หัวข้อ: -.\Ql.ปล้นรักเจ้าวายร้าย.๐.-ll-จบแล้ว-ll-150112-ll

[thisispom]

มุมมืดๆที่มองไม่เห็นอะ

[ณ ที่เดิม™]

มุมดี
รอตอนต่อไปโลดละกันขอรับ

[bbyuqin]

มุมดี มุมไหนหว่า....ยังหาไม่เจอ อิอิ

[som]

อย่างนี้น่ารักเหรอ  น่ากระทืบซะมากกว่า 

[railay]

 

[yayee2]

อ่านที่แฟนๆรีมา รวมทั้งตัวดิชั้นด้วย ยังไม่มีใครเห็นมุมดีๆของนายเก่งเลย
เอิ่ม..ชักจะเห็นใจนายเก่งแล้วซิ ถ้าราเป็นนายเก่งมาอ่านเจอคงเฮิร์ทน่าดู
เอาเป็นว่า ดิชั้นจะลองมองใหม่อีกทีก็แล้วกัน ตะกี้คงยังมองไม่ทุกทิศทุกทาง
คุณวินพาเก่งออกมาให้ได้มองไวๆล่ะกันจ้ะ

[iyd86i]

เห็นชื่อตอนก็รีบกดเข้ามาอ่าน ฮ่าๆ จะได้เห็นความดีของคุณพระเอกแล้ว
อ่านไปอ่้านมา รู้สึก นี่มันดีแล้วหรอ มีแต่ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้
ไม่อยากให้คนอื่นรู้สิ่งเลวๆที่ทำ ก็ไม่ีต้องทำ
ไม่ใช่มาลงกับคนอื่นที่รู้การกระทำเลวๆของตัวเอง
ไม่ไหวๆ หาพ่อบุญธรรมให้น้องปุ๊บปั๊บดีกว่า
รีเควสให้เปลี่ยนพระเอกที่เป็นคน เอ้ย เปลี่ยนพระเอกด้วยคนค่ะ

[talentcs]

รอง ผอ. นี่เม่ง โฉด ได้โล่ จิง ๆ
 

[heefever]

มุมดี 

[sodamini]

เค้าบอกอ่านแล้วคลายครียด  

[mumumama55]

  อ่ะนะมุมดีๆ ที่ใครๆ ก็ไม่เห็น 

 

[ZakeiHarha]

จะว่าไปพระเอกของเราก็มีมุมดีๆ มุมทะเล้น มุมน่ารักเหมืนอกันนะ =_=
แต่ทำไมยามปกติ...........มุมพวกนี้ช่างหาได้ยากยิ่ง? ประหนึ่งไม่เคยมี -*-
555+
แล้วตกลงพี่หนึ่งเป็นใช่ป่ะ *0*~~~

[Killua]

เอ่อ คือ ยังหาไม่เจออ่ะ ตรงใหนที่เรียกว่ามุมดีคะไรเตอร์
มันน่าจะเปลี่ยนชื่อตอนว่ามุมดีของหนึ่งมากกว่ามั้ง
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับนิยายค่ะ แล้วก็ยินดีกะคุณต้นด้วย ถึงไม่ได้ที่หนึ่งในสาขาดาวร้าย
แต่ก็ไม่ได้ที่โหล่อ่ะนะ ยังถือว่าโอค่ะ ปีหน้าน่าจะส่งเก่งเข้าชิงตำแหน่งน่าจะเชือดเฉือนกะคนอื่นได้ ฮ่าๆๆ

[iChoCoHoLiC]

ดี๊ดี....ดีตรงไหนอ่ะเอิ๊กๆๆๆ

[roseen]

 

[sodamini]

เอากำลังใจมาส่งค่ะพี่ชาย  

[Zurruz]

น่ารักดีอ่ะ เเต่มุนนี้ไอ้ห่าวของหมู่เฮาจะได้เห็นมั้ยนะ เฮ้อ!

[p_phai]

แล้วมันจะอย่างไรต่อไปหว่า

[meduza]

คุณปุ๊ปปั๊ปน่าร๊ากกกกกกกก
โห้พระเอกเรื่องนี้โค่ดเลวอ่ะไม่อยากให้ปุ๊ปปั๊ปต้องมีพ่ออย่างนี้เลยจิงๆสงสารเด็ก
เรื่องน่ารักมากๆค่ะมาต่ออีกไวๆนะค่า
+1เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า

[ordkrub]

เอาครับ writer ว่าดีก็ดีด้วยครับ 55555

[taroni]

พยายามมองหามุมดีของพี่เก่งไม่เห็นเจอ เจอแต่ความดีของพี่หนึ่ง

[Winer]

-แวะมาอัพให้เผื่อใครคิดถึงกัน-


(.ตอนที่.6.)



         เช้านี้ปาล์มแทบจะลุกไม่ขึ้นจากที่นอน  แม้ว่าหลานจะมาปลุกกี่ครั้งก็ตาม..
“.ไหวมั้ยลูก...”
“.พ่อ....”เด็กหนุ่มอ้าปากพูดแทบไม่มีเสียง สงสัยมันจะลาหยุด
“.น้าปาล์ม  คุณปุ๊บปั๊บจะไปโรงเรียนแล้วนาคับ..”เสียงน่ารักๆ  ทำให้เขาต้องอมยิ้ม
“.เป็นอะไรปาล์ม...”บิดาถามอย่างสงสัย
“.เมื่อวานนี้ผมเล่นกับพวกไอ้ปอมแรงไปหน่อย  ก็เลย.......”
“.อีกแล้วนะไอ้คุณห้าว  นี่ถ้าไม่คิดว่าลุกไม่ขึ้นนะ  พ่อจะให้กินไม้เรียวแทนข้าวจริงๆ...”
“..พ่อไปส่งหลานก่อนเถอะ  เดี๋ยวจะสาย...”
        ภรรยาคู่ชีวิตร้องเตือน  แต่สายตามองลูกชายแบบไม่อยากจะพูด..
“.หายเมื่อไหร่ได้ทวนบทเรียนกับพ่อแน่..”ชายสูงวัยลุกขึ้นอุ้มหลานไปที่รถ
“.น้าปาล์มละคับตา...”
“.น้าปาล์มใกล้ตายแล้วลูก  เราไปเรียนกันดีกว่าจะได้เป็นควายมีอนาคตเข้าใจมั้ยคับ..”
“คุณปุ๊บปั๊บไม่รู้จักควายเลยคับ  หน้าตามันเป็นยังไง  เหมือนลูกแมวมั้ยคับ..”
“.มันเหมือนน้าปาล์มไงหลานตา ชอบใช้แรงกับกำลัง  สมองลีบเล็กเท่าเม็ดก๋วยจี๊  อย่าเอาอย่างนะ”
“แล้ววันนี้น้าปาล์มไม่ไปเรียน  จะเป็นอะไรมั้ยคับ..”
“.เป็นซิลูก  เป็นควายไปอีก 24 ชั่วโมงคับ..”
         สองตาหลานหัวเราะกันสนุกสนาน  เหมือนอยู่ในวัยเดียวกัน  เมื่อออกไปนอกบ้าน..

 

“.ปาล์มทำไมต้องโกหกแม่....”มารดาคาดคั้น
“.เรื่องอะไรหรือครับ...”
“.ยังจะปากแข็งเถียงแม่อีก  นี่ถ้าพ่อแกรู้นะเป็นเรื่องใหญ่แน่..”
“.ผมไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย..”
“.เถียงคำไม่ตกฝาก  ก๊อปปี้กูไปทั้งดุ้นจริงๆ..”พูดไปเธอก็เหมือนว่าตัวเอง
“แม่โทรไปแจ้งคุณหนึ่งแล้ว  ว่าแกไปโรงเรียนไม่ได้..”
“.อะไรนี่แม่  ผมไหวน่า...”ปาล์มพยายามรวบรวมลมปราณ  เพียงเพื่อแค่ลุกขึ้นนั่งให้แม่ดู..
“.ทำเก่ง  เดี๋ยวแม่ตบซ้ำ  ไม่ฟาดด้วยไม่เรียวตั้งแต่ตอนเย็นก็บุญโขล่ะ  เกรงใจคุณหนึ่งเฉยๆ..”
“.เพิ่งรู้นะนี่  ว่าผอ.เข้ามาควบคุมจิตใจของแม่ได้  แอบกิ๊กละซิ  เดี๋ยวจะฟ้องพี่ปูซะเลย..”ปาล์มหยอกแม่..
“เพี๊ยะ...”
          ไม้เรียวประจำตำแหน่งฟาดลงที่ก้นคุณห้าวเต็มรัก...
“โอ๊ยยยยย  แม่...เจ็บ...”
“เพื่อนเล่นหรือ..”
“.ป๊าดดดด  เอาไม้แอบไว้ข้างหลังก็ไม่บอกซักคำนะแม่นะ  แค่นี้ผมก็จะตายอยู่แล้วครับ..”ปาล์มยกมือขึ้นพนม
“.ถ้ายังเก่งอีกนะ  แม่จะแถมอีกชุด..”
ปาล์มรีบเย็บปากให้สนิท แถมมีซิปล๊อคกันชื้นอีกขั้น..
“..ฟังแม่นะปาล์ม  คุณหนึ่งเขาเล่าให้แม่ฟังหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น..”
“.จริงหรือแม่  หมดกันเบื้องหลังของผม..”
“หยุดโวยวาย  และตั้งใจฟังแม่นะปาล์ม  ไม่งั้นเห็นดีกัน..”
“ครับ...”ปาล์มนอนซมลงที่เดิม  แอบดื้อเงียบ..

“คนที่เป็นพ่อของปุ๊บปั๊บก็คือ  คนที่ทำร้ายแกจนต้องมานอนซดน้ำใบบัวบกแบบนี้ไง..”

“...อะ.อะ...”ปาล์มแทบช๊อคหมดสติ  เรียบเรียงคำพูดไม่ถูก  เมื่อได้ยินสิ่งที่มารดาบอก

“.........”เด็กหนุ่มส่ายหัวไปมาเหมือนไม่เชื่อ..
“.ทุกอย่างเป็นความจริง  แต่แม่ก็มั่นใจแค่ 90 เปอร์เซ็นต์..”
“แม่รู้ได้ไง...”
“ใบปอบอกแม่  ตอนที่เขากลับมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ...”
“.ไม่จริงครับแม่  คนอย่างนั้นคงไม่ใช่..”
“.แม่ก็ไม่ต้องการผู้ชายเลวๆอย่างนั้นให้มาเป็นพ่อของหลาน..”
“.แล้วแม่ยัดเยียดให้เขาไปเรียนที่นั่นทำไม..”
“.แม่ต้องการรู้ความจริง...”
“.เพื่ออะไรหรือครับ..”
“.ไม่รู้...”มารดาหลบหน้าลูกชาย  เมื่อสายน้ำกำลังจะล้นเอ่อขอบตา
“.แม่คิดมากกว่านั้นแน่  ไม่งั้นแม่ไม่เก็บงำเรื่องแบบนี้  ไว้จนผมแทบลืมมันแล้ว..”
“.ใช่ตอนนั้นแม่คิด  แต่พอเห็นแกต้องเจ็บตัวเพราะมันแบบนี้  แม่รู้แล้วว่าแม่คิดผิด.”

            เสียงบีบแตรหน้าบ้าน  ทำให้เธอต้องลุกไปหา  เพราะว่าคนที่บอกไว้คงมาถึงแล้วล่ะ
“.เสียงรถผอ.ใช่มั้ยครับแม่...”
“ใช่  เขามาเยี่ยมลูก...”
“.แต่ผมไม่อยากพบเขา...”พอได้ยินเรื่องแย่ๆ ของน้องชายคนที่จะมา  ปาล์มก็พาลเกลียดคนพี่เข้าอีกคน
“.ต้องแยกแยะน่ะปาล์ม  แม่ยังเลือกที่จะเกลียด..”
         มารดาหันมามองลูกชายพร้อมกับเช็ดน้ำตาทิ้ง  ก่อนจะเดินไปหน้าบ้าน  เพื่อต้อนรับผู้มาเยือน

“.สวัสดีค่ะคุณหนึ่ง..”
“สวัสดีครับ  วันนี้ผมพาพ่อกับแม่มาเยี่ยมคนเก่งเขาด้วยครับ..”หนึ่งยิ้มแก้มปริ
“.สวัสดีค่ะ..”เจ้าของบ้านทักทาย..
“.บ้านดิฉันคับแคบไปหน่อยน่ะ..”
“.โอย  อย่าพูดถึงอย่างนั้นเลยครับ  พวกเราก็มาจากคนธรรมดา  ไม่ได้ร่ำรวยมาจากไหน..”
      เจ้าของบ้านยิ้มปลื้มไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้  จากบุคคลที่เขาเคยแอบดูประวัติครอบครัวมา..

“.คือผม......”ชายหนุ่มยักษ์คิ้วให้สาวใหญ่
“.พ่อกับแม่ท่านมาเยี่ยมผมนะครับ  ก็เลยบอกว่า  เด็กที่โรงเรียนไม่สบาย  ท่านจึงมาขอมาด้วย  ที่สำคัญท่านบอกว่า  นามสกุลของปาล์มเหมือนนายช่างใหญ่ที่ท่านรู้จัก  พอดีผมเองก็ไม่ค่อยจะสนใจด้านก่อสร้างก็เลย มองผ่านๆเวลามีชื่อใครต้องขอโทษด้วยที่ไม่ทันสังเกต...”
“.พ่อเขาเป็นช่างจริงค่ะ  แต่ก็เป็นช่างธรรมดา  ตอนนี้กำลังไปส่งหลานไปโรงเรียน  เพราะลูกชายป่วยไปไม่ไหว...”
“  อย่างนี้ก็สวนกันละซิ  อดทักทายเลยเรานะพ่อ..”ทั้งคู่หัวเราะแฮ่ๆ
“.งั้นเข้าไปรอข้างในก่อนดีกว่า นะค่ะ..”
“.เห็นหนึ่งบอกว่าเขาตกต้นไม้ที่โรงเรียนหรือค่ะ..”ทั้งหมดพากันเดินเข้าไปในบ้าน
“.ค่ะ  คงอยากเป็นลิงมั้งค่ะ...”เจ้าของบ้านตอบ
“เด็กมันซนนะวัยนี้  แล้วปีนอิท่าไหนกันล่ะนี่..”มารดาผู้มาเยี่ยมบ่น.
“ปาล์มอยู่ไหนล่ะครับ..”
“.ในห้องเขาแหละ เดี๋ยวน้าพาไป..”
“.ครับ  เดี๋ยวพ่อกับแม่นั่งรอที่ตรงนี้ก่อนนะ  ให้ผมไปดูก่อนแล้วจะมารายงาน..”
“จ๊ะ  พ่อคุณ...”


“.ปาล์ม  ปาล์ม...”
หนึ่งเรียกก็แล้วอะไรก็แล้ว  แต่ปาล์มก็ทำไม่สน.. ยังคลุมโป่ง  แบบไม่อยากเจอหน้าผู้คน
“.เป็นไงมั่ง...”

“.เจ็บอ่ะดิถามได้..”
“.นึกว่าเจ็บปากด้วย  จนพูดไม่ได้เสียแล้ว..”
“.ไปหาหมอมั้ย...”
“.ไม่ครับ  ผมไม่ถูกกับหมอ..”
“อ้าว  ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ..”
“.อย่าบอกว่าพาพวกไปถล่มโรงพยาบาล  หรือคลีนิคเขามา..”
“เปล่า...”
“.แล้วทำไมล่ะ..”
“.ผมกลัวไม่มีเงินจ่าย  พาราแก้ปวดเม็ดเดี๋ยวก็เอาอยู่แล้ว  จะอะไรมากมาย เจ็บแค่นี้.”
“..เก่งจริงๆ. .”

“แค๊กๆ....”ปาล์มเอามือป้องปาก.
“.สมน้ำหน้าอวดเก่งดีนัก..”
“คะ แค๊ก ๆ...”
“.อ้าว อ้าว เฮ้ย ไอไม่หยุด เว้ยย...”
“.แค๊กๆ..”ปาล์มอยากพูดอะไรก็พูดไม่ได้  เพราะคันคอเหมือนโดนหมามุ่ย..

“.ไม่ต้องบอกรักพี่ทางอ้อมก็ได้ปาล์ม  ตรงๆพี่ก็รับได้.”หนึ่งเริ่มเลยเถิดล่ะ..
“.บ้า.แค๊ก.ๆ..”
“เฮ้ยครั้งเดียวพี่ก็โอเคแล้ว  บอกมากพี่เขินทำตัวไม่ถูกว่ะ..”
“ม่ะพี่ลูบหลังให้  เกี่ยวมั้ยไหมน่ะ...”
หนึ่งขยับตัวเข้าใกล้ร่างที่นอนห่มผ้าอยู่  พร้อมกับลูบหลังอย่างเบามือ..
“.เป็นไงบ้าง  พี่ล้อเล่นนะปาล์ม  อย่าถือสาเลย...”

“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก เสียงไอไม่หยุดเลย..”มารดาเกิดความกังวลเดินเข้ามาดู หลังจากที่นั่งสนทนากับคนวัยเดียวกันที่ห้องรับแขก  กำลังออกรส
“..ม่ะไม่คับแม่...”ลูกชายตอบแทบไม่มีเสียง
“.ไปหาหมอเถอะครับ  ผมจะออกค่าใช้จ่ายเอง..”
“.อย่าเลยค่ะ..”
“.แต่ถ้าปาล์มเป็นอะไรมากกว่านี้จะลำบากน่ะ..”
“.ไปนะปาล์ม  อยู่กับมือหมอแม่จะอุ่นใจมากกว่าน่ะ..”เธอลูบผมลูบชาย..

“.ปาล์มมมม....”
เสียงมารดาร้องลั่น  เมื่อพลิกหน้าลูกชายมาดู  กลับเห็นเลือดจางๆป่นออกมากับน้ำลาย.
“..ปาล์ม พี่ขอโทษน่ะ..”
ชายหนุ่มยกร่างนั้นขึ้นมาอุ้ม  แล้วเดินออกจากห้องทันที..
“.แม่คับพ่อคับ  ผมพาน้องเขาไปโรงพยาบาลก่อนนะครับ  ท่าทางไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว..”
“อ่ะเล่อ...”สองสามีภรรยา  ทำหน้างงงวย  ไหนบอกว่าไม่เป็นอะไร..

(.เก่งแกกับพี่ต้องได้เห็นดีกันแน่วันนี้..  พี่ชายอดนึกถึงตัวต้นเหตุไม่ได้..)
“.แม่กับพ่อรออยู่นี่ก่อนนะ  เดี๋ยวผมมารับ..”
“จ๊ะหนึ่ง...”
“.คุณน้าขึ้นรถมาซิครับ  เพราะคุณน้าเป็นเจ้าของไข้..”
“.อ๋อค่ะๆ.”
หนึ่งเหยียบคันเร่งตรงดึ่ง  ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ความห่วงใยแล่นพล่านไปทั่วทุกจุดของหัวใจ  มันมีปฏิกิริยาบางอย่างกับตัวเขาจนรู้สึกได้  เมื่อเห็นปาล์มตกอยู่ในสถานภาพแบบนี้


 
“.เก่งค่ะทำไมไม่พาพิมมี่ไปพักที่ห้องล่ะค่ะ  กลับมาเปิดโรงแรมให้นอนเฉย..”
“.ผมอยู่กับพี่ชายนี่นา  ไม่สะดวก  แถมมันจู้จี้ขี้บ่นยิ่งกว่าแม่ผมอีก  ฉะนั้นเราอยู่ที่นี่กันละน่ะจะได้สวีทกันจนมดต้องอิจฉา..”
“.ดูพูดเข้าซิ  พิมพี่รับไม่ได้เลย..”
        ทั้งคู่นอนกอดกันกลมดิก  เหมือนเพิ่งมาฮานีมูนสดๆ  ที่ไม่อยากอยู่ใกล้อีกอย่าง  ก็เพราะรู้ว่าบิดามารดา  กำลังตามมาเยือนด้วย  จึงเป็นอันต้องหลบไว้ก่อน.
“ฟอด....
“บ่ายนี้เก่งมีธุระ  พิมมี่รอเก่งอยู่ที่นี่น่ะ  สั่งอะไรกินได้ตามสะดวกเลย  โรงแรมนี้เขามีพร้อม ตั้งแต่สระน้ำติดชายหาด ฟิตเนสห้าดาว  สนามเทนนิสระดับชาติ หรือคลับเฮ้าส์บนดาดฟ้า  หรืออื่นๆสาธยายไม่หมด..”
“ที่พูดมาทั้งหมด  ก็จะทิ้งพิมมี่ไปใช่มั้ยค่ะ..”เธอเชิดจมูกงอนสวยขึ้น.
“โธ่ เบบี๊  ทิ้งที่ไหนเล่า  ทำงานครับ..”เก่งตอบท้ายด้วยจูบที่แก้ม เป็นรางวัล
“.ซ่อนกิ๊กไว้ที่ทำงานหรือเปล่า..”
“.ไม่มี สาบาน..”
“สาบานว่าไงค่ะ ( All Four One) หรือเปล่า.”หญิงสาวนึกถึงเพลงสากลความหมายดี..
“.อย่างเบบี๋นี่คง Ten เยอะกว่า Four.”
“.ฮ่า ฮ่า...”
  เก่งตะครุบตัวสาวสวยลงบนที่นอน  พร้อมกับดึงผ้าห่มมาปกปิด  บทสัมภาษสดครั้งต่อไปที่กำลังจะเกิดขึ้น  อีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า  แม้มันจะเคยมาแล้ว  แต่มันก็ยังไม่หมดความตื่นเต้น....

“.เอาอีกแล้วเหรอ  เพิ่งเช้าเองน่ะ..”พิมพี่งอแง แต่มือกอดคอผู้ชายกระชับ..
“.อากาศสดชื่นอย่างนี้  หาอะไรทำเล่นกันดีกว่า..”เก่งชวนด้วยสายตาเจ้าชู้ไก่เจ้
“.เล่นแน่น่ะ  อย่าเอาจริงน่ะ..”
“..ไม่เอาจริงหรอก...”เก่งพูดเสียงอ้อนอาเซาะ
“..อย่าซิไหนว่าไม่ทำจริงไง...”
หญิงสาวเสียงแตกพร่า  เมื่อโดนข้าศึกจู่โจมแดนต้องห้าม...
   เก่งมุดหน้าลงใต้ผ้าห่มอีกครั้ง  พร้อมกับเสียงหายใจแรงที่เริ่มกระเพื่อมขึ้นเรื่อยๆ
“.เก่งขา  พอเถอะค่ะ  อ่ะ อย่ารอเลย...”
เรียวนิ้วงามกดจิกลงที่กลางหลังของหนุ่มคู่ขา  ด้วยอารมณ์ที่พาไป...

[nemesis]

ปาล์มเป็นไรอ่ะ 

[Vesi]

ดูท่าปาล์มจะช้ำในนะ ถึงขั้นมีเลือดมาด้วย เรื่องใหญ่แล้ว

[BBChin JungBB]

กำลังตื่นเต้นเลย เก่งมาแทรกซะงั้น 

แต่ชอบคุณปุ๊บปั๊บจัง น่ารักดี

[som]

ปาล์มเป็นอะไร ช้ำในเหรอ
ถึงกับไอออกเลือก
เป็นหนักแล้วนะ

[sodamini]

สงสัยปาล์มจะโคม่าแล้วล่ะงานนี้ 
พี่ชายแต่งให้พระเอกนู๋เล่นบทโหดเกินไปแล้วค่ะ
เด๊วเค้าก่อม๊อบขอเปี่ยนตัวพระเอกเป็นพี่หนึ่งแล้วพี่เก่งของนู๋จะทำยังไงค๊ะ 
ขอบคุณนะค๊ะ อุตส่าห์เจียดเวลาจากหนังสือมาแต่งให้อ่านต่อด้วยอ่ะ

[konnarak]

ชอบตาหลานคู่ นี้จิงๆๆ   น่ารักกกกกกกกกก


พีหนึ่งชอบปาล์ม อะป่าววว ทะเเม่งๆน่าาา

เก่งก็น่ะ  ....................


เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะครับบบบ

[DeJavu~ ★]

ปาล์มเป็นอะไร ช้ำในเหรอ

ถึงกับไอออกเลือก

เป็นหนักแล้วนะ

นี่เกิดปลาม์ตาย

เเล้วเก่งทำไงเนี่ย

ไม่ใช่มีหักมุมนะ พี่ winter

[win200]

ชอบหนึ่งแงะ

ไม่ชอบเก่ง