เคยมีคนบอกไว้ว่า เวลาที่เราไม่สบายใจ กำลังท้อใจ หรือแม้กระทั่งเรากำลังไม่มั่นใจในคนนั้น
ให้ลองนึกถึงวันที่ดีๆ วันเก่าๆที่เราผ่านอะไรมาด้วยกัน
มันมีหลายเรื่อง หลายอย่างที่เราได้ทำร่วมกันมา
จะมีเสียงหัวเราะ น้ำตา รอยยิ้ม รอยแผล
แต่เราก็ยังผ่านมาได้ เราเข้าใจนะ อารมณ์คนรอ กับอารมณ์คนให้รอ
มันเป็นยังไง แต่เราพยายามเปิดใจ พยายามคิดว่า คงติดธุระหรือทำงานยังไม่เสร็จ
ถ้าไม่มีเด็ก เหล่านั้นจี้พี่นิว คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในความคิดเรา มันคงเป็นบททดสอบบทหนึ่ง
บทที่จะทำให้คนเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่มาก พี่นิวเราเชื่อนะว่า นัดคงได้รับบทเรียนมาบ้างแล้ว
ถึงพี่นิวจะบอกว่านัด โตแต่ตัว แต่เรื่องอื่นยังทำเป็นเด็กๆ แต่เหตุการณ์นี้คงทำให้นัดโตขึ้นบ้าง
พี่นิวอย่าไปโกรธ อย่าไปโมโหนัดมันมากเลย ทุกวันนี้ที่นัดทำ ที่นัดเป็นผุ้เป็นคน เรียนหนังสือหนังหา
เป็นเพราะพี่นิวนะ พี่นิวใจเย็นๆ พี่นิวไม่ต้องรีบร้อนคิด พี่นิวลองคิดดีนะ ถ้ามันไม่รักพี่นิว มันจะทำไปทำไม
มันไม่เคยอายเลยนะที่จะบอกใครๆในสถานะของพี่กับมัน มันทำทุกๆอย่างเพื่อพี่ เราเชื่ออย่งนั้น คิดดีๆนะพี่นิว
ส่วนนัด
เราหวังเหตุการณ์ครั้งนี้ นัดคงต้องปรับปรุงตัวแล้วล่ะ เหตุการณ์มันไม่ได้หนักถึงขั้นที่พี่นิวจะให้อภัยไม่ได้
แต่เราว่าบางสิ่งบางอย่างที่มันบ่อย หรือมันเยอะเกินไป มันคงต้องมีจุดที่เกินความอดทนอ่ะ
คราวหน้าคราวหลังจะทำอะไรคิดถึงเรื่องที่จะตามมาด้วยดิ ถ้าวันนั้นพี่นิวโดนมีดแทง แล้วนัดจะทำไง
อย่าคิดว่าหน้าคอนโดจะปลอดภัย เพราะสังคมเมืองใหญ่แบบนี้ ไม่มีที่ไหนปลอดภัย 100 % หรอก
สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ บอกตรงๆเลย น้ำตาล่วงรอบที่สองแล้วนะพี่นิว โธ่ววว อย่าโกรธกันนาน
รู้ไหม คนอ่านทรมารใจจุงเบย คืนดีกันเร็วนะ T^T
