ตอนที่ 7 สาวเกาหลี“เฮ้ย จะลุกดีๆ หรือจะให้กูถีบลง?”
“กูตื่นแล้วเอี้ย!”
ผมรีบลุกขึ้นมาทันที ไอ้บ้านี่มันเตรียมยกเท้าขึ้นมาถีบกูแล้วนี่หว่า มึงจะถามทำไมวะ? ไม่ถีบกูเลยล่ะ เวร!! ผมกระโดดลงมาจากเตียงมองไอ้โซโล่ที่เปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังกายแล้วครับ เป็นเสื้อกล้ามเทาและกางเกงวอร์มสีขาว
“ให้เวลาห้านาที กูจะรอที่หน้าบ้าน”
“เออๆ”ผมพยักหน้ารัวๆ แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ผมแปรงฟันแล้วล้างหน้าในหนึ่งนาที ก่อนจะรีบวิ่งมาข้างล่าง ไปเอาขวดน้ำและผ้าขนหนูสำหรับเช็ดเหงื่อที่เตรียมไว้เป็นอย่างดีสำหรับไอ้คุณชาย แล้วผมก็ออกมายืนรายงานตัวกับมันที่ยืนทำตัวเป็นรูปปั้นอยู่หน้าบ้าน
“ตามมา”มันพูดแค่นั้นก็ออกตัววิ่งไปทันที หว่า! ตอนนี้มันก็มืดระรัวๆ ครับ อากาศเย็นสบายดี ผมเพิ่งรู้ว่าอากาศตอนเช้าตรู่มันเป็นแบบนี้นี่เอง ผมไม่เคยตื่นเช้าเกินแปดโมงนี่หว่า! ร่างสูงข้างหน้าวิ่งในระดับความเร็วปานกลางไปเรื่อยๆ ผมก็วิ่งกระหอบกระหืดตามมันไป
มันจะวิ่งรอบหมู่บ้านจัดสรรเลยเหรอวะ!? ผมหยุดวิ่งแอบเหนื่อยหอบเล็กน้อย เวร! สงสัยกูจะแก่แล้วเลยเหนื่อยง่ายแบบนี้ ปกติผมค่อนข้างฟิตนะครับ เพราะออกกำลังกายบ่อยแต่เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยแล้วกลับไม่ได้ออกกำลังกายเลย ร่างกายมันเลยขี้เกียจแบบนี้ มิน่าแรงมันถึงไม่รุนแรงเท่าเดิม ปกติผมถีบใครก็จะกระเด็นแทบจะลุกไม่ไหวแต่ไอ้โซโล่แมร่งลุกขึ้นมาหน้าตาเฉย! สงสัยผมจะต้องฟิตสักหน่อยแล้ว!!
“...หึ อ่อน”
โอ้~!!! มึงจะวิ่งต่อไปไม่หยุดมาดู กูก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ฟาย!!! หยุดวิ่งแล้วทำหน้าหยามกันถึงแก่นแบบนั้นน่ะน่ากระทืบที่สุด! ผมออกตัววิ่งตามไปเมื่อไอ้คุณชายเริ่มวิ่งต่อ กูน่ะทั้งถือผ้าถือน้ำให้มึงมันก็ต้องเหนื่อยกว่าอยู่แล้ว! ผมวิ่งตามมันไปติดๆ แล้วเริ่มสังเกตเห็นผู้คนที่วิ่งสวนกันมา
หมู่บ้านนี้ทำไมคนชอบออกกำลังกายจังวะ?
เป็นหมู่บ้านตัวอย่างโครงการออกกำลังกายแห่งชาติหรือไงกัน!? ผมวิ่งไปนานไอ้คุณชายก็วิ่งเข้าสวนสาธารณสุข โอ๊ะ มันมีอยู่จริงๆ ด้วยแฮะ ผมคิดไว้แล้วว่ามันต้องมี ออกจะไฮโซขนาดนี่หว่า! ผมวิ่งไปแทบจะหันคอเลี้ยวกลับหลัง โอ้แม่เจ้า! สาวสวยคนนั้นคือจะมาเอ็กซ์แท้หนอ!?
ผมหันกลับมาจะวิ่งต่อแต่ก็หยุดชะงักเพราะกลุ่มสาวๆ ที่น่ารักสุดๆ วิ่งสวนมาพร้อมกับยิ้มให้กับผม ไอ้ผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไหนคนส่งยิ้มมาก็ยิ้มกลับโดยอัตโนมัติ โหหหห~!! หมู่บ้านนี้โคตรแจ่มเลยว่ะ! นี่สินะที่ว่าในโชคร้ายก็มีโชคดีแฝงอยู่!!?
ทำไมสาวๆ หมู่บ้านนี้ตื่นเช้ามาออกกำลังกายกันเยอะจังเลยเนี่ย? ผมวิ่งไปแอบทำหน้าหื่นอย่างแนบเนียน หุๆ อาหารตาเยอะโคตร กางเกงขาสั้นโชว์ขาขาวๆ เสื้อกล้ามวิ่งทีอกกระเพื่อม! หัวใจไอ้พรีสต์จะวาย ถึงชื่อนักบวชแต่สันดานกูไม่นักบวชตามเฟ้ย!!
ผมกับไอ้โซโล่วิ่งรอบสวนกันอยู่นานจนกระทั่งไอ้คุณชายมันหยุดวิ่งแล้วเริ่มวอร์มดาวน์นั้นแหละครับ ผมก็ทำตามมัน หลังจากออกกำลังกายต้องวอร์มดาวน์นะครับ ไม่งั้นจะเป็นเหน็บเป็นตะคิวได้!
ไอ้โซโล่มันก็วอร์มดาวน์ไปเรื่อยของมันไม่สนใจรอบข้างหรอกครับ แล้วมันก็ทำให้ผมรู้ทันทีว่าสิ่งที่ทำให้หมู่บ้านนี้กลายเป็นหมู่บ้านรักออกกำลังยอดเยี่ยมมันมาจากไหน!? สายตาแต่ละคนที่วิ่งผ่านไอ้โซโล่ไปเนี่ยมองตาเหยิ้มเชียว แถมยังวิ่งกันสโลว์สุดๆ เหลียวมองคอแทบจะหันหลัง!!
ผมมองไอ้โซโล่อย่างเซ็งๆ เออ!! มันหล่อ แต่ก็ไม่เห็นว่ามันจะหล่ออะไรมากมาย (กัดฟันพูดสุดๆ) พอวอร์มดาวน์เสร็จมันก็เสยผมที่ปกหน้าขึ้นมองมาที่ผม เท่สาดดดดดเลยมึง!! ผมยื่นน้ำและผ้าซับเหงื่อให้มันอย่างรู้หน้าที่เมื่ออีกฝ่ายแบมือมา
ไอ้โซโล่มันรับไปแล้วเปิดขวดกระดกน้ำดื่ม เสือกกินน้ำล้นมุมปากไหลตามลำคอ เซ็กซี่แสรดดดดๆ เลยวะ!! ถ้ากูเป็นผู้หญิงเนี่ยจะกระโดดเข้ามากรี๊ดจับปล้ำทำผัวแมร่ง! และดูเหมือนพวกที่วิ่งผ่านมาที่คิดแบบผม เพราะพวกนั้นมองไอ้โซโล่ตาโตกลืนน้ำลายดังเอือกๆ แน่ะ!!
ไอ้ตัวต้นเหตุมันโยนขวดน้ำมาให้กับผมแล้วซับเหงื่อของตัวเองต่อ ผมก็เหนื่อยเหมือนกันล่ะ ขอดื่มน้ำก่อนล่ะกัน ผมดื่มเสร็จก็โยนขวดทิ้งถังขยะไปพอหันมาก็สะดุดโหยงเพราะไอ้เวรโซโล่โยนผ้าเช็ดเหงื่อมาปกหัวผมอย่างพอดิบพอดี แหวะ!! เหม็นเหงื่อเฟ้ยไอ้บ้า!! ผมหยิบผ้านั้นออกจากหัวตัวเองอย่างรังเกียจ
“กลับ”มันพูดแค่นั้นแล้วเดินออกไปทันที เออ! ผมรีบเดินตามหลังมันไป สายตาของผมหันกลับไปมองด้านหลัง เห็นขวดน้ำที่โยนใส่ถังขยะกำลังถูกคนฝูงหนึ่งตบตีแย่งกันจะเป็นจะตาย เอ่อ...เป็นภาพที่ผมก็ทึ่งจัด มันจะโซโล่ลิซึ่มเกินไปแล้ว!!
“เฮ้ย ไม่รอนะโว้ย!”มันตะโกนเร่งผมให้เดินตามไปโดยไม่สนใจเหตุการณ์ตรงหน้าที่เริ่มย่ำแย่ขึ้นเรื่อยๆ มันมองภาพนั้นราวกับเป็นภาพปกติชินตา ผมพยักหน้าแล้วเดินไปหามันหน้าเผือกๆ โห พวกคลั่งไอ้โซโล่เนี่ยน่ากลัวจริงวะ!! ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าไอ้โซโล่ควงแขนมากับใคร คนนั้นจะโดนอะไรจากพวกนี้บ้าง?
พอกลับมาถึงบ้านไอ้คุณชายมันก็กลับมาออกกำลังกายอีกครั้ง ผมเนี่ยแทบจะมองมันตาค้าง มึงจะถึกไปไหน!? อุปกรณ์ออกกำลังกายมันก็มีแทบจะเรียกว่าฟิตเนสหย่อมๆ เลยล่ะครับ! ไอ้ถึกนี่ก็ออกกำลังกายอย่างไม่ลืมหูลืมตา ผมเนี่ยวิ่งมาก็ไม่ไหวล่ะ วันนี้ขอบาย!
ร่างของคนตัวสูงยืนขึ้นหลังจากยกดัมเบลเป็นรอบที่ร้อยได้ ผมลองยกดัมเบลนั้นเหมือนกันแทบจะตับหลุดแน่ะ! แต่ไอ้เวรนี่ยกมือตาเฉยมากถึงมากที่สุด เก๊กไปไหนวะ!!? มันเดินมาที่โต๊ะมุมห้องแล้วใส่คาดผมเพื่อไม่ให้ผมเกะกะ จากนั้นก็ถอดเสื้อกล้ามที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ประทานโทษนะครับ ผมไม่ได้หื่นหรือแอบแคะโลมมันแต่อย่างใด แต่กูอิจฉามันมากกกกกกกกก!!! ผมอ้าปากเหวอ แบ่งให้กูบ้างอะไรบ้าง!? ผิวขาวซีดอย่างกับแวมไพร์นั้นดูเปล่งประกายปิ๊งๆ เพราะเหงื่อจับตามตัว ไหล่กว้างกว่าเอวหุ่นที่เรียกว่าตัววี โหหหห~!!! เป๊ะจริงอะไรจริง!!! กล้ามมันก็ไม่ได้เยอะเกินแบบพวกนักเพาะกายแต่หุ่นแบบน่าซบน่าซอกไซ้ กล้ามฟิตเฟิร์มมากเหอะ! หน้าท้องเป็นลอนซิกแพค!! กูอยากได้บ้าง!!?
“อะไรของมึง?”ไอ้โซโล่ที่เดินมานั่งจะออกกำลังต่อ รู้สึกถึงรังสีทิ่มแทงก็หันมาถามผม
“มึงทำอย่างไงถึงหุ่นแบบนี้ได้วะ บอกเคล็ดลับกูหน่อย”
กูจะทำบ้าง!!
“เหอะ ธุระอะไรที่กูจะต้องบอกมึง”
ไอ้ขี้เหนียวววววว!!! กลัวกูจะหุ่นดีกว่ามึงล่ะซี ชิ! กูออกกำลังตามมึงก็ได้โว้ย ให้มันรู้ไปว่ากูทำตามมึงแล้วจะไม่ได้ผล!!?
“ก่อนที่มึงคิดจะออกกำลังกายฟิตหุ่น กูแนะนำให้มึงแดกข้าวให้มากๆ จะดีกว่า”
ขอบคุณที่แนะนำ!!!
“มึงอาบน้ำแล้วทำข้าวเช้าเถอะไป่!”
“เออ!”ผมทำหน้าอารมณ์เสียแล้วเดินออกมาจากห้องฟิตเนสส่วนตัวของไอ้คุณชาย เดินไปห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำ อืม ผมควรจะกลับไปที่บ้านเพื่อเอาเสื้อผ้ามามากกว่านี้นะ เพราะมันจะไม่เหลืออะไรให้ใส่แล้วเนี่ย จะได้ขนของสำคัญๆ มาไว้ด้วย เหอะ! ก็กูหนีไม่ได้แล้วนี่ หนีไปรูปโป๊กูว่อนเน็ตแน่!! ไม่อยากดังข้ามคืนหรอกนะ
ผมอาบน้ำเสร็จก็มาเตรียมอาหารเช้าตามคำสั่งของไอ้คุณชาย นานอยู่เหมือนกันที่ผมเห็นไอ้โซโล่มันเดินออกมาจากห้องออกกำลังกาย สภาพเหงื่อท่วมตัวเดินขึ้นไปห้องตัวเอง ผมวางถ้วยชามที่เตรียมไว้แล้วเดินมาทำอาหารที่ยังไม่เสร็จต่อ เจ้าอาบังมันก็มาเดินคลอเคลียข้างขาผมอย่างออดอ้อน
แน่ะ หิวล่ะสิ!
เมื่อเตรียมทุกอย่างเสร็จผมก็ล้างมือเดินมาอุ้มเจ้าอาบังที่เดินอยู่ใกล้ๆ ผม เดี๋ยวกูจะเอาอาหารให้มึงเอง อาบัง! ผมเดินมาเปิดตู้ จัดแจงถาดอาหารเม็ดให้เจ้าอาบัง มันนอนนิ่งซบอกผม โห~ น่ารักโฮกเลยว่ะ!! ผมวางมันพร้อมกับถาดอาหาร เจ้าอาบังก็รีบเข้ามายัดอาหารของมันใส่ท้องด้วยความไวเหนือแสง!
เห็นแบบนั้นแล้วผมคันไม้คันมืออย่างแกล้งมันขึ้นมาตงิดๆ ผมจับตัวมันลากออกจากถาดอาหาร ไอ้อาบังก็ตะเกียดตะกายไปหาถาดของมันแต่ผมจับมันแล้วกอดรัดเอาไว้ ฮ่า! ตัวนุ่มๆ น่าอาบัง~!! ผมปล่อยมันไปแล้วจับมันดึงมาอีกครั้ง แว๊กกก!!! แกล้งแมวนี่ก็สนุกดีน่ะเนี่ย เจ้าอาบังมองถาดอาหารมันอย่างตาละห้อย
“อย่าแกล้งมัน เดี๋ยวมึงจะโดนกูเอาคืน”
ได้ยินคำนั้นผมก็ปล่อยเจ้าแมวอ้วนปุ๊กสีขาวน่ารักน่าชังตัวนี้ออกไปจากอ้อมแขนก่อนที่เจ้าของมันจะหันมาเล่นงานผมหนักกว่าที่ผมแกล้งมัน ไอ้โซโล่โผล่มายืนหน้าประตูห้องครัวแล้วมันก็เดิน ผมมองตามมันแล้วขมุบขมิบปากล้อเลียนตามหลัง
“เดี๋ยวมึงจะโดนกูเอาคืน ไอ้ขี้เก๊ก!”
ผมเดินออกมาจากห้องครัวแล้วมาตัดข้าวให้กับไอ้เด็กอนุบาลที่ต้องมีพี่เลี้ยงมาตักข้าวให้ ผมวางจานข้าวตรงหน้ามันแล้วถอยหลังมายืนทำหน้าเด๋อด๋าอยู่ข้างหลังมัน ไอ้โซโล่หันมามองผม
“มึงไม่กิน?”
“กินสิวะ”
“แล้วทำไมไม่นั่ง?”
“ให้กินพร้อมมึงเหรอวะ?”
“แล้วมึงจะกินตอนไหนไม่ทราบ?”
“อ้าว! กูจำมาจากหนังช่องหลายสี คนใช้กินหลังเจ้านาย!”
“มานั่งแล้วแดกซะ! มึงต้องไปทำความสะอาดห้องกูอีก อย่าชักช้า”
“เออๆ”ผมเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตัวตรงกันข้ามกับไอ้โซโล่ ตักข้าวให้ตัวเอง ไอ้โซโล่มันก็เริ่มกินของมันเงียบๆ ผมเนี่ยแอบแสยะยิ้มให้กับมัน โห~! อยากให้กูนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนล่ะสิ ไอ้คุณชาย!! ทำเป็นอ้างนั้นอ้างนี้ ถุย! อยากหัวเราะวะ!!!
ผมกับมันนั่งกินไปไม่มีใครพูดอะไรสักคำ จนกระทั่งไอ้โซโล่มันกินเสร็จ หมดไปสองจานเต็มๆ มันก็ลุกเดินออกไปจากโต๊ะ ออกไปนอกบ้าน ผมก็นั่งละเอียดกิน กูต้องกินเยอะๆ เพื่อฟิตหุ่น!!!
เมื่อทานเสร็จผมก็เก็บถ้วยจานมาล้างที่ห้องน้ำ ระหว่างนั้นไอ้โซโล่ก็โผล่หัวเข้ามาในห้อง มันเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องออกไป ผมเช็ดมือแล้วเดินออกไปจากห้องครัวเมื่อทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้ว คนตัวสูงเดินเข้ามาพร้อมกับกระดกเบียร์ใส่ปาก
“ตามมา”
ไอ้โซโล่พาผมมาที่ห้องของมัน อ่า! ผมแอบลุ้นห้องของมันอยู่น่ะเนี่ย หวังว่ามันจะตกแต่งมีสไตล์แบบห้องแขกที่ผมอยู่นะ ไอ้โซโล่มันเปิดประตูห้องแล้วเดินเข้าไป ผมก็เดินลันลาเข้าไปเบิกตากว้างกับดีไซน์ที่โมเดิร์นโทนสีขาวดำ โดนอีกแล้ว!! ของทุกอย่างดูทันสมัยและหรูหรามีราคา ห้องของไอ้โซโล่กว้างกว่าห้องที่ผมอยู่ตั้งหลายเท่า
“ทำความสะอาดห้องน้ำก่อนแล้วค่อยมาทำความสะอาดห้องนอน”มันสั่งโดยไม่หันมามองแม้แต่สักนิด เจ้านั้นกำลังค้นหนังสือที่วางอยู่บนชั้นมาหลายเล่ม ก่อนที่มันจะกระโดดขึ้นเตียง เปิดเครื่องโฮมเพียเตอร์ฟังเพลงพร้อมกับอ่านหนังสือ
ชีวิตมันช่างน่าอิจฉา!
ผมสะบัดหน้าจากไอ้คุณชายมาทำความสะอาดห้องน้ำ ให้ตายเถอะ!! ห้องน้ำของไอ้โซโล่แมร่งเท่ากับห้องๆ หนึ่งที่ผมอยู่เลยครับ ผมนอนในนี้สบายแฮเลยล่ะ!! แค่ทำความสะอาดห้องน้ำก็จะตายให้ได้ กว้างไปไหน!? มึงอาบน้ำคนเดียวไม่ใช่หรือไงวะครับ!? ผมยืนถือขวดน้ำยาผสมน้ำแล้วนั่งขัดพื้น ผมนั่งขัดมันส์ในอารมณ์ ป้าอรก็โผล่เข้ามายิ้มสดใสให้
“อรุณสวัสดิ์จ้ะหนูพรีสต์”
“อรุณสวัสดิ์ครับป้าอร”ผมยิ้มตอบรับทันที คนยิ้มมาก็ต้องยิ้มกลับสิครับ ป้าอรเดินเข้ามาในห้องน้ำ
“ป้าช่วยไหม?”
“เอ่อ...”
“ไม่ต้องหรอกครับป้าอร ช่วยอาบน้ำให้อาบังหน่อยสิครับ”ไอ้โซโล่โผล่หัวเข้ามาขัดจังหวะผมพูด ไอ้ห่า! กูกำลังจะสวมบทคนดีแล้วเชียว!! ดันมาพูดก่อนกูซะงั้นแหละ!!
“เจ้าอาบังไปเล่นซนจนสกปรกอีกล่ะสิ!”ป้าอรเอ่ยขึ้นอย่างเอ็นดูแล้วป้าแกก็หันมาบอกลาชั่วคราวกับผมก่อนจะเดินออกไปเรียกเจ้าอาบังไปอาบน้ำ ผมกลับมาก้มหน้าก้มตาขัดห้องน้ำต่อ ไม่ใส่ใจกับไอ้โซโล่ที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ สักพักมันก็เดินออกไป เสียงเพลงเงียบลงผมได้ยินเสียงไอ้โซโล่กำลังพูดอยู่กับใครสักคน ผมไม่สนใจมันกลับมาตั้งใจขัดห้องน้ำต่อ
แหม! ขัดไปขัดมาเริ่มมันส์ครับ!!!
นานมากเล่นเอาผมเหงื่อไหลท่วมตัวถึงจะทำความสะอาดห้องน้ำเสร็จ แค่ห้องน้ำก็เหมือนผมทำความสะอาดบ้านมาทั้งหลังแน่ะ ผมล้างไม้ล้างมือแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ มองไปรอบๆ ห้องนอนไม่เห็นไอ้โซโล่มันแม้แต่เงา สงสัยจะออกไปข้างนอกล่ะมั้ง?
ผมเดินออกมาจากห้องถือตะกร้าทำความสะอาดมาเก็บแล้วแบกเจ้าเครื่องดูดฝุ่นมา ยังดีที่มันค่อนข้างเล็กกะทันรัดแต่มันก็หนักอยู่ดีนั้นแหละ ผมเดินเข้ามาในห้องมันแล้วเริ่มลงมือทำความสะอาดจากชั้นสูงๆ ซะก่อน ระหว่างที่ปัดนั้นปัดนี้ตาของผมก็เหลือบซ้ายขวา อืม...ไอ้โซโล่ไม่อยู่ห้อง?
แฮ~
กูหาการ์ดรูปตอนนี้ล่ะ!!!
ใครจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือได้ล่ะครับ แหม~ อุตส่าห์เข้ามาห้องขนาดนี้แล้ว ผมเริ่มเปิดพวกลิ้นชักเพื่อหาการ์ดเจ้าปัญหา ตอนนั้นเองประตูตรงระเบียงก็เลื่อนครืดไอ้เวรโซโล่ก็โผล่หัวเข้ามาในห้อง ผมสะดุ้งแล้วกลับมาเนียนปัดฝุ่นจากตู้เหมือนไม่ได้ทำอะไรเลย ผมแอบมองมันเล็กน้อย ไอ้โซโล่ทำหน้าหงุดหงิดโยนมือถือลงเตียง มันเดินตึงๆ กระแทกไหล่ผมจนเซแซดๆ แล้วเดินออกไปจากห้อง
“โอ๊ย ไอ้เวร! พาลกูอีก!”
แฟนมึงไม่ให้อึ๊บหรือไง? ฟาย!!! ผมด่าสาดส่งมันตามหลังแล้วกลับมาปัดฝันเช่นเดิม ฟาดไม้ขนไก่ไปด้วย หัดเอาตัวอย่างแบบกูบ้าง กูไม่เคยพาลใคร เห็นไหม!? ฮึ่ม!! ตายซะไอ้เวร!!! (ไม่พาลเลยเหอะมึง?)
อู โว อู โว๊ะ โอ๊ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น
น่ารักก็เลยเข้าไปทำความรู้จัก
เป็นคนอัธยาศัยดีก็เท่านั้น
แล้วฉันผิดนักหรือไง อยากให้เข้าใจหน่อยระหว่างที่ผมทำความสะอาดห้องอยู่นั้นเจ้ามือถือสุดแสนจะแพงของไอ้โซโล่ที่แผดเสียง กูเห็นด้วย กูแค่นิสัยดี มีมิตรไมตรีเท่านั้นเอ๊ง ทำไมต้องว่ากูเจ้าชู้ด้วย! ผมทำความสะอาดไป มือถือของไอ้โซโล่ก็ยังดังต่อเนื่องอยู่หลายสาย ความอยากรู้อยากเห็นมันไม่เข้าใครออกใครหรอกครับ แหม! ผมก็คนธรรมดาเนอะ อยากรู้เหมือนกันนั้นแหละ! โทรมาเยอะจริง รำคาญ!!
ผมหันซ้ายหันขวาแล้วเดินเข้าใกล้ไอ้มือถือเครื่องนั้นชะโงกดูเบอร์ที่กำลังโทรเข้ามา หว่า! เบอร์ใครก็ไม่รู้ครับ ผมไม่รู้จัก (เออ รู้จักก็บ้าแล้ว!) อ่า ชื่อ ‘ข้าวโพด’ ชื่อน่ากินดีแท้!!! แฮะๆๆๆ ผมแค่ทำงานหนักจนหิวน่ะ ไม่ได้คิดอะไรหรอก!!! แฟนคนอื่นผมไม่ยุ่งด้วยล่ะคร้าบบบ~!!!
ผมทำงานในบรรยากาศเงียบๆ แล้วมันเซ็งไงไม่รู้ ตอนแรกไอ้โซโล่มันเปิดเพลงทำให้อารมณ์ทำงานได้สนุก เปิดเพลงเสริมพลังหน่อยดีกว่า ผมควักมือถือของตัวเองแล้วเปิดเพลงโปรดทันที
ผมซันสางหลาง คือจั่งแหนงไม้ไผ่
ซ่งขาลีบบีบไข่ รองเท้าหนังปลายงอนๆ
เห็นแล้วน้องหล่าเลยอยากเป็นฮาจีวอน
ถิ่มอ้ายไปออนซอนผู้บ่าวสไตล์เกาหลี
อ้ายใส่เสื้อแถมถ่านไฟฉายตรากบ
หน้าตาไม่น่าคบ งบเอ็นเตอร์เทนไม่มี
ฟังศิริพร เสถียร ไมค์ ไผ่ พี
ดงบังชิงกิเพลงเกาหลีอ้ายฟังไม่เป็น
ชะ~!! โอ~!! ผมได้ฟังจังหวะมันส์แบบนี้แล้วมันเกิดอาการแดนซ์ลืมตาย งัดทุกท่าที่เคยไปเต้นเตะฝุ่นหน้าเวทีหมอลำบ่อยๆ กับพวกเพื่อนๆ ในคณะ ท่าในตำนานคือ ชะโงกเงา!! จัดมาอีกท่า ท่าหนีบรักแร้!! ผมก็ฟ้อนได้ครับพี่น้อง ลูกอีสานซะอย่าง!!
เต้นหน้าฮ้าน หน้าฮ้าน งานใด๋กะงานนั้น
ต้องมีเรื่องตีกัน จั๊กว่าเป็นอีหยัง
น้องสาวคนงามเลยเอาแต่หลับตาซัง
ตกหว่างเศร้าอ้ายเลยเมาเป็นยาง
ได้แต่ยืนแนมทาง เมื่อน้องขึ้นรถเขาไป
น้องชอบเกาหลี น้องชอบเกาหลี
อ้ายไม่เกาหลี คนดีก็เลยเปลี่ยนไป
ผู้บ่าวหน้าฮ้านหมอลำไม่โดนใจ
น้องบอกเห็นหน้าอ้ายแล้วอยากไหลตาย
รับไม่ได้จิ๊กโก๋ไทบ้านเดาๆ
เตรียมตัวอีกรอบครับพี่น้อง!! ผมจับไม้กวาดขึ้นมาถือแล้วออกไม้ออกมือออกลีลาหน้าฮ้านเต็มที่!! จัดหนักท่าปีกตีลม!!! กระดื้บๆๆ ไปข้างหน้า!!
น้องชอบเกาหลี น้องเลยชอบเกาหลี
ไปกินกิมจิลืมส้มผักเสี้ยนบ้านเฮา
แต่หากวันหนึ่งโดนหนุ่มเกาหลีหลอกเอา
แต่หากวันหนึ่งโดนหนุ่มเกาหลีหลอกเอา
อย่าลืมเด้อผู้สาว ผู้บ่าวบ้านเฮายังคอยเธอ
เต้นหน้าฮ้าน หน้าฮ้าน งานใด๋กะงานนั้น
ต้องมีเรื่องตีกัน จั๊กว่าเป็นอีหยัง
น้องสาวคนงามเลยเอาแต่หลับตาซัง
ตกหว่างเศร้าอ้ายเลยเมาเป็นยาง
ได้แต่ยืนแนมทาง เมื่อน้องขึ้นรถเขาไป
ท่าเบสิก โยกเอวซ้ายขวา ชับชับ! โย่~!!! เอ้า!! ควงเอวครับพี่น้อง~!! ให้พลิ้ว หมุนเอวให้พลิ้ว!! เดี๋ยวเตรียมตัวรับ ท่าสะบัดขน!!! ชะ~!!! โอ~!!! เอ้า! พร้อมกันอีกครั้ง เต้นไปพร้อมกับแหกปากเต็มที่โล้ด!! จัดไป ท่ายักไหล่!! จังหวะสุดท้ายแล้วครับพี่น้อง หมุนตัว มาอีกท่า! ท่าแจกไพ่!!!
ตุ้บ!!!
“น้องชอบเกาหลี...น้องเลย...ชอบ...เกา...หลี...”
“...”
น้องชอบเกาหลี.............................
…………………………
………………
………
….
...
.
เวร!! ห่าโซโล่!!!!!!!!!!!!!!!!!?มันมาตอนไหนวะ!? ผมยังค้างท่าเดิมแล้วค่อยๆ กดมือถือปิดเพลงก่อนจะทรุดตัวลงมุดมุมห้องด้วยความไวเหนือแสง บัดซบบบบบบบบบ!!!! กูอายเฟ้ยยยยยยยยยยย!!!! แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! สาวเกาหลีทำเส้นกูแล้ว!!! ผมปิดหน้ากอดเข่ามุดหน้าหนีอาย หน้าไอ้ห่าโซโล่ดูอึ้งสุดขีด
กูสิอึ้งกว่ามึง!!!!
“อะแฮ่ม”
นานจนผมเกือบจะขาดใจ ไอ้โซโล่มันก็กระแอมออกมาแล้วเดินผ่านไปหยิบมือถือบนเตียง ผมมองตามมัน สังเกตเห็นตัวมันสั่นระริก ผมหน้าแดงแปร๊ด ไม่รู้จะให้ใช้คำอะไรมาอธิบาย มันยิ่งกว่าอาย!!! กูโคตรอายเลยเหอะ!!!!
แมร่ง! กล้าหัวเราะกูเหรอ!!?
คนมันชอบแบบนี้มันผิดตรงไหนวะ!!? ชอบฟังศิริพร ไผ่ พงศกร พี ร็อคสะเดิด!!! ถึงกูหน้าไม่ให้แต่ชอบวะ รักหมดใจเฟ้ย ไอเลิฟหมอลำโว้ยยยยย~!!!!! ผมแทบจะชูมือสัญลักษณ์เลิฟเลิฟ กูแฟนพันธุ์แท้!! หน้าฮ้านหน้าเวทีประจำเฟ้ย!!!
“เฝ้าบ้านด้วย กูไปทำธุระก่อน!”
ผมเงยหน้าขึ้นมาเมื่อรู้สึกถึงมือใหญ่ๆ ที่ขยี้หัวผมจนยุ่ง ไอ้โซโล่ตบหัวผมเบาๆ แล้วก้มตัวลงมาเอ่ย ก่อนที่มันจะกรอกตาไปมาอย่างไม่รู้จะทำอย่าไง สุดท้ายก็ยิ้มกว้างเห็นฟันขาววิ๊งอย่างขบขัน ผมเบิกตากว้าง ไอ้เวรนี่ยิ้มด้วยวะ!!? ไม่ใช่ยิ้มเยาะ ไม่ใช่แสยะยิ้ม แต่เป็นยิ้มสดใสเหมือนเด็กน้อย!!
“ขาแดนซ์เหรอมึง? หึๆ”
มันผลักหัวผมเบาๆ แล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมกับเสียงหัวเราะขำ ผมเนี่ยสิหน้าแดงร้อนผ่าวอย่างอับอาย สาดดดดดดดดดดด!!!! ล้อกูจนได้นะมึง!! ชิบ!! แล้วทำไมหัวใจกูจะต้องเต้นโครมครามแบบนี้ด้วยวะ!!? สาวเกาหลีทำกูเพี้ยนไปแล้ว!!!
อ้ายพีสะเดิด ซ่อยข่อยแหน่!!!TBC.ตอนนี้ก็มาแบบรั่วๆ ตามเคย ไม่มีสาระอะไรของเรื่องเล๊ย!
แต่ก็น่าจะมีการพัฒนาสัมพันธ์เล็กน้อย(???)
เฮ้อ~ หนักใจกะฉาก Nc มากเหอะ
กลัวว่ามันจะหื่นไปจนกลายเป็นเรท X เหอะ ให้ตายสิ
ฉากนี้เป็นอะไรที่หินมากๆ พอๆ กับฉากเศร้าเลย
ใครรอฉาก Nc อยู่ ให้เลือกระหว่างหื่นแบบฮาหรือหื่นเลือดสาด?สำหรับผู้สนใจแดนซ์กับพรีสต์
สาวเกาหลี - พี สะเดิด
http://www.youtube.com/watch?v=If295nHsQcw
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
