อืม สั้น .... ตอนนี้สั้นนะคะ
เพราะความรู้สึกเรายังคิดถึงเอี้ยฟ้าอยู่เลยรู้สึกว่าสั้น ทั้งๆที่เนื้อหายาวมากๆ 55555555555555
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนดูหนังเรื่องนึงเลยแฮะ อาจเพราะตอนนี้มีเนื้อหาอยู่ในอังกฤษ
และคุณไวท์ก็บรรยายสถานที่ได้เห็นภาพมากๆ ทำให้เราอ่านแล้วเห็นภาพในหัวเป็นฉากๆ เลย
นึกภาพตามแล้วทั้งเหงาหงอย หนาวเหน็บ และอบอุ่นตามซันนี่เลย
อืม . . . ไม่รู้จะพูดอะไรแฮะ อิน
ทั้งๆที่ใจจริงอยากคอมเมนท์เยอะๆ แต่ในหัวมันตื้อๆ แบบจบแล้ว เฮ้ย! ฉันยังคิดถึงเอี้ยฟ้า คิดถึงแฝดอยู่เลย
แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ตอนนี้เป็นอีกตอนที่เราชอบ แต่ถ้าเทียบกับตอนที่แล้วเราชอบตอนที่แล้วมากกว่า
(แหงละ เพราะตอนที่เราไม่ขึ้น END นี่นา 555555555555
เอาตรงๆ ยังไม่อยากให้จบ แม้จะพยายามปลอบตัวเองว่างานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา
)
อ่านตอนนี้แล้วเราละเมียด ละไมอ่านมาก เนื่องจากเห็นคำว่า END ตรงหัวกระทู้แล้วมันแป้วๆ
พยายามอ่านให้ช้าที่สุดเท่าที่จะช้าได้ เผื่อจะได้อยู่กับซํนนี่ เอี้ยฟ้า ซินเซียร์ สกาย
...
ถ้าคุณไวท์ยังจำคอมเมนท์เราของตอนที่แล้วได้ หรือจำที่เราเคยคอมเมนท์ไว้ในเฟซบุ๊ค
ที่ให้การสนับสนุนกับตอนที่แล้วมากๆ ก็แค่อยากจะบอกว่า หากคุณไวท์น้อยใจ เสียใจ
เราก็หวังว่าคอมเมนท์เราครั้งที่แล้ว จะทำให้คุณไวท์อมยิ้มได้ และมีกำลังใจเขียนต่อนะคะ ^^