หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[lucifel]

ง้อแบบประหลาด 

[day9day]

ทัศน์ให่มันชัดเจนหน่อยดิ

คนเขียนเกรียนอ่ะ

[mayuree]

จริงๆเราชอบลุคน้องเกรย์นะ ถึงจะอ่อนไหว ติสต์แตกยังไง แต่ชัดเจนและมีจุดยืนของตัวเอง จะรัก จะชอบ จะเกลียด น้องแกจัดเต็มตลอดเลยดูแรง แต่จริงๆ น่ารักจะตายแบบเนี้ย.. อายไหมพี่ทัศน์ ถามจริง

[monoo]

เด็กเกรียนนี้เดาไม่ถูกจริงๆ 
 

[liptudzii_chi]

คนเขียนค่ะไม่ต้องเครียดค่อยๆๆเขียนนะเป็นกะลังใจให้นะ

[golove2]

เพลียกับทัศน์

ไอ้เด็กน้อยเอ๊ย     

[yesong]

ชอบ >o<; มาต่อเร็วๆนะคะ ไรเตอร์ 

[morphinelike]

ทัศน์ติดๆ กัน   
                                                                                                                             
                                                                                                                       

[hardened-boy]

 
มาแก้ตัวให้ทัศน์ครับ

ทัศน์น่ะ เค้าเคยบอกไว้ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้วว่า ที่เค้าไมีมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ก็เพราะว่า เทคแคร์ใครไม่เป็น
ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ทัศน์จะอ้ำๆอึ้งๆ  พูดอะไรไม่ออก ทำตัวไม่หวาน
แต่เดี๋ยวอีกหน่อย รับรองหวานเลี่ยนแน่ (เพราะคนแต่งน่ารัก เนื้อเรื่องก็ต้องน่ารักตามไปด้วย จรืิิิิ)ะมง

[Chubby]

มาติดตามตอนต่อไปจ้า

[Nuclear]

ฮ่าๆๆ บรรยายซะจนเห็นบรรยากาศใน ม.  

รอติดตามอยู่น้าา

[miniz]

ทัศน์เดี๋ยวเหอะ !! 

รอต่อนะค้า 

[Smilelimsminy]

อุ้ย   
รอต่อนะค้า

 

[PoP~Pu]

ฮ่าๆๆ บรรยายซะจนเห็นบรรยากาศใน ม.  

รอติดตามอยู่น้าา

เจาะไข่  


ตอนหน้าเอาแบบเคลียร์ๆนะทัศน์ ^^

ปล.มีคนบอกเกรียนคนเขียนเครียด  เครียดหรอ เอาน่าอย่าเครียด
แต่งไม่ออกยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร ถึงเกรียนคนอ่านจะทวงกันยิกๆ แต่เชื่อเหอะเรารอกันได้
มามะไปนั่งที่อ่างเน่าให้หายเครียดกันดีก่า ~ ฮ่าๆ

[ammer]

หลงเข้ามาในดงเกรียน  เราก็รอเกรียนต่อไป

ไอ้พี่ทัศน์กินข้าวหรือกินหญ้าวะค่ะ

[bakanishi1]

ค้าง ~~ แบบเกรียน ๆ   

[£.Ma|e¥]

รุกก่อนเลยเกรย์ ไอ้พี่ทัศน์มัวแต่บื้อ+ช้า
nc กรี๊ดดดดดดด ตอนที่เท่าไหร่คะเนี่ย ตอนที่20อ๊ะเปล่า?? 
แบบว่าทัศน์ตอบเกรย์ไปว่า เออ! กูชอบมึง!!!! แล้วก็ไปจบกันที่เตียง ฮิฮิ 
Ps. รักเกรียนทั้งหลายนะจ๊ะ

[INDY-POET]

Chapter 20 : When it’s time
Part I

นี่มัน..
..ถึงเวลาแล้วเหรอครับ?

อึ้งเลย..
ไม่คิดว่าไอ้เกรียนจะกล้าถามตรงๆอย่างนี้

ผมยืนมองมันอย่างไร้คำพูด

“อย่าเงียบ!”

มีการตวาดด้วยเว้ยเฮ้ย

“ไปคุยกันข้างบน..”
ในที่สุดผมก็ควานหาเสียงตัวเองเจอ

“ไม่ กูจะคุยตรงนี้ ตอบ!”

เวรเอ้ย มึงไม่ยอมจริงๆใช่มั๊ยเนี่ยวันนี้!
ผมคงต้องใช้กำลังแบบที่ถนัดแล้วล่ะครับ
แขนตัวเองที่กอดมันอยู่แล้วรัดแน่นขึ้น ผมโอบตัวมันด้วยแรงทั้งหมดที่มี
ถือโอกาสช่วงที่มีคนลงลิฟต์มาพอดี ผลักมันสวนเข้าไปเลย

“ไอ้เหี้ย..แม่ง มึง-”


“หุบปากก่อนได้มั๊ย!”
ผมก็เริ่มโมโหขึ้นมาบ้างเหมือนกัน
มันจะเงียบซักนาทีไม่ได้เลยรึไงนะ ผมก็กำลังจะบอกมันอยู่เดี๋ยวนี้แล้วน่า
แค่ขอที่ที่เป็นส่วนตัวหน่อย เช่น ในห้อง! ไม่ใช่หน้าหอหรือหน้าลิฟต์เนี่ย โอย.. เข้าใจกูบ้างมั๊ยมึง

“อย่ามาสั่งให้กูหุบปากนะเว้ยยยยย”
ไอตัวแสบแหกปากลั่นลิฟต์

โอ๊ย กูจะบ้า..
บอกทีเถอะว่าผมไปหลงเสน่ห์ที่มันไม่เคยมีเลยเอาอีท่าไหนเนี่ย
มึนตึ๊บเลยกู..



ในที่สุดก็ถึงชั้นห้าเสียที
แต่กว่าจะออกมาได้ก็ยื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่นานละครับ
นี่กูกำลังแสดงหนังเรื่อง เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ อยู่รึเปล่าครับพี่น้องครับ!?
ถ้าใช่ ช่วยรีบจบเหอะ ไม่ก็เขียนบทให้ดีกว่านี้หน่อย พระเอกเหนื่อยเว้ย!

ผมขอปาดเหงื่อก่อน..
แม่มเอ้ย ผู้หญิงผู้ชายมีเต็มโลก ทำไมกูต้องมาอะไรกับคนเกรียนๆอย่างมึงเนี่ย!?


“ไอ้เหี้ยทัศน์ เป็นบ้าอะไรห๊ะ มึงคิดว่ามึง-”

“กูบอกให้หุบปากไง!”

ไม่ใช่ว่าผมอยากจะรุนแรงกับมันนะ ไม่ว่าด้วยคำพูดหรือการกระทำ
แต่ให้ตายเถอะ.. มันไม่ง่ายสำหรับผมเลยที่จะให้ยอมรับออกมา..ในความรู้สึกที่มีกับมัน
ไอ้คนตรงหน้านี่ก็ไม่เคยเข้าใจ โวยวายอยู่นั่นแหละ
ผมดันตัวมันมาติดประตู ทาบทับไว้ด้วยตัวผม กันมันหนี ระหว่างที่มือล้วงกระเป๋าควานหากุญแจห้อง
ใกล้แล้ว.. ใกล้แล้ว
ใจเย็นๆนะเกรย์นะ   นิ่งไว้   เฉยไว้
เข้าห้องได้กูจะบอกรักมึงเป็นอย่างแรกเลย!
.
.
.
.
“โอ๊ยย ชิบ!”
เสียงผมเองครับ
เจ็บตีน แม่ง เจ็บโคตรๆ
มันกระทืบเท้าผมอีกแล้ว
ไอ้…………………..!!


“กูบอกให้เงียบ มึงไม่เงียบ อยู่นิ่งๆไม่เป็นเลยใช่มั๊ยวะ!”
ผมดันหน้ามันไปติดประตูจนหัวแม่งโขกโป๊ก แต่ผมไม่สนแล้ว กูโมโหจัด!

ผมโน้มหน้าลงไปประกบปากเสียๆนั่น กันตัวเหี้ยวิ่งเพ่นพ่านออกมาอีก
โดนกระทืบเท้าทีไร ผมเป็นต้องหัวเสียทุกที
แต่มันเองก็ไม่ได้ยอมง่ายๆหรอกครับ เม้มปากปิดสนิท พยายามดิ้นกระแด่วๆอยู่อย่างนั้น
ทว่า ลำตัวผมแนบกับมันแบบไม่มีช่องว่างให้ขยับตัวได้เลย มือสองข้างก็โดนผมยึดไว้กับประตู
ไอ้เกรียนจึงแผลงฤทธิ์ไม่ได้มากนัก

ผมจูบย้ำๆอยู่อย่างนั้น ลิ้นเปียกโลมเลียรุนแรงพยายามให้มันเปิดปากให้ได้
ไอ้นี่ก็ดื้อจริง หลับตาปี๋ ปากปิดสนิทชนิดติดทนนาน มึงไปแอบติดกาวตราช้างมาตอนไหนวะ!

..เสียงเปิดประตูดังมาจากห้องข้างๆ
แม่งเอ้ย มึงจะออกมากันทำไมตอนนี้
ผมรีบควานหากุญแจ โชคดีที่เจออย่างรวดเร็ว
เพราะทันทีที่ผมปล่อยแขนมันข้างหนึ่งเพื่อล้วงกระเป๋าหยิบกุญแจห้อง ไอ้เกรียนก็ดิ้นชิบหายวายวอดทันที

“นิ่งๆสิวะ..”
ผมสบถ ไขประตูอย่างรีบเร่ง มืออีกข้างก็ยังบีบแขนมันแน่น
เปิดห้องได้ ผมก็ผลักแม่งเข้าไปเลย

“ปล่อยกูออกไปนะมึง สัด.. ประสาทแดกมึงรึไงวันนี้”

“มึงช่วย-”
ผมพยายามข่มอารมณ์
ยังไงก็อยู่ในห้องแล้วครับ เราคงคุยกันดีๆได้แล้ว “ช่วยหยุด.. แล้วฟังกูก่อนได้มั๊ย”

แต่นาทีนี้คงมากเกินไปสำหรับคนตรงหน้า
เพราะนอกจากมันจะไม่หยุดและไม่ฟังแล้ว สองแขนสองกำปั้นก็เริ่มเข้ามาต่อยตีผมเต็มแรงอย่างแค้นเคืองมากมาย
แม่ง มือตีนมันหนักนะเว้ย..

“พอ..”
ผมปัดป้องไม่เต็มกำลังนัก เพราะรู้ดีว่าจริงๆแล้วเรื่องทั้งหมดนี้น่ะใครผิด
แต่มันยิ่งชกแรงขึ้นน่ะสิครับ..

“เกรย์ พอแล้ว!”
ผมตะโกนลั่น จับทั้งสองแขนมันเอาไว้ แล้วดึงเข้ามาปะทะอกกว้างของผม

“ปล่อยกูเลยนะ.. แล้วไม่ต้องมายุ่งกับกูอีกแล้ว ไปแดกขี้เลยแม่ง”

ร่างในอ้อมแขนประกาศเจตนารมณ์ชัดด้วยเสียงหอบๆ

..โธ่เว้ย!
ผมกะว่าจะขึ้นห้องมาคุยนะ แค่คุยเฉยๆด้วย
แต่เกรียนขนาดนี้ ท่าจะไม่ได้พูดดีๆกันแล้วละ

“กูไม่แดกขี้ เพราะมันคงไม่อร่อย” ผมจ้องมันด้วยสายตาคมกริบ
“..กูว่ากูแดกมึงแทนดีกว่า”

แล้วผมก็บดขยี้ริมฝีปากลงไป ด้วยอารมณ์ที่ปนเปกัน จนแจกแจงไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง
ทั้งคิดถึง ต้องการ โกรธ โมโห  อยากเอาชนะ..
และทั้งหมดก็รวมเป็นการกดริมฝีปากอย่างแรง
ด้วยเหตุที่มันคงไม่ทันตั้งตัว ผมเลยฉกลิ้นเข้าไปในปากที่อ้าเผยอน้อยๆนั่น ตวัดไปมาอย่างหื่นกระหาย
โอบลำตัวที่พร้อมจะดิ้นอยู่ตลอดเวลาไว้แน่น

ก็เอาเป็นว่าเสร็จจากนี้ ค่อยคุยแล้วกัน!

..ผมรั้งตัวมันมาโดยไม่ยอมปล่อยจูบ และผลักเบาๆลงไปนอนแผ่บนเตียง

เหอะ อย่าคิดว่าจะง่ายขนาดนั้นครับ
ไอ้เกรียนเตรียมพร้อมโดยอัตโนมัติ ยันตัวลุกทันที
รู้ไหมว่ามันทำอะไร..?
มันต่อยท้องผม

แต่ให้ตายเถอะ มันพลาดแล้วล่ะ เพราะ..

“โอ้ย!! แม่ง ไอ้เหี้ย เจ็บชิบหาย”

ไม่ใช่เสียงผมครับ
เสียงมันนั่นแหละ

คืออยากหัวเราะนะ แต่ขำเกิน จนฮาไม่ออกน่ะครับ

ซิตอัพทุกวันขนาดผม หน้าท้องแข็งโป๊กไม่ต้องห่วง ห่วงข้อนิ้วไอ้เกรียนดีกว่า
“หักมั๊ยน่ะ”
ผมถามล้อๆ

“เชี้ยแม่ง มึงซิตอัพวันละพันรอบเหรอ เหี้ย รถบรรทุกชนมันจะบุบสลายมั๊ยน่ะ!”

ไอ้นี่ก็เว่อร์ไป -*-

มึงจะโดนปล้ำอยู่แล้ว ต้องให้เตือนมั๊ย มึงยังเกรียนได้นะเกรย์นะ
กูอยากจุดธูปจุดเทียนกราบไหว้บูชามึงจริงๆ

ผมเอามือกดไหล่มันกลับลงไปบนเตียงและทาบทับขณะที่ปากนิ่มนั่นพร่ำบ่น
“โอ้ย..แม่ง จะทำ’ไรเนี่ย”

“ไม่รู้จริงน่ะ..”
ผมทอดเสียงถาม แกล้งเอาส่วนล่างเบียดเข้าหามันแรงๆ
แล้วดวงตาของคนข้างใต้ก็เบิ่งกว้างขึ้นราวกับเพิ่งตระหนักชัดเจนว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานการณ์แบบไหน

มึงความรู้สึกช้าจังนะ -*-

ผมแกล้งเบียดเข้าหาอีกเรื่อยๆ ทำย้ำๆอยู่อย่างนั้นจนไอ้ตัวแสบทำหน้าบู้บี้
“หนักจะตายห่า..”

เฮ่อ.. กูก็นึกว่ามึงจะด่าอะไร

“เออ กูสงสาร เปลี่ยนกันก็ได้”
แล้วผมก็สอดมือช้อนตัวมันขึ้น พลิกไปอยู่ด้านบนด้วยความเร็วแสง

“เย้ยยย”
ไอ้เกรียนร้องตกใจลั่น
“แม่ง ลาออกจากมหา’ลัยไปเลย ไม่ต้องเรียนแล้วมึงอะ!”

เฮ้ย อะไรของมันวะ เกี่ยวกันตรงไหน กูกำลังหื่น อย่ามาทำให้งงนะมึง

“ลาออก  แล้วไปสมัครคณะกายกรรมกวางโจวเหอะ กูว่ารุ่งกว่าเรียนวิดวะชัวร์!”

ไอ้.. ไอ้.. แม่งเกรย์ มันใช่เวลามั๊ย?
เดี๋ยวเหอะมึง จะเอาให้เกรียนไม่ออกเลย!

ผมโอบมันลงมาหาตัว บรรเลงเพลงจูบอีกรอบ
มืออีกข้างเลื่อนไปบีบขยำสะโพกมนนั่นแรงๆ
“โอ้ย เชี้ย ..อื้ออ”

ปากนั่นผละออกมาจะด่า แต่ผมปิดทับอีกทีอย่างรวดเร็ว
ลิ้นตวัดโลมเลียไปทั่วโพรงปาก ควานหาลิ้นของอีกฝ่าย เจอเข้าก็ดูดดึงทันทีไม่ให้เสียเวลา

“อือ..อื้อ..อ”

ให้ตายสิ เสียงครางในลำคอนั่นรื่นหูดีชะมัด เพราะกว่าเสียงด่าเยอะนะมึง

ถ้าผมปล่อยปากออกมารอฟังเสียงจะได้ไหมนะ..
ผมค่อยๆดูดลิ้นเบาลง และละปากออกมานิดหนึ่งเพื่อรอฟังเสียงหวานๆ

“แฮ่ก อือ ทัศน์เหี้ย เกลียดมึ-”

โอเคๆ ไม่ดีกว่าครับ
ผมว่าผมเลือกที่จะไม่ปล่อยน่ะดีแล้ว

ผมรีบกลับไปจูบ แต่ไอ้เกรียนเอาสองมือดันอกผมออกทันควัน
“กะจูบถึงตายเลยรึไงวะ อื้อ!”
มันหอบ ลมหายใจถี่กระชั้น ทำแก้มป่องอย่างไม่พอใจ
แล้วรูจมูกก็บานออกแบบเวอร์ๆเพื่อสูดอากาศให้เต็มปอด
กวนตีนกูซะจริง -*-

“สูดพอละๆ”
ผมว่า

“ยังไม่พอเว้ย แล้วมึง.. โอ๊ย เอามือออกไปนะ”
มันสูดอากาศกวนตีนอยู่อย่างนั้น มือก็ไพล่หลังไปเพื่อพยายามแกะมือผมที่บีบเคล้นบริเวณสะโพกออก

“แง่ง..ง อื้ออ”
มันคงไม่พอใจสุดๆละครับ เพราะมือผมเหนียวกว่าปลาหมึกซะอีก
มันจึงเริ่มใช้วิธีเดิมคือดิ้นกระแด่วๆ

แต่เกรียนเอ้ย.. วันนี้มึงพลาดหลายรอบเหลือเกิน

มันกำลังนั่งอยู่บนตัวผมนะครับ ดิ้นไปดิ้นมาอย่างนี้ ก็ยิ่งเสียดสีกัน กูก็ของขึ้นสิ..
ส่วนตรงหน้าแข็งโป๊กขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนผมอดไม่ได้ที่จะเด้งตัวขึ้นไปบดเบียดกับของไอ้คนข้างบน

“ซี๊ด..ด อืม”
ผมถึงกับต้องหลับตากัดฟันเมื่อส่วนนั้นสัมผัสกับของร่างเล็กกว่าที่ยังคงบ่นอู้อี้
ซักพักมันเองก็คงรู้สึกได้ถึงความแข็งตัวที่ดุนดันเหมือนกัน จึงชะงักนิดหนึ่ง

“อืม..ม ดิ้นต่อสิ อย่าหยุดล่ะ”
ผมหัวเราะหึหึ ลืมตาขึ้นมองดวงหน้าขาวที่เลือดฝาดขึ้นเป็นริ้วๆทั่วใบหน้า

หน้ามันมึนๆ งงๆครับ เหมือนไม่รู้ว่าจะดิ้นต่อไป หรือหยุดนั่งอยู่อย่างนี้ดี

อืม..
ผมไม่รอมันคิด โอบตัวแม่งลงมาหาใหม่ แต่ไม่จูบปากแล้ว
ผมซุกหน้าลงไปที่ซอกคอขาวๆนั่นแทน ระดมจูบจนไอ้ตัวแสบครางอื้อ
เม้มปากย้ำๆลงบนผิวขาวเนียนน่าหมั่นเขี้ยวของมัน ขบแรงจนเป็นรอยแดง
“โอ๊ยย แม่ง เชี้ย อือ..อย่ากัด..”

ผมเผลอหลุดขำออกมาเมื่อได้ยิน จึงละปากจากซอกคอมากระซิบริมหูไอ้เกรียนเบาๆ
“อย่ากัด..? แสดงว่าอย่างอื่นนอกจากกัดก็ทำได้หมดเลยใช่มั๊ย”

“อ๊ะ..อ..อย่า”
ผมเลียตรงใบหูน่ะสิครับ
คนข้างบนดิ้นใหญ่  หดหน้าหดคอหนีพลวัน
ให้ตายสิ เริ่มสนุกละ ไม่บ่อยนะครับที่จะเห็นน้องเกรียน ‘แพ้ราบคาบ’ อย่างนี้

“ท..ทัศน์ เหี้ย..ออก ออกไปนะ”
มือสั่นๆนั่นยังคงผลักอกผลักหน้าผมออกห่างจากตัว
ผมเห็นเรี่ยวแรงมันเริ่มถอย จึงอดเย้าแหย่ไม่ได้

“ดิ้นให้มันจริงจังหน่อยซี่.. ห้ามอ่อยๆอย่างนี้ ใครมันจะหยุดให้..”

“แม่ง โรคจิต..ต อื้อ”

“อื้ม.. ใช่ กูโรคจิต” ผมยอมรับโดยดี “แต่รู้มั๊ย ยิ่งดิ้น โรคจิตยิ่งชอบ ถ้านิ่งๆนะ โรคจิตไม่สนใจหรอก”

ผมอยากหัวเราะให้ได้ยินไปถึงดาวเนปจูน
เพราะทันทีที่พูดแบบนั้น ทั้งตัวทั้งมือไอ้เกรียนก็หยุดกึก
นอนนิ่งสนิท แถมมีการแอบลืมตามามองผมน้อยๆ เหมือนประมาณว่า กูหยุดแล้ว แล้วมึงนี่หยุดจริงรึเปล่า..

 ฮ่ะๆ..
ไอ้โง่เอ้ย
ผมฉวยจังหวะที่ร่างข้างบนอยู่นิ่ง จับมันพลิกท่ากายกรรมกวางโจวอีกรอบ กลับลงมาอยู่ข้างใต้
มือข้างหนึ่งสอดไว้ด้านหลังคอ และอีกข้างส่งเข้าไปลูบไล้ภายใต้เสื้อคลุมลายสก็อตตัวหลวมนั้น..
คงเพราะยังไม่ได้อาบน้ำ..เพราะ เอ่อ ภายในไม่มีอะไรเลย
ผมเคยเห็นมันมักจะใส่เสื้อยืดหรือเสื้อกล้ามไว้ข้างใน แต่วันนี้..ตอนนี้..ผิวแท้ๆ เนียนชิบเลยด้วย..

ผมบีบเฟ้นผิวนุ่มๆนั่นแรงๆอย่างไม่ตั้งใจ ก็มันลื่นมือขนาดนี้นี่หว่า ให้ห้ามยังไงไหว

“เจ็บนะ ไอ้นี่ ..อื้อ เจ็บเว้ย”
มันแหกปากใส่ หน้านิ่วคิ้วขมวด มือผมเองก็เล็กๆซะที่ไหนละ
เข้าใจมันครับ ก็เลยพยายามเบามือลง และลูบไล้ขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงเม็ดเล็กๆแข็งชันตรงหน้าอก

แค่สัมผัสเบาๆเท่านั้นนะ ย้ำว่าเบามือจริงๆ..
“อ๊ะ..อื้อ..อ ซี๊ดด..ด”
นั่นภาษาคนหรือภาษาอะไรเกรย์
นี่กูเบามือสุดๆแล้วนะ สาบาน

“อะ..อะ..อื้ม..ม อือ ทัศน์..”
โอ๊ย เสียงมันหวานชะมัด ใครทนได้ทนไป กูทนไม่ได้แล้วเว้ย
ผมแทบจะกระชากเสื้อคลุมออกเดี๋ยวนั้น ดีที่เสื้อตัวใหญ่ ปลดกระดุมสองสามเม็ด จึงแหวกลงมาได้เกือบถึงท้อง
ผมก้มหน้าลงไปสูดความหอมหวานจากแผ่นอกเนียนๆนั่นเบาๆ
ลิ้นเปียกๆเลียลงไปตรงเม็ดเล็กๆแข็งๆทีละข้าง ทีละข้าง..

“โอ๊ะ.. อือ ม..ไม่ มึง.. อา..”
ผมรู้สึกถึงมือเล็กที่พยายามดันหัวผมออก
ไอ้ผมก็เกรียนใส่มั่งดิกรูไม่ออก!
ผมตั้งหน้าตั้งตาละเลงลิ้นเต็มที่
ร่างข้างใต้ได้แต่ดิ้นไปมา ครางอื้อ หายใจหอบถี่ๆ จนผมรู้สึกสงสาร แต่ไอ้ความต้องการมีมากกว่า จึงไม่หยุด >>เลว

เออ เลวก็ยอมวะ
เสร็จจากนี้ ผมเคลียร์เลย รับรอง

ผมแกะกระดุมสองสามเม็ดสุดท้าย แล้วแหวกเสื้อมันออกทั้งหมด จับถอดและโยนทิ้ง

ร่างขาวเนียนนอนแผ่อยู่ตรงหน้า ผมจะเริ่มตรงไหนก่อนดีวะ..
หอมหัวยุ่งๆ หรือจูบหน้าผาก หรืองับจมูก หรือกัดแก้ม หรือดูดปาก
คาง ใบหู ซอกคอ อก หรือหน้าท้องดี ??
อ๊ากกก ตรงไหนดีวะ.. หรือถอดบ็อกเซอร์มันออกให้สิ้นเรื่องไปเลย

เหี้ยเอ้ย ก็เคยมีอะไรกันมาก่อนแล้ว ทำไมกูเสือกตื่นเต้นวะเนี่ย  !?


“เหี้ย มึง..มึงใจเย็นๆนะ กะ..กูเป็นเมทน้องรหัสมึงนะ”
.
.
เอ่อ นี่คือทางรอดของไอ้เกรียนเหรอครับท่านผู้ชม
หึหึ..
ผมโน้มหน้าลงไปจูบ จูบอย่างเชื่องช้า แต่รุนแรง ดูดดึงริมฝีปากล่างสลับบนอยู่อย่างนั้น
ก่อนจะส่งลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงปากอีกรอบ..เนิ่นนาน

“กะ..กู กูเป็นรุ่นน้องมึงเชียวนะ”
ไอ้เกรียนบอกตะกุกตะกักเมื่อผมละปากออมา

“อืม”
ผมครางรับ และเลียลิ้นลงบนซอกคอ ไล้ต่ำลงมาเรื่อยๆ
จนถึงหน้าท้องนวลเนียน สองมือก็บี้ยอดอกเล็กๆแข็งๆเบาๆ
เสียงกัดฟันกัดปากดังขึ้นตลอดเวลาด้วยมันพยายามสะกดกั้นเสียงครวญครางเอาไว้
ผมรู้ว่าคนตรงหน้าอาย เพราะพวงแก้มซับสีเลือด และดวงตาปิดสนิทไม่ยอมลืมขึ้นเลย

ผมเลื่อนมือลงมาสัมผัสเบาๆใจกลางร่าง
ร่างไอ้เกรียนสะดุ้งขึ้นทันที

“ม..ไม่ อย่าทำนะเว้ย”
มันพยายามยันตัวลุก เอื้อมมือมาจับมือผมไว้
ผมจึงใช้มือสองข้างกดแขนซนๆไม่ให้มารบกวนการปฏิบัติภารกิจอีก ดื้อนักก็ฝังหน้าลงไปตรงเป้าบ็อกเซอร์มันนั่นแหละ

“อ๊ะ.. เหี้ย ซี๊ด..ด”

จะเสียวหรือจะด่าเอาซักอย่างมั๊ยเกรียน

..ผมดุนด้วยริมฝีปากผ่านผ้า ร่างข้างใต้ฮึดฮัดด้วยความอึดอัด
ผมเข้าใจครับ กรูก็อึดอัดเหมือนกัน
ไม่ไหวละ.. ผมปล่อยมือมันข้างนึง เพื่อจะเอามาช่วยเหลือตัวเองที่ตอนนี้โดนเจ้าทัศน์น้อยดุนดันจนบวมคับกางเกงยีนส์

“อืม..อืมม”
ผมครางในลำคออย่างพอใจ
เลือกที่จะปลดปล่อยมือทั้งสองข้างของไอ้เกรียนให้เป็นอิสระ แม้จะเสียวๆว่ามันจะฉวยอะไรมาฟาดหัวผมรึเปล่าก็เถอะ

แต่ผมก็ปล่อย.. แล้วเอามือตัวเองมาถอดบ็อกเซอร์ที่เริ่มเปียกชื้นของมันออก
ไอ้เกรียนแข็งขืนไว้สุดแรง แต่มันน่าจะรู้ชะตานะ ว่าไม่ชนะผมหรอก..

“ไม่เอานะเว้ย โอย ไม่ ไม่ ไม่”
มันพร่ำบ่นอยู่อย่างนั้น จนผมชักจะหื่นผสมฮา
“อย่าบ่นน่า เก็บเสียงไว้ครางดีกว่ามั้ง”
ไม่ได้ครับ ต้องแกล้งซะ

“มึงหุบปาก ไปเลยได้มะ..อื้อ อย่า..!”

ผมงับลงไปแรงๆที่ไอ้หนูของคนช่างพูดมาก
ร่างน้อยสะดุ้งเฮือก ครางออกมาลั่นห้อง น้ำตาเริ่มปริ่มๆขอบตาบางๆ

“ไม่เป็นไรน่า ก็เคยทำมาแล้ว..”
ผมเสียงอ่อนลง แต่ก็จริงนี่หว่า ผมกับมันเคยมาแล้วนะ..

“ไปเอาเหล้ามาให้กูแดกก่อนเลย เอามาทั้งกลมนะมึง.. อะ..อืม อื้อ ทัศน์..”

“แดกอะไรเล่า กูไม่ไหวแล้ว!”
ผมยันตัวลุก แล้วแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองอย่างรวดเร็ว พอๆกับถอดกางเกงยีนส์
โอย ฤทธิ์มันไม่หมดง่ายๆเลยครับ
ขณะผมกำลังถอด มันก็ลุกขึ้นแจ้นไปอีกแล้ว ผมปาดเหงื่อเป็นรอบที่ล้าน

“เกรย์ มานี่เถอะ กูไม่ไหวแล้ว..”
ผมปวดลูกชายหนึบเลย

“กูก็ไม่ไหวเหมือนกัน!”
ดูจากสีหน้าคุกกรุ่นผสมกากเกรียนอย่างเดิม เมื่อหลุดออกจากการครอบครองของปากและแขนผมไปแล้วนั้น
เรื่องที่มันไม่ไหวไม่ใช่เรื่องเดียวกับผมครับ
“ข้างล่าง กูถามมึงว่าไง มึงหูหนวกเหรอ?”

“ไม่หนวก แต่ไว้ก่อน ตอนนี้มีอย่างอื่นต้องทำ มานี่!”
ผมไม่รอฟังเสียงคัดค้าน รีบตวัดแขนโอบรัดร่างนั้นคว่ำลงบนเตียง

ไอ้รู้น่ะ ..รู้ครับ ว่าควรจะอธิบายให้เคลียร์กันก่อน
แต่ร่างเปล่าเปลือยตรงหน้าทำเอาสติสตังผมขาดกระเจิง
นาทีนี้มันจับเข่าคุยไม่ไหวแล้ว..
ขอใช้ภาษากายก่อนแล้วกันนะ ภาษาพูดค่อยตามมาทีหลัง

ผมจัดการถอดปราการชิ้นสุดท้าย ฟั่บบ โยนไปส่วนไหนของห้องก็ไม่รู้
เราทั้งคู่เลยกลายเป็นชีเปลือย
ผมอยากกลืนกินมันเข้าไปทั้งตัวจริงๆให้ตาย

เหมือนไอ้เกรียนที่นอนคว่ำบนเตียงพยายามจะพลิกหน้ามาต่อกรกับผม แต่ก็ไม่กล้า
มันคงกลัวหนูเกรียนน้อยชี้หน้าผมเป็นแน่
ทำไมจะไม่รู้.. ถึงแม้มันจะยังโมโหผม แต่ก็มีอารมณ์เหมือนกันล่ะน่า ไม่งั้นไม่หายใจหอบ หน้าบูดเบี้ยวขนาดนั้นหรอก
มือขาวพยายามป่ายเปะควานเอาผ้าห่มมาพันตัว แต่ผมกระชากโยนไปอีกมุมนึง

“อะ..ไอ้เหี้ย ผ้าห่มให้กูก็ไม่ได้เหรอ!?”

“เออ ฮ่ะๆ ไม่ได้”
ผมหัวเราะ เพราะมันหันหน้ามาทำแก้มป่องไม่พอใจแป๊ปหนึ่ง แล้วหันกลับไปซุกหมอนต่อ

??มึงจะโมโหจัด หรือ จะงอนแบบน่ารัก เลือกหน่อยเกรย์ กูสับสน
เกรียน 24 ชั่วโมงและในทุกๆสถานการณ์จริงๆไอ้นี่
มึงเว้นบนเตียงหน่อยไหม อย่าเกรียนเลย กรูจะบ้า!

แล้วผมก็ตัดสินใจเลิกคิดอย่างอื่น เมื่อโน้มตัวลงไปทาบทับร่างเนียน
กะระดับให้ทัศน์น้อยจ๊ะเอ๋กับร่องชื้นด้านหลังพอดิบพอดี

“อะ..อือ มึง.. อย่า.. ถ้าทำกู กูจะโกรธเกลียดไปตลอดชีวิตเลยแม่ง..”

ผมไม่สนแล้วครับว่ามันจะพูดอะไร ตอนนี้ใจกลางร่างแข็งเยิ้มหมดแล้ว ยิ่งได้ถูไถกับร่างตรงหน้ายิ่งใกล้บ้า
ทำไมนะ.. ทำไมถึงรู้สึกกับมันถึงขนาดนี้
เกรย์เอ้ย มึงทำอะไรกูเนี่ย

ผมจัดการใช้นิ้วเป็นตัวช่วย แยงๆถูๆไปยังช่องทางที่เปรอะไปด้วยน้ำเหนียวๆจากผม
ร่างข้างใต้กัดฟันกรอดไม่ปล่อยให้เสียงครางดังลอดออกมาเลย
กำ ท่าจะโกรธจริงๆรึเปล่าเนี่ย..
ไม่หรอกน่า มันบอกผมเองนะตั้งแต่คืนแรกที่เราเจอกัน ว่ามันเองก็เคยมาตั้งหลายหนแล้ว
แต่ทำไมมันทำตัวแปลกๆอย่างกับไม่คุ้นเคยไปได้น้อ..

ผมลองสอดนิ้วเข้าไป แต่มัน..คับ..มาก
เกรย์หายใจหอบ แต่ก็ไม่ยอมให้ผมได้ยินเสียงร้อง
ไม่รู้ว่าโกรธ..หรือกลัว..หรืออะไร
ผมจึงก้มลงไปจูบตรงหลังคอให้มันได้ผ่อนคลาย จูบเรื่อยมาถึงหัวไหล่ทั้งสองข้างและผ่านแผ่นหลังชื้นเหงื่อนั้น
ผมใช้มืออีกข้างบีบเฟ้นก้นนิ่มๆเบาๆไปด้วย
นิ้วที่สอดเข้าไปก็พยายามทะลุทะลวงเต็มที่
สองมือไอ้เกรียนเกร็งจิกเตียงอย่างเจ็บปวด ได้ยินเสียงสูดน้ำมูกน้ำตาดังชัดเจน

โอย..ทำไมมันยากจังวะ.. อย่างกับผมกำลังจะมีอะไรกับเด็กอินโนเซนท์ !
แล้วผมจะทำยังไง..
แม่ง มีเซ็กส์มากี่ครั้งกี่หน ผมไม่เคยต้องใช้ปากกับด้านหลังของใครคนไหน ให้ตายเถอะ ไม่เคยครับ..ไม่เคยเลย
ครั้งแรกกับไอ้เกรียนคืนนั้น ถึงมันจะคับแคบไม่เปิดรับขนาดไหน ผมก็เสือกไสเข้าไปเลย ช่วยมันแค่จูบปากดูดลิ้นเท่านั้น

แล้วครั้งนี้ล่ะ..ผมอยากทะนุถนอมมันเพียงพอที่จะยอมใช้อย่างอื่นที่มากกว่านิ้วกับด้านหลังของร่างเล็กนี่มั๊ย..
คำตอบคือ..
..ใช่ครับ

ผมถอนนิ้วออกมา ซุกหน้าลงไประหว่างแก้มก้นนั้น มือทั้งสองก็บีบหลังบีบไหล่ผ่อนคลายให้มันไปด้วย ขณะที่ตวัดลิ้นไปทั่วร่องชื้นๆ

“อ๊ะ..อือ ม..ไม่ อื้ม..ม”
แล้วเสียงหวานๆก็เล็ดลอดออกมาจนได้
ผมเหลือบตาขึ้นไปมอง มือมันยังคงจิกเตียงแน่น แต่คราวนี้เหมือนจะเป็นเพราะเสียวมากกว่าเจ็บปวด
“เหี้ย อย่า..”

แน่ะ ยังห้าม
มึงคิดว่ามันยังทันมั๊ย -*-

ผมจัดการห่อลิ้น และแยงๆเข้าไปในร่อง เลียย้ำๆอยู่แบบนั้น จนไอ้เกรียนกระเถิบก้นหนีแล้วหนีอีก
แต่สองมือใหญ่ผมจับไว้มั่น เสียงหวานหูดังขึ้นทุกครั้งที่ย้ำลิ้นแรงๆ

“อะ..อ๊า”

ผมสงสัยว่าเสร็จงานนี้ ผ้าปูที่นอนคงขาดคามือไอ้เกรย์เลยมั้ง จิกซะขนาดนั้น

ผมลุกขึ้นไปหาตัวช่วยอย่างอื่นมา ผมไม่มีเควายติดไว้ เพราะไม่หิ้วใครมานอนที่หอ
ไอ้นี่แหละคนแรก หลายรอบแล้วด้วย [หมายถึงรอบที่มันเข้ามาในห้องครับ ไม่ใช่รอบอย่างอื่น ฮ่า]

เอาละ มีโลชั่นอยู่ ใช้ได้เหมือนกันแหละนะ
เมื่อผมบีบโลชั่นใส่มือและหันกลับไป ผมก็ต้องชื่นชมในความพยายามเอาตัวรอดของมันครับ
เพราะร่างสั่นเทานั่นยังยันตัวลุกขึ้นนั่ง พยายามเอื้อมคว้าเสื้อคลุมที่ผมโยนลงพื้นขึ้นมาสวม

“ให้ตาย.. มึงไม่เคยยอมแพ้เลยใช่มั๊ยเนี่ย”
ผมอ่อนใจ นั่งคุกเข่าข้างล่างเตียง หยิบเสื้อคลุมนั่นมาไว้ในมือแล้วมองตามัน
เกรย์เม้มปาก และบอกอย่างจริงใจ “กูจะเกลียดมึงไปตลอดเลย..”

“ครับ..”
ครับ..งั้นเหรอ? ทำไมพูดครับ..กับไอ้เด็กเกรียนนี่ได้วะเนี่ย
แต่ผมก็ตอบรับให้เกลียดละนะ เพราะ..กะง้อสุดตัวอยู่แล้ว

ผมยื่นหน้าไปจูบริมฝีปากนั่นแผ่วเบา เอนตัวทาบทับบนเตียง
ละเลงโลชั่นที่บีบใส่มือลงที่ประตูหลัง สอดใส่นิ้ว ถูๆไถๆอยู่อย่างนั้นซักพัก จากหนึ่งเป็นสอง..
และนวดๆเจ้าลูกชายจนได้ที่ เอื้อมมือหยิบถุงยางในลิ้นชักโต๊ะข้างเตียงมาสวมสอดรวดเร็ว
และ..

ผมอยากมองตามันไปด้วยตอนที่ทำ
แต่ไอ้นี่ก็เสมองไปทางอื่น พยายามจะนอนคว่ำอยู่ตลอดเวลาเหมือนไม่อยากดู ไม่อยากมอง
เออ ผมจะไม่บังคับก็ได้วะ
ผมจับมันนอนคว่ำ แล้วเสือกไสเจ้าลูกชายเข้าไปด้วยอารมณ์คุกกรุ่นที่ปะทุขึ้นมาอีก
ไม่ค่อยเป็นค่อยไปหรือแผ่วเบาเหมือนตอนแรก

“อะ..อื้อ เชี้ย ”
เกรย์กัดฟัน ครางผสมด่า
แต่เหมือนนั่นไปกระตุ้นต่อมอะไรซักอย่างให้ผมยิ่งโหมกระพือจังหวะถี่กระชั้นยิ่งขึ้น
ไอ้เกรียนซุกหน้ากับหมอน ส่งเสียงอู้อี้ออกมาทุกครั้งที่ผมกระแทกใส่

“อื้มม..ซี๊ด”
ผมก็ไม่ไหวครับ หลุดเสียงครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ก็คนข้างล่างรัดแน่นไปหมดทุกทิศทางขนาดนี้

“อา..เกรย์ อืมม”
ให้ตาย..ผมอยากได้ยินมันเรียกชื่อผมมั่งในเวลาอย่างนี้จัง
ผมคิดขณะที่ซอยเข้าถี่ๆรัวๆและเรียกชื่อมันไปด้วย


“ฮึก อือ ..มึง ท..ทัศน์ เบาๆได้ม..มั๊ย”
ในที่สุดหัวยุ่งก็โผล่พ้นหมอนออกมา บอกผมด้วยเสียงตะกุกตะกัก

ก็แค่นี้แหละ อยากได้ยินเสียงมันบ้างเท่านั้นเอง..
“อืม..ได้สิ”
ผมผ่อนจังหวะลงช้าๆเนิบๆ
พยายามเอามือรั้งใบหน้าชื้นเหงื่อนั้นมาจูบ แต่ไอ้ตัวดีคงยังโกรธอยู่ เลยได้แต่หันหน้าหนีผมกลับไปซุกหมอน

..โอเค ไม่เป็นไร ผมจึงฝังจูบลงบนซอกคอแทน
ยิ่งผมกระแทกเนิบๆช้าๆ มันก็ยิ่งรัดแน่น ร่างกายมันแสดงความต้องการออกมาอย่างชัดแจ้ง 
จนในที่สุดผมก็ช้าไม่ไหว เร่งจังหวะเรื่อยๆจนเห็นสวรรค์อยู่ตรงหน้า
จะแตกอยู่รอมร่อ
“อืม เกรย์..โอเคมั๊ย จะไปนะ”

ผมกระแทกรุนแรงเข้าไปอีกครั้งจนสุด เสียวจนทนไม่ไหว
ร่างข้างใต้เองก็เช่นกัน เพราะเสียงมันก็ครางออกมาพร้อมๆกับที่ผมปลดปล่อยนั่นเอง..

. . . . . . . . . . . .

ผมก้มลงไปจูบหัวยุ่งๆของมันเบาๆ
ยังไม่ถอดถอนส่วนนั้นออกมา ได้แต่แช่ค้างไว้และทาบทับอยู่อย่างนั้น ก็มันรู้สึกดีนี่ครับ
“เกรย์..อืม ..โอเคมั๊ย”
.

.

“โอเคพ่องมึงสิ.. เหนื่อย หนัก!”


แหม่..ปากไม่เคยลดดีกรีเลยนะเกรียนนะ

รู้ครับว่าโกรธ..

“จะคุยก่อนหรือจะนอนก่อน.. หืม?”
เพราะผมเห็นมันเหนื่อยจนตาจะปิดแล้วน่ะครับ
แอบเสียดาย เสร็จไปรอบเดียวเอง <<ชั่วช้า

“หิวน้ำ..”
มันไม่ตอบคำถาม แต่พึมพำเบาๆ
ผมจูบแผ่นหลัง แล้วลุกไปหยิบน้ำออกมาจากตู้เย็น
กะจะป้อนนะครับ แต่..

“แดกเองได้”
หน้างอนๆ ปากเม้มๆ คว้าขวดน้ำไปดื่ม ล่อซะครึ่งขวด
เอิ่ม..กูเชื่อแล้วว่ามึงเหนื่อยมาก

“เกรย์..”
ผมเรียก
แต่เจ้าตัวแสดงออกทางร่างกายว่าให้ผมหุบปากซะ โดยการพลิกตัวหันหน้าเข้าผนัง ซุกหมอนนิ่ง
ผมลูบหัวมันเบาๆ ขึ้นเตียงไปนอนข้างๆ และเอื้อมมือหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างเปล่าเปลือยของเราสองคนไว้
โอบกอดแผ่นหลังเนียนแนบชิดแผ่นอกตัวเอง

ครู่เดียวเท่านั้น.. 
เสียงหายใจสม่ำเสมอของคนในอ้อมแขนก็ดังแผ่วๆท่ามกลางความเงียบสงัดของแดดร้อนยามสายที่ลอดผ่านประตูระเบียงห้องผมเข้ามา



เอาเป็นว่า.. ไว้เมียผมตื่นขึ้นมา ค่อยเคลียร์กันอีกทีละกันนะครับเกี่ยวกับเรื่องทั้งหลายนั่น [ถ้ามันไม่ฆ่าผมซะก่อนได้คุยนะ!] ..

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

[lasom]

  เคลียกันซะน่ารักเลย กระซิบกระซาบ บอกรักเบาๆๆ
กอดๆๆ หอมๆๆ น่ารักจิงๆๆๆ

[Rhythm]

 

 
อ่านเเล้วเคลิ้ม! 55
รอๆๆ

[pita]

  เสร็จจนได้ 

[m_pop91]

น่ารักที่สุด
อิอิอิ

[Overdose]

+1เรยยย กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ชอบมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[nunam]

เกรียนได้ทุกสถานการณ์จริงๆ อ่ะ เกรย์ เอ้ยยยยยยย

[Jimmeiiii*]

ทั้งหมดในเรื่องนี้ ชอบคนเขียนที่สุด

[basza2x]

   อิอิ ขอบคุณครับ ไรท์เตอร์ ^^ สยิว มากกกเลย + เกรียนได้ใจมากครับ  

[M23]

เกรย์เกรียนไม่หวั่นแม้วันโดนปล้ำ 
 :กอด1:เกรียน

[day9day]

ขอบคุณคนเกรียน เอ้ย คนเขียน


 

 

[yeyong]

งอนแค่ไหนก็จะง้อ

ง้อด้วยร่างกายแล้วต่อไปจะง้อด้วยวาจาเกรียนๆ

[peking]

ชอบ ๆ มาก ๆ เลยครับ   ไอ้พี่ทัศน์ ทำน้องเกรย์ของเราเบา ๆ หน่อยซิครับ เดี่ยวน้องเกรย์ก็ช้ำหมดหรอก

ทำเสร็จก็บอกน้อง คุยกับน้องดี ๆ นะ ไม่งั้นกูจะเกรียนมึงแน่ไอ้พี่ทัศน์