ตอนที่.....98 
อิ่มมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
"พี่พีททำไรอ่ะ" ผมเดินมาย่อยอาหารหน้าบ้านก็เห็นพี่พีทกำลังนั่งป้อนอะไรให้ไอ้มดแดงไม่รู้
"เอาไก่ให้ไอ้มดแดง"
"อย่าเอากระดูกให้มันนะเดี๋ยวมันไปทิ่มลำไส้"
"อื้อ"
"อยู่นี้กันเองสองคนพี่น้อง" คุณย่าเดินมาพร้แมนั่งที่โต๊ะหน้าบ้าน
"มีอะไรหรอครับคุณย่า"
"เจ้าโค้กนี้มันยังไงเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆ ทำไมหรอรับคุณย่า"
"มันมาเซ้าซี้ให้ย่าไปขอน้องมิว ย่านึกว่ามันพูดเล่น แต่มันเซ้าซี้จนย่าคิดว่ามันเอาจริงแล้วนะเนี่ย"
"แล้วถ้าพี่โค้กเอาจริงล่ะครับคุณย่า"
"แต่พี่เขาชอบผู้หญิงไม่ใช่เรอะ เคยควงมาที่บ้านเราด้วย ใช่ไหมพีท"
"ใช่ครับ แฟนผู้ชายมันก็เคยมีครับ"
"คุณพระ ตกลงอะไรยังไงเนี่ย"
"ก็คือมันได้ทั้งสองแบบนะครับ"
"แล้วอย่างพีทล่ะลูก" คุณย่าถามคำถามด้วยความสงสัยจนพวกเราอมยิ้ม
"ตอนนี้พีทได้แบบเดียวครับ แล้วก็คนนี้คนเดียวด้วย" ไอ้บ้าพี่พีทนิ เขินนะเว้ย
"ฮ่าๆๆๆ แล้วจะเอายังไงกันดีเรื่องตาโค้กเนี่ย"
"ก็ให้เขาไปจัดการกันเองครับ เราแค่เป็นแม่สื่อชักจูงให้เขามาเจอกัน ที่เหลือให้เขาไปสานต่อกันเอง"
"แล้วพ่อแม่มิวเขารับเรื่องนี้ได้ไหม"
"น้องภูก็ไม่รู้เหมือนกันครับคุณย่าพึ่งมารู้จักมิวตอนงานบอล ยังไม่รู้รายละเอียดมาก แต่เท่าที่คุยๆกันมิวนิสัยดีมากครับแล้วก็มีน้ำใจมากด้วย"
"อื้ม ย่าดูแล้วมิวก็เป็นเด็กเรียบร้อยนะ ออกจะขี้อายซะด้วย อ่อนน้อมมีสัมมาคารวะ"
"ใช่ครับ"
"แต่คนของเราเนี่ยสิ ดูท่าทางกะล่อนจะตาย"
"ใช่น้องภูก็ไม่ไว้ใจกลัวพี่โค้กมาหักอกเพื่อนน้องภู แต่พี่พีทการันตีเเล้ว"
"แน่ใจเระพีท"
"แน่ใจครับคุณย่า"
ผมว่าคุณย่าเป็นคนที่ใจกว้างและสมัยใหม่ๆมากๆเลยนะ นอกจากจะรับเรื่องพวกนี้ได้
ยังสามารถให้คำปรึกษาได้เหมือนเรื่องปรกติ ผู้หญิงคนนี้ คือนางฟ้าของดาวโลกจริงๆ
"แล้วนี้เพื่อนๆเราทำอะไรกันอยู่"
"เล่นเกมส์ครับคุณย่า จอยส์มีอยู่สองอันแย่งกันอยู่นั้นแหละ"
"แล้วคืนนี้จะค้างนี้กันไหมเนี่ย"
"ยังไม่ได้ถามเลยครับ"
"งั้นย่าขอตัวไปอาบน้ำอาบท่า สวดมนต์นอนก่อนนะลูก"
"ครับคุณย่า ฝันดีนะครับ"
"คุณย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" พี่โค้กเดินเรียกคุณย่ามาแต่ไกล แล้วก็มานั่งที่พื้นข้างๆเก้าอี้
"อะไรตาโค้ก เอะอะโวยวายเสียงดัง"
"ว่าไงครับเรื่องที่เราตกลงกัน"
"เรื่องอะไรย่ะ"
"ก็ที่ให้ไปขอหลานสะใภ้ไง ยืมแหวนเพชรด้วยวงหนึ่งนะ"
"จีบให้ติดก่อนเถอะจ้ะ"
"เดี๋ยวคืนนี้จะหลอกบอกว่าพาไปส่งบ้านแล้วเดี๋ยวพาเข้าโรงเเรม ติดแน่นอน"
"เพี้ยยยย!!!!! เดี๋ยวเถอะ นองยังเด็ก" คุณย่าตีไปที่แขนพี่โค้กดังเพี้ย จนพี่โค้กต้องเอามือมาลูบๆถูๆ
"โค้กล้อเล่นครับ แต่ไอ้พีทก็มีเมียเด็กนะคุณย่า"
"อย่ามายุ่งกับกูไอ้โค้ก"
"แต่น้องภูว่าพี่โค้กคิดจริง อย่าทำอะไรเพื่อนน้องภูเชียวนะขอเตือนไว้ก่อน"
"ไม่รอดแน่เพื่อนน้องภูอ่ะ จะต้องโดนแบบนี้" แล้วพี่โค้กมันก็กรชากแขนผมแล้วผมก็ถลาเข้าไปซุกอกพี่โค้ก
แล้วก็หอมๆๆๆๆๆๆ ผมก็เอามือดันหน้าพี่โค้กไว้ พี่พีทรีบเดินมาแล้วก็จิกหัวพี่โค้กทันที
"โอ๊ย....ไอ้พีท กูเจ็บบบบบบบบบบบ"
"ปล่อยน้องภูเดี๋ยวนี้เลยมึง ลวนลามเมียกูตลอด"
"พอๆเล่นกันเป็นเด็กๆไปได้ แยกๆ" คุณย่าก็ชุลมุนห้ามยกใหญ่ พี่พีทดึงผมไปนั่งอีกฝั่ง
พี่พีทก็นั่งลงข้างๆแล้วก็อุ้มผมให้มานั่งตัก
"มันหอมโดนหรือเปล่า"
"ไม่โดน"
"ถ้ามึงหอมแก้มน้องภูอีก มึงโดนกระทืบแน่ไอ้โค้ก"
"หวงจริงนะมึง สักวันเถอะ จะอุ้มกลับบ้านให้ดู"
"แล้วอย่าเอามาคืนนะ"
"คุณย่าอ่ะ"
"โค้กไม่เอามาคืนหรอกครับคุณย่าจะนอนกกทั้งวันทั้งคืนไม่ให้ไปไหนเลย"
"แค่เมียเขาหายไปครึ่งชัวโมงเขาก็เดินเป็นหนูติดจั่นแล้ว เธอเอาของเขาไปเป็นวันๆรับรองเธอโดนถล่มแน่ตาโค้ก"
"มันก็ทำหวงเมียไปงั้นแหละครับคุณย่าต่อหน้าเมียมันอ่ะ ออกไปข้างนอกกับพวกผมเจอเด็กๆใสๆหน่อย หางกระดิกดิ๊กๆๆๆๆ"
"ไอ้โค้ก สร้างความร้าวฉานให้กูอีกแล้วนะ หางกระดิกนั้นมันมึงแล้ว"
"จริงหรอพี่โค้ก"
"จริง"
"ว่าแล้ว"
"ว่าแล้วอะไร อย่าไปฟังมัน เลิกงานพี่ก็กลับบ้านพร้อมน้องภูตลอด เคยไปไหนกับมันที่ไหน"
"หรอๆๆๆๆๆๆ" แล้วพี่พีทก็หยิบก้อนหินปาพี่โค้ก
"เล่นแรงนะมึง"
"พอๆๆๆ อายุเท่าไรกันแล้วเราสองคนเนี่ยหืม อายน้องบ้างสิ ยิ่งโตยิ่งติงต๊อง"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ผมหัวเราะเสียงดังมาก พี่พีทมันก็เลยเอามืออุดปาก เค็ม
"คุณย่าาา ตกลงจะไปขอให้โค้กไหมเนี่ย"
"นิย่าได้ข่าวว่าพึ่งเจอกันวันนี้ไม่ใช่หรอ จีบให้ติดก่อนเถอะ ให้พ่อแม่เขารับรู้ด้วย"
"ก็ถึงต้องให้คุณย่าไปขอไงครับ"
"แหม๋ โค้กกต้องปูทางไว้ให้ย่าด้วย เข้าบ้านเขาให้ได้ก่อน เรื่องไปขออ่ะไม่ต้องห่วง"
"จริงนะครับ"
"จริงสิ"
"งั้นขอยืมแหวนเพชรไปหมั้นน้องเขาไว้ก่อนได้ปะครับ"
"มะเหงกแน่ะ" แล้วคุณย่าก็เขกหัวพี่โค้กไปทีหนึ่งด้วยควาเอ็นดู
"น้องภูมีแหวนไข่เอาม๊ะ น้องภูให้ น้องภูไปไขมาที่โลตุ๊ส"
"เอาๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวน้องภูไปหยิบให้นะ พี่พีทปล่อยดิ น้องภูจะไปเอาแหวนมาให้พี่โค้ก"
"อย่าไปบ้าจี้กับมันเลย"
"มึงปล่อยน้องภูเดี๋ยวนี้เลยไอ้พีท น้องภูไปเอามาให้พี่โค้กอย่างด่วน"
"โอเค จัดให้"
"อย่าวิ่งนะครับ เดินไป ถ้าวิ่งขึ้นบันไดย่าจะเคาะตาตุ่ม"
"ครับ โฉมเอยโฉมงามอร่ามแท้แลตลึง ได้เจอครั้งหนึ่ง บลาๆๆๆๆๆๆ"
ผมก็ร้องเพลงแล้วเดินไปช้าๆ
"เห้อ บ้านนี้สงสัยฮวงจุ้ยผิดจริงๆมีหลานกี่คนๆไม่เต็มสักคน"
"พี่ภูจะนอนแล้วหรอ" ไอ้โยชิเสนอหน้าออกมาจากวงเกมส์ถามผม
"จะไปหยิบของให้พี่โค้กน่ะ"
"วันนี้โยชินอนนี้นะ"
"เออ"
"พี่ภูขอยืมไอแพดหน่อยดิ พวกนี้ไม่ให้โยชิเล่นเกมส์อ่ะ"
"อืม เดี๋ยวหยิบลงมาให้ พีเอสพีก็มีเอาเปล่า"
"เอาๆๆๆๆ"
แล้วผมก็เดินขึ้นไปบนห้องหยิบของมาให้พี่โค้กแล้วก็โยชิ แล้วก็กล่องเกมส์บิงโก
"เกมส์ติงต๊องไม่มีใครเล่นหรอกมึงเอามาทำไม" ไอ้เป็ดด่าผมอีก ไอ้เราเห็นนั่งว่างไม่ได้กดจอยส์กันก็เลยเอามาให้
"ก็วางไว้สิ กูไม่ได้ใหมึงเล่นนิ อ่ะโยชิ"
"ขอบคุณครับ"
"มิว เบื่อเปล่า"
"ไม่เลย สนุกดี"
"ค้างนี้ไหม"
"ได้หรอ"
"ได้สิ แต่โทรไปบอกที่บ้านด้วยนะ แต่ถ้าจะกลับบ้าน เามีคนไปส่ง จะดึกแค่ไหนเขาก็อาสาไปส่ง"
"ใครอ่ะ"
"พี่โค้ก" แล้วมิวก็ยิ้มๆ แบบอายๆ
"อื้ม"
"ออกไปข้างนอกกันไหม ตอนค่ำๆแบบเนี่ย ดอกไม้หน้าบ้านหอมมากๆเลย"
"หรอ ไปสิ" แล้วมิวก็เดินตามผมมา ผมก็เอาแหวนไข่ใส่กระเป๋ากางเกงไม่ให้มิวเห้น
เดินมาก็เห็นพี่โค้กนั่งอ้อนอะไรคุณย่าก็ไม่รู้นั่งเล่าโน้นเล่านี้ให้คุณย่าฟัง
ผมรีบหย่อยแหวนใส่ตักพี่โค้กโดยไม่ให้มิวเห็น พี่โค้กก็รีบหยิบใส่กระเป๋าเสื้ออย่างไวเช่นกัน รู้งานนะเนี่ย
แล้วก็เดินไปนั่งตักพี่พีทเหมือนเดิม มิวจะเดินมานั่งข้างๆผมแต่พี่โค้กมันดึงให้นั่งตักมัน
"พี่โค้ก ผมไปนั่งตรงโน้นดีกว่า"
"แกล้งน้องอีกแล้วเดี๋ยวเถอะเรา" คุณย่าตีมาที่แขนพี่โค้กอีกที
"โค้กไม่ได้แกล้ง โค้กคิดจริง"
"มิวมแฟนยังครับ" พี่พีทถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ จะช่วยเพื่อนตัวเองล่ะสิ
"ยังครับ"
"มีแล้ว พี่นี้ไง"
"ขี้ตู่นะมึงไอ้โค้ก"
"มึงหุบปากเลย"
"แล้วนี้บ้านหนูอยู่ไหนลูก มิว"
"ปทุมครับ แต่มิวอยู่คอนโดแถวๆโรงเรียนครับ"
"อ่อ อยู่คนเดียวหรอลูก"
"กับพี่ๆบางวันคุณแม่ก็มาค้างด้วยครับ"
"ว๊า"
"อะไรตาโค้ก"
"คืนนี้ว่าจะไปค้างด้วยซะหน่อย"
"บ้านเธอไม่มีหรอ"
"มีครับคุณย่า แต่ก็อยากนอนกอดเมียแบบไอ้พีทบ้าง"
"น้องเขาไปเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไรว่ะ"
"เดี๋ยวก็เป็น"
"น้องเขาอึกอัด ปล่อยน้องได้แล้ว"
"แต่น้องภูว่ามิวไมได้จะอึดอัดนะครับคุณย่า นาจะอบอุ่นมากกว่า"
"ภู" มิวเวลาเขินน่ารักนะ ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้หน้าแดงไปหมดแล้ว
"พี่โค้ก ที่กอดอยู่น่ะ ดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่งของโรงเรียนนะจะบอกให้"
"จริงดิ แล้วเมื่อไรจะมาเป็นที่หนึ่งในใจของพี่ล่ะครับ"
"อ้วกกกกกกกกกกก"
"พีท เมียมึงท้องหรอ ว่าไงครับมิว"
"เอ่อออ........."
"ย่าขอตัวไปพักผ่อนก่อนดีกว่า มิวเอ๊ย คิดดีๆนะลูกถ้าไม่อยากตกนรก ฮ่าๆๆ"
"คุณย่าาาาาาาา ทำไมพูดงี้อ่ะ โค้กเสียหายนะ" แล้วคุณย่าก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมคำโซยวายของพี่โค้ก
"ไม่ใช่ตกนกธรรมดาด้วย ตกนรกทั้งเป็น"
"ไอ้เชี้ยพีท ทุกคนรุมแกล้งพี่อย่าไปเชื่อนะมิว"
"เชื่อ!!!!!"
"โหคนดี เชื่อพี่โค้กเถอะครับ พี่รักจริงหวังแต่นะ"
"แล้วมิวจะมั่นใจได้ไง" เอาเเล้วเพื่อนกูเริ่มมีบทสนทนาตอบโต้แล้ว
"พี่จะทำทุกอย่างให้มิวมั่นใจในตัวพี่ พี่ขอหมั้นไว้ก่อนนะ" แล้วพี่โค้กมันก็หยิบแหวนออกมาใส่นิ้วนางข้างซ้าย
แหวนพลาสติก ยางๆ ธรรมดาถูกสวมโดยไม่มีการขัดขืน
"แล้วเดี๋ยวพี่จะหาแหวนของเรามาเปลี่ยนให้ใหม่นะ วันนี้จองไว้กอน"
"อืม" ห๊า อิมิว ทำไมใจง่ายจัง พยักหน้ารับคำเขาซะงั้น เห้ย อิบ้า
"เย้ๆๆๆ มีเมียแล้วเว้ยยยย"
"ไม่ใช่ซะหน่อย แค่ช่วงทดลองคบต่างหาก"
"ฮ่าๆๆ เขกหน้าแข้งไปก่อนนะไอ้โค้ก"
แล้วพี่โค้กมันก็หอมแก้มมิวทันที พี่โค้กอ่ะไวตลอด มิวก็ได้แต่เอียงอาย เห้ออออ อะไรกันว่ะ
บทจะง่ายทำไมมันง๊ายง่าย ทำไมเวลาเรารักกับพี่พีทมันดูเหมือนมหากาพย์ร่ายยาวสามภาคจบจัง
"พี่ภูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไอ้โยชิรีบวิ่งมาพร้อมเกมส์
"เล่นตรงนี้ให้หน่อยดิผ่านไปไม่ได้สักทีอ่ะ"
"ไหน" ผมรับมาดูแล้วก็เล่นให้มันเพราะผมเคยเล่นผ่านแล้ว
"อ่ะ"
"เก่งจัง"
"แล้วไอ้พวกนั้นทำอะไร"
"เล่นบิงโก กับเล่นเกมส์ โยชิหิวอ่ะ"
"ห๊า"
"อือ"
"ในตู้เย็นมีขนมเค้กไปหาทานป่ะ แล้วก็ในตู้ก็มีกับข้าว ช่วยตัวเองเลยไป"
"ให้ช่วยตัวเองในตู้กับข้าวเนี่ยนะ จะดีหรอ"
"ฉันหมายถึงช่วนดูแลตัวเอง หาทานเอาเองอ่ะ"
"อ่อ โล่งไป"
"แก่แดด" แล้วมันก็เดินกเกมส์เข้าไปในห้องครัวไปหาอะไรทาน เปิดเทอมไปรับรองไอ้โยชิกลมเป็นหมูแน่
"หอมดอกอะไรอ่ะภู หอมจัง"
"ดอกวาสนา ดอกแก้ว พุดซ้อน มะลิ การเวก กระดังงา มหาหงส์ ไม่รู้ว่ามาจากไหนอ่ะ"
"อืมมม หอมเนอะ ลอยตามลมมาเย็นๆหอมดี"
"แก้มพี่ก็หอมนะลองหอมไหม" พี่โค้กเอียงแก้มให้มิวหอม
"ไม่เอา"
"จะค้างนี้ไหม หรือจะให้พี่ไปส่งบ้าน"
"มิวไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา กลับบ้านดีกว่า แต่บอกแม่ไว้แล้วว่าจะกลับดึกอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวจะกลับบอกพี่นะเดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"มิวกลับแท็กซี่ก็ได้"
"ไม่ได้อันตราย"
"ไปกับมึงอ่ะอันตรายกว่าอีกไอ้โค้ก"
"แสรด!!!!!!"
"คุยอะไรกันหรอ" ไอ้โยชิเดินมาพร้อมจานขนมเค้กแล้วก็แก้วน้ำแดง
"แก่ทานเค้กดึกๆเนี่ยนะโยชิเดี๋ยวก้อ้วนหรอก"
"ก็โยชิหิวอ่ะ บางทีตีสองตีสามยังลงมาทานก๋วยเตี๋ยวกับพี่อิคเลย"
"อะไรนะ"
"ทานก๋วยเตี๋ยวไงไม่ก็ข้าวเซเว่น"
"ตีสองตีสามพี่อิคยังไม่กลับบ้านอีกหรอ อยู่ทำอะไร นอนด้วยกนแล้วใช่ไหม"
"เปล๊านะ!!!!!พี่อิคอยู่เป็นเพื่อนโยชิทำรายงาน"
"แกมีพิรุธ แกเสร็จไอ้อิคแล้วใช่ไหม"
"ยัง"
"แน่ใจ"
"แน่ พี่อิคเขาเป็นสุภาพบุรุษน่ะ"
"พี่โค้ก คิดว่าไง"
"พี่ว่าน่ารักแบบโยชิ ไม่มีทางงรอด"
"เห้ย จริงๆพี่ โยชิยังไม่มีอะไรกับพี่อิค จริงจริ๊ง"
"ภายนอกล่ะ"
"ยะ ยะ ยังงงงงง"
"ฮึฮึ"
"ไปดีกว่า"
"ยอมรับความจริงไม่ได้ละสิ"
"ความจงความจริงอะไรล่ะ โยชิจะไปเล่นเกมส์ต่อ"
พวกเราก็นั่งคุยกันสักพักก็เข้าบ้านเพราะยุงเริ่มจะมาก่อกวนพวกเราแล้ว
พี่โค้กอาสาไปส่งมิวที่บ้าน ผมกับพี่พีทก็เดินไปส่งมิวที่รถพี่โค้ก
ส่วนไอ้พวกนั้นยังคงเล่นเกมส์กันต่อไป เดินเข้ามาในห้องก็เห็นเถียงกันให้ลั่น
โดยเฉพาะไอ้พี่บุ้งดูท่าเเล้วมันจะเป็นหัวโจก เพราะมันบกว่าเทพมากในเรื่องวินนิ่ง
"เล่นวินนิ่งกัน คนอื่นเข้าก็ไม่ได้เล่นพอดีอ่ะ ทำไมไม่เล่นต่อสู้ จะได้ผลัดๆกัน"
"เงียบไปเลยไอ้น้อง" อ่าวไอ้ผักเน่า
"สักเกมส์ไหมล่ะ ถ้าแพ้ ไปทำข้าวต้มรอบดึกมาเสิร์ฟน้องๆ"
"แล้วถ้าน้องแพ้พี่ล่ะ"
"พี่อยากได้อะไรล่ะ"
"พี่ขอแค่น้องมานั่งนวดขาพี่จนกว่าพี่จะเลิกเล่นเกมส์ก็พอ"
"แบงค์ส่งจอยส์มาให้กู"
"ล้างแค้นให้กูด้วย กูโดนดีดมะกอกจนนิ้วบวมแล้วเนี่ย"
"ได้เลย"
แล้วผมก็นั่งเล่นไอ้พี่บุ้งมันก็โม้ไปเรื่อย ต้องทีมนี้เลยโหยเจ๊ง แกแพ้แน่ อะไรของมันก็ไม่รู้ บ้าบอ
ครึ่งแรกผ่านไป ผมนำไปสองศูนย์....
"เห้ยพวกเรา กับข้าวที่ทานกับข้าวต้มอ่ะ อยากทานอะไรกันว่ะ คิดไว้เลยนะ ฮ่าๆๆ"
"สงครามยังไม่จบ อย่าพึ่งนับศพทหารไอ้น้อง"
"พี่อ้น"
"ครับ"
"ไม่ต้องไปช่วยนะให้พี่บุ้งสุดเก่งของน้องภูเนี่ย ทำคนเดียว"
"ได้ครับ"
ครึ่งหลังเริ่มขึ้น ผมทำประตูภายในสามนาทีแรก แล้วก็ทำมาเรื่อยๆจนครบ สิบประตู
"พอแล้วมั้งผักบุ้ง เดี๋ยวจะอายไปมากกว่านี้"
"แน่จริงอย่าเล่นอุดดิว่ะ"
"โห ไม่ให้น้องภู เอาปากกดจอยส์เลยล่ะถ้างั้นอ่ะ แพ้แล้วพาลนิ"
แล้วก้หมดเวลา ผมชนะไปสอบประตูต่อศูนย์ ท่ามกลางความตะลึงของทุกคน
"ไปๆๆ น้องภูขอยำไข่เค็มกับไชโป้ผัดไข่นะ"
"โยชิเอาหมูทอด กับผักบุ้งไฟแดง" ไอ้นี้เอี่ยวตลอด
"อ้นเอาผัดเต้าหูนะบุ้ง"
"จ้ะเมีย"
"มีปลาหมึกแห้งไหมบุ้ง ทอดให้พี่ด้วย"
"ครับพี่พีท"
"ทำมาเยอะๆนะพี่ชายพวกเราอ่ะรอทานข้าวต้มของคนขี้แพ้อยู่"
"เออ" แล้วมันก็เดินออกจากห้องไป ฮ่าๆๆมันจะใส่ยาพิษมาให้เราทานเปล่าว่ะเนี่ย
แล้วเกมส์ก็ถูกเปลี่ยนแผ่นมาเล่นเกมส์อื่นบ้าง แต่ตอนนี้ทุกคนไปสุมหัวที่บิงโก
โดยมีไอ้ขิงเป็นผู้นำ สักพักพี่อ้นก็แอบหนีออกไปขากห้องสงสัยไปช่วยพี่บุ้งแน่เลย
เราเล่นกันจนดึก ข้าวต้ก็มาเสิร์ฟน่าทานมากมาก สมแล้วที่เป็นพี่บุ้ง......
"โห น่าทานมากๆเลยอ่ะ" ไอ้โยชิตาเป็นประกายสุดๆ
"อย่าให้หกนอกผ้าที่พี่ปูนะพวกเรา ไม่อย่างนั้นคุณย่าเล่นงานเอาแน่"
"ครับบบบ"
เมนูเรียกน้ำย่อยผู้อ่นตอนดึก ข้าวต้มใบเตยหอมๆทานกับปลาหมูกทอด หมูทอด ยำไข่เค็ม ผัดเต้าหู้ ผักบุ้งไฟแดง ไชโป๊ผัดไข่ ยำกุ้งแห้ง
สวดยอดมากเลยลุกเพี้ย เริ่ดอ่ะ
อิ่มเวอร์ๆๆๆๆๆๆๆ
หนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มตก นั่งเล่นเกมส์อีกสักพักก็เริ่มเลื้อย
ผมไปช่วยล้างจานชามกับไอ้โยชิแล้วก็พี่อ้นพี่บุ้ง ก็คุยโน้นคุยนี้กันตามประสา
แล้วก็กลับมาที่ห้อง ก็เห็นนอนเล่นบิงโกกันจากที่นั่งเล่น
"พี่ว่าแยกย้ายกันไปนอนได้แล้วมั้ง"
"ตานี้ตาสุดท้ายแล้วกัน"
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน ผมให้พวกมันเอาเสื้อผ้าทิ้งไว้ที่นี้กันคนละสองชุด
เผื่อจะมาค้างจะได้ไม่ต้องแบกอะไรมา ซึ่งมันก็ได้ใช้จริงๆภายในไม่กี่วัน
แล้วก็เชื่อว่าพวกมนต้องมาค้างบ้านผมบ่อยๆแน่ๆไม่เชื่อคอยดูสิ
เดินขึ้นมาบนหองพร้อมกับพี่พีท ก็ล้มตัวนอนบนเตียงทันที
"ไปอาบน้ำเลยไอ้ลิง"
"อ่ารายยยย อาบแล้ว"
"มั่ว ไม่งั้นให้นอนข้างล่างนะ"
"นอนข้างล่างก็ได้"
"ไม่ได้"
"อะไรของลุงเดี๋ยวให้นอนเดี๋ยวไม่ให้นอน"
"ลุก ไม่ชอบกอดคนตัวเหม็น"
"หอมจะตาย"
"ไหนดมดิ๊" แล้วพี่พีทก็ก้มลงมาดมทันที
"ก็หอมอ่ะ"
"เห็นม๊ะ"
"แต่ก็ต้องไปอาบน้ำอยู่ดี ลุก เร็ว เดี๋ยวได้มาทำการบ้าน"
"ง่วงแล้วไม่ทำ"
"ไม่ได้ หลายวันแล้วนะที่ให้นอนเลยอ่ะ"
"ก็วันนี้อีกวันไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้"
"น๊าาาาาาา"
"ไม่" อะไรว่ะ อาบก้ได เข้าไปอาบน้ำพี่พีทก็เข้ามาอาบด้วย
อาบเสร็จก็มานั่งเช็ดตัว เช็ดไปเช็ดมาผ้าหลุดเหมือนเคยค๊าบบบบบบบบบบ
วันนี้พี่พีทก็ทำไปสองประตูต่อศูนย์ ผมก็แพ้อย่างสาหัส T T*********************
เธอหายไป พาใจ ฉันหายตาม
ใจวาบหวาม รอเธอ มาเจอฉัน
ฉันรอเธอ อยู่ตรงนี้ ที่รักกัน
ทุกทุกวัน อยากเจอเธอ เสมอเดิม
เธอจะทุกข์ จะสุข หรือจะเศร้า
ได้ไหมเล่า บอกฉันหน่อย ฉันคอยหา
ถึงเข้าไม่ รักเธอแล้ว นะแก้วตา
ฉันนี้หนา ขอทำแทน แฟนปัจจุบัน......
บอกว่ารัก รักรักรัก รักทุกวัน
ฉันว่าฉัน จะเอ่ยเล่น เป็นนิสัย
ทุกถ้อยคำ ล้วนออกมา จากจิตใจ
เธอรู้ได้ ถ้าเธอใช้ ใจลองฟัง
วันเวลา เหลือน้อย อย่าอ่อยเอื่อย
อย่าเรื่อยเรื่อย ทำเป็นเล่น ไม่เป็นผล
จงมีรัก รื่นเริง บันเทิงกมล
ขอเป็นคน รักได้ไหม ใคร่บอกที......***********************************
สวัสดีพี่น้องและผองเพื่อน
เวลาเลื่อนมาตีสี่พอดีหน้า
มาสายอีกแล้วอย่าว่ากันนะกานดา
งานมันหนักนักหนาเลยมาเพลีย
ขอขอบคุณทุกคนไว้ ณ ที่นี้
ที่ที่มีแต่รักให้พักพิงใจ
ขอขอบคุณจากนี้และตลอดไป
ขอแรงใจช่วยเม้นท์ให้เห็นที.......
ขอบคุณครับ
รักนะ จ๊วฟ*************************************
ปล. อยากฝันเหห็นงูมารัดมากกว่าเห็น ขวด ตร. อิอิ
คำถาม...ห้องน้ำหญิงกะชายอันไหนเหม็นกว่ากัน
ตอบ...ห้องน้ำชายก็แค่เหม็น ( MEN )
แต่ห้องน้ำหญิง วู้เหม็น ( WOMEN )
ห้องน้ำหญิงเหม็นกว่าเลย "วู้เหม็น"
ผมตอบถูกทุกข้อ ควรมีของรางวัลได้แล้วนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2841886 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก