:impress2:ไม่อิจฉาเลยครับ เมื่อพี่นิวมีความสุขfcก็มีความสุขไปด้วย 
เรื่องที่จะเล่าจะอดีตหรือปัจจุบันก็เอาหมดคัาบ>w</
เห็นด้วยครัาบ อยากให้มีมิตติงเร็วๆจัง ตอนนี้น้องนัดโตพอมาให้แฟนๆได้เจอยังครับพี่นิว^^
เอางั้นเลยรึ
ไอ้นัดมันไม่เอาด้วยอะดิ
มันส่ายหัวอย่างเดียวเลย
มันบอก มันอาย ทำตัวไม่ถูก
เเต่รอดูไปเรื่อยๆก่อนนะคับ
ตอนที่221 เรียนพิเศษ ตอนจบ
ไอ้นัด มันเรียนพิเศษจบ หมดแล้วคับ ผมก็เลย ลงภาษาอังกฤษให้มันต่ออีกวิชานึง (ซึ่งเรียนเดี่ยว) คนที่สอนก็เป็นคนที่ได้รับการแนะนำจากที่เรียนพิเศษมันนั่นแหละ เป็นนิสิตอินเตอร์ สาขาเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและโรงแรม (หล่อดี) ของมหาลัยดังย่านปทุมวัน
ครั้งแรกที่ผมเห็นมัน(ขอใช้คำนี้ก็แล้วกัน ดูสนิทกันดี) ผมคิดว่ามันจะสอนได้หรอวะ
“นัด เมิงเลือกเลย เมิงอยากได้ใครมาสอนเมิง”ผมนั่งดูรูป และพวกประวัติการเรียนการสอนของคนที่จะมาสอน
“เอ้า ทำไมให้เค้าเลือกละ”
“ก็เดี๋ยวเมิงไม่ถูกใจ เมิงก็จะด่ากรูอีกไง”แต่จิงๆแล้วคนสอนพิเศษเค้าจะมีเรื่องเฮฮามาสอนนักเรียนไม่ให้เบื่ออยู่แล้ว
“งั้นเอาคนนี้”มันชี้ไปที่รูปผู้ชาย คนที่ใส่ชุดนิสิต
“ทำไมอะ”ผมอยากรู้เหตุผล
“ตัวเองก็ดูคนอื่นดิ แก่ๆทั้งงั้น เดี๋ยวง่วง”ก็จิงของมัน แต่เค้าก็ไม่ได้แก่มากหรอ แค่ไอ้คนนี้ มันเด็กที่สุดเอง
พอเลือกผมก็ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ เพื่อติดต่อ จองตัว(ต้องใช้คำนี้จิงๆ) เพราะ แต่ละคนในรูป มีกากบาทอยู่ที่หน้า แล้วกำกับด้วยว่า “คิวเต็ม”
“พี่ คนนี้ เค้ายังว่างอยู่ใช่ไมคับ”ผมถามพนักงาน
“ขอเช็คสักครู่นะคะ”เค้าก็โทรศัพท์ไป คุยกันอยู่สักครู่
“เอ่อ น้องคะ”
“คับ”
“ถ้าคนที่น้องเลือกนี่ เค้ากำลังจะเข้ามาที่นี่พอดี”
“คับ”
“เดี๋ยวพี่ขอแนะนำประวัติการศึกษาของน้องเค้าหน่อยนะคะ”
“คับ”ผมกับไอ้นัดก็นั่งฟัง
“น้องเค้าชื่อโป้ง อายุ20(น้องกุอีก) ตอนเรียนอยู่ที่......คณะท่องเที่ยวและโรงแรม อยู่ปี3 แต่เห็นเด็กแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจะไม่เก่งนะคะ เพราะอาจารย์ที่จะเข้ามาสอนที่นี่ได้ ต้องผ่านการทดสอบ ทั้งด้านความรู้และอะไรอีกหลายๆอย่าง เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงว่าคนที่จะสอน จะไม่มีคุณภาพ”ผมไม่คิดไกลขนาดนั้นเลย
“คับ”
“แล้วน้องเค้าก็ยังเรียนอยู่ อาจมีเวลาสอนไม่เต็มที่นะคะ ตรงจุดนี้อาจเป็นปัญหากับผู้เรียนก็ได้ แต่เรื่องเวลา คุยกันได้คะ ส่วน...........เอ้า เค้ามาพอดีเลย”ผมก็หันไปมองคนด้านหลังที่กำลังถอดแว่นกันแดด เดินเข้ามาหาพวกผม
“อุ๊บ! เตะทำบ้าอะไรเนี้ย”เป็นผมเองที่อุทาน เพราะไอ้นัดมันเตะขาผมซะแรงเลย
“เมิงทำห่าอะไรนาน เมิงแว๊บเดี๋ยวก็พอแล้ว”ผมกำลังจะอ้าปากเถียงมันต่อ แต่เขาก็เดินมาถึงแล้ว
“นี่โป้ง เป็นคนที่เรากำลังพูดถึง”พี่เค้าแนะนำ ดูท่าทางแล้ว มันเหมือนเพลย์บอยมาก ไม่น่าจะเด็กเรียนได้เลย
แล้วสิ่งที่ทำให้ผมอึ่งคือ มันแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษคับ
ผมก็เอาบ้าง ผมแค่บอกชื่อ แล้วก็เป็นอะไรกับไอ้นัด แล้วก็แนะนำไอ้นัด ให้เค้ารู้จัก ในฐานะ ว่าที่นักเรียนของมัน
มันหันไปคุยกับพี่พนักงาน เค้าโต้ตอบกัน3-4ประโยค
“เดี๋ยวนั่งคุยรายละเอียดกันไปก่อนนะคะ” มีเค้าบอกผมแล้วก็ลุกไป
“คับๆ ได้คับ”
“จะให้ผมสอนทางด้านไหนดีคับ(นายถนัด ด้านหน้า หรือด้านหลังละ) เอางี้ น้องเรียนอยู่ มอ อะไรแล้วคับ”เค้าหันไปถามไอ้นัด
“มอ หก แล้วคับ”
“อืม จะจบแล้วสิ”
“ก็ใช่อะคับ อีก ไม่กี่เดือนนี้เอง”
“จบ ม หก น้องอยากเรียนอะไรละ”
“ยังไม่รู้เลยคับพี่”ไอ้โป้งหันมามองหน้าผมเลย ประมาณว่าเมิงเป็นผู้ปกครองห่าไรวะ ลูกเมิงยังไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร
“แล้วน้องชอบอะไรละ”
“ผมหรอ ชอบรถ”
“วิศวะไมละ”
“ไม่อะคับ ผมไม่ชอบ”เค้าพูดยังไม่เสร็จดี ไอ้นัดแทรกเลย
“ไม่เป็นไร ยังพอมีเวลา ค่อยคิดไปแล้วกัน แต่ถ้าน้องสงสัย ถามพี่ได้นะ”
“คับ”
“เดี๋ยวพี่ให้น้องลองทำบททดสอบดูก่อนนะ”แล้วเค้าก็ลุกไป หยิบกระดาษ(ข้อสอบ)มา ยื่นให้ไอ้นัด
“โหพี่ ภาษาอังกฤษล้วนเลยหรอ”มันโวยวายใหญ่เลย
“อ้าว ก็น้องจะเรียนภาษาอังกฤษไม่ใช่หรอ”
“ใช่คับ”ผมตอบแทน
“ไม่เป็นไร ทำเท่าที่ได้ พี่จะได้รู้ไง ว่าเรามีพื้นฐานแค่ไหน”ผมอยากจะบอกว่า มันไม่มี พื้น หรือฐานอะไรเลย ในหัวมันมีแต่ทรายล้วนๆเลย
“ถ้าผมทำไม่ได้สักข้อละพี่”
“ก็ไม่เป็นไร พี่ไม่ซีเรียส พี่แค่อยากรู้ว่าจะเริ่มสอนเรายังไงดี แค่นั้นเอง น้องไปนั่งทำ ตรงนั้นเงียบๆก็ได้นะ จะได้มีสมาธิ เดี๋ยวพี่ขอคุยลายละเอียดกับผู้ปกครองนิดนึง”เค้าชี้ไปที่โต๊ะรับแขกใกล้ๆ ที่มีเด็กผู้ชายนั่งมองกระดาษหน้าเครียดอยู่คนเดียว
พอไอ้นัดลุกไป
“อุ๊ย พี่โป้ง สวัสดีคร๊า”เสียงใหญ่มาก ผมกับมันก็มันไปมอง เจอกับ ชู้ไอ้นัดที่ผมกระทืบตอนนั้นเอง
“สวัสดีคับ เรียนวิชาอะไรกันหรอคับน้องๆ”
“ภาษาจีนคะ แต่จะลงภาษาอังกฤษกับพี่อีกรอบเหมือนกัน เราจะได้สนิทๆกันไงคะ........”แล้วมันก็หันมาสบตากับผมพอดี
“ได้คับ แต่พี่ขอคุยธุระก่อนนะคับ”
“ได้คะ แต่พี่โป้งคะ ระวังหมากัดนะคะ”ผมกำมือแน่นเลยคับ อุส่าห์นั่งเงียบๆแล้วนะเนี้ย
ไอ้โปงไม่ได้ตอบแต่ทำหน้างงๆ ถ้าไม่ติดว่าอยู่ในนี้ เมิงโดนกรูอีกแล้ว ไม่จำนะเมิง อีตุ๊ดหัวโปก
“คุณ คุณ”มันเรียกผม ผมได้ยินตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว แต่ผมมัวแต่มองอิตุ๊ดนั้นเดินไป
“คับ”
“ถ้าผมจะขอเลือกเวลาได้ไมคับ”
“ไอ้ได้คับ แล้วแต่นายสะดวกเลย ส่วนเรื่องคนเรียน เดี๋ยวผมคุยเอง”
“ งั้นผมขอเป็น ตอนเย็น 17.00 – 20.00 น จันทร์ พุธ แล้วก็เสาร์ อาทิตย์ เป็นเวลา8.00 – 12.00 ผมว่าแค่นี้อะคับ”
ผมเอาโทรศัพท์มาไล่ดูวันที่
“ก็ได้คับผม”ผมหันไปมองไอ้นัดแว๊บนึง มันกำลังมองผมอยู่เหมือนกัน เหมือนต้องการความช่วยเหลือ ผมก็ยักคิ้วให้มันทีนึง
มันทำท่าจะถามไอ้เด็กตรงข้ามมัน ดูแล้วมันก็ไม่กล้า
“แล้วสถานที่เรียนละคับ สะดวกที่ไหน”มันถามผม
“แล้วนายละ สะดวกที่ไหน”
“ผมยังไงก็ได้ ตามใจผู้เรียนคับ ส่วนมาก ก็ ตามศูนย์อาหาร ในห้าง KFC MC แล้วแต่อะคับ”
“โห เสียงดัง จะเรียนรู้เรื่องหรอ”
“ก็พอได้”
“เอางี้ ใต้คอนโดผม มันมีร้านกาแฟอยู่ นั่งได้”ที่ผมเลือกที่คอนโดเพราะ 1 เงียบดี ผมรู้ไอ้นัดมันสมาธิสั้น อะไรผผ่านหน้ามัน มันมองหมด ถ้าเกิดร้านกาแฟปิด เราก็สามารถชวนขึ้นห้องได้ คริ คริ
“ก็okได้คับ ขอที่อยู่ เบอร์ติดต่อด้วย”ผมก็ให้ไป
“นาย ผมบอกตรงๆนะ ถ้านายสอนมันไม่ไหวก็บอกได้นะ”
“ทำไมอะคับ”มันทำหน้างงใส่ผม
“คือ เอาไงดีละ มันอะ เด็กพิเศษ ดื้อ สมาธิสั้น ที่สำคัญ ภาษาอังกฤษมัน ไม่ค่อยรู้เรื่องเลย มันท่องA-Zได้ ผมก็ดีใจแล้ว”
“555ไม่ขนาดนั้นมั้ง ไม่เป็นไรหรอก ผมเจอมาหลายแบบแล้ว”
“อืม ลองดูแล้วกัน”
ตกลงอะไรกันเสร็จ ไม่นานไอ้นัดก็เอาข้อสอบมาส่ง
“ไหนขอดูดิ”ผมขอดูก่อน
“อะ ตัวเองไม่หันไปหาเค้าเลยอะ”
“ถ้าหันไป เมิงก็ถามกรูอะดิ”
ข้อสอบมันง่ายๆ ถึงขั้นง่ายมาก อะคับ เพราะว่า ส่วนใหญ่มันจะถามเกี่ยวกับรูปแบบประโยค
เชื่อปะว่ามันทำได้ 75เต็ม100 ผมไม่รู้ว่ามันมั่วมา หรือไอ้เด็กที่นั่งข้างๆมันบอก หรือว่ามันทำเอง
“okเดี๋ยว ผมขอตัวก่อนนะคับ เริ่มเรียนวันไหนดีคับ ลืมถาม”
“จันทร์ที่จะถึงเลยเล้วกัน”
“ได้ๆ ตามที่อยู่นี้นะคับ”
“คับ”
พอเค้าลุกไป ไอ้นัดก็อยากรู้ทันทีว่าคุยอะไรบ้าง
“คุยอะไรนานจัง”
“เรื่องของเมิงทั้งนั้น”
“นั้นแหละ เรื่องอะไรบ้างละ”
“ก็ที่เมิงต้องเรียน เป็น ตอนเย็น 17.00 – 20.00 น จันทร์ พุธ แล้วก็เสาร์ อาทิตย์ เป็นเวลา8.00 – 12.00”
“ห๊า เยอะนะนั้นอะ”
“เออ แค่นี้เอง จะได้เก่งๆไง 100ชั่วโมงเอง”
“โห ได้เมียเป็นฝรั่งพอดีกรู”
“เออ เอาดิ ถ้าเมิงคิดว่า เค้าจะเอาเมิง”
“เอาดิ เพราะเค้า K ใหญ่”
“เมิงก็คิดแต่เรื่องแบบนี้แหละ ปะกลับ”
“ปะ แวะตลาดไม”
“แวะดิ เมิงจะกินอะไรละ”
พอถึงตลาด
“เออนัด กรูเจอชู้เมิงด้วยอะ”
“คนไหนอะ”มันพูดเหมือนว่ามันเยอะแยะงั้นแหละ (เอาจิงๆก็เยอะนะ ถ้าผมเก็บมาคิด ไมเกรนถามหาแน่)
“อิตุ๊ดเด็กนั่นไง”
“มันทำอะไรตังเองปะ”
“ป่าว แต่กรูเกือบทำมัน”
“ทำไมอะ”
“ก็มันกวนทีน”
“แล้วเจอเพื่อนเค้าอีกคนปะ”
“ไม่อะ ทำไม”
“ก็มันเสือ ผู้หญิงอะ เชื่อปะว่ามันมาเรียนที่นี่ มันได้ไป3-4คนแล้วอะ เลวไมละ”
“เรื่องของมันดิ แต่ถ้าคนใกล้ตัวกรูนะ กรูจะกระทืบให้ไม่โด่ตลอดชีวิตเลย”ผมมองมันด้วยหางตา
“เฮ้ยไม่ต้องพูดเรื่องนี้แระ แค่คิดตาม ก็หดเข้าไปในไข่แล้วเนี้ย”
วันแรก ที่มันเรียน ผมก็ต้องไปนั่งเฝ้ามันอีก ขนาดนั่งอยู่ข้างล่างเองนะ
ผมนั่งไปก็ขำมัน เลยบอกว่าจะขึ้นมาฉี่ แต่ขึ้นมาก็ไม่ลงไปอีกเลย
จนกระทั้ง เรียนมันเรียนจบคลาส(ก่อนสอบ อาทิตย์นึง)
“ตัวเอง เค้าไม่อยากเค้าเข้ามหาลัย”
“ทำไม”
“ไม่อยากเรียนแล้ว”มันทำเสียงแผ่วๆน่าสงสาร
“ไม่ได้นะนัด เมิงจะทำอะไรกินละเว้ย คิดหน่อยดิ”
“ไม่รู้อะ แต่เค้าไม่อยากเรียน”
“แล้วที่เรียนพิเศษไปเยอะแยะเนี้ย ไม่ได้ช่วยเปลี่ยนความคิดเมิงเลยหรอนัด”
“ที่เค้าเรียน เพราะเค้าตามใจตัวเองนะ”
“.....................................................”พูดไม่ออกเลย
“............................................................”
“งั้นตามใจกรูอีกหน่อยได้ไมละ”
“......................................ถ้าเค้าจะเรียน เค้าอยากเรียนช่าง”
“.................ขอกุคิดดูก่อนนะ นัด เมิงมีทางเลือกอื่นไม เพราะเด็กช่าง เมิงก็เห็นข่าวออกทีวีบ่อยนะว่ามันเป็นยังไง”
“..............................................................................................”
“ถ้าวันนึง เกิดเป็นเมิง แล้วอยู่ในเหตุการณ์นั้นละนัด กรูจะอยู่ยังไง กรูไม่อยากเป็นคนไปรับศพเมิงวะ เมิงเลือกทางอื่นได้ไมนัด กรูขออีกหน่อยได้ไม”
“.............................................................................”
สรุป ทุกวันนี้ เป็นไง ก็เจอกันคนละครึ่งทาง
ผมอยากให้เข้ามหาลัย
มันอยากเรียนช่าง
สรุป ก็ได้โรงเรียนพาณิชย์
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3021325 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก