หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[nice13]

นัดเล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลย! 
แต่สังเกตมาหลายครั้งที่ทะเลาะกัน พี่นิวจะหนีออกจากห้องตลอด
แต่นัดก็จะยอมออกไปเองตลอดดดดด ชอบนัดตรงนี้แหล่ะ 

[vista054]

สงสาร นิว

[snowboxs]

คิดถึงนิวกับนัดจังเลย
ว่างเมื่อไรก็มาเล่าต่อนะคะ

[Marry me]

หนักใจจริงๆเด้กหนอเด๊กไม่รู้ผลดีผลเสียที่จะตามมา

[kataiyai]

นัดนี่ทำอะไรคิดน้อยไปนะ

[kikumaru]

อะ เป้นใครก็ต้องตกใจและเสียใจกันทุกคนแหละ

[Zweilt]

นัดทำอะไรไม่คิดอีกแล้ว
นิวเอาให้เข็ดเลย
ต้องดัดนิสัยให้รู้จักคิดก่อนทำ

[new10]

ตอนที่189 ไอ้หน้ามึน


ระหว่างกินข้าว จะเป็นบทสนทนาระหว่างผม กับไอ้เด็กนี่มากกว่า  ไอ้นัดนั่งเงียบ  ผมรู้ว่ามันเก็บกด  แต่อยากให้รู้ว่าทีใครที่มัน
กินเสร็จผมก็ขอตัวกลับบ้าน  ไอ้เบิร์ดก็กลับบ้านเหมือนกัน  บอกขี้เกียจเดินแล้ว  แต่ดีหน่อยที่บ้านมันอยู่แถวนั้น  เดินไปแปบเดียวก็ถึง

“กลับบ้านเลยป่าวคับ” ป๊าด  มีคง มีคับด้วย
“อือ”ไม่ค่อยอยากคุยกับมันเท่าไร
มันสตาส มอไซ  ผมก็ขึ้นค่อม (อย่างรู้งาน อัยย๊ะ)
เราขับรถ ถึงบ้านแล้ว
ว่าจะไม่คุยกับมันแล้ว แต่ก็ต้องคุยด้วยความอยากรู้
“นัด กระเป๋าละ”มันก็ลูบบ่าหากระเป๋า  แล้วสีหน้ามันเปลี่ยนทันที
“ลืม   อยู่   ร้าน   ข้าว   แฮๆ”ผมเห็นหน้ามันแล้วก็ด่ามันไม่ลงเหมือนกัน
“แล้วเมิงจะแย้งกรูไปถือทำไมวะ กรูก็ถือของกรูดีๆอยู่แล้ว”
“เค้าขอโทด เดี๋ยวกลับไปเอาให้”มันก็เป็นหน้าที่เมิงที่ต้องรับผิดชอบอยู่แล้วอะ  เพราะในนั้น มันมีคอมอยู่ตั้งเครื่องนึง
มันออกมอไซ ออกมาอีกครั้ง
“ไปด้วยกันปะ”มันถามผม
“ยังมีหน้ามาถามอีก”
“เค้าขอโทด”
“หวังว่าเค้ายังคงเก็บให้นะ”
มันบิดเต็มที่เลย เพราะมืดแล้ว กลัวเค้าจะเก็บร้านก่อน

มันจอดรถ   แล้วก็วิ่งไปเลย  ยังไม่ได้ดับเครื่องเลย  แถมผมยังทิ้งผมอยู่บนมอไซอีก 

ผมดับเครื่อง ล็อคคอรถ แล้วเดินตามมันไป

เดินไปถึงมันก็สะพายกระเป๋าออกมาแล้ว

“ปะ  ได้แล้ว”
“อืม”แล้วก็เดินกลับไปที่รถกัน
“ลืมได้ไงวะกรู”มันเดินบ่นอยู่ข้างหลังผม   แต่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอก  แค่ได้ยิน
“กลับถึงบ้านจะขึ้นข้าวอีกไม”ผมถามมัน
“ไม่รู้ดิ  ดึกๆอาจจะหิวก็ได้มั๊ง”
“งั้นก็แวะซื้อข้าวไปเลย  จะได้ไม่ต้องทำ”
“ไม่เป็นไรหรอก  ต้มมาม่ากินก็ได้”
“ตามใจเมิงเถอะ”
“ตัวเอง ยังไม่หายโกรธเค้าหรอ”
“ยากวะนัด  เมิงทำกับกรูไว้เยอะ”
“โห เค้าไม่คิดว่าตัวเองจะโกรธนิ”
“แล้วเมิงจะทำอะไร ทำไมไม่เคยถาม ไม่ขอความเห็นกรูบ้างละนัด”
“.........................”
“แล้ว ที่เมิงทำนี่  มันเป็นเรื่องมันน่าทำไม มันเป็นอะไร ที่คนทั่วไปเค้ายอมรับได้ไม”
“เค้าขอโทษ  แล้วจะให้เค้าทำยังไง ตัวเองถึงจะหายโกรธเค้าอะ”
“ไม่รู้วะ ไม่ต้องทำอะไรหรอก  เดี๋ยวกรูก็ลืมไปเอง........มั๊ง”
“อ้าว”
“ไป กลับเถอะ”
“หายโกรธทีดิคับที่รัก”
“กลับ อย่าเซ้าซี้ดินัด”
“คับๆ”
กำลังจะออกรถ แต่บังเอิญ  ติดไฟแดงพอดี เลยต้องรอก่อน

พอไฟเขียว
“......................เค้าขอโทษ.....................”
“เฮ้ย  ไอ้นัด เมิงจะตะโกนทำเชี่ยไร”
“โอ๊ยๆๆ เจ็บๆเดี๋ยวรถล้มนะ”แล้วมันก็จอดรถริมฟุตบาตร

มันตะโกนตอนมันเริ่มออกรถ  ผมก็ไม่คิดว่ามันจะทำเชี่ยอะไรแบบนี้   ก็เลยแต่ทุบหัวมัน
“นัด กรูว่าเมิงชักเยอะไปไม อย่าให้ความอดทนกรูหมดนะ แล้วเมิงกับกรูจะได้เห็นดีกัน”ผมยืนด่ามัน  แทนที่มันจะสลด สำนึกที่ผมด่ามัน มันกลับนั่งยิ้มบนมอไซให้ผม   
มันทำให้ผมฟิวส์ขาดเลย
“ไปเจอกันที่บ้านนะนัด กรูรำคานเมิงเหี้ยๆเลยวะ ไอ้สัส” พอดีกับที่มีแทคซี่ มาจอดส่งผู้โดยสารข้างหน้าผมพอดี เลยกระโดดขึ้นเลย

“ไปไหนคับ”คนขับถามผม เข้ามองผมผ่านกระจกมองหลัง อยากบอกว่าเห็นเค้าแค่ลูกตา  (น่ากลัวมาก)
“ไป...........คับ”
“มันอยู่ตรงXXXXใกล้ๆกับYYYใช่ป่ะ”
“อ้อคับ  เลยไปนิดนึง แล้วมีสะพานลอยอะคับ”
“ได้คับๆ”
“พี่ไปทางไหนก็ได้ ที่รถติดๆนะพี่”คนขับหันควับ มาหาผมทันที
“เอาจิงหรอน้อง”
“คับ ผมมีตัง  จ่ายได้คับ”นี่โชว์พาว นิดนึง
“ได้คับ  ไม่ต่ำกว่าสองร้อยนะน้อง” โถ่ จิบๆ

รู้ปะ  พี่เค้าพาผมไปไหน     เดอะมอล์บางแค   แล้วไปเดอะมอล์ท่าพระ  ผมมองดูนาฬิกา  พิ่งทุ่มกว่าๆเอง  ซื้อของก่อนดีกว่า
“พี่จอดหน้าเดอะมอล์เนี้ยแหละ ผมซื้อของก่อน ผมลืม”
“อ้อๆได้คับ”
“ไม่ต้องทอนคับพี่ ค่าพี่เสียเวลา”

ค่ารถประมาณ170กว่าๆมั๊ง(จำไม่ได้แระ) แต่ผมให้ไป200 ค่าพี่เค้าเสียเวลา

ผมเดินซื้อของเข้าบ้านก่อน (เพราะพรุ่งนี้ผมหยุด เลยไม่ต้องรีบ)

เดินดูของไป คิดไปว่าอะไรหมดบ้างวะ  จะได้ซื้อไปทีเดียว

ตี้ดดดดดดด
ตี้ดดดดดดด
ตี้ดดดดดดด

เบอร์ไอ้นัด
“มีอะไร”ว่าจะไม่รับ ก็ทำไม่ได้
“ตัวเอง อยู่ไหน  เค้าขอโทด หือออ  หืออออ”เสียงมันเหมือนร้องไห้เลย
“แถวๆนี้แหละมีอะไร”
“เค้าขอโทษ  หืออ  หือออ ตัวเอง อย่าหนีเค้าไปแบบนี้ดิ เค้ารู้สึกไม่ดีเลยวะ   ตัวเอง จะตบ จะตีเค้ายัง ไม่รู้สึกอะไรแบบนี้เลย หือออ หือออ  เค้าขอโทษ”
“เมิงจะร้องไห้ทำไมวะนัด  กรูยังไม่ตายนะ”
“ตัวเอง อยู่ไหน  เดี๋ยวเค้าไปหา”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวซื้อของเสร็จ ก็กลับแล้ว”
“ให้เค้าไปรับนะ เค้าไม่ทำให้ตัวเองเบื่อหรอกนะนะ หืออออ   หือออออ เค้าจะไม่ทำให้ตัวเองรำคานด้วย  ให้เค้าไปนะ”
“เอออๆ  อยู่เดอะมอล์   ชั่นล่าง”
“อืมคับๆ เดี๋ยวเค้าจะรีบไป”
“เออ  อย่าขับรถวะนัด  อันตราย  ค่ำแล้วด้วย”


ประมาณไม่เกิน 10นาที  มันก็โทรมาอีกรอบ
“ตัวเอง อยู่ไหนอะ”
“ในห้าง”
“ตรงไหน”
“ตรงซุปเปอร์มาเก็ตมันอะ”
“ออกมารับหน่อย ไปไม่ถูก”
“เมิงอยู่ไหน”
“บันไดเลื่อน”
“เออ”

เอาไงดีวะ กรู ของก็ยังซื้อไม่เสร็จ  จะจ่ายตังก่อน ก็ไม่ได้

ผมเดินไปที่แคชเชียร์ 
“พี่ผมฝากตะกร้าแปปนะคับ ผมลืมกดตัง”
“คะ  ได้คะ”พราเค้าก็ตอบมางงๆ

ผมเดินไปที่บันไดเลื่อนฝั่งขาลง ไม่มีมัน
เลยเดินไปฝั่งขาขึ้น    มองไปก็เจอมันใส่ชุดนักเรีน ตัวโย้ง กว่าชาวบ้าน  เชื่อปะ มันยืนเกือบขวางทางขึ้นบันไดเลย
“เมิงยืนหลบๆเค้าเดินหน่อยก็ได้มั๊ง”ผมเดินไปตบไหล่มัน
“อ้าว มาทางไหน  ทำไมเค้าไม่เห็นอะ”
“เฮ้ย ร้องไห้จิงอะ”ผมเห็นตามันแดงๆ เลยทักมัน
“จิงๆดิ”มันตอบอายๆ
“ปัญญาอ่อน  ปะไป กรูซื้อของอยู่”
“เค้าขอโทษนะตัวเอง  วันนี้ เค้าผิดเยอะแล้วอะ”
“เออๆลืมมันไปเถอะ”


“พี่ผมขอตะกร้าคืนนะคับ ผมซื้อของยังไม่เสร็จ”
“จ้าๆ”มีเค้าก็ยังทำหน้างงๆใส่ผมอีก  เอ๊ะหรือว่าหน้าเค้าเป็นแบบนี้วะ
“อยากกินอะไรไมนัด”
“ขนม”
“ไปเอาตะกร้ามาอีกใบดิ”
“คราบๆที่รัก”


พอซื้อของเสร็จ เห็นเค้าให้ชิม น้ำผลไม้ เลยเดินเข้าไปชิมมั๊ง
เค้าก็ยื่นให้ผมกับไอ้นัด คนละแก้ว  แล้วก็เค้าบรรยาย สรรพคุณ
“ห๊ะ ไรนะพี่ผมขออีกรอบดิ ฟังไม่ทัน”ไอ้นัด เริ่มปล่อยไก่แล้วคับ

พี่เค้าก็ร่ายๆๆๆๆๆๆใหม่อีกรอบ
“พี่ ผมขออีกแก้วดิ” ไอ้นัดพูดแทรกระหว่างที่เค้าพูด  พี่เค้าก็ยื่นให้

พอพี่เค้าบรรยายเสร็จ
“โห น้องเล่นเอาพี่เหนื่อยเลยนะเนี้ย  ถ้าไม่ช่วยซื้อ มีเคืองนะเนี้ย”
“ผมเอาแพคนึงก็ได้คับ”ผมบอก   เกรงใจเค้าด้วยแหละ  และอีกอย่างผมก็เคยกินแล้วครั้งนึง  อร่อยดิ  แต่ขวดเล็กวะ

พอออกมาพ้น
“ตัวเองซื้อทำไม”
“ก็กรูอยากกิน  อีกอย่างเมิงไปกวนทีนเค้าด้วย  เกรงใจเค้า”
“อโด่วันนี้ ที่โรงเรียนเค้าก็มีไปให้ชิม  แต่ให้เป็นขวดเลย  ไม่ได้เป็นแก้วแป๊ก แก้วช็อตแล้วนี้หรอก”
“แล้วทำไมเมิงไม่เอามาให้กรูกินด้วยนะ”
“ลืม”
“เออ   แค่นี้เมิงยังลืมกรู”
“อ้าว  งอนอีกแระ เมียกรูแมร่งประจำเดือนมาป่าววะ ตามใจไม่ถูกวะ”
“นัด เมิงพูดอะไร ก็เกรงใจกรูแล้วคนที่เค้าได้ยินมั๊งก็ดีนะ  โลกนี้ ไม่ได้มีแค่เมิงคนเดียวนะ”
“จ้าๆไปจ่ายตังเหอะ เดี๋ยวบ่นยาว”
“อะไรนะ ขอใหม่ฟังไม่ทัน”
“ไปจ่ายตังเหอะ เดี๋ยวคิวยาว”
“แน่ใจไม ว่าเมื่อกี้พูดแบบนี้”
“แน่ดิ”


ขากลับผมหิ้วถุงเต็มสองมือเลย หนักเชี่ยๆเลย เพราะกว่าจะถึงบ้าน  ไหนมันจะพาเลาะรถเมล์ รถแทคซี่


“นัดๆส้มตำๆจอดๆดิ”ผมเห็นรถเข็นส้มตำแล้วเปรี้ยวปากทันที
“โถ เล่นเอาตกใจหมด แบรคแทบไม่ทัน”
“เออๆ อะถือ”ผมเอาถุงใส่มือมันแล้ว เดินไปหารถส้มตำ


กลับถึงบ้าน กะว่า  ของไม่เก็บอะ  จ้วงส้มตำก่อน
“อย่าเพิ่งกินดิ  เค้าอยากกินเบียร์อะ”
“ไปซื้อดิ  กรูก็อยากกิน  ตังอยู่ในกระเป๋า  เอาเสลอปี้มาด้วยแก้วใหญ่22ออนซ์นะ”
“คับๆ”



มันไปนานมากก   โทรศัพท์ก็ไม่เอาไปด้วย

พอมันกลับมา ได้เบียร์6ขวด แล้ว น้ำแข็ง2ถุง เสลอปี้แก้วใหญ่22ออนซ์ของผม  แต่ที่ผมงงคือ มันไม่ใช่แก้ว ที่เค้าใส่เสลอปี้  แต่มันเป็นขวดน้ำเปล่าขวดใหญ่(ขวดน้ำคริสตัล)ตัดส่วนหัวออก แล้วเสลอปี้เต็มขวดเลย
“เฮ้ย  ไปเอามายังเนี้ยนัด”
“เอาตังไปไม่พออะดิ”
“แล้วเสลอปี้นี่ละ”
“ดูด้วยใคร  นัดนะเนี้ย  ถ้าไม่ใช่นัด ทำไม่ได้นะขอบอก”
“กูละงงวะ”
“เด็กเส้นไง” 
พอดีมันไปซี้ กับพนักงานเซเว่น   แต่ผมไม่คิดว่ามันจะซี้อะไรขนาดนี้


เอาโต๊ะญี่ปุ่นไปกางที่ระเบียง (ไม่อยากให้เลอะห้องขี้เกียจเก็บ)
แล้วเปิด  cool fm ฟังกัน  ได้ฟิวมาก ชิวๆดี  นั่งกินเบียร์แกล้มส้มตำ  นั่งมองไฟในกรุงเทพ ที่กว้างออกไปสุดลูกหูลูกตาเลย
“เมิงโทรหาใครนัด กรูเห็นเมิงนั่งโทรตั้งนานแล้วนะ เมิงนอกใจกรูหรอ”เริ่มเรื้อนแล้วคราบ
“โทรไปขอเพลง”
“อโด่ เมิงก็ส่งข้อความไป  ไม่ง่ายกว่าหรอ”
“ไม่เอา  อยากออกหน้าไมค์”
“ถุย  อยากโชว์กากหรอ”
“อโด่ไม่ให้กำลังใจเลย”
“เออ  ทำไปๆ ถ้าคิดว่าเมิงเจ๋งพอ”
“หอมแก้มให้กำลังใจเค้าหน่อยดิ ที่รัก”
“เมิงเมาปะเนี้ย”
“ป่าวนะ ไม่ม๊าวววว”
“แล้วไป”
“จุฟเค้าทีดิ ไวไว”มันก็เอาแก้มมาจ่อปากผม แล้วก็ล็อกคอผมไปจุฟมัน
“เฮ้ย  อย่ารัดคอดินัด กรูจะอ้วก”
“อโด่แค่นี้เมาแล้วหรอ”
“แค่นี้ไม่ระคายคอผมหรอก พี่นัด”
“ปากดี”
“เรื่องบนเตียงก็ดีนะ ลองไมละ”
“เอาปะละ ยิ่งอยากๆอยากอยู่ๆ เฮ้ย ติดแล้วๆ”แล้วมันก็วิ่งเข้าห้องไปคุยโทรศัพท์ เพราะข้างนอกมันมีเสียงลม
ผมก็ฟังผ่านวิทยุ(ธานิน ด้วยนะ  ของยายผมเค้าบอกว่าเสียแล้ว เค้าเลยซื้อใหม่แล้ว   แต่ ไอ้นัดเอาต่อเข้าไฟฟ้า มันใช้ได้  เลยเอามาใช้ )ที่เอาออกมาเปิดฟัง
เสียงมันในวิทยุ โคตรหล่ออะ  ถ้าไม่เคยเห็นหนังหน้ามัน  คงคิดว่าหนุ่มหล่อ   ไม่ปัญญาอ่อนอย่างอย่างที่เห็นแน่
“สวัสดีคับ ชื่อคุณอะรคับ”เสียงดีเจ  (ผมจำชื่อดีเจ ไม่ได้อะ ถามไอ้นัด ก็ลืม (มันเคยจำอะไรได้ที่ไหน))
“สวัสดีคราบ   ชื่อนัดคับ”
“โทรมาจากไหนคับ”
“จากบ้านเนี้ยละคับ”มันเมา หรือว่ามันจะกวนทีนเค้าวะ
 “5555 อะๆบ้านก็บ้านคับ  วันนี้อยากฟังเพลงอะไรคับ”
“ขอโทษในสิ่งที่เธอไม่รู้คับ”
“มอบให้ใครเป็นพิเศษป่าวเอ๋ย”
“มอบให้แฟนผมคับ”ผมก็นั่งมองแก้วเบียร์แล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว
“ทำไม ถึงมองเพลงนี้ให้แฟนละคับ”
“2-3วันที่ผ่านมาเนี้ย  ผมทำให้เค้าเสียใจไว้เยอะคับ เค้าโดกรธผมยังไม่หายเลยคับ”เออวะ กรูลืมว่ากรูโกรธเมิงนี่หว่า
  “เอาละคับ  ถ้าแฟนคุณนัด ฟังอยู่  ขอขอให้หายโกรธคุณนัดไวไวนะคับ”
“เอาละคับ  เรามาทำตามกติกาของเราให้ได้นะคับ  ให้คุณนัดเนี้ยพูดสโลแกนของเราให้ได้  แล้วแฟนคุณนัดจะได้ฟังเพลงทันทีเลยคับ”
“คับ ............................................................”ผมจำไม่ได้อะ มันเป็นแบ้งอะไรสักอย่างเนี้ยแหละ  ใครจะขอเพลง ต้องพูดสโลแกนให้ได้
“ok งั้นเราไปฟังเพลง กันเลยนะคับ  กับเพลง ขอโทษในสิ่งที่เธอไม่รู้  จากคุณนัด  สายจากทางบ้าน ขอเพลงนี้มา ขอแฟนสาวของเค้านะคับ  เรามาเป็นกำลังใจ ให้ทั้งคู่คืนดีกันไวไว กันนะคับ ไปฟังซิงเกิลนี้กันเลย”




“เค้าขอเพลงให้ตัวเองด้วยแหละ”
“กรูได้ยินแล้ว”
“เพลง มันสื่ออะไรวะนัด”
“ป่าว ก็ตามนั้นแหละ  เค้าแค่อยากขอโทษ  เห็นตัวเองชอบเพลง เลยขอให้  เป็นไงๆซื้งปะละ”
“เออ ซึ้ง”
“ซึ้งหรอๆ  เอ้าๆชนกันหน่อยไว ที่รัก”
“มาๆ”
“วันนี้กรูจะมอมเมียกรูให้ได้เลย”
“ฝันไปเถอะไอ้กาก  แค่นี้ไม่ระคายคอกรูหรอก”
“อะแน่ใจ”
“เออดิ  เมิงอะเมาแล้วมั๊งนัด”
“อโด่แค่เนี้ยเมา ก็ไม่ใช่นัดแล้วคราบ”
“หรา  ขนาดเทยังไม่ลงแก้วเลยสัส”
“มันมืดอะโด่”
“มืออะไร  แสงฟังก็มี”(แสงจากในห้อง)
“เอากีต้าร์มาเล่นดีกว่า”พูดแล้ว มันก็ลุกไปเอาเลย



“อยากฟังเพลงอะไร”
“เพลงอะไรก็ได้ ที่เมิงจับคอร์ดถูก แล้วก็เล่นไม่เพี้ยนอะ”
“เบียร์หมดแล้ววะ ตัวเอง”
“ต่อป่าวละ”
“จัดมาเด้”
“ปะลงไปซื้อด้วยกัน”

แล้วเราก็ลงไปซื้อเบียร์กัน
“เมิงไหวป่าวนัด ถ้าไม่ไหวก็กลับเข้าห้องก่อนได้นะ เดี๋ยวไปซื้อเอง”
“ไหวดิ ดูถูกวะ”
“ป่าว   แค่เห็นเดินไม่ตรง”
“แหม ตัวเอง เดินตรงตายละ”
“ดูด้วยใคร”
“ใคร”
“นิวไง 555555”
“555555”
แล้วมันก็เดินมากอดคอผม   ผมก็กอดคอมันกลับ 
เดินเข้าลิฟต์  ก็ยังไม่ปล่อย
“ยิ้มอะไรนัด”อยู่ดีๆมันหันมายิ้มให้ผม
“อ้าวววว  ยิ้มก็ผิดอีก”
“ผิดดิ  ไอ้ที่รัก”แล้วผมก็หอมแก้มมันทีนึง
“เฮ้ย  ในลิฟต์มีกล้องนะ  ไม่อายหรอ”
“เออวะลืม  ไม่อายหรอก”แต่ที่จิงก็ตกใจอยู่นะ ไม่รู้ว่าข้างล่างจะไม่ใครนั่งมองกล้องอยู่รึป่าวก็ไม่รู้

พอลิฟต์เปิด  ก็รีบเดินเลย  อายไว้ก่อน
เออผมละงง ไอ้นัดมันใส่ชุดนักเรียนไปซื้อเบียร์ได้ไงวะ   งง

[ice_spok]

ฮ่าา ๆ นัดหวาน ๆ อะ นิวเคลิ้ม ๆ เลยยย

ป.ล. อยากเจอนัด นิว อยู่ใกล้ ๆ กันเลยนะเนี่ยยย (ท่าพระ) สาธุ ขอให้ได้เจอทีเถ๊อะ!!!

[bosslovely]

น่ารักอ่ะ
นัดร้องไห้ทีไรน่าสงสารทุกที เหมือนเด็กเลย
เวลาดื้อก็ดื้อสุดๆ

มาต่อบ่อยๆนะครับ คิดถึง นิวนัด

[StillLoveThem]

...เชื่อแล้วว่าน้องนัดมันเส้นใหญ่ใน7-11 จริงๆซื้อเซอร์เลอบี้ได้เป็นขวด ซื้อเบียร์ใส่ชุดนักเรียน
...แต่มันก็โรแมนติกดีนะ สะดุดตรงคำพูดของดีเจว่าขอให้..แฟนสาว..ของคุณนัดไม่โกรธนี่แหละ555
...ทะเลาะกัน ตีกัน แต่เพราะรักกันเนอะ ถึงให้อภัยกันได้ แต่น้องนัดมันทั้งมึน ทั้งโก๊ะแหละ

[Poseidon]

55+ ฮาพี่นิว ตกลงใครมึนกันแน่เนี่ย
โกรธนัดอยู่ แต่ไปคุยกับเค้าเฉย 555

[Damon]

พี่นัด น่อร็อคอ่ะ

กร๊ากกก กรีดร้องเป็นภาษาแอสการ์ด 5555

พี่นิวมึนกว่านัดอีกนะ ที่รู้สึก /โดนโบก/

[8X]

นัดเนี้ยเด็กจริงๆ เลยทำก่อนคิด บทเรียนของการถ่ายคลิบก็มีให้เห็นกันบ่อยๆ
ว่าถ้ามันหลุดมาแล้วชีวิตจะเป็นยังไง ยังไงนิวต้องระวังให้มากๆ นะคะ พี่เป็นห่วงจริงๆ

ส่วนเรื่องการเรียนของนัด ก็น่าห่วงมากเหมือนกัน จริงๆ ก็อยากให้นัดเรียนในสิ่งที่ชอบอะนะ
สายอาชีพมันอันตรายมากๆ เลยนะ มีเรื่องกันทีเล่นกันถึงตาย และก็เสี่ยงโดนลูกหลง
เสี่ยงโดนรุมทำร้าย นิวให้นัดเรียนมหาลัยเถอะนะ คุยกันอย่างจริงจัง มันไม่เหมือนตอนมัธยมนะ
ที่ทะเลาะกันแบบเด็กๆ เหมือนอนุบาลอะนะ แต่พอระดับสายอาชีพแล้วเนี้ย มันอันตรายกว่าหลายเท่าตัวเลย เล่นกันถึงตาย
พี่เป็นห่วงทั้งนิวและนัดเลยนะคะ เรื่องนี้นิวต้องจริงจังนะคะ คุยกับนัดให้รู้เรื่อง
อย่างน้อยนิวและนัดชอบไปเดินเล่น ไปเที่ยวโน่นนี่ จะกลายเป็นว่าเราต้องระวังตัวตลอดเวลา
นิวเท่านั้นนะคะ ที่จะนำพาให้นัดเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้

[gumrai3]

มึนทั้งคู่เลยน่ะค่ะนี้

นนัทเอ๋ยจะทำไรคิดให้ดีๆน่ะ ไม้ใช่ว่าตัวเองผิด เเล้วร้องไห้จะหายเสมอไป

[broke-back]

ฮ่าฮ่า
อยากเอาเธอ..ต้องเจอเบียร์

สองหนุ่มหมดไปกี่ร้อย
จะเอากันทั้งที ต้องพึ่งเบียร์ดัวะ

ดีนะ ไม่ต้องซื้อถุง..มันเปลืองตังค์
กร๊ากกกกก พี่นิว กะ น้องนัด
 

[loveaaa_somsak]

นิวให้อภัยนัดเสมอ นัดทำตัวให้ดีขึ้นบ้าง

[nunnuns]

พี่นิวน่ารักค่ะ ^^

[drasil]

ตอนแรกเหมือนจะทะเลาะกัน ไปๆมาๆก็หวานกัน ฮ่าๆๆ ชอบบบบ

[maemix]

จบด้วยเบียร์สามัคคี เอ้า ชน!

[OitJi]

เกรียนเสมอต้นเสมอปลายยังไงก้ไม่รุ้ 555

[kitty]

 

[zelesz]

โหยยย ตอนสุดท้ายนี่หวานซะ 

[kataiyai]

ก็ซี้กับพนักงานไม่ใช่เหรอ

[yowyow]

 

[Zarch_Chabu_Chabu]

ผััวเมียคู่นี้ ตลอด ตลอด

[MIkz_hotaru]

คิดภาพสองหนุ่มเมาแล้วฮาอ่ะ
 
กอดคอกันไปซื้อเบียร์ต่ออีก
คงน่ารักดีเนอะ

[TeuyHom]

หายโกดกันแยว น่ารักๆๆ  ชอบจังอ่ะ  อิอิ!!

[i.art]

โกรธนัดไม่ลง และถึงโกรธก็โกรธได้ไม่นานจริงๆ   
มีเรื่องกันทุกครั้งอยากให้นิวงอนนานๆ
แต่เจอลูกง้อนัดทีไร มันน่ารักแบบนี้ทุกทีสิน่า
สุดท้ายแฟนคลับก็เชียร์ให้นิวใจอ่อนเร็วๆ เพราะสงสารเด็กน้อยทุกครั้งเลย 555 

[whynotme]

โกรธไม่ลงจริง ๆ 
แพ้คำนี้ของนัดอะ ........................ ตัวเองงงง เค้าขอโทษ!!!!!  เค้าอย่างงั้น เค้าอย่างงี้ น่ารักเป็นบ้าเลย ชอบมากกกก 
นิวก็น่ารัก  เป็นกำลังใจให้นิวนะคะ 
ถ้านัดเค้าโตกว่านี้ เค้าต้องรักนิวมากมากกกกกกกกว่านี้แน่นอน 
ินิวเป็นทุกอย่างให้นัดจริง ๆ 

ถ้านัดเข้ามาอ่าน .. อยากให้นัดเอาใจพี่นิวบ้าง ตามใจพี่เค้าบ้างหวานกันบ่อย ๆ ๆ นะครับนัด ...