ยัยสองวามาวอแวอะไรพี่เขียนยะ
เด๊ะ ส่งคุณยายไปข่วนหน้าซะเลย จิกกัดไม่เลิก นิสัย!!
งานนี้โดนกันไปเต็มๆ รถไฟชนกันสองโบกี้ ผู้โดยสารเกือบตายหมู่
พี่เขียนแกก็ร้ายไม่เบา พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสทันที เพื่อนตุ้มมึนตึ๊บกับคำพูดเลย 555
มีก็แต่น้องวาดเนี่ยล่ัะ ปากบอกว่าไหว แต่ข้างในตัววุ่นวายวิ่งอยู่เต็มหัว
ถึงจะสงสารน้องวาด แต่ก็เห็นด้วยกับเพื่อนตุ้ม
พี่ๆ รักแบบไข่ในหิน คงไม่ส่งผลดีกับวาดในระยะยาว
ให้น้องเจ็บบ้าง สุขบ้าง วาดคงจะเข้มแข็งกว่านี้
เพราะฉะนั้น พี่เขียนรีบรับศรัยมาเป็นน้องเขยโดยด่วน (ฮ่าๆๆ ไม่ค่อยเข้าข้างเลย)
ขอบคุณสองหนุ่มมากครับ