หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[greensnake]

ใครว่าน้องภูซนเป็นอย่างเดียว ทั้งซนทั้งเก่งต่างหาก
สมบูรณ์แบบจริงๆภรรยาพี่พีทเนี่ย ดังมากๆด้วยนะ
ภูมิใจแทนคุณพ่อคุณแม่ คุณย่า และพี่พีทจังเลยอ่ะ
น้องเป็นคนดีก็ได้รับผลตอบแทนที่ดีเป็นธรรมดาล่ะ
ว่าแต่พี่พีทจะเรียกค่าตอบแทนความอดทนหรือป่าว
พี่ฝุ่นกับน้องแบงค์ก็เฮฮาไม่แพ้คู่อื่นเหมือนกันนะเนี่ย
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมาค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[ujen]

น้องภูดังหใญ่เลยน่ะ

 

[yowyow]

ภูกะโยชิ น่ารักทั้งคู่เรยยยย 

[POPEA]

น้องภูฮ็อตมากมายอ่าช่วงนี้้! 55.
ชอบคู่พี่ฝุ่นกับแบงค์น่ะเปิดเผยตลอดคู่นี้ อิอิ
ดีใจกับพี่พีทด้วย ครบ 7 วันแล้ว~

[khunstar]

อยากสอบได้เหมือนภู555

[TeeRuk♥]

:man1:นายภูภูมิดังใหญ่แล้ว มีแฟนเพจด้วย 555

[-~iK@iZ_KunG~-]

น้องภูฟีเวอร์มาก ฮ่าๆๆ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

น่ารักตลอดๆๆเลยน้องภูพี่พีท แต่ที่น่ารักมากๆและเหมือนน้องภูคือน้องโยชิ ขอให้ความรักของโยชิ
และน้องอิคสมหวังนร้าครับ

[CarToonMiZa]

^0^ ติดน้องภูงอมแงม

[yayee2]

สองสามวันมานี่เดินสาย-วิ่งรอกเสียภาษี(สังคม) เหนื่อยมากกกกก
เลยไม่ได้เข้ามาเจอน้องภู่ล่ะ คิดถึงมากกกกจ้ะ
วันนี้เลยเข้ามาตะลุยอ่าน3-4ตอนรวด ได้หายคิดถึงกันเลยทีเดียว
หลง :man1:เด็กๆพวกนี้จนหมดใจ เสพน้องภูจนติดแหละ (เรายังขนาดนี้แล้วพีทล่ะจะขนาดไหน)
 ว่าจะแปลงร่างเป็นใยผ้า ไปเกาะที่ผ้าห่มในห้องนอนพีทกะน้องภูอยู่นะ
เพราะเที่ยงคืนนี้พีทจะทบต้นทบดอก ที่ต้องอดมาตั้งเจ็ดวันน่ะ 
เอ่อ..จะไปเป็นกำลังใจให้น่ะ

[som]

7 วันแล้วพี่พีทคงดีใจเหมือนปลากระดี่  55555

[ladymoon_yy]

เนื้อหอมจังเลยน้องภู   

[p_phai]

ความดัง มันจะมาพร้อมกับอารายหว่า

[tumtok]

น้องภูไม่รอดแน่กี่รอบอีกน้อคืนนี้
 

[satann]

อยากได้แฟนเพจน้องภูจังเลย ^^

[patee]

ต้องอย่างนี้ซิน้องภู 

เก่งไปซะทุกอย่าง

[september]

สกาเลค 555555555+ ชื่อสรรสร้างมากก

ติวสอบงานนี้ ปวดหัวแน่ๆ ลิงรวมฝูง ใหญ่ซะด้วย หุหุหุ

[gookgik]

น้องภูตอนนี้เป็นไอดอลของน้องๆ ไปเลย  เพราะความน่ารัก คอยชี้แนะ แนะนำน้องๆ ชอบที่บอกว่าให้เอาเงินไปซื้ออุปกรณ์การเรียนดีกว่าที่จะมาซื้อของให้พี่  แล้วก็ชอบที่ช่วยเหลือเพื่อนในเรื่องการเรียนดี  กลุ่มเพื่อนน้องภูน่ารักทุกคน

แต่ชอบชื่อน้องสกาเลตอ่ะ แต่ดูท่าทางน้องภูคงอยากตั้งเป็น สกาแรดมากกว่านะ

พี่ฝุ่นนี่หื่นน้องๆ พี่พีทเลยอ่ะ   พี่พีทกะว่าเที่ยงคืนปุ๊บนี่น้องภูก็เตรียมเสียตัวได้เลย

[malula]

หล่อครบเครื่องจริง ๆ น้องภูของเรา

[AnimajuS]

ดังใหญ่แล้วน้องภู พี่พีทระวังไว้ก็ดีนะ

[u_anesia]

เพิ่งตามอ่านจนจบ สนุกมากๆเป็นกำลังใจให้นะครับ >_<

[mickeynut]

 

[runningout]

ภู Fc

[konnarak]

ถ้าไม่มีคุณย่า สองคนนี้คงเลิกกันนานแล้ว....

[•♀NoM!_KunG♀•]

เปงน้องภูมันก้อมีแต่อะไรดีดีเนอะ อิจฉาจัง

ถ้าเราเปงแบบนั้นบ้างก้อคงดี เห้อ!!

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่อให้อีกน้าค๊าฟ รอรอ

[iota]

เมื่อวานแต่งๆกลอนอยู่ คอมเจ้ากรรมดับซะงั้น
อารมณ์เลยบูดกระทันหัน เลยนอนไปเลย
ตื่นมาก็จำไม่ได้แล้วด้วยว่าเมื่อคืนแต่งกลอนว่าอะไร
เห้อออ เสียดายอ่ะ

ถึงว่าเมื่อวานอ่านไปแล้วแต่ยังเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
ไม่ได้อ่านกลอน เจ้าคารม นี่เอง^^
แต่กลอนตอนล่าสุดอ่านแล้วเขิน

วันนี้ได้อ่านน้องภูตอนช่วงเช้าระหว่างรอช่างแอร์ ล้างแอร์อยู่(ความจริงแล้วเวลานี้ยังไม่ตื่น)
ผมว่า ภูภูมิ ยิ่งเขียนยิ่งดีขึ้น อ่านไหลลื่นมาก เรียกรอยยิ้มได้ตลอด^__^
ช่วงสายๆ เก็บกวาดบ้านที่ช่างแอร์ทำเลอะ
ช่วงเย็น มีนัดไปส่งเพื่อนที่สนามบินสุวรรณภูมิ บินกลับไปหาสามีที่เยอรมัน
กลับมาช่วงค่ำ ดูซีรี่ย์เกาหลี ก่อนนอนเข้ามาหาอ่านภูภูมิอีกรอบ
จบไปแล้วอีกหนึ่งวัน... ตื่นเช้าทำงาน....
ดูๆแล้วมันเหมือนจะขาดอะไรไปซักอย่างเนอะ แต่ไม่เครียดหรอกครับสนุกกับมันไป

เราอาจจะทำให้ความรักของเราสมบูรณ์แบบไม่ได้
แต่เราทำให้ความรักสมบูรณ์แบบตามแบบฉบับของเราได้

                                 http://www.youtube.com/v/ijxbz4rkz4w

อยากบอกภูภูมิว่า ขอบคุณครับ
รัก..

[moneza]

ตอนนี้เดอะสตาร์กำลังมาแรง ถ้าน้องภูไปประกวดคงได้เป็น เด็กอะไร๊น่ารักน่าเอ็นดู 

ชอบเวลาน้องภูแทนตัวว่าน้องภู น่ากอด

[● MaYa~Boy ●]

ครอบครัวที่น่ารัก

[K.Pupoom]

ตอนที่.....82

 


อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หลังจากผ่านเวลาเที่ยงคืนไปแล้วนั้น
เช้านี้ผมก็ร้าวรานไปทั่วช่วงล่าง สงสัยต้องไปตั้งศูนย์ถ่วงล้อใหม่
รู้สึกว่าศูนย์กลางในการขับเคลื่อนเริ่มไม่ตรง เนวิเกเตอร์เริ่มประมวลผลไม่ถูก
หอบสถาพร่างเปลือยเปล่า เดินเข้าห้องน้ำไป ขาสั่น ผับๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วนี้พี่พีทหายไปไหนว่ะเนี่ย ฟันแล้วปล่อยปะละเลยแบบนี้ใช่ไหม ชิส์

"น้องภู" ด่ายังไม่ทันหายโมโห ก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องน้ำพอดี

"ทำไร"
"ฉี่"
"ช่วยไหม?"
"ไม่ต้องอ่ะ" ผมทำธุระในห้องน้ำเสร็จก็เดินกลับไปล้มตัวนอนต่อที่เตียง
"ทำไมไม่อาบน้ำอ่ะ เดี๋ยวไปเรียนสายนะ"
"พี่พีท จะเดินน้องภูยังจะเดินไม่ไหวเลย"
"เป็นอะไร ปวดหัวหรอ" แล้วพี่พีทก็รีบเดินมาใกล้ๆเอามือแตะหน้าผาก
"ปวดไปทั้งตัวอ่ะ เหมือนจะไม่สบายเลยอ่ะ"
"ตัวอุ่นๆ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้นะ" แล้วพี่พีทก็เดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ผม แล้วก็ใส่เสื้อผ้าให้
แล้วก็เอายามาให้ผมทาน
"เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้ทานนะ เดี๋ยวพี่โทรไปบอกน้องขิงให้ว่าน้องภูไม่ไปโรงเรียน"
"ไปๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้น"
"พี่ว่าไม่ไหวหรอกดูหน้าสิ ซี๊ดซะขนาดนั้น หยุดซักวันไม่เป็นไรหรอก นอนพักนะ เดี๋ยวพี่ลงไปเอาข้าวมาให้"
"ครับ" แล้วพี่พีทก็หอมที่หน้าผากเบาๆ แล้วก็เดินออกจากห้องไป ผมก็หลับตานอน
นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนนะ ไม่น่าจะเป็นสาเหตุให้เป็นไข้ได้นะ สงสัยสะสมมาจากงานบอล
ตั้งแต่วันนั้นแดดมันร้อนมาก มันก็เหมือนจะไม่สบายมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว
แต่พี่พีทให้ทานยาดักไว้อาการเลยไม่เกิด แต่พอมาโดนศึกหนักเมื่อคืนไข้เลยกลับทันที

พี่พีทเดินขึ้นมาพร้อมถาดอาหารแล้วก็คุณย่าก็เดินตามมาด้วย
"ไงพ่อนายแบบ เป็นอะไรลูก"
"มันเหมือนจะเป็นไข้นะครับคุณย่า"
"ตัวร้อนนะเนี่ย พีทวัดไข้น้องหรือยัง"
"ยังครับ พีทเช็ดตัวให้น้องแล้ว"
"อืม เบาแอร์หน่อยไหมลูก ย่าว่ามันแรงไป อย่าให้แอร์มันตกตรงหัวน้อง" แล้วคุณย่าก็เอามือแตะที่หน้าผาก ที่แก้ม แล้วก็ที่คอ
"ครับ"
"ลุกทานข้าวไหวไหมลูก"
"ไหวครับคุณย่า ความจริงน้องภูลงไปทานข้างล่างก็ได้"
"แต่หน้าหนูซีดมากเลยนะลูก"
"เดี๋ยวนอนพักก็คงดีขึ้นแหละครับ ไม่น่าเป็นอะไรมาก"
"เดี๋ยวพี่ป้อนเอง" พี่พีทนั่งข้างๆผมแล้วก็ป้อนข้าวผม
"น้องภูทานเองก็ได้พี่พีท"
"อย่าทำมาอวดเก่ง อ้าปาก" ยังมาว่าเขาอีก ใครล่ะเป็นคนทำอ่ะ
"คำเล็กๆหน่อยสิ"
"แล้วที่คอน้องไปโดนอะไรมาน่ะลูกพีท ดูสิ อะไรกัดหรือเปล่า" ไม่ใช่อะไรกัดหรอกครับคุณย่า แต่มันเป็น ดูดดดด
"สงสัยพีทจะเช็ดตัวน้องแรงไปหน่อยนะครับ"
"ฮึฮึ" แล้วพี่พีทมันก็รีบตักข้าวยัดใส่ปากผม ก่อนที่ผมจะเฉลยที่มาของรอยให้คุณย่ารู้
"ปวดหัวไหมลูก"
"ไม่ครับคุณย่า มันแค่มึนๆอ่ะครับ พี่พีทไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเถอะน้องภูทานเองได้ "
"พี่ไม่ได้รีบครับ"
"เดี๋ยวย่าไปเอาน้ำส้มมาให้ดื่มดีกว่าจะได้สดชื่น "แล้วคุณย่าก็ลงไปข้างล่าง
"ปวดหัวไหม?"
"ไม่อ่ะ ปวดก้นมากกว่า"
"หึ๊ ปรกติไม่เห็นเป็นไรนิ" พี่พีทมันก็ทำตาโต แล้วก็อมยิ้ม ยังมีหน้ามายิ้มอีก
"แต่นี้มันสามรอบนะ น้องภูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหน"
"วันหลังก็อย่าครางเสียงดังสิ"
"ไอ้พี่บ้า!!!!!!" ผมก็ทุบไปที่ต้นแขนพี่พีท
"เดี๋ยวข้าวหก ตีพี่ทำไมเนี่ย"
"อยากตีอ่ะ"
"งั้นก็ทานข้าวก่อน ทานหมดแล้วเดี๋ยวให้ตีทั้งตัวเลย มีแรงเปล่าเหอะ"
"มีสิ"
"มัวแต่คุยกันอยู่นั้นแหละลูก ทานข้าวเข้าสิจะได้ทานยา พี่ทไปอาบน้ำอาบท่าไปลูก เดี๋ยวย่าป้อนน้องเอง"
"ไม่เป็นไรครับคุณย่าเดี๋ยวพีทป้อนเอง เมียพีท พีมต้องดูแลครับ" ไอ้บ้าพี่พีทนิ
แล้วพี่พีทมันก็ป้อนข้าวผมจนหมดจาน แล้วผมก็รับน้ำส้มจากคุณย่ามาดื่ม
"ตัวเย็นลงแล้ว พีทเอายามาให้น้องทานลูก" คุณย่าเอามือมาคลำที่หน้าผาก
"ครับ" แล้วพี่พีทก็เดินไปเอายามาให้ผม ผมก็รับมาทาน
"น้องภูว่าน้องภูไปโรงเรียนไหวนะครับ"
"ย่าว่าหยุดสักวันดีกว่านะลูก"
"เดี๋ยวแฟนคลับน้องภูคิดถึงแย่........"
"จร้าาา พ่อซุปตาร์ นอนพักสักวันเถอะ"
"ก้ได้ครับ"
"งั้นก็นอนพักซะนะลูก เดี๋ยวย่าลงไปข้างล่างก่อน วันนี้จะมีแขกมา"
"ครับ น้องภูโอเคแล้วครับ ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณย่า"
"จ้ะ"
"ฟ๊อดดดดด" แล้วพี่พีทก็เดินมาหอมแก้มผมก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ ผมก็หลับอ่าสิ
มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่พี่พีทเอามือมาแตะที่หน้าผาก

"จะไปทำงานแล้วหรอ"
"ครับ พี่จัดยาไว้ให้แล้วนะ ตื่นมาก็ทานข้าวทานนยาซะนะ"
"อื้ม"
"แล้วพี่จะรีบกลับนะครับ"
"ครับ" แล้วพี่พีทก็หอมแก้มผมแล้วก็ห่มผ้าให้แล้วก็เดินไปปิดไฟ

หลับ!!!!!!!!!!

ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงคนเข้ามาในห้อง

"นั้นใครอ่ะ" ผมถามผู้หญิงผมยาว ที่เดินเข้ามาในห้องแล้วยิ้มให้ผม
ผู้หญิงที่ดูอบอุ่นใจดีเดินเข้ามาที่ข้างเตียง แล้วก็เอามือลูบที่หัวผมเบาๆ
"หลับซะ ตื่นมาเดี๋ยวก็หายนะ"
"คุณน้ามาหาคุณย่าหรอครับ"
คุณน้าไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้ม แล้วก็ลูบหัวผมเบาๆจนผมเคลิ้มหลับไป

ผมลืมตาอีกครั้ง มองไปที่นาฬิกาบอกเวลาบ่ายสอง
นี้เราหลับไปนานเหมือนกันนะเนี่ย เหงื่อชุ่มไปปวดฉ่ด้วยเลยเดินเข้าห้องน้ำไป
รู้สึกตัวเบาๆ อาการมึนๆเมื่อเช้าก็หายไปแล้วเหมือนจำได้วว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในห้อง
แต่ตนนั้นน้องภูง่วงมากๆ เลยไม่ได้คุยอะไรด้วย สงสัยเป็นแขกของคุณย่ามั้ง
ก็เลยอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวซะหน่อย แล้วก็ทาเเป้งขาวๆลงไปหาอะไรทานดีกว่า
"อ่าว ตื่นแล้วหรอลูก"
"แขกคุณย่ากลับไปแล้วหรอครับ"
"แขกย่ายังไม่มาเลยลูก เขาติดธุระเลยเลื่อนมาเวลาอาหารเย็น"
"อ่าวแล้วคนที่ขึ้นไปหาน้องภูอ่ะ"
"ใครลูกไม่มี"
"ก็คุณน้าที่ผมยาวๆ ยิ้มสวยๆอ่ะครับ"
"หนูคงฝันไปมั้งลูก สงสัยเพราะพิษไข้ ไปทานข้าวลูก เดี๋ยวจะได้ทานยา"
"ครับ น้องภูหิ๊วหิว"
"ไปๆๆงั้นไปทานข้าวซะ"
"ครับ" แล้วผมก็เดินไปทานข้าวในครัว สักพักคุณย่าก็เข้ามาดู
"เป็นไงหลานชาย เอาอะไรอีกไหมลูก"
"แค่นี้น้องภูก็ตาลายไปหมดแล้วครับคุณย่าไม่รู้จะทานอันไหนดีเลย"
"พี่เขาจัดยาไว้ให้แล้วใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"เดี๋ยวทานข้าวอิ่มก็ไปทานยาซะนะ สีหน้าสดใสเหมือนเดิมแล้วนิ"
"วิ่งเล่นได้แล้วครับ"
"อย่าพึ่งเลย เดี๋ยวพี่เรามาเห็นเข้าจะเป็นเรื่องใหญ่"
"น้องภูคงไม่ซวยขนาดนั้นหรอกมั้งครับคุณย่า"
"แล้วที่ผ่านๆมาเรียกวาอะไรละลูก"
"ซ๊วยซวย ฮ่าๆๆๆๆ"
"แกงส้มดอกแคทานเยอะๆลูก ฝืนทานหน่อย"
"อร่อยขนาดนี้ไม่ต้องฝืนหรอกครับ ทานคู่ปลาสลิดทอดสุดยอดมาก"
"จ้ะ เดี๋ยวย่าไปทำขนมต่อก่อนนะ"
"เดี๋ยวน้องภูตามไปช่วยครับ"
"อิ่มแล้วก็ไปนอนพักผ่อนเถอะลูก ขนมย่าอีกแปปเดียวก็เสร็จแล้ว"
"ครับ"
"แล้วอย่าลืมทานยานะลูกกกกกกกกกกกกก"
"ครับบบบบ"
ผมนังทานข้าวย่างเอร็ดอร่อย ก็มีเสียงรถเข้ามา เสียงรถหึ่มๆๆแบบนี้น่าจะเป็นรถพี่พีทนะ แต่นี้มันยังไม่ใช่เวลาเลิกงานนินา
"น้องทานข้าวอยู่ในครัวโน้นน่ะลูก" ผมได้ยินเสียงคุณย่าพูดกับพี่พีทแหละจับใจความได้ประมาณนี้
แกล้งสำออยนิดหน่อยดีกว่า ปรับสีหน้าให้เศร้าลงมานิด แล้วก็ไอหน่อย ค๊อกๆแค๊กๆ
"เป็นไงบ้าง"
"ก็ดีขึ้นแล้ว ค๊อกๆๆ(เสียงไอนะ)แค๊กๆ"
"ตัวไม่ค่อยร้อนแล้วเนอะ ปวดหัวเปล่า"
"นิดหน่อย ทำไมเลิกเร็วอ่ะ"
"รีบกลับมาดูเมีย" ผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากก็ทำช้อนหล่น (แกล้งไปงั้นแหละ)
"เดี๋ยวพี่ป้อนดีกว่า ก่อนที่หน้าจะทิ่มลงไปในชาม"
"ทานเองก็ได้"
"ทำไมต้องโน้นนี้นั้นตลอด หัดทำตามแบบไม่มีข้อโต้แย้งบ้างได้ไหม"
"ไม่มีข้อโต้แย้งเมื่คืนถึงได้โดนไปสามไง สภาพก็เลยเป็นแบบนี้"
"คนละเรื่อง"
"เรื่องเดียวกันเนี่ยแหละ คำเล็กๆ" เอ๊ะอะก็เอาข้าวยัดปาก โถ่ พูดความจริงใช่ไหมล่ะ
"เติมข้าวอีกนะ ยังไม่อิ่มใช่ไหม"
"ยัง" แล้วพี่พีทก็เดินไปตักข้าวมาอีกจาน เห้ย แต่มันเยอะไปเปล่าเนี่ย
มาถึงก็ต้องหมูทอดวางบนข้าวสวยร้อนๆ อ้ามมเข้าปากตัวเอง
"ทำไมทำงั้นอ่ะ"
"หิวเหมือนกันอ่ะ"
"ก็ไปตักจานใหม่สิ เดี๋ยวน้องภูทานเองก็ได้"
"รังเกียจพี่หรอถึงได้ทานจานเดียวกันไม่ได้อ่ะ"
"ถ้าน้องภูรังเกียจพี่พีทจริงๆ คงไม่ให้จูบให้หอมหรอก คิดได้แต่เรื่องลบๆหัวสมองพี่พีทอ่ะ"
แล้วพี่พีทมันก็ตักผักมาวางบนข้าวแล้วก็ป้อนผม ทีตัวเองทานหมูให้เค้าทานผัก ยุติธรรมมากๆ
"แล้วได้ทานยาที่พี่จัดไว้ให้เปล่า"
"เค้าพึ่งจะตื่นเนี่ย ก็ลงมาทานข้าว เอาเต้าหู้ เอาหมูด้วยชิ้นเล็กๆ มันๆแบบนั้นไม่เอา"
"พี่พีทๆๆ ตอนที่นน้องภูหลับอ่ะ ฝันอ่ะแต่มันเหมือนจริงมากๆ เหมือนไม่ใช่ความฝันอ่ะ"
"ฝันว่าไรอ่ะ"
"ก็มีคุณน้าผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในห้องน้องภู แล้วก็ยิ้มให้แล้วก็เดินมาลูบที่หัวบอกว่า ตื่นมาเดี๋ยวก็หายอ่ะ ดูคุณน้าเขาใจดีมากเลยนะแล้วน้องภูก็ตื่นอ่ะ"
"แองเจิ้ลมั้ง"
"นางฟ้า"
"อื้ม นางฟ้า"
"โห่ เสียดายรู้งี้ขอพรก็ดี"
"จะขอพรอะไรอ่ะ"
"อืมมมม ขออออออออ ถ้าวันใดพี่พีทคิดนอกใจน้องภู ขอให้จูมงหดกลับเข้าไปในร่างกายทีละนิดทีละนิด ฮ่าๆๆ"
"ติงต๊อง อ้าปาก!!!!!"
"นั้นมันพริกเห็นไหมนั้นอ่ะ "
"เม็ดมันเล็กอ่ะ มองไม่เห็นนึกว่าต้นหอม"
เราสองคนก็นั่งทานข้าวกันไปเรื่อยๆจนพี่พีทอิ่ม ส่วนผมก็นั่งพูดซะมากกว่าเพราะอิ่มตั้งนานแล้ว
เดินไปค้นหาขนมในตู้เย็นก็ได้มาสองสามอย่างแล้วก็ไปนั่งทานกับคุณย่า
"คุณย่าทำอไรอยู่ครับ"
"สาคูไส้หมูลูก"
"อ่อ น้องภูกำลังสงสัยเชียวว่าผักชีในครัวคุณย่าซื้อมาทำอะไรเยอะแยะ"
"ทานไม่ลูก"
"ยังดีกว่าครับ เดี๋ยวต้องรับผิดชอบจานนี้อีก"
"ฮ่าๆๆ ทานเยอะๆพึ่งฟื้นไข้ร่างกายจะได้นำไปซ่อมแซม"
"แล้วทำไมสาคูคุณย่าลูกแค่นี้เองอ่ะครับ น้องภูทานร้อยลูกไม่รู้จะอิ่มเปล่า"
"ทำลูกเล็กๆมันสวยดี พอดีคำ"
"อืม"
"แล้วนี้พี่เราไปไหนซะล่ะ"
"ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะครับเดี๋ยวคงลงมา"
"จะได้ให้ชิมขนมซะหน่อย ย่าทำน้ำปลาหวานไว้ยังไม่มีมะม่วงเลยเดี๋ยวจะให้พ่เขาสอยให้ซะหน่อย"
"เดี๋ยวน้องภูปีนไปเก็บให้ครับคุณย่า"
"ไม่เอาๆ พอๆ เลิกล้มความคิดได้เลยเดี๋ยวพี่เราเอาตายแน่"
"คุณย่าก็อย่าบอกสิครับ"
"อย่าบอกอะไร"
"ก็อย่าบอกว่า บกว่า บอกว่าอะไรไม่รู้อ่ะลืมไปแล้ว"
"พีทลองชิมสาคูไส้หมูหน่อยสิลูก"
"ครับ" พี่พีทก็รับสาคูไส้หมูไปทานอย่างน่าอร่อย
"ขอลูกดิ" แล้วพี่พีทมันก็ป้อนผม
"พีทเดี๋ยวสอยมะม่วงให้ย่าสักสี่ห้าใบนะลูก ย่าจะเอามาทานกับน้ำปลาหวานจะเอาไว้รับแขกน่ะ"
"ได้ครับ"
"น้องภูปีนให้เอาม๊ะพี่พีท แปปเดียวห้าลูก สบายๆ"
"ไม่ต้องพี่ยังไม่อยากเป็นหม้าย"
"ถ้าน้องภูเป็นอะไรไปน้องภูก็จะคอยวนเวียนที่ต้นมะม่วงแล้วก็ติดตามพี่พีทไปทุกหนทุกแห่งไม่ให้พี่พีทมีเมียใหม่ แบร่"
แล้วผมก็ทำเป็นผีไปบีบคอพี่พีท
"ไม่มีอะไรจะคุยกันหรือไงเรานิ ไม่เอาๆไม่พูดเรื่องพวกนี้ ไปๆพีทไปสอยมะม่วงให้ย่า"
"น้องภูไปด้วย"
พี่พีทมันก็เดินไปที่ต้นมะม่วงหยิบตะกร้อสอยมะม่วงท่อยู่ใต้ต้นมาสอยมะม่วง
ฟ"ไม่ใช่อย่างนั้นพี่พีทต้องค่อยๆเอาลูกมะม่วงเข้าไปในตะกร้อดิ ทีละลูก สอยทีละพวงได้ไงอ่ะ"
"ก็พี่ไม่เคยสอยนิ"
"ก็เคยแล้วนี้ไง ดึงดิ ไม่ดึงมันจะหลุดได้ไง ลูกเล็กจะเอามาทำไมมันยังไม่แก่ โหยไรเนี่ย"
แล้วผมก็เดินไปหยิบมะม่วงใสตะกร้าที่เตรียมมา
"โอเคไหม"
"อื้ม สองลูกนั้นเห็นเปล่า หัวเหลืองๆอ่ะสอยมาเลย เอาไวเดี๋ยวนกก็จิก"
"แต่คุณย่าเอาแค่ห้าลูกเองนะ"
"แล้วพี่พีทจะให้ที่เหลือมันเน่าคาต้นหรือไง สอยมันลงมาเหอะน่ะ ทานไม่หมดเดี๋ยวก็ให้คนในหมู่บ้านก็ได้"
อยากจะปีนขึ้นไปเด็ดใจจะขาด พี่พีทมันสอยไม่ได้ดังใจเร้ยยยยย มะม่วงบ้านเรามีทั้งปีแหละครับ
ต้นนี้หมดต้นโน้นก็มี แล้วก็มีพันธ์ที่ลูกออกทั้งปีด้วย คุณย่าท่านช่างปลูก มีที่ตรงไหนก็ปลูกหมด
ผัก ผลไม้ เรียกว่าประหยัดค่าผักไปได้เยอะมาก ปลูกพืยหลากหลายตามแนวพระราชดำริของพระองค์ท่าน
ถ้ามีที่เยอะกว่านี้ผมว่าคุณย่าคงขุดบ่อปลาแล้วล่ะ แต่จะซื้อที่เพิ่มมาขุดบ่อปลาก้คงไม่ไหว ฮ่าๆๆๆ
"พอแล้วมั้ง"
"เมื่อยแล้วสิ พอก็พอ"
"พี่สอยไม่ถึงแล้วมันสูง"
"ปีนไหม เดี๋ยวน้องภูปีนให้"
"พอ เข้าบ้าน" แล้วพี่พีทก็เอาอุปกรณ์การสอยไปพิงไว้ใต้ต้นแล้วก็หิวมะม่วงเข้าบ้าน
"สี่ห้าลูก นี้มันสี่ห้าโลแล้วลูก"
"ก็ไอ้ลิงนะสิครับคุณย่า ให้สอยมา"
"ก็น้องภูเห็นมันหัวเหลืองแล้ว เอาไว้เดี๋ยวนกก็มาจิก ไม่ต้องทานกันพอดี"
"เดี๋ยวบ่มไว้ให้สุก ทำไอศครีมมะม่วงดีไหม"
"ดีมากเลยครับคุณย่า"
"หน้าแดงเชียวเรา ไปล้างหน้าล้างตาไป ทานยายังเนี่ย"
"ยังเลย"
"ไปเลยๆ พีทก็ไม่เตือนน้องนะ ไปทานยาไป แล้วก็นอนพักซะลูก แอร์น่ะอย่าเปิดให้มันหนาวนักเป็นนกเพนกวินกันหรือไง เปิดแค่25ก็พอ ย่าเข้าไปทีไร 18- 19

ตลอด ถึงได้ไม่สบายกันแบบนี้ไง พีทไปพาน้องไปทานยา" ก็เลยโดนบ่นซะยาววววววว
"เดี๋ยวน้องภูไปคนเดียวก็ได้ พี่พีทอยู่ช่วยคุณย่าเถอะ เดี๋ยวคุณย่ามีแขก"
แล้วผมก็เดินขึ้นมาบนห้องแล้วก็ทานยาที่พี่พีทจัดไว้ให้เมื่อเช้า แล้วก็เข้าไปล้างหน้าล้างตา
เดินอกมาจากห้องน้ำก็หยิบคอมไปนอนเล่นที่เตียง จะให้หลับได้ไงพึงจะตื่น
เช็คเฟซบุ๊คซักหน่อย โอ้ววววววว มีคนมาเม้นท์เพียบเลย
"หายไวไวนะพี่ภู โยชิคิดถึ๊งงงงงงงงงงคิดถึง" ไอ้โยชิแล้วก็เพื่อนๆมาเม้นท์เฟซ
ผมก็เลยเม้นท์ตอบไปเร่อยๆ คนโน้นคนนี้ เห้ย เเฟนเพจเรา สวดยอดมากเลยลูกเพี้ย
ก็เลยเข้าไปดูก็มีแต่คนพูดเรื่องของผมนั้นแหละ แล้วมันก็จะมีพวกเกรียนๆอ่ะ ฮ่าๆๆ
"พี่ภูหน้าใสจังทำไงครับบอกหน่อยใช้ครีมอะไรครับ" มีคนมาเม้นท์ผมก็เลยตอบกลับไป
"เดี๋ยวถ่ายรูปอัพให้ดูนะครับ แต่ก็ต้องเลิกที่เหมาะกับสภาพหน้าเราด้วยนะ บางอย่างก็ดีสำหรับบางคน บางคนอาจจะแพ้ ลองเทสต์ก่อนใช้นะครับ"
กลายป็นกูรู้เรื่องความงามไปเลยเรา ผมก็เดินเข้าห้องน้ำ เอาครีมที่ผมใช้มาวางวมกันแล้วก็ถ่ายรูป แล้วให้เห็นเงาที่สะท้อนกระจกด้วย เท่ห์เวอร์
แล้วก็จัดการอัพเฟซทันที น้องมันก็ไวมาก ตอบอย่างรวดเร็ว แล้วอีกคนหนึ่งที่ไวก็คือ ไอ้โยชิ
"พี่ภูมีครีมเหลือๆบ้างไหม ขอโยชิบ้างดิ " ผมก็เลยตอบกลับไป
"มีแต่ไม่ให้ ให้พี่อิคซื้อให้สิ" ไอ้โยชิมันก็ตอบอย่างไวสงสัยคอยเฝ้าอยุ่
"ใจร้าย"
"มากด้วย" ฮ่าๆๆ นั่งเล่นเฟซไปเพลินๆพี่พีทก้ขึ้นมาบนห้อง
"ทำไมไม่นอนล่ะครับคนดี"
"นอนทั้งวันแล้วน้องภูไม่ง่วงอ่ะ"
"มีแขกมาเยี่ยม"
"ใคร"
"เป็นไงบ้างไอ้ลิง"
"ยังไม่ตายหรอกน่ะ"
"ปากดีแบบนี้สงสัยจะหายดีแล้ว"
"พี่อ้นอ่ะ"
"ช่วยคุณย่าทำอาหาร"
"พี่อ้นเนี่ยนะ"
"อื้ม เล่นอะไรอยู่เนี่ย" แล้วพี่บุ้งมันก็มานั่งบนเตียงข้างๆผม กอดคอผมไว้
"เฟซ"
"นี่มันน้องงงงง โยชิ ใช่ป่ะ"
"อื้ม"
"น่ารักเนอะ แต่สู้น้องพี่ไม่ได้"
"มันก็แน่อยู่แล้วอ่ะ นี้เดี๋ยวให้ดูอะไร นี่ แฟนเพจน้องภู แฟนคลับทำให้"
"หน้าม้าเปล่าทำเองอ่าดิ"
"ดูคนกดไลค์ด้วย จะเป็นพันแล้วครับ สร้างแค่วันเดียว โด่ว!!!!"
"นี่รูปงานบอลหรอ หล่อดีว่ะ"
"แกล้งชมป่ะเนี่ย วันนี้มาแปลกนะปรกติไม่เคยจะเอ่ยปากชม"
"หล่อก็บอกว่าหล่อ เห็นพี่เป็นคนไงเนี่ย"
"ก็คนปากไม่ดีไง"
"ซะงั้นอ่ะ เดี๋ยวพี่ไปช่วยคุณย่าก่อนนะ หายไวไวนะ"
"อื้ม"
"ต้องหอมแก้มไหม"
"ก็หอมสิ ถ้าอยากถูกพี่พีทเตะ"
"ฮ่าๆๆ พี่หอมน้อง"
"งั้นเดี๋ยวน้องภูขอไปหอมพี่สะใภ้บ้างนะ"
"โน"
"ทีเมียตัวเองล่ะหวง พี่น้องกันยังหวงอีก"
"ของๆใครของใครก็ห่วง ของใครใรก็ต้องหวง ห่วงใยรักใครถนอมมมมมมมม"
"แล้วพี่บุ้งมันก็เดินร้องเพลงออกจากห้องไป พี่พีทก็ลงมมานอนข้างๆผม แล้วก็เลื้อยมาหนุนตัก
"มาเบียดคอมพิวเตอร์น้องภูทำไมเนี่ย"
"เลิกเล่นได้เเล้ว"
"พึ่งจะเล่น"
"ขึ้นมาตั้งงนานแล้วพี่รู้ว่าเล่นมานานเเล้วเหอะ"
"รู้ดีจริ๊งงงง" ผมก็เลยปิดคอมแล้วก็นอน รู้สึกง่วงๆแหละสงสัยเพราะฤิทธิ์ยามั้ง
พี่พีทก็เลยขยับตัวให้ผมหนุนแขน แล้วผมก็กอดพี่พีทไว้ อุ๊นอุ่นแล้วก็เผลหลับไป

"ก๊อกๆๆๆ"
"เข้ามาเลยครับไม่ได้ล็อค"
"พี่พีทคุณย่าให้มาตามครับ"
"เดี๋ยวพี่ตามลงไปบุ้ง"
"คุณย่าบอกว่าถ้าน้องภูลงไปไหวให้ลงไปด้วยกัน"
"หลับปุ๋ยขนาดนี้พี่ว่าปล่อยให้นอนดีกว่า"
"ไม่ได้หลับ ตื่นตั้งแต่ไอ้ผักเน่าเข้ามาแล้ว"
"ลงไปไหวไหม"
"ไหว"
"งั้นก็ไปล้างหน้าล้างตาป่ะ"แล้วพี่พีทก็จูงมือผมเข้าห้องน้ำไป พี่บุ้งก็ลงไปแล้ว
เราล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้านิดหน่อยเพราะคุณย่าคงเรียกให้ไปสวัสดีแขกที่มาวันนี้
เดินลงไปก็เห็น ผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับคุณย่า แล้วก็ผู้ชายสองคนน่าจะรุ่นเดียวกับพี่พีท
เหมือนจะเป็นพี่น้องกันเพราะหน้าคล้ายๆกัน เพียงแต่อีกคนผมยาวแบบเกาหลี
อีกคนผมสั้นไถข้างตามสมัยนิยม พี่พีทกับผมก็เดินไปนั่งข้างๆคุณย่า
"สวัสดีครับ" ผมกับพี่พีทยกมือไหว้คุณย่าคนนั้น แล้วผมก็ไหว้พี่สองคนนั้นด้วย
แล้วพี่สองคนนั้นก็ยกมือไหว้พี่พีทเช่นกัน ก็เลยไม่รู้ว่าใครแก่กว่าใคร แต่ที่รู้ๆพี่พีทหล่อกว่า ฮ่าๆๆ
"สวัสดีลูก โตเป็นหนุ่มกันหมดแล้วนะ หน้าตาหล่อเหล่าน่ารักทั้งพี่ทั้งน้องเลย"
"แต่ยังเล่นกันเป็นเด็กๆอยู่เลยเพ็ญ เจ้าตัวเล็กนี้ก็ซ๊นซน เวียนหัวไปหมดแหละเธอ"
"เจ้าสองงคนนี้ก็ใช่ย่อยเมื่อไร"
ผมเห็นไอ้พี่น้องคู่นี้มันมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม แล้วมันก็มองผมกับพี่พีทสลับกันไปสลับกันมา
"น้องชื่ออะไรครับ" ไอ้คนผมยาวมันถามผม
"ชื่อน้องภูครับ"
"เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย แต่นึกไม่ออก"
"เคยเห็นน้องที่ไหนหรอลูก" คุณย่าเพ็ญถามหลานตัวเอง
"อ่อ ผมนึกออกแล้วครับ น้องที่ถ่ายรูปกับพี่พีทที่ร้านอาชูไง ใช่ไหมครับ"
"ฮ่าๆๆใช่จ้ะตานัท น้องเนี่ยแหละ"
"ในรูปดูเป็นหนุ่ม ตัวจริงยังดูเด็กอยู่เลย"
"คุณย่าครับ บุ้งตั้งโต๊ะเรียบร้อยแล้วครับ"
"งั้นพวกเราไปทานอาหารกันดีกว่านะ น้องภูพาพี่เขาไปที่ห้องอาหารลูก"
"ครับคุณย่า"

พวกเรามาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่โต๊ะอาหาร พี่อ้นมันจะขอตัวขึ้นข้างบนแต่คุณย่าไม่ยอม
ผมว่าพี่อ้นมันคงคิดแหละว่ามันเป็นคนนอกไม่ควรมาร่วมโต๊ะ แต่คุณย่ามีหรือจะยอม
"บ้านก็คงไม่เงียบสินะเธอหลานชายตั้งสี่คน"
"เจ้าสองคนนี้เขาอยู่คอนโด อาทิตย์หนึ่งจะมาสักที"
"เหมือนเจ้าสองตัวนี้เลย บ้านช่องใหญ่โตไม่ยอมอยู่ ไปอยู่ห้องเล็กๆ ว่าก็ไม่ฟัง"
"นี่ก็จะให้เขากลับมาอยู่บ้านไม่รู้จะะยอมหรือเปล่า คนแก่อย่างเรา มีลูกหลานห้อมล้อมมันก็สุขใจ"
"นั้นสิ "
"เดี๋ยวผมหาเมียได้ จะพากลับไปอยุ่บ้านครับ" ไอ้ผมสั้นพูดแล้วก็มองมาที่ผม
"เอางั้นเลยรึตาน็อต"
"คุณย่าจะได้มีคนห้อมล้อมเยอะๆไงครับ"
พี่พีทตักทอดมันกุ้งให้ผม ผมก็หันไปยิ้มให้ แล้วก้ตักพะโล้ตรงหน้าคืนให้
"ตักให้พี่บ้างดิ" ไอ้น๊อตอยากทาน โอเคจัดให้ เอาหมูมันไปเลย แกจะได้ไขมันอุดตันตาย
พี่พีทมองหน้าผม ผมก็รู้ว่าพี่พีทคิดอะไร แต่เขาเป็นแขกนะพี่พีท ใจเย็นๆ
"คุณย่าครับ งั้นน๊อตต้องของจองตัวน้องไปขึ้นปกแมกกาซีนของน๊อตนะครับ"
"ถามเจ้าตัวเขาเลยลูก"
"ช่วงนี้น้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยนะครับคงไม่สะดวก" พี่พีทตอบแทนผมด้วยสีหน้านิ่ง
"ไม่เป็นไรครับพี่พีท ให้น้องเข้ามหาวิทยาลัยก่อนก็ได้ หนังสือน๊อตรอได้ครับ"
ไอ้น๊อตมันก็มงผมไม่วางตา พี่พีทเองก็ไม่วางตาเช่นกันคุณย่าสองท่าน ท่านก็คุยกันไปไม่ได้สนใจสงครามย่อมๆนี้หรอก
ส่วนไอ้พี่นัท ผมเห็นมันแอบมองพี่พีท ไอ้พี่น้องสองคนนี้มันชักยังไงยังไงซะแล้ว
พี่บุ้งมันก็สะกิดเท้าผมเป็นการสงสัญญาณรหัสพิเศษกัน ว่า ไอ้สองคนนี้เริ่มไม่ปลอดภัย
ทำไมบ้านเรามีแขกมาแต่ลละคน มีรังสิไม่ดีแฝงมาด้วยตลอดนะ ฮ่าๆๆๆ
"เดี๋ยวเอาของหวนกับผลไม้มาเลยนะลูก" คุณย่าพูดกับพี่บุ้ง ผมก็ลุกไปช่วยพี่บุ้งแล้วก็พี่อ้น
"หนุ่มๆบ้านนี้เรียบร้อยเนอะ "
"ก็ฝึกให้เข้าทำน่ะ เจ้าผักบุ้งนี้ทำอาหารอร่อยมากนะเจ้าตวเล็กนั้นก็เริ่มให้เข้าครัวแล้ว ส่วนพีทกับอ้น เรื่องงานเขาจะเก่ง"
"ใครได้หลานคุณย่าไปเป็นแฟนคงโชคดีนะครับ" ไอ้นัทมันฉอเลาะมาก
"ย่าไม่ให้มีหรอกให้อยู่กับย่าไปแบบเนี่ยแหละ" เริ่ดมากคุณย่า
"เะอก็พูดไป ถึงเวลาเขาจะมีแก่ๆอย่างเราจะไปห้ามได้ไง จริงไหม"
"จริง นัทกับน๊อตล่ะลูก มีแฟนหรือยัง"
"ยังครับ"
"หล่อๆแบบนี้สาวๆเพียบจจนเลือกไม่ถูกหรือไง"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับคุณย่า มันยังไม่เจอคนที่ใช่น่ะครับ"
"อ่อๆๆ" แล้วผมก็เอาขนมกับผลไม้ที่คุณย่าเตรียมไว้มาเสิร์ฟ
"เธอนิฝีมือทำอาหารทำขนมไม่เคยตกเลยนะ"
"ก็ไม่อยากไปซื้อเขาทาน มันไม่ค่ยอถูกปากนะ ทำวันทุกวันมันก็ชิน สี่หนุ่มนี้ก็ทานเก่ง ซื้อเขาทานคงไม่ไหว"
"ทำพูดเข้าคุณหญิง เดี๋ยวปลวกจะขึ้นนะจ้ะเงินน่ะ"
"ก็มีเล็กๆน้อยๆ แบ่งๆให้ลูกๆไปหมดแล้ว "

 

[K.Pupoom]

ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ เพราะตอนนี้ปวดฉี่มาก กระดกน้ำเข้าไปเยอะ
อกมาจากห้งน้ำก็เห็นไอ้พี่นัทมันยืนรออยู่หน้าประตู
"เข้าห้องน้ำหรอครับ"
"ครับ"
"เชิญครับ"
"น้องภูมีแฟนยังครับ  เป็นแฟนกับพี่ไหม"
"น้องภูยังเด็กไม่คิดเรื่องนี้หรอกครับ ขอตัวนะครับจะไปทานขนมต่อ"
"เดี๋ยวสิ"แล้วมันก็คว้าข้อมืผมไว้
"อะไรครับ"
"คุยกันก่อน"
"ก้ไปคุยที่โต๊ะอาหารก็ได้นิครับ"
"คนเยอะไม่สะดวกอ่ะ"
"พี่มีอะไร"
"ขอเบอร์หน่อยสิ"
"จำไม่ได้อ่ะโทรศัพท์อยู่บนห้อง"
"งั้นไปทบทวนความจำในห้องน้ำกันหน่อยนะ" แล้วไอ้นัทมันก็ลากผมเข้าห้องน้ำ
"ปล่อยน้องเขาดีกว่ามั้งพี่ชาย"
"ไอ้น๊อต อย่าเสือก"
"พี่ นี่มันบ้านผมนะ พี่เอารอยหยักตรงไหนคิดว่ะ ว่าจะทำอะไรผมเนี่ย ปล่อยมือผมก่อนที่ผมจะแหกปากร้องให้คนอื่นมาช่วย"
"ขอโทษทีนะน้องภู พี่ชายพี่มันไม่ค่อยมีสมองอ่ะ" แล้วไอ้พี่น๊อตมันก็กระชากมือผมออกจากพี่นัท
ผมก็เลยรีบเดินกลับไปที่ห้องอาหาร ขืนอยู่ตรงนี้มีหวังได้แหกปากร้องเรียกพี่พีทแน่
"มีอะไรหรือเปล่า" ทันทีที่หย่อนก้นนั่ง พี่พีทก็ถาม
"ไม่มี"
"เจอพี่เขาที่ห้องน้ำไหมลูก"
"เจอครับ กำลังเข้าห้องน้ำอยู่ คุณย่าน้งภูขตัวก่อนนะครับ เหมือนจะมึนๆหัว่ะครับ ขอโทษด้วยนะครับคุณย่าเพ็ญ"
"ไม่เป็นไรลูก ไปพักเถอะ"
"พอดีพึ่งฟื้นไข้น่ะเธอ อ้นหนูอิ่มแล้วใช่ไหมลูก"
"ครับคุณย่า"
"พาน้องขึ้นไปนอนหน่อยนะลูก"
"ครับ"
"อ้นเอายาบนโต๊ะให้น้องทานด้วยนะ"
"ครับพี่พีท"
"น่ารักเนอะเด็กๆพวกนี้ พีน้องดูรักกันดี ไม่เหมือนเจ้าน๊อตเจ้านัท อยู่ใกล้กันได้ไม่นาน มาบ้านเธอนี้ถือว่านานสุดแล้วนะ"
"เด็กวัยรุ่นน่ะเธอ ความคิดไม่ค่อยตรงกันหรอก"

ผมเนขึ้นมาบนห้องกับพี่อ้น พี่อ้นก็นั่งลงที่เก้าอี้ ผมกระโดดขึ้นเตียง
"พี่อ้น ทำไมเงียบๆ"
"เปล่าไม่มีอะไร"
"มีอะไรก็บอกน้องภูได้นะ"
"ครับ"
"คุณย่าอ่ะ ไม่เคยคิดว่าพี่อ้นเป็นคนอื่นหรอกนะ อย่าคิดมาก คิดเรื่องนี้ดีกว่าน้องภูมีเรื่องจะเล่า"
"เรื่องอะไรหรอ"
"ก็ไอ้พี่น้องนรกนั้นน่ะสิ"
"ทำไม"
"ไอ้คนชื่อนัทอ่ะมันบอกว่าชอบน้องภูที่หน้าห้องน้ำจะขอเบอร์แต่น้องภูไม่ให้ มันลากน้องภูเข้าห้องน้ำ พอดีไอ้พี่น๊อตมันมาเห็นมันเลยช่วยน้องภูไว้"
"เห้ย มันกล้ามาทำแบบนี้ในบ้านเราเนี่ยนะ"
"นั้นเด่ น้องภูเลยชิ่งขึ้นมาข้างบนเนี่ย หน้าตาแม่งโคตจะหื่น"
"อยู่ให้ห่างไว้เลยคนแบบเนี่ยอันตราย"
"นั้นสิ คนอะไรแม่งจิตใจป่วยชิปเป้ง เห็นแล้วอยากมีเรื่อง"
"เอาให้หายก่อนดีไหม "
"หายแล้ว"
"ทานยาเถอะ เดี๋ยวพี่พีทขึ้นมายังไม่ได้ทานจะซวยกันหมดนี้"
"นั้นสินะ ฮ่าๆๆๆ บอสพักนี้ยิ่งดุๆอยู่ พี่อ้นว่าม๊ะ"
"มั้ง"
ผมกับพี่อ้นก้ฯ่งคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้เรื่อยเปื่อย เสียงรถออกจากบ้านไปแล้ว ก็แสดงว่าแขกไปแล้ว
ผมสองคนเลยวิ่งลงไปข้างล่าง อย่างว่องไว
"วิ่งอีกแล้วววว เดี๋ยวเถอะ"
"น้องภูบอกพี่อ้นแล้วก็ไม่เชื่อ ว่าอย่าวิ่งอย่าวิ่ง"
"ห๊า"
"เราน่ะตัวดี แล้วนี่วิ่งลงมาทำไม ไม่สบายไม่ใช่หรอ"
"มันเป็นการแสดงครับคุณย่า น้องภูแค่ไม่อยากเห็นหน้าไอ้สองพี่น้องนั้นก็เท่าานั้นเอง"
"ทำไมละลูก"
"ก็สายตามันสิครับ เห็นเเล้วจะอ้วก"
"เอ...เรานิ อคติกับพี่เขา"
"พีทก็ไม่ชอบครับ"
"ไม่ชอบหรือว่าหึงน้องจ้ะ" คุณย่าถามพี่พีทด้วยรอยยิ้ม
"หึง" ฮ่าๆๆๆ ตอบได้ชัดเจนมากๆ พวกเราช่วยกันเก็บจานล้างโดนมีคุณย่านั่งดู
"เมื่อก่อนตอนย่าสาวๆนะ ก็หึงคุณปู้เขาแบบนี้แหละ คุณปู่เขาหล่อ สาวๆมาเสนตัวให้ถึงบ้าน แต่คุรปู่เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้ แต่ย่าก็อดหึงไม่ได้"
"แล้วคุณปู่หึงคุณย่าบ้างไหมอ่ะครับ"
"หึงสิ สาวๆย่าก็สวยไม่ใช่เล่นนะ ฮ่าๆๆๆ"
"ตอนนี้ยังสวยขนาดนี้ สาวๆคงมีตำแหน่งการันตีแน่ๆน้องภูว่า"
"ไม่ถึงขนาดนั้น แต่ก็มีคนมาจีบมาชอบแต่พอแต่งงานแล้วก็ไม่มี คนสมัยก่อนไม่เหมือนสมัยนี้ ถ้าเขารู้ว่ามีลูกมีเมียแล้วเขาจะไม่ยุ่ง แต่คนสมัยนี้ต่อให้มีลูกมี

เมียก็ยังจะยุ่ง ไม่ไหวๆ นสมัยนี้ไม่ค่อยกลัวบากกลัวกรรมเท่าไร"
"คุณย่าไปพักเถอะครับ เดี๋ยวพวกเราจัดการเอง"
"ฝากด้วยนะลูก ย่าขอไปอาบน้ำก่อน"
"ครับ"
"น้องภูมีคำถามจะถามทุกคน"
"อะไร"
"ผู้ชายแบบไหน ที่มีความต้องการสูง"
"แบบบุ้ง" พี่พีทมันตอบ
"เห้ยจริงดิ พี่บุ้งความต้องการสูงหรอ สงสัยพี่อ้นจะงานหนัก"
"โห่ พี่พีท ไมโยนกันงี้ บุ้งว่าแบบพี่พีทมากกว่า"
"พี่อ้นว่าไง"
"ไม่รู้เฉลยเถอะ"
"ผู้ชายเตี้ยไง ฮ่าๆๆๆๆ  ผู้ชายเตี้ยก็เลยต้องงการสูง ฮ่าๆๆ"
แล้วเราสี่คนก็เล่นทายปัญหากัน จนล้างจานเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอนห้องใครห้องมัน
ผมเดินเข้ามาในห้องพี่พีทก็เดินตามเข้ามาแล้วก็ดึงผมไปนั่งตักที่ปลายเตียง
"เช็ดตัวก็พอมั้งไม่ต้องอาบน้ำหรอก"
"อาบๆ อาบได้แล้ว"
"งั้นไมต้องสระผม แล้วก็ไม่ต้องอาบนานด้วย ป่ะ เดี๋ยวพี่อาบให้"
แล้วพี่พีทก็พาผมเข้าห้องน้ำไป แล้วก็อาบน้ำให้ แล้วก็พาผมมาเช็ดตัว
แล้วก็หาเสื้อผ้าใส่ให้ แล้วพี่พีทก็ให้ทานยาก่อนนอน แล้วก็พาผมมานอน
พี่พีทเดินไปปิดไฟ แล้วตัวเองก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ผมก็นอนรอไปเรื่อยๆอ่ะ
จนเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่ไรก็ไม่รุ้.................แต่รู้ว่าหลับในอ้อมกอด
สวัสดีครับบบบบ

ตอนนี้ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไรนะครับ โทษที
พอดีวันนี้พิมพ์ไปง่วงไป ฮ่าๆๆๆ สมองมันเลยไม่ค่อยเเล่นเท่าไร
หวานๆมาหลายตอนแล้วเนอะ เดี๋ยวหาเรื่องงานเข้าให้น้องภูบ้างดีกว่า

ขอบคุณทุกคำติชม ทุกแรงใจ

ขอบคุณทุกคนมากครับ

รักนะ

ยามเจ็บไข้ ไม่ให้ไกล จากสายตา
คอยหายา คอยดูแล ไม่แปรผัน
อยู่ข้างกาย ไม่หนีหาย ไปจากกัน
อยู่ทุกวัน อยู่เคียงคู่ รักผู้เดียว

คนรักกัน เห็นใจกัน ก็ยามไข้
รักหรือไม่ วัดได้ จากตรงนี้
เมื่อยามสุข กอดคอกัน วันดีดี
ยามภัยมี ก็สนุก ร่วมทุกข์กัน