หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[SoN]

^^

[mini.tori]

ตอนนี้นัดเรียกคะแนนได้เยอะเลย 

[broke-back]

แค่เห็นหน้า..ก็ใจอ่อนแล้ว
คืนดีกับนัด กลับไปอยู่เป็นเมียนัด เหอะนิว

เกือบเดือนแล้ว ไอ่นู๋มันคงเหงาแอนด์เง่นนน
สงสารอ่ะ ไปดูแลมันเห๊อะ หนุกออก อิอิ

[boylove_yj]

นัดหายเร็วๆ นะ

[kasarus]

หมาน้อยไม่สบายแล้วอ้อนชะมัดเลย

[Kelvin Degree]

ขี้อ้อน!!

หายป่วยรึยังเอ่ย??

[kataiyai]

อ้อนเข้า ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ต้องรีบฉกฉวย

นิวการ์ดอ่อนแล้ว 

[why yyy]

ร้องไห้ทำไมนะ? ปวดมากเหรอนัด?

[Zweilt]

  ปากแข็งทั้งคู่
เมื่อไหร่จะคืนดีกันเนี่ย

[ever-never]

คนรักกัน ตัดอย่างไงก็ไม่ขาดหรอก

[Mickie]

  ขอบคุณมากคัฟนิยายเรื่องนี้......แต่สงสารนิวอะ...ที่ถูกใส่ความตลอด....ไงกลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมไวไวนะ.......รอดูตอนต่อไป

[TeuyHom]

นัดเปงอะรัยอ่ะ ร้องไห้หนักไปอะป่าว สู้ๆนะ

[zabzebra]

สรุป เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย เป็นไมเกรนป่าวหว่า นิวไปอยู่กับนัดเถอะนะ

[na_near]

นิวรีบหายงอนนะ กลับมาอยู่กับนัดเถอะ ตั้งแต่นัดไม่มีนิวดูอะไรๆแย่ลงไปหมดเลย
 

[new10]

ตอนที่177   กลับมาตายรัง 1


พอดีวันนี้ตื่นเช้าเลย  มาต่อให้นิดนึงอะคราบ  เเต่พิมไปพิมมากก็.............นะ

ยาวนิดนึง  อย่าว่ากันนะ  มี2ตอนนะคับ อันนี้ตอนเเรก
ผมกลับมาอยู่กับไอ้นัด  ได้ คืนนึงแล้ว  แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะ  ต่างคน ต่างนอน

ตื่นเช้ามา  ไอ้นัดหาย โทรศัพท์ก็ไม่ได้เอาไป 

สายๆมันก็กลับมา
“ไปไหนมานัด เล้วถุงอะไรอะ”
“เสื้อผ้า ข้าวของนิดหน่อย” ผมก็งงสิคราบ  เมื้อผ้าใคร
“เอามาจากไหน”
“ก็ไปขนจากห้องตัวเองมาไง”
“ห๊า.........”ผมรีบไปเปิดถุงดำ2ถุงนั้น ทันที
“เดี๋ยวเก็บเข้าที่เอง ตัวเองไม่ต้องห่วงหรอก”
“เฮ้ย นัด  กรูบอกเมิงยังว่ากรูจะมาอยู่กับเมิงอะ”
“ไม่ได้บอกอะ”
“แล้วเมิงไปขน มาทำมายยยยยยยยยยยยยย”เวรกำกรูแท้ มีปัวแบบนี้
“อ้าว แล้วตัวเองไม่มาอยูกับเค้าหรอ”
“ก็มา แต่ชั่วคราว”
“เออนั่นแหละ  จะชั่วคราว หรือ ข้างคืนก็มีราคาเท่ากัน”มันพูดเหมือน พนักงานม่านรูดเลย
“โอ้ย กรูจะบ้าตาย  แล้วพี่กรูไม่ไม่ว่าอะไรหรอ”
“ไม่มีใครอยู่”
“เมิงนะนัด เมิงคิดว่าพ้นโทษแล้วหรอ”
“ไม่รู้สิ”มันทำหน้าไม่รู้เรื่อง  เดินถือถุงดำเข้าไปเก็บในห้อง  เหมือนเป็นเรื่องปกติ
ผมก็เดินตาม เข้าไปด่ามันต่อ

แต่มันหาได้สำนึกไม่   ทำหูทวนลม มันทำให้ผมโมโหมาก
“มีอะไรกินมั๊งอะ”มันเดินมาถามผมที่ดูทีวีอยู่
“ไม่รู้  หากินเองเว้ย”
“โห เค้าป่วยอยู่นะ”
“หายแล้วนิ  อย่าสำออย”
“ไม่ได้สำออยนะ  เป็นจริงๆ”
“ไปกินข้าว กินยาไป”
“โห  สั่งเลยนะ”
“อ้าว  มีมือนิ  ไม่ได้ง้อยสักหน่อย”
“ก็หมอบอกไม่ใช่หรอ  ต้องมีคนดูแลเค้าอะ”ผมไม่รู้ว่ามันไปเตี้ยมกับหมอไว้รึป่าวก็ไม่รู้นะ   แต่หมอบอกว่าต้องมีคนคอยอยู่กับมันตลอด คอยสังเกต อาการมัน เพราะมันอาจ ปวดหัวตอนไหนอีกก็เป็นได้  ดีไม่ดี อาจหมดสติไปเลยก็ได้   หมอพูดซะผมกลัวเลย

“เอาโต๊ะมากางซะ เดี๋ยวจะไปยกข้าวมา”ผมอยากดูทีวีด้วยแหละ เลยให้มันเอาโต๊ะ ญี่ปุ่น มากางหน้าทีวี  ผมก็ไปยกข้าวต้ม ออกมา  กินกับอะไรรู้ไมคับ ไข่เค็ม  หมูหย่อง  ผักกาดดอง  แค่นี้แหละ เอาอะไรมากมาย
“ทำไมตัวเองไม่ค่อยพูดกับเค้าเลยอะ”
“กล้าถามนะ  เมิงทำตัวดีแล้วหรือยังละ”
“เรื่องอะไร  เค้าทำอะไร”ไอ้พญาปลวกเอ้ย   ไม่รู้จะหาคำไหนมาด่ามันดี
“เรื่องนั้น เมิงคิดว่ามันจบเล้วหรอ”

“อ้อ ไม่ต้องห่วงหรอก  เค้ากำลังสืบอยู่  ไม่ต้องกลัว ว่าตัวเองจะเจ็บตัวฟรีหรอก”

ตุ๊บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ผมตบโต๊ะ ไอ้นัดสะดุ้ง  หน้าหว๋อเลย  ขนาดช้อนยังหลุดมือมัน  คิดสภาพมันดูดิ  แต่ตอนนั้นผมขำไม่ออกจิงๆ
“กรูไม่ต้องการจะไปตีรันฟันแทงกับใครหรอกนนัด  กรูไม่อยากขึ้นโรงพักอีก แค่มีชื้อกรูอยู่ในโรงพักครั้งเดียวมันก็มากพอสำหรับกรูแล้ว”
ที่ผมโดนกระทืบบ่อยๆ หลายๆคนอาจสงสัยว่าทำไมผมไม่ไปแจ้งความ 
1.ผมไม่อยากมีชื่อขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่ว่าด้วยกรณีใดก็ตาม  เพราะผมโดนมา3ครั้งแล้ว  ตอนมัธยม2ครั้ง ครั้งแรก กระเป๋าตังหาย ต้องทำบัตรประชาชนใหม่  ต้องแจ้งความ  ครั้งที่2ตีกันในตลาด โดนแม่ค้า แจ้งความ    ครั้งที่3 โดนกับไอ้นัด (ตอนที่โดนแม่ผมตบหน้า)
2.ผมไม่อยากให้แม่ผมรู้เรื่อง เพราะ  ผมอาจจะโดนไล่กลับไปทำนาอยู่บ้านได้ 
3.ผมไม่อยากให้ทางบ้านผมไม่สบายใจ  เดี่ยวจะเป็นขี้ปากชาวบ้านเค้าเปล่าๆ อีกอย่างยายผม มีโรคประจำตัวอยู่แล้วถ้าเกิดวันใดวันนึง เค้ารู้เรื่องผม แล้วเกิดความดันสูงขึ้นมาก็ไม่ดี
...............เข้าเรื่องต่อ.............
“เข้าใจที่กรูพูดไม  กรูไม่ใช่คนอัธพาลขนาดนั้นนะนัด  เข้าใจกรูบ้าง”
“.....................................................”ตาโตเท่าไข่ไดโนเสาร์เลย
“แล้วอีกอย่าง   เมิงอยากให้กรูหายโกรธเมิงไม”
“...............”มันพยักหน้า อย่างเดียว
“สิ่งที่เมิงต้องทำคือ”
“...........................................”
“...........................................”ตาจ้องตา  ไม่มีใครพูดอะไรเลย
“ข้อ1เมิงต้องหยุดเรื่องทั้งหมดไว้เพียงเท่านี้ซะ อย่าจองเวนจองกรรมกันอีก”พูดเหมือนพระเอกหนังเลยเนอะ(แต่ก็จำเค้ามานั้นแหละ)
“อือ”
“ข้อ2 เมิงไปกระทืบลูกเค้าปางตาย  เมิงต้องไปขอโทษมันซะ  เพราะมันไม่รู้เรื่องอะไรเลย กรูไม่อยากรู้สึก เหมือนมันไม่มีอะเกิดขึ้น”
“อือ  ให้ทำไง”
“เดี๋ยวบอก  ข้อ3 เมิงต้องเลิกเหล้า3เดือน  ถ้าเป็นไปได้เลิกตลอดไปซะ”
“โห นานไป  3เดือนก็นานมากแล้วนะ  แต่ขออีกวันนะ  okปะ ครั้งสุดท้ายแล้วอีกทีก็อีก3เดือน ”
“แล้วทั้งหมดนี้  จะทำไม”
“เค้ามีทางเลือกหรอ”
“ทำไม”
“ทำๆๆๆๆ ดุจังวะ”
“อะไรนะ บ่นอะไร”
“ป่าว”ป่าวห่าไร กรูได้ยินหมดเลย

“ตกลงทำนะ”
“คราบพี่นิว”
กินข้าวเสร็จ มันก็อาสาล้างจาน  ผมเปิดคอมพิมพ์สัญญาลูกผู้ชายให้มัน หึหึ แต่หมึกดั๊นไม่ค่อย vvdเพราะไม่ได้ใช้มานาน เลยเปลืองกระดาษเยอะหน่อย

“อะ  อ่านรายละเอียดแล้วเซ็นต์ชื่อซะ”ผมยื่นปากกา กับกระดาษให้มัน
“อะไร”
“อ่านแล้วเซ็นต์ เสร็จ เอามาคืนกรูด้วย”
มันอ่านสักพัก แล้วก็โวยวาย
“เฮ้ย ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ”
“ไม่รู้วะ ลมปาก มรึงเชื่อถือไม่ค่อยได้เองนี่หว่า”
“อารายยยยว๊า”
“จะเซ็นต์ ไม่เซ็นต์ ..............ไม่เซ็นต์กรูกลับนะ”
“อะๆเซ็นต์ๆ เซ็นต์แล้ว”มันเห็นผมกำลังจะลุก มันเรียบตาเหลือกเลย
ผมเก็บไว้ใบนึง ผมเอาไปติดไว้ที่ประตูห้องนอนเลย แล้วให้มันใบนึง 
“อะ”ผมยืนโทรศัพท์ให้มัน
“อะไร”
“โทรไปหาไอ้น้องบอยซะ  แล้วบอกว่านัดมันออกมากินข้าวหน่อย พาลูกมันมาด้วยก็ได้”
“โห มีเบอร์มันด้วย”
“ทำไม จะโทรไม่โทร”
“อะๆยอมๆ............”
“โทรสิ มองหน้าทำไม” มันมองหน้าผม สลับกับโทรศพท์
“โทรไปว่าไง”โอ้ยกรูอยากจะบ้าตาย
“ไปขอโทษมัน แล้วบอกว่าอยากจะเลี้ยงข้าวขอโทษ okไม”
“คราบ”


ผมนั่งมองทุกวินาที  ไอ้นัดเริ่งนั่งไม่ติด ตั้งแต่ตี๊ดดดดดดแรกแล้ว 
ผมรู้มันตื่นเต้น

“หวัดดี”เมิงทักเหมือนเสี่ยวเมิงเลยเน๊อะ
“................”
“เอ้ย  ไม่ใช่พี่นิว”
“........................”
“นัดเอง นัดผั...เอ้ยแฟนพี่นิวไง” พอๆกันเลย
“................”
“คืออ  คือออออออออออ” พูดไปดิ     ผมพูดแทรก
“.............................”
“คือ กรูขอโทษ เรื่องวันนั้น”เมิงพูดดีๆเพราะๆไม่เป็นหรือไงวะ
“...............................”
“คือออ  คือ ว่างไม ออกมากินข้าวกันหน่อยดิ  อยากเลี้ยงข้าวขอโทษ”
“...........................”
“ไม่ทำๆ  ไม่ทำจิงๆ”
“...............................”
“ที่.................(ที่ไหนอะตัวเอง)”เออวะ ลืมบอกมัน
“เซ็นปิ่น”ผมบอกไอ้นัดไป  เพราะจะพาไปเลี้ยงข้าวกระเพราหมูสับก็ดูจะงกเกินไปในห้างเลยแล้วกัน  นานๆทีก็ดีเหมือนกัน
“เออๆเดี๋ยวเจอกันเย็น”
“...............................”
“พามาด้วยดิ”
“.............................”
“ซัก 5โมงเย็นก็ได้”
“..............................”
“เดี่ยวยังไงก็โทรมาเบอร์เมียกรูแล้วกัน”
“................................”
“เอ๊อ”เมิงพูดเหมือนสนิทกันมาเลยนะ


“เสร็จแล้ว”
“แล้วไง  ไปทำไรก็ไปสิ”
“ถึงเวลาฟังข้อเสนอเค้าบ้างแล้ว”
“อะไร  มีด้วยหรอ”
“อ้าว อย่าลำเอียงดิ”
“อะไร ว่ามา”
“ห้ามคุยกับคนแปลกหน้า ถ้าจำเป็นจิงๆต้องรายงาน  เพราะไม่อย่างงั้นสัญญาเมื่อกี้โมฆะ แล้วจะตรงข้ามกันกับสัญญาเมื่อกี้ด้วย”
“เฮ้ย  อะไร”
“แล้วห้ามส่งยิ้ม ส่งสายตามองผู้ชายคนไหน นอกจากเค้าด้วย”
“นัด เมิงอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงนะ ใครจะหน้าบึ้งไม่ยิ้มได้ทั้งวันวะ  ไม่ใช่การ์ตูนนะ”
“ไม่รู้ไม่สน”
“แล้วอีกอย่างกรูผู้ชายนะ ไม่ใช้ผู้หญิง”
“ยังไง”
“เมิงบ้าป่าว  ผู้ชายเค้าก็ไม่ค่อยจะยิ้มให้กันอยู่แล้ว  แล้วใช่ว่าเค้าจะชอบกันได้ง่ายๆนะ ถ้าเป็นผู้หญิงกับผู้ชายก็ว่าไปอย่าง”
“ไม่รู้อะ  หึงอะ”ผู้ชายที่ไหนมันจะบ้างมันยิ้มให้กันว่าถ้าไม่ใช่.............
“เออ  จะพยายาม”
“ต้องทำ ไม่ใช่จะพยายาม”
“เออๆ  กินยายัง”
“กินแล้ว”
“ไปนอนพักไป”
“ไม่ง่วงอะ  วินนิ่งกับเค้าสักตาไมละ”
“ได้  ไปเตรียมเลย เดี๋ยวกรู โทรหาแม่แปบ”แม่ผมก็อีกคน  อาทิตย์นึง  โทรมาไม่ถึง1ครั้ง

คุยกับแม่เสร็จ  ก็เห็นไอ้นัด  มันเล่นก่อนแล้ว
“เฮ้ย ขนาดนี้เลยหรอนัด”
“ก็ใช่ไง ง่วงจะได้นอนเลย”มันเอาผ้าห่มออกมาปูนอนเล่นเลย
“เมิงเอาทีมไหน”
“ตัวเองเลือกก่อนเลย  เพราะทีมไหน เค้าก็ชนะ”
“ถุยยยย”

ผมเอา บราซิล  ไอ้นัด อาเซนอล
“ชนะได้อะไร”ผมถาม
“ไม่รู้อะ  เอาอะไรดีวะ”
“โดนดีดมะกอกเอาไม”
“โห เด็กน้อยเกิ๊น”
“เอาอะไร”
“วิ่งรอบตึกตามจำนวนประตูที่ผู้ชนะทำได้ พร้อมกับตะโกนว่า  ผมบ้าคับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“เอางั้นหรอ”
“หรือเมิงกลัว”
“จัดมาเลย”
10นาทีแรก  ไอ้นัด นำไป1-0

แล้วผมก็ตีเสมอได้เป็น1-1

แล้วผมก็นำไอ้นัดได้2-1

แล้วผมก็ทำได้อีกเป็น3-1

หมดเวลา ผมชนะคราบบบบบบบบบบบบบบบ
“เย้ๆๆ  กรูชนะเว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ผมดีใจ เย้ยมัน
“เว่อร์ไปแล้วๆ”
“อะไรๆ ไอ้คนแพ้”
“โถ่ จอยมันไม่ดีหรอก  กดไม่มันส์”
“อย่าแถ   ปะ”
“ปะอะไร”
“ลงไปวิ่งไง”
“เออ ไปก็ได้ ลูกผู้ชายพอเว้ย”
“คราบ ไอ้คุณนัด”


ผมหัวเราะเยาะเย้ยมันตลอดทาง
“ตะโกนดังๆนะ”ผมบอกมันแล้วยืนมองใต้ต้นไม้

“ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ
ผมบ้าคราบ   ผมบ้าคราบ”มันตะโกนด้วย วิ่งด้วย

ยามก็เดินมาถามว่า
“ทำอะไรกันหนุ่ม”
“อ้อ  มันเล่นเกมส์แพ้ครับ”
“555 จิงดิ” แต่ดีที่ช่วงกลางวัน คนไปทำงานไปเรียนหมด เลยไม่เป็นไร

พอครบ3รอบ มันก็มายืนหอบหน้าผม
“โถ่จะเตรียมน้ำให้หน่อยก็ไม่มีเนอะ”
“เออลืม  ไม่ได้ถือตั้งลงมาด้วยแหละ ขึ้นไปกินบนห้องดีแล้ว”
“โถ่  อยากกินโค้ก”
“ก็มีในตู้เย็นไม่ใช่หรอ”
“ตรงไหน”
“ขึ้นไปดูดิ”
แล้วผมก็ขึ้นห้องกัน  มันก็บ่นตลอดทาง ว่าจอยไม่ดี  คราวหลังขอแก้มือ

[new10]

ตอนที่178 กลับมาตายรัง 2

อันนี้ ตอนที่2นะคราบ



พอครบ3รอบ มันก็มายืนหอบหน้าผม
“โถ่จะเตรียมน้ำให้หน่อยก็ไม่มีเนอะ”
“เออลืม  ไม่ได้ถือตั้งลงมาด้วยแหละ ขึ้นไปกินบนห้องดีแล้ว”
“โถ่  อยากกินโค้ก”
“ก็มีในตู้เย็นไม่ใช่หรอ”
“ตรงไหน”
“ขึ้นไปดูดิ”
แล้วผมก็ขึ้นห้องกัน  มันก็บ่นตลอดทาง ว่าจอยไม่ดี  คราวหลังขอแก้มือ

ไปถึงปรากฏว่าไม่มีโค้กคับ  ผมเห็นอะไรวะ จำได้ว่ามีนะ
ไม่มีมันก็โว้ยวาย  ผมก็ต้องลงไปซื้อให้มัน


ตอนเย็นอาบน้ำ  ออกไปตามนัด


นั่งกินไอติมรอ ไอ้บอยก่อนเพราะผมมาก่อนกำหนด   แต่มันมาตรงเวลาพอดี๊พอดีเลย
มันโทรหาผม ก็เลยนัดกันหน้าห้างเลย

มันอุ้มลูกมาด้วย  ใครจะเชื่อว่าลูกมันละ เหมือนพี่น้องกันมากกว่า
“หวัดดีคราบดี”มันอุ้มลูกด้วยยกมือไหว้ผมด้วย
“เฮ้ยไม่ต้องไหว้หรอก”มันสองคนพยักหน้าให้กันเฉยๆ ผมก็ไมพูดอะไรนะ รอดูว่าเมื่อไหร่ไอ้นัด มันจะขอโทษ
“มาให้พี่อุ้มบ้างสิ” (ไม่อยากเรียกตัวเองว่า  “น้า” แก่ไป)ผมทำท่าจะอุ้ม แต่เด็กมันกลัวผม  เบี่ยงตัวหนี
“555ขนาดเด็กยังกลัว”เจือกนะเมิง   เมิงอะตัวปัญกา
“เงียบๆเลยเมิง อะนัด”
“มาขออุ้มบ้างดิ”ไอ้นัด ทำท่าจะอุ่ม ลูกมันรีบกระโดดหาไอ้นัดเลย กรูละงง  ทำไมวะ กรูหล่อกว่าไอ้นัดตั้งเยอะ ไม่ให้อุ้ม

ไอ้นัดก็อุ้ม แล้วเราสามคนก็เดินเข้าไปในห้างกัน

คิดดูสิคราบ ผู้ชาย3คน กับเด็กอีกคน  ดูยังไงๆ ก็ไม่ใช่ภาพที่น่าเป็นไปได้เลย
“กินอะไรดีอะตัวเอง”ไอ้นัดที่เดินนำผมหันมาถาม
“มังกรเขียวนี้ก็ได้มั๊ง”
“โห แพงไปมั๊งพี่”ไอ้บอย เหมือนจะเกรงใจ
“ไม่เป็นไรหรอก  ไอ้นัด มันกระเป๋าหนัก”

“สวัสดีคะ  มากี่ท่านคะ”
“3คนแล้ววก็เด็ก1คนคับ”
“เชิญด้านนี้เลยคะ”ผมก็เดินเข้าไปตามพี่เค้า


พอได้ที่นั่ง ก็ดูเมนู
“สั่งเลยบอย เต็มที่”ผมบอก  ไอ้นัด ไม่สนใจอะไรเลย เล่นกับลูกไอ้บอยอย่างเดียวเลย   เด็กมันก็ดี ไม่งอแงเลย ไอ้นัด เอากุญแจรถห้องให้เล่น  มันก็เล่น ไม่รู้จักร้องสักแอะ

ระห่าวงที่กินกันอยู่ จังหวะ พอดี ที่ไอ้บายก้มหน้ากินอยู่  ผมก็สะกิดไอ้นัด  ให้ขอโทษไอ้บอยให้เป็นเรื่องเป็นราว  ไอ้นัดก็พอจะรู้ตัวแต่ยังไม่กล้า

พออิ่ม  ก็ใช้บัตรไอ้นัดนั่นแหละรูด 55555555555  สบายไมละมีปั๊วเป็นเสี่ย

แล้วก็นั่งคุยเรื่อยเปื่อย  ส่วนมากจะเป็นไอ้นัด กับไอ้นัดมากกว่า ผมจะเสริมเป็นพักๆ(ตรงๆอยากจับปลา2มือวะ  เขาเพิ่งเจอ กับเธอที่มาก่อน5555555555)
“บอย”
ไอ้บอยก็ตั้งหน้าตั้งตาฟังไอ้นัดทันที   หน้ามันแบ๊วมาก 555
“กรูขอโทษเรื่องวันนั้นด้วยนะ”
“โถ่  ไม่เป็นไรหรอก  ผมลืมไป อย่าคิดมากเลย”
“ไม่คิดได้ไง เมียกรูบังคับ”อ้าวสัส
“อ้างไหง๋ มาโยนให้กรูอะ”ผมแทรกทันที
“555จิงอะ”
“เออดิ  บอกจะไม่ให้กรูเอา  ถ้าไม่มาขอโทษเมิง”
“เฮ้ย เมิงบ้าปะนัด  กรูไปพูดตอนไหน”
“5555”เมิงขำห่าไร กรูอุส่าปลื้มเมิงนะบอย
“ไปเหอะเดี๋ยว พาสาวสวยไปซื้อตุ๊กตามั๊งดีกว่าเน๊อะ”ผมพูดเสร็จ ผมก็อุ้มลูกมันเดินออกมาเลย เอาเขินเป็นนะ

ผมเดินนำออกมารอพวกมันอยู่หน้าร้าน  พวหมันก็ไม่สนใจผมเลย เดินคุยกันกอดคอกันเฉยเลย  แต่ผมก็ดีใจ ที่มันคุยกันดีๆได้ ไม่รู้ว่าสร้างภาพใส่กันป่าวนะ


“มาเค้าอุ้มบ้างดิ”ไอ้นัดจะแย้ง
“เอาดิ”ผมเริ่มเมื้อยแล้วด้วย
“ตัวเอง  เค้าอบากมีลูกวะ”
“หาเมียดิ”
“หาทำไม มีแล้ว”
“ก็หาไอ้ที่เมิงสามารถทำลูกได้ไง”
“อโด่  งอนหรอ”งอนทำไม มันคือสัจะรรม
“ป่าว  พูดจิง”
“เออ เดี๋ยวไปหาเลย”
“เอ๊อ”
“พูดเล่นหรอก  ถ้าเค้าจะหา เอาหาไปนานแล้ว”
“หรา  มันอาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้”
“ตัวเองจะพูดทำไม ในเมื่อพูดไป ก็รู้สึกแย่ทั้งคู่”ไอ้นัด ทำหน้าจิงจัง
“ok  จบ”


ผมพา  ลูกสาว  คนใหม่ของผมไปซื้อตุ๊กตา
บอกให้หยิบเอง  หนูน้อยก็ไม่เกรงใจผมเลย 
“เอาตัวไหนคราบ”ไอ้นัดอุ้ม  ผมถาม ไอ้บอยยืนมองลูกมัน
“ตัวไหน ชี้เลย”ไอ้นัดเสริม

เด็กมันก็ชี้ ไปที่ตุ๊กตาที่เป็นชุด ที่มีหม้อ  มีจาน เป็นชุดๆ ผมก็หยิบมา   แล้วก็ชี้อีก  อะไหนๆก็พามาซื้อแล้วก็เต็มที่  สรุปน้องเค้าชี้ไป3ชุดคราบ  รวมๆแล้ว เกือบพันเลยคราบ  เหงือตกเลย  ไอ้บอยก็บอกไม่เอาๆ (แต่ลูกเมิงอยากได้นะ)
ผมเอาตังผมเองจ่าย เพราะ อยากซื้อให้ด้วยตัวเอง

ขากลับ นั่งแทคซี่กลับกับ แวะไปส่งไอ้บอยกับลูกก่อน เพราะไม่ได้เอารถมาทั้งคู่  ตอนขามา บอยบอกนั่งรถเมล์มา ผมละสงสารวะ  เลยไปส่งดีกว่า เพราะค่ำแล้วคนก็เยอะ  ไหนจะลูกมันอีก เดี๋ยวได้ยืน ถึงทางบ้านมันกับบ้านผมจะคนละทางกันก็เหอะแต่ไหนๆวันนี้เสียเยอะแล้ว ก็เสียเต็มที่ไปเลย
ไปถึงบ้าน  แม่ไอ้บอยก็ออกมารอหลานพอดี

ไอ้นัดกับผมก็ลงไปสวัสดีซะหน่อย  แล้วก็ต้องรีบกลับ เพราะแทคซี่รอ
“ขอบคุณนะคราบพี่”ไอ้บอยพูดพร้อมยกมีไหว้
“เฮ้ยไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง”
“คับ  ขอบใจนะนัด”
“เออ ไม่เป็นไร  เดี๋ยววันไหน  เดี๋ยวนัดอีกที”
“อะไร ๆๆๆ  พวกเมิงจะทำอะไรกันอีก”ผมละงง
ล่ำลากันเสร็จก็กลับกัน

“เฮ้ย เป็นไงเมิง”
“ก็ดี”
“นัดกันไปไหนละ”
“ป่าว”
“นัด อย่าโกหก”
“ไปเที่ยว”
“แน่ใจ”
“เออ”
“เที่ยวไหน”
“ยังไม่รู้”
“เออ ระวังไว้นะเมิง  คู่อริ ยิ่งเยอะๆอยู่”
“กลัวที่ไหนละ  หรือตัวเองกลัวเป็นม่ายละ”
“ไม่เว้ย  ดีจะได้หาใหม่ กำลังเล็งๆไว้อยู่”
“อะไรนะ เมิงเล็งใคร”
“ป ป ป่าว”
“มานี่”มันวิ่งมาล็อค คอ ผมไว้  โดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว   ลากเข้าห้องนอน  แล้วเหวี่ยงผมลงบนเตียง

“อะไรนัด”มันขึ้นมาคล่อมผม
“เงี่ยนวะ”พูดจบมันถอดเสื้อปั๊ป
“เฮ้ย ใครจะให้เมิงเอา”
“โห  เป็นเดือนแล้วนะ เดือนกว่าแล้วด้วยซ้ำอะ  ไม่รู้แหละ”แล้วมันก็ก้มมากัดซอกคอผม  ขบติ่งหู

แล้วมันก็ถอดกางเกง  ออกเอานัดน้อยมาจ่อปากผม ผมก็รู้หน้าที่................................
“โอ๊ย เสียวเหี้ยๆเลยวะ  พอก่อนเดี๋ยวแตกก่อน ไม่ได้เอาอีก”แต่ไม่ทันแล้ว  เต่ใส่ปากผมเรียบร้อยแล้ว แถมยังไม่ยอมเอาอีกนะ
“ไหนๆก็ไม่ทันแล้วแฮๆ”แทนที่มันจะเอาออกนะ มันจอไว้อย่างั้น จนผมแทบสำลัก เลยต้องกลืนลงไป  ยังไม่ยอมเอาออกอีก  ผมเลย เอามือ ทั้งจิก  ทั้งข่วนตูดมันถึงได้เอาออก

“ไอ้สัสนี่นิ  บอกไม่เคยจำ บอกอย่าแตกใส่ปากๆ เคยไม”
“แฮๆ ก็มันเอาออกไม่ทัน ไหนๆ ก็ไหนๆแล้วก็ปล่อยเลย”


เลิกโมโหมันแล้ว
“ตัวเอง หลับยัง”
“ยัง”วางฟอร์ม
“งอนเค้าหรอ”มันเอาขามาก่ายผม กอดด้วย
“เค้ารักตัวเองมากนะ”
“อืม”
“แล้วตัวเองรักเค้าไม”
“รักดิ”
“แค่ไหน”
“แล้วเมิงรักกรูแค่ไหน”
“เท่าบ้านเลย  แล้วตัวเองละ”
“เท่าทราย1กำ”
“แค่เนี้ย”มันเลิกกอด เลิกก่ายผมเลยคับ
“อือ  ทำไม”
“น้อยจัง เริ่มหมดรักเค้าแล้วหรอ”
“ป่าว  เมิงนัด ทราย1กำได้กี่เม็ด กรูก็รักเมิงเท่านั้นแหละ”ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจความหมายของผมรึป่าว  ผมอยากบอกมันว่า ความรักที่ผมมีให้มัน  ไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบเที่ยบได้หรอก(อย่าถุยนะ)
“...”
มันเงียบผมก็คิดว่ามันหลับแล้ว
“เค้ารักตัวเอง ตลอดเลยนะ  เค้ายอมรับว่า เค้าเคยคิดจะนอกใจตัวเองบ้าง  แต่ก็ยังกล้าเลย เพราะเค้าคิดถึงหน้าตัวเอง เค้าก็ทำไม่ลง”ผมก็ฟังเงียบๆ
“............................”
“ต่อไปนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้ตัวเอง เชื่อมั่นเค้านะ  เพราะเค้ารักตัวเองหมดหัวใจจิงๆ”
“พอเถอะนัด อย่ามา ดราม่าเลย กรูจะอ้วก”
“อ้าว อะไรวะ กำลังจะซึ้งเลย”

แล้วมันก็มากอดผมอีกรอบ ทั้งกอด  ทั้งไซ้เลย  แล้วต่ำลงมาที่หน้าอก ทั้งกัด ทั้งดูด
“เค้าขออีกรอบนะ”
“เฮ้ย  อะไร”
“อะไร  เมื่อกี้ยังไม่เอาเลย  แตกก่อน”
“เมิงผ่านมายังไม่ถึง40นาทีเลยนะนัด”
“ไม่รู้อะ เงี่ยน”แล้วมันก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

มันอะมีความสุข  แต่ตรูเจ็บ


ผมไม่รู้ว่าไอ้นัด  จะให้มันจะคิดได้ และโตเป็นผู้ใหญ่จิงๆได้วันไหน   แต่มันทำผิดทุกครั้ง  ผมเคยเกลียดมันไม   อย่างมากก็ได้แค่โมโห หรืองอนมันก็แค่นั้น  ..... ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน





แต่ผมรู้อย่าเดียวว่าผมรักมัน..............และความรักผมยอมให้อภัยมัน โดยไม่มีเงื่อนไข ว่า....กี่ครั้ง

[kitty]

ดีกันแล้วววว

[jimmyFG]

  เล่าเอาซึ้งจนน้ำตาปิ่มเลย

[imissyou]

แอร๊ยส์ส์ส์

หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนซะ 

[mupmipjung]

พี่นิวเป็นคนดีมากอะพี่ คนที่ได้พี่เป็นแฟนควรจะรักแล้วก็รักษาพี่เค้าดีๆหน่อยนะ โชคดีมากอะ

[patchylove]

  ดีกันแล้ววว

[papikochan]

ดีกันแล้ววววว

มาอ่านก่อนสอบเลย5555+

ทีหลังอย่าทำอีกนะนัดโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว

มาต่อไวๆน้า

[Inamning]

 

[railay]

 

[Nano PL]

พี่นิวคนดีจัง     
นัดรักพี่นิวนานๆนะ รอตอนต่อไปอยู่ครับ 

[Zarch_Chabu_Chabu]

ซึ้งคำเดียวเลย..........

[i.art]

รักนิวเพราะอย่างนี้แหละ. .. อยู่กับความจริง แต่ก็รักและรู้จักให้อภัย
ปล.นัดฉลาดมากนะตอนไปเก็บข้าวของของนิวน่ะ 5555
ถึงนัด...นิทานเรื่องชู้ สอนให้รู้ว่า นิวรักนัดมากกว่าที่นัดคิดนะ
ถ้ามองมุมนัด มองเห็นชู้ และความหึง
แต่มองมุมนิว เห็นความรัก แล้วก็หวังดีกับนัดมากๆเลย
โชคดีสุดๆนะ ตัวเองน่ะ รู้ตัวด้วย ดูแลรักษาไว้ดีๆละ...
รู้ใช่มั้ย น่ารักแบบนี้ ใครๆเค้าอยากก็ได้ 5555 

[CarToonMiZa]

ความรักอภัยได้ทุกสิ่ง
ถ้ามันมากพอ

[mom_mam]

เพราะรักคำเดียวเลยค่ะ

[yowyow]