ตอนที่ 3 [จบ][Latta Part]
ตอนอยู่ในรถผมตกใจมากที่พี่แฟบอกจะพามาบ้าน ได้ฟิลเข้าบ้านผู้ชายครั้งแรก แล้วผมก็ตามเขาเข้ามาแบบง่ายๆเลยเนี้ยนะ ไอลาเต้ทำไมใจง่ายแบบนี้!
"เอ่อ..พี่แฟครับ อยู่กับคุณพ่อคุณแม่หรอ?" บรรยากาศภายในบ้านเหมือนอยู่คนเดียวเสียมากกว่าแต่ผมก็ถามเพื่อทำลายความเงียบเพราะพี่แฟโกรธผมอยู่
"พี่อยู่คนเดียว เดี๋ยวก็มีคนมาอยู่ด้วย" คนตัวใหญ่พูดพลางเดินเปิดไฟทั่วบ้าน
บ้านของพี่แฟไม่ใหญ่มากเกินไป เป็นบ้านสองชั้นมีสระน้ำและสนามหน้าบ้านด้วย
"โฮ่ง โฮ่ง.." จู่ๆเสียงเห่าก็ทำผมสะดุ้ง ว่าแต่พี่แฟเลี้ยงหมาด้วยหรอเนี้ย
เจ้าปั๊กวิ่งหางดุ๊กดิ๊กๆมาหาผม อดใจไม่ไหวเลยขออุ้มซะเลย
"อย่าเลียหน้าพี่เต้สิครับ ฮ่าๆ ๆ"
"ดีดี้ คนนี้ของแฟนะ" อ่าาาน้องหมาชื่อดีดี้หรอเนี้ยน่ารักจัง เอ๊ะแต่พะพี่แฟบอกว่า.... คนนี้ของแฟ เขินเกินไปแล้ว -///-
ระหว่างผมกำลังหน้าแดงและเล่นกับดีดี้อยู่ ดูเหมือนพี่แฟกำลังทำอะไรสักอย่างในครัว หิวจัง
"พี่แฟทำอะไรหรอครับ?" ผมถามออกไปโดยมองแผ่นหลังเคลื่อนไหวนั้น
"ทำกับข้าวให้เด็กดื้อครับ"
"ผมไม่ได้ดื้อสักหน่อย ก็ผมบอกไปแล้....."
"หยุดเลย พี่ไม่อยากฟังถึงเรื่องนี้อีก"
ผมได้แต่ทำหน้าบูดอยู่เงียบๆ ทำไมพี่แฟถึงไม่เข้าใจผมเลยละ
10นาทีผ่านไป
"ข้าวเสร็จแล้วครับ หิวไหม?"
ผมจะไม่กินข้าวที่พี่แฟทำมาหรอกเชอะ ผมก็น้อยใจเป็นนะ
"ไม่หิว.."
โครกครากก!!
"หิวก็ได้ครับ" แงผมยอม ผมหิวมากเลย แล้วทำไมพี่แฟต้องอมยิ้มแปลกๆด้วย
"กินให้หมด พี่จะเตรียมชุดนอนไว้ให้" พี่แฟทำท่าจะขึ้นไปข้างบน
"แล้วพี่แฟไม่ทานด้วยกันหรอครับ?" ผมถามอย่างสงสัย
"ไม่หละ พี่จะรอกินของหวานอย่างเดียว"
มีของหวานอีกหรอเนี้ย เราคงอ้วนตายแน่ๆถ้าได้พี่ตามใจแบบนี้
สักพักใหญ่ผมก็จัดการอาหารตรงหน้าเสร็จ ผมจึงไปเล่นกับดีดี้รอพี่แฟลงมา ขึ้นไปนานสงสัยจะอาบน้ำอยู่ ถ้าผมจะเดินสำรวจเขาจะว่าผมไหมนะ...
"ฮะ..แฮ่ม!" ผมหันขวับอย่างไวเหมือนทำอะไรผิด
เขาต้องว่าแน่ๆ
"ไปอาบน้ำได้แล้วพี่รอกินของหวานอยู่นะ"
"ผมก็จะกินเลยครับ เดี๋ยวค่อยไปอาบก็ได้"
"ไม่ได้ไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวนี้ ชุดวางอยู่บนเตียงห้องขวามือ"
"เอ่อ..ครับ" ผมงงอยู่ว่าพี่แฟจะกินก่อนไม่รอผม หรือเขาไม่อยากกินร่วมกับผมกันแน่
จะโกรธอะไรขนาดนั้น ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
แอ๊ด....
ผมอาบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดที่คนพี่เตรียมให้อาจจะดูโล่งๆไปนิดนึงเพราะตัวใหญ่ แต่คิดว่าสามารถใส่นอนได้ พอเปิดประตูมาเจอพี่แฟนั่งอยู่บนเตียงแล้วนึกสงสัย "พี่แฟกินของหวานเสร็จแล้วหรอครับ?"
"ยังรอลาเต้อยู่ครับ"
คนตัวใหญ่เร่งฝีเท้ามาใกล้ๆ คนตัวเล็กถอยหลังไปชิดกำแพงอัตโนมัติซะงั้น
"จะ จะทำอะไรครั..."
"เปล่าครับรีบทำผมให้แห้งได้แล้ว เดี๋ยวไม่สบาย"
ที่แท้ก็มาเช็ดหัวให้ ให้ตายสิ
เสียดาย...
หลังจากนั่งเช็ดหัวอยู่นาน พี่เขาก็ถามเรื่องเปิดแอร์กี่องศา ชอบผ้าปูเตียงสีไหน อยากจัดห้องยังไง พูดเหมือนอยากให้มาอยู่ด้วยเลย
"ปะนอนได้แล้ว"
"พี่แฟง่วงแล้วหรอครับ?"
"เปล่า วันนี้ลาเต้เจอเรื่องมาเยอะแล้วคงเหนื่อยมาก"
"มะ..ไม่ค่อยเหนื่อยเลยครับ" ไอบ้าลาเต้พูดอะไรออกไปเนี้ย ถ้าพี่เขาคิดจะว่ายังไง
"หื้ม..." จู่ๆพี่แฟก็มองสายตาหรี่ลง
"ไปครับนอนๆ"
พอได้มาอยู่ข้างพี่แฟบนเตียงแล้วตื่นเต้นจัง ถ้าละเมอหมุนตัวไปกอดเขาจะว่าไหมนะ สมองคิดแต่ร่างกายเอื้อมมือโอบกอดคนตัวใหญ่ไปเรียบร้อยแล้ว แถมพี่แฟกอดตอบอีกด้วย
ง่าาาา
ถ้าคิดเกินเลยจะดีไหมนะ....
01.00 น.
จุ๊บๆๆ ๆ
"อะอื้อ.." ผมงัวเงียตื่นมาเพราะสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของใครบางคน
"เอ๊ะ พะพี่แฟครับ!"
"หื้มมม?"
ตอนนี้ทำไมผมอยู่ในสภาพที่เกือบเปลือยเสื้อถูกถลกขึ้นมาจนถึงคอ มือพี่แฟลูบทั่วร่างจนรู้สึกได้ว่าตัวเองต้องแดงจนระเบิดแน่ๆ
"จะทำอะไรครับ พี่แฟหยุดก่อน.." ผมบอกอย่างตระกุกตระกัก พรางดันหน้าอกของเขา ถ้าไม่หยุดผมคงเขินตายแน่ๆ
ถึงผมจะเตรียมความพร้อมมาแล้วก็เถอะ...
"แน่ใจนะว่าจะให้หยุดจริงๆ"
ให้ตายสิ ทำไมพี่ถึงทำหน้าเหมือนรู้อะไรสักอย่างอย่างนั้นแหละ
[Gaafea Part]
ไม่ไหวแล้วครับ คนใต้ร่างน่ากินมาก และผมชักหมดความอดทนแล้วด้วย
"สรุปจะให้พี่หยุดจริงๆใช่ไหมครับ หื้มมม??" ในความมืดมิดภายในห้องนี้ แต่ผมกลับเห็นหน้าน้องได้อย่างชัดเจนและผมรู้ว่าน้องคงไม่ต่างจากผม
"เด็กดื้อที่ไม่ดูแลตัวเองต้องลงโทษ"
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเอ่ยคำใดๆอีก...
10.00 น.
"อื้อ.." น้องลาเต้ขยับตัวพร้อมพึมพำอยู่ใกล้ๆผม เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบ6โมงเช้า จริงๆเราไม่ได้ทำอะไรกันเกินจูบ ลูบ คลำ เลย เพราะเหมือนน้องจะกลัวนิดๆ รอไว้ให้พร้อมค่อยว่ากัน
"จุ้บ เด็กดีพี่ไปเตรียมอาหารเช้าให้ก่อนนะคะ"
"งื้อไม่เอาาา" น้องเกี่ยวผมให้ไปนอนที่เดิม ทำท่าอ้อนแบบนี้ผมก็แพ้สิ
"วันนี้จะพาไปเก็บของ" ผมยกมือเขี่ยไปที่ปลายผมของน้อง คนนี้แหละที่ผมต้องการให้มาอยู่ด้วย
"ทำไมถึงต้องไปเก็บของครับ?"
"ลาเต้จะได้มาอยู่กับพี่ไงครับ"
"แต่เราไม่ได้เป็นเอ่อ..." น้องทำท่าอึกอัก
"พี่ว่าเราเป็นด้วยการกระทำแล้วแหละ แต่พี่จะทำให้มันชัดเจนขึ้นด้วยคำพูด"
ผมจ้องตาลึกเข้าไป อยากให้น้องรู้ว่าน้องคือคนรักของผม
"เป็นแฟนกับพี่แฟนะคะ"
คนตัวเล็กม้วนอายหนัก ดึงผ้าห่มปิดหน้าตา มือผมจึงดึงออก
"ยังไงหื้มมม?"
"ก็ ก็ได้ครับ"
รักผมเริ่มมานานแล้วแต่สถานะมีคนรักเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง...
3 ปีต่อมา
"เย้ๆ ลาเต้จบสักทีเหนื่อยมากเลยงื้อออ"
ลาเต้ก็ยังเป็นคนเดิมเพิ่มเติมคือขี้อ้อนมาก จะไม่ให้ผมตามใจยังไงไหว เราคบกันมาก็3ปีแล้ว อย่าว่างั้นงี้เลยนะครับ ผมก็ยังไม่ได้กินน้องอยู่วันยังค่ำ
ก็น้องไม่ยอม บอกจะรอให้ตัวเองจบการศึกษาก่อนท่าเดียว เราก็แก่ลงอยู่ทุกวันๆ เห้ออ
"พี่แฟครับ เต้อยากกลับบ้านแล้ว กลับกันเถอะ" น้องพูดและยิ้มตาหยี
"เฮียกลับไปเถอะเดี๋ยวผมปิดร้านให้" ไอปิ๊งอาสาเหมือนเดิม
"ก็ได้ กลับกันเถอะครับ"
ระหว่างอยู่บนรถ
"พี่แฟครับเดี๋ยวแวะห้างหน่อยนะครับ เต้อยากซื้อของก่อน"
"จะไปซื้ออะไรครับเด็กดื้อ" ผมละจากถนนไปมองคนรัก
"ก็จะเป็นเด็กดีที่รักษาสัญญาอยู่นี่ไง" น้องพูดอุบอิบเบาๆ แทบจับใจความไม่ได้
แต่ช่างเถอะผมก็เหนื่อยจะแย่แล้วเหมือนกัน รีบซื้อรีบกลับจะได้รีบเข้านอน
บ้าน
"พี่แฟคร้าบบบบบ" ขณะผมนั่งรอน้องอาบน้ำผมนั่งอ่านอะไรไปเรื่อย ผมยอมรับว่าง่วงแต่อยากนอนพร้อมกันนี่
แต่เห็นน้องออกมาด้วยชุดแบบนี้...
ก็รู้สึกไม่อยากนอนขึ้นมาซะแล้ว
"แต่งตัวอะไรคะ"
"ไม่สวยหรอครับ เต้ไปซื้อกับเพื่อนมา"
ชุดที่น้องใส่มันออกจะยั่วไปนิดนึงตรงที่มันโปร่งเหมือนไม่ได้ใส่อะไรนี่แหละ
"ไปเปลี่ยน"
"ไม่"
"เปลี่ยนเดี๋ยวนี้"
"ไม่!"
"ได้!!"
ผมดึงน้องลงมาที่เตียงและขึ้นคร่อม ไม่ทนแล้วโว้ย 3ปีมันมากเกินไปแล้ว
เสียงจูบลามกนั้นดังทั่วห้องไปหมด มือของผมลูบผ่านเสื้อบางนั้น สิ่งที่อยู่ในหัวตอนนี้คือเจลกับถุงยาง ผมน่าจะซื้อติดบ้านไว้บ้างนะ
ผมพลิกตัวกลับไปและสงบสติอารมณ์ เกลียดตัวเองที่ไม่คิดถึงเรื่องป้องกัน
"พี่แฟ.."
"พี่ทำไม่ได้ พี่ไม่ได้ซื้อเจลกับถุงยางมา" ผมบอกน้องไปตรงๆ
"เอ่อ..." น้องอึกอักแล้วทำท่าลุกขึ้นไปทางตู้เสื้อผ้า หยิบถุงใหญ่ออกมาวางไว้ที่เตียง
"ผมไม่รู้ว่าพี่ไซส์อะไร เลยหยิบมาทั้งหมด"
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผมคือ ทุกขนาดและหลากหลายมากทั้งบาง0.1 ปุ่ม ขีด ที่สำคัญคือมีเจลประมาณ3-4ขวด เด็กดื้อต้องโดนลงโทษจริงๆซะแล้ว
"รู้ตัวใช่ไหมคะว่ากำลังทำอะไรอยู่?"
"รู้ รู้สิ"
ผมดึงน้องลงมาทับตัวผมแล้วกดหัวน้องลงมาจูบ นานเกือบนาทีก่อนพลิกร่างเล็กให้ไปอยู่ใต้ตัวของผม จมูกปากทำหน้าทีไซร้ซอกคอขาว ส่วนมือก็ลูบที่ยอดอกแข็ง
"แฮก.." มือน้องบีบที่ไหล่แรงมาก พอจะเดาได้ว่าเสียวกระสัน
"พี่ พี่แฟครับตรงนั้น อย่า..." ผมเลื่อนตัวลงไปข้างล่าง พรมจูบไปทั่วท้องน้อย มือจับขาน้องแยกออกจากกัน
ผมไม่รอให้ยุ่งยากกว่านี้ มือกอบกุมของน้องรูดขึ้นลงอย่างเบามือ ปากจุ้บที่ส่วนปลายจนน้องสะดุ้ง
"อย่า..อ๊ะ" ทั้งแท่งของน้องถูกผมกลืนเข้าไป มือยังขยับเร่งจังหวะ
ภาพที่เห็นคือน้องเงยหน้าเสียวและดันหัวผมให้ออกไปจากส่วนล่าง เซ็กซี่ จนผมเริ่มจะเจ็บคับไปหมด
ต้องเร่งให้น้องเอาน้ำออกก่อน
"อ๊ะ..พี่แฟอ๊าา"
[Latta Part]
หลังจากผมปลดปล่อย สิ่งที่หน้าอายนั้นคือแตกใส่หน้าพี่แฟ คนโตจ้องผมจนเขินไปหมด แถมยังเลียน้ำของผมรอบๆริมผีปากอีก ไอคนบ้า
"เต้เสร็จแต่พี่ไม่ งั้นต่อเลยนะคะ" ผมเขินเอามือปิดหน้าตา แค่นี้แทบจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว
เสื้อผ้าที่ซื้อมาคงใส่ได้แค่ครั้งเดียวเพราะพี่คนตัวใหญ่ฉีกจนไม่เหลือชิ้นดี
ป๊อก!
อะไรเย็นอยู่ช่องทางด้านหลัง ผมจึงเปิดหน้าขึ้นมาดู
คนตัวใหญ่เลียนิ้วยาวและกดมันลงไป
"อะ ไม่.." มันเจ็บมาก แต่เหมือนผมร้องไปก็เท่านั้นเพราะคนตรงหน้าไม่หยุดแน่
"พี่ พี่แฟเต้เจ็บ"
"ทนหน่อยนะคะ"
จาก1เป็น2 จุกเสียดยิ่งกว่าเดิม คนตัวใหญ่ยกสะโพกผมขึ้นสูงและเพิ่มนิ้วเข้าไปอีก
แย่ละสิ
ถ้าของพี่แฟเข้ามา เราจะไม่ตายใช่ไหม
"พี่ พี่แฟ อ๊าาา"
ผมรู้สึกดีปนควมเจ็บขึ้นมานิดหน่อย เหมือนพี่แฟจับจุดเสียวของผมได้ เขาก็สอดนิ้วเข้ามากระทุ้งจุดเสียวนั้น
"อ๊าา เข้ามา" ผมพูดไม่อายปาก
"หื้มม อะไรนะคะ" พี่แฟแกล้งผมแน่ๆ
ผมขยับสะโพกให้ห่างจากตัวพี่แฟ ชันตัวขึ้นกึ่งนอนกึ่งนั่ง ความกล้าของผมมาจากไหนไม่รู้ ผมใช้ปลายเท้าเขี่ยเข้าไปที่เป้าใหญ่คับนั้น
"อันนี้ เอาเข้ามาได้แล้วครับ" ไม่รอนานเจ้าตัวก็ฉีกซองที่อยู่ในถุง ใส่มันอย่างเร่งรีบและพยายามดันแท่งร้อนเข้ามาในตัว
"อ๊าาา เจ็บ เจ็บครับ" ได้แต่ร้องครวญครางเพราะตนเชื้อเชิญเอง
พรวด
"อ๊าา เก่งมาก เก่งมากเด็กดี" แท่งร้อนนั้นกำลังขยับเข้ามาในตัวผม จากช้ากลายเป็นเพิ่มจังหวะ ถอนเข้าออกลึกจนเสียวไปหมด
"เร็วอีกครับ อ๊าา" สิ้นเสียงผมเสียงเตียงกระทบกับกำแพงก็ดังไปทั่วห้อง เสียงครางประสานกัน ลมหายใจจังหวะเดียวกัน
"อ๊าาาา !" เราปล่อยมันพร้อมกัน
พี่แฟถอนแท่งร้อนออกและรูดถุงยางทิ้ง หยิบอันใหม่มาแทนที่
ผมโดนจับพลิกให้นอนหันหลัง มือพี่แฟถูยอดอกแข็ง ปวดหนึบไปหมด
"พะพี่แฟ ทำอะไรหน่ะครับ อ๊าาาสส์"
เหมือนยกเดียวจะไม่พอสำหรับคนตัวใหญ่...
"อื้ออ หอม..." กลิ่นกาแฟจากห้องครัวเข้ามายันในห้องนอน
ผมควรจะต้องตื่นได้แล้ว ร่างกายผมปวดไปหมด ดีที่ผมไม่ได้ไข้ขึ้น ผมไปอ่านในเน็ตมาว่าอาจจะมีอาการ โชคดีไป
ผมสำรวจร่างกายบนตัวผม มีรอยไปทั่ว แถมมีเสื้อของพี่แฟอยู่ สงสัยจะนำมาใส่ให้ก่อนออกไปครัวแน่
ตามไปดูเสียหน่อยดีกว่า
"ทำอะไรครับ?" ผมเดินเข้าไปใกล้พี่แฟ เห็นเขากำลังทำ
ลาเต้...
"กำลังจะดื่มลาเต้ค่ะ"
อย่าทำท่าแบบนั้นสิเหมือนคนเจ้าเล่ห์ที่อยู่บนเตียงเมื่อคืนเลยแงงง
"ไหนของผมละ" ผมทำหน้ามุ่ย
"อยากดื่มกาแฟหรอครับ?"
"ก็พี่ยังดื่มได้เลย"
"ดื่มกาแฟอันนี้หรืออันนี้ หื้มม?" พี่แฟทำท่าชี้ไปที่เครื่องทำกาแฟและชี้ไปที่ เอ่อ..
"ไม่คุยด้วยแล้ว!" อยากเดินหนีไปให้ไกลๆเลย คนบ้า
หมับ!
"พี่เริ่มไม่อยากกินลาเต้อันนู่นแล้วอยากกินอันนี้แทน" ชี้ไปที่แก้วกาแฟกับชี้มาที่ผม อ่าาา
ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ได้นะ
หลังจากนั้นเคาน์เตอร์ครัวคงจะต้องถูกใช้งานอย่างผิดวิธีไปอีกสักพักนึง
Ending----------------- TALK -------------------
พี่แฟน้องเต้ลูก นักเขียนไม่คิดว่าจะแต่งลูกออกมาได้ขนาดนี้55555
จบไปแล้วกับ1เรื่อง เพิ่งรู้ว่าหาที่ลงจบยากมาก อยากให้เข้ามาคอมเม้นแนะนำเรื่อยๆเพื่อเป็นประโยชน์ในการแต่งต่อไปและสัญญาจะแต่งจนชำนาญค่าาา
สามารถส่งคำติชมมาได้เลยนะคะ
ด้วยรัก
หัวข้อ: [เรื่องสั้นจบแล้ว] รักรสหวาน #เฮียแฟน้องลาเต้ NC18+ 09/02/2020 (อ่าน 2175 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก