หัวข้อ: จอมไตร ซีรีส์(ปฐพี)*เห็นได้ด้วยตา รักได้ด้วยใจ* END

[zemicolon]

อิอิ ขนมรอบดึกพร้อม น้ำแดง เสื่อ ฟูก....

รอตอนต่อไปจ๊ะคริคริ

[tika]

อีกซักตอนก้อดีนะ อิอิ ชอบมาก ๆ

[ChiOln]

น้องเอิร์ทต้องเป็นพ่อสื่อให้น้าธารด้วยน๊าาาา

[seaz]

บ้านนี้ก็เหลือเกิน ชอบทำร้ายจิตใจคนอื่นอยู่เรื่อยเลย

[sukie_moo]

18ตอนรวด
สงสารตรินจัง

[4life]

เฮ้ออออ พูดไม่ออก

[darling]

ตอนต่อไปขอหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน..หน่อยน๊ะจ๊ะ

[BeeRY]

โว้ววว วีกะธาร เค้ามีซัมธิงกัน อุ๊ยๆ คู่นั้นค่อยลุ้น
ลุ้นตรินกะพีก่อนน้า อยากให้หวานๆๆๆๆๆๆๆๆกันมากๆเลย

[white_destiny]

ปฐวี กับ ธารา
ซัมติงกันชัวร์

คนเขียนไมทำงิอ่ะคับ

มันปาบนะ ทำให้ผมโลภอยากอ่านอีกคู่ละ
555+

[JUPJIB]

ไปข้างนอกมาค่ะ แหะๆ

เรื่องของธารา ไม่มีในเรื่องนี้นะคะ คือแบบว่าเขียนไปแล้วจะเปลี่ยนตัวเองได้ง่ายๆ



ตอนที่19


“ผมอยากให้คุณมาอยู่ด้วยกัน”

ปฐพีเอ่ยขึ้นในบ่ายของวัน ในขณะที่เด็กชายกำลังนอนหลับ

จิตรินอยู่กับเอิร์ธตลอดเวลาที่เด็กชายเข้าโรงพยาบาล อาการของเอิร์ธดีขึ้นมากและพร้อมจะกลับบ้านได้แล้ว หากแต่ปัญหามันอยู่ที่การกลับบ้านของเด็กชายนี่แหละ

ตอนนี้เอิร์ธเข้าใจว่าจิตรินจะไปอยู่กับตนเหมือนเมื่อก่อน จิตแพทย์ที่มาคุยกับเด็กชายแนะว่าจิตรินไม่ควรหายไปอีก หากต้องห่างจริงๆก็ควรค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่หายไปปุ๊บปั๊บ เด็กชายไม่มีทางที่จะรับไหว แล้วก็จะกลับมาซึมเศร้าอีก

และนี่คงเป็นเหตุผลให้ปฐพีเอ่ยชวนตนเองไปอยู่ด้วยในความคิดของจิตริน

“ผมจะหมั่นมาหาเอิร์ธครับ จะไม่หายไปอีก”

แม้ไม่ได้พูดออกมาว่าจะไม่ไปอยู่ด้วยตามคำชวน แต่ฟังดูก็รู้ว่ามันคือการปฏิเสธ

ปฐพีถอนหายใจ เพราะความช้าของตัวเอง ทั้งๆที่ควรจะกล่าวชวนตั้งแต่ตอนที่ยังอยู่ภูเก็ต ทั้งๆที่ควรจะพูดความรู้สึกของตัวเองออกไปทั้งหมด แต่ก็ยังเอาแต่เก็บไว้ เพราะเข้าใจผิดเรื่องธารา

ปฐพีให้คนไปสืบเรื่องธารามา แล้วก็เข้าใจแล้วว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันเท่านั้น และธาราไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่ตัวเองเคยเข้าใจ เพราะฉะนั้นถึงทั้งคู่จะไม่ได้เป็นแค่เพื่อนกัน ปฐพีก็ไม่คิดจะยอมแพ้อีก หากอีกฝ่ายเป็นผู้ชายเหมือนตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม

“แต่ผมอยากให้คุณมาอยู่ด้วยกัน”

จิตรินมองหน้าคนที่เดินมาลงนั่งข้างๆตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ มือหนาเอื้อมมาเกาะกุมมือของจิตรินไว้

“ผมอยากให้คุณมาอยู่ใกล้ๆ อยากนั่งกินข้าวพร้อมกันสามคน อยากนั่งทำงานไปแล้วเงยหน้าขึ้นมาเห็นคุณ อยากนอนหลับไปพร้อมๆกับคุณ และก็อยากตื่นขึ้นมาแล้วสามารถเห็นคุณได้ทุกๆวัน”

พูดไปก็เล่นมือจิตรินไป ตอนที่พูดปฐพีไม่ได้มองหน้าของจิตรินซักนิดแต่จิตรินก็รู้ว่าที่อีกฝ่ายไม่มองไม่ใข่ว่าโกหกหรือไม่จริงใจในสิ่งที่ตัวเองพูดออกมา แต่ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆตนนั้นกำลังเขินต่างหาก

“ผมอยากพูดตั้งแต่อยู่ที่ภูเก็ต แต่ก็ไม่กล้าพูดสักที ผมอยากให้คุณมาอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่ใช่เพราะแค่เอิร์ธที่ต้องการคุณ ผมเองก็ต้องการคุณด้วย”

ปฐพีพูดคำหลังแล้วเงยหน้าขึ้นสบตา จิตรินที่มองลึกลงไปในดวงตาคู่นั้นต้องเสหลบไป ใบหน้าขาวเนียนขึ้นสีเป็นสีชมพู น่าจับต้องจนปฐพีอดไม่ได้ ละมือจากมืออีกฝ่ายแล้วลูบไล้ไปตามแก้มใสๆนั้น นิ่มมือ น่าสัมผัส และลิ้มลอง ... ใบหน้าคมโน้มสูดกลิ่มหอมๆจากแก้มใสทันที

“คุณ”

อยากลุกหนี แต่เหมือนปฐพีจะรู้ทัน ร่างสูงจึงรวบร่างจิตรินมากอดไว้แน่น กดจมูกลงไปที่แก้มอีกข้าง ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปยังกลีบปากบางที่ตั้งใจจะเอ่ยห้ามให้ปฐพีหยุด ความหวานที่เคยได้ลิ้มลองนั้นมันไม่เคยเพียงพอ ปฐพีถอนจูบออกมาเสี้ยวอึดใจก่อนจะเปลี่ยนองศาแล้วประทับลงไปอีกครั้ง ให้ลึกซึ้งกว่าครั้งก่อนหน้า

มือบางที่เคยตั้งใจจะดันอีกฝ่ายให้ออกห่างกลับค้างไว้เพียงแค่จับยึด ร่างกายโอนอ่อนตามโดยที่สมองไม่ต้องสั่งการด้วยซ้ำ รสหวานจากจูบที่ปฐพีมอบมาทำให้สติพล่าเลือนราวกับกำลังมึนเมา ไม่รู้เมื่อไหร่ที่หลังตัวเองแนบลงไปกับโซฟาตัวสวย ... ตอนนี้เองที่จิตรินรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหน

“ผมต้องการคุณ ในทุกๆความหมาย คุณเข้าใจใช่ไหม”

ปฐพีถอนจูบออกมาแล้วกระซิบชิดริมฝีปากสวย ไม่ได้อยากจะหยุดไว้เพียงเท่านี้ แต่ไม่ใช่แค่จิตรินหรอกที่รู้สึกตัวเรื่องสถานที่ ... ในห้องของโรงพยาบาลที่มีลูกชายตัวเองนอนป่วยอยู่ ... ปฐพีเองก็รู้ว่ามันไม่ใช่ที่ๆจะทำเรื่องอย่างนั้น

แต่ถ้านิดหน่อยคงไม่เป็นไร เพราะคิดแบบนี้ปฐพีจึงรวบเอาร่างที่ยังหอบหายใจมากอดไว้

“ผมอยากให้คุณอยู่ด้วยกันจริงๆ อยู่ด้วยกันไปตลอด ค่อยๆดูเอิร์ธเติบโตไปด้วยกัน ...คุณไปอยู่ด้วยกันได้ไหม”

จิตรินซึมซับเอาความอุ่นจากอ้อมกอดนี้ หลับตาแล้วนึกหาเหตุผลที่ตัวเองต้องปฏิเสธ มันมีอยู่มากมายเต็มไปหมด แต่เสียงในหัวใจกลับตะโกนร้องว่าอย่าปฏิเสธ และจิตรินก็คิดว่าควรจะทำอย่างที่ใจตัวเองเรียกร้องดูสักที

“ครับ ผมจะไปอยู่กับคุณ”

แม้จะพูดเบาๆ แต่อ้อมกอดที่กระชับแน่นขึ้นทำให้จิตรินรู้ว่าปฐพีได้ยิน

ข้อมือบางยกขึ้นกอดตอบอีกฝ่ายอย่างที่ไม่เคยทำ และมันก็เรียกร้อยยิ้มจากปฐพีได้มากโข

“ทำตัวน่ารักแบบนี้จะลืมๆเรื่องสถานที่ไปดีไหมนะ”

ปฐพีเปรยเบาๆให้จิตรินได้หัวเราะเขินๆ

ทั้งสองคนกอดกันอยู่อย่างนั้นเลยไม่ได้มองเห็นเลยว่าดวงตากลมโตของเด็กชายกำลังมองภาพหม่าม้ากับคุณพ่อด้วยรอยยิ้ม

อย่าได้ถามว่าน้องเอิร์ธตื่นขึ้นเมื่อไหร่ หรือเห็นมาตั้งแต่ตอนไหน เพราะคงไม่มีคำตอบให้...ก็เด็กชายน่ะไม่ได้หลับมาตั้งแต่แรกแล้วนิ่นา ได้ยินและเห็นมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ

“ไม่เสียแรงที่ลงทุนยอมเจ็บตัว”
นึกในใจพลางมองสายน้ำเกลือที่ต่อเข้ากับแขนตัวเองแล้วก็อมยิ้ม

เอาล่ะถ้าพวกคุณไม่เข้าใจ เอิร์ธจะบอกให้ก็ได้ว่า จอมไตรเข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจ มันถ่ายทอดมาทางพันธุกรรม ที่เอิร์ธต้องเข้าโรงพยาบาลแบบนี้ก็ดูผิดปกติจนน่าเป็นห่วงจริงๆ ....แต่หากแกล้งทำมันก็เป็นอีกเรื่อง...ใช่ไหมฮับ

..........................

ที่หน้าห้อง ชายคนหนึ่งมองเอกสารในมืออย่างชั่งใจ มองลอดเข้าไปในห้องอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจยกโทรศัพท์ขึ้นมา

“คุณจิตตาผมเจอน้องชายและลูกชายคุณแล้วนะครับ กลับไปแล้วจะแจ้งรายละเอียดให้ฟังครับ”

......................................

TBC

[PandP]

จิตตาจะกลับมาทำม้ายยยย

[pppp]

เอาแล้วไง ปมปัญหาสุดท้าย ยัยจิตตามาแว้ววววว
อุตส่าห์อมยิ้มเรื่องพ่อพีกับหม่าม้าตรินไปกับน้องเอิร์ธ ทำไมยัยนี่มาไวจังว้า?? 

[iforgive]

เออ  ให้มันได้อย่างนี้สิ  นังจิตตา

[babyfaibossy]

จิตตา!!!

ไม่อยากกินมาม่านะ ไม่อาววววววววว!!!~

 

[@StaR@]

เบื่อผู้หญิงที่ชื่อจิตตาจริงๆเลย
ไม่รู้โผล่มาคราวนี้จะมาดีหรือมาร้าย
แต่ที่แน่ๆน้องเอิร์ธเจ้าเล่ห์มากกกกก
แล้วก็ดีใจที่พียอมพูดออกมาสักที
ดีใจที่ตรินจะไปอยู่กับพีและน้องเอิร์ธ
 

[BeeRY]

อะไรๆกำลังไปได้ดี เราก็กำลังซึ้งๆ พอมีชื่อยัยจิตตาเข้ามา ทำเอาอารมณ์เสียเลย
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้า

[bow55]

นั้นไง พอเขารักกัน

....ก็กลับมา

ไม่ยอมให้เข้ามานะพี่จิ๊บ
จะช่วยตรินไล่จิตตาไปด้วยคน

[love2y]

น้องเอิร์ธมันน่ารักน่าฟัดจริงๆเลยเนอะ เจ้าตัวแสบ คึคึ

[MiSS-U]

เฮ้อ เครียดโผล่มาแล้วเสี้ยนหนามระหว่างพีกับตริน
คราวนี้บ่งออกมาจากเนื้อเลย จะได้ไม่เจ็บอีก เบื่อยัยคนนี้จริงๆ
คนกำลังเข้าใจกันเจ๊ก็โผล่มา แล้วไงถึงให้มีนักสืบมาตามได้
ได้ดีมีผัวรวยแล้วป่ะ ดีถ้าเป็นอย่างงั้น ไปๆชิ้ววววว
ปล.น้องเอิร์ทร้ายอ่ะ แต่เหมาะแล้วที่เป็นจอมไตร

[mayuree]

ว่าแล้วความสุขมันมาพร้อมความทุกข์นั่นแหละ

[iranen]

พึ่งลงเอยได้ด้วยดี มีมารมาอีกแล้วสิ
จิตตรากลับมาทำไม เหรอเพราะรู้แล้วว่าคุณพีคือใคร
เลยจะกลับมาถวงสิทธิ์ หวังรวย
คนที่หน้าห้องเป็นนักสืบใช่ไหม
คุณพีรีบบอกให้เคลียว่ารักตรินที่เป็นตริน ไม่ใช้เพราะว่าเหมือนจิตตรา
น้องเอิร์ธ ฉลาดเจ้าเลห์มาก ดีแล้วจะได้เป็นกามเทพ

[Sorso]

ไอ(อิ)นางจิตตา!!

เอ็งจะมาทำไมฟร้ะ!!!

[lasom]

งานงอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Nichdia]

น้องเอิร์ธแอบร้ายนะเนี่ย

แต่จิตตา ชีกลับมาทำไม

จะมาทวงลูกชายคืนเรอะ แย่นะ

[4life]

ถ้ามีคนโผล่มาเอาเเจกันทุบหัวไอ้นักสืบนั้นคงดีื 

หวังว่าไอ้พระเอกมันจะไม่กลับไปตอเเยกับเจ๊นางร้ายล่ะ ยิ่งฉลาดๆ อยู่ด้วย

[puchi]

จิตตาหล่อนจะกลับมาทำไม

[ChiOln]

ยังไม่ทันหวานงานกำลังจะงอกอีกแล้ว

[littleFiNgeR]

น้องเอิร์ธแผนสูงนะเนี่ย 555+ ดูเหมือนจะราบรื่น แต่ก้างชิ้นมโหฬารก็มาอีกแล้ว จะกลับมาให้เสียเรื่องทำม้ายยยยย ให้เค้าอยู่ด้วย 3 คนอะดีแล้ว ฮึ่ย!!

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

โอ้ววววววววววววววว โนววววววววววววววววววว   หล่อนยังกล้ากลับมาอีกหรอ!!!!!!!!!

[TanyaPuech]

 


หวานยังไม่ได้เต็มตอน  มาม่ามาอีกแร้ววววววว


นังจิตตาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ