หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น มันก็ภูมิคุ้มกันต่ำลง เนื่องจากว่าโดนตัดม้ามที่ช้ำออกไปบางส่วน มันคงกินเหล้าเยอะๆไม่ดีหรอกมั้ง กับสูบบุหรี่ด้วย ผมขอมันให้เลิกสูบแล้ว
“ถ้ากูจีบใคร หรือว่าใครจีบกูนะ กูจะดูดต่อหน้าเลยว่ะ” มันยังไม่เลิกครับไอ้เอ็กซ์
“แล้วมึงรู้ไหม ผู้หญิงส่วนใหญ่เขาไม่ชอบผู้ชายที่สูบบุหรี่ทั้งนั้นแหละ” ผมก็แย้งไป
“เอ่อ ก็กูอยากรู้ว่าเค้าจะรักกูที่กูเป็นกู หรือรับไม่ได้ในสิ่งที่กูทำ” ดูมันสิครับ
“แล้วถ้าเค้ารักมึงจริงๆแล้ว มึงก็จะเลิกบุหรี่เพื่อเค้า? งั้นดิ”
“ถูก!!! ไอ้ทันฑ์ มึงนี่รู้ใจกูจริงๆ แต่ที่สำคัญนะโว้ย แฟนกูต้องนมใหญ่”

“อ่ะนะ” ชั่วแระมึง

“ว่าแต่มึงเถอะ ยังไม่คิดจะมองใครบ้างเหรอ” :m30:จุกครับ
ก็นะ ตลอดเวลา 4 ปี ที่เรียนบัญชีด้วยกัน ผมก็รู้สึกดีกับมันมากๆ ทั้งๆที่มันก็มองสาวๆไปทั่วตามนิสัยของมัน ผมอยากรู้ว่า เพื่อนๆเคยเจอเรื่องที่ทำให้รู้สึกดีๆแบบนี้บ้างหรือเปล่า ? เช่น
“ไอ้ทันฑ์ มึงเคยรักใครซักคน จนหมดหัวใจมึงรึเปล่า” พร้อมกับส่งตาหวาน

“แสดดดด...” :angry2:ก่อนที่ผมจะยังเล่นกับมันอีก “เคยรักใครสักคนนะ แต่คงไม่หมดใจหรอก กูเผื่อไว้เจ็บบ้าง”
“แล้วมึงบอกให้เขารู้มั่งป่าววะ”
“ไม่ว่ะ กูกลัวเสียเค้าไป” T^T

“ของกูไม่สน ขออนมใหญ่ไว้ก่อน”

“แสดดด....”

อย่างวันเกิดครั้งแรกตั้งแต่เรียนที่มอ พอดีผมยืนเล่นที่ระเบียง มองออกไปเห็นมันกำลังมาหาพร้อมมอไซด์คู่ใจของมัน แต่ว่า...มีรถยนต์มาเฉี่ยวต่อหน้ามัน รถล้มดิครับ แล้วมึงจะมีเรื่องอะไรกับรถบ่อยจริงเนี่ย ผมอ่ะ ตั้งแต่เห็นแล้วก็วิ่งลงมาหามัน มันยิ้มแหยๆให้ผม แล้วก็เอารถขึ้นเรียบร้อยแล้ว มันไม่เป็นไรมากหรอกครับ พอดีมันเบร็คทันอ่ะ
“เป็นไรมากป่าววะ”
“เปล่าๆ แต่ไอ้บ้านั่นดิ ขับรถไม่มองกู.... เฮ้ยยย เค้กกู” มันเพิ่งนึกขึ้นได้อ่ะครับ แล้วมันก็เปิดดูเค้กที่หน้าตาดูไม่ได้เลยที่ตะกร้ารถ
“ไม่เป็นไรหรอกนะ” ผมก็ไม่คิดไร แต่มันอ่ะ หน้าบูดเชียว
“ไม่ได้ๆ กูจะไปซื้อให้ใหม่ วันเกิดมึงทั้งที ไม่ได้ๆ ไอ้ทันฑ์รอกูก่อนนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก เด่วมึงขี่รถไปเป็นไรอีก กูไม่ให้ไป แค่มึงคิดจะให้กู กูก็ดีใจแล้ว จะเปลืองเงินซื้อมาอีกทำไม ป่ะ ไปห้องกู” คราวนี้มันก็ยอมล่ะคับ เดินก้มหน้าตามผมขึ้นห้อง
“กูขอโทษนะทันฑ์”
ในห้องของผม ก็มีมันคนเดียวแหละครับที่รู้วันเกิดผม เลยจุดเทียนกัน 2 คน กับเค้กเบี้ยวๆ ดูท่าจะกินได้รึเปล่ายังไม่แน่ใจ พอร้องเพลงจบผมก็เป่าเทียน แล้วมันก็แย่งเค้กไปครับ
“อ๊ะ ไอ้ทันฑ์ ตรงนี้ยังไม่เละ มีคำว่า ‘มึง’ ตรงนี้ อ๊ะ คำแรกของมึง” อายสิครับ มันจะป้อนให้
“ไม่เอาอ่ะ กูตักเอง”
“รังเกียจกูเหรอ นี่ถือเป็นคำขอโทษจากกู มึงจะหม่ำไม่หม่ำ”
อั้มม!!! กูเหรอจะไม่ยกโทษให้มึง มึงไม่เห็นผิดอะไรซักหน่อย กูรักมึงจังว่ะ
วันหนึ่งที่ห้องของผม เรานอนเล่นกันหลังจากทำงานที่อาจารย์สั่งเสร็จ สุดแสนจะเหนื่อยโคตรๆ
“ไอ้ทันฑ์ กูเคยคิดนะว่า ถ้ากูขาดมึงไปกูอยู่ไม่ได้แน่ๆ” เอ๊ะ ยังไง
“ทำไมเหรอไอ้เอ็กซ์”
“ก็มึงไม่เคยดูถูกกู มึงไม่เคยรังเกียจกู วันไหนกูไม่เข้าเรียน มึงก็เก็บงานไว้ให้ วันกูมีเรื่อง มึงก็ปิดเรื่อง ปิดอาจารย์ อาจารย์บางคนเกลียดกู ว่ากู มึงก็ช่วยพูดให้กูดูดี ไปเข้าค่ายก็กลัวผี ไปไหนมาไหนตอนกลางคืนมึงก็ไปเป็นเพื่อนกู มึงรู้รึเปล่าว่ามึงสำคัญกับกูแค่ไหน?”
“ไม่รู้ว่ะ” ก็มันจริงนี่นา
“ไอ้ห่า กูอุตส่าห์ซึ้งกับมึงนะเนี่ย” มันหันหลังให้ครับ

ดูเวลามันงอนนี่น่ารักครับ ปกติไม่เห็นมันทำแบบนี้ เลยแซวมันไปครับ
“ไอ้เอ็กซ์ ผู้หญิงงอนอ่ะมันน่ารัก แต่ผู้ชายงอนอ่ะ หึหึ” ไม่พูดเปล่า ผมเอาเท้าไปเขี่ยๆมันด้วยครับ
ที่งานเกษตรครับ ผมกับไอ้เอ็กซ์ไปดูต้นไม้กัน ผมชอบต้นไม้มากๆ เลยว่าจะไปหามาปลูกในห้องซักต้น สองต้น ก็นะครับ เดินไปด้วยกันซะบ่อย ไปเจอน้องรหัสไอ้เอ็กซ์ทักครับ
“หวัดดีค่ะพี่ทันฑ์ พี่เอ็กซ์ พี่สองคนนี่คู่เกย์กันป่าวเนี่ย” เหอๆ น้องทำไมถามแบบนี้ครับ
“ช่ายคับ เพิ่งรู้เหรอว่าเราคบกัน ใช่ม๊ะไอ้ทันฑ์” มันโอบไหล่ผม เอามือผลักศีรษะผมมาไว้ไหล่มันครับ
“เย้ยยย ไม่ใช่ละ ไอ้เวรนี่” ผมผล่ะออกโดยเร็ว ยิ้มแหยๆให้น้องรหัสไอ้เอ็กซ์ครับ
“จ้า หนูแหย่เล่นเฉยๆ พี่ไม่ต้องสวีทกันขนาดนี้ก็ได้ หนูไปก่อนนะจ๊ะ รักกันให้นานๆนะ บายจ้า” แล้วมันก็เอามือมาขยี้หัวผมเล่น เอาแล้วไงไอ้เอ็กซ์มึงทำกะกูได้นะ แต่รู้สึกดีจังแฮะ
‘อยากให้ช่วยมาจีบ มาจีบฉันที มาจีบ....’ เสียงริงโทนของผม เห็นเบอร์ผมก็รู้ว่าใคร
“ว่าไง”
“จะมีไหมซักคน มาเปลี่ยนชีวิต ของฉัน เธอคือใคร....” มันมาโหมดร้องเพลงครับวันนี้ ผมนึกว่ามันโทรผิด เลยเรียกมันไป
“เฮ้ยๆๆๆ ไอ้เอ็กซ์ ได้ยินกูไหมวะ โหลๆ” มันยังคงร้องพล่ามต่อไปด้วยน้ำเสียงหล่อๆของมัน
“โหย คุณทันฑ์คร๊าบ คุณจะซึ้งให้ผมหน่อยไม่ได้เลยรึ” มันมาโหมดไหนอีกเนี่ย หูฝาดไปเปล่า ปกติมันไม่เคยพูดเพราะๆกับผม ‘มึงอย่าทำให้กูรักมึงมากกว่านี้เลยนะ’
“มีไรเหรอไอ้เอ็กซ์”
“ผมจะไปเอางานที่เรียนวันนี้ที่ผมไม่ได้เข้าเรียนไง อีก 10 นาทีเจอกันนะคร๊าบ จุ๊ฟๆ”
“เย้ยยยย” ตู้ด ตู้ด ตู้ด มันวางหูไปแล้ว
ก็แบบนี้แหละครับ ผมเองก็เลยคิดมากไปว่ามันจะชอบผมหรือเปล่า ส่วนผมอ่ะ ไม่แน่ใจหรอกครับว่าไปรักมันเอาตอนไหน กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็บอกกับตัวเองได้แค่ว่า “ผมรักมันมาก” สิ่งที่มันทำนั้น จริงๆแล้วมันมากกว่าที่ผมยกมาข้างต้น แหงล่ะครับ ผมไม่ใช่หินไม่ใช่ดินหนิครับ ก็หวั่นไหวไปกับมันเหมือนกัน แต่ถึงกระนั้น ผมเองก็ไม่กล้าบอกมันออกไปหรอกครับ ผมกลัว กลัวที่จะเสียมันไป