ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 ----------------------------------------------------
ก็ขออนุญาติโฆษณาบ้างอะไรบ้าง....
ไอ่นี่เรื่องแรกที่ลง จบแล้ว ย้ายห้องเรียบร้อย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9740.0 ส่วนอันนี้ กำลังลงเรื่อยๆ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9787.0ไอ่นี่ก็ลงเรื่อยๆ แต่หลังๆจะมาต่อเรื่องนี้บ่อยหน่อย...
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10356.0อย่าเพิ่งกร่นด่าว่ากล่าวกันว่า แล้วทำไมมึงไม่ต่อเรื่องเดิมให้จบ กร๊ากกกกกกกก
คือว่าๆๆๆๆๆ เรื่องนี้อะ พิมพ์ตอนอยู่นอกสถานที่ และพิมพ์ตามคำบอกกล่าวจากบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงและเป็นคู่กรณีกัน ก็ไปเดากันเอาเล่นๆละกันว่าคนไหนในเรื่องสั้นๆนี้เป็นคนเล่าให้คนเขียนฟัง....
ส่วนตัวตอนฟังแล้วโคตรเศร้า.....สงสาร เอาจริงๆเลย
เลยอยากพิมพ์ให้อ่านกัน....
รักทำไมมักไม่สมหวังน้อ....
เรื่องนี้ไม่มีตอนพิเศษ แค่อยากลงให้อ่านกันจริงๆ และคงเพราะมันเป็นเรื่องจริง เลยไม่ค่อยจะจบลงอย่างสวยงาม....
ก็อย่างว่า....นี่ล่ะชีวิต
******************************
เรื่องสั้นๆ มอง.....
มอง.....
ก็ได้แค่มอง.....
ผมมองดูรุ่นน้องซึ่งก็แน่นอนแหล่ะว่าเป็นผู้ชาย...เดินเคียงข้างกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งในสายตาผมไม่ได้มีความสวยเลยซักนิด....หรือเพราะผมอคติ??? ก็คงอย่างนั้นแหล่ะ.....
แผ่นหลังกว้าง ช่วงตัวที่สูงพอๆกับผม เส้นผมนุ่มเหมือนขนแมว....ที่ผมรู้ก็คงเพราะเมื่อสามวันก่อน....เด็กคนนี้เพิ่งนอนตักผม.....ที่บ้านของผมเอง....
เปล่าครับ....เค้าไม่ได้มาขอนอน และผมไม่ได้เชื้อเชิญให้มานอน แค่พอเขาหลับแล้ว ผมก็ไปประคองให้เขามานอนตักผมแค่นั้นแหล่ะ.....
รู้ครับ....ว่าไม่ดี......
ผมนั่งกุมขมับอยู่กับกองเอกสารตรงหน้า ทั้งๆที่อาทิตย์หน้าผมต้องส่งหัวข้อแล้วแต่มันกลับไม่กระดิกซักนิด.....
แขนซ้ายของผม รอยกรีดจางๆระบายอยู่....ชื่อของชายคนหนึ่งที่ผมรัก....หรืออย่างน้อยก็เคยรัก
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นผมคิดอะไรอยู่....
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตกลงผมโรคจิตรึเปล่า.....
ที่แน่ๆ......รักของผม มักไม่สมหวัง.....
บางคนบอกว่าผมแรง.....ผมไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย.....
ผมก็แค่พูดได้อย่างเต็มปากว่าผมเป็นผู้ชาย.....แต่ผมชอบผู้ชายด้วยกัน.......ผิดเหรอ?
‘ผมไม่ได้รังเกียจที่พี่เป็นเกย์....ผมไม่รู้ว่าพี่จะเชื่อผมรึเปล่า....แต่สำหรับผม ถ้าผมรักใครไปแล้ว ไม่ว่าคนๆนั้นจะเพศอะไร ผมก็จะบอกเค้า....แต่ตอนนี้ผมมีคนที่รักแล้ว....และการที่คนๆนั้นเป็นผู้หญิงไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจพี่....แต่ผมไม่ได้รักพี่....ก็แค่นั้น’คำตอบที่โคตรจะเรียบง่าย แต่สื่อความหมายโคตรจะชัดเจน....เล่นเอาผมต้องจำ....
สิ่งที่ทำให้ผมมาตกหลุมรักน้องคนนี้ คงเป็นเพราะความตรงไปตรงมาของมัน....บางทีผมคงหวั่นไหวไปเอง.....
ผมนึกย้อนไปถึงคืนนั้น...
ผมไปค้างที่ห้องของน้องเค้า....
ลมหายใจสม่ำเสมอที่ดังอยู่ข้างกาย ผมทนความอยากแนบชิดไม่ไหว ค่อยๆเบียดกายไปที่แผ่นหลังนั่นช้าๆ สอดแขนเข้าไปที่เอว ซบหน้าลงไป.....อย่างน้อยแค่ตอนนี้ ที่ผมอยากอยู่ใกล้ๆเค้า...
อีกฝ่ายเบียดกายออก ลุกขึ้นไปเปิดไฟ แผ่นหลังดูเย็นชา.....ท่าทีเหมือนหยิบเอกสารการเรียนบนโต๊ะมาหยิบอ่านผ่านๆ.....
ผมแกล้งทำเป็นละเมอ.....นอนหลับไป.....
อีกฝ่ายลุกขึ้นยืนไปปิดไฟ แล้วทิ้งกายลงจุดเดิม....
ผมพ่ายแพ้ต่อความต้องการของตัวเองอีกครั้ง....
ซุกใบหน้าลงบนแผ่นหลังกว้างนั่น น้ำใสๆซึมที่ปลายตาเมื่อรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่าย....
แต่ก่อนที่หยาดน้ำตาจะไหลซึมลงไปบนเสื้อนอนตัวบางของอีกฝ่าย...ผมก็รับรู้ได้ถึงความว่างเปล่า...
ไออุ่นใกล้ตัว....ขยับตัวออกห่างจากผม อีกฝ่ายลุกไปเปิดไฟจนสว่างจ้า....แล้วหันหลังมาให้ผม นั่งทำงานต่ออย่างนิ่งเฉย....
สิ่งที่ผมควรทำในตอนนี้มันคืออะไรล่ะ.....
เช้าวันรุ่งขึ้น.....ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเดิม....
แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคงเป็นความสนิทสนม...........
มันไม่มีทางเหมือนเดิมแล้วสินะ....
จากการนัดกันทานอาหารบ้างบางครั้ง....คุยกันบ้างบางที.....
สิ่งเหล่านั้นหายไป.....
ผมมองตามแผ่นหลังกว้างนั่น.....ถอนใจ....
ก็คงได้แค่....มอง
********************************
ขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาอ่านกัน
รบกวนโมฯเรื่องย้ายห้องด้วยเน้ออออออ ขอบคุณมากมายยยยยย
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Based on true story... "มอง..." (อ่าน 11360 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก