หัวข้อ: [~Twincest~]น้องบิ๊กกับพี่บู้ : ถึงเวลาต้องเอ่ยคำลา

[mutyamania]

ตอบเม้นท์ค่ะ……ตอบรวม ๆ ก่อน
อนึ่งฟิคเรื่องนี้เราตั้งใจแต่งให้มันออกมาฮาและใสใส  ก็ทำเอาคนอ่านสับสนไปในตอนแรก.....หลายคนหลงเข้ามาอ่าน  อ่านได้ซักพักก็เลิก  บางคนเชียร์ปิงบู้-บิ๊กเปา ด้วยซ้ำ  คนแต่ง.....แต่งไปแต่งมามันก็ยิ่งถลำลึก  ยิ่งช่วงไหนอารมณ์คนแต่งอยู่ในโทนไหน  เรื่องก็จะออกมาประมาณนั้นเหมือนเป็นการระบายความรู้สึกลงในฟิค  ซึ่งนั่นไม่ดีเลย  ที่สร้างปมขึ้นมามากมายเหลือเกิน  ตัวละครบางตัวอย่างเชนนี่ไม่ได้วางเอาไว้แต่แรกแล้วด้วยซ้ำ  นายกันต์นี่ก็ไม่ได้วางไว้  เหตุการณ์บางฉากก็ไม่ได้คิดไว้แต่แรกเช่นกัน  แต่พอมันแต่งไปแล้ว  มันก็ต้อง เดินหน้าต่อไป.......ซึ่งพอมันตัน  พล๊อตใหม่ ๆ มันก็จะไหลเข้ามาเอง  เราก็รีบคว้าหมับไว้ก่อนเลย..... 
สรุปว่าต่อจากนี้คนแต่งจะพยายามคุมโทนเรื่องเอาไว้ให้เศร้าบ้าง  สนุกบ้าง  ให้ออกมาเป็นกลางมาที่สุด  เพื่อรักษาฐานแฟนคลับอันน้อยนิด  รั้งเอาไว้ให้ได้นานที่สุด  แล้วก็จะหยุดเพิ่มตัวละคร  แต่หันมาเพิ่มเติมสถานการณ์อื่น ๆ ขึ้นมาแทน  ขอบคุณทุก ๆ คนที่หลงเข้ามาอ่าน  แล้วก็ยังคงตามอ่านกันอย่างเหนียวแน่นนะคะ....คนแต่งเองมีนิยายที่จบแล้วจริง ๆ ในชีวิต  ที่เก็บอยู่ในห้องนิยายจบ  เป็นเรื่องสั้นสองเรื่อง  ก็ภูมิใจ  และไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้  เพราะเป็นคนที่ไม่ได้เก่งกาจอะไรเลย
ตอบคุณ......
Piaanie – ชื่อยูสพยางค์แรก  พ้องกับคำว่าเพลียรึเปล่าเอ่ย อิอิ......แต่ยังไงก็อย่าเพิ่งเพลียกับคนแต่งละกันนะคะ  ช่วงนี้จะงดมาม่าไว้ก่อนชั่วคราว  กันคนอ่านท้องอืด  ท้องเฟ้อ.....55555+
Fuku – ตั้งแต่กลางเรื่องเป็นต้นมา  คุณคนนี้ก็โหดกับไอ้หมาบิ๊กตลอด-----ตั้งแต่จับทำเนื้อเค็มยันเชือดคอแล้วทาเบต้าดีน  ขอให้เกลียดมันต่อไป  เพราะไอ้หมาบิ๊ก  มันไม่ใช่พระเอกอย่างที่ใคร ๆ จะตกหลุมรักมัน  นอกจากเด็กบื้อ ๆพี่บู้คนเดียวเท่านั้น
Andromeda – ยูสนี้ชื่อคุ้น ๆ เหมือนเทพนิยายกรีก  เพิ่งมาใหม่ใช่มั้ยคะ  ยินดีต้อนรับค่ะ
Wordslinger – คุณคนนี้มักจะมีความคิดที่แปลกจนคาดไม่ถึง  แต่เราชอบค่ะ  ชอบของแปลกเหมือนกัน  อ่านเม้นท์คุณจบเล่นเอาขำจนท้องแข็งก่อนจะเปลี่ยนเป็นความปลาบปลื้ม  ที่ฟิคของเราทำให้คุณอินได้  เราได้แต่หวังว่าคุณคงจะไม่มีแฟน  เพราะหากว่าวันใดไอ้เบื๊อกนั่นมันเกิดคิดไม่ซื่อ  หรือว่าริอ่านที่จะมีชู้  เราไม่อยากจะจินตนการถึงชะตากรรมมรณะที่มันจะต้องประสบพบเจอเลยจริง ๆ ให้ตายดิ...... 55555+
Me_kame_nishi  -  เม้นท์นี้ทำเอาเศร้า  เหมือนบทกวีเลยอ่ะค่ะ  เข้ากับตอนที่แล้วสุด ๆ
Flawless – ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชมรมคนเกลียดน้องเปาค่ะ....ที่พูดถึงน้องเปา  ก็เพราะอีบิ๊กมันมีแต่คนเกลียดอยู่เป็นปกติ  จนจะหาที่ยืนในสังคมไม่ได้แล้วน่ะสิคะ  หุหุหุ
O_cha – อย่าโกรธเราเลย  ไปโกรธอิบุ๊กบิ๊กสิเคอะ........ชื่อตอนหัวใจติดปีก.....มันฟังดูเป็นแง่บวกขนาดนั้นเลยเหรอ  เค้าขอโทษนะ...............เขิล
Primmi – รู้ว่าเธอเบื่อ  ได้เลย  เราจัดให้เจอกันตามคำขอ
BeeRY – มาม่าดิบ......ใส่เครื่องนิด ๆ อร่อยนะ
Drasil – โอเช ๆ รับทราบ
Gumrai – มาแล้วจ้า  มาแล้ว  นาน ๆ จะได้ออกซักที
Sang some – หวาน ๆ เหรอ.........คงอีกนาน  เอารั่ว ๆ ไปก่อนนะคะตัวเธอ
Sanri – ยินดีต้อนรับค่า

ตอนหน้าจะแถมสกู๊ปพิเศษให้ด้วย  ติดตามนะคะ(ต้องเอาตัวละครที่มีอยู่มาใช้ให้คุ้ม)
......................................................................

[primmi]

ปิงบู้น่ารักมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่บู้เหมาะกับคนที่ช่างดูแลอย่างนี้แหละ รักๆๆๆๆๆ

[Wordslinger]

ปิงกับบู้ก็น่ารักดีนะคะ แต่มันยังไม่คลิ้กน่ะค่ะ เข้าใชใช่ไหมคะ มันต้องบิ๊กกับบู้สิ  

ไม่เป็นไรค่ะ ปิงลั่นล้ากันไป เดี๋ยวดิฉันขอตัวตามไปทะเล ไปจิกหัวตบน้องเปาต่อ!

ปล. ดิฉันไม่โหดกับแฟนนะค ออกจะเป็นอีเย็นทาสในเรือนเบี้ย ให้ผัวถีบผัวตบใช้งานเยี่ยงทาส

[flawless]

พี่ปิงน่ารักอ่ะ จะโหดๆ สักหน่อย ก็แพ้ทางพี่บู้ทู๊กที เอิ๊กๆ
ชอบเวลาพี่ปิง ใจอ่อน กับพี่บู้แหะ มันดูเป็นคนปากร้าย
โหดๆ แอ๊บเถื่อน แต่ใจดีถึงติ่ง ต่างกับไอ่หมาดำราวฟ้ากับเหว
ไอ่นั่นโหดเกิน ใจร้ายเกิน แต่ยังไงก็ยังอยากให้มันได้กับพี่บู้อยู่ดี
เหตุผลเดียวเลย คือ พี่บู้รักมัน (แต่แม่ยกโคตรเกลียดมันเลย)

น้องเปา กลับมาแกโดนพี่ปิงจัดหนักแน่ๆ เหอๆ รอดู รออ่าน
อยากเห็นว่าพี่ชายที่แสนใจดีอย่างพี่ปิง จะแข็งใจ จัดหนัก
น้องเปาได้ลงคอ อย่างปากว่า จริงๆ น่ะเหรอ?

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ

และก็อย่าเพิ่มตัวละครอีกเลยนะคะ เค้าเริ่มมึนๆ แระ สร้างป้ายไฟ
ไม่ถูกแล้ว ว่าจะเชียร์คู่ไหนดี

       

[๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ]

ภาษา คำบรรยาย เรื่องนี้สนุกจ๊า 
แค่รู้สึกบางทีเหมือนคนแต่งคุมพล๊อตไม่ได้เล็กน้อย
เรื่องมันไหวไปไหวมา ไม่รู้จะให้ออกแนวไปทางไหน 
แต่รวมๆแล้วก็สนุกดี ตัวเอกเด่น(ทั้งนิสัยและน่าตา ) น่ารักๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 +1

[Me_kame_nishi]

ตอนที่แล้วอารมณ์มันพาไปอ่ะ ... มันเหงาๆ ยังไงก็ไม่รู้

พอมาตอนนี้ พี่ชายเจอกับพี่ชายนี้ สงสารพี่ปิงแกจริงๆ
โดนพี่บู้แกเล่นตลอด เสียทั้งเงินและเวลามาดูแลเด็กน้อยบู้ เหมือนจะตกหลุมพี่บู้่อีกคนนะนี้
อย่างเห็นจัง ตอนที่ บิ๊กกับเปากลับมาเจอพี่ปิงกับพี่บู้ดริ้งๆกันนี้อ่ะ หุหุ ท่าจะมันส์นะ....
แล้วคราวนี้พี่ปิงก็เคลียกับน้องให้มันชัดๆไม่ให้น้องคิดไปแบบผิดๆอีกละ หึึหึ

[namngern]

กรี๊ดกร๊าดดดดดด เริ่ดค่ะคุณ นี่แหละคือสิ่งที่เราต้องการ
ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้
ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้ ปิงบู้

555555555555555 ไม่ได้เชียร์ให้คู่กันนะ
แต่เราชอบบรรยากาศเวลาที่พี่ปิงแกอยู่กับน้องบู้อ้ะ
ดูพี่บู้แกมีความสุขดี อาจจะเป็นเพราะพี่ปิงแก่กว่าแล้วลุกดูเหมือนเป็นพี่ชาย
พี่บู้แกเลยปล่อยอารมณ์เศร้าๆออกมาเสมอเวลาอยู่กับพี่ปิง
เอ๊ะ ! หรือเราคิดไปเอง ฮ่าๆๆ แต่จริงๆนะกับเชนนี่น้องพลอยน้องเป็ด
พี่บู้ทำแมนตลอด ก๊ากกกกกกกกก

ขอพี่ชายปะทะพี่ชายอีกหลายๆตอนได้บ่ ? คนอ่านช๊อบชอบบ
รอให้ไอ้หมาดำมาเห็นด้วย อยากดูอาการ เอิ๊กกกกกก

[gumrai3]

ปิงบู้! ปิงบู้! ปิงบู้! ปิงบู้! ปิงบู้! ปิงบู้! ปิงบู้!!!!!!!!!!!!!!! ฉันรักคู่นี้

เหมือนบู้อยู่กับปิงเเล้วสบายใจ ระบายออกมาเยอะเลย

ปล่อยอีกาคลุกฝุ่นมันไปเถอะ 

เเต่ก้อน่ะบู้รักมันนิ ไอ้ดำ!!!!

 อยากได้พี่ชายปะทะพี่ชาย  อีกน่ะ  Again Again 

[drasil]

ขออีกตอนน้า กะลังน่ารักเลย
ขอเอามาคั่นมาม่าหน่อยเหอะ

[sang som]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยย   น่ารักอ่ะ  ปิงกับบู้ เหมาะสมกันอ่ะ

[mutyamania]

ตอน : พี่ชาย ปะทะ พี่ชาย PART II

สมแล้วที่เค้าบอกว่าน้ำเปลี่ยนนิสัย.........เมื่อเหล้าเข้าปาก.......
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมยังไม่เคยได้เห็น.......จากไอ้เด็กตาโปน......อีกมุมหนึ่งของมัน......นอกจากลุคหลอน ๆ......กับลุคใหม่ของมันที่เหมือนเด็กเก๊ก ๆพยายามจะทำเท่ห์ตลอดเวลา

ด้านมืดของไอ้เด็กเพี้ยน.......


บัดนี้ผมได้สัมผัสมันเต็มสองตา......ขอขีดเส้นใต้คำว่าเต็มสองตา......



“ต้องจับเธอฉีดยา.......................จับเธอจับเธอฉีดยา........ฮ๊าววววววววววววว  จับเธอฉีดยา”
ไอ้บู้เริ่มเมาแล้วเรื้อนหลังจากแย่งกระป๋องเบียร์จากมือของผมไปกระดกอั่ก ๆ แทนที่จะดื่มแค่บาร์คาดิ  ไม่กี่อึดใจ.....มันถอดทุกอย่างจนเหลือแต่กางเกงในสีขาวลายหมีน้อย(ใครเลือกให้มันใส่)  กระโดดขึ้นไปแหกปากร้องเพลงอยู่บนโซฟา  โดยใช้กระป๋องเบียร์ที่มันแดกเสร็จแทนไมค์โครโฟน

อืม............มันนี่ขาวดีจริง ๆ ขาวซีด ๆ.....ขาวมากจนดูเหมือนคนขี้โรค.......รูปร่างก็ผอมบางเหมือนกับเด็ก ๆ......

เด็กมีปัญหาน่ะสิ!!!!


ผมคิดถูกแล้วที่พามันมากินที่ห้องของมัน  นึกสภาพไม่ออก  หากมันไปเมาปลิ้นในผับแล้วถูกการ์ดอันเชิญออกมาด้วยการยันแรง ๆ ไปที่ก้นปอดๆของมัน  ไม่ก็ถูกลูกคนใหญ่คนโตกระทืบอ่วมดับอนาถคาผับเพราะไอ้ท่าทางกวนส้นแบบนี้  อยากจะถอนหายใจซักล้านแปดรอบ  เมื่อหันไปเห็นพ่อคนเอวดีกำลังทำท่าเด้าลมดึ๋ง ๆ......เสื่อมว่ะมึง.....แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน  แก้เครียดดี  เห็นมันแล้วนึกถึงตัวเทเลทับบี้.....ฮ่าฮ่าฮ่า

ดู ๆ แล้วก็ชักจะเพลิน  เหมือนดูโชว์เพี้ยน ๆ.....
“พี่ปิงไม่ช่วยร้องเลย.......ไม่ใจเลยว่ะ......ตุ๊ดนะเราอ่ะ....กร๊ากกกกกกกกกกกกกก”
“เออ......ร้องไปเหอะเรา  พี่เสียงดีสู้เราไม่ได้หรอก”  ช่ายเสียงดี.....แปดหลอดเลยล่ะพ่อ

โทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืด ๆ ทำเอาผมละความสนใจจากไอ้ตัวเทเลทับบี้ล้อนจ้อน.....ผมดีใจอย่างระงับไม่อยู่  เมื่อคิดว่าคนที่โทรมาอาจจะเป็นน้อง.....น้องคงลืมมือถือไว้ที่ห้องพัก  พอกลับมาเห็นสายที่ไม่ได้รับก็เลยรีบโทรกลับมาหาผมสินะ......


แอมป์>>>>>สายเข้า


“พี่ชายจะไปไหน  มาร้องเพลงกับผมก่อนนนนนน......เอิ๊กกกก........พี่ตูนอ่ะ....เพลงพี่ตูนอ่ะ......อ๊ะ ๆ ๆ ๆ เหตุใดโลกนี้ช่างดูโหดร้าย......อั๊ยยย ๆ ๆ ๆ.......เป็นจั๋งได๋น้อความฮัก”
“เดี๋ยวพี่ออกไปคุยโทรศัพท์แป๊บ”
“ไม่อาวววววว  กินกับโผมมมมมมก่อน  ผมหงาวววววว”
“แป๊บนะบู้นะ......แป๊บเดียว  เดี๋ยวพี่มา”
ผมผละจากวงเหล้าที่มีแค่ผมกับมันสองคน  เดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกห้อง  ก่อนจะปิดประตูผมเห็นมันแอบทำหน้าเหมือนถูกขัดใจ  ตาขวาง ๆ.....หน้างี้แดงก่ำ  



“ฮัลโหล  ว่าไงแอมป์”
“คุยกับน้องรู้เรื่องรึยังปิง”
“ยังเลย  ไอ้ตัวแสบมันดอดไปเที่ยวทะเลกับไอ้เด็กคนนั้นแล้ว  คนนั้นไง.....ไอ้ตัวดำที่แอมป์เคยเห็นนั่นล่ะ”
“แล้วนี่จะกลับห้องมั้ย  เรารอกินข้าวด้วย”
“แอมป์กินไปก่อนเลย  เรายังกลับไม่ได้  นี่...............แอมป์อย่าลืมกินยานะ  แล้วก็เข้านอนแต่หัวค่ำ  รู้มั้ย  เสร็จเรื่องเมื่อไหร่  ปิงจะรีบกลับไปจัดการเรื่องของเรา.......ครับผม......คร๊าบบบบบคุณแม่......ครับ  บายครับ”

โดนแอมป์เทศน์ฐานที่ชักช้างุ่มง่าม.....ก็ใครจะไปรู้ว่าไอ้บิ๊กมันจะฉวยโอกาสตอนน้องน้อยใจ  โฉบน้องไปทะเลกับมันสองต่อสอง........

ฮึ่ม.....หวังว่านะ....หวังว่าคงไม่ทำอะไรบ้า ๆ   ไว้ใจได้ที่ไหน  อยู่กันตามลำพังแบบนั้นหากว่ามัน.....อ่ะป่ะติกึ๊ด ๆ ๆ

เปาครับ.....พี่ชอบเปา.....เป็นของพี่เถอะนะครับ.....ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

“เฮ้ย”  ผมตกใจเมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วไม่เจอไอ้เด็กแสบอีกตัวซึ่งเดิมทียืนเต้นเหยง ๆ เป็นโคโยตี้บอยอยู่บนโซฟา  แต่นั่น  ผมเห็นก้นขาว ๆ ของมันอยู่ตรงระเบียง  กำลังยืนสะง่อนสะแง่นอยู่บนเก้าอี้ที่ใช้นั่งกินข้าว  หันหน้าออกไปโชว์ของลับให้ชาวบ้านร้านช่อง  ทั้งที่อยู่ข้างล่าง  และจากตึกฝั่งตรงข้ามเค้าเห็น  อ๊ากกกกกกกก  อันตรายเว้ยยยยเฮ้ยยยยย


“รู้จักป่าววววววววะ  บาซูก้า.......ทิ้งบอมพ์........................บรึ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ”


รู้ตัวอีกทีผมก็ปราดเข้าไปอุ้มมันกลับเข้ามาเสียแล้ว  ไอ้บู้จ้องผมตาแป๋วเหมือนกับไม่รู้ตัวว่าได้ทำอะไรลงไป  หากผมมาช้ากว่านี้  แล้วเกิดมันพลัดตกลงไป.........ตายอุบาทว์เลยนะมึง  ไอ้เด็กเปรต

ผมกำลังมองหากางเกงในของมัน......พาดอยู่ที่โทรทัศน์  กรรม.......
“พี่ปิง.....ฮึก.....ฮึก”   มันร้องไห้สะอึกสะอื้น......อยู่ๆพ่อก็เกิดจะมาอารมณ์อ่อนไหวอะไรกันอีกล่ะฟะ
“บุ๊กบิ๊กมันไม่รักผมเลย.....ฮึก......มันไม่รักพี่ของมันเลย......เพราะน้องของพี่แท้ ๆ น้องของพี่.....”
เพราะน้องของมึงตังหากล่ะ.....ผมนึกในใจ.....น้องมึงนั่นแหละตัวดีเลย

มันซุกหน้าลงกับอกผมแล้วสะอึกสะอื้น  ผมทำได้แค่ลูบหัวไอ้เด็กขี้เมาแล้วกอดมันแนบกับอก......มันสะอื้นได้เดี๋ยวเดียวมันก็.......










มันก็........














“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”   เฮ้ยไอ้เชี่ย  นี่มึงอ้วกรดกูเรอะ....เหม็นเชี่ย ๆ
“ผม....จาาาาาาาอ้วกกกกกก”  ไม่จะแล้ว  มึงอ้วกออกมาแล้ว
“อยากอาบน้ำ.......อาบน้ำให้หน่อยยยย  เอิ๊กกกกกกก......เฮ้ยกูเมาว่ะ  ฮ่าฮ่าฮ่า......กระเฉดไฟแดงที่นึงครับน้อง”  เละเทะไปหมดแล้วมึง.......ที่เป็นแบบนี้ส่วนนึงเพราะคออ่อน......อีกส่วนเพราะมันเอาแต่กระดกเอา.....กระดกเอาไม่ค่อย ๆ จิบ  ผมจับมันนอนหงายแล้วหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง  ให้ตายเหอะเหม็นชะมัด.....มันกินอะไรไปมั่งนะนี่....ปลาหมึกปิ้ง....ทอดมัน.....ไอติมโคนรสมะนาว.....ถึงว่า  อ้วกเขียวอื๋อ
ตอนนี้มันหลับปุ๋ยไปแล้ว  แล้วนี่ผมต้องทำยังไงต่อ......เช็ดอ้วกให้มัน  แล้วต้องเช็ดตัวให้มันด้วยมั้ย

“อื้อ.....จิ๊”  มันทำเสียงเหมือนรำคาญขณะที่ผมจับมันพลิกไปพลิกมาเพื่อเช็ดตัวให้  มันพึมพำว่าคอแห้ง.....สมควรหรอก....ซัดเบียร์กูซะหมดเลยนะนั่น
“บู้......จิบน้ำก่อน”
มันจิบน้ำอย่างว่าง่ายทั้ง ๆ ที่ตายังปิด  ผมบอกให้มันไปนอนที่เตียงมันก็ส่ายหัวดิก......ผมเดินไปปิดประตูระเบียง  ก่อนจะไปอาบน้ำบ้าง......เฮ้อ.....เหนื่อยกับมึงทั้งวันเลยนะไอ้กร๊วก  วันนี้กูได้อะไรมั่งเนี่ย  นอกจากเสียตังค์แล้วใช้สิทธิ์ลาหยุดพักร้อนไปฟรี ๆ

อาบน้ำแล้วก็สบายตัวขึ้นเยอะ  สมองเริ่มโปร่ง.....เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะตามไปรับน้องกลับมาด้วยตัวของผมเอง......ว่าแต่แล้วนี่กูจะใส่อะไรนอนล่ะ  ขโมยเสื้อไอ้ดำมาใส่งั้นเหรอ.....ไม่มีทาง  ผมเดินมานั่งหย่อนก้นข้าง ๆ ไอ้ตัวแสบที่นอนหลับสนิท  ดื่มบาร์คาดิที่เหลืออยู่สามขวด.....นึกขึ้นมาได้........เออ.....จริงดิ  ไปซักเสื้อก่อนดีกว่า.......ผมลุกขึ้นไปซักเสื้อผ้าเปื้อนอ้วกของตัวเอง(แต่เป็นอ้วกของมัน)อย่างลวก ๆแล้วกลับมานั่งดื่มของผมต่อไปตามเรื่อง.....เออ.....อีกแล้ว.....ลืมเช็ดอ้วกของมัน.....ให้ตายเหอะ!!!!!  กูเพิ่งจะหย่อนก้นนั่งเองนะ.....มันอะไรกันนักหนา.....เกิดมาผมไม่เคยเช็ดอ้วกให้ใครเลยนะ

“หึ.....ไอ้เด็กเพี้ยนเอ๊ย”
ผมนั่งยอง ๆ  หันไปมองมันที่กำลังหลับอย่างสงบเสงี่ยมขณะที่มือก็กำผ้าเช็ดอ้วก.....นอนนิ่ง ๆ แบบนี้มันก็ดูน่ารักไปอีกแบบ.......
ผมกำลังคิดว่า.....หากได้มันมาเป็นน้องชายของผมอีกคนนึงก็น่าจะดี.....

...........................................................................................

[mutyamania]

สกู๊ปพิเศษแบบเบา ๆ กับตัวละครสองสาวที่ฮ๊อตที่สุดในฟิคเรื่องนี้(สืบเนื่องจากตอน : เจ้าสิวสุดหล่อ  สองสาวเค้าเก็บข้อมูลกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะคะ)

เพลงเปิด

~เป็นฉันมันผิดตรงไหน......ชีวิตฉันใครกำกับ.....เป็นฉันใครจะยอมรับ......บทบาทและความสำคัญ~

พลอย : สวัสดีค่า  ชื่อสโรชา  ชื่อเล่นชื่อน้องพลอยใสนะคะ  เป็นนางเอกฟิคชั่นน้องบิ๊กกับพี่บู้นะคะ  บทบาทที่ได้รับก็ออกจะเป็นตัวเองสุด ๆ โก๊ะ ๆ เปิ่น ๆ แบ๊ว ๆ ส่วน(อิ)สาวดำคนข้าง ๆนี่ชื่อเป็ดค่ะ  เป็นนางรองในฟิค......โอ๊ยยยยย !!!! มันเจ็บนะไอ้เป็ดบ้า.....อูยยยย อุตส่าห์ให้เป็นตั้งนางรองเลยนะเว้ย
เป็ด(มองค้อน) : ชื่อศศิกานต์นะคะ  ชื่อเล่นชื่อเป็ดค่ะ  รับบทนำในฟิคน้องบิ๊กกับพี่บู้ค่ะ.....(รับไม่ได้กับความเรียบของชื่อเรื่อง)  ก็เป็นนางเอก  คาแรคเตอร์ก็จะออกแนวห้าว ๆ ลุย ๆนิดนึง  พระเอกก็จะคิดว่าเราเป็นทอม  เพราะตัดผมสั้นไรงี้  ส่วนผู้หญิงคนนี้เหรอคะ  เค้าเป็นนางอิจฉาค่ะ  ก็จะแบบสมองกลวง  คิดอะไรเองไม่ค่อยเป็น  คือโง่แล้วก็มีดีแค่อย่างเดียวคือหน้าอกใหญ่.....
พลอย : โป้งแกแล้วเป็ด  งอลว่ะ!!!!
เป็ด : ค่า...แล้วที่ทุกท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ก็จะเป็นบทสัมภาษณ์เกี่ยวกับความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ร่วมคลาสที่มีต่อสองพี่น้อง  บิ๊กและบู้(อ๊างพี่บู้)  ฝาแฝดต่างไซส์ผู้ได้รับการขนานนามว่าเป็น “สิ่งมหัศจรรย์ประจำคณะ”  แต่ก่อนที่ทุกท่านจะได้อ่านกัน  ขอเชิญไปพบกับเครดิตของงานชิ้นนี้กันก่อนเลยนะค๊า
พลอย : ’ไมแกไม่ง้อช๊านนน~~~คุณคนอ่านค๊า.....หนูน่ะจูบแรกแบบผู้ใหญ่ของพี่บู้เชียวนะ  งุงิ


หัวข้อ : ความคิดเห็นของเพื่อนร่วมคลาสที่มีต่อบิ๊ก-บู้
สัมภาษณ์และรวบรวมข้อมูลโดย : นางสาวศศิกานต์(เป็ด)  นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะ XXX
ผู้ช่วยผู้สัมภาษณ์ : นางสาวสโรชา(พลอยใส) นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะ XXX  และ ดาวประจำคณะ
แต่งหน้าผู้ช่วย : Stilla & M.A.C
ทำผมผู้ช่วย : L’Oreal
อาหารและน้ำดื่มผู้ช่วย : เซเว่นอีเลเว่น +++ กล้วยอบอร่อยค่ะ
ผู้ให้ข้อมูล : นักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะ XXX   Section : XX


เริ่มจาก...ความเห็นของชายหนุ่ม
เพื่อนชาย  นายเอ(นามสมมติ) : พี่ว่าพวกมันแมร่งต้องซั่มกันแล้วชัวร์!!! เชื่อพี่ครับน้อง....ว่าแต่น้องชื่ออะไรนะครับ  ฮี่ฮี่

นายบี : อ่า...พี่คิดว่าพวกมันดูเหมือนเป็นแฟนกันนะ  นี่ถ้าไอ้บิ๊กมันไม่ควักเอาบัตรประชาชนกับทะเบียนบ้านของพวกมันมายืนยันแล้วล่ะก็นะ  พี่ก็คงจะไม่เชื่อว่ามันเป็นพี่น้องกัน.....ซี๊ดดดดดดดดดดดดด  ใหญ่ว่ะมึง(สะกิดให้เพื่อนข้าง ๆดู)  

นายซี : ไอ้บิ๊กน่ะเหรอ......ดูท่าทางมันรักพี่ของมันจะตายไป  อย่างตอนรับน้องนี่...มันก็จะคอยเทคแคร์พี่มันตลอด  ป้อนน้ำป้อนขนม.....มีซับเหงื่อให้อีกตังหาก  เห็นแล้วน่าอิจฉาดีชะมัด  น้องครับ....เชื่อมั้ยว่าตั้งแต่เกิดมา  ไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้พี่เลย (เป็ด : ก็แม่ของแกไงยะ !) ว่าแต่ว่าน้องพลอยครับ.......มีแฟนยังอ่ะตัว^^  

นายดี : พวกมันคือลางร้าย  คือคำสาปแห่งวันสิ้นโลก  โดยเฉพาะไอ้บู้  น้องเคยจ้องตาของมันมั้ยล่ะ.....นั่นล่ะ  ดวงตาของปิศาจล่ะ!!!(พลอย : ไอ้หมอนี่ตาต่ำชะมัด  ดวงตาของพี่บู้ออกจะเท่ห์เหมือนตาเหยี่ยว  ชิส์!!!)

นายอี : ไอ้เชี่ยบิ๊กน่ะเหรอ  มันหล่อ.....มันเก๊ก  สาดดดดด!!! แมร่งเอ๊ย  พี่อ่ะแมร่งโครตเกลียดแมร่งมันเลย  เกือบจะมีเรื่องแมร่งกับมันแมร่งหลายครั้งแล้วอ่ะแมร่ง...........เซ็นเซอร์(ขออภัยไม่สามารถออกอากาศได้เนื่องจากมีเนื้อหาไม่เหมาะสม)  ส่วนไอ้บู้อ่ะนะ  พี่คิดว่าแมร่งน่าจะมีปัญหาเรื่องพัฒนาการทางด้านสติปัญญาและการเรียนรู้จดจำ.....พี่คิดว่ามัน.....พล่าม-----พล่าม--------และพล่าม
(เป็ด : เฮ้ยพลอยตื่น....ไปสัมภาษณ์คนต่อไปกันเหอะ)
อ้าวน้องคร๊าบบบบ  พี่ยังพูดไม่จบ  จะไปไหนกันล่ะคร๊าบบบบ

นายเอฟ : อ๋อ......เค้าก็เป็นฝาแฝดกันยังไงล่ะคร๊าบ  เอ่อ  ว่าแต่ว่าน้องพลอยครับ  พี่ถามเราหน่อยจิ  บราที่สวมอยู่น่ะคัพอะไรหราคร๊าบ  (พลอย : เอิ่ม  คัพเค้กมั้งคะเพ / เป็ด : ครับติ้วค่ะพี่เอิ๊ก ๆ)

พลอย : แกว่าความเห็นของไอ้พวกหน้าม่อนี่มันจะเชื่อถือได้มั้ยเนี่ย ?
เป็ด : ก่อนอื่น....แกควรจะติดกระดุมบนนะ....นมแกหกน่ะ  อีบึ๋ย!!!
พลอย : เหยอ~~~~มันเป็นสไตล์ย่ะ

ไปดูความเห็นทางฝั่งผู้หญิงกันมั่งดีกว่า
นางสาวจี : (เป็ด : อันนี้ฟังดูน่าสนใจ) จากการที่พี่ได้ตามเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของสองคนนี้มาตั้งแต่ปีหนึ่งเทอมสองอ่านะคะ  ถ้าดูเผิน ๆ แล้วใคร ๆก็อาจจะคิดว่านายบิ๊กน่ะจะรักแล้วก็เอาใจใส่พี่ชายของตัวเองมากซะเหลือเกิน  แต่น้องเชื่อมั้ยคะว่า Eyes Contact ที่นายบิ๊กเค้าส่งให้พี่ชายน่ะ  มันบ่งบอกอะไรได้มากมายหลายอย่าง  มันมีทั้งความลังเล  อึดอัด  สับสนรวมอยู่ในแววตาคู่นั้น (เป็ด : จดยิก / พลอย : ฮ๊าววววว~~~)  และในบางครั้งพฤติกรรมที่แสดงออกมามันก็เห็นได้ชัดว่าดูไม่จริงใจเท่าไหร่  ทั้งสีหน้าที่เย็นชา  การถอนหายใจแรงๆ  สีหน้าและแววตาที่ดูเหนื่อย....เซ็ง.....รำคาญ  เค้าเคยตวาดพี่ชายในห้องเรียนถึงสามครั้ง  ใช้มือฝาดไปที่ต้นแขนห้าครั้ง  ครั้งละสองถึงสามเผี๊ยะ  เคยเอามือผลักหัวพี่ชายจนไปโขกกับผนังห้อง......คนที่ชอบเสือก.....อ่า.....หมายถึงคนที่ชอบสังเกตพฤติกรรมของมนุษย์อย่างพี่  สรุปได้คำเดียวว่า  นายบู้ซะอีกที่ดูรักน้องอย่างบริสุทธิ์ใจ....สายตาที่นายบู้มองน้องชายนั้นมันเต็มไปด้วยความรัก.....ความรักอันสวยงาม.....และเป็นรักที่แท้จริง.....(พลอย : จบซะที  จะพูดอะไรกันนักกันหนาเนี่ย)

พลอย : ยัยนี่ดูติงต๊องเนอะ  นางดูเพ้อมาก ๆ ยังไงก็ไม่รู้  เหมือนพวกสโตรคเกอร์.....ไม่ก็โอตาคุ.....อี๋....ขนลุก  ในห้องนางคงมีแต่ภาพถ่ายที่ไปแอบถ่ายผู้ชายหล่อ ๆมาแปะอยู่เต็มห้อง.....แหวะ ๆ ๆ ๆ
เป็ด : แกอ่ะไปว่าเค้า......แล้วที่แกไปคอยแอบถ่ายรูปพี่บู้กับอีนังเชนนี่ล่ะยะ.....รูปพี่บู้ตอนแคะขี้มูกเงี๊ยะ  สร้างสรรค์มากค่ะเพื่อน
พลอย : เป็ดอ่ะ....บัฟเพื่อนตัลหลอด

นางสาวเอช : เมื่อก่อนนี้ดูนายบู้จะเป็นฝ่ายหวงน้องชายอ่ะนะ  ก๊ะอย่างเวลาที่มีสาว ๆ เข้าไปคุยกับนายบิ๊กเงี๊ยะ......เค้าก็จะชอบทำท่าทางไม่พอใจ  สงสัยคงจะอิจฉา.....ที่น้องชายอ่ะทั้งสูงกว่าแล้วก็หล่อกว่า.....พี่เองก็เคยโดนนะน้องนะ  มองจ้องพี่ตาเขม็งเลย  น่ากลัวอ่ะ  คงจะโกรธที่พี่ไม่ยอมสนใจเค้ามั้ง.....อะไรเห็นพี่แร่ด ๆ แบบนี้พี่ก็เลือกนะ  ดำ ๆ แบบนายบิ๊กน่ะไม่ใช่สเปคหรอก  พี่ก็เฟริสต์ไปทั่วแหละ  บริหารสเน่ห์ไง......แต่ช่วงหลัง ๆ มาเนี่ยดิ  ตั้งแต่นายบู้ไปตัดผมมาอ่ะนะ  นายบิ๊กดูจะกลายเป็นฝ่ายหวงพี่ขึ้นมาซะงั้น.....อย่างช่วงสอบกลางภาคน่ะ  จับมือพี่ซะอย่างกับกลัวว่าจะมีใครมาฉุดแน่ะ  หน้าพี่โอยังคะน้อง  ต้อมเติมแป้งกับบลัชออนนิดนึงเนอะ....(พลอย : ลองใช้บีบีครีมสิคะพี่  เริ่ดค่ะ)

นางสาวไอ,เจ,เค,แอล  สมาชิกชมรมการ์ตูนชายรักชาย (Yaoi)  ลงความเห็นโดยสรุปว่า : พวกเราจิ้นคู่นี้ค่า!!!(พลอย : จิ้นคืออะไรวะเป็ด)

ช่วง TALK หลังจบการสัมภาษณ์
พลอย : เหนื่อยว่ะเป็ด!!!!
เป็ด : ไม่น่าเชื่อว่าการปัดขนตาไปด้วย  กินขนมไปด้วยมันจะเปลืองพลังงานได้มากขนาดนี้เนอะ....ซับเหงื่อหน่อยมั้ยคะเพื่อนสาว^^
พลอย : แหม  ก็แกเล่นสัมภาษณ์อยู่คนเดียว  ชั้นก็ว่าง ๆ
เป็ด : ยังไม่ยอมติดกระดุมอีก  อีนี่!!!!
พลอย : สรุปเอาไงเนี่ย  จะเชื่อฝั่งไหน  ต่างคนก็ต่างความเห็น......แกตัดสินใจมาเลยละกัน
เป็ด : ในฐานะที่ชั้น.....เป็นผู้หญิงฉลาดและมีความคิด  ชั้นคิดว่าพวกผู้หญิงเรา.....เอ่อ  ยกเว้นแกไว้คนนึงละกัน.....จะมองอะไรได้กว้างกว่า  ลึกกว่า  และตรงจุดมากกว่า....ส่วนพวกผู้ชายน่ะจะมองแค่ผิวเผิน  ฉาบฉวย  ไม่ค่อยละเอียดอ่อนเท่าไหร่  ดังนั้นชั้นรู้แล้วล่ะ  ว่าชั้นจะเริ่มจัดการจากตรงไหน  ป่ะแกลุกขึ้น...เร็ว !!!!
พลอย : ป่ะ...ไปไหน?
เป็ด : ไปหาตัวช่วย....ลำพังแค่แกคงจะช่วยอะไรไม่ค่อยได้
พลอย : เฮ๊ยไรว๊า  อีนี่  แรว๊งกะเพื่อนตลอดอ่ะ!!!  
.........................................................................
เชนนี่ : วันนี้ผมรู้สึกว่าตาขวากระตุกพิกลแฮะ!!!!

To be con
อันนี้เป็นตอนพิเศษ  Interview รั่ว ๆ ของสองสาวตัวสมทบ  ที่พักหลัง ๆ มานี่ถูกลดทอนบทบาทตั้งแต่เชนน้อยปรากฏตัว  ยังไงก็ฝากความหวังไว้ที่สามหน่อด้วยนะคะ  ว่ามันจะปัญญาอ่อนกันไปไดอีกซักกี่ยก.....

เจอกันตอนหน้าค่ะ  จุ๊บุจุ๊บุ  ไปปั่นเรื่องสั้นก่อน  อิอิ
..............................................................
………………………………………………………………..

[Piaanie]

สองสาวนี่รั่วจริงๆนะนี่ ทำไปได้
ว่าแต่ว่าเค้างงความรู้สึกของบิ๊กจัง ว่ามันสำนึกผิดแล้วจะปล่อยพี่มันไป หรือว่ายังไง 

[Wordslinger]

ไอ้สัตว์บิ๊ก! (แอร๊ย แรงไปไหมคะ?  ) ชั้นขอสั่งให้แกรักพี่บู้เดี๋ยวนี้ รักน่ะ เข้าใจไหม!

พี่ปิงจับพี่บู้กดเลยค่ะ หนับหนุน

[Me_kame_nishi]

เอ่ออ ตกลงพี่บู้ที่เมาแล้วเรื้อนเหรอนี้ ไม่อยากจะคิดสภาพ 555
แต่เมาแล้วถอดนี้อยากไปดูนิ.....
พรุ่งนี้ใช่ไหมพี่ปิงที่จะไปตามน้องกลับมาอ่ะ อย่าให้พลาดนะพี่ปิง

[fuku]

สองพี่ชาย คู่กันเองก็ดีนะ เบื่อคู่สองน้องมาก
จะงุ้งงิ้งน่ารำคาญไปไหน โดยเฉพาะบิ๊ก (เรามีอคติต่อบิ๊กอย่างเต็มเปี่ยม)

[BeeRY]

พี่ปิงก็เป็นคนดีนะเนี่ย ถ้าเป็นคนอื่นอาจปล่อยให้พี่บู้ของเราเมาตกหอตายโหงไปแล้วมั้งนั่น
ไอ้บิ๊ก แกมัวแต่ไปลั้นลากับน้องเปา กลับมาคราวนี้พี่บู้หายไปอยู่กับพี่ปิงแน่เลย แบร่
ส่วนสกู๊ปที่สาวๆไปสัมภาษณ์มา เหมือนจะไม่ได้อะไรเลยนะ นอกจากความฮา ทำไปได้นะคนเรา
แอบคิดถึงเชนน้อยกับพี่นมยักษ์แล้ว อยากรู้ว่าเชนน้อยจะหล่อหรือยัง

[gumrai3]

ปล่อยให้2พี่ได้กันเองดีกว่า เข้ากันได้ดีจะตาย พี่ปิงหันมามองบู้ บู้หันมามองพี่บู้ดีกว่า
เบื่อ2น้อง หมั่นไส้หลายๆ ลังเลโลเลทั้งคู่ 
บทสัมภาษณ์มา ฮ่ามากๆ นางสาวจีนี้ยังฮ่าเเสดงว่าเป้นสาววายน่ะนะ

[drasil]

เห็นด้วยกะรีบนค่า

[๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ]

พี่ปิงกับบู๊อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักจริงๆ
แต่ยังเชียร์บิ๊กบู๊

นางสาวเอส อินนะเรา 

[sang som]

ปล่อยให้2พี่ได้กันเองดีกว่า เข้ากันได้ดีจะตาย พี่ปิงหันมามองบู้ บู้หันมามองพี่บู้ดีกว่า
เบื่อ2น้อง หมั่นไส้หลายๆ ลังเลโลเลทั้งคู่ 
บทสัมภาษณ์มา ฮ่ามากๆ นางสาวจีนี้ยังฮ่าเเสดงว่าเป้นสาววายน่ะนะ

เห็นด้วยๆ รีนี้โดนใจบวก1เลย

[flawless]

อร๊างงง...เริ่มอยากชูป้ายเชียร์ ปิงบู้ เสียแล้วสิ แต่ติดที่ว่า
พี่บู้เสียสาว? ให้นายบิ๊ก เลยอยากให้นายบิ๊กมันรับผิดชอบ
ในสิ่งที่มันทำกับพี่ชายเอาไว้ (เฮ่อ...เลือกยากจริงหน่อ)
คนเขียนเปลี่ยนพระเอกได้ป่ะ จ้าง 200 กีบ เอ้า!

ชอบคาแร็คเตอร์ของพี่ปิงค่ะ ดูมันอบอุ่นโดยไม่หวังไรตอบแทนดี
หรือว่าอิพี่บู้มันไม่มีอะไรให้พี่ปิงเรียกร้องจะเอาล่ะมั้ง

ส่วนไอ่หมาดำปล่อยมันตกทะเลตาย สังเวยรักไปกับน้องเปาเลยค่ะ
เช้งเม้ง จะเผาพริกเผาเกลือ เผาเรือบินตามไปให้ เอิ๊กๆ เกลียดคู่นี้จริงจัง

ปล. ตอนพิเศษสองสาว นี่ออกแนว เพื่ออะไร...ทั้งหมดนี้ฉันทำเพื่ออะไรดีค่ะ
ฮาๆ เปิดเพลงพี่เบน ชลาทิศ คลอไปนี่ออกแนวฮาสุดๆ
ได้อะไรกลับมาเป็นชิ้นเป็นอันบ้างล่ะ สาวเป็ด สาวพลอย ...

[mutyamania]

ตอนนี้สั้นนะคะ  อย่าเพิ่งขัดใจกันนะ  งุงิ






ตอน : ทะเลคลั่ง




บิ๊กเล่า :

ผิดพลาด  ทุกอย่างมันผิดพลาดไปหมด.......ผมน่าจะเอะใจตั้งแต่ตอนที่เดินเหยียบขี้หมาหน้าตึกก่อนที่จะออกเดินทางแล้วนะ

กรมอุตุเตือนว่าพายุจะเข้าโหมกระหน่ำทางฝั่งอันดามัน......ผมกับน้องไปกันจนถึงที่หมาย.....แต่ทุกอย่างกลับพังไม่เป็นท่า  ภาพของชาดหาดขาว ๆ อากาศครึ้ม ๆ ลมเย็นสบาย  ไม่มีแสงแดดแผดเผาอย่างรุนแรงเหมือนในหน้าร้อน  ผมกับน้องเล่นน้ำทะเลกัน  เสร็จแล้วก็ขึ้นมาผึ่งลม  กินอาหารทะเล  ตกดึกก็เข้าห้องพัก  จู๋จี๋พลอดรักกันสองต่อสอง  อาศัยจังหวะที่น้องกำลังเศร้านั้น  เร่งตีตื้นทำคะแนน

แต่ที่ไหนได้ฝนตกกระหน่ำ  และตกไม่หยุด  เราสองคนลังเลว่าจะหาเช่าห้องพักดีมั้ย  แต่ก็เป็นอันต้องเปลี่ยนใจกลับเมื่อชาวบ้านแถวนั้นบอกว่าพายุกำลังเข้า....และฝนจะตกหนักไปอีกหลายวัน....

เซ็ง.......เชี่ยเอ๊ย.....สวรรค์ไม่เป็นใจ  สวรรค์กลั่นแกล้งผมและน้อง  ทุกครั้งที่ผมเหมือนจะมีโอกาส  แต่ก็กลับคว้าน้ำเหลวมันเสียทุกครั้ง......ทำไมนะ......ทำไม

“กลับเหอะพี่บิ๊ก  อยู่นี่ก็ต้องหมกอยู่แต่ในห้อง  เบื่อตาย”
“อืม....พี่ก็ว่างั้น”
“พี่บู้จะงอนมั้ย  ไม่ได้ซื้อขนมติดไม้ติดมือไปฝากเลย”
“ช่างเหอะ.....เดี๋ยวแวะซื้อเอาที่กรุงเทพก็ได้  ไอ้บู้น่ะมันแดกได้ทุกอย่างแหละ”

ผมกลับมาถึงห้องก็เกือบเที่ยง........
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับน้องตามลำพังอย่างที่ตั้งใจเอาไว้  แต่แค่นี้ก็คุ้ม  เพราะตอนอยู่ในรถ  น้องหลับได้น่ารักมาก  หัวเล็ก ๆ นั้นเอนซบผมมาตลอดทาง  ผมได้ฉวยโอกาสจับแก้มนิ่ม ๆ......แล้วก็แอบหอมแก้มไปตั้งหลายครั้ง  เจ้าตัวเล็กก็ขี้เซา  หลับไม่รู้เรื่อง.....ถ้าหากผมเลวกว่านี้.....แต่ก็คงไม่ได้  เพราะคนเต็มรถ......ฮึ่ย!!!!  ขัดใจ

“ถึงซะที............เฮ้อออออออออออออ  เหนื่อยจังเลยเนอะ.......เสียดายตังค์ด้วย  ไม่ได้อะไรเลย”  น้องบิดขี้เกียจเมื่อเราก้าวเท้าออกมาจากลิฟท์  ตาแบ๊ว ๆ ของน้องจ้องผมปริบ ๆ พร้อมกับส่งยิ้มที่ละลายหัวใจของผมได้ทุกครั้ง
“เข้าห้องพี่ก่อนมั้ยล่ะ  นั่งคุยกัน.......อยู่เป็นเพื่อนไอ้บู้มันด้วย....พักนี้มันดูซึม ๆ”  ผมนี่เลวบัดซบที่เอาพี่มาบังหน้า.......


ก็เป็นเพราะผมไม่ใช่เหรอที่ทำให้มันเป็นแบบนั้น
ก็รู้ตัวนะ.......แต่......
“เอาดิ  นอนมาเยอะแล้ว.....ตางี้สว่างปิ๊งเลย  จะได้ชวนพี่บู้กินพายด้วย”
ผมค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไปอย่างช้า......ช้า  และเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับน้อง

.
...
.......
..............

.......................................

บรรยาย :



ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำเอาบิ๊กและเปาเกือบจะหยุดหายใจ.......ภาพที่ล่อแหลมของผู้ชายร่างสมส่วนคนหนึ่งที่สวมเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์  เปลือยแผงอกหนาล่ำและเต็มไปด้วยมัดกล้าม  กำลังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนบนโซฟา  และหลับเป็นตาย  โดยมีผู้ชายตัวเล็กเหมือนเด็กอีกคนซึ่งสวมกางเกงในสีขาวกลับตะเข็บ.....นอนคว่ำหน้า  ศรีษะซุกลงไปที่เป้ากางเกงของผู้ชายคนแรก  โดยมีมือของผู้ชายคนนั้นวางพาดอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะเจาะ


“พี่ปิง”
“ไอ้หมา.....”

นายปิงเป็นฝ่ายที่ตื่นขึ้นมาก่อนอย่างงัวเงีย  ชายหนุ่มยกมือขยี้ตาก่อนจะเพ่งมองไปยังภาพตรงหน้า.......ริมฝีปากยกยิ้มอย่างดีใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วได้พบกับคนที่อยากจะเจอหน้า  คำพูดมากมายที่ต้องการจะอธิบายอัดแน่นเต็มหัวสมอง  และกำลังพยายามจัดเรียงอย่างเป็นระบบ  หากแต่ริมฝีปากได้รูปนั้นส่งเสียงเรียกน้องชายออกไปเสียก่อนแล้ว.....

“เปา......กลับมาแล้วเหรอ  ไหงกลับมาเร็วนักล่ะ”

โดยไม่ได้ฉุกคิดถึงความไม่ปกติที่เกิดขึ้นกับตน  รวมทั้งใบหน้าโกรธขึ้งของน้องชาย  และใบหน้าเรียบเฉยแต่ทว่าดูดำมืดน่าสยดสยองของร่างทะมึนอีกคน  ชายหนุ่มทุบต้นคอของตัวเองให้หายจากอาการปวดเมื่อย.....อันเกิดจากการนอนที่ผิดท่าผิดทาง

“ถ้ากลับมาช้ากว่านี้ก็คงจะดีใช่มั้ย”  น้ำเสียงเย็นชาของน้องชาย  ปลุกให้ปิงนั้นตาสว่างขึ้นในบัดดล

อะไรของไอ้ซาลาเปามันวะ......คนที่ควรจะโกรธน่ะ.....ควรจะเป็น.....

“เฮ้ยยยย”

“เมื่อคืนคงจะสนุกกันสุดเหวี่ยงเลยสินะครับ”  นายบิ๊กพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน....สุดเหวี่ยงเหี้ยอะไรของมึงฮะไอ้ดำ  ที่สุดเหวี่ยงน่ะมีแต่พี่มึงคนเดียวเท่านั้นแหละ......กูน่ะ......เช็ดอ้วกให้พี่ชายด้วยมึงนะเว้ย.......ไม่อยากจะลำเลิก....

นายปิงพยายามที่จะยกหัวโต ๆ ของนายบู้ขึ้นจากเป้ากางเกง.......จับร่างกายของคนตัวเล็กนอนหงายพาดกับพนักโซฟาด้านหนึ่ง  โดยที่พ่อตัวแสบนั้นยังคงหลับไม่รู้เรื่อง



สร้างงานให้กูอีกแล้วมั้ยล่ะ....ไอ้ตาโปน



“จะให้ผมกับเปาออกไปที่ไหนก่อนมั้ยครับ......ให้พี่จัดการที่นี่ให้เรียบร้อยเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แล้วพวกผมสองคนก็จะทำเป็นว่าไม่เห็นภาพก่อนหน้านี้  เอาแบบนั้นดีมั้ยล่ะครับ”  มือใหญ่ ๆ ของบิ๊ก  ฉวยข้อมือของร่างเล็กที่ยืนนิ่งเป็นหิน  เตรียมจะพากันออกจากห้อง  หากแต่คนตัวโตอีกคนไม่รั้งเอาไว้ซะก่อน  มือใหญ่ ๆ ของปิงตะปบหมับไปที่ไหล่ของชายหนุ่มผิวเข้ม  กระชากให้หันมาเผชิญหน้ากันซึ่ง ๆ หน้า
“มึงจะพาน้องกูไปไหน  พวกมึงจะไปไหนกันไม่ได้ทั้งนั้น....อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงน่ะกำลังคิดชั่ว ๆ มึงตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ห๊ะ.....ไอ้เหี้ยบิ๊ก”
“ถ้าอย่างนั้น  พี่ปิงก็เป็นฝ่ายออกไปซะสิครับ  ออกไปจากห้องของผมซะ...”
กำปั้นหนัก ๆ ซักเข้าที่มุมปากของชายหนุ่มที่อ่อนวัยกว่า  นายบิ๊กสะบัดหน้าไปตามแรงหมัด  กำปั้นของนายปิงนั้นหนักใช่ย่อย  มันพุ่งปะทะเข้าครึ่งปากครึ่งจมูก  จนเด็กหนุ่มเลือดไหลทะลัก......บิ๊กหันมาเผชิญหน้าพร้อมกับปาดเลือดที่จมูกและมุมปากด้วยหลังมือ  พร้อมกับกระตุกยิ้มกวนโทสะให้กับอีกฝ่าย......




ทั้ง ๆ ที่หากว่าสู้กันจริง ๆ ก็คงจะสูสีพอฟัดพอเหวี่ยง  แต่บิ๊กนั้นฉลาดและชั่วร้ายพอที่จะยืนอยู่เฉย ๆ และเป็นฝ่ายถูกกระทำแต่เพียงผู้เดียว.....หมัดหนัก ๆ นั้นเสยเข้าที่ใบหน้าอีกด้านหนึ่ง  คราวนี้พุ่งตรงไปที่เบ้าตาข้างขวา....

“พี่ปิงหยุดนะ  นี่เป็นบ้าไปแล้วเหรอ.....”  ร่างเล็กของน้องชายตรงเข้ามาผลักอกของคนพาล  ไม่ทันได้มองเห็นรุ่นพี่ของตัวเองกำลังยักคิ้วข้างเดียวอย่างท้าทาย  เห็นได้ชัดเลยว่ากำลังจงใจที่จะยั่วโทสะของอีกฝ่าย
“มึง.....ไอ้เหี้ย”
ปิงทำท่าจะพุ่งเข้าไปหาอีกครั้ง.....







เพี๊ยะ!!!!!

ฝ่ามือเล็ก ๆ ฝาดกระทบเข้าที่ใบหน้าของคนเคราหนา  แรงเสียจนขึ้นเป็นรอยนิ้ว  เปาตบหน้าพี่ชายของตัวเองทั้งน้ำตาก่อนจะวิ่งผลุนผลันออกจากห้องไป......

“เฮ้ยยยย  พวกมึงทำเหี้ยอะไรกันวะ  ไปเล่นกันที่อื่นไป  คนจะนอน”  เจ้าตัวปัญหาที่นอนอยู่ลุกขึ้นมาละเมอโวยวาย  ดวงตานั้นแดงก่ำทั้ง ๆ ที่ร่างกายนั้นกำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น  พ่อคนตาโฉดทิ้งตัวลงไปนอนต่อ  ท่ามกลางสถานการณ์ประหนึ่งสมรภูมิรบ

“เพราะมึง  ไอ้บิ๊ก.....เพราะมึงคนเดียว”
“งั้นเหรอครับ  เป็นเพราะผมงั้นเหรอ....ว๊า.....งี้ก็แย่ดิเนอะ”

หมัดของหนุ่มหน้าตี๋เคราหนาพุ่งออกไปอีกครั้ง  เพียงแต่ว่าคราวนี้ถูกอีกฝ่ายรับเอาไว้ได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว  โดยที่นายบิ๊กนั้นกำลังส่งยิ้มมาให้  รอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความน่าสะพรึงกลัว.....และชั่วร้าย
“ก่อนจะโทษคนอื่น.....พี่ไปจัดการกับเรื่องของตัวเองให้เรียบร้อยซะก่อนจะดีกว่านะครับ.................รีบตามน้องมึงไปซะสิ......ไอ้เหี้ย!!!!”  น้ำเสียงท้ายประโยคนั้นดุดัน  และดูมีพลังมหาศาลซะจนอีกฝ่ายยังต้องถึงกับชะงักทั้ง ๆ ที่กำลังเดือดจัด  ปิงเดินไปคว้าเสื้อผ้าของตัวเองที่ตากไว้ที่ระเบียง  ฉวยกระเป๋าสะพายแล้วเดินกระแทกเด็กหนุ่มรุ่นน้องออกจากห้องไป......

“ฝากไว้ก่อนนะมึง  ไอ้บิ๊ก  กูได้คิดบัญชีกับมึงแน่ ๆ..........”

ชายหนุ่มชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาพูดกับอีกคนที่ยังคงยืนหันหลังให้.....อยู่ในตำแหน่งเดิม  ท่าเดิม....
“แล้วก็หัดแคร์พี่ตัวเองซะบ้าง  มันจะได้ไม่น้อยใจจนเมาเละแบบนั้น”

เสียงประตูที่ปิดตามหลังดังปึง.....บอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นจากไปแล้วจริง ๆ ร่างสูงของน้องชายฝาแฝดเหลือบมองแผ่นหลังขาว ๆ ของพี่ชาย.....แล้วยิ้มให้อย่างเยือกเย็น













“ทีนี้ก็เหลือแค่เราสองคนแล้วสินะ........พี่ชาย”
.
....
.........
......................
To be con 
ตอนนี้สั้น  แต่ว่าอยากลง  เพิ่งแต่งเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ
ใจจริงอยากจะให้บิ๊กเปาอยู่ทะเล  จะได้บรรยายอะไรเกี่ยวกับสองคนนี้บ้าง  แล้วก็จะได้ปิงบู้อีกซักตอน.....
แต่เห็นคนเกลียดบิ๊กเปากัน....เค้าก็เลยไม่กล้าแต่ง....เดี๋ยวไม่มีคนอ่าน.....แต่เชื่อได้เลย  ว่าอ่านตอนนี้จบแล้วจะต้องเกลียดเปากันมากขึ้นอีกแน่นอน
ขอหายหน้าไปหลายวันหน่อยนะคะ  ช่วงนี้ป่วยทางจิตนิด ๆ  ปวดตาด้วย......หากดีขึ้นจะรีบมาลงมือแต่งนิยายต่อเลยค่ะ  กลับมาแล้วเจอเม้นท์เยอะ ๆ คงจะดีใจน่าดู  อิอิ
ปล. 1 ตั้งชื่อตอนซะทะเล๊ทะเลเชียว  แต่ไม่มีฉากที่ทะเลซะงั้น....ฮา
ปล. 2 แต่งไปแต่งมา.....สันดานอีบิ๊กชักจะขี้โกงขึ้นทุกวัน ๆ
………………………………………………………………..

[Akad3ar]

เปาอ่ะเป็นคนดีนะ ไม่ได้ทำไรผิดเลย ทั้งๆที่น่าสงสารแท้ๆ

แต่ทำม๊ายทำไมยังไงก็ไม่ชอบ งงตัวเองจริงๆ

ปล.รักพี่บู๊สุดใจ  o(≧▽≦)o

[primmi]

เห็นด้วยกับคุณ Akad3ar มากกกกกกกกกกกกก
เปาไม่มีไรแย่เลยนะ ก็เป็นนายเอกแบบทั่วๆไป
แต่พอโผล่มาในเรื่องนี้ กลับรู้สึกหงุดหงิดไงไม่รู้ ๕๕๕
สงสัยคนอ่านคงโดนมนต์ดำจากพี่บู้ เลยพาลเหม็นเปาไปซะแล้ว
ส่วนนายบิ๊ก หนิตกลงนายยังไม่รู้ใจตัวเองใช่มั้ยเนี้ย อ่านแล้วเพลีย ยังจะหวังอิ๊อ่ะ กับเปาอีก 

[arty136]

คือ จากที่อ่านๆมานะครับ ผมว่ามันจะดีกว่านี้ถ้าตั้งพลอตเรื่องไว้ให้มันตรงประเด็นว่าอะไรเป็นยังไง

บิ๊กบู้ หรือ ปิงเปา อะไรประมาณไปเลย หรือ อยากจะให้สลับคู่กัน แล้วให้เกิดความห่วงพี่น้องก็ให้ชัดเจนอย่าให้มันดูกล่ำกลืนระวังพี่น้องเลยครับ ผมว่ามันรับไม่ไว้นะ ถ้าเป็นพี่น้องกันจริงๆแล้วมาเจอสภาพแบบนี้ ถ้าผมเป็นบู้สู้ให้รักแค่ไหน ถ้าเห็นน้องซึ่งเป็นคนรักตัวเองด้วยเนี๊ยจีบใครๆต่อหน้าแล้วยังมาทำแบบนี้กับตัวเองอีก เป็นผมมันขอบาย ขอเป็นแค่พี่น้องปกติทั่วไปดีกว่า  ส่วนปิงเปาก็เหมือนกัน พออ่านรู้ว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆเหอะๆๆ ให้มันคู่กันไปเหอะครับ ผมว่า ความรักไม่เกิดกันง่ายๆนะครับ ผู้แต่งแต่เหมือนเกิดแล้ว มันก็เหมือนยาที่ช่วยรักษา หรือ ยาพิษไปในตัวนะครับ อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนครับ เท่านี้ครับ แล้วจะมาติดตามอีกครับ

[Piaanie]

แล้วมันจะไปเข้าใจกันตอนไหนเนี่ย สวนกันไปสวนกันมาไม่เข้าใจกันซักกะที เจ๊ละมึน

ปล. +1 เป็นกำลังใจนะจ๊ะ 

[Me_kame_nishi]

โอ้ววว.... ใจลึกๆก็อยากให้มันมาเจอแบบนี้นะ
มันเหมือนจะเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดอะไรให้มากขึ้นต่อไปอ่ะ
ให้มันชัดเจนขึ้น เข้าใจตัวเองกันมากขึ้นอ่ะ
น่าจะนะ....

รอจ้า รอ

[flawless]

อิบิ๊กกกกกกกกก แกจะทำอะไรพี่บู้....อย่านะเฟร๊ย กระโดดเข้าฟิค ไปจิกกระชากหัวแกแน่
รู้มั้ย นักเลงคนนี้เด็กใคร? (เออ แล้วมันเด็กใครอ่ะ?)  พี่บู้ขา รีบๆ ตื่นเต็มตา แล้วหนีไอ่น้องชาย เหี๊ยกๆ เร็วค่ะ

พี่ปิง กรี๊ดดดดดดด สภาพชวนจิ้น งิ ความจริงน่าจะโป๊กันทั้งคู่เลยงิ อยากเห็นหน้าไอ่หมา กับ
นู๋เปา ตอนเห็นภาพเปลือยของทั้งคู่เต็ม ตา อยากเห็นไอ่หมาหลุดมาด ต่อหน้านุ้งเปา เหอๆ...
หางานให้ไอ่หมา คืองานของเรา

ปล. เหมือนความเห็นก่อนๆ ค่ะ ว่า ต่อให้นุ้งเปา ดี ดี๊ ดี แค่ไหน ในสายตาเรา เธอก็เป็นได้แค่นายรอง ร๊อง รอง เท่านั้น
แถมเป็นนายรองที่แสนอาภัพ เพราะ บรรดา FC. พี่บู้ เกลียดโคตรๆ รองจาก ไอ่หมาดำบิ๊ก

รอตอนต่อ ค่ะ

[fuku]

สะใจอ่ะ ให้มันหึงหน้ามืดตาลายไปเลย
แต่ถ้าเอาไปลงกับบู้แกตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย