไอเตี้ยนั้น? ชื่อไรนะ ซอง ซอก ซอล อะไรสักอย่าง น้ำหวานมันเคยบอกไว้
มันเป็นมนุษย์ประหลาดมาก ประหลาดยังไง? ถ้าให้เล่าก็ต้องย้อนไปเลย
*******************************
กูเดินเข้ามาในร้านโดนัท งานที่กูทำเป็นอาชีพเสริมหลังจากเรียนเสร็จก็นะ มันว่างกูก็ไม่ใช่คนมีอันจะกิน
งานอะไรที่ทำได้ก็ทำ กูเข้าไปก็เจอไอน้ำหวานมันนั้ง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรของมัน?
“ยิ้มเป็นคนบ้า ลูกสอบได้ที่1หรือไง”
“อย่างนั้นก็ดีสิ เพื่อนจะอารมณ์ดีไม่ได้หรือไงครับ?”
ครับ ไอน้ำหวานกับผมเป็นเพื่อนกัน รู้สึกจะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ ป.อะไรสักอย่างนี้แหละ ผมไม่เคยเห็น
หน้าพ่อกับแม่มันหรอ มันบอกมันก็ไม่เคย มันถูกทิ้งไว้หน้าโรงเรียนป้าพร ขายไก่เลยเอามันมาเลี้ยง
แต่ป้าพรบอกว่าหน้ามันเหมือนแม่มันเลย เพราะงั้นมั้ง เลยโดนแกล้งมาแต่เด็กๆ แล้วเรื่องของเรื่องคือมันเลขที่1
แล้วกูเลขที่2ไง เลยต้องนั้งติดกัน แม่งโดนแกล้งอะไรกูพลอยโดนไปด้วยตลอด วันนั้นคือกูเพิ่งโดนด่าเรื่องมาเรียนสาย
หงุดหงิดๆอยู่ แม่งปากระดาษแกล้งไอหวาน เสือกโดนกูไง เลยซัดเข้าให้จากนั้นชายา
“ไอไฟผัวน้ำหวาน” มันก็ติดตัวมาตลอดนี้และ --*
ถามว่ากูรู้สึกอะไรกับไอหวานมั้ย? ตอบแบบตรง เหี้ยๆ ไม่เคย ไม่เคยคิดอะไรกับมันเลย อาจเป็นเพราะกูกับมัน
รู้จักกันมานานโครตพ่อโครตแม่ละมั้ง ตั้งแต่ ประถม ม.ต้น จรด ม.ปลาย ที่ต้องเรียนห้องเดียวกันกับมันมา
(ก็ได้มันเป็นต้นแบบตั้งแต่การบ้านยันข้อสอบ-*-) จะมีแต่คนยุให้กูเอามันทำเมีย แต่กูก็ไม่เคยคิดทำนะ
ใครจะไปทำลงวะ ถึงหน้าตามันจะหน้ารักจัดๆ แต่ ณ ตอนนั้นเด็กอายุ 15 แต่มีลูกสอง คุณยังอยากจะ
เข้าไปสร้างความวุ่นวายให้มันอีกหรอ? กูไม่อะ ขี้เกียด แค่นี้ชีวิตมันก็ยุ่งพอแล้ว แถมบ้างครั้งกูยังต้องช่วยมันเลี้ยงลูกด้วยนะ _ _*
“แล้วเป็นไร หน้ามึงแลแรดกว่าปรกติ”
“ฮาฮาฮ้า ช่างเหอะ มีลูกค้ามาจีบหวานอีกแล้ววะ” เรื่องปรกติของมันที่จะโดนลูกค้าผู้ชายจีบครับ ตั้งแต่รู้จักกับมันมา
เคยเห็นผู้หญิงมาขอเบอร์มันแค่2ครั้ง 1ใน2ขอให้พี่ชายด้วย กูจำได้
“แล้ว? มันวุ่นวาย กับมึงรึไง?” และก็เป็นเรื่องปรกติเองเช่นกันที่ผมจะต้องแกล้งเป็นแฟนมัน เพื่อกันผู้ชายออกจากชีวิต
ของมัน ไอไฟมึงช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐอะไรเช่นนี้ ฮึฮึ
“เปล่า พี่เขาน่ารักดี” มันพูดแล้วก็ยิ้มกว้าง
////////////////
“พี่ไม่อยากสมัคสมาชิกแล้วขอสมัครเป็นแฟนน้องได้มั้ยครับ”
“พี่ไม่ทานที่บ้าน ไม่ทานที่ร้าน แต่ทานในใจน้องน้ำหวานได้มั้ย”
“อย่ามองพี่แบบนั้นสิครับ พี่รู้ว่าพี่หล่อ แต่พี่ไม่ว่าหรอกพี่รู้ว่าน้องน้ำหวานชอบมองพี่”
“โดนัทนี้ใครเป็นคนทำครับ มันหวานเหมือนชื่อของน้ำหวานเลย”
“พี่ไม่กินโดนัทก็อิ่มได้นะ จ้องหน้าน้ำหวานนานๆพี่ก็อิ่มแล้ว”
“พี่รู้แล้วครับว่าทำไมโดนัทถึงต้องมีรู เพราะมันจะเป็นบ่วงที่รัดตัวพี่ไว้กับน้องน้ำหวานนี้เอง”เคร้ง!!“มันลื่นๆ ไม่มีอะไร” ผมบอกก่อนจะก้มลงล้างสเปซ*ต่อ ผมใช้หางตามองมัน มันใช้หางตามองผม กูเข้าใจแม่งแล้ว
ว่าทำไมคราวนี้ ไอหวานมันถึงไม่เรียกใช้บริการขับไล่ผู้ชายของกู
“พี่อยากให้น้องน้ำหวานเลิกทำงานที่นี้จัง”
“ทำไมละครับ”
“ก็ดูสายตาแต่ละคนที่มองน้องน้ำหวานสิครับ พี่ไม่ชอบเลย”
“ทำไมละครับ”
“ก็มองเหมือนจะกินน้ำหวานเข้าไปทั้งตัว บ้างครั้งก็มองพี่คงอิจฉาที่น้ำหวานชอบคุยกับพี่ละมั้ง”
โธ่!!! ไอควายยยยยย เค้ามองมึงเหมือนน้ำหวานนั้นแหละ จัดง่าววว เอ้ยยย ถ้าให้ผมเปรียบนะ
ไอหวานเหมือนลูกเชอร์รี่ หวานๆ ลูกเล็กๆหน้ารักเห็นแล้วอยากปกป้อง ส่วนมันคง เป็นลูกเลมอน
เปรี้ยวแต่เสือกแอบหวาน มองแล้วเหมือนแม่งจะมีแต่ความสุขตลอดเวลา(แม่งบ้าเปล่าวะ-*-)
ไม่รู้มันไปเอาความมั่นใจจากไหน ถึงกล้ามาจีบน้ำหวานไอหวานมันสูงไม่ถึง160 ไอเหี้ยนี้สูงกว่าหวานมันไม่ถึง5เซน
มึงก็ช่างกล้ามาจีบมันมาก ผิวพรรณมันก็แบบลูกผู้ดี ขาวๆชมพูๆขนาดกูว่าไอหวานมันขาวมากแล้วเจอไอห่านี้
ไอหวานมีหมอง แล้วมุขมันแต่ละมุข หน้าเอาตีน ลูบหน้าแม่งชิบหาย
เอาไขสมองส่วนที่เท่าไรคิดออกมา ไม่ใช่แค่เสี่ยวนะแต่
โครตเสี่ยว!!!!!
กูอดทนด้วยความพะอืดพะอมฟังมันจีบไอหวานด้วยประโยคแบบนี้เป็นเดือนๆ กูว่ากูก็พยายามแล้วนะ
คำก็พี่ซอลอย่างนั้น คำก็น้องน้ำหวานอย่างงี้ โถ่ถุย ไอตะลิงปลิงเห็บหมา กล้าเรียกแทนตัวเองได้พี่เต็มปากเต็มคำ
มึงรู้มั้ยเนี้ยว่าอายุไอหวานมันเท่าไหร่ แก่แล้วนะเว้ยยย มันอายุเท่ากู กูปี3เนี้ย แก่พอมั้ยยย
กูก็ว่าที่ยอดขายพุ่งเอาๆ ร้านกูมีนายกวัก2ตัว ยืนยิ้มไปยิ้มมา เรียกแขกให้กูอยู่นี้ไง!!กูก็อาจจะพยายามอดทนต่อเสียงเห็บเสียงหมัดไปได้ เพื่อยอดจะถึงเป้ากูกะไอหวานได้ค่าคอม*ก็เปรม!!
กูพยายามมองมันให้เป็นประโยชน์ ถ้า! ถ้า! ถ้า! ถ้าไอห่านี้แม่งไม่ตั้งตัวเป็นอริกับกูอย่างชัดเจน
ถ้าไอหวานไม่อยู่มันพร้อมจะเปิดสงครามกับกูทันที่
“น้ำหวานจะต้องชอบกู”
“มึงก็เป็นแค่เพื่อนร่วมงานอย่าสำคัญตัวผิดเลย”
“ไอดำ! มึงห้ามเอามือสกปรกมาจับน้ำหวานของกูนะ”
“หน้ากูหล่อกว่ามึงอยู่แล้ว มองให้ตายความหล่อกูก็ไม่แพร่ไปถึงมึงหรอก” โถ่!~ ไอหล่ออออ หล่อมากก หล่อจนคนเค้าจ้องจะเอามึงเป็นเมียกันค่อนห้างแล้ว!!~
มันคงคิดว่ากูชอบไอหวานสินะ ได้!! กูจัดให้มึงได้!!หลังจากนั้นมันก็แข่งเรื่องน้ำหวานกับกูมาตลอดที่เรียกว่าแข่งคงมันคนเดียวนั้นแหละที่แข่งเพราะกูแค่ชอบเห็นเวลา
แม่งทำหน้าจะเป็นจะตายถ้าผมกับไอหวานโชว์สวีท ไอนี้เห็นมันนิ่งๆเย็นๆแบบนี้ โครตชอบแกล้งคนอื่นเลย
ยิ่งนานๆจะมีเหยื่อที่มันสามารถแกล้งได้ผ่านเข้ามาให้มันได้แกล้ง ส่วนเรื่องที่กูชอบทำเป็นหวานใส่มัน
มันก็ขำอย่างเดียว แต่ก็ยอมรับมุขกับกู บอกนานๆจะเห็นกูบ้าจี้ทำอะไรแบบนี้
***********************************
หลังจากที่ไอเตี้ยมันสะบัดตูดหนีไป กูก็เช็กน้ำในสเปซว่าเหลือพอจะขายมั้ยหรือจะทำเพิ่ม ลากกล้องพสาติกสีน้ำเงิน
เดินไปเติมโดนัทหน้าตู้ ให้มันแลเต็มตลอดเวลา ทำงานของกูไป
4ทุ่มกว่าแล้ว
กูจะเดินไปเอารถขี่กลับบ้านวันนี้วันศุกร์ แม่งคนเหมือนหนอน แม่งรวยนักทำไมไม่ซื้อแป้งไปทำเองเลยวะ
มาซื้อแดกอยู่ได้ ไอพวกใช่เงินไม่เป็น ชิ้นละ 26 บาท แดกข้าวได้เป็นจานมึงเข้าใจมั้ย แล้วมึงรู้...
“
เฮ้ย!! ปล่อย” เหี้ย กูนึกว่าเสียงผี!!!
“ก็ให้โทรศัพท์ไปแล้วจะเอาอะไรอีก”
“อย่ามาจับนะเว้ย ปล่อยๆๆ”
ก็อยากจะไม่สนใจนะเว้ย แต่กูเสือกเป็นคนขี้เสือกวะ เดินเข้าไปดูก็เห็นไอเตี้ย โดนกดลงไปกระโปรงรถแล้ว
เสื้อขาดด้วย ผมมองมัน มันมองผม 4 ทุ่มแล้วมั้ยแม่งยังอยู่นี้วะ บ้านช่องไม่มีให้กลับหรือไง
.
.
.
“ไอสัด มองอยู่นั้นแหละ ช่วยกูซะที่เด้ไอฟายยยยยยยยยยยยยย”แหม่ ปากดีหน้าช่วยเหลือจริงๆ!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------**
จบไปอีกหนึ่งตอนนนนน ดีใจมากๆเลยที่มีคนมาคอมเม้นให้เยอะกว่าที่คิดเลยจริงๆ*เช็ดน้ำตา*
กลัวจะเขียนไม่สนุกจัง แต่ก็อยากจะเขียน เพื่อฝึกฝีมือตัวเอง “กรุงโรม ไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว” 
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
คำศัพท์
*สเปซ เป็นเครื่องทำความเย็นของน้ำ เช่น กาแฟ น้ำส้ม โกโก้ จะมีถังน้ำ+อุปกรณ์ ที่ต้องถอดออกมาล้าง
**ค่าคอม เป็นเงิน2% ของยอดขาย หากเดือนนั้นเราขายถึงเป้าก็จะได้เงินในส่วนตรงนี้ (ตอนนี้ไม่แน่ใจว่ายัง2%อยู่รึเปล่า)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
