มาเเล้วๆ พรุ่งนี้ ต้องไปทำธุระต่างจังหวัดหลายวัน
เลยรีบลงให้ก่อน เพราะเดี๋ยวจะคิดถึงกัน (คิดเอาเอง คริๆ)
อ่านเเล้ว เม้นๆให้อ่านด้วยนะ คนพิมพ์ก็ชอบคอมเม้นนะ 5555
(อยากรู้ว่ามีคนอ่านเรื่องนี้กี่คน เอิ๊กๆ)
ตอนที่235 ก็ลืมบอกอะ
ก่อนวันแข่ง3 วัน น่าจะวันพุธมั้ง(จะแข่งเฉพาะเสาร์อาทิตย์)
หลังเลิกเรียน ผมยังรอตรวจงานเด็ก ม 5อยู่ เพราะบอกให้มันส่งไม่เกิน4โมง ถ้าเกิน ผมไม่จะตรวจ (ดัดนิสัยมัน เพราะเคยบอก มันส่งเย็นนะ แต่มันมาส่งเช้าของอีกวัน แถมเหมือนกันอย่างกับถ่ายเอกสารมา)
“จารย์เตะบอกกันป่าว ขาดคนอะคับ”
“พี่ไม่ว่างอะ ตรวจงานอยู่”
“โห พวกผมไม่รีบหรอก เอาไว้ตรวจบ้านก็ได้”เพื่อนมันเสริม ถามกรูไม ว่ากรูรีบไม
“............................”
“นะนะ จารย์ หรือว่ากลัวพวกผม คราบบบบบ”มันกวนทีนได้อีก
“ไม่ได้กลัว”
“จารย์วิ่งไหวปะเนี้ย”ปากหมา
“จะให้เตะยังไงคับ เห็นไม พี่เสื้อเชิ้ต กางเกงสแลค รองเท้าหนัง” สแลคผมกลัวมันขาดเป้า เพราะมันพอดีตัว รองเท้าหนัง เพิ่งซื้อใหม่ เดี๋ยวพัง
“บ้านจารย์อยู่ไหน เดี๋ยวพวกผมไปเอาให้”ดื้อวะ พวกเด็กหัวโปก
“เออๆเดี๋ยวพี่ไปเอาเองก็ได้”
“จัดไปเลยอาจารย์ แล้วพี่ๆคนอื่นละชวนยัง”
“ชวนแล้ว มีจารย์เกมส์ว่างคนเดียวเองคับ เลยมาชวนพี่”
“งั้นเดี๋ยวพี่เอาของไปเก็บที่บ้านก่อนละกัน ไม่มีใครส่งการบ้านแล้วใช่ไม”
“พวกผมน่าจะสุดท้ายแล้ว”
“งั้นเก้บกลับไปตรงที่บ้านแล้วกัน”
“ได้เลยคับ งั้นพวกผมรออยู่ที่สนามนะ”
“คับๆ”
ผมกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า(น้ำไม่อาบ) เพรายังไงๆก็ต้องอาบอีกอยู่ดี
ใช้เวลาไม่ถึง15นาทีก็กลับไปสู่สนามโรงเรียน
“โหจารย์กว่าจะมา คิดว่าจะมาพรุ่งนี้ซะแล้ว”เรื่องของกรู
“ลามปามแล้ว เค้ามาสอนน้องๆนะ”ไอ้เกมส์ว่าให้
“โห จารย์เกมส์ ผมก็แซวเล่นๆ เลย16.00ละ หมดเวลาราชการแล้ว”
“มาๆ เล่นไง ว่ามาเลย”ผมตัดบท อยากออกแรงบ้างละ เพราะอยู่ กทม มาเวลายากมาก เช่าสนามก็แพง วันนี้จะออกแรงให้เต็มที่
“จับฉลากกันนะ ได้AคือทีมA ได้B คือทีมBนะคับ”พวกผมก็ปล่อยมันพูดๆไป
ผมกับไอ้เกมส์จับได้A
“โห พี่มีคนโต ตั้งสองคนอะ”เอ้าก็จับออกมามันได้งี้อะ ให้ทำไง
“ไม่เป็นไรนิว เดี๋ยวข้าไปอยู่อีกทีมเอง”เกมส์ว่า
“ตามนั้น”
“แข่ง 40นาทีนะ ไม่มีพัก ทีมไหนแพ้โค้กลังหนึ่งนะ ทีมไหนชนะ น้ำแข็งไม่อั้น”มันว่า ยุติธรรมสุดๆ
“เออ ๆ มาๆเดี๋ยวค่ำ พ่อแม่จะห่วงเอา”
ผมเป็นเลือกแดน หันหลังให้แดด เพราะถ้าพอถึงตอนเปลี่ยนแดน พระอาทิตย์คงตกดินไปแล้ว (แกมโกง)
(((((((((((((((((((((((((((((พากย์บอลไม่เป็นวะ))))))))))))))))))))))))))
สรุปคือ ทีมผมแพ้ เห็นน้องๆ มันเรี่ยไรกันคนละ30 –40บาทแล้วผม สงสารวะ
“ไม่เป็นไร พี่ออกเอง เก็บตังไว้กินหนมเหอะ”
“ไม่ดีอะจารย์ พวกผมไม่อยากเอาเปรียบ”
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง”
“ขอบคุณคับ”พวกมันยกมือไหว้ผม
“เอ้าไอ้พวกชนะอะไปซื้อมาดิ”ผมตะโกนบอก
ทีมนั้นก็วิ่งมาสมทบ
ไอ้เกมส์เห็นผมควักตังออกจากระเป๋ามั้ง
“เอ็งออกเองหรอ”
“อืม เด็กๆมันมีตังไม่เยอะหรอก”
“งั้นข้าช่วยออก เท่าไร”
“เฮ้ยไม่ต้องทีมชนะอยู่เฉยๆไป”
“ไม่เป็นไร ช่วยๆกัน”
“งั้นเอามา2ลัง กินให้หมดนะ พวกเอ็งอะ”มันบอกเด็กๆ
“ไปซื้อไปหน้าโรงเรียนเนี้ย”
ผมให้ไป400 ไอ้ เกมส์ให้แบงค์500ไป
“เอาขนมมากินด้วยนะ ใช้ให้พอนะอย่าเกิน”ไอ้เกมส์ตะโกนตามหลังพวกมันไป
“คาบบ จารย์”พวกมัน5คนก็ขานกลับมา
ไม่นานเกินรอ โค้ก1ลัง กับอีกลังเป็นแฟนต้า แดง เขียว ส้ม อะไรพวกนี้ แล้วก็ขนมขบเขี้ยว แล้วกน้ำแข็งถังใหญ่ พร้อมแก้วพลาสติก
“กินให้หมดนะ ไม่หมดห้ามกลับบ้าน ใครปวดฉี่ก็ฉี่ใส่ขวด แล้วเอามากินใหม่”ผมบอก ขำๆ
“โห จารย์ โหดไปนะ”พวกมันก็รินใส่แก้วพลาสติกที่เป็นแบบใช้แล้วทิ้งแจกทุกคน นั่งคุยกัน จนหมดไปหนึ่งลังนิดๆ เวลาก็6โมงเย็นพอดี
“..............................................ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย (ทุกคนสะดุ้ง ตกใจหมดเลย เพราะ เวลานั้น โรงเรียนเงียบแล้ว ฟ้าเริ่มมืดๆแล้ว แล้วที่สำคัญ ไอ้ลำโพงบ้านั้น หันจ่อลงมาตรงนั้นพอดี คิดดูดิเสียงแสบหูมาก)
“ลุกๆ”ไอ้เกมส์บอก
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย…………………………”
“ใครตั้งไว้วะ เมื่อวานยังไม่ได้ยินเลย”นักเรียนคนหนึ่งพูด เพราะมันซ้อมกระโดดไกลทุกวัน
กลับบ้านค่ำทุกวัน(เท่าที่ผมเห็น)
นั่งคุยกันเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงมอไซ ทุกคนก็หันไปมอง ผมสะดุ้งเหือกเลย ลืมบอกไอ้นัดว่าจะมาเตะบอล และมอไซคันนั้นที่มาก็เป็นไอ้น้อย กับไอ่นัด
ผมรีบกระโดดไปหามันเลย เดี๋ยวมันจะโวย
“กลับไปก่อนเลย”มันลงจากมอไซแล้วบอกไอ่น้อย
“ทำอะไร”มาแล้วๆ รังสีอำมหิต
“เล่นบอลไง”
“แล้วทำไมไม่โทรบอก”ผมได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ อึกใหญ่ๆ
“ลืม”
“แล้วโทรมาทำไมไม่รับ”
“เตะบอลอยู่ ใครจะพกโทรศัพท์”
“เล่นบอลทำไมต้องถอดเสื้อ”เมิงจะฆ่ากรูหรอ นักเรียนรักกรูเยอะนะ พวกมันไม่ปล่อยให้กรูตายฟรีหรอก
“มันร้อน ไปล้างตัวมา ยังไม่ได้ใส่”มันมองผมแบบจะกินเลือดกินเนื้อมากเลย
“รถอยู่ไหน”ผมมองไป90องศา ขนาดกับลำตัว มองไปก็ต้องเจอพวกมัน20กว่าคน ถ้ามองเลยไปจะเห็นมอไซผมจอดอยู่ แต่ผมไม่ได้มองมอไซหรอก มองหน้าพวกมันมากกว่าว่ามันดูผมอยู่ไม ปรากฏว่า มันมองมาทุกตาเลยคับ (20คนนะ แต่มองมา80กว่าตาเลย(ตาตุ่มด้วย)ใช่เวลาตลกไมนิ)
“เอากุญแจมา เก็บของกลับบ้าน”
“รีบไปไหน”
“กลับ”เอาซะกรูสะดุ้งเลย
“อืมๆ รอแปป เอาของก่อน”ของก็ไม่มีอะไรหรอก เสื้อ รองเท้าสตั๊ด ถุงเท้า(ตอนนั้นผมเดินเท้าเปล่า) กระเป๋าตัง แล้วก็โทรศัพท์อยู่ใต้เบาะรถ
“กลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้ ห้ามขนาดเรียนนะ”
“หวัดดีครับ จารย์”พวกเมิงไม่ห้ามกรูหน่อยหรอ ไปส่งกรูก็ได้นะนะนะ
ไอ้นัดขับมอไซ เข้ามาข้างสนาม เกือบเหยียบพวกที่นั่งอยู่อะ แต่มันรู่จังหวะ ทำให้ล้อปัดนิดนึง
(มันคิดว่ามันเท่ส์มั้ง (เท่ส์จิงๆ) คริๆ)
แต่ถ้าเมิงเบรกไม่อยู่นะชนพวกมัน เมิงโดนหลายทีนแน่
“ขึ้นมา”มันไม่พูดไม่มองหน้าใครเลย (ก้าวร้าววะ)
“เออ รู้แล้ว”ผมเอาเสื้ออุ้มรองเท้าไว้ เพราะไม่มีเวลาใส่เสื้อหรือรองเท้าเลย
ถ้าใครเคยเจอ พายุฝนห่าลูกเห็บที่กำลังตก คงไม่มีใครมีอารมณ์ใส่เสื้อหรือรองเท้าหรอก ผมรู้สึกอย่างงั้นจิงๆ
พอผมขึ้นนั่งตูดยังไม่ถึงเบาะ มันก็ออกรถแล้วอะ เกือบหงายหลัง
“เบาๆก็ได้ เมิงรีบไปตายที่ไหนวะ”
“....................................”มีแต่เสียงลม
ถึงบ้านผมรีบวิ่งขึ้นห้องเอาผ้าเช็ดตัว แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำเลย (ไอ้นัด เอารถเข้ามาจอด) เป็นอีกครั้งที่ผมใช้เวลาอาบน้ำเกิน20นาที(ปกติ5นาทีเอง)
ผมขึ้นห้องไป คิดว่ามันไม่อยู่ในห้องแน่ๆ แต่ขอโทษนะ มันนั่งเป็นตัวเงินตัวทองอมไก่อยู่ในปาก
“อาบน้ำยังคับนัด”ผมถามมันด้วยเสียงที่คิดว่าไพเราะและหวานที่สุด
“สนใจลูกผัวด้วยหรอ”ลูกที่ไหน กรูยังไม่มี มีแต่ผัว แอร๊ยยยยยยยยย
“เบาๆ เดี่ยวเค้าก็ได้ยินกันทั้งหมู่บ้านหรอก”
“สนทำไม”
“นัด ใจเย็นดิคับ”ผมกระโดดเข้าไปทับมันที่นั่งเตียง
“.........................”ทำเมินหน้าหนีกรูนะเมิง
“นะนะ”ผมประคองหน้ามันให้ตรงแล้วสอดลิ้นเข้าไป
ทีงี้ เจือกนิ่งเลยนะเมิง
“ไปไหนทำไมไม่บอก รู้ไมเป็นห่วง”
“ขอโทษ ลืมจิงๆ”
“แล้วถอดขนาดนั้น ไม่แก้ผ้าเลยละ”
“ได้หรอ”
“ประชด อย่าลามปาม”
สรุปผมต้องทำให้ ON TOP ให้มัน กว่ามันจะลืมตัวแล้วช่วยกันทำมาหากิน ผมนั่งจนเมื่อยขาอะ
Xxxx
Xxxx
Xxx
Xx
Xxx
x
พอเสร็จก็ต้องลงไปอาบน้ำใหม่อีกครั้ง เพราะบ้านผมมีแต่มันลม ไม่มีแอร์ เหงื่อเลยออกเยอะกว่าปกติ คริๆ
แล้วก็ลงไปกินข้าว
“ยายกินข้าวยังคับ”ไอ้นัดออกไปถามยายที่นั่งอยู่บ้านข้างๆ(พวกเมิงก็นะ เค้านั่งอยู่กันเยอะแยะ ยังมีอารมณ์เล่นผีผ้าห่มกันอยู่บนบ้านเนอะ)
“กินแล้ว กับข้าวอยู่ในหม้อ และ ผัก ปลานึ่งอยู่ในตู้เย็น ไปไหนกันมาละลูก กลับเอาป่านี้”
“พี่นิว หนีเที่ยวอะยาย”
“อ้าววววววววววววววว”ผมตะโกนออกไป
“เฮ้ย นั้นก็โตแล้ว ยังจะเที่ยวเหมือนเด็กๆไปกินข้าวไปลูก”สรุปผมผิดทั้งขึ้น ทั้งล่อง
ใช่ดิ ผมเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงนิ ไอ้นัดมันเป็นหลานยายนิ
“กินซะจะได้ไม่พูดมาก”
“โห่ งอนหรอจ้าที่รัก”
“ไม่ต้องมาคุยกะกรู”
“งอนจิงๆด้วย คริๆ”มันยังเล่นหูเล่นตาใส่ผม
ตลอดการกินข้าว ผมไม่ได้คุยกับมันเลย
(สรุป ใครงอนใครกันแน่วะ)
กินข้าวเสร็จก็ขึ้นนอนเลย(ประมาณ2ทุ่มมั้ง) นอนหันหลัง หลับไปเลย มันไปไหนไม่รู้ (ไปบ้านไอ้น้อยมั้ง)
กลางดึก
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ผมนอนครางทั้งคืนเลย ปวดตัวไปหมดเลย นี่แหละ เวลาเราไม่ได้ออกกำลังกายนานๆจะทำให้ร่างกายเราล้า เป็นสาเหตุของรอข้อเสื่อม กระดูกผุพัง(หรอ ไม่รู้ มั่วเอา)
“นัด ปวดตัววะ หายาให้หน่อย นัดๆๆๆๆ”ผมเขย่าแขนมัน มันยังนิ่ง
“นัดดดดด”
“หือออออออออ”
“ปวดตัววะ ช่วยหน่อยดิ”
“นั่นไง ว่าแล้ว ไม่อยากจะพูดเลย รู้แล้วว่าต้องเป็นอย่างงี้”
“หายาให้ทาหน่อย”
มันเปิดไฟ ลงไปหายา ผมนอนเอาผ้าคลุมหน้าเอาไว้เพราะไฟแยงตา
“ลุกดิ จะทาให้”
“ลุกไม่ไหวอะ เหมือนจะเป็นไข้อะ”ใครเคยน่าจะรู้
“อย่าสำออย”กรูยอม
“ไม่ไหวอะ ไม่ต้องทาก็ให้กรูก็ได้ ปล่อยให้ตายๆไปซะ”ทรมานมาก
“ปากดี”มันก็ทาๆทวดแขนขาให้ เคาเตอร์เพนเย็นๆ + การถูกนวดแบบ แรงบ้าง เบาบ้าง(แบบไม่เต็มใจ) มันทำให้หลับสบายมาก
Zzzzzzzzzzzzzzzz
Zzzzzzzzzzzz
Zzzzzzz
Zzz
Z
ตื่นมาไม่อยากไปสอนเลย แต่ก็ต้องไป
แต่ดีที่ไม่เจอพวกเมื่อวาน (เพราะสอน ป6)สั่งๆให้มันหัดพิมพ์ เพลงชาติ ผมก็นั่งนวดตัวเองไป
กินข้าวเที่ยงเจอพวกนั้น มันก็ถาม
ผมก็บอกว่าที่บ้านให้มันมาตาม มันเลยโมโหใส่ผม พวกนั้นทำหน้าเหมือนเชื่อ แต่ไม่รู้เชื่อจิงป่าวนะ
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3023826 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก