หลังจากนั่งเป็นนักอ่านเงามาหลายศตวรรษ(ได้ข่าวว่าแกเพิ่งมาอ่านไม่ถึงปี = =) เราก็ได้ฤกษ์ย้ายตูดตัวเองมานั่งเม้นท์ให้สักที
ครั้งที่แล้ว ช็อคค้าง เพราะไอดีเราถูกลบ
(สมัครยังไม่ถึงอาทิตย์เลย อนารถแท้แม่เอ้ย)
เราจำต้องสมัครใหม่ด้วยจิตใจอันร้าวราญ
ยังไม่ทันจะได้เม้นท์ ไอดีถูกลบอีก T^T ด้วยสาเหตุอันใดมิทราบแน่ชัด
จ้างนักสืบมาเสาะแล้ว แต่ก็ไม่พบสาเหตุ
ทำไมทำร้ายจิตใจเราขนาดนี้
เราแค่อยากมีไอดีเกรียน ๆ เอาไว้เม้นท์เกรียน ๆ ให้คนเขียนเกรียนอ่าน (สมัครสมาชิกเพราะนิยายเรื่องนี้แหละ) เป็นการต่อสู้ที่ทรหดมาก ทำสถิติการสมัครแล้วสมัครอีกมากที่สุดของเวปนี้เลยมั้ง
ทำไมเวปเกรียน ๆ ถึงได้ไม่เห็นใจคนอ่านเกรียน ๆ คนนี้บ้าง
ก่อนอื่น...
ขอโกยคำขอบคุณตั้งแต่นิยายตอนแรกของเกรียนอินโทรเรื่องนี้และโจหนุ่มมาถึงตอนที่ 35 และตอนที่ 12 ของโจหนุ่ม รวมแล้วได้มากกว่า 50 คำขอบคุณ
ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ ที่มีมาให้อ่านกันไม่ขาดสาย ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
เปล้า!!
เราไม่ได้ติดนิยายเกรียนนะ....
...แค่เปิดดูทุกวัน และวันละหลาย ๆ รอบ
...แค่นั้นเอง = =
มันก็ไม่ได้สนุกอะไรมากมายนักหรอก...
....แค่อ่านแล้วอ่านอีก วนไปเจ็ดแปดรอบแค่นั้นเอง
ไม่สนุกจริงจริ้ง!!!
(แต่ว่า...ถ้าทำเป็นหนังสือเมื่อไหร่ ขอจองพื้นที่หมายเลข 1 นะ หึ ๆ)
นิยายเกรียนไม่ได้ขำเล้ยยยยย...
.... แค่กรามค้าง น้ำลายหก น้ำตาไหล เจ็บมือ (เจือกทุบโต๊ะด้วยความสะใจ) แถมด้วยโดนชาวบ้านมองด้วยสายตาแปลกประหลาดอีกนิดหน่อย
แค่นั้นเอง....
นิยายของเกรียน มันคว้านเอาหัวใจเราไปซะตั้งแต่มันไปยืนซัดกันที่ข้างกำแพงแล้ว หลังจากนั้นเป็นต้นมา เราก็จองตั๋วรอดูทุกฉากทุกตอนของเรื่องนี้ หึหึ
ไม่อยากบรรยายความรู้สึกมาก (แล้วไอ้ตัวหนังสือข้างบนคืออะไรวะ - -)
แค่จะบอกว่า...
"นายคือชูปเปอร์นักเขียนเกรียนบรรลือสามร้อยสี่สิบห้าโลก" สำหรับเรา
ตอนนี้นั่งอ่านไป ฮาไปกับการเปิดเผยแบบสุด ๆ ของทัศน์
กับความ เอ่อ.. ของเกรย์
และความที่เป็นคุณหยิ้งคุณหญิงสุด ๆ ของคุณหญิงแม่
อยากรู้ว่าทัศน์จะแก้ไขปัญหาแม่ผัวกับลูกสะใภ้ยังไง
ว่าแต่...
เกรียน...
แกจะมากไปไหม กับแม่ผัว แกก็ยังคงเกรียนใส่เขาได้ไม่ขาดตกบกพร่องเนอะ
ทัศน์หลงรักเข้าไปได้ไงเนี่ย = =
ซึ่งกับความเป็นทัศน์มาก เป็นผู้ชายที่ตั้งมั่นในรักจริง ๆ พร้อมที่จะปกป้องคนที่ตัวเองรัก (เมียเกรียน ๆ) เป็นสุภาพบุรุษ สู้กับทุกสถานการณ์ ไม่หวั่นแม้วัน (ผู้หญิงมาก)
...
อยากกินตำบักหุ่งด้วยจัง ฮ่า ๆ
ว่าแต่...
ร้านอาหารชั้นเลิศมีส้มตำด้วยเหรอ?
แต่เดาได้เลยว่าคงไม่แซบเท่าหน้าปากซอยแน่ ๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุก ๆ อีกครั้งค่ะ เกรียนเป็นคนที่มีความสามารถในการถ่ายทอดอารมณ์ และความรู้สึกของตัวละครมาก
อ่านแล้วอิน อ่านแล้วลื่นไหล
บทจะฮาก็ฮา บทจะเศร้าก็เศร้า
บทจะเหงาก็จบที่ "อ่างแก้ว" - -
หายากที่จะมีนิยายที่ทำให้เราติดได้ขนาดนี้ ปกติ ไม่ตามมาพักหนึ่ง ลืมบท ลืมตัวละคร ก็เลิกอ่านแล้ว แต่เรื่องนี้ กลับเป็นเรื่องที่เราไม่เคยลืมบท ไม่เคยลืมตัวละคร และที่สำคัญ...
ไอ้เกรย์มันหลอน..(วนเวียนอยู่ในสมองเราตลอด T^T)
ต่อไปนี้เราจะให้กำลังใจทุกครั้งที่ท่านโผล่...มา
ยกเว้นตอนเน็ตเน่า, น้ำท่วม, แลคตาซอยหมด, ไม่ได้สวมแว่นตา, คอมพัง, และง่วงนอนเกินวันละสองชั่วโมง ...
เพราะงั้น จงเกรียนเขียนต่อไปเพื่อให้เกรียนคนอ่านได้อ่านอย่างแช่มชื่น
แอบเสียดายกำลังใจเก่า ๆ ที่เคยให้ไป แต่เราจะไม่หวั่นไหว
ถึงจะถูกลบไอดีไปสักพันครั้ง เราก็จะขอกลับมา
และบอกกับเกรียนน้อยว่า...
"เกรียน กูรักมึงวะ"
ปล้ำลิงเกรียน...
เม้นท์นี้อาจไร้สาระ แต่มันออกมาจากใจคนอ่าน ที่อยากให้กำลังใจคนเขียนใจแทบขาด แต่ดันเจออุปสรรคนานับประการ
ไม่คาดหวังว่าเม้นท์นี้จะได้ออกไปสู่สายตาประชาเกรียนไม่..
จริง ๆ เราเม้นท์ให้ท่านแทบทุกตอน (ในเวิร์ด) แล้วมันก็หายลับไปกับสึนามิไวรัส
เพราะงั้น ถ้าเม้นท์นี้ได้ไปสู่สายตาประชาเกรียน เราก็อยากจะบอกให้ทุกคนรู้ว่า ...
เราชอบนิยายเรื่องนี้มากกกกก
และถ้าเราไม่ถูกลบไอดี เม้นท์ไม่หายด้วยสาเหตุอื่นใด
เราก็จะขอเต้นท่านี้ให้เหล่าเกรียนดู
(ยากนะเออ = =)
ปล้ำลิงเกรียน2.
นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ ^^
My yaoi