ตอนที่244 ชื่อตอนไรดี
เมื่อวันศุกร์ที่ 6 ที่ผ่านมา เวลาประมาณ16.00น โดยประมาณ
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“ว่าไงนัด”
“ตัวเอง อยู่ไหนกลับบ้านยัง”
“ยังๆ อยู่กับแม่ เมิงละ”ผมกับเพื่อนๆได้รับหน้าที่ให้ไปเป็นสตาฟ งานอบรมที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง โดยไปในนามที่ทำงาน เพราะที่ทำงานเค้าเป็นสปอนเซอร์ เห็นว่าใกล้ๆแม่เลยแวะไปหา (ขอตัง)เพราะแม่ไม่ให้ตังผมละ เค้าบอกโตแล้ว ผมก็ไม่เถียงนะ เพราะผมรู้ว่าแม่ค่าใช้จ่ายเยอะ แต่นานๆขอทีไม่เป็นไรหรอก(เนอะ(ลูกที่เลวมาก))
“อยู่โรงเรียน ตัวเอง เอากางเกงมาให้เปลี่ยนหน่อยดิ”
“ทำไมอะ”
“โดนยึดไปแล้ว”ปกติมันก็เป็นทรงขากระบอกธรรมดานั้นแหละ มันกระแดะ เอาไปทำเป็นขาม้า
“สมมมมมมมมมมมมมมมมมม กรูบอกเมิงแล้ว ว่าอย่าเอาไปทำ เมิงก็ไม่เชื่อกูเป็นไงละ”
“โหหห อย่าบ่นดิ เอามาให้หน่อย”
“อยู่ไหน ทำไมเสียงก้องๆ”
“ในห้องน้ำ”
“แล้วไปอยู่ทำไมในห้องน้ำ”
“ข้างนอกสาวๆเยอะ ...อาย”ผมได้ยินเสียงหัวเราะ คริๆ ตามมา มากมาย สงสัยเพื่อนมันนั่นแหละ
“อายเป็นด้วยไง”
“โหหห เอามาให้หน่อยดิ เดี๋ยวได้นอนในห้องน้ำนะเนี้ย”
“เออๆ”
“มาถึงก็โทรบอกนะ จะให้เพื่อนออกไปเอา”
คิดว่าผมจะกลับไปเอาที่บ้านไม ไม่อะ ผมซื้อตัวใหม่ให้เลย
เพราะ ที่ผมอยู่ กับที่บ้าน แล้วก็โรงเรียนไอ่นัด ดูไปแล้วเป็น3เหลี่ยมพอดีเลย ซึ่งไกลพอสมควรกว่าจะกลับ กว่าจะเอาไปให้ก็ทุ่มนึงพอดี
เลยไปซื้อกางเกงสเลคในโลตัสให้มันเลย
หาแต่เรื่องให้ปวดหัว
กว่าผมจะไปถึง มันโทรตาม อย่างกะพ่อมันเป็นเจ้าของเครือข่ายโทรศัพท์
“โหล เออ ออกมาเอา รอตรงป้อมยาม”
พูดเสร็จ ผมก็ตัดสายทิ้งแมร่งเลย
สักพักเพื่อนมันก็ออกมาเอา (กางเกงตัวเดียว มาเอา4คน) อืมมมมม รักกันจิง พวกห่า
และแล้วมันก็ออกมา
“ตัวเอง ซื้อมาหรอ”
“อืม ใครจะบ้ากลับไป กลับมา ไกล เดี๋ยวเมิงก็บ่น”
“ไปเดินห้างกัน”
“เหอะๆ คิดยังไง”
“ป่าว พวกนี้มันชวน ไหนๆก็มาและ ไปกัน”
“เออ ก็ได้”
“ขึ้นมาดิ จะเดินไปไง”
“ปากดี” แต่ก็กระโดดขึ้นซ้อน
แล้วก็ขับรถตามพวกมัน ไปยัง เมเจอร์ปิ่นเกล้า
อยากรู้มันมีอะไรให้เดินวะ
“นัด พวกเมิงรอยู่นี้นะ เดี๋ยวไปกดเงินแปป”ผมบอกไอ้นัดให้บอกเพื่อนมัน
“อืมมม เฮ้ย พวกเมิงรออยู่นี่นะ เดี๋ยวมา”
“เอออๆ”
ผมก็เดินเข้าห้างไป พวกมันนั่งอยู่ที่จอดรถ
“เอ้า เมิงมาทำไมนิ”
“เอ้าก็บอกจะไปกดเงินไม่ใช่ไง”
“ใช่”
“เค้าไปด้วยไง”
“โถ่ กรูไปคนเดียวก็ได้ แค่นี้เอง”
“ก็อยากไปด้วย เดินคนเดียว เดี๋ยวเหงานะ”
“ไม่กลัวอะ”
“ปะๆไปๆพูดมาก”
ผมก็เดินหาตู้ATM ไปเจอ อยู่หน้าห้าง
“ตัวเอง อยากกินไอติม”
“ไปซื้อดิ”
“ตัวเองเอาปะ”
“ไม่อะ เสียวฟัน”
“แก่”
“ครวย”
ตรงตู้ATM ข้างๆมันก็ แมคโดนัลอยู่ แต่เด็กนักเรียน ยืนซื้อ อยู่เยอะมาก เกือบ10คนได้มั้ง ใส่ชุด ร ด ด้วย
“เยสแมร่ง ซื้อเสร็จก็ไม่ไปสักที พวกหัวครวย”ไอ่นัดบ่นกับผม แต่เสียงไม่ดังเท่าไร เพราะพวกเด็กนั้นคุยดังกว่า
“ไปซื้อKFCไป คนน้อย”
“อยากกินของอันนี้อะ”
“ก็ต่แถวสิ กว่ากรูจะกดเงินได้ก็พอดีอะ”เพราะผมก็ต่อแถวกดเงินเหมือนกัน
“อืมม ดูนะ”
“ไอ่เลว”มันพูดเสร็จ มันก็แทรกพวกเด็กนั้นเข้าไปเลย ดูความหน้าด้านของมัน ไอ้พวกเด็กนี่ก็เหมือนกัน ซื้อเสร็จ แทนที่จะเดินไปยืนคุยที่อื่น แต่กลับยืนบังหน้าร้านเค้า
ไอ้นัดซื้อเสร็จ ผมก็ถึงคิวกดเงินพอดี
“แอบดูรหัสหรอ”ไอ้นัดมันชะเง้อหน้ามา แต่จิงๆมันก็รู้อยู่แล้วแหละ พูดไปงั้นๆแหละ
“อโด่ อยากรู้ว่าตังเยอะแค่ไหน”
“ไม่เยอะหรอก 10กว่าหลักเอง”
“หรา แล้วอีก6หลักไปไหนละ เห็นแค่สี่หลักเอง”
“ยอดยังไม่ขึ้นมั้ง”แถ 5555 จิงๆก็มี2000เอง 55555555
“ปะ”ผมบอกมันเมื่อกดเงินเสร็จ ไอ้เด็กพวกนั้นก็ยังยืนคุยกันไป กินไอติมไป
“พี่ๆ ทำของร่วงคับ”ผมเดินออกจากตรงนั้นได้6-7ก้าวละ แต่ก็หันไปตามเสียง เพราะไม่รู้ว่ามันเรียกใคร ผมหยุดเดิน แล้วมันไปมอง สงสัยว่าเรียกตูป่าววะ แล้ว1ในเด็กพวกนั้นก็เดินมาหาผม
“เรียกพี่หรอ”
“คับ พี่ทำของร่วง” รู้ไม มันยื่นอะไรให้ผม ....................ไม่บอก รอแปป
“ไม่ใช่ของพี่มั้ง ของคนอื่นป่าว”ไอ่นัดมองผมตาเขียวเลย
“ใช่ดิ พวกผมเห็นทุกคนอะ ตอนที่ล้วงเอากระเป๋าออกมาแล้วเอาเงินใส่อะ มันตกลงมาจากระเป๋าหลัง ไม่เชื่อให้ รปภ รีกล้อง(วงจรปิด)ดูเลย”มันชี้ไปที่กล้องบนหัวผม (ถ้าใครเคยไปเมเจอร์ก็จะรู้ว่าทางเข้าหน้าห้าง(ตรงหน้าแมคโดนัล) มันจะมีกล้องวงจรปิดส่องคนเดินเข้า เดินออกอยู่
ผมก็เงยขึ้นไปดูกล้องแล้วกันไปมองไอ้นัด แล้วก็หันไปมองเพื่อนไอ่เด็กคนนี้ พวกมันยืนถือไอติม ยืนมองมาที่ผมทั้งกลุ่มเลย อายไมละกรู
จิงๆมันก็เป็นของผมแหละ แต่ผมหน้าด้านไม่ยอมรับ เพราะวันนี้ ไปเป็นสตาฟ อบรมเกี่ยวกับรักๆเรียนๆในวัยเรียน หมอดั้นเรียกผมออกไปตอบคำถาม แต่ของสมน้ำหน้าคุณกลับเป็นถุงยาง สมน้ำหน้าคุณจิงๆเลย
เป็นคุณๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าทำถุงยางร่วงกลางห้าง แล้วมีคนเก็บได้แล้วเอามาคืน คุณจะยอมรับไมละ ว่าเป็นของตัวเอง
“น้องเอาไว้ใช้เหอะ”ผมบอก
“ไม่ละพี่ ผมมีเยอะแล้ว”เด็กเวร เอาๆไปเหอะ
ไอ้นัดก็มองผมตาขวาง ไอติมไม่เเดรกเลย
“แน่ใจนะว่าเค้าทำร่วงจิงๆ”ไอ่นัดถามไอ่เด็กนั่น
“คับ เพื่อนผมก็เห็น”
“ขอบคุณคับ”ไอ้นัดหยิบจากมือไอ้เด็กนั้น แล้วเดินไปเลย
...........................งานเข้าละกรู.............................
ผมละเบื่อ เวลามันโกรธนะ อธิบายยังไงมันก็ไม่ฟังหรอก แต่พอผมโกหกกลับเชื่อ
เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
“นัดๆๆ เดินช้าหน่อยดิ”ผมวิ่งตามมันแล้วบอกมัน แต่มัน หาได้ฟังไม่ เดินเหมือนมาคนเดียว
ไอ้ผมก็ลืมด้วย เค้าให้มาก็ยัดใส่กระเป๋ากางเกงเลย
“กรูกลับแล้วนะ อารมณ์เสีย”ไปถึงรถมันก็กระโดดขึ้นมอไซแล้วบอกเพื่อนมัน
“ขึ้นมา!!!” ตะคอก เอาซะกรูสะดุ้งเลย
แต่ก็ยอมขึ้น
“ขับช้าๆสิ ห้างนะ เดี๋ยวก็ชนคนหรอก”
“..............................................”
รู้ไม ตลอดทางมันไม่คุยกับผมเลย บิดอย่างเดียว ซอกเล็กขนาดไหน มันก็แทรกไปได้ ไม่ห่วงเลย ว่าเข่ากูจะโดนรถเค้าไม แต่มันก็หายแล้วแหละ มันเป็นสะเก็ดแผ่นใหญ่มาก ผมไม่กล้าแกะกลัวมันเลือดออก แต่เมื่อวันก่อนผมใส่กางเกงยีนส์ ตอนสวม เอวกางเกงไปลากโดนพอดี หลุดเลย ไม่เลือดด้วยซ้ำ ดีใจมาก ตอนนี้ก็แค่ทายาไม่เห็นมันเป็นแผลเป็น
ไปถึงบ้าน มันก็ขึ้นไปเลย แทบจะไปเอาขาตั้งลงด้วยซ้ำ
“เมิงฟังกูก่อนดิ”
“เมิงก็ฟังกรูก่อนดิ”มันย้อนผม
“ว่ามา”
“ไหนเมิงบอกว่าไปอบรม แล้วเมิงไปนอนกับหมาที่ไหนมา”นอนกะใคร ถ้าจะนอนก็เมิงอะแหละ แสดงว่าเมิงเป็นหมาสิ (คิดนะ แต่ไม่กล้าพูด)
“ก็ไปรบรม ที่โรงเรียนเด็กมัธยมจิงๆ เมิงก็ไปส่งกรูนิเมื่อเช้าก็เห็น”
“อ้อหรอ!! ไม่ใช่ไปนอนกับเด็กมัธยมนะ ผู้หญิงหรือผู้ชายละ”
“เมิงบ้าไง ใครจะไปเอาเด็กมัธยมวะ”
“แสดงว่าเป็นครูในโรงเรียน”
“ไปกันใหญ่เเล้ว เค้าอบรมเรื่องรักๆใคร่ๆ แล้วเค้าก็ให้กรูออกไปตอบคำถาม แล้วก็ได้ถุงยางเป็นของรางวัล”
“หรา บอกไว้ก่อนนะ ถึงเค้าจะเรียนไม่เก่ง ไม่อยากเรียน แต่ก็ไม่ได้ “โง่” ขนาดนั้นนะ”
“เอาเถอะ ไม่เชื่อก็ช่างเมิง ก็ขี้เกียจพูดละ”แล้วผมก็หนีเข้าห้องนอน
“เหอะ ใครวะ เค้ารู้จักไม ลีลาดีไม”
“นัด ถ้าเมิงยังไม่หยุดพูด ปากแตก กรูไม่รู้นะ”
“หลักฐาน เห็นๆกันอยู่ ยังเถียงเนอะ”
“ก็ที่เห็นอะ เมิงก็อย่าเพิ่งตัดสินว่ากูเลวสิ ถ้ากูเลว แล้วเมิงมาเอากูทำไม”น้ำตาไหลเลยกรู
“..........................................”ผมเดินเข้าไปหามัน
“เมิงดูหนังหน้ากูด้วย ใครจะเอาวะ ห๊ะ!!!”
“............................”
“เมิงอย่าคิดว่ากรูจะมั่วเมิงเมิงนะ ทีเมิงละ ปากบอกว่าชอบกรูๆ แล้วเมิงไปนอนกับใครมากี่คนละ อย่าคิดว่ากรูไม่รู้นะ กรูรู้แต่แค่ไม่พูด พูดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา”ตอนช่วงแรกๆที่มันมาจีบผม มันก็ยังไปเอากับอีสก๊อยนั่น ทำไมผมรู้หรอ (ขอหยาบหน่อยเถอะ) ก็อีเด็กนั่นมันเอารูปมาให้ผมดูไง มันบอกว่าไอ้นัดแฟนมัน อีเด็กนี่ก็บ้า ถ่ายรูปตอนเค้าจับนมตัวเองมาให้คนอื่นดู ผมก็ไม่ได้ถามไอ้นัดนะ เพราะช่วงนั่นผมเพิ่งรู้จักกันเอง มันจะไปทำอะไรก็ช่างมัน ผมเก็บเอาไว้มาหลายปี โดยไม่พูด เพราะคิดว่าพูดไปก็ไม่ได้อะไร มีแต่ทำร้ายความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน
แต่ผมก็อดไม่ไหว พูดไปละ
“..............................................”ไอ้นัดหน้าเสีย
“เถียงกูสิ เถียงมา เถียง”ผมตะคอกใส่หน้ามัน
“ทำไม ไม่พูดมาตั้งนาน”
“แล้วมันสมควรพูดไมละ เมิงเป็นอะไร ยังไง กูก็เปิดใจ ยอมรับได้ แต่ดูเมิงสิ วันๆค่อยแต่จับผิดกู ยัดเยียดคนนั้น คนนี้ให้กู กูคนนะไม่ใส่วัว ควายที่จะมันไปผสมพันธุ์กับตัวไหนก็ได้อะ พูดอะไรก็หัดเชื่อกันบ้างสิ ถ้าเมิงไม่เชื่อใจ กรู เมิงจะทนอยู่กับกรูทำไมวะ ทางใครทางมันเลยไม กรูจะได้ไปมั่ว ไปร่านให้ใจเมิง”
“เค...เค้าขอ .....โทษ”
ผมไม่ฟัง เข้าห้องนอนร้องไห้ แล้วก็กลับไปทั้งอย่างงั้นเลย ผ่านมาหลายวันละ ผมก็ยังไม่คุยกับมันเลย จนถึงวันนี้ กินข้าวผมก็ตักใส่จานตักกับข้าวราดกินคนเดียว ไปไหน ผมก็ไปรถเมล์ มันเข้าใกล้ผมก็เดินหนี นอนผมก็หันหลังให้มัน เรื่องเอากันไม่ต้องพูดถึง มือใครมือมัน(แต่ก็ไม่มีอารมณ์ไรเลย)
มันพยายามจะเข้ามาคุยด้วยนะ ผมก็ไม่อยากฟัง เวลาผมนั่งอยู่หน้าคอม ผมก็เอาหูฟังยัดหู
ผมยังไม่หายโกรธมัน ถ้าหายเมื่อไรผมก็คุยเองแหละ ตอนนี้ขอโกรธมันไปก่อน