น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [21]ตอนเช้าอันแสนสบาย หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านการก๊งเหล้ามาอย่างหนักหน่วง
คินรู้สึกว่าตอนนี้ข้างๆตัวเองมีเสียงแปลกๆดังออกมาระยะนึงแล้ว
เสียงมันดัง “จ๊วฟจ๊าฟ” เหมือนมีใครมาดูดปากกันอยู่แถวนี้
จนรู้สึกว่าทนไม่ไหวนั่นแหละเลยลืมตาขึ้นมาดู
หันไปด้านซ้ายก็เจอพี่ยูนอนตะแคงมาทางตัวเอง ลักษณะเหมือนน้องแมวตัวเล็กๆ
แต่เสียงเจ้ากรรมนั้นมันยังอยู่
อย่าบอกนะว่า...ไอ้พี่วิช...นั่งไง เป็นดังคาด ไอ้พี่วิชกับฟาสเพื่อนเลิฟ
มันสองตัวกำลังจูบกันอย่างไม่อายฟ้าดิน
อย่างน้อยๆก็ช่วยอายคนรอบข้างบ้างก็ดีนะ
“เฮ้ยย!!” วิชเป็นที่เห็นสายตาที่จ้องตาเป็นมันก่อน เพราะพี่แกคร่อมอยู่บนตัวไอ้ฟาส
ฟาสหันไปหาคิน “อ้าวตื่นแล้วเหรอมึง??” ปากมันยังแดงเพราะโดนดูดมาอยู่เลย
“ถ้าหลับอยู่กูคงไม่เห็นฉากอีโรติคแต่เช้าหรอกนะ” อยากเข้าห้องน้ำไปล้างตาจริงๆ
“เห็นมั้ยผมบอกพี่แล้วว่าอย่า เดี๋ยวมีคนเห็น” ฟาสหันไปดุพี่วิศที่นอนตะแคงเอามือยันหัวตัวเองทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่
“ก็กูอยาก”
“พี่คิดว่าอยากจะทำอะไรก็ทำได้งั้นเหรอ คิดว่าอยากจะจูบก็จูบได้งั้นสิ”
“ใช่”
....จบ เจอมนุษย์แบบนี้แล้วเซ็งเป็ดจริงๆให้ตายคินกับฟาสพากันลุกเดินออกจากที่นอนไป เดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน
จำได้ว่าซื้อแปรงสีฟันอันใหม่มาสองอันในถุงเซเว่นตรงโต๊ะ ฟาสก็เดินเข้าไปคุ้ยๆหา
แล้วก็หยิบเผื่อไอ้คินไปด้วย
“อี้อันไอ้อี้อิชอะอ่อยอั้ย?” ไอ้หมอถามในขณะที่ยังคงมีแปรงสีฟันอยู่ในปาก
ฟาสหันมามองหน้างงๆเหมือนไม่เข้าใจที่มันพูด แต่ก็พอเข้าใจ ไม่ตอบแต่ยกนิ้วกลางขึ้นให้
“อวย!!” ไอ้หมอด่ากลับ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
“พี่ยู”
“หืม?”
ตอนนี้ทั้งสองคนนอนอยู่บนเตียงของพี่ยูในบ้านของพี่ยู เพราะหลังจากวันนั้นที่เมากันไปแล้ว
ไอ้หมอรู้สึกไม่เต็มอิ่มกับบบรยากาศในบ้านหลังนี้
วันนี้มันเลยอ้อนวอนพี่ยูขอให้พี่เขาพามาอีกรอบ
ตอนแรกพี่ยูก็ไม่ยอมเพราะขี้เกียจ อยากจะนอนเล่นวินนิ่งกับไอ้วิชอยู่ที่หอ
ตอนแรกก็ทั้งโทรมาอ้อน บีบี และตามด้วยปิงมาเป็นล้านครั้ง
พี่ยูรำคาญมากจนเอาบีบีเครื่องน้อยๆไปยัดไว้ในตู้เสื้อผ้า เอาเสื้อผ้าทับๆไว้
แล้วตัวเองก็มานอนเล่นวินนิ่งกับไอ้วิชต่อ สักพักโทรศัพท์ไอ้วิชก็ดัง
มันกดรับ แรกๆมันก็ด่า หลังๆคุยได้ไม่กี่คำ มันวางจอยเกมลงกับพื้น
แล้วบอกว่า “กูจะออกไปข้างนอก”
รู้ตัวอีกทีไอ้หมอก็มาอยู่ในห้องแล้ว พอถามมันว่าได้กุญแจมาจากไหน
มันบอกว่า “ผมแลกกุญแจห้องกับพี่วิชมา”
....ไอ้พวกชั่ว ขายเพื่อน พวกมึงทั้งสองคนเลย สัด!!!สรุปว่าพี่ยูก็ต้องลากไอ้หมอกลับรังที่ตัวเองสร้างไว้อย่างช่วยไม่ได้
พี่ยูเดินไปหยิบกระเป๋าเงิน กุญแจรถ และเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบบีบีออกมา
“ว่าแล้ว ปิงมาเป็นร้อยไม่ยักกะตอบกลับ”
“เดี๋ยวกูจะเลิกใช้ละไอ้บีบี บีแบดเนี่ย กูรำคาญ!!”
“พี่อย่าคิดว่าจะหนีผมได้เล้ยยย”
“เดี๋ยวมึงโดน”
“โดนอะไร โดนอะไร”
“ไม่ต้องมากวนตีนกู เดี๊ยะบ๊องหู”
.
.
.
.
.
ย้อนไปซะไกล กลับมาที่เดิม บนเตียง ณ.ห้องนอน ที่ตอนนี้ปิดไฟมืด
ทั้งสองคนไม่ได้นอนกอดกัน คินนอนกางแขนอยู่บนเตียง
ส่วนพี่ยูก็นอนหนุนแขนไอ้หมอ นอนมองเพดานที่พี่ยูเอาดาวเรืองแสงมาติดเอาไว้
“พี่ยู”
“หืม”
“...”
“...”
“พี่”
“เออ”
“...”
“ถ้ามึงเรียกกูอีกรอบแล้วไม่พูดนะ”
“พี่จะทำไมผม”
“กูจะทำให้มึงไม่ได้พูดอีกเลย”
“ฮ่ะๆๆ พี่จะฆ่าผมเหรอ”
“เออ”
“พี่นั่นดาวอะไรน่ะ?”
“กูไม่รู้ กูติดมั่ว”
“เอ้า ทำไมไม่ติดให้มันดีๆหน่อยละ”
“กูว่ากูก็ยืนติดดีๆนะ ไม่ได้ตีลังกาติด”
“ไม่ใช่แบบน้านนน ติดแบบว่า..ดาวลุกไก่ ดาวลูกหมี ดาวลูกเสือ ดาวมยุรี อะไรแบบเนี้ย”
“พ่อง! ดาวมยุรีกูจะติดยังไงวะ” พี่ยูด่าอมยิ้มขำ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากของทั้งสองคนอีกเลย
ทั้งคู่นอนมองดาวเรืองแสง จมลงไปกับความคิดของตัวเองที่ไร้ขีดจำกัด
ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าใครคิดอะไรบ้าง นอกจากตัวเอง
คินพลิกตัวตะแคงกอดพี่ยู ก้มลงหอมผมสีส้มเส้นเล็กนิ่มๆนั่นอย่างรักใคร่
มือที่กอดอยู่ที่เอวก็ลูบขึ้นลง จากที่กอดก็กลายเป็นคร่อมร่างการที่เล็กกว่าไว้
มองไปที่ตาของพี่ยูผ่านความมืด เพราะว่าสายตาปรับชินกับมันแล้ว
เลยมองเห็หน้าพี่ยูชัดมากในความมืดนี้
“พี่จะว่าอะไรมั้ย? ถ้าผมกอดพี่”
“ว่า”
คินรู้สึกผิดหวังวูบไปเหมือนกัน
“เพราะสิ่งที่มันได้มาง่าย คนเราก็มักจะไม่เห็นความสำคัญ มึงเป็นแบบนั้นมั้ยละ?”
“ไม่มีทาง พี่เป็นสิ่งเดียวที่ผมจะไม่ทิ้งไว้ข้างหลัง ผมจะไม่มีวันทิ้งพี่ วันนั้นมันจะไม่เกิดขึ้น นอกซะจากผมจะตายก่อนพี่ ผมเคยสัญญาแล้วใช่มั้ย ผมจะแต่งงานกับพี่ รอผมเรียนจบก่อนนะ”
“หึหึ” ยูหัวเราะในลำคอก่อนจะยกแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบรอบคอไอ้หมอก่อนจะดึงหน้ามันลงมาประกบจูบลงไปเบาๆ
คินอึ้งไป เป็นครั้งแรกที่พี่ยูเป็นฝ่ายจูบตนก่อน
พี่ยูที่ปกติจะให้พูดจาหวานๆมั่งยังไม่เคยทำให้
แต่นี่พี่ยูเป็นคนที่เริ่มจูบก่อน ในอกตอนนี้เหมือนจะระเบิดออก
เพราะหัวใจมันพองโตเกินไป มีความสุขเกินไป
“ขอบคุณครับ” คินตอบยิ้มก่อนที่จะก้มลงไปประทับจูบที่ริมฝีปากแผ่วเบา ลากลิ้นไปตามริมฝีปากล่าง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกัน หวาน ไม่ว่าจะจูบกันกี่ครั้ง พี่ยูก็ยังหวานเสมอ
จูบกันจนพี่ยูแทบจะสำลัก หายใจไม่ทัน เอามือดันอกไอ้หมอเพื่อเป็นการบอกว่ากูหายใจไม่ทันโว้ยยย
ไอ้หมอผละออกมา แต่ปากก็ยังคลอเคลียกับปากแดงๆของรุ่นพี่ตัวเล็กอยู่ดี จนพอใจแล้วคินก็ผละออกไปกดจูบที่ขมับ เปลือกตา แก้มใสๆ คาง กดจูบที่คอ ดูดเม้มตามลำคอ ผิวของพี่ยูขาวรอยมันเลยขึ้นง่าย
คินเลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีชมพูของพี่ยู ทั้งที่ปากก็ยังไม่ละออกจากปากและลำคอ
ยูรู้สึกดีกับสัมผัสที่คินมอบให้ พอมันปลดกระดุมหมดทุกเม็ด มันก็เลื่อนมือต่ำลงไปที่กางเกง
คินปลดตะขอกางเกงก่อนจะรูดซิบลง ดึงทั้งกางเกงและบ๊อกเซอร์ออกมาพร้อมกันเลย
ดึงออกมาคาไว้อยู่ที่เข่า มองสภาพพี่ยูตอนนี้แล้ว
“โคตรเอ๊กซ์เลยว่ะพี่”
พี่ยูยกขาขึ้นจะถีบยอดหน้าไอ้หมอ
แต่มันก็หลบได้แล้วคว้าข้อเท้าพี่ยูเอาไว้
ยกขึ้นมาจูบที่ข้อเท้าอย่างไม่รังเกียจ
จนพี่ยูต้องพยายามขืนข้อเท้าออกมา
“มึงมันบ้า”
“ก็บ้ากับพี่แค่คนเดียวเนี่ยแหละ”
คินดึงกางเกงพี่ยูออกมาทั้งหมด ตอนนี้เพราะในห้องแทบจะไม่มีแสงอะไรลอดเข้ามาเลย
ก็เลยมองอะไรไม่ค่อยชัด คินเลยแบบว่า แบบว่า
“พี่ ขอเปิดไฟได้มั้ยอะ”
“ไม่เว้ย”
“ผมอยากเห็นอ่า”
“...”
“แค่โคมไฟก็ได้อ๊ะ”
“...เออๆ”
“เย้” คินลุกไปเปิดโคมไฟข้างที่นอนแล้วกลับมานั่งที่เดิม
มองพี่ยูที่นอนเปลือยไปทั้งตัว ผิวขาวเนียนละเอียด
พี่ยูเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ยิ่งไฟสว่างยิ่งเขิน
ขาสองข้างที่ชันขึ้นหนีบเข้าหากันอย่างเขินอาย
หันหน้าหนีไอ้คิน สายตามันโคตรลามกนะตอนนี้
“ผิวสวยว่ะพี่”
“เออ เรื่องนี้ต้องขอบคุณแม่กูว่ะ”
“ฮ่ะๆๆ” คินดันขาของพี่ยูให้แยกออกจากกันก่อนจะแทรกตัวเข้าไประหว่างขาสองข้าง ก้มลงประกบจูบอีกครั้ง
มือทั้งสองข้างลูบไล้ผิวขาวละเอียดอย่างลุ่มหลง พี่ยูหายใจแรงขึ้นตามอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
ไอ้หมอพรมจูบลงไล่ตั้งแต่ลำคอจนหน้าอก คิดว่าพรุ่งนี้ต้องมีรอยจูบมากมายแน่นอน
ยอดอกทั้งสองข้างมันก็ไม่เว้น โลมเลียจนพี่ยูครางต่ำในลำคอ ละมืออีกข้างนึงที่กำลังลูบไล้ร่างการของพี่ยู
ไปกอบกุมส่วนที่อ่อนไหว ฉุดรั้งให้อารมณ์ของพี่ยูพุ่งสูงขึ้นแต่ก็ไม่ได้ทำให้พี่ยูไปถึงจุดสิ้นสุดของอารมณ์นั้น
“หน้าพี่โคตรเอ๊กซ์เลยว่ะ ยิ่งกว่าดูหนังโป๊อีก” ไอ้หมอพูดยิ้มๆ ซึ่งพี่ยูมองว่ามันเป็นยิ้มที่โคตรหื่น มันลุกไปที่กระเป๋าของตัวเองที่วางอยู่มุมห้องเปิดเอาของขลุกขลัก หันกลับมาถึงได้เห็นเป็นเจลหลอดนึง
“มึงแม่งแผนสูง เตรียมพร้อมเลยนี่ไอ้สัด”
“ฮ่ะๆๆ” ไอ้หมอเดินขึ้นไปนั่งที่เดิม ถอดเสื้อตัวเองทิ้งไปข้างเตียง
ก่อนจะเปิดหลอดแล้วป้ายเจลลงไป พี่ยูสะดุ้งเล็กน้อย
“ไม่ต้องกังวลไปผมศึกษามาอย่างดี”
“ไอ้เชี่ย..อะ!” พี่ยูสะดุ้งเพราะไอ้หมอมันดันนิ้วตัวเองเข้าไป คินรับรู้ได้ถึงแรงบีบรัดที่เป็นปกติของร่างกายมนุษย์ที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้าไป
“ผ่อนคลายนะพี่ เวลาที่ผมเข้าไปจะได้ไม่เจ็บมาก” มันดันนิ้วเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วเมื่อรู้สึกว่าร่างกายพี่ยูเริ่มปรับได้ หมุนวนให้ช่องทางพร้อมที่จะรับมือกับสิ่งที่ใหญ่กว่า
พี่ยูหลับตา หายใจยาวๆเพื่อทำให้ร่างกายหายเกร็ง “อะ..อา”
เมื่อไอ้หมอรู้สึกว่าพี่ยูพร้อมพอที่จะรับตัวเองเข้าไปได้ มันละจากร่างกายพี่ยูหันมาปลดกางเกงยีนส์ของตัวเองออกทิ้งไว้ข้างเตียงเหมือนกับเสื้อที่ถอดออกไปก่อนหน้านี่ พี่ยูเหลือไปเห็นไอ้คินน้อยแล้วก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอเอื้อก
....มันมาแล้วเว้ยยยยพี่ยูหลับตา ไม่อยากมองอะไรทั้งสิ้น ทั้งไอ้คินน้อย หรือสิ่งที่ไอ้คินกำลังทำ ได้ยินเสียงมันเปิดฝาเจลอีกครั้งตามด้วยเสียงบีบ
แต่ไม่ได้ทาลงที่ปากทาง มันคงไปทาที่ไอ้คินน้อย
....เอาแล้วเหวยยยยยยพี่ยูคว้าเอาหมอนขึ้นมาปิดหน้า รู้สึกว่าไอ้คินน้อยมันจะมาสีอยู่ที่ร่องตรูด เสียวจนพี่ยูต้องด่าออกมาว่า “ไอ้ฉิบหายยย!! มึงจะถูอีกนานมั้ย”
ไอ้คินดึงหมอนที่ปิดหน้าพี่ยูออก ก่อนจะยิ้มอ่อนโยนไปให้ “พร้อมแล้วนะพี่”
“ถ้ากูพูดไม่ มึงจะหยุดรึไง”
“มาถึงขั้นนี้แล้วไม่หยุดหรอกครับ หึหึ”
“เอ่อ...เบาๆนะ กูเพิ่งครั้งแรก”
“...ครับ” ยิ้มดีใจ ไอ้หมอดีใจ ที่ได้เป็นครั้งแรกของพี่ยู
แค่เข้ามานิดเดียวพี่ยูก็เกร็งซะไอ้หมอแทบเข้าไปได้ แล้วยิ่งเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากหางตา
มันก้มลงไปกอดแล้วจูบซับน้ำตา
“ชู่วววว ผ่อนคลายนะครับ หายใจลึกๆ ถ้าเจ็บมากพี่จะจิกหลังผมก็ได้นะ ผมไม่ว่า”
ไอ้หมอจับแขนพี่ยูให้ไปคล้องอยู่ที่คอตัวเอง แล้วค่อยๆดันเข้าไปอีก ช้าที่สุด เบาที่สุด
พี่ยูเลื่อนมือไปที่หลัง จิกเล็บลงไป คินรู้สึกแสบขึ้นมาเพราะเหงื่อที่หลังมันไหลผ่านแผลที่พี่ยูทำไว้
“อะ..อึก”
“เข้าไปหมดแล้วนะพี่” ไอ้หมอยังคงไม่ขยับคงเพราะอยากจะให้พี่ยูชินกับขนาดก่อน ก้มหนาลงไปจูบที่หน้าผากก่อนจะลงมาที่ปาก “หายเจ็บรึยังพี่”
“....อืม ดีขึ้น”
เริ่มขยับจากช้าๆก่อนให้ร่างกายพี่ยูได้ปรับตัว ได้ยินเสียงหอบหายใจและเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะ จากช้าๆไปเร็วขึ้น
“อ๊ะ..อา”
“พี่ยู..อึก”
ยิ่งใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของอารมณ์จังหวะในการขยับเริ่มเร็วขึ้น พี่ยูไม่ได้ร้องครางอะไรมากมาย แต่สีหน้าพี่เขามันน่ากระทำเป็นบ้า คินจับเอวของพี่ยูเอาไว้ด้วยสองมือ ขยับเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไร พี่ยูถึงจุดสุดยอดก่อนไอ้หมอไม่นานมันก็ตามไปติดๆ มันปลดปล่อยทุดหยดอารมณ์เข้าไปในตัวพี่ยูจนหมดสิ้น ตอนนี้เสียงหอบหายใจดังไปทั่วห้อง
“ออกไปได้ละ กูอึดอัด” พี่ยูบอกไอ้หมอที่นอนทับตัวอยู่แล้วแถมไอ้คินน้อยก็ยังอยู่ในตัวพี่ยูอีก
“คร้าบบบบ”
พอไอ้หมอถอนตัวออกมาพี่ยูรู้สึกได้ว่ามีอะไรไหลออกมาจากทางด้านหลังด้วย
“คราวหน้าไม่ใส่ถุงมึงโดนแน่”
ไอ้หมอไม่ตอบแต่ก้มลงไปจูบปากพี่ยูอีกรอบเป็นจูบที่ไม่ได้ดูดดื่มอะไร แต่..อบอุ่น อ่อนโยน
“ผมรักพี่”
“...” พี่ยูยกแขนขึ้นโอบรอบคอไอ้หมอกอนจะกดจูบลงไปบ้าง เป็นจูบที่ลึกซึ้งทีเดียว
พอถอนจูบออกมาได้คินก็ถามว่า “อีกรอบได้มั้ยพี่”
“ไม่ได้ว่ะ กูเจ็บตูด”
ได้ไม่ได้ไม่รู้
แต่พี่ยูนี่นอนครางอยู่ใต้ตัวไอ้หมออีกรอบเลย
แบร่
TBC,,,เป็นการเขียน nc ที่เหนื่อยมากจริงค่ะทุกคน 
คือแบบว่า...เราใช้เวลาเขียนเนี่ยสองวันเลยนะ
เราคิดว่าจะเขียนยังไงไม่ให้มันดูเหมือนเป็นหนังโป๊มากไป
แต่ก็ยังคงเป็นแนวของเรื่องอยู่ ผลก็ออกมาอย่างที่เห็นเนี่ยแหละค่ะ
ขอโทษที่มันคงเป็นฉาก nc ที่ป่วงที่สุดเท่าที่ทุกคนเคยอ่านมาเลยมั้งคะ 
ขอบ่นนิด...เมื่อวานไปทำฟันมา จาที่ตอนแรกสองอาทิตย์ก่อนเราโดนตัดเหงือไป
ตอนนี้มันกลับมาบวมอีกรอบ คุณหมอเลยทำการสอนเราใช้แปรงสีฟันที่เขาเรียกว่าแปรงซอกเหงือกมา
แล้วคือมันทรมานที่สุด มันต้องเอายัดเข้าไปในซอกเหงือกที่บวมเพื่อเป็นการทำความสะอาด กวาดๆมันออกมา
ปวดยันสมอง จี๊ดดดเลย ไอ้เลือดไม่เท่าไหร ความเจ็บปวดนี้สิ
เจ๊เค้าเลยบอกว่าถ้าอีกสองอาทิตย์มาแล้วเหงือกยังไม่ยุบ หมอจะตัดอีกนะคะแล้วจะส่งตรวจด้วย
ก็คิดในใจว่า ถ้ากูต้องแปรงฟันทรมานกว่านี้แล้วละก็ มึงตัดเหงือกูเลยก็ได้นะ ถอนฟันออกไปเลยก็ได้ 
ขอจบการบ่นแต่เพียงเท่านี้คะ
:กอด1:คนอ่านและคนเม้น
มีอะไรติดต่อได้ที่เพจนะคะ จุบุ จุบุ
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 885577 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก