ตอนที่257
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมก็ลองใจ(อ่อย)ไอ่นัดนะ ว่ามันจะทำอะไรผมหรือเปล่า แต่มันก็ไม่ทำ ดี ที่รักษาคำพูดได้ ผมออกมาจากห้องน้ำมันก็รื้อเอาคอมมาเปิดเพลง
ส่วนผมนะหรอ ล้มตัวลงนอนแล้วหลับเลย
ต่อๆๆๆๆๆ
ผมตื่นมา เกือบ10โมงละ
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ” ไอ่นัดมันหันมาถาม
“ยังมั้ง”ถามไม่คิด
“กวนแต่เช้าเลยนะ”
“อือ”
“ไปอาบน้ำไป”
“ปวดหัววะ”ไม่ปวดได้ไงละ ทั้งเหล้า ทั้งเบียร์ผสมกันมั่วเลย ดีนะกินไม่เยอะ
“ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวออกไปหาข้าวกินกัน”
“จะไปไหนวะ”
“แถวๆนี้แหละ”
“อืม แล้วเมิงไม่อาบหรอ”
“อาบแล้ว”
“แต่ชุดเดิม”
“Yes sir”
“อยากกินข้าวต้มร้อนๆๆๆๆๆๆๆๆ วะนัด”
“แล้วไง”ฟายยยยย
“ออกไปซื้อให้หน่อยดิ เดี๋ยวอาบน้ำรอ”
“เดี๋ยวๆ ขยายความตรงที่บอกว่าอาบน้ำรอหน่อยดิ”
“คิดส้น....อะไรเนี้ย เมิงออกไปซื้อ กรูจะไปอาบน้ำรอ เมิงกลับมา กรูอาบน้ำเสร็จ พอดี ได้กิน”
“เฮ้ออ คิดไปซะไกลๆ
“สมองเมิงอะ คิดให้สูงกว่าใต้สะดือหน่อยดิ”
“จ้าๆ พอๆๆ ถ้าจะด่าก็ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวไปซื้อให้”
“ok เชื่องดีวะ”ผมเดินเข้าห้องน้ำ แต่ก็แอบแซวมัน
ตุ๊บๆๆ
“อะไรนัด”มันเคาะ ไม่ใช่ดิ มันทุบประตูห้องน้ำซะแรงเลย
“มะกี้พูดว่าไงนะ”
“ป่าวววววว ยังไม่ได้พูดอะไรเลย”
“ได้นะยิน เชือกๆอะไร”
“ป้าวววววววววว”กรูว่าเมิงเชื่อง ไม่ใช่เชือก
“เดี๋ยวไปซื้อข้าวละนะ อาบไวไว”
“เออ”กูเคยอาบเกิน10นาทีหรอ
ผมอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ มันก็ยังไม่มา
ไปดูไอ่ธีร์ก่อน ตื่นหรือยัง
ผมไปเคาะ ก็ไม่มีใครเปิด ตอนแรกคิดว่ามันไม่อยู่กันแล้ว
แต่ผมลองบิดลูกบิดดู มันไม่ได้ล็อค
นอนอย่างกับโดนยาเบื่อกัน ขาก่ายกันไปมาเต็มไปหมด
ผมไม่ปลุกนะ เดินกลับห้องคืน
ตู๊ดดดดดดดดดดด
ตู๊ดดดดดดดดดดด
ตู๊ดดดดดดดดดดด
“โหลนัด”
“ว่าไงตัวเอง”
“อยู่ไหน”
“รอซื้ออยู่ คนเยอะวะ”
“อ้อ ยังไม่ได้สั่งใช่ปะ”
“ยัง”
“งั้นเอามา10ถุงเลยนะ”
“โหห หิวขนาดนั้นเลยหรอ”
“ป่าวหรอก เผื่อไอ่ธีร์”
“ห่วงมันจังนะ”
“เออ ซื้อมาเหอะ”
“10ถุงเลยหรอ!”
“เออ 10ถุงก็350 มีตังปะละ”
“มี เดี๋ยวกรูเดินไปหาที่ตลาด”
“มาทำไมรออยู่นั่นแหละ”
เอ้า ไปช่วยถือไง”
“ห้อยหน้ารถก็ได้”
“อืมๆ ตามใจ”
ครึ่ง ช ม ผ่านไป มันกลับมา พร้อมกับใบหน้าที่เหมือนถนนลาดยางโดนรถทับ
“เป็นอะไร หน้าเหมือน ตูดเลย”
“ให้ซื้อมาทำไรเยอะแยะ”
“เอ้า ก็บอกว่าเผื่อไอ่ธีร์กับเพื่อนมันด้วย”
“เพื่อนมันด้วย!!!” มันทำหน้าเหมือน
“อืม ทำไมอะ”
“ป่าว แต่ไม่พอใจ ทำไมต้องไปสนใจมันขนาดนั้นละ”
“ก็พวกมันกินเหล้า ตื่นมาเดี๋ยวก็หิว”
“หรอ ห่วงจิง อะไรจิง”
“ก็น้องอะนะ”
“เออ ให้มันเป็นน้องจิงๆเถอะ อย่าให้รู้ว่าท้องชนกันนะ ไม่ไว้หน้าแน่บอกไว้ก่อนเลย”
“สมองก็คิดแต่แบบนี้”
“ใช่ดิ”
“กินกันหิววะ คุยกับเมิงมีแต่ทะเลาะ”
ผมต้องเกะ เทใส่ถ้วย อีกนิดก็ต้องป้อนมันละ
“แล้ววันนี้จะไปไหน”ผมถามมันระหว่างกินข้าว เพราะมันไม่พูดเลย
“นัดกับพวกนั้นไว้”
“อ้อ อืมๆ ดีแล้ว” กรูจะได้นอนต่อ
พอกินเสร็จ ผมก็เอาที่เหลือไปให้พวกมัน
ผมเปิดประตูห้องไอ่ธีร์เข้าไป แล้วเดินข้ามๆพวกมันไปวางที่โต๊ะเขียนหนังสือมัน (คิดว่าพวกมันตื่นมาคงเห็นพอดี)
ผมหันหลัง จะเดินออก
“เฮ้ย!!!!”เพื่อนมันคนหนึ่ง ลุกขึ้นมานั่งนิ่งมาก เหมือนผีอะไม่รู้ละเมอหรือเปล่า แต่ก็ไม่ไป เพราะมันขยี่ตา แล้วก็หาว ทำให้ผมโล่งไป
“ตื่นแล้วหรอ”
“คับพี่”
“ปลุกเพื่อนไปล้างหน้าล้างตากินข้าวซะพี่เอามาให้ละ”
“คับ ขอบคุณคับพี่”
แล้วมันก็ลุกขึ้นยืน บิดขี้เกียจ แล้วก็
“เฮ้ยๆตื่นๆพวกเชี่ย”มันเดินเตะเพื่อนมันทีละคน ไม่ใช่เตะเบานะ แรงพอสมควร
เพื่อนมันก็แค่พลิกตัวแล้วนอนต่อ
“ปลุกกันเองแล้วกัน พี่ไปละ” เรื่องนี่นิวจะไม่ยุ่ง 5555 ให้มันปลุกกันเอง
“ไปนานนะ มันอยู่ชั้น20หรือไง”มันประชดผมนะ แต่ตายังจ้องที่เกมส์หน้าคอม
“ตึกนี้มันมีถึง20ชั้นไมละ”
“ประชด”
“เอ้าหรอ ก็ไม่รู้นิ”รู้ แต่แกล้งไม่รู้
“หึหึ เดี๋ยวนี้คำพูดเยอะนะ”
“เออ แน่นอน ไหนบอกว่านัดเพื่อนไว้ เมื่อไรจะไป”
“ก็รอตัวเองอะ ทำไรไม่เสร็จสักที”
“หือออ เกี่ยวอะไรกับกรู”
“เอ้า วันนี้วันอะไร”
“วันศุกร์ไง”
“อย่ากวนทีนได้ปะ”
“วันมาฆบูชา”
“โอ้ยยยยยยยยย ไม่รู้จิงๆหรอ”
“อืม”
“ช่างมันเถอะ วันเหี้ยอะไรก็ช่างแมร่ง ไปกันเถอะ”
“ไปไหน กรูต้องไปด้วยหรอ”
“อืมใช่”เอ้า กรูคิดว่าเมิงจะไปหาเพื่อนคนเดียว กะว่าจะนอนยาวๆซะหน่อย
“อ้าว กรูเกี่ยวไร”
“เกี่ยวดิ วันนี้นัดกันไปกินชาบูชิ กับดูหนัง แล้วเวียนเทียน”เหยดดดด
“ฟังดูดี น่าไปด้วย” เพราะไม่มีเหล้าเบียร์มาเกี่ยว แถมมีเข้าวัดด้วยเว้ย
“ปะ เที่ยงละ นัดกันบ่าย2”
“ก็ได้ ไปก็ได้” เพราะยังไงก็ว่างอยู่แล้ว
“เอาเสื้อแขนยาวใส่ด้วยนะ แดดแรงโค-ตรๆ”
“ยิ่งใส่ก็ยิ่งร้อน”
“เดี๋ยวดำไม่รู้นะ”
“เหอะ กรูเคยขาวกว่านี้หรอ”
“เออ ตามใจ”
เดินผ่านห้องไอ่ธีร์ข้างในห้องเสียงดังเจี้ยวจ้าวไปหมด สงสัยตื่นแล้ว แต่ไม่ได้ทักหรอก เดี๋ยวไอ่นัดด่า
“เดี๋ยวแวะคอนโดก่อนนะ”ขับรถไปได้ครึ่งทางละ ค่อยบอก
“อืม” มันจะทำอะไรกรูป่าววะ (แรดเนอะ) มันไม่ได้คิดอะไรหรอก ผมอะเพ้อเจ้อ คิดไปคนเดียว
ไปถึงหน้าคอนโดมัน
“กรูรออยู่ที่รถนะ”
“ขึ้นไปด้วยกันดิ แหมทำอย่างกับไม่เคยนะ”มีแซวๆเดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว
“อะไร พูดดีๆนะเมิง”
“ถ้าเค้าจะทำอะไรจิงๆนะ เสร็จไปนานละ เสร็จไปหลายรอบด้วย นี่เคารพการตัดสินใจของตัวเองนะเนี้ย”
“หรออออออออ ขึ้นไปก็ได้”
“อ้าว น้องไปไหนมา ไม่เห็นซะนานเลย”พี่หัวหน้าฟรอน เค้าถาม
“อ้อ ไปอยู่ใกล้ทำงานอะคับ”
“จ้า”
ผมรีบเดิมตามไอ่นัดไปที่ลิฟท์ เดี๋ยวเค้าถามเยอะ ไม่อยากตอบ
ไม่น่าเชื่อว่าห้องมันจะสะอาดได้
“คิดว่าจะรกซะอีก”
“ปกติก็รก จ้าป้ามาเก็บให้”
“ก็ยังดี ที่คิดได้”
มันเดินเข้าไปห้องนอน ออกมาพร้อมเสื้อผ้าชุดใหม่ ทาแป้ง ทาปากมาพร้อม
“ปะ”
“ห๊ะ เมิงมาแค่เนี้ย”
“ทำไมอะ”
“ป๊าว”
“มีอะไรก็พูดตรงๆได้นะ”
“ป่าววว”คิดอะไรของมันวะ
“ไปกันเถอะ”เอ้า งอนอะไรอีกวะ กรูละตามเมิงไม่ทันจิงๆ
ตลอดทางไปเซนทรัล มันไม่พูดกับผมสักคำ ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
แต่ผมก็ยอมมันที่ไหนละ เมิงไม่พูดกับกรู กรูก็ไม่พูดกับเมิง
นั่งรอพวกเพื่อนมันอยู่ที่ลานจอดรถ ระหว่างที่รอก็มองคนเดินไปเดินมา
ส่วนมากจะเป็นวัยรุ่นซะส่วนใหญ่
“เป็นอะไรไม่พูดไม่จา”มันถามผม
“ป่าว”กรูต้องถามเมิงมากกว่านะ
“ถ้าไม่อยากมาด้วยก็บอกตรงๆสิ”เอ้า อะไรของมันวะ
“อะไรของเมิงวะนัด”
“ก็เห็นทำหน้าเซ็งๆ”
“แล้วเมิง เป็นห่าอะไร”
“ก็เปล่านิ”
“แล้วทำไม่พูดละ”
“ไม่รู้จะพูดอะไร”
“เออ เรื่องของเมิงเถอะ” ต่างคน ต่างเงียบต่อเพราะคนเดินผ่านไปมาเยอะ
สักพักเพื่อนมันก็โทรมา พอวางสาย มันก็ชวนผมเดินเข้าห้าง
ผมก็เดินตามมันไปเรื่อยๆ เพราะมันเดินนำอยู่ 1-0 5555งงละสิ(คิดจะเล่นอะไรก็เล่นเนอะ)
เดินจากหลังห้างไปหน้าห้าง ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆนะ
“เป็นไรวะนิว”ไอ้กิจถามผม ตอนผมเดินไปถึง เพราะว่าผมทิ้งระยะห่างจากไอ่นัดพอสมควร
มันเองก็ไม่หันมามองเลยว่าผมเดินทันไม
สิ่งหนึ่งที่ผมเกลียดคือ เวลาเดินตลาด หรือห้าง ไอ่คนที่เดินข้างหน้า คิดจะหยุดซื้อของก็หยุด โดยที่ไม่คิดจะหลบทางให้คนข้างหลังบ้างเลย (ทุกอย่างทำแบบนี้นะคับ ให้มองคนข้างหลังบ้าง) ไอ่เดินชนผมไม่กลัวหรอก แต่ยืนขวางทาง(ทางก็แคบๆนี่สิ)จะหลบให้หน่อยก็ไม่ได้ แล้วประชากรก็ติด(ยิ่งกว่าแยกไฟแดงซะอีก) เวลาผมรีบๆคิดจะด่าอยู่หลายทีละ แต่ก็เก็บอารมณ์ไว้
เข้าเรื่องต่อ
“ป่าวนิ”
“หวัดดีคะพี่นิว”แฟนไอ่กิจ ไหว้ผม
“หวัดดีคับ”มันมากัน6คน ช 4 ญ 2 นั่นคือก็แฟนไอ่กิจ แล้วก็ไอ้เป้กับแฟนมัน (แล้วไอ่ผู้ชาย 2คนนี้ แฟนมันอยู่ไหน หรือว่ามันเป็นแฟนกัน)
“ปะ หิวแล้ววะ”
“
ไอ้กิจชวน
“จะไปกินอะไรกันละ”ผมถาม
“ไม่รู้ ชาบูมั้ง ถ้าคนน้อยนะ หรือไม่ก็ ฟูจิ แต่เดินดูด้วยไปซื้อตั๋วหนังก่อนดีกว่า จะได้นั่งกินรอหนังเข้า” อืม พวกมึงว่าแผนมาตั้งแต่14กุมพา ปีที่แล้วหรอ ทำไมเหมือนคล่องจัง
สรุปได้ตั่วหนัง แต่ก็ได้ไปกินไก่ อาหารสิ้นคิด รอหนังเข้า
“ไหนตัวเองบอกว่าจะมีเกมส์อะไรให้เล่น”ไอ่กิจถามเมียมัน
“เออ เกือบลืม” แล้วก็ล้วงหาอะไรในกระเป๋า
“ในนี้มีสลากอยู่30ใบ แต่ละใบก็คือของที่ต้องซื้อให้แฟนตัวเอง”ผมฟังด้วยกินสลัดทูน่าไปด้วยแทบสำลัก ผมว่ามันแปลกแน่ๆ
“เอ้า แล้วกรูโสดละ”ไอ่ผู้ชาย สองคนนั้นถามขึ้น
“ก็ซื้อให้กันเองเนี้ยแหละ เอาหน่า เล่นขำๆ สรุปตกลงตามนี้นะ”คิดได้เนอะ ถ้าเมิง หรือเมียเมิงเข้ามาอ่าน ฝากบอกด้วยนะ คิดเกมส์ใม่เถอะ
“ก็ได้ๆ”ไอ่พวกนั้น ยอมตกลง
“อะพี่นิวจับก่อน”
“ห๊ะ พี่หรอ”
“อืม เอ้อ ลืมบอกห้ามใครโกงนะ เพราะตอนเฉลยตอนสุดท้าย จะต้องเอาสลากมายืนยันด้วย”
ผมล้วงเข้าไปในกระเป๋าเครื่องสำอางมัน(ที่มันเอามาใส่สลาก)
“อย่างเพิ่งเปิดนะพี่ เอาไว้เปิดพร้อมกัน”
“คับๆ”ผมก็ตำไว้แน่นเลย เพราะไอ่นัด เหล่มามอง
พอจับครบ มันก็บอกให้เปิด
“อะเปิดพร้อมกัน”ไอ่กิจบอก
“โห เชี่ยอะไรเนี้ย เปลี่ยนๆเอาใบใหม่”ไอ่นัดโวยวายคนแรกเลย ผมเริ่มอยากรู้ละ ว่ามันจับได้อะไร แต่ต้องเก็บอาการอยากรู้เอาไว้ มาสนใจสลากของในมือตัวเอง
เชี่ย เมิงให้กรูชื้อของแบบนี้ให้มันเนี้ยนะ
ที่เหลือก็พากันโวยวาย เหมือนกันๆ มีแต่แฟนไอ่กิจเนี้ยแหละที่นั่งขำ
“ห้ามบอกให้นะ ว่าตัวเองได้อะไร”แฟนไอ่กิจพูด
“เธอได้อะไรละ”ไอ่กิจถามเมียมัน
“ไม่บอก”
ผมก็นั่งคิดอยู่ว่า ของแบบนี้มันอยู่ตรงไหนวะ
แต่ก็นั่งกินกันต่อ
“ไหน พี่ขอดูสลากที่เหลือหน่อยดิ”มันก็ยื่นให้
ผมก็แกะดูแล้วพวกที่เหลือก็อยากดูเหมือนกัน ในใจผมคิดว่า ได้อันนี้ดูจะเข้ากับมันที่สุดละ เพราะของแต่ละอย่าง มันไม่น่าจะเอามาเป็นของขวัญวันแห่งความรักอะไรเลย
พอใกล้เวลาหนังเข้าก็ไปกัน
ไอ่นัด เดินมากอดคอผม กอดคออ่ะได้แต่ถ้ากอดเอว เมิงเจอทีน ไม่รู้สิ ผมอายคนวะ แต่กอดคอมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะเพื่อนมันก็เดินกอดคอกัน
“ตัวเอง จับได้อะไรอะ”
“ไม่บอก”
“บอกหน่อยดิ”
“ไม่ แล้วเมิงละ จับได้อะไร”
“จับได้..........เฮ้ยไม่บอกเว้ย”มันเกือบหลุดปากออกมาแล้ว อีกนิดๆ
“เห็นไม เมิงยังไม่อยากบอกเลย”
“เดี๋ยวก็รู้แล้ว”
พอดูหนังเสร็จ ก็แยกย้ายกันไปซื้อของ นัดเจอกันที่แมค ชั้นล่าง
ผมเดินดูไปเรื่อยๆ อันไหนวะที่เข้ากับมัน
สุดท้ายก็ได้
เจอไอ่2เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ นั่งอยู่กัน2คน พร้อมกับกล่องคนละใบ
“ได้ของกันนานแล้วหรอ”ผมถามพวกมัน
“ได้ เมื่อกี้เอง นายได้อะไรอะ”
“ไม่บอกๆ เดี๋ยวก็รู้ กินอะไรป่าว”
“ไม่วะ อิ่มอยู่เลย”
แต่ผมก็เดินไปซื้อเฟรนฟราย กับน้ำ เพราะมานั่งไม่สั่งก็ยังไงๆอยู่
นั่งรอแปปนึง ก็มากันครบ
(คราวหลัง อย่าชวนกรูเล่นแบบนี้อีกนะ)
“ใครจะให้ใครก่อน”พลอยแฟนเพื่อนมันถาม
“เดี๋ยวกรูให้เมิงก่อนเอง”ไอ่สองหนุ่ม (ผัวเมียกันในอนาคต)พูด
“ไม่ต้องแกะนะพร้อมกับสลากเลย”แฟนไอ่กิจพูดขึ้น
“อืมมม แล้วกรูจะเค้าห่อทำไมวะ”มันเถียงกัน
“เชี่ย เมิงให้อะไรกรูเนี้ย” พวกมันมองสลาก แล้วกล่อง ที่อยู่ในมือ ผมก็อยากจะขำนะ เพราะหน้ามัน งง มาก
พวกมันแลกกันหมดแล้ว เหลือผมกับไอ่นัด(เพราะผมบอกว่าขอเป็นคนสุดท้าย)
“อะ ตัวเอง เค้าไม่ได้อยากให้ของแบบนี้หรอก แต่มันจำเป็น”มันยื่นกล่องให้ผม แล้วก็ล้วงไปหาสลากในกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นให้ผม
ผมอ่านสลาก ....หม้อหุงข้าวไฟฟ้า.....
“ห๊ะ”อึ่งไปนิดนึง
“ไหนของเค้าละ”มันถามผม
“อะเนี้ย ดูเองละกัน”
“โคมไฟ”มันพูดซะดังเลย
“อืออ”
พวกมันก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไรหรอก พัดลม เตารีด กระทะไฟฟ้า อะไรแบบนี้หมดเลย ผมก็งงนะ นี่มาจับของขวัญปีใหม่กันหรอ
ผมละปวดตับจิงๆ
“เดี๋ยวไปเวียนเทียนกันป่าวเนี้ย”ไอ่นัดถาม
“ไปเด้”
“ไปก็ไป”เอ้า ส่งเสริมเรื่องดีกันเป็นด้วย
“เอาของกะโหลกกะลาไปรถกรูก็ได้นะนัด พวกเมิงมามอไซไม่ใช่หรอ”
“อืม เมิงจอดชั้นไหน”
“ชั้น3”
“โหกรูจอดชั้นล่างเลย ฝากถือไปด้วยดิ เดี๋ยวกรูกับเมียไปก่อน เจอกันที่วัดภูเขาทองเลย”
“แหม “เมีย” แต่ปากเต็มคำนะนัด”พลอยแฟนเพื่อนมันแซว
“เอ้าหน่า อุส่าเนียนๆเรียกละ ยังจะมีคนทักอีก555”
“กรูตลกกับเมิงไม”ผมกระซิบมัน มันรีบหันมาเลย ดีนะที่ผมอยู่ห่างจากมันไม่งั้นได้จุฟกันกลางห้างละ
“เค้าพูดเล่น หน่า ปะๆไปเถอะ”
“เจอกันที่วัดนะ”ผมบอกพวกมัน เพราะมันมารถยนต์ด้วยกัน
“เมิงพูดอะไร ไว้หน้ากรูนิดนึงนะนัด กรูหน้าบางอายเป็นนะ”
“อ้า ขอโทษคับ เป็นไง อึดอัดป่าว”
“ป่าวนิ”
“เห็นไม่ค่อยพูด”
“ปกติกรูอยู่กับเพื่อนเมิงกรูเคยพูดหรอ”
“เออ ก็ใช่”
“ปีนี้ไม่อยากได้อะไรหรอ”
“ไม่อะ”
“อืม เค้าก็รักตัวเองตรงนี้แหละ เค้ารักตัวเองนะ”
“อืม”
“แล้วตัวเองละ รักเค้าไม”
“เหอะๆ ถ้าไม่รัก จะยอมมาด้วยไมละ”
“อุ๊ย เขินวะ”มันเหล่ตามามอง
“ถรุ้ยยยยยย”
“เมื่อไร ตัวเองจะกลับไปอยู่กับเค้าอะ”
“ไม่อะ ขออยู่แบบนี้ ก่อนได้ไมกรูยังไม่อยากย้าย”อยู่ยังไม่นานเลยจะย้ายละ
“อืม ตามใจ งั้นเค้าขอมาอยู่ด้วยนะ ตกลง ตามนี้”
“เฮ้ยยย อะไรๆ”
“พูดตรงๆ เค้าไม่ค่อยไว้ใจไอ่ธีร์”
“มันเป็นน้องนะ อีกอยากมันไม่ได้ คิดอะไรเหมือนเมิงด้วย”
“มันโตแล้วนะ ไม่ใช่แด็ก 12-13 ปี ถ้ามันเงี่ยน ก็เอาเป็นเหมือนกันแหละ ไม่จำเป็นหรอก”
“เออ คิดได้เนอะเมิงอะ แล้วถ้าเมิงมาอยู่กับกรู แล้วใครอยู่นั่นละ”
“ปล่อยแมร่งไว้งั้นแหละ กลัวอะไร ซื้อขาดนะไม่ได้เช่า”
“เออ ไอ่คนรวย ไอ่ไฮโซ”
เดินเถียงกันไปถึงมอไซอะ
พวกผมไปรอพวกมันนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เพราะว่ารถติด แต่มอไซมันลัดเลาะได้ไง เลยไว
กว่าพวกมันจะมาถึงโดนไอ่นัดโทรด่าไปหลายดอกเลยทีเดียว
อืม ผมกินกาแฟเย็น กับ ชานม รถเข็นหมดไป2แก้ว ไอ่นัดก็พอๆกัน
กว่าจะได้เวียนเทียนก็นะ ผมกลัวสิ่งเดียวคือกลัวพวกมันจะตีกันเพราะมันต่างถิ่นแล้วก็ไกลบ้านมากด้วย
ถามว่าอะไรที่ทำให้ผมระแวง
เด็กวัยรุ่น มันเดินผ่านพวกผมไปมา มันก็มองไอ่นัด ถามว่าไอ่นัดมันกลัวไม ไม่ มันมองหน้าเค้าตอบ (ไม่เจียมสังขารเลย)
พอพวกมันมา ไอ่นัดก็โดนพวกมันรุมตบหัว ข้อหาโทรเร่งพวกมัน
“ปะๆ ไปเวียนเทียนรีบเวียน รีบกลับเถอะ”ผมบอก
“งั้นก็ไป รอแค่นี้บ่น ทั้งผัว ทั้งเมีย”ไอ่กิจว่าให้
“ผัวเมียเชี่ยไร เค้าเรียกว่าอยู่ในระยะดูใจกันเว้ย เมิงอย่ามายัดเยี่ยดตำแหน่งผัวเมียให้พวกกรู”ไอ่นัดบ่นใส่ไอ้กิจ
พอเวียนเทียนเสร็จ กลับ
หน้าวัด มีดอกไม้ขาย ไอ่กิจ กับเพื่อนมันเดินไปซื้อ สงสัยคงซื้อให้แฟนพวกมันแน่ๆ
แต่ไอ่นัดเจือกวิ่งตาม
..............นัด อย่าซื้อมานะ กรูไม่เอา...............
ผมได้แต่พูดในใจ ไม่กล้าตะโกนไปอายคน คนเยอะมาก
สรุปพวกมันก็ได้มาคนละช่อจิง ช่วงนี้ดอกไม้ยิ่งแพงๆอยู่
ผมไม่ได้ฟังหรอกว่าไอ่กิจ มันพูดกับแฟนมันยังไง ผมเขินแทนวะ เพราะเห็นแฟนมันเขินจนตัวม้วนเป็นสะปริงเลย
“เอ้า เมื่อไรเมิงจะให้เค้าละไอ่เชี่ยนัด” ก็มัวแต่มองพวกเมิงหวานใส่กันจนลืมเลย
ถึงคิวไอ่นัด
“นัด อย่านะเว้ย อย่า”ผมบอกมัน มันยิ้มให้ผม
“เอาเลยๆ” ไอ่นัด มันคุกเข่าลง มันทำเหมือนมันเท่ส์มาก เหมือนในหนังเลยละ ผมถอยหลัง ผมอายจิงๆ เขินมากด้วย
“ไอ่สาส กล้ากว่ากรู กรูยังไม่กล้าคุกเข่าเลย”เพื่อนมันอีกคนพูด
“ตัวเอง..............................เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ ลืมและทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังนะ”ผมหันไปมอง ข้างหลัง ว่ามีคนมองไม มีแต่คนเดินผ่านไปผ่านมา และคงมองไม่เห็นไอ่นัดหรอก เพราะมันคุกเข่าลง สปอร์ตไลท์ก็ส่องมาโดนต้นไม้ เลยเป็นเงา พอบังได้สลัวๆ
“นะคับ นะ”มันมองสายตาแบบจิงจังมาก
“กรี๊ดดดดดด กรี๊ดดดดดด กรี๊ดดดดดด”แฟนเพื่อนมัน2คนพากันกระโดดแล้วกรีดร้อง คนก็เลยมองเลยทีนี้
“นะ นะ ถ้าตัวเองปฎิเสธ ก็แค่ให้หันหลัง แต่ถ้าตกลง ก็รับดอกไม้นี่นะ” ไอ่นี่กดดันกรู
“เอาเลยดินิว”ไอ่พวกนี้ก็ยุ กรูยัง
ตอนนั้นผมสั่นมากเลย เหมือนสมัย มัธยม ตอนออกไป นำร้องเพลงชาติ สั่นเหมือนกันเลย
แต่ผมก็พยายามยืนนิ่งๆ ค่อยๆเอื้อมไปไปรับดอกไม้ จากมัน
“กลับเถอะ กรูไม่ไหวแล้ว”ผมบอก กรูอายเพื่อนเมิงกรูทนอยู่ไม่ได้แล้วจิงๆ
มันลุกขึ้นมากอดผม รู้สึกได้ถึงน้ำที่เปียกต้นคอผม ไม่น้ำลาย ก็น้ำตา ไม่ก็น้ำมูก
“กลับเหอะนัด นะๆ”พากรูไปจากตรงนี้ซะที กรูเขินจิงๆ
“อืม”
“เฮ้ยพวกเมิงจะไปไหนกันต่อละ”
“ไม่รู้วะ หิววะ ไปกินข้าวด้วยกันไมละ เดี๋ยวกินเสร็จค่อยกลับ”ผมเอานิ้วจิ้มหลังมันช่วงเอว
“เดี๋ยวกรูกลับก่อนนะ”
“เอางั้นหรอ”
“เออ”
“หม้อ ไหเมิงละ”
“เดี๋ยวกรูค่อยไปเอาที่บ้านเมิง”
“นัดๆกรูมีไรให้ดู”เพื่อนมันสองคนเดินมาหาที่มอไซ (กำลังจะออกตัวเลย) มันกดโทรสับ ยิ๊กๆแปปนึงแล้วยื่นให้ไอ่นัด
มันคือรู้ ที่ข้างนึง มีรูปดอกกุหลาบ ใต้ดอกไม้เขียนว่า1ดอก50 อีกข้างนึง มีรูปถุงยาง ใต้รูปเขียนว่า 3ดอก50
“ระดับกรูไม่ต้องถุงเว้ย มันไม่ได้ฟิว สดอย่างเดียว”
“ขับรถดีๆนะเพื่อน 5555”
เมิงจะทำให้กรูอายไปถึงไหนวะ
กลับถึงหอ มันก็ขอนอนด้วย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
ดี ที่มันยังฟัง บอกไม่ก็ไม่ แต่มันก็ยุ๊กยิ๊กๆกว่าจะหลับ มันบอก ตื่นเต้น
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3028675 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก