หัวข้อ: ==> เมื่อผมมีรักแท้ แต่ดูแล(ไว้)ไม่ได้

[nonae]

มัวแต่ยุ่งกับงาน ทู้ร่วงเลย 555555
หายไปไหนกานนนนน 

[fanfic2010]

เนะ......เรื่องโครงการทวาย กำลังหาข้อมูลให้อยู่นะครับ
ส่วนอีกเรื่องกำลังรอข้อมูลอยู่เช่นกัน

เนื่องในวาระดิถีขึ้นปีใหม่จีนในปีนี้ ขอให้เพื่อนพ้องน้องพี่ทุกท่าน
ร่ำรวยเงินทองยศศักดิ์ มากมีคนรักดาษดื่น
ขอให้สดชื่นแข็งแรง ปลอดโรค ปลอดภัย นะครับ



[attachment deleted by admin]

[nonae]

ซินเจียยูอี่ ซินนี้ฮวดใช้  เฮง ๆ ๆ ร่ำรวย ๆ ทุกคนนะ 
ขอบคุณมาก ปุ้ม
ช่วงนี้สถานการณ์ทางใต้ต้องระวังอย่างเต็มที่ โชคดีที่เราไม่ต้องลงพื้นที่แล้ว แต่ก็สงสารคนที่ต้องอยู่ที่นั่นไม่ได้
คนจ้องอยู่ตลอด ต่อให้ระวังแต่ไหน มันก็จัดการจนได้นั่นหล่ะ

[fanfic2010]

วันพฤหัสฯ นี้ เป็นวันวาเลนไทน์ที่เวียนมาบรรจบอีกปีหนึ่ง
ไม่ทราบว่า เพื่อนพ้องน้องพี่แต่ละคน มีแผนจะไปฉลองหรือทำอะไรในวันนั้นบ้างครับ?

สังเกตุว่า ช่วงนี้ดอกไม้เริ่มมีราคาแพงขึ้นแล้ว ไม่แต่เฉพาะดอกกุหลาบ
ดอกไม้อื่นก็แพงขึ้นเหมือนกัน แต่กุหลาบแพงมากเป็นพิเศษ T_T

สำหรับผม ปีนี้คงไม่ได้ไปฉลองที่ไหน
หง่าวอยู่บ้านคนเดียว เพราะคุณชายเขาไปทำงานตั้งแต่วันนี้
กว่าจะกลับ ก็วันที่ 15 เลยไปแล้ว

อันที่จริง พวกผมก็ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องเทศกาลพวกนี้เท่าไหร่
อยู่กันมาจนป่านนี้แล้ว พ้นช่วงโปรโมชั่นไปเป็นชาติแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็จัดการให้ของขวัญวันวาเลนไทน์ผมไว้ล่วงหน้าแล้ว
ทำเอาผมเซอร์ไพรส์มากพอดู เพราะปกติพี่แกจะค่อนข้างเหนียมอายกับเรื่องแบบนี้
ไม่ค่อยแสดงออกหรือทำอะไรโรแมนติค หวานแหวว แต๋วจ๋า แบบนี้เท่าไหร่
ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา นี่เป็นครั้งที่สอง (มั้ง??? )

ครั้งแรก ก็วันคริสมาสต์ปีไหนไม่รู้ จำไม่ได้ แต่รู้สึกจะเป็นช่วงที่คบกันใหม่ ๆ
เขาต้องไปทำงานวันคริสมาสต์พอดี
(ตามระเบียบบริษัทฯ ใครทำงานในวันคริสมาสต์ วันสิ้นปี และวันปีใหม่ บริษัทฯ เขาจะจ่ายเบี้ยเลี้ยงพิเศษสองเท่า)
พี่แกด้วยความงก เลยอาสาทำงานในวันนั้น เพื่อที่จะได้หยุดปีใหม่กับผม
คุณชายเขาออกไปตั้งแต่เช้ามืด ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ไปทำงานตามปกติ
ตกกลางคืนผมกลับมา เห็นแสงไฟวับ ๆ แวม ๆ ในห้อง ลอดออกมาจากช่องประตู
ตอนแรกใจผมหายแวบ นึกว่า ขโมยงัดห้อง (ตอนนั้น ยังอยู่คอนโดฯ บ้านยังสร้างไม่เสร็จ)
รีบไขเปิดประตูเข้าไป ปรากฏว่า มีต้นคริสมาสต์ขนาด 2 ฟุต ประดับตกแต่งอุปกรณ์และไฟกระพริบเต็มต้น
วางตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่กลางห้องนั่งเล่น บนยอดสุดของต้สคริสมาสต์มีดาวดวงใหญ่ประดับเอาไว้
และมีซองสีขาวเสียบอยู่ ในนั้น มีการ์ดที่คุณชายเขาเขียนข้อความบอกความในใจเอาไว้
แต่ที่ทำให้ผมซึ้งใจจนน้ำตาไหล คือ เขาเย็บแบงค์พันเอาไว้กับกิ่งก้านของต้นคริสมาสต์เอาไว้ด้วย 

ส่วนครั้งนี้ เขาแอบวางกล่องรูปหัวใจสีแดงไว้บนหัวเตียง ในนั้นก็ใส่ของบางอย่างอยู่
(ขอไม่บอกนะครับว่า เป็นอะไร อายอ่ะ  )
แต่ที่ก้นกล่อง เขาเขียนข้อความไว้ด้วย ลองดูรูปที่ผมโหลดมาให้ดูดีกว่าครับ
ไม่คิดเลยว่า เขาจะทำอะไรเสี่ยว ๆ แบบนี้ได้ 555555

แต่จะดีกว่านี้ ถ้าเลิกเรียกผมว่า หมูสามชั้น ซะที ฮึ่ย!




[attachment deleted by admin]

[BossoM]

สวัสดีปีใหม่จีนย้อนหลังนะคะพี่ๆทุกคน 

คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ

ตอนนี้ชีวิตหนูพลิก ตอนนี้ขอแค่กำลังใจจากพี่ๆก็พอค่ะ
ถ้าใครมีงานพิเศษอะไรให้หนูทำก็บอกได้นะคะ คิคิ

ไปละค่ะ แล้วจะเข้ามาทักทายใหม่เนอะคะ

ปล..หวานไม่เกรงใจใครเลยจริงๆ พี่ปุ้มสามชั้น(อย่าโกรธกันน้าาาาา)

[fanfic2010]

ส้ม.....พี่ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้นะครับ 
ส่วนเรื่องงานพิเศษ กำลังดูให้อยู่

[fanfic2010]

หลังจากที่มีข่าวว่า มีการต้มตุ๋นหลอกขายเฟอร์บี้กันเป็นทอด ๆ อย่างกับมหกรรมแชร์ลูกโซ่
ตอนนี้ผมเห็นคนนิยมเล่นเฟอร์บี้กันใหญ่เลย ไม่รู้เพราะมันน่ารัก หรือตามกระแสก็ไม่รู้
ตัวหนึ่ง ราคาก็ใช่ว่าจะถูก ตั้ง 3-4 พันบาท เอาไปบริจาคเลี้ยงเด็กกำพร้า คนยากไร้ได้อีกเยอะเลย แถมยังได้บุญอีกด้วย

น้อง ๆ ในที่ทำงานผมหลายคนก็ซื้อมาเล่น ทั้งที่อายุแต่ละคนก็ไม่ใช่น้อย ๆ กันแล้ว เกิน 30 กันแล้วทุกคน
บางคนดูแลประคบประหงมยังกับลูก เห็นแล้วได้แอบปลงในใจ สู้เอาเวลาไปดูแลพ่อแม่ตัวเองที่เลี้ยงดูฟูมฟักเรามา
ยังดีเสียกว่ามาเสียเงิน เสียเวลากับสัตว์จำลองไร้ประโยชน์พวกนี้ 
ผมว่า อีกไม่นาน บริษัทฯ คงออกระเบียบไม่ให้เอามาเล่นที่ทำงาน เพราะเสียงานเสียการแถมกวนสมาธิคนอื่นเขาด้วย

สังเกตุว่า คนที่ซื้อมาเล่นส่วนใหญ่ จะเป็นพวกพักอยู่คอนโดฯ หรือไม่ก็อพาร์ทเม้นท์ ซึ่งเขาคงไม่ให้เลี้ยงสัตว์ในห้อง
ถึงต้องเปลี่ยนมาเลี้ยงสัตว์กลพวกนี้แทน เหมือนกับที่มีช่วงหนึ่งที่คนนิยมเล่น ทามาก็อตจิ กันเป็นบ้าเป็นหลัง

ไม่รู้ คนอื่นคิดเหมือนผมหรือเปล่า หรือผมมันพวกชนส่วนน้อยก็ไม่รู้ 


[attachment deleted by admin]

[nonae]

วันนี้วันมาฆบูชา ไปทำบุญกันหรือป่าว สำหรับเราไม่พลาดอยู่แล้ว ส่วนนึงเพราะหน้าที่รับผิดชอบด้วย
ช่วยกันไหว้พระสวดมนต์ขอบารมีของพระพุทธคุณให้สถานการณ์ในภาคใต้อย่าให้รุนแรงมากไปกว่านี้อีกเลย
ให้ทหารที่รับผิดชอบดูแลปลอดภัยทุกคน ให้โจรใต้ได้รับผลการกระทำให้แตกสลายเหมือนที่ทำกับคนอื่น

ปุ้ม  เราว่าเป็นกระแสกลัวตกเทรนด์มากกว่า อีกอย่างมันหน้าตาทะเล้นด้วย เลยได้รับความนิยมมาก
      เท่าที่สังเกตุ คนสมัยใหม่มักไม่สนใจใคร เพราะวัน ๆ อยู่แต่กับโทรศัพท์ ไอแพด หรือไอโฟน อะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง
      เหมือนมีโลกส่วนตัวสูง จนบางครั้งจะไม่ได้ทันคิดหรือมองสิ่งต่าง ๆ รอบข้างตัว จริงอยู่ อาจจะได้ความรู้จากโลกของออนไลน์ด้วย
      แต่ก็อย่าให้มากหรือน้อยจนเกินไป เมื่อเจ้าเฟอร์บี้มามันเลยช่วยให้เพลินไม่เหงาได้ในระดับหนึ่ง
       
      วันก่อนนั่งคิดอะไรเพลิน ๆ มีเรื่องนึงที่รู้สึกว่าคนสมัยนี้ขาดหายไปมากเหมือนกัน คือเรื่องการถ่ายทอดความรู้หรือเรื่องเล่า
      จากคนรุ่นปู่ย่าตายาย จากรุ่นสู่รุ่น เรากับปุ้มยังพอได้ทันฟังกันอยู่บ้าง แต่ถ้ามาถามเด็ก ๆ สมัยนี้ เราว่าไม่มีแล้วนะ ถึงมีก็น้อยมาก
      ทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวมีน้อยลง อารมณ์ที่ได้จากการเล่าด้วยปากคนกับความรู้จากออนไลน์มันคนละอย่างกัน
     
      ตั้งแต่คืนวันศุกร์ที่ผ่านมาฝนลงหนักตามพยากรณ์อากาศ ตกต่อเนื่องมาตลอด จนคืนวันอาทิตย์ต่อเนื่องจากบ่ายวันนี้ที่หยุด
      ผลคือเกิดน้ำป่าไหลหลากตั้งแต่เมื่อคืน แต่พอช่วงบ่ายก็กลับสู่สถานการณ์ปกติ
 

     

[fanfic2010]

เนะ.....ขอโทษที ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่งมาก ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเท่าไหร่
อีกอย่างเปิดดูจากมือถือ มันพิมพ์ไม่ค่อยถนัด

ผมว่า ส่วนหนึ่งก็เป็นอย่างที่ว่ามานั่นแหละครับ พ่อแม่ผู้ปกครองส่วนใหญ่มักจะชดเชยสิ่งที่ตัวเองขาดไปเมื่อวัยเด็กให้กับลูกแทน
ผมก็เห็นแต่พ่อแม่คนไทยนี่แหละ ที่สปอยล์ลูกเหลือเกิน กลัวลูกไม่รักบ้าง กลัวลูกน้อยเนื้อต่ำใจ ถ้ามีอะไรด้อยกว่าคนอื่นบ้าง ฯลฯ
อีกส่วนก็มาจากความเคยชินกับความสะดวกสบายที่มากับเทคโนโลยีที่อำนวยความสะดวกในการใช้ชีวิต
ทำให้ส่วนใหญ่มักใจร้อน ความอดทนต่ำ เอาเร็วเข้าว่า ไม่เห็นคุณค่าในการใช้ชีวิต
ทำให้ขาดอารมณ์ละเมียดละไมและไม่เห็นคุณค่าของชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
พิสูจน์ได้จากการลองให้แต่ง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ของไทย
น้อยคนที่จะแต่งให้ไพเราะ สละสลวย ใช้คำ ใช้ศัพท์ได้ถูกต้อง
ส่วนใหญ่จะออกแนวกลอนไฮกุของญี่ปุ่นมากกว่า

สมัยเด็ก ๆ ผมจำได้ว่า ทุกหน้าร้อน ผมและเพื่อนจะต้องไปตระเวณเก็บเศษหลอดไฟ เศษแก้วที่เขาทิ้งแล้ว
เอามาตำให้ป่น ผสมกับกาว ทำเป็นป่านชักว่าว แล้วก็ไปหาวัสดุมาทำว่าว ท้าชนกับว่าวชาวบ้านเขาไปทั่ว
เป็นการฝึกความคิดสร้างสรรค์และหัดให้รู้จักประยุกต์สิ่งของต่าง ๆ รอบตัวให้เกิดประโยชน์
สมัยนี้ อาจจะพอเห็นบ้างในต่างจังหวัด แต่ถ้าเป็นในกรุงเทพฯ แทบไม่มีใครทำว่าวเองเป็นแล้วครับ นอกจากซื้อเอา
ทำให้เป็นห่วงเรื่องการถ่ายทอดขนบธรรมเนียม ประเพณีและวัฒนธรรมอยู่ไม่น้อยเลยครับ

[fanfic2010]

จะเข้ามาบอกว่า ช่วงนี้ยุ่งมากกกกกก
อาจจะไม่ได้เข้ามาบ่อย ๆ นะครับ
จะมีใครสนใจหรือเปล่าหว่า ????

[nonae]

จะบอกว่า เราก็ยุ่งเหมือนกัน ต้องเตรียมวางแผนอะไรหลายอย่าง ทั้งงาน ทั้งส่วนตัว แต่ก็จะแวบมาดูเรื่อย ๆ
ชีพจรลงเท้าละ ต้องตระเวณออนทัวร์อีกแล้ว ถ้ามีอะไรน่าสนใจจะมาเล่าให้ฟัง(ของเก่าติดไว้ชาตินึงละ 5555)

ปุ้ม ยังต้องไปต่างประเทศบ่อยใช่ปะ เดินทางปลอดภัย

[fanfic2010]

เนะ....ใช่ครับ ตอนนี้ก็ชีพจรลงเท้าเหมือนกัน จนชักอยากหางานใหม่แล้วเนี่ย เหนื่อยโคตร ๆ

ส้ม.....เป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ทำอะไร? อยู่ที่ไหนเนี่ย? หายเงียบไปเลย ส่งข่าวกันบ้างน้า
ส่วนเรื่องนั้น กำลังติดตามให้อยู่นะครับ ถ้ามีความคืบหน้าอะไร จะ pm ไปบอกนะครับ

ช่วงนี้ งานยุ่งมากกกก จนชักจะเริ่มคิดถึงการหาอะไรทำ โดยที่เราไม่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมากนัก (มันจะมีมั้ยเนี่ย??)
นอกจากลงไผ่ไปแล้ว ผมกำลังสนใจจะเพาะเห็ดควบคู่กันไปด้วย เห็นหลานมันทำแล้ว ได้ผลไม่เลวเลย
เลยไปสมัครเรียนเพาะเห็ดเอาไว้ต้นเดือนหน้า (เมษา) อยากเป็นเกษตรกร อยู่กับธรรมชาติน่ะครับ 55555
แต่คุณชายเขาไม่เห็นด้วย บอกว่า คุณหนู"เด็กเทพ"อย่างผม อย่าไปทำอะไรที่ไม่ถนัดเลย
เสียทั้งเงินและเวลาไปเปล่า ๆ (ดูถูกกันมากเลย ฮึ่ม!!)

ระหว่างที่รอไปเรียนเพาะเห็ด ผมก็เลยเล่นหุ้นหาค่าน้ำมันไปพลาง ๆ ก่อน
ได้เงินมาหลายบาทแล้วเหมือนกัน จนชักติดใจแล้วเนี่ย ดีไม่ดี อาจออกมาเล่นเป็นเรื่องเป็นราวก็ได้
ตอนนี้ตลาดหุ้นกำลังร้อนแรงมาก ๆ พุ่งกระฉูด จนกลัวจะกลายเป็นฟองสบู่เหมือนกัน
ต้องมองหาหุ้นที่มีพื้นฐานดี ๆ แล้วซื้อเก็บไว้ยาวเลย ให้มันออกดอกออกผลด้วยตัวมันเอง
แล้วเรารอรับเงินปันผลอย่างเดียว สมัยนี้ ใช้ชีวิตอยู่ยากกว่าเมื่อก่อน
ลำพังเงินเก็บเงินฝากธนาคารอย่างเดียว ไม่พอหรอกครับ
ยิ่งเป็นมนุษย์เงินเดือนด้วยแล้ว กว่าจะเก็บเงินได้แต่ละก้อน
ดอกเบี้ยก็ต่ำเตี้ยติดดิน น้อยกว่าอัตราเงินเฟ้อ (3%) เสียอีก
มีคนเขาทำวิจัยออกมาว่า ต่อไปสังคมเราจะเป็นสังคมผู้สูงอายุ
ถ้าต้องการอยู่อย่างพอมีพอกิน ไม่ลำบาก มีรายได้ต่อเดือน เดือนละ 30,000 บาท
ต้องมีเงินเก็บไม่ต่ำกว่า 4-5 ล้านบาท ในอีก 10 ปีข้างหน้า ถึงจะพออยู่ได้
ลำพังทำงานเก็บเงินฝากธนาคารอย่างเดียว ไม่มีทางได้หรอกครับ
นอกจากจะไปลงทุนในหลักทรัพย์ กองทุน พันธบัตร หรือหุ้น ถึงจะพอมีลุ้นหน่อย

ด้วยเหตุนี้ คุณชายเขาก็เลยไปใช้บริการ บลจ. Morgan Stanley ให้ช่วยบริหารเงินแทนเขา
จะได้มีอิสระทางการเงิน มีรายได้ตอนแก่หรือเกษียณ ไม่ต้องลำบากเดือดร้อนคนอื่น
คนเราถ้าไม่มีความห่วงกังวลเรื่องรายได้เลี้ยงชีพ ผมว่า ชีวิตจะสงบและเป็นสุขมากขึ้น
สามารถเลือกการดำเนินชีวิตได้ว่า อยากจะทำหรือไม่ทำอะไร เป็นเจ้าของชีวิตตัวเองได้เต็มที่หน่อย

ยิ่งตอนนี้ถนนทุกสายมุ่งสู่เอเชีย โดยเฉพาะแถบอาเซียนเนี่ย เนื้อหอมเป็นพิเศษ
บ้านเราเลยได้อานิสงค์ไปเต็ม ๆ เพราะได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ อยู่ตรงกลางพอดี
ขอเพียงอย่าให้เกิดเหตุการณ์วุ่นวายทางการเมืองขึ้นมาอีกก็แล้วกัน

พูดแล้วก็แอบสะใจลึก ๆ สำหรับการเลือกตั้งผู้ว่า กทม. เมื่อวันที่ 3 มีนาคม ที่ผ่านมา
ที่คนกรุงเทพฯ สามารถเอา "เสาไฟฟ้า" ลงหลุมได้ ลบคำอวดโอ่ของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร
ที่บอกว่า "ถึงเอาเสาไฟฟ้ามาลง ก็ชนะอยู่แล้ว" แล้วเป็นไงล่ะ ฮิฮิฮิ

[กิมตี๋หัดขับ]

แวะมาทักทายจร้า   หายไปไหนกันหมดแล้ว 

แว่วๆว่าพี่ปุ้มจะเพาะเห็ดเหรอ  จะบอกว่าเหนื่อยคอดๆๆๆๆๆ อิอิ จนเลิกทำไปแล้วล่ะ  ถ้าทำแบบกินเองอ่ะพอไหวนะ แต่ทำแบบเป็นอาชีพเนี่ย อิอิ  ต้องให้แรงงานทั้งนั้น ความเสี่ยงต่อขาดทุนเหมือนเล่นหุ้น 

แนะนำว่าเป็นเสือนอนกิน ลงทุนพวกอสังหาร์จะดีกว่านะ  ถ้าพอรู้ทำเล ซื้อขายเกงกำไรที่ดินอ่ะ สบายเลย  อย่างน้อยราคาประเมินก็ขึ้นทุกปี 

[BossoM]

พี่ปุ้ม....ตอนนี้อยู่เชียงใหม่หล่ะค่ะ กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่ค้าบ ถ้าถามว่าสบายดีมั้ย ถ้าจะตอบว่าสบายดีก็ยังไงอยู่เนอะ
ก็ตามสภาพอ่ะค่ะ ตอนนี้ก็แค่ต้องมีใจที่เข้มแข็ง ร่างกายก็เจ็บโน่นปวดนี้เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แต่กำลังใจเนี่ย ถึงจะได้จากคนอื่น
แต่ถ้าไม่สร้างกำลังใจให้ตัวเองส้มก็คงจะแย่ มีคนดูถูก คนสร้างปัญหาให้เยอะ บางครั้งนั่งๆอยู่แล้วจิตตกก็มี ร้องไห้เวลาขอเงินพ่อใช้ บางครั้งการทำอะไรตอนนี้ ถึงมันจะไม่อยากทำแต่ก็ต้องทำ หนูกัดฟันทำหลายอย่างมากเลยค่ะ ทุกวันนี้จะหลับก็ยาก แถมนอนก็หลับไม่สนิด ตื่นมากลางดึกจะหลับอีกทีก็ยาก บางครั้งก็ไม่อยากใช้ยามาก ไม่อยากให้ร่างกายมันติดยานอนหลับ ตอนนี้จากเป็นแพนิคก็เริ่มมาเป็นไมเกรน เคยปวดออกกระบอกตา น้ำตางี้ไหลพรากๆ ชีวิตนี้ป่วยบ่อยเกินไป แงๆๆ 

ยังไงก็คิดถึงพี่ๆทุกๆคนนะค้าาาาาา 

ปล..ใครมีที่ทางแถวเชียงใหม่ที่น่าสนใจก็บอกน้องหน่อยน้าาาาาาา 

[fanfic2010]

ส้ม....หาที่ไปทำอะไรครับ พี่มีญาติอยู่ที่เชียงใหม่ จะได้ให้เขาช่วยดูให้
เข้มแข็ง หนักแน่นไว้นะครับ คิดซะว่า นี่เป็นบททดสอบชีวิตเราอีกบทหนึ่ง
เหมือนเพลงที่เจิน เจิน ร้องไว้แหละครับ "สามสิบ ลิขิตฟ้า เจ็ดสิบ ต้องฝ่าฟัน ต้องสู้ ต้องสู้ จึงจะชนะ"
 

กิมตี๋....มันเหนื่อยมากเลยเหรอครับ เห็นหลานชายทำแล้ว ก็ดูไม่ยุ่งยากเท่าไหร่
หลานผมมันทำกับเพื่อนสนิทเพียงสองคน ลงมือทำเองทุกอย่าง
ตั้งแต่ปลูกสร้างบ้านพัก โรงเพาะเห็ด เดินสายไฟ เดินท่อน้ำ ฯลฯ
อาศัยว่า เป็นเด็กช่างมาก่อน ก็เลยพอมีวิชาติดตัวมาบ้าง
มันทำหัวฉีดน้ำอัตโนมัติไว้ ให้ปิด-เปิดตามเวลาที่กำหนด ทำที่ปรับอุณหภูมิไว้ด้วย
เพียงแต่ต้องตื่นแต่เช้ามืด เพื่อมาเก็บเห็ดใส่ถุง เตรียมให้คนมารับซื้อถึงที่
เห็นหลานผม ใส่ชุดคลุมปลอดเชื้อ ใส่ถุงมือ คลุมผม 
ใช้แอลกอฮอล์เช็ดอุปกรณ์ทุกครั้งที่เก็บเห็ด ทำตามหลักวิชาการมาก

เขาทำอยู่ที่วังน้ำเขียว เริ่มจากโรงเดียว 5,000 ก้อน
ตอนนี้ขยายโรงเรือนไปอีก 4 โรงแล้วครับ ภายในเวลา 6 เดือน
มีคนมารับซื้อถึงที่ มีเท่าไหร่รับซื้อหมด ราคาก็ไม่เลวนะครับ
แล้วหลานผมมันเป็นคนมีเสน่ห์ (เหมือนน้ามัน อิอิ  )
มันก็เที่ยวไปทำความรู้จักกับชาวบ้านแถวนั้นเขาไปทั่ว
จนตอนนี้ กลายเป็นขวัญใจพี่ป้าน้าอาของคนแถวนั้นไปแล้วครับ
ด้วยความที่ไม่ค่อยเห็นคนหนุ่มมีความรู้ มาทำการเกษตรมั้งครับ 555555

[กิมตี๋หัดขับ]

หุหุหุ  แสดงว่าหัวเชื้อมีคุณภาพสุง  ดูแลถูกหลักการปลอดเชื้อแปลกปลอม  น่าดีใจด้วยอ่ะพี่ปุ้ม 

ของกิมตี๋ไม่ได้ทำก้อนเชื้อเองหนะ เลยมีปัญหาาอิลุงตุงนัง  ทำไปได้เกือบปีอยู้สึกแล้วว่า ไม่ใช่ทางของกูรและ เลยเลิกทำปล่อยให้เช้าโรงเรือนไป  ตอนหันมาเปิดร้านขายต้นไม้  รู้สึกว่าจะถูกโฉลกกันมากลุยย อิอิ วันๆอยู่กับของสวยงาม หุหุ

(ว่าแต่หลายพี่ปุ้ม มีแฟนรึยังอ่ะ) หุหุหุ

[fanfic2010]

กิมตี๋....ก็เห็นกำลังคั่ว ๆ กับผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง ก็ไม่รู้ว่า เป็นตัวจริงหรือเปล่า
เพราะเห็นควงหญิงไม่ซ้ำหน้า เดี๋ยวเปลี่ยน ๆ จนแม่มันขี้เกียจจำหน้าแล้ว

ไอ้หมอนี่ มันเสือผู้หญิง แต่จะสิงห์ผู้ชายด้วยหรือเปล่า อันนี้ไม่แน่ใจ
เคยแต่แอบถามว่า พวกผมสองคน ใครรุก ใครรับ แล้วมันเป็นยังไงบ้าง......
เลยบอกว่า อยากรู้ เดี๋ยวสอนให้ มันก็ทำหน้าแหยง ๆ แล้วบอกว่า เอาตูดไว้ขี้อย่างเดียวดีกว่า 55555
แต่เรื่องหนึ่งที่มันเหมือนผม คือ พวกผมไม่เคยดิ้นรนแสวงหา แต่มักจะมาเอง 
ทั้งที่ก็ไม่ได้ทำตัว "ป๋า" หรือแอ๊บ "แมน"  เป็นผู้ชายอบอุ่นน่าค้นหาอะไรทั้งสิ้น

หลานผมตอนที่ยังเรียนอยู่ มันออกแนวแบดบอยด้วยซ้ำ ทั้งซิ่ง ทั้งแว้น สุรานารี พาชี กีฬาบัตร มันเอาหมด
ดีหน่อยที่มันไม่เล่นยา (หรือเล่น แต่พวกผมไม่รู้ ก็ไม่ทราบ) จนแม่มันทำใจเตรียมไปเก็บศพมันแถวปอเต็กตึ๊ง
แต่พอมาทำฟาร์มเห็ด พฤติกรรมมันเปลี่ยนไป จาก "หลังเท้าเป็นหน้ามือ" เลยล่ะครับ
จากลูกคุณหนูไม่เคยทำอะไรเอง ใช้เงินเป็นเบี้ย ซิ่งรถ หิ้วหญิงมันทุกคืน นอนเช้า ตื่นบ่าย
กลายมาเป็นทำเองหมดทุกอย่าง ตื่นแต่เช้าตรู่ นอนแต่หัวค่ำ รู้จักเก็บ รู้จักใช้เงินมากขึ้น เห็นคุณค่าสิ่งของรอบตัวมากขึ้น
จนแม่มันแอบไปแก้บน ภาวนาสาธุให้มันเปลี่ยนพฤติกรรมเป็นอย่างนี้ตลอดไป 55555 

[กิมตี๋หัดขับ]

งั้นพอมีหวังล่ะ หุหุหุ 

[fanfic2010]

อยากลองจับปลาไหล ลองดูก็ได้ครับ 55555

เมื่อวันก่อน พวกผมไปทานเหล้ากับเพื่อน ๆ ของคุณชายมา
ก็พูดกันเรื่องสัพเพเหระ จนมาถึงตอนหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งก็ถามขึ้นมาว่า
เวลานั่งเครื่องบิน ตอนไหนรู้สึกเสียวสุด ๆ
บางคนก็บอกว่า เสียวตอนเครื่องกำลังขึ้น บ้างก็บอกว่า ตอนตกหลุมอากาศ
บ้างก็บอกว่า ตอนเจอพายุฝนฟ้าคะนอง บลา ๆ ๆ
แต่คุณชายกลับทะลุกลางปล้องขึ้นมาว่า ไอ้ที่ว่ามา มันก็เสียวอยู่หรอก
แต่เสียวใด ก็ไม่เท่า เสียวตอน "ล้อสัมผัสดิน" 
ผมงี้อึ้งตาค้างไปเลย แม่ง! คิดได้ไงวะ! 555555 

[กิมตี๋หัดขับ]

อัยยะ คุณชายเนียนเน้อะ คริๆๆๆๆๆ

[fanfic2010]

ขอเข้ามาบ่นหน่อย คนหล่อเซ็ง!! 

เมื่อวานนี้ ผมได้รับใบสั่งที่ส่งมาทางไปรษณีย์ จาก สน. วิภาวดี
ข้อหาขับรถเร็วเกินอัตราที่กำหนดบนทางด่วนโทลเวย์ดอนเมือง แถวหน้าสนามบิน
ดูจากอัตราความเร็วที่กล้องจับไว้ได้ ผมขับรถ 127 กม./ชม. เกินอัตรา 120 กม./ชม.
ไอ้เรื่องข้อหา พอยอมรับได้ เพราะขับรถเร็วเกินอัตรากำหนดจริง ๆ
แต่เห็นคันอื่นก็ขับเร็วพอกัน ไม่รู้ว่า โดนเหมือนกันหรือเปล่า?

แต่ที่เซ็งเรื่องแรก คือ เขาคิดค่าปรับผม ตั้ง 1,000 บาทแน่ะ ทำไมมันแพงจัง? 
เพื่อนก็เคยโดน เขาขับ Honda Accord เขาคิดค่าปรับเพียง 500 บาท
ของผม Chev. Captiva ทำไมของผมมันตั้ง 1,000 บาท เอาอะไรเป็นมาตรฐานเนี่ย?
หรือว่า เขาดูที่ยี่ห้อหรือประเภทรถหว่า??? ใครรู้ช่วยไขข้อข้องใจทีเหอะ 

ส่วนเซ็งเรื่องที่สองคือ อัตราความเร็วที่ขับ มันก็ไม่ได้ขับเร็วเว่อร์ หรือดูแล้วเป็นอันตรายกับรถคันอื่นเลย
เพราะวิ่งมาทางขวา รถราข้างหน้าก็ไม่มี บางทีตอนรีบ ๆ ผมเหยียบ 140-150 ก็เคย ยังไม่โดน
พอขับเร็วเกินมา 7 กม./ชม. กลับโดนใบสั่ง เซ็งอ่ะ! 

[กิมตี๋หัดขับ]

นายเขาสั่งให้ทำยอด  อย่าไปคิดมาก  ดูนายเขาก่อนจิคร้า    (ช่วงนี้น้ำมันแพงเลยคิดว่าค่าส่งไปรษณีย์ด้วย)

[BossoM]

พี่ปุ้ม...หาที่ทางทำร้านเบเกอรี่ค่ะ คิดว่าอยากได้ตลาดกลางๆ ตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนของอาจารย์ยิ่งศักดิ์ที่เชียงใหม่อ่ะค่ะ
คนอื่นชอบมองว่ามันจะขายได้เหรอเพราะร้านในเชียงใหม่เยอะแล้ว ส้มก็ไม่ได้คิดว่าจะไปเปิดที่นิมมานซะหน่อย วู้วววว 

เคยอ่านหนังสือของวอเรนท์ บัฟเฟทมา เค้าบอกไว้ว่า ....ให้ทำในสิ่งที่ชอบ แล้วเราจะทำมันได้ดี (แบบนี้หรือเปล่าหว่า)

ตอนนี้ก็กำลังทำในสิ่งที่ชอบแหละค้าบ ถึงแม้จะเดินทางลำบากหลาย รถมอไซค์(ที่สภาพแสนจะน่ากลัว) ร่อนตั้งแต่สันกำแพงไปจนถึงราชภัฏอ่ะพี่คิดดู บนทางซุปเปอร์ไฮเวย์ที่แสนน่ากลัว  แต่ก็ต้องแบบนี้แหละค่ะ บ้านเราไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ที่จะไปเอารถที่บ้านมาขับได้ กว่าส้มจะมาถึงเชียงใหม่รอบนี้ ต้องนั่งรถไฟมาเป็นเวลาเกือบ 20 ชม. แถมชั้นสามอีก เฮ้อออออออ

รถไฟไทยนี่หนาาาา 

[nonae]

ไม่ได้เข้ามาพักเดียว ทู้ไม่เหงาแล้ว งานยุ่งชุลมุนหลายเรื่อง แต่เด๋วจะต้องไปฝึกที่ กทม.สักพัก ถ้าไม่เหนื่อยจนเกินไป จะแวบมาดูเรื่อย ๆ

ปุ้ม  ปลูกไผ่ทิ้งไว้ก่อนดีแล้ว เด๋วพอฝนลงก็จะโตไว ปีสองปีก็พอได้เก็บหน่อละ ค่อย ๆ หาอย่างอื่นปลูกแซมเอา
      เห็ดที่หลานทำ เห็ดอะไร นางฟ้าหรือเป๋าฮื้อหรือเห็ดแครง ที่นี่ชาวบ้านเค้าทำตลาดก็รับซื้อหมดเหมือนกัน
      ทำในป่ายางอาศัยร่มไม้ไม่ให้อากาศร้อนจนเกินไป ทำก้อนกันเอง
      เราก็จะไปดูดินที่กาญเหมือนกัน กะว่าจะปลูกยางทิ้งไว้ก่อน ลงไม้โตช้า เช่นมะพร้าว มะม่วงเบา อย่างอื่นต้องดูอีกที
      ค่อย ๆ ทำ ลงไปเรื่อย ๆๆ เคยมองการเล่นหุ้นเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยจะถนัดเลยไม่ดีกว่า
     
กิมตี๋  หายไปซะนานเลย แล้วตอนนี้กิจการรุ่งเรืองดีมะ ตลาดต้นไม้ไปได้เรื่อย ๆ เก็บไม่มีหมด

ส้ม   สู้ ๆ นะ อย่าลืมไหว้พระสวดมนต์ ทำอย่างที่บอกทุกครั้ง ตั้งจิตอธิษฐานให้เปิดทางให้เราเดินได้ ไม่มีอุปสรรคใด ๆ
       พี่ดูอยู่ตลอดนั่นหล่ะ ฝึกฝนทำขนมบ่อย ๆ ให้รสชาติคงที่ แจกให้คนอื่น ๆ ช่วยกันชิม เวลามีงานหรือจะเอาของฝากจะได้นึกถึงเรา
       
ที่ทำงานมีการส่งเสริมอาชีพไปสอนทำน้ำยาล้างจานสูตรสมุนไพร พอดีมีงานที่ กทม. ลองเอาไปตั้งขายขวดละ 10 บาท
ก็ขายหมดเหมือนกัน จะแพงที่ขวดใส่น้ำยาเท่านั้น

[j_world]

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านเรื่อยๆ มีเหตุได้ฤกษ์เข้ามาทักทายค่ะ  ชื่อพี่ตู่ค่ะ ยังเด็กอยู่ แต่น่าจะเป็นพี่คุณปุ้มนะ 
ยินดีได้รู้จักทุกๆคนค่ะ   แต่ไม่แน่ใจว่าจะเขามาได้บ่อยหรือป่ะ อาจมาๆหายๆ

เข้ามาทัก..เพราะอ่านเรื่องที่ปุ้มโดนใบสั่งแล้วจี๊ดดดดด
เพราะเพื่อนสนิทโดนเหมือนกัน โดนยิงภาพบนทางด่วนเหมือนกัน แต่เป็นพระประแดง-บางพลี
ใบสั่งส่งมาที่อยู่เรา..ขอบอกรูปชัดมากกกกก  อึ้ง!! โห..กฎหมายกำหนดไม่เกิน90km/ชม.
ช่วงทางด่วนโล่งๆ ยังไงก็เกินอ้ะ แล้วปรับตั้ง1,000 ฿  แพงมากกก!!
คิดอยู่ พี่แกคงยิงภาพรถทุกคันแน่  ยังไงทุกคันความเร็วเกินหมดชัวร์ 
เป็นช่วงเมคมันนี่แน่ๆ  เพราะ1,000 นี่เท่าที่ทราบคนที่ยิงภาพ ก็จะได้ส่วนแบ่ง..แต่จำไม่ได้ อัตราส่วนเท่าไร
เพื่อนขึ้นทางด่วนตลอด ก็ไม่เคยโดนนะ ขับมาเป็นสิบปี..พึ่งโดนเมื่อ24 กพ. พึ่งส่งมาเมื่อวันที่ 20มีนานี่เอง(..ก่อนปุ้ม2วันเน้อะ)
เอาให้เธอดู..เธออึ้ง  ทั้งภาพและจำนวนเงิน..ก็มันมาทางไปรษรีย์ เจรจาไม่ได้ไง ต้องจ่ายอย่างเดียว(..แต่ก็ยังไม่ได้จ่าย อิอิ)
ปุ้ม..เรื่องยี่ห้อรถคงไม่มีผล เพื่อนพี่ก็เป็น Honda Civic พึ่งได้ทะเบียนมา..โดนเลย
หึหึ..เป็นความเซ็งที่แก้ไขไม่ได้  คนสวยเลยมาเซ็งเป็นเพื่อนคนหล่อ   

น้องส้มคะ..เชียงใหม่ตอนนี้ร้อนมาก  ซุปเปอร์ไฮเวย์ถ้าเป็นมอไซค์ น่ากลัวจริงๆ
ตอนนี้พี่ลงมากรุงเทพ..ไว้พี่ขึ้นเชียงใหม่แล้ว หาเวลาไปพักผ่อนหย่อนใจให้สบายๆกันดีกว่านะ..จะได้มีกำลังมาสู้ชีวิตต่อ
แต่นับถือความอดทนมาก..รถไฟไทย 20 ชม. สุดยอด

ทักทายคุณเนะด้วย..เป็นกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่ค่ะ
ทักทายและสวัสดีน้องกิ๋มตี๋ด้วยอีกคนค่ะ
อุอุ..ทักครบแล้วเน้อะ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ

[กิมตี๋หัดขับ]

พี่โนเนะ  ที่หายไปเพราะว่า ไม่ค่อยได้อ่านนิยายแล้ว  ช่วงนี้เข้ามาก็เนื่องด้วย มาเก็บตกนิยาย "ผู้มาเยือนยามวิกาล 3"  อีกอย่าง คือมัวแต่ไปสิงอยู่ในบอร์ดประเภท 20+ หุหุ

ส้ม  สู้ๆนะจร้า เป็นกำลังใจให้  ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบอ่ะ ดีที่สุดและ เรื่องเงินๆทองๆจะตามมาเอง เอาความสุขของเราใส่ลงไำปในงาน สำเร็จทุกรายจ้ะ  อิอิ.

หวัดดีพี่ตู๋ จร้า 

[fanfic2010]

ส้ม.....ดีแล้วล่ะ ที่ตัดสินใจทำในสิ่งที่ชอบ สู้เขานะครับ
ชีวิตคือการเรียนรู้และต่อสู้ ถ้าตัดสินใจทำแล้ว ก็มุ่งมั่นทำให้สำเร็จดีกว่า
อย่าไปฟังเสียงนกเสียงกา เสียงคนเขาว่า เพราะมันจะบั่นทอนกำลังใจเราเสียเปล่า ๆ
เราจะสุขหรือทุกขุ์ จะสำเร็จหรือล้มเหลว เขาก็ไม่ได้มามีส่วนร่วมด้วยเสียหน่อย
พี่เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบเลย สำหรับพวกใช้ชิวหาเป็นอาวุธ คอยแต่ทิ่มแทง บั่นทอนคนอื่นให้ตกต่ำ
คนพูดเขาไม่ได้เสียอะไร นอกจากเสียน้ำลาย แต่เราเสียโอกาสและกำลังใจ ไม่คุ้มกันหรอกครับ

ส่วนเรื่องหาที่ทางเปิดร้าน พี่ว่า ค่อยคิดค่อยทำไปทีละขั้นดีกว่าครับ
อย่าเพิ่งใจร้อนเสียเงินโดยใช่เหตุ เก็บเงินไว้ทำทุนดีกว่า
ช่วงแรก น่าจะไปด้อม ๆ มอง ๆ หาที่ฝากขายหรือขายตามตลาดนัดก่อนดีกว่ามั้ย
เป็นการสังเกตุพฤติกรรมผู้บริโภคและลองตลาดไปในตัวด้วย แล้วก็คอยจดบันทึกว่า
ขนมตัวไหนที่ขายดีที่สุด ขายดีกับคนกลุ่มไหน ช่วงอายุเท่าไหร่ แล้วปริมาณการซื้อแต่ละครั้งมาก-น้อยแค่ไหน
ถ้าจะให้ดี ต้องหาขนมที่เป็นซิกเนเจอร์ที่เราภูมิใจนำเสนอ ให้เขาลองชิมด้วย
พอทำไปสักพัก จับพฤติกรรมผู้บริโภคได้แล้ว ค่อยหาที่ทางประจำเป็นเรื่องเป็นราว
ถึงตอนนั้น เราก็มีความมั่นใจมากขึ้น มีฐานลูกค้ากลุ่มเป้าหมายมากขึ้น
จะไปเปิดร้านตรงไหน เขาก็ตามไปซื้อครับ เชียงใหม่ไม่ได้ใหญ่โตกว้างขวางเหมือนกรุงเทพฯ
พี่ยังเคยขับรถจากบ้านญาติที่สันทราย เพื่อไปซื้อเค้กมะตูมที่ร้านเบเกอรี่แถวเชียงใหม่แลนด์เลย

ถ้าจะทำธุรกิจเอง ต้องคิดเรื่องการขายด้วยนะครับ อย่ามองแต่จะผลิตออกมาอย่างเดียว
ไอ้ผลิตน่ะ ไม่ยากหรอก แต่ทำออกมาแล้ว จะไปขายใคร แล้วขายยังไง ก็ต้องคิดเผื่อไว้ด้วยนะครับ
อันที่จริง พี่ว่าลองปรึกษาอาจารย์ที่สอนดูก็ดีนะครับ หรือจะไปเปาะเหลาะขอฝากขายที่ร้านขายขนมใน ม. ราชภัฏ หรือ มช. ก็ได้
ร้านค้าพวกนี้เขาไม่รังเกียจหรอก ของก็ไม่ได้ทำเอง แล้วเขาก็ได้ส่วนแบ่งการขายด้วย

อีกอย่าง การกระจายสินค้าไปตามแหล่งฝากขายต่าง ๆ เป็นการกระจายความเสี่ยงในการขายด้วย
หรือถ้าจะฝากให้เพื่อนฝูงคนรู้จักช่วยขาย ก็แบ่งเปอร์เซ็นต์การขายให้เขาบ้าง จะได้ช่วยกระตุ้นยอดขายด้วย
เด็กวัยรุ่น ถ้าชอบ เขาจะบอกต่อกันเอง หรือจะประกาศขายใน FB ก็ได้
ใช้เทคโนโลยีให้เป็นประโยชน์ ไหน ๆ ก็เล่นมาตั้งนานแล้ว เผลอ ๆ อาจบูมเร็วกว่าการขายหน้าร้านอีกนะครับ

พี่ก็ช่วยคิดได้เท่านี้แหละ ส้มลองพิจารณาดูแล้วกัน โชคดีนะครับ เป็นกำลังใจน้า สู้ ๆ นะครับ 

[fanfic2010]

กิมตี๋....บอร์ดไหนเหรอ? บอกมั่งจิ เผื่อจะเข้าไปส่องมั่ง อิอิ 

[fanfic2010]

เนะ....ผมลงไผ่ไว้  3 ไร่ ก็เริ่มโตแล้วครับ
คาดว่า หลังหน้าฝน ประมาณกันยา-ตุลา น่าจะเริ่มตัดล็อตแรกได้แล้ว
อาจจะไม่ได้ราคาดีนัก เพราะเนื้อไม้อ่อน ก็ถือว่า สำรวจตลาดและหาประสบการณ์ไปก่อน

ส่วนเรื่องเห็ด หลานเขาเพาะเห็ดนางฟ้าภูฏาน เห็ดฟางและเห็ดหอมครับ
แถววังน้ำเขียว เขาเอาไปทำแหนมเห็ด น้ำพริกเห็ด ไส้กรอกเห็ด ฯลฯ
ขายดีมากนะครับ ถือเป็นสินค้าโอท็อปของที่นั่น แต่ถ้ามีใครมาซืัอไปสด ๆ ก็ขายครับ
ส่วนใหญ่จะเป็นการบอกต่อกันมาของร้านค้าที่ขายพวกสินค้าโอท็อปแหละครับ
ท่าทางจะขายดีไม่เลวทีเดียว หลานผมมันมีดีที่หน้าตาและคารม (เหมือนน้ามัน อิอิ) 

[กิมตี๋หัดขับ]

  ยืนใบสมัครเป็นหลานสะไภ้พี่ปุ้มมั่ง อิอิ 

เห็นด้วยกะพี่ปุ้มอย่างแรงเลย  ส้มลองเจาะตามร้านขนมในมหาฯลัยดูดิ่  ส่วนมากเด็กๆชอบทานขนมกันทั้งนั้นแหละ คิดถึงสมัยเรียนยังแอบเอาไปกินในห้องเลย หุหุ   แถวภูเก็ตเดี๋ยวนี้มีฝรั่งตกอับมาขายเบเกอรี่ที่ตลาดนัดแล้วนะ (เห็นแล้วจี้ดเหมือนกัน)


เห็นพี่ปุ้มพูดถึงเรื่องปลูกไผ่  ลองปลูกไม้เนื้อแข็งทิ้งๆก็ดีนะคระ พวกไม้สัก  ไม้ตะเคียนทอง  ไม้มะค่า อะไรพวกนี้  แต่น่าจะต้องขออนุญาตทางราชการก่อนนะถ้าจำไม่ผิด  ปลูกทิ้งไว้10ปีผ่านไปต้นนึงก็ได้หลายตังอยู่นะพี่ปุ้ม

บอร์ด aboutg (ตอนนี้เวบปิดปรับปรุงอยู่จร้า) เข้าบอร์ดนี้แล้วโลกทัศน์ด้านเกย์ศึกษาของกิมตี๋กว้างไกลขึ้นเยอะ