***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ก็อกแกร็กๆๆ
มีเสียงบางอย่างกำลังดังจากหน้าห้องผม ใครมันมางัดห้องกูตอนนี้วะ เดี๋ยวๆ ไม่รู้จักพี่คิงขาโหดซะแล้ว
ตึกๆๆๆ หัวใจของผมเต้นแรงขึ้น ยามเข้าใกล้ประตู
ผมพยายามย่องให้เบาที่สุดแล้วค่อยๆ ส่องตาแมว แล้วก็พบ
.
.
.
.
ไอ้เตี้ยบ็อบห้องตรงข้าม! ไอ้บ้านี่เลอะเลือนรึไงวะ มาไขห้องคนอื่น ตั้งนานสองนาน โถไอ้ควายคงไขได้หรอกเนอะ
ด้วยความปราถนาดีผมจึงเปิดประตู แล้วกะถีบมันไปหน้าห้องตัวเอง
“ไอ้เหี้ยบ็อบ ผิดห้องแล้วไอ้ควาย ห้องมึงอยู่ทางนั้น” ผมพูดพร้อมชี้นิ้วไปฝั่งตรงข้าม
“มึงเป็นครายยย มาอยู่ในห้องกูได้งายยย เอิ๊ก~~~” มันชี้หน้าผมพร้อมเดินเขามาหาเรื่อง ไอ้เตี้ยนี่แดกหรืออาบเหล้ามาวะ เหม็นชิบ สังขารไม่เอื้อยังเสือกซ่านะมึง
“เห้ยๆๆๆ ไอ้เหี้ยบ็อบเข้ามาทำส้นตีนไรในห้องกูเนี่ย” ผมร้องเสียงหลงทันทีที่ไอ้เตี้ยนี่ เบียดตัวเข้ามาในห้องผม
“ห้องกูววววว มึงนั่นแหละออกปายยยยย เอิ๊ก~~~” ไอ้บ้านี่ไม่พูดเปล่ามันหันมาดันผมให้พ้นขอบประตู ผมกับมันฉุดกระชากกันอยู่นานพอควร
“ไอ้เตี้ยจะไปไหน คิดจะทำอะไร นั่นมันที่นอนกูนะเว้ย” ผมเหวทันทีที่มันเปลี่ยนเป้าหมายจากการไล่ผมออกจากห้อง เป็นเดินไปนอนลงบนเตียงผมแทน
“หนวกหู จานอนนนนนนน แจ๊บๆๆ” มันพูดพร้อมทำน้ำลายหกรดหมอนของผม ม่ายยยยย พึ่งซักมาเมื่อวานเอง
“ไอ้เตี้ยลงมา นี่มันห้องกู กลับไปห้องมึงนู่นปายยยยย” ผมตะโกนใส่มันพร้อมกับลากมันลงเตียง แต่ไอ้เหี้ยนี่ตัวโคตรหนัก ลากเท่าไหร่ก็ไม่สะเทือนแม้แต่น้อย ผมจึงตัดสินใจไปปิดประตูห้อง
“ครั้งนี้กูยอมเพราะถือว่ามึงเมาหรอกนะ ไอ้เตี้ย” ผมพูดกับคนที่หลับไปแล้ว
“แจ๊บๆ” ไอ้ห่า กวนตีน เสือกมาทำน้ำลายย้อยใส่หมอนกูอีก เมื่อเห็นมันนิ่งไปผมจึงลอบสังเกตหน้ามันใกล้ๆดู โอววว หน้าใสเป็นบ้า แก้มงี้ยุ้ยเชียว เด็กน้อยชิบหาย ด้วยความหมั่นเขี้ยวผมจึงแกล้งหยิกแก้มมันเล่น
“ฮือ จานอนนน” ไอ้บ็อบส่งรำคาญ น่าฟัดชิบ เหหหหห นี่ผมกำลังคิดอะไรกับมันวะ มันเป็นผู้ชายนะเว้ยยย ตั้งสติสิวะไอ้คิง แต่ปากเล็กๆอมชมพูนั่น ถ้าลองกัดดูจะนุ่มป่ะวะ
เพี้ยะ!! ผมตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติกลับมา
“ฮืออออ” แต่ดูเหมือนว่าผมจะตบแรงไปหน่อย เลยทำให้คนที่นอนหลับส่งเสียงรำคาญออกมา
โอววว เสื้อมันเลิกขึ้นจึงทำให้ผมเห็นเอวขาวๆของมัน ลองจับหน่อยได้ป่าววะ มันคงไม่รู้หรอกมั้ง คิดได้ดังนั้นจึงค่อยๆยื่นมือไปลูบๆคลำเอวกับสะโพกของมัน ลื่นมือชิบ อ่า อยากเห็นมากกว่านี้จัง ขอกูดูหัวนมมึงหน่อยเหอะ ถือเป็นค่าห้องละกันนะไอ้เตี้ย มือของผมที่ลูบสะโพกมนของมัน ค่อยๆไถเสื้อของมันติดมือขึ้นไปด้วย ว้าววววว ไอ้บ็อบนี่มันน่าแดกทั้งตัวเลยว่ะ แต่แม่งเป็นผู้ชาย เสียดายชิบ คิดได้ดังนั้นจึงดึงเสื้อมันลง
“เห้ยยยย” เสียงผมเองครับ เพราะอยู่ดีๆไอ้เตี้ยก็ดึงผมลงมาที่เตียงซะอย่างนั้น แรงควายชิบ
“เชี่ยบ็อบ ปล่อยกู จะไปนอน” ผมพยายามแกะมือมันออก แต่ทำไมมันเหนียวงี้วะ
“ฮือออ หมอนข้างนุ่มจางงงง” มันดึงผมมากอดผมแน่นมากครับตอนนี้ ไอ้กอดอย่างเดียวก็พอให้อภัยนะ แต่ไอ้การที่เอาเป้ามาถูๆไถๆผมนี่คือาร้ายยยย คิงรับไม่ได้ คิงหน้าบางงงงง
“ไอ้บ็อบ หยุดเอาเป้าถูกูนะโว่ยยยยย” ผมร้องตะโกนให้มันหยุด อ๊า ชักเริ่มมีอารมณ์แล้วสิ
“ไม่ไหวแล้วเว้ยยยยยย”
พลั่ก ตุบ! ผมถีบมันตกเตียง
“โอ้ย!!” ยังมีหน้ามาสำออย อีกนะมึง กูเกือบเคลิ้มแล้วมั้ยล่ะ
“สมน้ำหน้า ไอ้เวร” ผมเย้ยมันแล้วจึงล้มตัวลงนอน
เวลา 02.00 น.
“ฮืออออ ซี๊ดดดดด อืมมมม” ผมฝันว่ามีคนกำลังใช้ปากให้ ทำไมมันสมจริงจังวะ
“คริๆๆ” แหนะสาวน้อย ยังมีหน้ามาหัวเราะใส่ผมอีก
“อืมมม หยุดทำไม ทำต่อ คิงชอบ” ผมบ่นอุบ ทั้งๆที่ยังลืมตาไม่ขึ้น
“ชอบหรอ งั้นไม่เกรงใจละนะ คริๆๆ” สาวน้อยพูดพร้อมกับจับส่วนปลายของผมรูดรั้งไปด้วย
“อ๊า เก่งจังเลยครับ คิงเสียวววว ซี๊ดดดด”
“อูววววว น่ะๆๆแน่นนนนน” ผมร้องเสียงหลงทันที เมื่อมีบางอย่างรัดกุมมังกรน้อยของผมแถมยังตอดตุบๆอีกด้วย
“อ๊า คิงงงง มันคับจังเลย อื้ออออ” สาวน้อยที่กำลังออนท็อปผมอยู่นั้น ร้องครางเมื่อนั่งลงไปสุดโคน
“ขยับสิจ๊ะ เมียจ๋า คิงพร้อมแล้ว” ผมเร่งให้คนที่อยู่บนตัวผมขยับขึ้นลง
“งื้ออออ ซี๊ด อ๊า” พึ่บพั่บๆๆๆ เสียงของผมและเขาสอดประสานกันเป็นหนึ่ง
“ซี๊ดดดด คิง จะเสร็จแล้ว อ๊า” เสียงแห่บสุดเซ็กซี่จากสาวน้อยร้องบอก
“ทนอีกนิดนะครับ คิงก็จะเสร็จเหมือนกัน” ได้ยินดังนั้นผมจึงยกสะโพกขึ้นกระแทกสาวน้อย ให้ลึกที่สุด
“อ๊า” ผมและสาวน้อยเสร็จพร้อมกัน อ่า สบายตัว แต่น้ำอะไรมันฉีดรดหน้าอกผมวะครับ เหนียวเหนอะๆด้วย แต่ช่วงเถอะ นี่แค่ฝันอย่าไปคิดมาก นอนดีกว่า ผมว่าวันนี้ฝันเปียกของผมสุดยอดจริงๆ
เวลา 08.00 น.
จิ๊บๆๆ
“ห้าวววววว” เช้าแล้วหรอเนี่ย ผมแหกขี้ตาตื่นมาเพราะเสียงนกจากนอกระเบียง
“อื้อหนักกกกก” ผมครางพร้อมผลักหมอนข้างออก ทำไมวันนี้หมอนมันหนักจังวะ
“อื้อออ ง่วง คิงอย่ายุ่ง” เอ๊ะ ทำไมหมอนข้างผมพูดได้วะครับ คิดได้ดังนั้นจึงค่อยๆเอียงคอมองหมอนข้างนิ่มๆที่ทับผมอยู่
“อะจ๊ากกกกกกก!!!!” ไอ้เหี้ยบ็อบมานอนทับกูทำมายยยยยย
พลั่ก ตุบ!!! คิดได้ดังนั้นผมจึงถีบมันตกเตียงอีกรอบ
“โอ้ย ไอ้ห่าคิง ถีบกูทำไมวะ เจ็บนะเว้ย” มันตะโกนด่าผมเสียงดัง
“ยังมีหน้ามาด่ากูอีก แล้วมึงมานอนทับกูทำไมห้ะ”
“ละ ละ แล้วมึงแก้ผ้าทำเชี่ยไร อย่าบอกนะว่าเมื่อคืน” อึก ผมกลืนน้ำลายแล้วค่อยๆมองต่ำมาที่ร่างของตัวเอง ชัดดดดด ไม่มีอะไรหายนะเท่านี้อีกแล้ว อ้ากกกกกก ไอ้คิงจิครายยยยย
“หึ ทำเป็นจำไม่ได้นะมึง เมียคืนยังกระแทกกูไม่ยั้งอยู่เลย” มันทำหน้าเยาะเย้ยใส่ผม
“ปะปะ เป็นไปไม่ได้ กูกับมึง ไม่มีทาง....” ผมพยายามปฎิเสธกับตัวเองว่ามันไม่ใช่ เมื่อคืนกูแค่ฝัน ใช่ๆ เมื่อคืนกูฝันเปียก กูกับมันไม่ได้มีอะไรกัน!!!!
“ทำหน้าตลกชิบไอ้คิง ไม่ต้องเครียดหรอก กูจะไม่บอกใคร หึ” มันแค่นยิ้ม พร้อมกับใส่เสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้น แล้วเดินออกจากห้อง ผมสังเกตว่ามันเดินถ่างขาด้วย ห้ะ แสดงว่าเมื่อคืนผมเอามังกรของผมไปสำรวจถ้ำของมันมาสินะ
“เดี๋ยว” ผมเลิกที่จะเรียกมันไว้ก่อนที่มันจะเดินออกประตูไป
“อะไรอีก” มันตอบผมแต่ไม่หันกลับมา
“เจ็บมั้ยบ็อบ” ผมเห็นท่าเดนของมันแล้วสงสาร
“หึ จะสนใจทำไม” มันพูดแค่นั้นแล้วเดินออกจากห้องผมไป
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย จนกระทั่ง
ตุบ!
“โอ้ย เดินดูทางหน่อยสิวะ” ผมดันไปเดินชนลูกหมา เอ้ยไม่ใช่ ใครบางคนที่เตี้ยเอามากๆจนล้มไป
“ขอโทษที เห้ย! มึง” ผมร้องเสียงลง เมื่อพบว่าคนที่ผมชนคือใคร
“ตกใจทำเชี่ยอะไร แล้วจะช่วยกูได้ยัง” มันทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม
“เออ คือ....บ็อบ กู” ผมไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี ได้แต่อึกอัก
“อะไรมึง ดึงกูขึ้นสิ” ได้ยินดังนั้นผมจึงยื่นมือไปดึงมือมัน
อึ้บ “วันหลัง เดินดูทางด้วย” มันเห้วใส่ผมก่อนหมุนตัวเดินกลับไปทางเดิม
“เดี่ยว บ็อบ กูขอโทษ” มันชะงักแล้วหันกลับมา
“มึงขอโทษไปแล้ว ช่างเหอะ” มันไหวไหล่
“ไม่ใช่เรื่องนี้ อีกเรื่อง” ผมทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก พอนึกถึงเรื่องวันนั้น ถึงแม้มันจะข่มขืนผมก็เถอะ แต่ยังไงมันก็เป็นฝ่ายเจ็บอยู่ดี
“หึ เรื่องอะไรวะ กูลืมไปหมดละ” มันทำหน้าไม่ยี่ระ แล้วเดินกลับไป
“หึ” ผมแค่นยิ้มให้ตัวเอง มันคงลืมไปแล้วสินะ แล้วนี่ผมจะมากังวลเป็นห่วงมันทำไม นี่กูเป็นอะไรของกูเนี่ยยยยย
.
.
.
.
“อื้อออ รอแปปสิ ขอไขกุญแจก่อน”
ก็อกแกร็กๆ “ทำไมไขไม่ได้ซักทีอ่า เราจะทนไม่ไหวแล้วนะ”
“รอแปปสิ อื้อออ” เสียงใครมันมาไขห้องกูอีกวะครับ มันจึงย่องไปส่องที่ตาแมว
“ไอ้เหี้ยบ็อบ!” คราวนี้ผมตะโกนดังลั่น พร้อมกระชากประตูให้เปิดออก
“ใครวะ?” ไอ้บ็อบที่กำลังดูดปากกับไอ้ถึกนั่นอย่างดูดดื่มหันมาถาม
“กูควรถามมึงมากกว่ามั้ย ว่าไอ้เหี้ยนี่ใคร” ผมชี้หน้าไอ้ถึกนั่นอย่างเดือดดาล
“บ็อบครับ คนนี้ใคร” ไอ้ถึกนั่นหันไปถามไอ้เตี้ยอีกคน
“กูเป็นผัวมัน จบมั้ย” พูดเสร็จผมก็ดึงไอ้บ็อบเข้าห้อง
“เดี๋ยว คุณเป็นใคร นั่นบ็อบของผมนะ” มันพยายามจะยื้อไอ้เตี้ยกลับไป
ปั้ง! ผมปิดประตูกระแทกใส่หน้ามัน แล้วลากไอ้ตัวดีไปโยนไว้ที่เตียง
“โอ้ย เจ็บนะ” ไอ้บ็อบร้อง แหนะยังมีหน้ามาทำน้ำตาซึมใส่กูอีกนะมึง
“เจ็บก็ดี มันเป็นใครห้ะไอ้เตี้ย” ผมเดินตรงเข้าไปเขย่ามันด้วยความโมโห
“มันเป็นใครแล้วเกี่ยวอะไรกับมึงห้ะ” มันทำหน้ากวนตีนใส่ผม
“เพราะกูเป็นผัวมึงไง!” มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วยังเสือกแรดไปหาผู้ชายคนอื่นมากกอีกนะ
“หึ ผัวหรอ มึงจะบอกว่ามึงเป็นผัวกูอีกหรอ วันนั้นมึงยังทำหน้ารังเกียจกูอยู่เลย!”
“ฮือออออ” ไอ้บ็อบปล่อยโฮออกมา ผมคงทำร้ายจิตใจมันมากสินะ
“โอ๋ๆ บ็อบอย่าร้องนะ กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ กูขอโทษ” ผมรีบเข้าไปกอดปลอบมัน เพราะไอ้บ็อบมันร้องไห้จนหน้าตาแดงไปหมด
“อย่ามายุ่งกับกู ฮืออออ” ยิ่งผมกอดมันเท่าไหร่ มันยิ่งผลักผมออกมากเท่านั้น
“กูผิดไปแล้วบ็อบ กูขอโทษๆๆๆๆๆ” ผมที่ไม่รู้จะทำยังไง จึงกดจูบที่หน้าผากมันไปซ้ำๆ
“ฮึก อย่ามาดีกับกู ฮืออออ กูเกลียดมึง” มันสะอึกสะอื้นน้อยลง แต่ยังคงต่อต้านการกอดของผมอยู่
“อย่าดื้อหน่าบ็อบ กูขอโทษ จะให้กูทำอะไรกูยอมหมดเลย กูไม่ได้รังเกียจมึงนะ กูขอโทษ”
“จริงหรอ” มันหยุดร้องไห้แล้วหันมามองหน้าผม
“จริง ขอแค่มึงหยุดร้อง กูทำได้ทุกอย่าง” ผมสงสารมันจับใจ
“งั้นมาเป็นแฟนกูสิ”
“อืม หะหา” ว้ากกกกก ให้บ็อบจะให้ผมไปเป็นแฟนเนี่ยนะ
“แง้งงงงงงง มึงมันขี้โกหก หลอกลวง ฮือออออ” มันแผดเสียงจ้าขึ้นมาอีกครั้ง เพราะผมทำหน้าตื่นตะลึงใส่มัน
“โอเคๆ เป็นแฟนกันนะบ็อบ กูขอโทษ กูแค่ตกใจ” ผมละล่ำละล้า บอกมันไป นาทีนี้แค่มึงหุบปาก อะไรก็ยอมวะ
“จริง อึก นะ” มันทำหน้าสงสัย
“จริงสิ คิงจะโกหกบ็อบทำไมครับ” ผมลูบผมนิ่มๆของมันไปด้วย มันยิ้มแล้ว อ่า ผมเขินรอยยิ้มของมันจัง ดูปากบางๆนั่นสิ น่าจูบจริงๆ
“อื้อออออ” คิดได้ดังนั้น ผมจึงกดจูบลงไปบนริมฝีปากมัน นิ่มโคตร ไอ้บ็อบหน้าแดง แก้มยุ้ยน่าฟัดจริงๆ
“จะ จะ จูบ ทำไม” มันก้มหน้าก้มตา สงสัยจะเขิน
“ก็บ็อบเป็นแฟนคิงแล้วนิ่ครับ” คำพูดของผมทำให้มันหน้าแดงเข้าไปใหญ่ อ่า ผมชักมีอารมณ์แล้วสิ มีอะไรกับแฟนตัวเองคงไม่ผิดใช่มั้ยวะ งั้นขอเลยละกัน
“ฮืออออ คิงจะทำอะไร” มันครางตอนที่ผมไซร้คอมัน
“ขอคิงทำให้บ็อบนะครับ” ผมพูดพร้อมตวัดลิ้นเลียหัวนมสีชมพูของมันไปด้วย
“อื้อออ คิง เสียววว” เสียงไอ้บ็อบเซ็กซี่จัด ทนไม่ไหวแล้วโว่ยยยยย
.
.
.
.
ในตอนเช้า
Bob talk
หลังจากผมกับไอ้คิงเสร็จภาระกิจกันไปถึงห้ายก ผมกับไอ้ควายนี่ก็หลับเป็นตายจนสาย
“อื้อ บ็อบตื่นแล้วหรอครับ” ไอ้คิงขยับตัวตามผมที่พึ่งตื่น
“คิง กอดบ็อบสิ” ผมลองอ้อนไอ้เวรนี่ดู หวังว่ามันจะหลงรักผมในไม่ช้านะ
“ครับบบบ” มันดึงผมเข้าไปกอดแน่น ผมจึงแกล้งจูบแผงอกมันไป โอววว ลูกชายมันนี่ตื่นไวจริงๆ
“บ็อบ ถ้าไม่อยากโดนอีกรอบก็หยุดเดี๋ยวนี้นะ” มันทำเสียงจริงจัง
“ทำอะไรหรอ บ็อบทำอะไรคิง” ผมพูดแล้วจุ๊บที่ปลายคางของมัน
“อื้ออออ” มันจูบผมหนักหน่วง จนเกือบขาดอากาศหายใจแหน่ะ
“บ็อบทำตัวเองนะ คิงเตือนแล้ว”
“อ๊า” แล้วหลังจากนั้นกิจกรรมของผมกับมันก็เริ่มขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง
“คิง รักบ็อบเร็วๆนะ” ผมพูดหลังเสร็จกิจกรรมไปไม่รู้กี่รอบ ไอ้คิงหลับตาพริ้มเหมือนมีความสุขมากๆ ผมจูบที่หน้าผากมันแล้วหลับไปในอ้อมแขนมัน
END
ไอ้บ็อบน่าสงสัยเนอะทุกคน ไว้เจอกันตอน specialนะจ้ะ อิๆ
หัวข้อ: My lovely short รักนะไอ้เตี้ยของผม (จบจ้า) พิเศษ (อ่าน 4738 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก