= o =
อยากจะบอกว่ามาเป็นวิธีการ ชาตินี้ก็คงไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ นั่งเขินตัวเองอย่างเดียว [ ทำปากดี ตัวเองก็เป็นเหมือนกันล่ะ ]
^ _ ^ จะเรียกยังไงดีั ผมว่า มันต้องพึ่ง โอกาส+สถานที่+จังหวะเวลา+อัธยาศัย+ใจเป็นตัวนำ จริงๆนะ
โอกาส - อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ฮะ โอกาสก็โอกาสนั่นล่ะ บางทีนั่งเล่น FB อยู่ดีๆมีคนมาadd ขอคบยังมีเลยนะ [ประสบการณ์ตรง]
[มาจากไหนยังไม่รู้เลยฮะ][แต่ก็ไม่ได้คบกันหรอกนะ 55]
สถานที่ - ก็นะ โอกาสมา สถานที่เกิด เอ๊ะ งงเข้าไปใหญ่ ก็มันจะพ่วงๆกันครับ เดินไปไหนต่อไหน ได้เจอใครต่อใคร มันก็จะมีโอกาส ที่พ่วงมาด้วยสถานที่เสมอๆ
จังหวะเวลา - อันนี้สำคัญนะ บางคนอารมณ์อยู่ในช่วงจูนกันพอดี สบตา ก็ . . . อื้ม นะ บางคนอาจจะไม่อยู่ในช่วง ก็อาจจะไม่ได้สนใจ นึกง่ายๆ สมมติว่าเรากำลังรีบมาก ร้านที่จะปริ้นงานมันจะปิดละ กำลังวิ่งไป ฮึ้บ !! โอ้วมายก็อด เคะ ตัวเล็ก น่ารัก ขาว ใส ยิ้มให้อีก ใจละลาย (ถามหน่อยว่าใช่เวลาไหม) เราก็คงไม่มีเวลาสนใจขนาดนั้น อาจจะยิ้มตอบไป ไม่ตอบไป แต่ที่รู้คือ ขามันก้าววิ่งไปแล้วล่ะจ้า
อัธยาศัย - รวมทุกอย่างที่ใช้ในการสื่อสาร ทั้งคำพูด ท่าทาง ความกล้า บลา บลา บลา คนเราจะคุยกันสบายต้องพยายาม 'โกหก' ในบางเรื่อง ไม่ใช่จะเป็นตัวของตัวเอง โชว์ภูมิบลาๆๆๆ จากที่เขาจะคลั่งไคล้ กลายเป็น ผลักไส [ไปไกลๆเถอะว่ะ] 555
ความกล้า ก็เป็นสิ่งสำคัญ แต่ด้วยสัญชาตญาณ และ การปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆ [หลายคนคงสงสัย ปลูกฝังอะไรให้อาย !]
อธิบายง่ายๆ มันเป็นผลพวงจากการที่เราถูกปลูกฝังให้ทำตาม จารีต ประเพณี กรอบของความเป็นจริง(อันแสนล้าหลัง) โอ้วพระเจ้า ช-ช มันผิดเพศ สังคมยังไม่ยอมรับเต็มที่ แถมมันคงคิดว่าเราเป็นตัว . . . อะไรเนี่ย ก็นะ บลาๆๆ ไปได้อีกเรื่อยๆ
สุดท้ายและท้ายสุด
ใจเป็นตัวนำ - เรียกง่ายๆว่า บุพเพสันนิวาส แต่ความเป็นจริงแล้วคือ ความลงตัว ของทั้ง 4 ตัวข้างบนครับ
พอมันพอดีกัน มันก็จะเกิดความรู้สึกว่า เอ๊ะ ทำไมมันรู้สึกหวิวๆ ทำไมรู้สึกชอบคนคนนี้จัง ทำไมรู้สึกอยากรู้จักมากขึ้น ทำไมรู้สึกคุ้นเคย ทำไมถึงอยากเจออีก ทำไมถึงอยากให้เขารักเรา ทำไมถึงอยากให้เขารับรักเรา บลาๆๆ มันจะพรั่งพรูออกมา แต่เราไม่ค่อยรู้สึกหรอกครับ ตอน อยู่ต่อหน้า พอจากกันไป มันจะเป็นความรู้สึกที่เรียกว่า "เสียดาย" เพราะความรู้สึกที่เกิดขึ้น มันไม่ได้ถูกทำตามยังไงล่ะ !!
ว่าแต่ ผมเป็นใครล่ะเนี่ย ก็พูดไปเรื่อย ในความเป็นจริงก็คงไม่ได้ใช้
แค่อยากให้กำลังใจ จขกท. อย่าท้อแท้ กับความไม่กล้าครับ ความพยายามมันเป็นสิ่งมีค่า คนเราเริ่มต้นได้ แต่ไปต่อไม่ได้ ถ้าไม่มีความพยายาม
สุดท้ายเราก็วกกลับมาเรื่องเดิม ผมขอบอกเลยว่า บางทีความกล้าก็ไม่ได้ใช้ เพราะ ถ้ามันถึงเวลานั้นจริงๆ 'ทุกสิ่งมันเกิดขึ้นเอง'
> ~ < [สุดท้ายผมก็เพ้อจนได้นะครับ]
สู้ๆนะ จขกท. [ทำพูดไปตัวเองก็ ขี้อายล่ะวะ <<< อื้มนะ !]