หัวข้อ: [เรื่องสั้น] สตอล์กเกอร์ที่รัก - ตอนพิเศษ 1 จบแล่ะ (หน้า 4)

[yogurtjung]

ในที่สุดก็จบแบบ

แฮบปี้ ปี้ ปี้ ปี้ ~

น่ารักทั้ง 2 คนเลยค่ะ อิจฉานะเนี่ย 55

[POPEA]

อั๊ยยะ !
ท่านประธานนี่น่ารักจริงอะไรจริง
แอบมียั่วเล็กน้อย

[makone]

ประธานน่ารักอ่ะ ช๊อบชอบ อยากให้มีตอนต่ออีกนิดนึงอ่ะ

[pita]

น่ารักดี ขอรับ

[pidoma2009]

 


 

[puchi]

ท่านประธานน่ารักดีจังเลย

ขอบคุณมากจ้า

[indices]

เนื้อเรื่อง สั้น กระฉับ มาก ๆ ยังไงอยากให้มีตอนพิเศษ ๆ บ้าง จัง

ชอบท่านประธาน ดู ใสซื่อ น่ารักดี ....

 

[natalee22]

ประธานน่ารักอ่ะ มีแอบดงแอบดู ส่งของ แถมจิ๊กของธีอีก น่ารักๆๆๆๆๆ

[Pippin_Fujoshi]

...ที่แท้คุณประธานก็เป็นสตอลเกอร์หรอกรึ
อะไรมันจะรักจะหลงขนาดนั้นนนน
ธีก็... ชื่อยังไม่ทันถาม เอ็งซั่มเขาแล้วเรอะ!!

เสียดายที่เป็นเรื่องสั้น อยากให้ต่อยาวๆ
เรื่องนี้สนุกมากค่ะ

ประธานน่ารักมากกก มียั่วด้วย >,,<

[butajang]

ขอบคุณนะคะ อ่านจบเเล้วสนุกดีค่ะ คล้ายๆกับเรื่องอะไรซักเรื่องตรงตอนที่เเอบเก็บของเค้าอะ ท่านประธานน่ะ  เเต่ชอบนะคะ ไม่ชอบมาม่าเหมือนกันมันปวดใจ รอเรื่องสั้นต่อไปนะคะ  บวกให้เเล้วนะคะ

[kisz]

ไว้แต่งมาอีกนะคะ ^^

[tokun]

ฮ่าๆๆๆ มาไวเคลมไว

ไม่ต้องคิดมาก น่ารัก กรุบกริบๆดีค่ะ

ชอบๆ ขอบคุณค่ะ

[fillgoto]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กร น่ารักมาก
เอ่ แต่เรียกว่าประธานดีกว่า ไอ้อารมณ์ ? กว่าตั้งเยอะ
ธีก็เนอะ ขี้แกล้งเหมือนกันนะเรา แต่อย่างว่า ถ้ามัวแต่อายกันไปอายกันมา ก็แห้วกินพอดี ...
ประธานน่ารักอ่ะ !!! อายุมากกว่าเมธี แต่ไหง๊แอ๊บแบ๊วอย่างนั้น โอ้ยยยยยยยยยยยย
อ่านแล้วเลือดจะพุ่ง
แถมยั่วเก่งซะด้วยนะ คนสวยคนนี้ ><!

[kamikame]

ท่านประธานน่ารักได้อีกนะเนี่ย 
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟ

[nongbear]

กากมากค่ะธีไม่รู้ชื่อประธาน 555

[indyska]

ชอบอ่ะ +น้า

[entirom]

ไม่จำเป็นต้องพึ่งยาก็ได้มั่งนั้น

[sang som]

น่ารักอ่ะ

[tender]

น่ารักมาก~
เข้ากันมาก~ คนหนึ่งสตอกเกอร์ คนหนึ่งซาดิส 5555

[Number1_90]

ประธานเเอบเซ็กซี่เเต่พองาม

น่ารักอ่ะ

[TinyB]

หน้าผมตอนนี้ เป็นแบบนี้เลยครับ 

[ka~O]

(ตอนพิเศษ) สตอล์กเกอร์ยังไงก็เป็นสตอล์กเกอร์วันยังค่ำ


ส่วนของธี


หลังจากวันนั้นมาเป็นยังไงหรอครับ ที่จริงผมไม่ค่อยจะอยากเล่านะแบบว่าแอบหวงนิดนึง
มีหลายคนบอกว่าแฟนผมน่ารัก โฮ้ย อย่ามารักเลยครับแค่นี้ผมก็ปวดหัวจะแย่แล้ว
ตั้งแต่วันนั้น (คุณก็น่าจะรู้ว่าวันไหน)
ที่รักของผมออร่ากระจายเลยครับ ชนิดที่ว่าแว่นหนาๆกับผมเรียบเป็นเป็ดโดนน้ำมันขวางเสน่ห์ไม่อยู่กันเลยทีเดียว
ผมก็ทั้งคอยกันคอยประกบ แต่ที่รู้ๆครับว่าเราค่อนข้างจะห่างกัน ถึงจะทำงานที่เดียวกันแต่ตัวก็ไม่ได้ติดกัน 24 ชม.
เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกันจริงๆ ก็หลังเลิกงานนั่นแหล่ะครับ
ซึ่งผมไม่มีทางรู้เลยว่าระหว่างเวลางานคนของผมทำอะไร อยู่ที่ไหน โดนใครจีบหรือเปล่า
แต่ไม่เป็นไรครับ ผมจะชดเชยเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันด้วยอ้อมกอดแบบแนบแน่นทุกคืนๆ เอง
(อะไรนะ ใครว่าผมมักมาก ผมแค่นอนกอดเขาเฉยๆ พวกคุณคิดอะไรกันอยู่)

แต่พักหลังมานี้มีอะไรแปลกๆครับ เขาดูเหมือนจะปิดบังอะไรผมอยู่
เขาชอบทำตัวแปลกๆหลังเลิกงาน ปกติเราจะกลับบ้านพร้อมกัน แต่พักหลังเขามักขอกลับก่อน
กลับมาก็ชอบหมกตัวอยู่ในห้องทำงาน (ผมลืมบอกคุณไปรึเปล่าว่าผมย้ายมาอยู่ที่คอนโดประธานเรียบร้อยแล้ว)
แถมห้ามผมเข้าไปด้วย ไม่รู้มีความลับอะไรนักหนา
การอยู่ด้วยกันถึงจะรักกันแค่ไหนแต่ก็ต้องเหลือพื้นที่ส่วนตัวไว้บ้าง อันนี้ผมเข้าใจดีครับ
แต่ไอ้พื้นที่ส่วนตัวลึกลับของท่านประธานมันทำให้ต่อมอยากรู้ของผมกระตุกยิกๆ
ช่วงข้าวใหม่ปลามันนะครับ ตอนที่อยู่ด้วยกันผมก็อยากจะอ้อนบ้างอะไรบ้าง
เวลาที่น้อยอยู่แล้วโดนไอ่ห้องทำงานบ้านั่นแย่งไปอีก (ฮึม แฮ่ กรอดดดดด -*-)
และสำคัญสุด ตอนกลางคืนประธานหลับเป็นตายเลยครับ ผมจะทำอะไรได้นอกจากนอนตะกายหัวเตียงแกรกๆ (-*--)
ไม่เป็นไรครับวันนี้ผมต้องรู้ให้ได้ว่าอาการแปลกๆทั้งหมดของประธานมันคืออะไร
จะซ่อนชู้ไว้ในห้องทำงานที่คอนโดหรือเปล่า (อันนี้เริ่มฟุ้งซ่าน) ผมต้องยุติภาวะเสี่ยงต่อชีวิตคู่นี้ให้ได้

แผนก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่ผมต้องเตรียมการอะไรนิดหน่อย อันนี้ต้องยกความดีความชอบให้งานช่วงนี้ของผม
ช่วงนี้ผมต้องออกพบลูกค้าบ่อยครับ ครั้งละหลายๆชั่วโมง ครึ่งวันก็บ่อย ผมเลยมีเวลาแอบแว๊บไปทำอะไรบางอย่าง
ที่จริงมันก็ไม่ใช่ความลับหรอกครับ แค่แอบเอาช่างไปปั๊มลูกกุญแจห้องบางห้างที่คอนโดเท่านั้นเอง
เสร็จแล้วผมก็เนียนเข้าบริษัท อ้างว่ารถติด รอลูกค้าทำธุระอะไรไปตามเรื่อง
แต่ตอนเย็นสิยากกว่า ผมต้องทำยังไงก็ได้ให้ได้กลับบ้านก่อนประธาน
โธ่พนักงานต๊อกต๋อยที่ต้องตอกบัตรเข้าออกงานกับประธานที่จะไปที่ไหนเวลาใดก็ได้ ใครได้เปรียบกว่ากันล่ะครับ
ผมคงต้องยอมโดดงาน บัตรเย็นไม่ต้องตอกมันล่ะ เสี่ยงหน่อยก็ยอม  (แอบเสียวเหมือนกัน ถ้าโดนไล่ออกนี่แย่เลยนะครับ)
ผมทำตัวเนียนสุดฤทธิ์ เอากุญแจคอนโดหย่อนใส่กระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ต ส่วนกระเป๋าสัมภาระก็ทิ้งไว้ที่ออฟฟิต
พอออกไปพบลูกค้าตอนบ่ายเสร็จผมก็ชิ่งกลับคอนโดทันที
ถึงคอนโดก่อนเวลาเลิกงานชั่วโมงกว่าๆ หวานหมู มีเวลาสำรวจอะไรเยอะแยะ
ผมซ่อนรองเท้ากับแฟ้มเสนองานที่เอาไปเสนอลูกค้าช่วงบ่ายเอาไว้ เขากลับมาจะได้ไม่รู้ว่าผมกลับมาคอนโดก่อน
หัวใจผมเต้นตึกตักตอนที่ไขกุญแจ ผมผลักประตูห้องทำงานเข้าไป แอบคิดไปต่างๆนาๆ ฟุ้งซ่านอีกแล้ว
สิ่งที่อยู่ข้างในห่างไกลจากจินตนาการของผมลิบ
ห้องทำงานที่น่าจะมีแค่โต๊ะทำงานและตู้เก็บเอกสารกลับเต็มไปด้วยสิ่งที่น่าพิศวง

ที่น่าตกในที่สุดในห้องคงจะเป็นรูปภาพตัวผมขนาดใหญ่ๆที่ติดไว้เต็มพื้นที่ผนัง
เอิ่ม ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกของไอดอลที่มีคนชื่นชอบจนคลั่งไคล้เล็กๆน้อยๆ
โต๊ะทำงานน่ะมีครับแต่มันกลับวางจอมอนิเตอร์ขนาดยักษ์ไว้จนเต็มพื้นที่
ข้างๆ มีชั้นวางของเล็กๆ ถ้าจำไม่ผิดสิ่งของที่อยู่บนนั้นมันคุ้นตาแทบทั้งนั้น
ผมตรงเข้าไปสำรวจในทันที เอ่อ นี่มันของๆผมทั้งชั้นเลยนี่หน่า
ทั้งแก้วกาแฟ ช้อนกาแฟ แปลงสีฟัน แก้วใส่ดินสอ เศษยางลบก้อนน้อย
และภาพสเก็ตของผม มันถูกใส่แฟ้มไว้ชั้นล่างสุด ไอ่ที่ประธานตามสตอล์กเกอร์ผมผมรู้แล้ว
แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะเอาของที่แอบจิ๊กมาจากผมมาเก็บเป็นคอลเล็กชั่นสะสมแบบนี้
แล้วนั่นอะไร ด้านหลังของโต๊ะทำงานมีตู้เก็บเอกสารขนาดใหญ่
ลักษณะมันก็เหมือนตู้เก็บเอกสารทั่วไป แต่สิ่งของที่บรรจุเต็มทั้งตู้นั่นดูยังไงมันก็ไม่ใช่แฟ้มเอกสาร
ผมหยิบออกมาดู มันเป็นกล่องที่บรรจุแผ่นซีดีปริ้นโกสีขาวไม่ปรากฎโลโก้อะไรสักอย่างบนแผ่น
คงเป็นแผ่นที่ไร้ทขึ้นมาเอง บนแผ่นเขียนเพียงวันที่ไว้เท่านั้น
ตั้งแต่ชั้นบนยังชั้นล่างของชั้นผมค้นดูก็เจอแต่แผ่นลักษณะเดียวกัน เป็นแผ่นซีดีที่เขียนวันที่และจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ
อ่า ต่อมสงสัยทำงานอีกแล้ว อะไรมันอยู่ข้างในน้า
เอ๊ะ แล้วนี่ผมทำอะไร ทำไมอยู่ๆ เครื่องคอมพิวเตอร์มันก็ติดล่ะ (เอ็งเปิดเองไม่ใช่หรอวะ ทำแบ๊วไปได้)
ไหนๆก็เปิดแล้วเนอะ ลองดูอะไรสักหน่อยดีกว่า อิอิ
ผมจัดแจงจะยัดแผ่นซีดีเข้าเครื่องแต่บนจานป้อนแผ่นกลับมีแผ่นซีดีค้างอยู่แผ่นหนึ่ง บนแผ่นเขียนวันที่เมื่อวานไว้
ประธานคงดูแผ่นนี้ค้างไว้ตอนเมื่อเย็นวานสินะ
ผมเปลี่ยนใจเอาแผ่นที่ถือมาไปเก็บบนชั้นเหมือนเดิมแล้วผลักแผ่นที่ค้างอยู่เข้าเครื่องดังเก่า
ภาพวิดีโอบนจอภาพขนาดยักษ์เป็นภาพที่ถูกถ่ายจากมุมสูงเหมือนถูกถ่ายด้วยกล้องวงจรปิด
ผมจำหน้าคนในวิดีโอได้ดีครับ ก็มันผมนี่หน่า
มุมกล้องเก็บภาพโต๊ะทำงานของผมทั้งหมด มันถ่ายทุกอิริยาบทของผม
ทั้งตอนที่ผมทำหน้านิ่วเพราะคิดงานไม่ออก หรือแม้กระทั่งตอนแอบอู้
ให้ตาย ดีนะที่ผมไม่แอบเกาตูด -*-
โอเคครับ นี่ประธานยังไม่เลิกสตอล์กเกอร์ผมสินะ งั้นซีดีมหาศาลในตู้ข้างหลังผมนี่ก็ โอย ทำตัวน่ารักอีกแล้ว
กลับมาจะฟัดให้หนำใจ โทษฐานมีผมอยู่กับตัวแล้วยังจะตามสตอล์กเกอร์อีก
ไม่ไหวๆ แฟนผมคนนี้ ทั้งๆที่ผมก็เป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจแล้วแท้ๆ
จะถ่ายหรือจะทำอะไรก็น่าจะบอกกัน จะได้โพสท่าให้ถูกใจไปเลย
เอาท่าเอ็กซ์ขนาดไหนก็ได้นะที่รัก ดีกว่าแอบถ่ายตั้งเยอะ

เสียงดังแกร๊กที่หน้าประตูทางเข้า
ถึงจะไม่ดังมากแต่ก็ทำให้ผมรู้ตัว รีบปิดคอมพิวเตอร์ และลบร่องรอยทุกอย่างเหมือนกับผมไม่เคยเข้ามา
ประตูก็ล็อกไว้ดังเดิม แต่ตอนนี้ผมจะไปอยู่ที่ไหนดีล่ะ

นั่นไง ม่านสีเข้มที่ทิ้งตัวอยู่มุมห้อง ผมเข้าไปแอบทันที แล้วร่างคุ้นตาก็เดินเข้ามาในห้อง
สตอล์กเกอร์ที่รักของผมนั่นเอง เขาดูผ่อนคลายกว่าตอนที่อยู่กับผมซะอีก
ร่างบางค่อยๆถอดเสื้อนอกออกเหลือแต่เชิตสีขาว
เน็คไทรัดแน่นก็ถูกคลายออกพร้อมกับปลดกระดุมลงจนถึงราวอก เซ็กซี่เป็นบ้าเลย
เฮ้ยเดี๋ยวผมนึกว่า เขาจะหยุดแค่ถอดชายเสื้อออกจากนอกกางเกง
แต่นี่เขากลับรูดกางเกงลงไปกองกับพื้น ตอนนี้ตัวของเขาจึงเหลือเพียงเสื้อเชิตสีขาวกับกกน.สีเดียวกัน
ผมพยายามอดใจไม่กระโจนไปที่ร่างแสนยั่วยวนนั่น
เดี๋ยวก่อน ผมต้องรู้ก่อนว่าเขาเข้ามาทำอะไรในห้องนี้ทุกวัน
ประธานเดินตรงไปที่เครื่องคอมพิวเตอร์ แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะนุ่มด้านหน้าจอมอนิเตอร์
นิ้วเรียวกดเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์สายตาหวานจับจ้องอยู่ที่หน้าจอ

ประธานเปลี่ยนแผ่นซีดีในเครื่องด้วยแผ่นซีดีที่เขาหยิบออกมาจากกระเป๋า
ภาพบนหน้าจอผมจำได้ดี ก็มันเพิ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงนี่ครับ มันคงเป็นซีดีของวันนี้
เก็บทุกช็อตได้ชัดเจนเหมือนเดิม  มือเรียวนั้นค่อยๆเลื่อนลงต่ำ เฮ้จะทำอะไร
มุมที่ผมแอบอยู่เห็นอะไรไม่มากครับ แต่ก็พอรู้ว่าเสียงกระเซ่าที่ออกมานั้นมันคืออะไร
ประธานช่วยตัวเองไปดูภาพของผมไป เอ่อ จะยั่วให้ตายเลยใช่มั้ย ทำไมไม่ทำกับโผ้มมมมมมมม
ไอ่วิดีโอนี่มันดีกว่าผมตรงไหนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!

เสียงนั้นกระชั้นขึ้น มันหวาบหวามขึ้นจนถึงขีดสุด แล้วร่างบางก็กระตุกถี่
นั่นมันหน้าที่ผม คุณจะเสร็จโดยไม่มีผมไม่ได้ (ไอ่นี่เผด็จการแฮะ - คนเขียน)
ประธานไม่ได้หยุดแค่นั้น ผมกลั้นใจเมื่อเห็นประธานหยิบดินสอที่ชั้นวางข้างๆขึ้นมา มันคือดินสอแท่งโปรดของผม!!!!
แทบจะหยุดหายใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ลิ้นบางค่อยๆแลบเลียไปทั่วแท่งดินสอ โอ๊กกกกกกกกกกก เลือดกำเดาจะไหล
ร่างบางยกตัวขึ้นจนผมเห็น เห็น ......... จะว่าอะไรมั้ยถ้าผมจะหยุดเล่าแล้วพวกคุณๆไปจิ้นต่อกันเอง........................
.....................
..............
..........
.....
...
..
.

อะไร ไม่ได้หรอ เฮ้ย นี่เมียผมนะ ผมหวงอ่ะ
อะไรนะ ถ้าไม่เล่าคนเขียนจะเปลี่ยนพระเอกหรอ ได้ไง
เรื่องนี้มันจบแล้วไม่ใช่หรอ เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เดี๋ยว ....... -*-
เล่าต่อก็ได้วะ

ประทานยกตัวขึ้นจงผมเห็นช่องทางสีชมพูที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำของตัวเอง ดวงตาหรี่ปรือด้วยอารมณ์หันมามองด้านหลัง
อ๊ากกกกกกกกกก อย่าทำอย่างนั้าน
มือบางค่อยๆดันดินสอแท่งนั้นเข้าไปที่ช่องทาง เสียงหวานเริ่มครางกระเซ่าอีกครั้ง ผมทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
ผมกระโจนออกจากที่ซ่อน
ร่างบางดูตกใจมากเมื่อเห็นผม เขาปล่อยมือจากแท่งดินสอ ผมไม่สนใจตรงไปมอบจูบร้อนแรงให้ทันที
ร่างที่ยกตัวอยู่บนเกาอี้นวม ซวนซบอยู่กับอกของผม ประธานหอบหายใจถี่เมื่อผมปล่อยให้ปากนั้นเป็นอิสระ
แต่ผมก็ไม่เว้นช่วงให้เขาหายใจนานนัก ผมกดดินสอเจ้าปัญหานั้นให้จมลึกกว่าเดิม พร้อมกับหมุนคว้าง
" อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!! " ประธานบิดตัวต่อต้านทันที
ผมจุมพิศที่กระหม่อมชื้นเหงื่ออย่างปลอบประโลม มือก็ยังไม่หยุดหมุนดินสอ แถมยังดึงมันเข้าออกอย่างเร็วและกดย้ำที่จุดๆนั้น
"อ๊า โอ๊วววววววววว อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา" ประธานบิดร่างทุรนทุรายด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจนถึงขีดสุด แต่ผมยังไม่ยอมหรอก
ผมดึงแท่งดินสอนั้นออกในทันที มันยากนิดหน่อย เพราะเหมือนช่องทางนั้นจะรัดแท่งดินสอแน่นอย่างเสียดาย
"อะ ย๊ะ อย่าแกล้งกันสิ" เสียงหวานตัดพ้อด้วยเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อแท่งดินสอนั้นหลุดออกมาทั้งหมด
"ผมเพิ่งรู้นะครับ ว่าที่รักใช้ดินสอของผมทำแบบนี้" ผมเน้นคำว่าแบบนี้แล้วใช้สายตาโลมเลียไปทั่วร่างเกือบเปลือย
ร่างที่แดงอยู่แล้วด้วยแรงอารมณ์เหมือนจะแดงขึ้นไปอีก
หน้าหวานนั้นก้มหงุดหลบสายตาในทันที
"ทำยังงี้ผมโกรธรู้มั้ยหึ๊" ผมช้อนใบหน้าแดงกล่ำขึ้นมาสบตา
"ชะ ชั้น" เหมือนเด็กที่ถูกจับได้ตอนแอบกินขนม
"หืม ว่าไงครับ" ผมถามย้ำพลางมองเข้าไปในสายตาหวานฉ่ำ
"ชั้นแค่ "
"แค่อะไรครับ" เหมือนจะไม่ยอมเปิดปาก ผมก็เลยแกล้งกระตุ้นร่างนั้นอีกครั้ง
ผมกอบกุมแก่นกายของร่างในอ้อมแขน ค่อยๆกดย้ำที่ส่วนหัวแล้วรูดรั้นไปจนถึงโคน
"อาาาาห์ " ผมฟังเสียงคลางนั้นอย่างถูกใจ ดี ปลุกปั่นให้มากขึ้นอีก ให้เสียวจนทนไม่ได้ ผมอยากรู้นักว่าเขายังจะยังไม่ยอมพูดอยู่มั้ย
จนร่างนั้นเริ่มทนไม่ได้ ผมจึงหยุดมือ เปลี่ยนการสาวแบบถึงใจเป็นกดรัดนิ่งตรงโคน
ประธานครางอื้ออย่างขัดใจ ดูทรมานที่ไม่ได้ปลดปล่อย
"ว่าไงครับทำแบบนี้ทำไม"
ประธานหอบจนตัวโยน ลมหายใจก็ติดขัด ผมชักสงสารแล้วนะ (สงสารตัวเองด้วยมันปวดไปหมดแล้ว55+)
"ชะ ชั้นแค่อาย" เสียงนั้นแผ่วเบาเหมือนจะถูกกลบด้วยเสียงเต้นของหัวใจ
"อาย? อายที่จะรักกับผมน่ะหรอครับ แต่กลับมาแอบทำคนเดียวแบบนี้ คุณเห็นแก่ตัวอยู่รู้มั้ย" ผมพูดพลางฟัดแก้มนิ่ม
"ชั้นขอโทษ จะให้ชั้นทำไง" หางเสียงเริ่มสูงนิดๆ
"คุณก็แค่บอกผมว่าคุณอยากไง" ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ ประธานทำตาโตอย่างโกรธๆ แล้วทุบปั๊กมาที่อก
"ล้อเล่นครับ ผมรับประกันว่าคุณไม่ทันร้องขอแน่ๆ รู้มั้ยที่รัก หลายวันมานี่ผมเก็บกดขนาดไหน"
ผมยืนยันคำพูดด้วยการบดแก่นกายที่ขยายตัวจนแน่นกางเกงกับก้นนิ่ม
.
.
.
.
ตัดฉับ ไปอ่านต่อจากพาสประธานล่ะกันค่ะ
เดี๋ยวจะหาว่าคนเขียนไม่เขียนส่วนของประธานมั่งเลย

Ps. ขอบคุณที่อ่านค่ะ

[yunjae123]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ท่านประธานทำเยี่ยงนี้ได้อย่างไร
แอบมาช่วยตัวเองแล้วยังใช้ดินสออีก
ธีก็สุดๆๆๆๆ
แอบตามมาดูจนเจอของดี ><~~~~
รออ่านพาสประธษนบ้าง อิอิ

[koikoi]

แหมเค้าอาย
รออ่านพาทประธานนะ

[nongrak]

ท่านประธานทำไมทำอย่างนี้ ตัวจริงก็อยู่นะ

[myall]

ประธานเป็นสตอร์กเกอร์ที่น่ารักมากค่ะ อิอิ
แหมๆ ปล่อยให้พ่อพระเอกสงสัยอยู่ตั้งนาน ที่แท้อายนี่เอง
ดีใจจังมาต่อตอนพิเศษด้วย จะรออ่านพาร์ทประธานนะคะ

[EunSung87]

ท่านประธานยังไม่เลิกอาชีพนี้อีกหรอ
แต่อาชีพนี้ประธานก็น่ารัก

[Oilsaoo]

ท่านประธานอ่ะน่ารักได้อีก
รอพาร์ทท่านประธานค่ะ

[pp4]

ค้างเบาๆ.........

[animations]

 

น่ารักอ่ะ ชอบบบบจัง