......
.....
....
....
...
..
.
ดวงตาคู่หนึ่งลืมขึ้นมาในความมืด
หูของเขาได้ยินเสียง…ลมหายใจที่ไม่ใช่ของตัวเอง มันดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
เมื่อดวงตาของเขาปรับตัวเข้ากับความมืดได้แล้ว เขาก็เห็นโครงหน้าของคนที่นอนอยู่ข้างๆ กัน
เขาลากนิ้วไปบนแนว…กราม และนึกถึง----
......
.....
....
....
...
..
.
----จูบหวานเลี่ยนเมื่อหลายวันก่อน
......
.....
....
....
...
..
.
ไม่รู้คนคนนี้เขานับไหมว่ามันคือ…จูบครั้งแรก----ระหว่างกัน
หรือเขานับว่า แค่แกล้ง…เฉยๆ
......
.....
....
....
...
..
.
มุมปากของเขาขยับยก…ขำ
จูบครั้งแรกมันต้องประทับใจมาก แต่นี่ไม่เลย! เค้กชิ้นนั้นหวานเจี๊ยบจนเขาขนลุกและพะอืดพะอมอยู่อีกนาน
......
.....
....
....
...
..
.
แต่จูบครั้งเดียวนั้นก็…ฝังลึกอยู่ในส่วนหนึ่งของความทรงจำได้ด้วยเหมือนกัน
......
.....
....
....
...
..
.
เขาเป็นกังวล
เขาไม่สบายใจมาโดยตลอด
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่เอ่ยปากบอกเรื่องที่ต้องไปประจำที่ปักกิ่งกับคนคนนี้
......
.....
....
....
...
..
.
รู้แก่ใจว่า หากให้รู้พร้อมคนอื่น ด้วยนิสัยของคนคนนี้…คนคนนี้ต้องไม่พอใจและโกรธมาก
แต่เขาก็เสี่ยง…
......
.....
....
....
...
..
.
หากอีกฝ่ายคิดอะไรกับเขาอยู่บ้าง อีกฝ่ายต้องหายโกรธเขา
และก็เป็นดังคาด…. ถึงแม้เขาจะใจหายแทบตายก็ตาม
......
.....
....
....
...
..
.
ขอบคุณที่ไม่โกรธ
ขอบคุณที่ยังอยู่ตรงนี้
ขอบคุณที่ยังคงเป็น “คนที่ดูใจกันไปก่อน”
......
.....
....
....
...
..
.
แล้วเขายังต้องการอะไรอีก…อยากได้อะไรมากไปกว่านี้เหรอ?
......
.....
....
....
...
..
.
ความมั่นใจ-----ก่อนที่ตัวเองจะต้องห่าง…และไกล----จากคนคนนี้
......
.....
....
....
...
..
.
ปักกิ่งไม่ใกล้แต่ก็ไม่ไกล
ทว่า ปักกิ่งไกลเกินสายตาที่เขาจะมองเห็น ไกลเกินกว่าที่เขาจะเอื้อมมือ…มาจับมือของคนคนนี้
......
.....
....
....
...
..
.
ดังนั้น ปักกิ่ง….สำหรับเขา มันจึงเป็นเมืองที่ไกลสุดหัวใจ
......
.....
....
....
...
..
.
แวบหนึ่งเคยคิดว่าจะใช้อำนาจมืดย้ายคนคนนี้ไปเสียด้วยกัน
จนแล้วจนรอก็ได้แค่คิด...ไม่ได้ทำ
เรื่องงานไม่ควรเอามาปนกับเรื่องส่วนตัว...ไม่เช่นนั้น ไม่ว่าอะไรมันก็จะยุ่งเหยิงปนเปกันไปหมด
หากเราแยกมันออก ชีวิตเราจะมีพื้นที่ให้...เดินและพักหายใจ
......
.....
....
....
...
..
.
ถึงกระนั้นเขาก็มีจุดเสียข้อใหญ่
เขา…บริหารเรื่องส่วนตัวไม่ค่อยเก่ง โดยเฉพาะเรื่องของหัวใจ!
......
.....
....
....
...
..
.
หลายครั้ง…ในอดีตที่ผ่านมา
เมื่อเริ่มดูใจกับใครสักคน หรือแม้กระทั่งฝากหัวใจไว้กับใครสักคน
ถึงเขาพยายามดูและประคองใจของอีกฝ่ายไว้ดีแค่ไหน
มันกลับต้องเดินไปหา “จุดจบ”
......
.....
....
....
...
..
.
ทุกครั้งที่เขามองหน้าคนคนนี้…
ความสัมพันธ์ระหว่างกันจะเริ่มต้นเมื่อไหร่เขาไม่แคร์ เขาไม่เร่งรีบ
เขาภาวนาแค่ว่า หากเริ่มแล้วเขาไม่ขอเดินไปถึง “จุด” ที่ว่านั้น
......
.....
....
....
...
..
.
เขาไม่เคยกลัวการเริ่มต้น… เขากลัวแค่-----
......
.....
....
....
...
..
.
ขออย่าได้มีวันนั้น
......
.....
....
....
...
..
.
ไม่อยากให้มีวันนั้น
......
.....
....
....
...
..
.
เขาภาวนาเช่นนี้ทุกค่ำคืน…นับแต่เริ่มดูใจกันมา
......
.....
....
....
...
..
.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
