ตอนที่ 42
อาการของตั้มที่แสดงออกมา ตัวสั่น เหงื่อตก หายใจแรง พร้อมกับเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ น่าจะมาจากฤทธิ์ของยา
ผมยิ้มร่า พร้อมกับกระโดดทับร่างของตั้ม
ตั้มสะบัดตัว พร้อมพยายามดันตัวผมออกไป
“ไม่ต้องมายุ่งกับกู ไอ้เลว”
“อย่าปฏิเสธตัวเองหน่อยเลย ยังไงกูก็จะเอามึงทำเมียให้ได้” ผมตะโกนใส่หน้าของตั้ม พร้อมจับจับแขนทั้งสองข้าง ขึงมันไว้บนโซฟา
“ไอ้เหี้ย ไปลงนรกเลยไป” มันพยายามดิ้น แต่เพราะฤทธิ์ของยาคงทำให้มันสู้ผมไม่ไหว
“ถ้าลงนรกก็ไปด้วยกันดิว่ะ” พูดเสร็จก็ลงฟัดมันทันที
“กูบอกให้ปล่อย” มันร้องโวยวายไม่เลิก แต่มันคงได้แค่ร้องเพราะมันแทบจะไม่ดิ้นเลย
“ร้องอีกซิ มีแรงเท่าไหร่ก็ร้องไป จะได้สมกับที่มึงทำให้ไอซ์ร้องไห้”
ผมตะโกนด้วยความโมโห ดูตั้มชะงักไปพักหนึ่ง แต่ตัวยังสั่นด้วยฤทธิ์ของยา
“แล้วที่มึงทำ คิดว่าจะทำให้ไอซ์เค้ามารักมึงงั้นเหรอ” ตั้มพูดเสียงสั่น พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
“กูไม่ต้องการให้เค้ามารักหรอก แต่กูอยากให้มึงรู้ว่ามึงทำร้ายคนที่รักมึงไปมากเท่าไหร่” คิดจะมาสอนกูเหรอ
เหมือนตั้มจะพยายามพูดอีก แต่ผมก็ไม่ปล่อยให้มันพูดอีกหรอก
ผมลงมือดูดที่ซอกคอมัน พร้อมใช้มืออีกข้างลวงเข้าไปในกางเกง
ตั้มพยายามจะขัดขืน แต่มันทำได้แค่ทุบที่หลังผมเบาเท่านั้น
เสียงหอบของมัน ทำให้ผมรู้ว่ามันก็เกิดอารมณ์ แม้จะเป็นเพราะยาก็ตาม
“ปล่อยผมเถอะ ผมขอร้อง” เป็นเสียงสุดท้ายที่ตั้มพูด เพราะผมใช้ปากของผมจูบกับปากของมัน
ตอนแรกกลังมันจะกลับลิ้น แต่กลับเป็นว่ามันรับการจูบของผม และดูจะรุนแรงกว่าผมซะอีก
ตอนที่ผมจูบอยู่นั้น มือของผมที่ล้วงเข้าไปในกางเกงก็รู้สึกว่า เจ้าหนูของตั้มมันโตเต็มทีแล้ว
ผมเลยถลกกางเกงมันลงไปที่เข่า แต่กางเกงในยังอยู่ที่เดิม มือผมที่ล้วงอยู่นั้นก็เริ่มลูบคล้ำเจ้าหนูที่มันโตล้นมือผม
“อ้าส์” ตั้มครางออกมา พร้อมกอดรัดผมจนแน่น
ผมเลยไซร้ไปตามซอกคอและต่ำลงมาตามลำตัว ตั้มเลิกดิ้นแล้ว พร้อมกับเอามือมาจับหัวผมกดลงไปด้าลล่าง
จนหน้าผมมาจะเอ๋กับเจ้าหนูของตั้มที่โผล่ออกมาครึ่งตัวจากขอบกางเกงใน
ผมงัดมันออกมาแล้วใช้ปากครอบลงไป ตั้มเริ่มครางตามจังหวะการดูดเจ้าหนู
ช่วงที่ดูดเจ้าหนูของตั้ม ผมก็เริ่มรู้สึกว่ายาที่ผมกินเข้าไปก็เริ่มออกฤทธิ์
ผมเลยดึงตัวของตั้มขึ้นมาแล้วระดมจูบอย่างไม่บันยะบันยัง
ผมลาตัวตั้มมาที่เตียงนอน พร้อมทั้งรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
เมื่อร่างเปลือยเปล่าของทั้งผมทั้งตั้มได้สัมผัสกัน อารมณ์ก็เริ่มกระเจิดกระเจิด ยิ่งกว่าฤทธิ์ขอยาซะอีก
ผมใช้ลิ้นเล้าโลมไปทั่วร่างกายของตั้ม แทบจะทุกส่วนของร่างกาย
มือของผมก็เริ่มทะลวงเข้าไปที่ประตูหลังของตั้ม
เนื่องจากตั้มเป็นรุก ด้านหลังก็เลยยังฟิตอยู่ แต่ผมไม่สนใจรีบใส่ถุงยางทาน้ำยาล่อลื่นลงไป แล้วค่อยยัดเจ้าหนูเข้าไปทันที
ตั้มทั้งเกรงทั้งดิ้น ขัดขวางการเข้าไปของผม ผมเองก็ขี้เกียจมาฟัดกับมันอีก
เลยไม่อัดตูดแม่งแล้ว ดึงตัวมันขึ้นมา จับมันอ้าข้าแล้วเขยิบตัวเข้ามาหาผม
พอลำตัวแนบชิดกันแล้วก็เริ่มระดมจูบอีกครั้งหนึ่งโดยส่วนด้านล่างก็เริ่มถูไถกันด้วย
ผมรู้สึกว่าตั้มมันเร่งเอวเร็วกว่าผมซะอีก และจูบก็ดูรุนแรงกว่าผมด้วย
แล้วตั้มก็เปลี่ยนเอามือมาชักให้ผม พร้อมบอกให้ผมชักให้มันด้วย
พอทำแบบนี้แล้วพลางนึกถึงไอ้ฮัท ท่าช่างคล้ายกันจริงๆ
ผมเริ่มรูสึกว่าไอ้ตั้มมันหยุดชัก แล้วก็กอดผมแน่น “อะ อะ อ้าส์”
แล้วน้ำของมันก็พุ่งเลอะเต็มท้องผม
พร้อมกับสลบคาอกของผม
“เฮ้ย! กูยังไม่เสร็จเลย อย่าเพิ่งหลับดีว่ะ” ผมพยายามเขย่าตัวมัน
แต่มันดันหลับไปแล้ว
ผมเลยต้องจัดการตัวเอง แม้ตอนนี้ผมจะมีโอกาสได้อัดตูดมันก็ตาม แต่ผมคิดว่าแค่นี้คงทำกับมันพอแล้ว
ผมเลยชักของผมต่อไปจนน้ำแตกเลอะตัวผม
ผมหอบอย่างหมดแรง ไม่เคยมีอะไรกับใครเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน ขอผมหลับเอาแรงหน่อยแล้วกัน
************************************************************************************************
เช้าของอีกวัน ผมตื่นมาโดยไร้ร่างของตั้ม ผมนึกโล่งใจที่ไม่ต้องตื่นมาพบมัน
มันคงอายและแค้นผมที่ทำกับมันแบบนี้ ผมเองก็ไม่รู้สิ่งที่ผมทำไปมันถูกแล้วหรือเปล่า
ไหนๆก็ทำตามแผนมาครึ่งทางแล้ว จะล้มเลิกกลางคันก็ไม่ได้
ผมเริ่มดำเนินแผนต่อไป โดยนำม้วนเทปที่ผมอัดตอนมีอะไรกับไอ้ตั้มไว้ ใส่ซองอย่างดี
พร้อมกดโทรศัพท์ไปหาใครบางคน
เสียงปลายสายเป็นเสียงเด็กผู้ชาย ดูเสียงใสเชียว
“ฮัลโหลครับ”
“ใช่ ติมหรือเปล่าครับ” ผมถามชื่อเจ้าของโทรศัพท์
“ใช่ครับ นั้นใครพูดหล่ะครับ”
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าผมเป็นใคร แต่สิ่งที่ผมมีอยู่ต่างหากที่คุณต้องรู้”
-----จบตอนที่42-----
ตอนนี้อาจเถื่อนไปนิด ติดตามแผนล้างแค้นของนายบั้มพ์ต่อไปนะครับ