555 เรื่องที่คุณ King มีคนเข้าหาเพื่ออยากมีอะไรด้วยนี่ ผมเข้าใจดีครับ
เพราะพบเจอมาตลอดเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงนะครับ
ผู้ชายแทบไม่มีเลย จะมีก็แต่แฟนผมนี่แหละ ที่อาจหาญเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อน
สงสัยว่า หน้าผมคงมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมา ถึงไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าจีบผม
แล้วบุคลิกท่าทางภายนอกของผม ก็ไม่ได้บ่งบอกว่า ผมเป็นเกย์ด้วยมั้ง
ขนาดเคยพูดกับน้องที่ทำงานว่า แฟนผมเป็นผู้ชาย น้องมันยังไม่เชื่อเลย
หาว่า ผมอำมันอีกแน่ะ 5555
แล้วอีกอย่าง ถ้าการที่มีแฟนเป็นผู้ชาย มันหมายถึงเราเป็นเกย์แล้วล่ะก็
จนถึงทุกวันนี้ ผมก็ไม่คิดว่า ตัวเองจะแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นตรงไหน
แล้วการที่ผมมีแฟนเป็นผู้ชาย ก็ไม่ได้ทำให้ผมมีความเป็นลูกผู้ชายลดน้อยลง
หรือคุณค่าความเป็นมนุษย์ของผมจะด้อยกว่าคนอื่น
ตอบคำถามคุณ King เพิ่มเติมเรื่องที่ว่า คนเรารักกันเพราะอะไร
สำหรับผม "รักก็คือรัก" ไม่มีเหตุผล ไม่มีนิยามครับ
แต่ถ้าถามว่า อะไรในตัวเค้าที่ทำให้ผมมั่นใจว่า เราจะก้าวไปด้วยกัน
คำตอบก็คงเป็น เพราะเขาเป็นคนมั่นคง เสมอต้นเสมอปลายและกล้าที่จะรักมั้งครับ
ผมยังจำคำพูดของแฟนผม ตอนที่ผมคุยกับเขาตรง ๆ ขอให้เขาเลิกจีบผม แล้วไปหาคนอื่นแทน
เพราะผมไม่ฝักใฝ่ทางนี้ เขาตอบผมว่า
"ผมรู้ดีว่า การที่จะทำให้ผู้ชายแท้ ๆ อย่างคุณเปลี่ยนใจมารักชอบผู้ชายด้วยกัน มันแทบจะเป็นไปไม่ได้
ผมก็ไม่ได้หวังว่า คุณจะรับรักผมหรอก ผมทำใจไว้แล้วว่า คงไม่สมหวัง
แต่ถึงแม้โอกาสแทบจะเป็นศูนย์ ผมก็อยากจะลองพยายามให้เต็มที่ดูสักครั้ง
ถ้าไม่สมหวัง มันก็เป็นสิ่งที่ผมคิดไว้แล้ว แต่ถ้าสมหวัง มันก็ยิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่หนึ่งอีก
ที่สำคัญ อย่างน้อยผมก็ไม่เสียใจกับสิ่งที่ได้ทำไป เพราะพยายามเต็มที่แล้ว
ดีกว่ามานั่งเสียใจทีหลังเพราะไม่ได้ทำ"
เพราะคำพูดนี้ของเขาแหละครับที่ทำให้ผมอึ้งและพูดไม่ออก
แล้วก็ต้องกลับมานั่งคิดและทบทวนความสัมพันธ์กับเขาใหม่
เพราะแม้แต่ความสัมพันธ์ระหว่างชาย-หญิง มันก็ไม่ได้จะมีความรู้สึกอย่างนี้ได้ง่าย ๆ นะครับ
สำหรับการที่มีคนเข้ามาหาคุณ King แล้วอยากมีอะไรด้วยนี่
ขึ้นอยู่กับ สถานที่ เวลา และวัตถุประสงค์ในการพบกันด้วยมั้งครับ
ถ้าพูดกันตรงไปตรงมาในฐานะลูกผู้ชาย ก็คงปฏิเสธไม่ได้หรอกครับว่า
เวลาเราชอบใครก็อยากจะมีอะไรกับคนนั้น มันเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติของผู้ชายนะ ผมว่า
แต่ถ้าเรารักใครแล้ว เราจะมีการแสดงออกที่พิเศษกับคนนั้น ทั้งคำพูดและการกระทำ
สำหรับบางคน ความรักกับความใคร่ก็แยกกันไม่ค่อยออก เลยคิดเหมา ๆ รวมกันไปว่า
นั่นแหละคือ "ความรัก"
เท่าที่ผมรู้จักน้อง ๆ หลายคนในเล้านี้ เค้าก็กำลังตามหาความสัมพันธ์
ที่มั่นคงแบบค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้กันอยู่ ส่วนที่จะมีอะไรกันหรือเปล่านี่
ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนครับ แต่สำหรับผม ผู้ชายเราเป็นเพศที่เห็นแก่ตัว
และชอบคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะฉะนั้น อะไรที่ได้มาง่าย
มันก็เลยไม่ค่อยจะมีคุณค่าเท่าไหร่ เพราะมันไม่ท้าทายความสามารถ
อีกอย่างผมว่า เป็นเพราะเราถูกฝังหัวกับนิยามที่ว่า "ไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์"
ก็เลยทำให้เราคิดตั้งแต่แรกคบกันว่า ความสัมพันธ์แบบชาย-ชาย ไม่มีทางที่จะมั่นคงยั่งยืนไปได้
อะไรที่พอหยิบฉวยคว้าไว้ได้ในช่วงคบกัน ก็ควรจะรีบคว้าไว้ซะ และไม่ควรทุ่มเทความรู้สึกให้มากนัก
เพื่อไม่ให้เรารู้สึกเจ็บปวด ซึ่งมันก็คือระบบป้องกันตัวเองของสมองที่สั่งการให้เราคิดแบบนั้นน่ะครับ
พอทุกคนคิดแบบนี้ มันก็เลยกลายเป็นรักโปรโมชั่น มาเร็ว เคลมเร็ว ไปเร็ว แบบสินมั่นคงประกันภัย
พอหมดโปรโมชั่น ก็ต่างคนต่างไป แล้วก็ไปแสวงหารักโปรโมชั่นกับคนใหม่
แล้วมันก็จะเกิดแบบนี้ซ้ำ ๆ ต่อไป เป็นวัฎจักรอุบาทว์ ที่ยิ่งตอกย้ำนิยามดังกล่าวกันเข้าไปใหญ่
ซึ่งพอเราตั้งสมมติฐานไว้แบบนี้แล้ว คุณ King คิดว่า มันจะไปกันรอดมั้ยล่ะครับ?
โดยส่วนตัว ผมคิดว่า รักแท้ในหมู่เกย์มันก็เกิดขึ้นได้ครับ เพียงแต่คุณกล้าที่จะรักหรือเปล่า?
ป.ล. เพื่อเป็นกำลังใจให้กับน้อง ๆ ที่กำลังแสวงหารักแท้กันอยู่
ผมกับแฟน เราอยู่ด้วยกันมาปีนี้ย่างเข้าปีที่ 12 แล้วครับ
เพิ่งจะฉลองครบรอบ 11 ปี กันไปเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี้เอง
ขอให้ทุกคนโชคดีและเจอคนที่ใช่ของตัวเองในเร็ววันนี้นะครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
