ในที่สุดก็ตามมาทันจนได้ค่ะ ยินดีกับความนิยมเปี่ยมล้นจนก้าวเข้าหน้าที่ 501 ด้วยค่า
อยากบอกว่า ประทับใจเรื่องนี้มากกกกก คนแต่งเก่งมากจริงๆ
สามารถทำให้คนอย่างเราสะเทือนใจไปกับพี่เอ็กซ์ได้.....แบบว่าปกติเป็นคนจิตใจแอบด้านชาน่ะ
ประมาณว่า ไม่ว่าใครจะร้องไห้ จะซาบซึ้ง
เราดูหรืออ่านในเรื่องเดียวกันกลับ...เฉยๆ...เศร้า...แต่ไม่อิน...ไม่สะเทือนใจตามแต่เรื่องนี้เจ็บมาก เจ็บที่สุดวันที่พี่เอ็กซ์กลับมาเซอร์ไพรซ์น้องเจก่อนวันเกิด (ซึ่งคงเหมือนคนอื่นที่รู้สึกกัน)
และถ้าเป็นการอ่านนิยายแบบเก่าก่อน เราก็คงนึกเกลียดน้องเจมากที่โง่เง่า ไม่มีเหตุผล เลือดเย็นกับพระเอกขนาดนี้
แต่จนถึงตอนที่น้องเจบอกเลิกเนี่ย เรากลับโกรธเกลียดน้องเจไม่ลงนะ เพียงแค่รู้สึกว่าน้อง (จริงๆ คุณจีอ่ะแหละ) ใจร้ายเหลือเกิน
นั่นคงเพราะคุณจีสร้างตัวตนของน้องเจให้เราสามารถรับและเข้าใจทุกความเอาแต่ใจและความหวาดระแวงที่จะต้องสูญเสีย
จนมองเห็นเกราะที่น้องสร้างขึ้นเพื่อกันพื้นที่ให้ตัวเองไม่ต้องเจอเหตุการณ์แบบเดิมนั้นอีก ทั้งที่น้องเห็นแก่ตัว...แต่เรากลับเห็นใจน้อง
ส่วนความรักของพี่เอ็กซ์ก็มากซะจนเรานึกเป็นห่วงว่าจะทำให้พี่เค้าเหนื่อยก่อนวันที่น้องเจจะเปิดใจหรือเปล่า
แต่ก็แค่ห่วงนะ เพราะคุณจีอีกเหมือนกันที่ทำให้เราเชื่อว่าพี่เอ็กซ์จะแค่หยุดพักและเดินต่อไปยังจุดหมายโดยที่จะอยู่เคียงข้างน้องเสมอ
อืมม จะว่าไปก็น่าแปลกมากเหมือนกันนะ ทั้งที่เรื่องนี้เป็นเพียงนิยาย เป็นแค่ตัวละครที่สมมติขึ้น
แต่เรากลับผูกพันธ์และหวังให้ทั้งคู่ (และทุกคนในเรื่อง) ใช้ชีวิตร่วมกันบนพื้นฐานของความรักตลอดไป...คิดอย่างนั้นกับเพื่อนกลุ่มนี้จริงๆ
เฮ้อออ เราคงเป็นหนักมาก...ถึงขั้นอยากจะโดดลงไปเป็นหนึ่งคนในนั้นจริงๆ
(แต่ไม่เป็นมดนะ ทนสายตาเมินเฉยรังเกีบจของพี่เอ็กซ์ไม่ไหว
งั้นขอเป็นเก๋แล้วกัน แต๊ะอั๋งน้องเจได้บ่อยเท่าที่ใจนึก
)
รอตอนพิเศษต่อไปค่ะ นานก็จะรอ เพราะมันมีจุดประสงค์ให้รอ
มีเพื่อนที่คอยจะได้พบกันอยู่นี่นา 
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 4303289 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก