ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
อยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้างนะครับ...
ไม่มันส์ ไม่ซึ่ง ไม่ขำ...เท่าคนอื่น
แต่จะพยายามครับ
ฝากด้วยนะครับ
กูพี่มึงนะเว้ย...1
ใครโทรมากวนกูตอนนี้ว่ะ
อารมณ์เสีย กำลังต่อราคาของกำลังจะได้เลย
อ้าวไม่โชว์เบอร์ด้วยนะมึง
"hello"ของแรดนิดนึง ก็ต้อนนี้อยู่ ออสเตเรียนิ
"ไม่ต้องมาแรดไอ้กานต์ กูเอง เทพ"อ้าวเพื่อนกูเอง
"มีอะไรมึง โทรมาหากูถึงนี้ กด 008 รึป่าว ถ้าจะทวงของฝากอ่ะ ไม่ต้องห่วง กูกำลังจะซื้อให้อยู่เลย"
"ป่าว กูแค่อยากรู้ว่ามึงจะกลับวันไหน"มันเข้าเรื่อง
"วันศุกร์นี้งาย ทำไมจะมารับกูหรอ"
"ป่าว ศุกร์ กี่โมงว่ะ"
"ประมาน สี่โมงเย็น ทำไมว่ะ"ชักสงสัย
"ก็ศุกร์นี้ มีรับน้องต่างจังหวัด มึงจะไปป่าว"
"ที่ไหนว่ะ"
"ระยอง ถ้ามึงจะไปอ่ะ ก็ให้ไปพร้อมกับรุ่นน้องปี1 มันจะมีรถตู้รอรับรุ่นน้องที่เลิกเย็นอยู่ ประมาน 10 คน มึงมาพร้อมน้องแล้วกัน"
"อ้าว แล้วมึงล่ะ"
"กู ก็ไปพร้อมคนอื่นๆงาย รถมันออก 9 โมงเช้า มึงกลับมาไม่ทันหรอ มึงมาพร้อมพวกน้องที่เลิกเย็นแล้วกัน จะได้คุมน้องด้วย"
"จะดีหรอว่ะ แล้วมีน้องปีสองมาด้วยมั้ยว่ะ หรือว่าเพื่อนเราอ่า"
"ตอนแรกก็จะมี แต่ตอนนี้ไม่แล้ว"อะไรของมันว่ะ
"ยังงัยว่ะ งง"
"ก็มีมึงคุมแล้วงัย คนอื่นก็จะได้มาช่วยกันเตรียมค่าย"
"ได้งัยว่ะ กูไม่ร้จักใครเลยนะเว้ย"
"เอาน่า อย่าเรื่องมาก รถออก 6 โมงเย็น คงมาทันนะมึง กูจะบอกพี่สม(คนขับรถตู้คณะ)ให้รอมึงนะเว้ย"
พูดเสร็จมัน
พอวางสายจากไอ้พัดไป ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาหาซื้อของฝากกลับเมืองไทยต่อใน paddy market
ผมชื่อกานต์ครับ เป็นนักศึกษาชั้นปีที่สาม มหาวิทยาลัยชื่อดัง คณะ อืม อย่ารู้เลย
ครอบครัวหรอ ผมมีแต่แม่ครับ แม่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก พ่อหรอ ผมจำหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำ แม่เล่าให้ฟังว่า พ่อผมเสียไปตั้งแต่ผมจำความไม่ได้
แต่ไม่ต้องเศร้าไปนะครับ แม่ผมอ่าเค้าหาพ่อให้ผมได้แล้ว แถมเป็นคนออสเตเรียอีกตั้งหาก ก็เนี้ยแหละครับสาเหตุที่ผมมาออสฯ
ทุกครั้งที่ปิดเทอมเนี้ย ผมก็ต้องมาอยู่ที่นี้แหละครับมาอยู่ที่ Sydney พอแม่ผมแต่งงานใหม่กับDad (ผมเรียกเค้าว่า dad นะครับ ส่วนแม่ก็เรียกแม่นั้นแหละ
แม่ก็ย้ายมาอยู่Sydney เลยครับ ตอนแรกผมก็จะตามมาอยู่ด้วยแล้วแหละ แต่ไม่อยากออกจากรร.กลางคัน พอจบม.6 กะว่าจะไปเรียน มหาวิทยาลัยที่ออสฯ แต่เสือกเอนท์ติดที่
เมืองไทย ก็เลย เลยตามเลยครับ แม่เค้าก็ไม่ว่าอะไร แค่บอกว่า ทุกครั้งที่ปิดเทอมให้ไปอยู่กับเค้าที่ออสฯ เข้าเรื่องต่อนะครับ
พอเครื่องบินมาแตะสนามบินดอนเมือง(ก็ตอนนั้นมันสนามบินดอนเมืองอ่าครับ อายว่ะ)
ประมานสี่โมงครึ่ง มีเวลาอีกแค่ชั่วโมงกว่าๆ รถจะออก ถ้ากลับไปบ้านก่อนแล้วกลับไปมหาฯลัยไม่ทันแน่ๆ เอางัยดีว่ะ
ถ้าไปมหาฯลัยตอนนี้ กระเป็าก็เยอะเกิ้น คิดไปคิดมา ก็ไปค่ายรับน้องไม่ได้ไปเดินป่านี้หว่า กระเป็าก็ไม่ได้แบก ไปมันทั้งอย่างงี้แหละ
กว่าจะไปถึงมหาฯลัยได้ แมร่งแทบตาย รถจะติดไปถึงดาวอังคารเลยรึงัยว่ะ
มาถึงคณะก็เกือบๆ หกโมงแล้ว เห็นน้องๆตั้งกลุ่มกันอยู่ใต้คณะ ก็เลยเดินตรงเข้าไป
"เห่ย มึงจะไปไหนว่ะ หอบมาเยอะขนาดนั้น"ใครแซวกูว่ะ
"ไปกับมึงนั้นแหละ พูดมาก ไปขึ้นรถได้แล้ว"ว่าแล้วผมก็เลยไล่พวกมันขึ้นรถกัน
นับไปนับมาได้ 11 คนถ้วน
"อ้าว พี่สม ไปได้เลยครับ"แล้วรถก็เคลื่อนออกไป แล้วไอ้กานต์จะทำอะไรล่ะครับ
หลับสิครับ หลับไปได้สักพัก ก็ไก้ยินเสียงไอ้พวกน้องๆ แนะนำตัวกัน ก็นะ รู้จักกันไว้อะดีแล้ว
"เห่ย ไอ้คนที่นั้งข้างหน้าอ่ะ จะไม่แนะนำตัวหน่อยหรอว่ะ"เสียงปริศนาเสียงเดิม
"ไม่"ผมตอบไปสั้นๆ
"โหย แม่งหยิ่งว่ะ อย่าไปคบแมร่งเลย"อีกเสียงเสริม
"น้องกานต์ ไม่บอกน้องไปล่ะครับ ว่าเราอ่ะเป็นรุ่นพี่"พี่สมถามผม
"ไม่หรอกพี่ อย่างงี้อ่ะดีแล้ว ผมอยากเห็นหน้าพวกมันตอนมันรู้ว่าผมเป็นใคร"ว่าแล้วผมก็คิดแผน แก้เผ็ดพวกเด็กเห่อหมอย
ผมหลับตาลงไปได้สักพัก ก็เหมือนมีคนมาสะกิด
"เธอๆๆๆ"เสียงน้องผู้หญิงคนนึง
"อืม ว่างัย"ผมงัยเงียตอบรับ
"เธอ เราเมารถน่ะ ขอนั่งข้างหน้าคนขับได้มั้ย"น้องเค้าเมารถนะครับ
"ได้สิ ได้ พี่สน จอดรถทีครับ"แล้วผมก็เปลี่ยนที่นั่งกับน้องผู้หญิงคนนั้น
โดยที่ผมไม่ได้สนใจคนที่นั่งอยู่ข้างๆ พอแลกที่เสร็จก็เอาipodเสียบเข้าหูแล้วก็จะเข้าโหมดจำศิลต่อ
ฟังเพลงไปได้สักพัก ไอ้คนที่นั่งข้างๆมันก็ดึง หูฟังผมออก
"เห่ย อะไรของมึงว่ะ"ผมโวยวาย
"นี่มึงจะไม่คบใครเลยรึงัยว่ะ"มันพูด
"นี่แล้วมันเกียวอะไรกับคุณมิทราบครับ"ผมชักหงุดหงิด แต่ผมก็ต้องชะงักครับ
เพราะว่า...
เพราว่า...
เพราะว่า...
มันหล่อครับ แหะๆ
"เกี่ยวดิว่ะ รุ่นเดียวกัน ทำไมว่ะ แล้วมึงมามองหน้ากุทำไมว่ะ"ก็มึงหล่อ
"เอาน่า ถึงค่ายมึงก็รู้จักกูเอง ตอนนี้กูขอนอนก่อน เมื่อคืนนอนน้อยเว้ย เอาคืนมา หูฟังกู"มันไม่ยื่นให้ครับ
"ถ้ามึงอยากเอาคืน ก็บอกชื่อมึงมาก่อน"อะไรของมึงเนี้ยไอ้น้องหล่อ อยากจะรู้ชื่อกูขนาดนั้น
"กู ชื่อ กานต์"เลยตามเลยครับ
"เออ กูชื่อเต้ย ก็แค่เนี้ย อ่ะ เอาคืนไป"แล้วมันก็ยื่น หูฟังคืนผม
อะไรของมันว่ะ บทจะง่ายก็ง่าย....................อย่างอื่นขอให้ง่ายด้วยล่ะกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
