สวัสดีทุกท่านนะคราบ สวัสดี ทุกท่านติดตามเรื่องราวของผมตั้งเเต่ต้น จนถึงปัจจุบัน
เเละสวัสดีผู้อ่านท่านใหม่ทุกท่าน ที่เพิ่งเข้ามาอ่านนะคับ
ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าของท่านมาอ่านเรื่องไร้สาระเเบบนี้นะคับ555
เอ๊อ ผมเจอขโมยคับ ขอเล่านิดนึง
เมื่อ6 วันที่เเล้วมั๊ง ผมกับไอ้นัด ไปงานวันเกิดเพื่อนไอ้นัดคับ
เล้วเอารถใหญ่ไป เพื่อนมันก็ไปเยอะพอสมควร บ้านเพื่อนมันก็ไม่ค่อยพี่พื้นที่จอดรถหรอกคับ
เพราะให้เป็นลาน นั่งกินกัน พอไม่มีที่จอดรถ ก็เลย เอาไปจอดริมถนนนั่นแหละ เต่จอดไปไกลนิดนีง
เเล้ว วันนี้คับ เอารถไปล้างมา
ผมกับไอ้นัดก็นั่งอยู๋ในร้านกาเเฟ ติดกับที่ล้างรถนั่นแหละ
เเล้วพนักงานล้างรถ เดินมาบอกว่า
"พี่โลโก้รถพี่ ทำไมเหลือเเค่อันเดียว"ผมกับไอ้นัดก็งงๆเลยเดินตามออกไปดูที่รถ
ปรากฎว่า ไอ้ป้ายBMWที่มันจะมีอยู่4ที่ คือหน้า หลัง และตรงประตู ซ้าย ขวา
มันหายไป3อันคับ เหลือเเค่อันที่อยู่ตรงประตูด้านคนขับ
ผมอยากรู้จิงๆว่ามันจะขโมยไปทำไม เเค่โลโก้รถวะ
แล้วไม่รู้ว่าโดนขโมยที่ไหน ถ้าเป็นที่งานวันเกิด ทำไมไม่ได้ยินเสียสัญญาณกันขโมยดังละ
เเล้ว มันจะขโมยตอนไหน เเล้วมันจะเอาไปทำอะไร เเล้วทำไมไม่เอาไปทั้ง4อัน
เเต่ดี ที่สีไม่มีถลอก
ไอ้นัดนี่ โมโหมา เพราะมันเป็นคนที่รักรถเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว ต้อง เงา ต้องไม่มีรอยขีดข่วน
พอมาเจอโลโก้หาย นั่งบ่นเป้นวันเลยคับ
จะไปเเจ้งความก็ใช่เรื่อง เพราะไม่รู้จะไปเเจ้งทำไม เเจ้งไปก็เสียค่ากระดาษลงบันทึกประจำ เเผ่นละ10บาทอีก
เเล้วบันทึกประจำวันนั่น อะ เอาไปทำไม ของหาย โดนทำร้ายร่างกาย ก็ได้เเค่ลงบันทึกประจำวัน
เซ็ง พวกผมต้องเจียดค่าขนมเยอะด้วย ยังไม่รู้เลยว่าไอ้ป้ายอันละเท่าไร เพื่อที่จะไปติดคืน
เเล้วที่สำคัญไม่ใช่รถมันเองด้วย เป็นรถพี่มันด้วย เเต่เเค่เจ้าของชั่วคราว เพราะพี่มันไม่อยู่
กรรมสิทธิ์เลยตกอยู่ที่มัน
เข้าเรื่องดีกว่า
ตอนที่183 ขอแลกทุกอย่างที่มี เพื่อวินาทีของเธอ 3
“ตื่นได้แล้วพี่ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ใครแมร่งโวยวายแต่เช้า
“อาราย ง่วง”ผมลืมตาขึ้นมาดู ไอ้เด็กเปรต มาแต่เช้าจังวะ
“อะไร ไอ้จอน ครวยไม่แข็งหรอ โวยวายทำไม”ไอ้นัดคับ ตื่นมาเพราะเสียงมันเหมือนกัน
“ผัวเมีนคู่นี้ขี้เซา จิงๆเลย 7โมงแล้ว เดี่ยวหมอก็มาตรวจแล้ว”
“อือ แล้วไง”
“เออๆตื่นก็ตื่น”ผมลุกพับผ้าห่ม แล้วเดินไปล้างหน้าล้างตา
“ตัวเองปวดฉี่วะ”
“ก็ลุกไปเองดิ”
“ไม่เอา มันลากสายบาก”
“เออ ลุก”
ผมก็ส่งมันแค่หน้าห้องน้ำ
แล้วให้มันเข้าไปเอง
“มาดิ ยืนรออะไรละ”
“อะไร ไอ้นัด เมิงฉี่เองเลย อย่าเยอะ”
“โห พี่นัด”
“ทำไม เมิงจะทำไม”ไอ้นัดตะโกนไป
“ไปแล้ว ไม่อยากอยู่เป็น กขค เดี๋ยวมาใหม่”ดูมันมาปลุกแล้วก็ไป
สักพัก พยาบาลก็มา
ก๊อกๆ
“เช็ดตัวคนไข้คะ”
“คับ”ผมตอบไป
พยาบาลเอาม่านมากั้นผมก็นั่งอยู่โซฟา
“เดี๋ยวๆๆคับ”ไอ้นัดพูดขึ้นพยาบาลสองคน กับผมก็มองหน้ามัน
“คะ”
“ทำไมต้องปิดด้วยคับ”
“อ้าว ถ้าคนไข้ไม่อายเปิดก็ได้คะ”
“เปิดดีกว่าคับ”
“ได้คะ”
“คนไข้ถอดเสื้อผ้าเองไหวไมคะ”
“ต้องถอดหมดด้วยหรอคับ”
“คะ”
“เออ เออคือ เดี๋ยวผมให้แหนผมเช็ดให้ดีกว่าคับ”
“แฟน”พยาบาลทวน ผมมองหน้าไอ้นัดตาเขียวเลย ประมาณว่าอย่าหลุดปากออกมานะเมิง ไม่งั้น เมิงตาย
“เอ่อ ให้พี่ผมเช็ดให้ดูกว่าคับ”
“อายหรอคะ”
“คับ”
เป็นผม ผมก็อายนะ แต่ตอนผมป่วยก็มีไอ้นัดแหละ ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้
“ได้คะ เดี๋ยวพี่ไปเช็ดตัวห้องอื่นก่อนนะคะ”
“คับ”
พอพยาบาลไป ผมก็แซวมันทันที
“อายเป็นด้วยหรอนัด”
“อายเป็นดิ สาวสวยๆต้องสองคน”
“เมิงสำคัญตัวเองไปปะ เค้าไม่อยากดูของเมิงนักหรอก มันเป็นงานเว้ย อันแค่นั้นทำเป็นอาย ทำอย่างกับไม่เคยเนอะ”
“โถ่ ไม่เคยทีละสองคนเว้ย เคยแต่เอาทีละคน”
“ถุยยยยยยยยยย”
“อ้าว เกิดมันสู้มือขึ้นมาทำไง”
“เมิงป่วยยังจะมีอารมณ์อีกหรอนัด”
“มีดิ ไม่รู้อะไรซธแล้ว เค้าอะเอาได้24 ช ม”
“ถุย พอๆ ถอดเสื้อออก”
“ปิดม่านก่อนดิ”
“อ้าวทีเมื่อกี้บอกไม่ปิด”
“ก็เค้าไม่กล้าอยู่กับพยาบาลอะ เค้าอาย”
พอผมปิดม่าน มันก็ถอดเสื้อ ผ้าด้วย ที่งี้ไม่อาย
“เฮ้ย เมิงเล่นถอดหมดเลยหรอนัด”
“อ้าวก็พยาบาลบอกอยู่ว่าให้ถอดเสื้อผ้า”
“ประตูข้างนอกไม่ได้ล็อคนะ”
“แล้วไง กลัวที่ไหน”
“เออ”
ผมก็เช็ดให้มัน มันก็นั่งยิ้ม ผมว่ามันสมองกลับแน่เลย แล้วทำไมผมต้องเขินมันด้วยก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เคยเห็นจนเบื่อแล้ว
“นัด เสร็จแล้ว ใส่เสื้อผ้าไป เดี๋ยวหมอ เข้ามาตรวจ”
“อ้าวแล้วไข่กับน้องชายเค้าละ เช็ดด้วยดิ”
“ไม่ เช็ดเอง หยะแหยง”
“แล้วที่อมละ ทำไมไม่หยะแหยง”
“นัด เมิงบังคับเองนะ กรูไม่ได้เต็มใจเลย”
“อะหรอ ไม่บอกก็ไม่รู้นะเนี้ย”
“หรือว่าไม่จิง”
“เค้าแค่จับผมตัวเอง แล้วดึงไปเฉยๆเองนะ อโด่”
“อโด่อะไร”
“เค้าเรียกรู้งานเว้ย อะๆกรูเช็ดให้ก็ได้ๆจะได้เงียบๆรำคาน”
“ดีมาก”
“นั่นๆ สู้มือๆนะนัด”
“เสียววะตัวเอง อมให้หน่อยดิ”
“นัดนี่มันโรงบาลนะ เดี๋ยวใครก็มาเห้นสัส”
“แปปเดี่ยว กับลังเสียวเลย”
“ไม่ ใส่เสื้อผ้าซะ”ผมไม่รอช้า เปิดม่านทันที ไอ้นัดยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย มีแค่ผ้าห่มปิดไว้ช่วงนั้นเอง”
“โห ตกใจ เกือบห่มไม่ทัน”
“ช่วยไม่ได้เมิงลีลาเอง”
กินข้าวมันก็บ่น
“ข้าวหมายังอร่อยกว่านี้เลย”
“เมิงเคยกันหรอนัด ”
“เคยกินดิ”
“อาหารเม็ดอะนะ”
“ใช่ ถถุยยยยยย”
“แดรกๆไป คนป่วยเค้าก็กินแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ”
“ไม่อร่อย อยากกินกระเพราหมูสับเผ็ดๆกับกระเพราปลาอะ”
“ให้กรูไปหาที่ไหนละ”
“ไม่รู้ดิ อยากกินอะ อย่ากกินๆๆๆๆ”
“เออ เดี๋ยวกรูไปหาให้”
ผมก็ลงไปหาให้มัน แล้วก็ไปหาอะไรกินด้วยแหละ
เชื้อปะ ผิดเกือบ2โล ได้มั๊ง แต่หาได้แค่กระเพรา เพราะมันเช้าเกิน ยังไม่มีใครขาย
“อะนัด ได้มาแค่นี้แหละ”ร้อนมาก เหงื่อแต่ซิบเลย
“โห ขอบคุณคราบที่รัก ได้แค่นี้เค้าก็กิน”
“อ้าว ไอ้เด็กนี่มาทำไมอีก”ผมหันไปเห็นไอ้จอน นั่งหัวโด่อยู่
“มาคุยด้วย เหงา”
“ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยไม”ไอนัดพูด
“ได้หรอ เดี๋ยไวปบอกหมอก่อน”มันทำท่าจะลุกจิง ๆแต่ผมก็รู้มันก็อำเล่น
“กินข้าวป่าวจอน”
“มีอะไรกินอะพี่”
“กระเพรา”
“โห เบื่อวะ”
“จะกินไมละ”
“กินดิๆ”
“เออ”
ผมซื้อมาสองกล่องเอง ให้ไอ้นัด กับไอ้จอน พอดี ผมก็ไม่คิดว่ามันจะมาไง แต่ไม่เป็นไรหรอก ศุนย์อาหารเค้าก็มี
พอหมอมาตรวจ
เค้าก็บอกว่า มันเป็นมีไข้สูง เวลาลุกไวระวัง ทำให้หน้ามืด หมดสติไป
แต่ก็จิงของหมอนั่นแหละ มันดื้อเอง ไม่ยอมนอนเฉยๆเจือกลุกขึ้นมา
หมอบอกว่าถ้าไม่อะไรมาก นอนอีกคืนก็กลับบ้านได้แล้ว เพราะไม่มีไข้แล้ว (จะมีได้ไงละ โดนไปหลายเข็มเลยละ ถ้ายังมีอยู่ไข้แมร่งก็ดื้อมาก
“เบื่อวะตัวเอง”
“เบื่ออะไรวะนัด ทีวีมีก็ดูดิ”
“ตัวเองลงไปซื้อหนังสือแต่งรถมาให้เล่มดิ”
“เอาอีกแล้ว ที่มัน เมิงอ่านหมดไมนัด กองเป็นภูเขา เดี่ยวกรูจะเอาไปช่างโลขายให้หมดเลย คอยดู”
“อ่านหมดแล้ว”
“หรออ งั้นกรูเอาไปช่างโลขายนะ”
“ไม่เอาเก็บไว้”
“เดี๋ยวพี่เมิงก็มาด่าหรอก ขั้นเค้าไว้วางหนังสือเรียนไม่ใช่หนังสือแต่งรถมอไซ”
“มันไม่อยู่แล้ว ไปซื้อให้หน่อยนะ”
“เออ ใช่กรูจังนะ กรูเดินทั้งวันเลย”
“555 เดี๋ยวได้กลับบ้านเมื่อไร เดี๋ยวจัดให้3ดอกงามๆเลย”
“เฮ้อ เหนื่อยใจกับเมิงวะ”
แต่ก็ลงไปซื้อให้มัน นะ
ซื้อขนมกินด้วย นมให้มันด้วยเผื่อมันกิน แต่มันก็กินได้นิดเดียว
ช่วงบ่ายแม่มันก็มา เอาผลไม้มาฝากมันด้วย
แต่ก็มาแปปเดียวเท่านั้นแหละ ต้องไปหาดใหญ่ต่อ
“อ้าวเฮ้ย เปลี่ยนชุดทำไม”ไอ้จอนเข้ามาไอ้นัดทักเลย มันเข้ามาไม่เคยเคาะประตูเลย อยากเข้าก็เข้า
“ได้กลับแล้ว”
“ดีวะ กรูก็อยากกลับ”
“แล้วไมไม่กลับละ”ผมถาม
“แวะมาบอก เดี๋ยวพวกพี่คิดถึง”
“เฮ้ยๆเมิงคิดอะไรกับเมียกรูป่าวเนี้ย”
“เฮ้ย บ้าป่าว ผมไม่คิดหรอก ถ้าผมจะเอานะ เอาตั้งแต่หน้าเซเว่นแล้ว”ดูมัน
ไอ้นัด ทำท่าจะกระโดดมาเตะ แต่ดีที่มันติดสายน้ำเกลือ
“ผมแซวเล่นหรอก แหมหวงจัง”
“อ้าว”
“แล้วทำไม ไม่กลับไปพักผ่อนที่บ้านละจอน”ผมถามมัน
“ยังไม่อยากไป อะพี่เซ็งๆ อยู่คุยกับพวกพี่ก่อน รอกลับพร้อมกัน”
“จะกลับวันไหนยังไม่รู้เลย”
“เดี๋ยวเย็นๆค่อยกลับ”
“เออๆตามใจเมิง จะนอนนี่ก็ได้นะ”ไอ้นัดว่า
“ได้หรอ นอนก็นอนวะ ผมไม่มีเพื่อน อยากได้เพื่อนใหม่บ้าง”
“อยากเพื่อนใหม่ใหม่ ได้ รอกรูออกจากโรงบาลก่อน เดี๋ยวพาไปแว๊น รับรองเพื่อนกรูเยอะแน่”
“หยุดความคิดเมิงไว้ตรงนี้เลยนัด เมิงจะพาลูกเค้าไปเสียคนอะดิ แค่เมิงเสีย ก็เยอะมากแล้วนะ”
“เมียดุวะจอน”
“เมิงเรียกแต่กรูเมีย เมิงไม่คิดว่ากรูจะอายบ้างไมนัด”
“อายทำไมคนเยอะแยะ”
“5555555555555555555555555”
“เอ้ออ เรื่องของเมิง”
พวกมันนั่งดูทีวี นั่งดูหนังไปแล้วก็หลับไอ้จอนก็นอนโซฟา
สรุปคืนนั้นมันก็นอนจิงๆ แล้วตอนเข้ามันก็กลับบ้าน
ไอ้นัดได้นอนโรงบาล3คืนก็ได้กลับด้วย
ผมโทรหายาย ยายผมบอกว่าให้จุดธูปบอกศาลเจ้าหน้าโรงบาลด้วยก่อนกลับ
ผมก็ทำตามนะ
ไอ้นัดนี่กระดี๊กระด้าใหญ่เลย
กลับถึงบ้าน โทศัพท์ไอ้นัดก็ดังพอดี
เป็นเพื่อนๆมันนั้นแหละที่โทรหามัน
ตอนนอนโรงบาลพวกไอ้กิจก็โทรหาผม พอรู้ว่าไอ้นัด นอนโรงบาล พวกมันก็จะมา แต่ผมกลัวว่าโรงบาลจวุ่นวายเลยไม่ให้มาดีกว่า เพราะรถมันแต่ละคันเสียงดังทั้งนั้น
แล้วถ้าพวกมันขึ้นตึกมา หมอ พยาบาลอาจคิดว่าพวกมันจะมายกพวกตีคนไข้ก็เป็นได้ เลยไม่ให้มาดีกว่า
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3012785 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก