หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[viper7123]

ใจเย็นนะครับนิว...........

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ไม่อยากฟันธงว่าใครผิดใครถูก

ผมไม่เข้าข้างใครหรอกครับ อยากเหนนิวนัดรักกันมากกว่า

เรื่องทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน มันเป็นธรรมดาของคนที่เป็นแฟนกันนะครับ

อาจจะมีบ้างที่ทำตัวไม่ดี แต่สำหรับนัดแล้ว ก้มีนิวคนเดียวไม่ใช่เหรอ?

ที่เห้น ทั้งสองด้านนี้ของนัด...............จะทุกข์จะสุข

ผมก้อยากให้คนทั้งสอง ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะครับ

ทั้งคู่มาไกลด้วยกันขนาดนี้แล้ว .............อย่ายอมแพ้นะครับนิว  สู้ๆนะ


 

[maytarapat]

สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม
^___________________^

[MeepadA]

ถ้านิวสงบลงแล้ว ก้อกลับไปหานัดเถอะนะ 

เรื่องนี้ก้อเข้าใจนิวเหมือนกันแหล่ะ  ว่าอย่างเจ้านัดนี่ปล่อยไม่ค่อยได้หลายครั้งที่ถ้านิวไม่ไปตาม มีหวังเป็นเรื่องใหญ่

แต่การไปตามแบบครั้งนี้มันก้อเสี่ยงหลายอย่าง เช่น เราไม่ได้ไปตามให้ถึงที่ แล้วหวังว่านัดจะมารับในทันที  โดยที่ก้อไม่รู้ว่า

เจ้านัดมันติดอะไรอยู่  นัดอาจจะติดอะไรที่ไม่สามารถปลีกตัวออกมาได้ในทันที  โทรศัพท์ก้อไม่ได้เอาติดตัวไป เงินก้อไม่มีติดตัวถ้าเกิด

อะไรฉุกเฉินจะทำไง (ถึงแม้ว่าจะโชคดีที่ไม่เอาไปก้อเถอะ)   


แล้วนิวก้อไม่คุยกับเจ้านัดจะรู้ได้ยังไงอ่ะ ว่าทำไมเจ้านัดถึงไม่ยอมมารับสักที  น้องอาจจะมีเหตผลก้อได้ 

เห็นบอกว่ามีตังค์อยู่เยอะในกระเป๋า ขอเดาว่าเจ้านัดไปตีสนุ๊กกะเพื่อนแล้วกำลังได้  อยู่ดีๆจะเลิกใครจะยอม


ไม่อยากให้ดูว่าใครถูกใครผิด  แต่อยากให้คิดว่าคราวหลังจะทำยังไง ไม่ให้เกิดเหตแบบนี้อีก คิดให้รอบคอบ 

ส่วนนิวก้อต้องเผื่อแผนสำรองไว้ด้วย เวลาเจ้านัดอยู่กับเพื่อน  แล้วอีกอย่างถ้าต้องรอกัน แล้วไม่โทรคุยกันว่าอีกฝ่ายอยู่ไหน ถึงตรงไหนแล้ว  หรือว่าไม่สามารถติดต่อกันได้ พี่ว่านัดไปเจอกัน ที่บ้านเลยเถอะ รออยู่ข้างนอกมันอันตราย

อยากเห็นทั้งคู่กลับมาหยอกล้อกันเหมือนเดิม   

[why yyy]

คงต้องใช้เวลาในกาทำความเข้าใจกับการใช้ชีวิตคู่อีกเยอะเลย   การอยู่ด้วยกันมันไม่ง่ายเลยเนอะ!!  ความรักอย่างเดียวมันคงยังไม่พอ...

[hataru001]

ค่อยๆคุยกันนะคับ เอาใจช่วย เดี๋ยวอะไร ก็ดีขึ้น เป็นกำลังใจให้นะค๊าบบบบ สู้ๆ

[Maszu5]

ฟังน่ะหนูนิว. ต้องหาเหตุและผลของเรื่องก่อน  เหตุคือ  นิวอยากไปหานัด ? ผล คือ ระหว่างรอนัด นิวถูกจี้ แล้วนัดก็โทรหาไม่ติด(เพราะลืมโทรศัพท์)ตามหากันไม่เจอ  พอเจออีกทีคือตำรวจมาส่ง    ความรู้สึกนี้อารมณ์นี้คือ การน้อยใจน่ะ น้อยใจที่นัดไม่ออกมาหา.   และโกรธพวกเหี้ยที่ปล้นนิว. น้องนิวเลยเอาอารมณ์ทั้งสองอย่างมารวมกันแล้วลงที่นัด  ถ้างั้นน้องก็ต้องโกรธกิจด้วยที่ไม่อยู่เป็นเพื่อน แต่คนรับผิดคือนัด ทั้งสาเหตุบางอย่างก็มาจากเราน่ะนิว

[sarawutcom]

ลิ้นกับฟัน  กระทบกระทั่งกันได้เสมอ 

เป็นกำลังใจให้นะ  นิว 

[popupon]

 ใจเย็นๆนะครับพี่นิว ขอให้อารมณ์เย็นขึ้นอย่าได้ตัดสินใจเลือกทางนั้นนะครับ

ขอให้ทั้งคู่กลับมารักกันเหมือนเดิมไวๆครับ

[everlastingly]

ให้กำลังใจพี่นิวกับนัดนะ พี่นิวก็ดูแลตัวเองให้ดีๆ มีสติเสมอนะ

[new10]

ตอนที่220  ใครจะหนีเมิงพ้นละนัด

เมื่อวานหลังจาก   ที่ผมก็ไปทำธุระกับเพื่อน  ระหว่างรอรถเมล์  ผมก็บอกเอาโทรศัพท์มาเข้าเล้าเป็ด 
ผมก็ควันออกหู  อย่างที่บอกนั่นแหละ  ผมเลยเข้าไปนั่งร้านเน็ต 

พอฝนหยุด  ผมก็นั่งรถเมล์ มาลงหน้าเมเจอร์  ผมไปนั่งในร้านMC  จนร้าน ปิด ผมก็ออกมานั่งหน้าห้าง  พอดียังมีคนพลุกพล่านอยู่เลยไม่กลัว 
หนังรอบสุดท้าย เพิ่งเลิก  ผมก็นั่งมองรถมอง คนถือแก้วน้ำ ป็อบคอร์น คุยเรื่องหนังกันสนุก เฮฮา
ผมนั่งไม่รู้นานเท่าไร  แต่รู้ตัวอีกที ได้ยินเสียงเรียก

“พี่นิว พี่นิว”
“ห๊ะ”ไอ้น้องไมค์นี่เอง
“มานั่งทำอะไรตรงนี้อะ  แล้วพี่นัดไปไหน”
“เบื่อๆเลยมานั่งเล่นๆ  ไปดูหนังเรื่องอะไรมา”ผมเงยหน้ามองหน้าเพื่อนๆมัน
“นี่เพื่อนผม  ซื่อ...................”มันแนะนำชื่อเพื่อนมันอีก3-4คน ให้ผม  แต่ผมไม่ได้ตั้งใจฟังหรอก
“หวัดดีคับ”เพื่อนมันทักทาย ตามมารยาท
“คับ  พากันมาดูหนังดึกๆแบบนี้ จะไปเรียนไหวหรอ”
“พรุ่งนี้วันเสาร์แล้วพี่  โห  ไม่รู้เรื่องไรเลย”
“5555แก่แล้วก็มีลืมกันบ้างดิ   คิคิ”
“พวกเมิงกลับกันก่อนก็ได้ เดี๋ยวกรูคุยกับพี่นิวแปป”
“เอางั้นหรอ”เพื่อนมันตอบ
“เออ  ๆ ไว้โทรคุยกันอีกทีนะ”
“เออ”
“กลับแล้วนะคับพี่”
“อ้อ  คับ  กลับดีๆกันละ”
“คับๆ”

แล้วพวกมันก็เดินไปโบกแท็กซี่
ก่อนขึ้นยังโบกมือให้ไอ้น้องไมค์อีก  ไอ้นี่ก็มารยาทดี  ยกนิ้วกลางให้

“ว่าไงพี่  มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรอ”
“ป่าวนี่”
“พี่!!  ถึงผมจะอายุน้อยกว่าพี่  แต่ผมก็พอรู้หรอกนะ ว่าหน้าคนปกติ กับไม่ปกติ มันเป็นยังไง ถึงเราสองคนจะไม่ใช่แฟนกัน  แต่ถ้าพี่เห็นผมเป็นน้อง ของพี่  พี่ก็เล่าให้ผมฟังได้นะ  ถึงผมอาจจะแนะนำ หรือพูดปลอบใจพี่ไม่เก่งเหมือนพี่นัด  แต่ผมก็เป็นผู้ฟังที่ดีได้นะ  ”โหหหหหหหหหห  มาเซ็ตใหญ่เลยนะเมิง

“เมาปะไมค์  ทำไมคำพูดเยอะจังวะ”
“ป่าว  มีไม่ต้องมาเบี่ยงแบนประเด็นหรอก  ถึงพี่ไม่พูดก็ไม่เป็นไร  แต่ถ้าพี่จะพูดเมื่อไหร่  ผมก็พร้อมจะฟัง”
“อืม  กินข้าวยังเนี้ย”
“ยังเลยพี่  พี่ก็ยังใช่ป่าวละ  ดูแล้วเหมือนพี่ยังไม่เข้าบ้านเลย”
“ยัง  ปะไปกินเตี๋ยวกัน  เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“ก็ได้พี่  ที่ไหนดีละ”
“ไม่รู้เหมือนกัน  เดินไปเรื่อยแล้วกัน เจอตรงไหนก็กินแมร่งตรงนั้นเลย”
“ก็ได้  ปะพี่”
ผมกับไมค์ดินตามถนนใหญ่ไปเรื่อยๆ 

เจอร้านบะหมี่ รถเข็น
“เอาร้านนี้ไมพี่”
“กินเป็นหรอ”
“โหหหห!!!!!   ทำไมพี่คิดงั้นอะ”
“ก็เห็นหน้าตาไม่น่ากินของข้างถนนเป็นนี่หว่า”
“อึย!!!!!!!เจ็บปวดมากเลยพี่ เอี้อ อ้า!!!”มันทำท่าทาง จับหน้าอกมัน เหมือนหนังจีนกำลังภายใน เวลาเจ็บ
“555555  เอาร้านนี้ก็ได้”

เป็นร้านเหมือนรถซาเล้ง อะคับ  เหมือนก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆ  มีเก้าอี้ให้นั่ง  แต่ไม่มีโต๊ะนะ   ก็คือต้องใช้เก้าอี้2ตัว ต่อคนอะ เพราะอันนึงนั่ง อีกอันนึงวางถ้วย

“อร่อยดีวะพี่  พี่เบิ้ลปะ”
“อืม  เอาดิ”
ถ้วยแรกยังกินไม่หมดเลย  พากันสั่งมาจ่อรอแล้ว    กินยังไม่เสร็จถ้วยแรกเลย   ฝนดั้น  ตกอีก

แต่ดีที่เค้ามีร่มอันใหญ่มากาง นั่งกินไปด้วยระวังร่ม  มันล้มใส่หัวด้วย  ถือเป็นการกินที่ท้าทายดีนะ


กินเสร็จ ก็นั่งรอฝนหยุด
“กลับหอเลยก็ได้  มันดึกแล้ว”ผมบอกมัน  มันมีบ้านนะ  แต่กระแดะมาอยู่หอ  อ้างว่าใกล้โรงเรียน
“แล้วพี่ละ”
“เออหน่า ไม่ต้องห่วงพี่หรอก พี่โตแล้ว เรายังเด็ก”
“ผมว่า  พี่ไม่อยากกลับบ้านแน่นอน  เพราะถ้าอย่างงั้นพี่ไม่อยู่คนเดียวหรอก”
“พันธุ์อะไรเนี้ย ทำไมแสนรู้จัง”
“โห พี่ เจ็บปวดอีกแล้วอะ เอื๊อออออออ”มันแอคติ้งเยอะคับไอ้นี่
“555 กลับไปได้แล้ว ไม่มีการบ้านหรือไง”
“ไม่มีอะ  ถ้าพี่ไม่กลับก่อน ผมก็ไม่กลับอะ  เป็นไงเป็นกัน”
“ดื้อเหมือนกันนะเนี้ย”
“พี่!”มันเรียกผมแล้วมองหน้าผม
“อะไร  จ้องหน้าทำไม”
“ถ้าพี่ไม่อยากกลับไปนอนบ้าน พี่ไปนอนกับผมก็ได้นะ”
“หืออออ”
“ผมรู้อยู่  สายตาพี่มันบอกว่าพี่ มีเรื่องไม่สบายใจอะ  พี่ยิ้ม  พี่หัวเราะ แต่สายตาพี่มันไม่เป็นอย่างงั้นเลย”
“รู้เยอะไปแล้วนะไมค์”
“ไปเหอะพี่  พี่ไม่ต้องห่วง  พี่นัด เป็นพี่ร่วมสถาบันผม  ผมไม่ทำอะไรพี่นิวแน่นอน”
“อโด่  ตัวเท่านี้  จะทำอะไรพี่ได้วะ”
“งั้นก็ไปดิพี่”
“เออ  ไปก็ได้”
“งั้นปะ  ผมโบกรถเลยนะ”
“เออ”


ตลอดทาง  มันก็โม้ เรื่องอะไรของมันไม่รู้ ตั้งแต่เรื่องใบไม้  ยัน  ดวงจันทร์


“อยู่หอนี่หรอ”ผมลงจากรถแทกซี่ ก็ถามมันก่อนเลย
“ใช่”
“อ่าวพี่ก็นึกว่าอยู่หอในโรงเรียนซะอีก”
“พี่ก็นะ  ถ้าหอในโรงเรียน ผมจะพาพี่มาได้หรอ”
“เออวะ”
“ปะ”

ขึ้นบันไดไปชั้น3

“ชิปหายแล้ว สัส ”อยู่มันก็อุทานขึ้นมา ตอนไขประตูห้อง
“อะไร  มีอะไรหรอ”
“ป่าว พี่รออยู่หน้าห้องแปป  อย่าเพิ่งเข้ามานะ”
“ทำไมอะ มีอะไร”
“ป่าววว  นะนะพี่”
“อืม”

มันก็เข้าไปถามว่าผมจะรอมันหน้าห้องหรอ  ป่าวเลย  ผมก็เดินตามมันเข้าไปติดๆ
“เฮ้ย พี่นิว  เข้ามาทำไม”
มันกระโดดขึ้นบนเตียงแล้วหยิบอะไรไม่รู้ซ่อนไว้ข้างหลัง
“อะไรอะข้างหลัง”
“โหพี่  หันหน้าไปเลย”
“อะไรละ  เอามาดูดิ”
“ไม่อะพี่ ผมอาย   นะนะ”
“ไม่  พี่ก็อยากรู้”เสือกจิงกรู
“พี่สัญญานะ ว่าจะไม่บอกใครอะ”
“เออ  แต่ต้องดูก่อนว่ามันคืออะไร”
“นะนะพี่ ผมอายจิงๆ”หน้ามันจิงจังมาก  แถมยังแดงๆอีก
“okๆ”
มันเอาสิ่งนั้นออกมาจากข้างหลัง

มันคือ  อุปกรณ์ช่วยตัวเอง (ที่เป็น.......กระป๋องอะคับ   แต่ของมันนี่เป็นแบบซีลีโคนนิ่มๆ ขนาดเท่าข้อเท้า)
“555555555555  ไปเอามาจากไหนอะ”
“ซื้อดิพี่  ผมไม่คิดว่าจะมีใครมาห้องเลยไม่ซ่อนไว้”
“เออ ไม่ได้ว่าอะไรหรอก”
“พี่อย่าขำดิพี่โห  ผมอายนะ”มันหน้าแดงมากคับ
“เออๆไม่ขำก็ได้”
 “ผมยังไม่เคยอะพี่  ผมก็ต้องหาตัวช่วยหน่อยดิ”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ”
“เห็นพี่ยิ้มๆอะ”อ้าว หัวเราะก็ผิด  ยิ้มก็ผิด
“แล้วจะให้พี่ทำไงละ”
“หน้าบึ้งดิ”ผมยิ่งขำใหญ่เลย
“ใครจะไปทำได้ละ  บ้าป่าว”
“พี่อยากลองใช้ปะพี่  ผมให้ยืม”
“หึ  ไม่เอาอะ  ติดเอดส์”
“โห พี่  ผมยังซิงนะ  ได้ไอ้นี่แหละช่วยผมทุกคืนอะ”
“แล้วล้างบ้างปะนั้น”
“ล้างดิ  ไม่ล้างเหม็นตาย”
“แสดงว่าเคยไม่ล้าง”
“เคยดิ  ก็มันหลับไปเลย”
“555 ซกมก”
“พี่ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวผมหาเสื้อให้เปลี่ยน”
“โห ไม่ปิดคอมเลยหรอ”
“ไม่อะ  เปิดไว้งี้แหละ   เล่นได้นะพี่  หนังโป้อยู่ไดร์ Dนะ เอาแบบไหนมีหมด จีน  ญี่ปุ่น ฝรั่ง”
“หนังเกย์หรอ”ผมสงสัย
“ป่าว  ช ญ  พี่มีปะละ  แบ่งผมดูมั้งดิ  ผมไม่เคยดู”
“หมกมุ่นเกินไปแล้ว  ไปอาบน้ำก่อนไปถ้างั้น   ถือตัวช่วยเข้าไปด้วยก็ได้นะ  ไม่ต้องอายพี่หรอก”
“ถ้างั้น  เดี่ยวผมทำให้ดูตรงนี้เลยนะเว้ย  คิกว่าผมไม่กล้าหรอ”
“เออ กล้าๆ ไปอาบไป”

แล้วมันก็เอาไอ้ซีลีโคน ทิ้งไว้บนเตียงเหมือนเดิม

แล้วถอดเสื้อนักเรียนมันออก

“ว๊าว  เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ มีซิคแพ็คด้วยเว้ย”
“อ๊า  ผมไม่เล็กนะคับ” มันทำเสียงหล่อ 
แล้วมันก็ถือ ผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป  ผมก็เดินไปดูระเบียงห้องมัน   สำรวจห้องมัน  ห้องมันก็เหมือนเด็กทั่วไปนั่นแหละ มีเกมส์ เสียบไว้กับทีวี  มีโปสเตอร์  หนัง 3-4 ใบ ติดอยู่    ห้องมันไม่ถือว่าสกปรก หรือสะอาดนะ  ไม่รู้ดิ บอกไม่ถูก  เหมือนไม่ได้เก็บมาเป็นอาทิตย์  ไม่ถึง5นาทีมันออกมา 
“เสร็จแล้วพี่  ตาพี่แล้ว”
“เออ”ผมก็เอาผ้าเช็ดตัวอีกผืนของมันเข้าไปอาบน้ำบ้าง


พอผมออกมา 

เสื้อมันตัวเล็กมาก  แต่ก็ใส่ได้ ไม่อึดอัด  เพราะปกติผมจะไม่ใส่เสื้อนอน   


“วินนิ่งป่าวพี่  สักตาก่อนนอน”
“ก็ได้วะ ยังไม่ง่วงเหมือนกัน”

ปิดไฟหมด  นั่งเล่นเกมส์  ถึงดึก

“ง่วงแล้ววะพี่ นอนกันปะ”
“ok”
“ผมนอนด้านในนะ  ผมนอนดิ้นเดี๋ยวตกอีก”
“ได้”

ผมก็ล้มตัวลงนอน
“พี่ ไม่เล่าให้ผมฟังจิงอะ พี่ทะเลาะอะไรกับพี่นัด”
“เรื่องไร้สาระ  นอนเถอะ”
“นั้นไง  ผมว่าแล้ว”
“นอนได้แล้ว  ไหนว่าง่วงไง”
“คับ  ฝันดี ผีกัดไข่นะพี่”
“เออ เช่นกัน”

ไม่นาน มันก็กรน  เอาซะผมหลับไม่ลง  เลย นั่งเล่นคอมมันแปปนึงก็ง่วง



ตอนเช้าผมก็ตื่นเปลี่ยนเสื้อผ้า กลับห้อง 
ไอ้น้องไมค์ ใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ลงมาส่งผมขึ้นรถ


ผมกลับถึงบ้าน ก็6โมงกว่าๆ

เปิดประตูให้เบาที่สุด แล้วย่องเข้าไป

ภาพที่ผมเห็นทำเอาลูกบิดหลุดมือ ประตูกระทบดัง ปั๊ง

ตาผมร้อนผ่าวเลย กับภาพที่เห็น

ไอ้นัดมันนั่งกอดเข่าแล้วเอาหน้าซบลงบนเข้าแล้วหลับอยู่ท่านั้น  อยู่ในชุดนักเรียนของมัน ตรงข้างๆประตูพอดีเลย

เสียงผมปิดประตูทำให้มันตื่นขึ้นมา
“กลับมาแล้วหรอคับ”ไอ้นัด กระโดดมากอดผม  ผมก็ไม่ได้ขัดขืนหรอก
“................................”
“ตัวเองไปนอนไหนมาอะ เค้าเป็นห่วงมากนะ กลัวจะโดนอะไรอีก”
“ทำไม ไม่เข้าไปนอนในห้องละนัด”ผมไม่ตอบมัน แต่ถามกลับ
“เค้ารอตัวเอง”เป็นคำตอบที่ทำให้ผมเจ็บปวดมากเลย  ผมทำอะไรลงไปเนี้ย
“ก็กรูบอกแล้วไง  ว่าไม่กลับ”
“ก็เค้าเป็นห่วงอยู่ดีอะ”
“กรูขอโทษแล้วกัน ที่งี่เง้า”
“ตัวเองไม่ผิดอะไรเลย  เค้าสิ แย่ แย่มากเลย  ตัวเองจะให้เค้าอะไร ก็บอกเค้านะ”
“อืม  ไปอาบน้ำก่อนไป”
“คับ”แล้วมันก็ปล่อยผม  แล้วก็หายเข้าไปในห้อง

ผมเดินไปหน้าในครัว 
แต่สิ่งที่สะเทือนใจผมอีกคือ  กับข้าว   กับข้าวที่ผมชอบทั้งนั้นเลยวางอยู่บนโต๊ะ 3-4อย่าง  มองไปที่หม้อข้าว ที่ยังเสียบอยู่   ผมลองจับด้วยกับข้าวที่มันเทใส่จานไว้บนโต๊ะดู  ปรากฏว่ามันเย็นหมดแล้ว
แสดงว่ามันเป็นของตั้งแต่เมื่อคืน
ผมซุดตัวลงกับพื้นปล่อยน้ำตาให้มันไหล ออกมาให้หมด  เพราะมันไม่มีสิ่งไหนที่จะทำให้ผมหายรู้สึกเสียใจ เสียความรู้สึก   สงสารมัน  นี่ผมทำเลวกับมันขนาดนี้เลยหรอ  ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะทำร้ายคนที่ผมรักซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า


ผมเอากับข้าวเข้าไมโครเวฟ  อุ่นอีกรอบ รอมันอาบน้ำเสร็จ จะได้กินข้าวกัน

มันอาบน้ำเสร็จ ก็เดินมาในครัว

“นัด เมิงเบื่อกรูมากไม ที่กรูเอาแต่หนีปัญหาแบบนี้อะ”
“ไม่เลย เค้าไม่เคยเบื่อตัวเลย  เค้ากล้าสาบานเลยว่าเค้าไม่เคยเบื่อตัวเอง  ด้วยสัตย์ของลูกผู้ชายที่ชื่อนัดคนนี้เลย”
“กรูรู้สึกแย่มากเลยวะนัด กรูทำกับเมิงแบบนี้ทำไมวะ กรูไม่เข้าใจตัวเอง  กรู....แมร่ง”ผมต่อยลงบนโต๊ะกินข้าวอย่างแรง  จนไอ้นัดมันรีบมาจับมือผมไว้กลัวว่าผมจะต่อยลงอีกรอบ(รอบเดียวกรูก็เจ็บจนชาแล้ว)
“อย่าทำแบบนี้ตัวเอง  เค้าขอละ  อย่าทำร้ายตัวเองสิ  รู้ไม ตัวเองเจ็บ เค้าก็เจ็บกว่าหลายเท่า  ถ้าจะทำร้ายตัวเองแบบนี้  ทำเค้าดีกว่า”
“นัด กรูเสียใจวะ  เสียใจมากวะ  กรูแมร่งทำตัวเหมือนเด็กเลยวะ  ถ้าเมิงไม่ไหว  หมดความอดทนกับกรูเมื่อไหร่ก็บอกนะ กรูจะยอมไปเอง”
“เฮ้ย อย่าพูดงี้ดิ  กินข้าวกันดีกว่า  ว่าแต่กับข้าวตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ  มันไม่บูดหรอ”
“ยัง ชิมดูแล้ว”ผมปาดน้ำตาด้วย  พูดด้วย  ไอ้นัดยกชายเสื้อมันมาเช็ดหน้าให้ผม
“เค้าว่าตัวเองไปล้างหน้าก่อนดีกว่า เดี๋ยวเค้าตักข้าวรอ  นะ”
“อืม”



“เมิงนอนตรงนั้นทั้งคืนเลยหรอนัด”
“ป่าว  เพิ่งหลับไปตอนตี5เองมั้ง  กะว่าเอาหัวพิงๆไว้ แต่ดันหลับเฉยเลย555”
“แล้วไม่ปวดคอหรอ”
“ตอนนั้นเค้าเห็นหน้าตัวเอง เค้าลืมปวด เลย แต่ตอนนี้รู้สึกปวดจิงๆแล้ว”ผมรู้ว่ามันต้องปวดแน่  เพราะปกติเวลาคนเราคุยกัน จะหันมาทั้งหน้าใช่ปะ  แต่ไอ้นัดมันหันไม่สุด แล้วเหล่ๆตามอง

เห็นแล้ว สงสารมันวะ  ต้องมาทรมานตัวเอง  เพราะรอคนไร้สาระแบบผม

“รีบกิน จะได้ไปนอนไป”ผมบอกมัน
“ตัวเองนอนกับเค้าหน่อยนะ  เค้าอยากนอนกอดตัวเองอะ”
“อืม”อันที่จิงผมก็ง่วงเหมือนกันแหละเพราะนอนไม่หลับเหมือนกัน



กินเสร็จ  ก็นอนกัน   เย็นๆก็ตื่น

ผมอยากไถ่โทษมัน เลย ชวนมันไปดู  “แหยม3”

“นัด  เมิงรู้สึกยังไงกับการที่กรูเอาแต่หนีเมิงแบบนี้”ผมถามมันขณะรอเข้าโรง
“เอาจิงๆ เค้าก็ใจหายอะ  กลัวตัวเองหนีเค้าไป แล้วไม่กลับมาหาเค้าอีก”
“ไม่หรอก  ยังไงกรูก็กลับมา  นอกจากเมิงจะไล่กรูไปจิงๆ  กรูถึงจะยอมไป ถึงจะไม่เต็มใจ กรูก็จะไปในเมื่อเมิงเลือกแบบนั้น”
“ไม่หรอก  เราจะอยู่กันไปแบบนี้ตลอดเลย  ไม่มีทางหรอก  ถึงอนาคตไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นไง แต่เค้าก็จะทำตามหัวใจเค้า”
“แหวะ  จะอ้วกวะนัด”
“อ้าว  อุส่าห์ซึ้ง   ตัวเองเค้าเข้าไปอ่านในเว็บนั้น(เล้าเป็ด)  เค้าพูดดีๆทั้งนั้นเลย  เค้าจะทำตามที่เค้าแนะนำให้ได้เลย(ผมยังไม่ได้เข้าเลย)   ”
“แนะนำว่าไง”
“ก็  เช่น บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”


ดูหนังเสร็จ ก็กลับมาทำงานบ้าน   ทำหน้าที่ “เมีย”  ที่มันยัดเยียดให้   อัยย๊ะ



ยังเหลือช่วงปิดเทอม ก่อนที่มันจะเข้าปวส  ยังไม่ได้เล่า   จะให้เล่าหรือว่าข้ามมาเลย

แล้วแต่ทุกท่านนะคับ  ผมยังไงก็ได้  ฟังเสียงข้างมากแล้วกัน

[maxky88]

มาดึกเลย รออ่านและให้กำลังใจคัพ

[imissyou]

ดีกันแล้วเค้ากะซำบัยจุยแล้วเนะ

นอกนั้นกะตามใจตะเองเนะ 

[maxky88]

คนรักกันตัดกันไม่ขาดหลอกครับ แค่อารมณ์ชั่ววูบ
ขอให้ใจเย็นหันหน้ามาคุยกัน ประคับประคองกันไป
ขอให้เข้าใจกันมีความสุขกัน ทุกๆวันก็พอและ

[Sohso]

เรื่องทุกอย่ากลับเข้าทางของมันแล้ว

ค่อยยังชั่วหน่อย ใจเย็นๆ ฟังความทั้งสองฝ่ายแล้วจะมีทางออก

[Sabaijai]

ดีจัง ดีกันแล้ว ทะเลาะกันทีพวกเราก็พลอยใจหายใจคว่ำ รักกัน ดูแลกัน แคร์กันให้มากๆนะจ๊ะ ชีวิตคนเรามันสั้น

[พลอยสวย]

  โล่งอกไปทีดีกันแล้ว...นัดพี่จะรอดูว่านัดจะทำตามคำแนะนำของเหล่าลูกเป็ดได้รึไม่55+

[lovejinjunno]

นิวไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกนะ
ดีแล้วที่หนีออกมาอ่ะ
เพราะไม่งั้นก็ไม่เข้าใจกันซะทีน่ะสิ
คิดดูนะ
ถ้านิวไม่หนี(สงบสติอารมณ์ตัวเอง.ให้มันเย็นลง)ออกมาซะก่อน
สิ่งที่นัดทำ.นิวจะไม่เห็นจะไม่รู้สึกอะไรเลย
กลับจะรู้สึกรำคาญด้วยซ้ำไป
เพราะนิวยังมีความโกรธนัดอยู่
โกรธจนไม่ยอมพูดจาด้วยใช่ไหมล่ะ
แต่ตอนนี้ที่นิวเห็นนิวรู้สึกมากมายขนาดนี้
กับทุกสิ่งที่นัดทำ.ที่นัดเตรียมกับข้าวกับปลาไว้
มีแต่ของชอบของนิวทั้งนั้นอะไรแบบนี้
เป็นเพราะตอนนี้นิวใจเย็นลงแล้ว
ถึงได้สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจนขึ้นยังไงล่ะ



ว่าแต่...
" แต่ดีที่เค้ามีร่มอันใหญ่มากาง นั่งกินไปด้วยระวังร่ม  มันล้มใส่หัวด้วย  ถือเป็นการกินที่ท้าทายดีนะ"
เหตุการณ์นี้มันคุ้นๆเนอะ.ว่ามั้ย.555555.แบบว่า.นั่งกินไปนั่งจับร่มไปอ่ะ.555555

" อันที่จิงผมก็ง่วงเหมือนกันแหละเพราะนอนไม่หลับเหมือนกัน"
เนี่ย.เป็นเพราะเสียงกรนของน้องไมค์ด้วยใช่ไหม.555

“ไม่หรอก  เราจะอยู่กันไปแบบนี้ตลอดเลย  ไม่มีทางหรอก  ถึงอนาคตไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นไง แต่เค้าก็จะทำตามหัวใจเค้า”
หึหึ.คนอ่านก็เช่นกัน.จะรักนิวกะนัดแบบนี้ไปตลอด
ถึงอนาคตจะไม่มีใครรู้.....ฮึฮึฮึ

" ดูหนังเสร็จ ก็กลับมาทำงานบ้าน   ทำหน้าที่ “เมีย”  ที่มันยัดเยียดให้   อัยย๊ะ"
อัยย๊ะ.คนอ่านมีความสุขมากมายอีกหน
ที่นิวกะนัดกลับมามีความสุขด้วยกันอีกครั้ง

เอ... พี่คิดว่าเล่ามาตามลำดับแหละ
ไม่ต้องข้ามหรอก
ไอ้ที่จะได้รู้เรื่องชาวบ้านเขาเยอะๆนี่
พี่ชอบ.5555555555555

ปล. อ่านเรื่องของนิวกะนัดแล้วทำให้เข้าใจคำที่ว่า
"คู่กันแลัว...ย่อมไม่แคล้วกัน"
5555555
ทั้งสองคนจงสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันต่อไป
วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(รู้สึกยิ่งดึกพี่ยิ่งคึก.ยิ่งได้รับข่าวดีแบบนี้อีก.5555555555)

[james-ss]

ฉากเปิดประตูมาเจอนัด ร้องตามเลย  รักกันนานๆนะฮะ เล่าตอนไหนก็ได้ ยังไงก็อ่านหมด 

[Boonthaptim]

ดีแล้วนิว ใจเย็นแล้วทุกอย่างก็จะดีเอง แหมน่าตีจริงๆ ทั้งคู่เลย ทำให้เป็นห่วงเนี่ย

[loveaaa_somsak]

เล่ามาเลยครับ อยากฟังทุกรายละเอียด

[viper7123]

 


 


เห็นทั้งคู่เข้าใจกัน  ............มีฟามสุขเง้ออออออ

[pudcha]

มีไรก็คุยกันสิ ไม่คุยแล้วจะเข้าใจกันหรอ

คุยกันให้มากๆ มีไรพูดเลย จะได้ไม่ค้างคาใจ

[Nano PL]

 


ดีใจจังเลย ตอนแรกที่พี่นิวหนีนัดนี้แบบเฟวมาก ไม่ทำการบ้านแต่อย่างใด

พอรู้ว่าดีกัน รู้สึกดีอยากทำเฉย 55555 ขอให้รักกันนานคับ ^^

[S_za]

ดีกันแล้วพี่ก็ยินดีด้วยคราวหลังต้องหันหน้าคุยกันเยอะๆนะ

เล่นเอาแทบส่างเมากลับจากเที่ยวมาตีสามกว่าๆอ่านตั้งแต่นัดให้รอ

จนน้องนิวมีเรื่องเล่นเอาหายเมาเลยอ่ายไปเรื่อยๆจนมีปัญหากันแทบไม่อยากนอนเลยทีนี้

พอถึงเมื่อกี้ลงเอยด้วยดีพค่คงนอนได้ล่ะ

ปล.อย่าถือข้อความคนเมา

[MeepadA]

 

[jimmyFG]

ดีใจด้วยนะดีกันแล้ว

เล่าเหอะผมอยากฟัง

[Boonthaptim]

จะทำได้จริงเร้อตานัด ทำชาวบ้านเขาห่วงกันไปหมดมันน่าเบิ๊ดนัก

[ice_spok]

Okay ดีกันแล้วก็ดีใจด้วยครับ อย่าให้เกิดเหตุการณ์บ่อยนะนัด นิว ทั้งคู่เลย

คิดถึงเสมอครับ

[snowboxs]

โล่งอกไปที เข้าใจกันได้ซะที
นิวไม่ผิดหรอก ที่ถอยออกมาสงบ
แต่พลาดตรงที่นัดไม่รู้ว่านิวอยู่ไหน
แล้วทำให้นัดเป็นห่วงและกังวลนี่แหล่ะ
จุดนี้พี่ก็เป็นเหมือนนิวแหล่ะ แต่ตอนนี้ไม่หนีแระ
ดูแล้วนัดน่าจะพัฒนาไปอีกขั้นนะคะ อย่างน้อยก็รอ
อย่างที่นิวบอกและต้องการ ถึงจะอยากตามหาก็เถอะ
และมีการเก็บเอาความหวังดีจากคนในเล้าไปด้วยอ่ะ น่ารักจริงๆ

บอกตรงๆ อ่านตอนนี้ก็ยังน้ำตาซึมแต่ซึมเพราะซึ้งในความรักของทั้งคู่นะ ดี
ใจด้วยจริงๆ ค่ะ ขอให้รักกันดีๆและตลอดไปนะ

เข้ามาเพิ่มที่นิวถามไว้ อยากให้นิวไปเล่าตอนที่นัดเรียนพิเศษต่อจ้า
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับนิวด้วยจ้า ว่าจะแบบไหนที่นิวสะดวก

[BlueAngel]

ดีกันแล้ว พี่ก็ดีใจด้วย

พี่ว่านิวทำแบบนี้ก็ถูกนะ ให้เวลาต่างคนต่างคิด

นิวก็สบายใจขึ้น เพราะถ้ายังอยู่ในบ้าน นิวก็อึน คงไม่ได้พูดได้จากัน ยิ่งเห็นหน้าก็ยิ่งโมโห อาจจะพาลให้สถานการณ์ยิ่งแย่ไปใหญ่

ส่วนนัด เมื่อไม่มีนิวก็ได้มีเวลาคิดทบทวน จะปรับปรุงพฤติกรรมอย่างไร เห็นได้จากเตรียมอาหารที่นิวชอบไว้

ต่อไป นัดจะทำอะไรก็คิดให้เยอะๆก่อนทำ มีสติ ส่วนนิว พยายามอยู่ใกล้นัดเข้าไว้ ห่างกันเมื่อไร ซวยทุกที 555