ตอนที่283
ขอโทษคับ พี่หายไปนาน(อีกเเล้ว) เหมือนเดิมอะคับชีวิตวัยทำงาน น่าเบื่อไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวเท่าไร
เดี๋ยวนี้ต้องเดินสายไป ตจว ไปเช้าเย็นกลับ เค้ามีงบค่าที่พักให้ เเต่ไอ่นัดบอกเเค่นี้กลับมานอนบ้านก็ได้ ไม่จำเป็นต้องนอนที่นั่นก็ได้ เเต่มันก็ไม่เข้าใจผมว่าเวลาเดินทางนานๆมันเหนื่อยเเค่ไหน ถึงจะเเค่อยุธยา เพชรบุรี เเถบๆ กทม เเต่ก็เหนื่อยนะ
ผมไม่อยากทะเลาะกับมันก็ได้ เเต่คับๆๆๆๆๆ เเล้วก็ทำตาม
เข้าเรื่องเถอะ
“แล้วเมิงไม่ไปหาแม่หรอ”
“ไม่อะ”
“โห ปีละครั้งเองนะ ไปเถอะ”
“ตัวเองไปด้วยไมละ”
“หึ ไม่อะ”
“เห็นไม” สรุปมันก็ไม่ไป
“เมิงอะ เป็นลูก ต้องไป”
“เออหน่า คิดดูก่อนละกัน”
ผมเปิดหนังดู ดูไปดูมาผมก็หลับ ตื่นมาอีกที ห้องก็มืดแล้ว เลยนอนต่อถึงเช้าเลย
“นัด วันนี้ไปทำงานกับกรูป่าว”ผมอาบน้ำเสร็จ เห็นมันยืนดูดบุหรี่อยู่ที่ระเบียงเลยแกล้งถามเป็นมารยาท
“ไป ไปดิ”
“ไม่คิดสักนิดเลยหรอ”
“คิดทำไม อยู่แต่ห้องก็เบื่อเป็นนะ”
“งั้นก็ไปอาบน้ำ ใส่กางเกงขายาวนะเว้ย”
“ทำไมอะ”
“เออหน่า”
ผมพามันไปไหว้แม่ผมก่อน ตอนแรกผมว่าจะไปคนเดียวนั่นแหละ เดี๋ยวมันน้อยใจเลยพามันไปด้วย
“นี่หรอโรงงาน”
“เออ ทำไมอะ”
“คนเยอะจัง”
“เอ้า โรงงานนะไม่ใช่ป่าช้า”
“กวนทีน”
พอแลกบัตรอะไรเสร็จ ก็พามันไปกินข้าวก่อน
“อย่ามาบ่นว่าเบื่อทีหลังนะเมิง”
“เออ ไม่บ่นหรอกหน่า เมียอยู่ไหนผัวก็อยู่นั่นแหละ”มันพูดยิ้มๆ
“ปากหมาเอ้ยปากหวานแบบนี้ให้ได้ตลอดนะ”
“ก็ค่อยดูไปตลอดดิ เดี๋ยวก็รู้เอง”
“เหอะๆ อิ่มยัง พูดมาก”
“อิ่มละ คนเยอะ เหมือนจะวุ่นวายเนอะ”
“นิดนึงละมั้ง คนเป็นพันเห็นจะได้”
“แล้วตัวเองจะไปไหนต่อ”
“นั่งดูเขาทำงานอะดิ แต่วันนี้ คงได้กลับไว เพราะเกือบเสร็จแล้ว”
“เอ้า แล้วมาทำไมถ้าใกล้เสร็จแล้ว”
“ถ่ายรูปบรรยากาศการทำงาน เสร็จเอาไปลงคอม พอลงคอมเสร็จ ก็เอารูปไปใส่แบบฟอร์ม แล้วบรรยายใต้ภาพ ส่งหัวหน้า จบไม!!!”
“จ้าๆ okๆ”
ผมก็พามันเดิน ไปที่อาคารC
“พี่หวัดดีคับ”ช่าง ที่มากับทีมติดตั้งยกมือไหว้ผม
“หวัดดีคับ แล้วคนอื่นๆละคับ”
“ยกของเข้าไปก่อนแล้วคับ”
“อ้อคับ เดี๋ยวพี่เข้าไปข้างในก่อนนะ”
“คับ”
“ใครอะตัวเอง”
“ก็ช่างที่มาติดตั้งไง”
“แล้วรู้จักกันได้ไง”
“อ้าวนัด เมิงก็บ้าเนอะ ทำงานอยู่ด้วยกันทั้งวันไม่ทักกัน มันก็เกินไปป่าววะ”
“แต่ใจนะว่า........”
“นี่ไอ่นัด ถ้าเมิงจะมาแล้วกวนประสาทแบบนี้ คราวหลังก็ไม่ต้องมานะ”
“โอ๋ๆๆ เค้าแค่แซวเล่น”
“แซวเล่นบ้าอะไร กรูรู้ว่าเมิงพูดหาทางจับผิดกรู”
“5555แสนรู้จิง”
“หรออออออออออออออออ”
“พี่ๆหวัดดีคับ”ผมยกมือไหว้หัวหน้าช่างกับ คนที่อายุเยอะกว่าผม ผมเลยหันไปมองไอ่นัดว่ามันยกมือไหว้ด้วยหรือเปล่า
แต่มันไม่ได้ยกมือไหว้ ผมเลยจ้องหน้ามัน0.003วินาที มันเลยยกมือไหว้ตาม
เค้าก็อธิบายๆ ว่าวันนี้ต้องทำยังไงต่อจากเมื่อวาน
ผมก็ได้แต่คับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
การทำงานผ่านไป ชั่วโมงกว่าๆ
“หิวน้ำวะตัวเอง”
“เอ้า เดินไปซื้อที่โรงอาหารดิ”
“ตัวเองเอาตัวป่าว”
“เอา ซื้อมา6-7ขวดอะ”
“ซื้อมาทำไมเยอะแยะ”
“น้ำใจอะ มีไม”
“บอกดีๆก็ได้ ทำไมต้องดึงหน้า”
“ก็เมิงกวนประสาท”
ผมก็มองตามมันไป แต่ผมสะดุดตาคนที่เดินสวนมันเข้ามา
“พี่ชาติ”พนักงานในบริษัทผมนั่นแหละ
“เอ้านิวมาไงเนี่ย”
“แล้วพี่ละ มีอะไรหรือเปล่าคับพี่ มาหาผมถึงนี่”ผมก็ตกใจ จู่ๆมีคนที่บริษัทตามมาถึงนี่
“เปล่า พี่มาดูงานเนี่ยแหละ”
“งาน หมายถึงไอ่ครื่องที่ช่างกำลังติดตั้งกันอยู่นี่อะนะ”
“อืมใช่”
“เอ้า พี่เป็นคนดูแลหรอ”
“ใช่”
“เอ้าเล้วทำไมบอสไม่รู้”
“ไม่รู้อะไรก็เค้าให้พี่ดูแลไง”
“หรอ แล้วทำไมพี่เพิ่งมาวันนี้ละ เค้าทำกัน2-3วันแล้วนิ”ผมงงวะ
“ก็ใช่”
“แล้วเมื่อวันศุกร์พี่ได้เข้ามาดูงานไม”
“ไม่อะ ทำไมหรอ”
“แล้วพี่ไปไหน”
“อยู่บ้าน”
“เอ้าไม่สบายหรอพี่”
“เปล่า เค้าให้พี่มาดูงานที่นี่แหละ แต่คิดว่ามันคงไม่มีอะไรหรอกมั้งแค่มาดูเฉยๆเลยไม่มาดีกว่า รอมาวันท้ายๆ”
“อ้ออ พี่รู้ป่าวว่าผมต้องโดนอะไรบ้าง”ผมรื้อๆหาใบเตือนในกระเป๋า เพราะผมไม่ได้เอาออก
“พี่รู้ป่าว ว่าบอสด่าผมเป็นชุดเลยๆ ผมก็งง เพราะผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย”
“อ้าวหรอ แล้วจะให้พี่ทำไงละ”
“ไม่รู้ละพี่ พี่ต้องรับผิดชอบใบเตือนผมด้วยนะคับ เพราะคนทำงานเหมือนกัน คงไม่ใครอยากประวัติเสียๆหรอกนะคับ”
“เฮ้ย ใบเตือนเรา แล้วเกี่ยวอะไรกับพี่ละ”
“อ้าวก็มันงานของพี่ แต่ผมต้องมารับผิดโดนใบเตื่อน มันถูกต้องไมละคับพี่โตแล้ว ทำงานที่นี่มาก่อนผม ผมว่าพี่น่าจะคิดได้นะคับ”
“น้องพูดแรงไปป่าวคับ”
“ถ้าผมพูดแรงไปผมก็ขอโทษคับ แต่พี่ต้องทำให้ไอ่ใบนี่(ผมชูใบเตือนขึ้น) ให้มันหายไป เหมือนกับว่าผมไม่เคยป็นเจ้าของมันมาก่อน”
“งั้นนิวก็ไปบอกบอสเองละกัน”
“ก็ได้คับ เดี๋ยวผมบอกเอง งั้นวันนี้ผมกลับก่อนนะคับ”ผมยกมือไหว้ทุกคนก่อนหันหลังกลับ
ไอ่นัดไม่รู้มันมาตอนไหน แต่มันวางถุงขวดน้ำไว้บนโต๊ะ แล้วก็เดินตามหลังออกมา
“เซ็ง ปะกลับ”
“ใจเย็นดิ ตัวเอง”
“โมโหเว้ย”
“ปะ กลับบ้านไปหาอะไรกินแก้เครียดดีกว่า”มันถือวิสาสะลูบหัวผม
“ปล่อยไม่บ้านี่นิ เดี๋ยวคนเห็น เฮ้ยย!! ถ้าไม่ได้ทำงานที่เดียวกันนะ กรูต่อยคนแก่ไปละ”
ผมโมโห มาก ตลอดทางผมโทรเล่าให้ไอ่ต้าร์ฟัง
มันก็บอกเดี๋ยวมันไปพูดกับเจ้เอง
“นัดถึงไหนละ”ผมถามหลังจากวางโทรศัพท์
“จะถึงบ้านละ”
“เฮ้ยจิงดิ”
“ทำไมอะ”
“แวะธนาคารก่อนดิ”
“ธนาคารมันเปิดหรอวันนี้”
“เออวะ ในห้างไง”
“ไปทำไรธนาคาร”
“บัตรATMกรูหัก”จิงๆมันหักมานานแล้วแหละ จนมันเมิงหลุดออกจากกันนั่นแหละเพิ่งคิดได้ว่าต้องทำ
“งั้นไปเซนทรัลก็ได้”
“ไม่เอา คนเยอะ เมเจอร์ดีกว่าคนน้อยกว่า”
“ตามใจ”
“เค้าเดินเล่นแถวนี้รอนะ”
“อืมมม”
ผมออกมาจากธนาคาร มองหามันก็ไม่เจอ เลยโทรศัพท์หามัน
“อยู่นี่ๆ”มันโบกมือให้ผม ผมก็วางสายแล้วเดินไปหามัน
“มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้วะ”
“พี่เค้าลากมา”
“อุ๊ยยยย ต๊ายยยยยย คุณน้องใช้คำว่าลากพี่เสียหายนะ ต้องใช้คำว่าสมยอมดีกว่านะคะ”เจ้สาวสองแกร้องลั่นเลย รีบอธิบาย
“สมยอมก็สมยอมคับ”
“มาฟังกันต่อเลยนะคะ”
“นัด กรูออกไปดูดบุหรี่รอนะ”
“อุ้ยยยยย ไม่ได้คะคุณน้อง นั่งฟังด้วยกันนี่แหละ เผื่อใครถึงคิวก่อนจะได้ คิดถึงร้านพวกพี่ก่อน”
“คับ”ผมก็เลยนั่งฟังต่อ
ผมเหลือบเห็นชาย หญิง โต๊ะข้างๆ เค้าก็โดนลากมาเหมือนกัน
ไอ่นัดไปเดินท่าไหนก็ไม่รู้โดนลากเข้าบูธ Wedding Planner ตรงทางขึ้นบรรไดเลื่อน
กว่าจะฟังเค้าพูดเสร็จ ก็หูชาเลย แถมยังให้กรอกแบบฟอร์ม และเบอร์โทรไว้ติดต่อกลับด้วย ผมก็เลยจำใจต้องให้
นี่ถ้ารู้ว่าผมกับไอ่นัดเป็นอะไรกัน คงพูดว่า “กรูไม่น่าเปลืองน้ำลายพูดปากเปียกปากแฉะให้ฟังเลย”
“ไปทำไงให้เค้าลากเค้าไปได้ ใจง่ายนะเมิง”
“ก็คนมันหล่ออะ”เกี่ยวกันไม
“แล้วไม่บอกละ ว่าเมิงยังเรียนอยู่ จะแต่งงานได้ไง”
“บอกแล้ว เค้าบอก วางแผนเพื่ออนาคต”
“หูยยย เค้ามองไกลขนาดนั้นเลย”
“หิวน้ำอะตัวเอง”
“เค้าไปซื้อในMCดิ เดี๋ยวกรูเปลี่ยนรหัสบัตรATMแปปนึง”
“ตัวเองเอาอะไรไม”
“พายขาวโพดกับสับปะรด อย่างละอัน”
“แค่นี้หรอ”
“อืม”
ผมก็ยืนต่อคิวใช้ตู้ATM
สักพักมันก็ออกมาพร้อมกับถุงในมือ อีกมือเป็นแก้วน้ำ
“ไหนบอกว่าหิวน้ำ ได้อะไรมาเยอะแยะ”
“ก็เฟรนฟรายมันลดราคาเลยจัดสักหน่อย”ผมก็ชะเง้อมองในถุว
“ไม่หน่อยละมั้ง3กล่องเลยนะ”
“5555555เผื่อตัวเองกล่องนึง เค้า2กล่อง”
“รีบกินดิ เดี๋ยวมันเหี่ยวไม่อร่อยนะตัวเอง”
“เห็นไมนิ ทำอะไรอยู่”ผมรีบเปลี่ยนรหัสเพราะคนต่อแถวเยอะ
“กินอะไรอีกไมนัด เดี๋ยวจะได้ซื้อเข้าไปทีเดียวเลย”
“กินอะไรละ ตัวเองบอกเองไม่ใช่หรอว่าไอ่เด็กหัวโปก(หมายถึงไอ่ธีร์) มันชวนไปกินหมูจุ่ม”
“เออวะ ลืม งั้นก็กลับ”
กลับถึงบ้านอาบน้ำ
พี่ที่ทำงานอีกคนก็โทรมาถามเหตุการณ์
ผมก็เล่าให้ฟังอีกรอบ เค้าก็บอกผมว่าพี่ชาติไปอยู่กับเมียน้อยชอบหนีงานประจำ
ตอน1ทุ่มกว่าๆ ไอ่ธีร์ก็มาเรียกไปกินหมูจุ่มกัน
สั่งกันเต็มที่เลย เพราะข้าวเช้าก็กินไปนิดเดียวเอง กลางวันก็เฟรนฟราย พาย2อัน
ตอนเย็นก็เลยซัดเต็มที่เลย ส้มตำ หมูจุ่ม ลาบ น้ำตก คอหมูย่าง ข้าวเหนียว ขนมจีน ต้มแซบ 9ล9
“ธีร์วันเกิดไอ่นัดไปทะเลกันป่าว”ผมถามตอนไอ่นัดลุกไปเซ็คบิล
“ไปกับใครบ้างอะพี่”
“ก็3คนไง”
“โห ไม่เอาหรอกพี่ เดี๋ยวมันบอกผมเป็นกขค อีก ขี้เกียจเถียงกับมัน”
“ตามใจ”
วันแม่ผมก็ได้หยุด ถึงจะไม่ใช่วันหยุดยาวก็เถอะ แต่ก็ยังดีที่ได้หยุด
วันอังคาร ผมไปทำงาน ทุกคนต่างมาถามเรื่องราว ที่ผ่านมาเรื่องผมกับพี่ชาติ ผมเล่าเหมือนเดิมไป5-6รอบอะ ผมละงงทำไมไม่นัดรวมกันมาเปิดห้องประชุมคุยกันเลยวะ
สรุป เจ้เค้าก็เรียกผม2คนกับพี่ชาติไปคุย
พี่ชาติโดนพักงานไปทิตย์ ส่วนผมได้รับคำขอโทษจากเจ้ เเละพี่ชาติ และใบเตือนก็เป็นโมฆะ พร้อมได้วันหยุดพักร้อนของพี่ชาติมา2วันใช้คืนผม ผมก็เลยใช้วันหยุดนี้แหละไปทะเล ในวันเกิดไอ่นัด
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 2724232 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก