นี่นาย เราอิจฉานายมากเลย นายลองมองย้อนไปนะ
ทำไมคนที่ไม่รู้จัก....
เค้าไปถ่านรูปสถานที่ที่นายกล่าวถึง
เค้าวาดรูปให้นาย
เค้าทำมิวสิคไห้นาย(มีหลายเวิร์ชั่นด้วย ที่ยูทูป)
เค้าทำเวปนี้เพื่อนาย
เค้าเถียงแทนนายเมื่อมีใครมาว่านาย
ทำไม!!!!!
เราตอบแทนก้อด้ายเพราะพวกเรารักนาย
นายมอบมุมมองความรักอีกรูปแบบให้พวกเรา
นายให้ความบันเทิง ความสนุกในรูปแบบตัวหนังสือให้พวกเรา
บางครั้งพวกเราสนุก หัวเราะ อมยิ้ม ร้องไห้ เศร้า
แต่พวกเราก้อเต็มใจที่จะอ่านไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร
นายอย่ารู้สึกผิดเลยที่ทำให้เราร้องให้ (เราเต็มใจที่จะร้อง ถ้าเราไม่รักนายเราคงไม่เข้ามาอ่านหลอก)
เรารู้สึกดีนะที่นายเข้ามาตอบรีพลาย มันเหมือนกับว่าเราและนายไม่ได้ห่างกัน
เราชอบนะที่นายเข้ามาเล่าเรื่งของนายให้เราฟัง
เราอยากให้นายเข้ามาที่นี่ เพื่อเล่ากิจกรรมที่นายทำให้เราฟังทุกวัน
เราจะไดรู้สึกว่านายไม่ได้ทิ้งพวกเราไปไหน
เราขอโทดด้วยที่ใช้สรรพนามแบบนี้ เพราะเราคิดว่าอายุเราคงเท่าๆๆกัน
ถ้าเราระบายอะไรออกมาแล้วทำให้นายไม่สบายใจก้อขอโทดด้วย.
ที่จริงเราอ่านเรืองของนายมาตั้งแต่ต้นแต่เราไม่มีโอกาสรีพลายซักที่ ....ขอโทดด้วย
ยังงัยเราจะติดตามเรื่องขอนายตลอดไป(แอบอ่านต่อไป)
.....อย่าลืมเข้ามาเล่าเรื่องราวบ่อยๆๆนะ บาย
ขอบคุณ คุณ UNOEมากนะครับสำหรับกำลังใจ
เชื่อป่าว ผมเองก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีเช่นกันที่ครั้งนึงในชีวิตได้รู้จักอ้อย และรู้จักเพื่อนในนี้
บางทีสิ่งที่ผมได้รับจากในนี้ มากกว่าสิ่งที่ผมให้เพื่อนๆอีกนะ (ไม่ต้องเขินนะ พูดจริงๆ)
ผมไปเช่าหอที่ลาดกระบัง หอเดียวกับที่อ้อยเคยอยากอยู่ เนื่องจากหลังจากที่ผมตัดสินใจไม่ไป
ผมต้องหาที่พักที่นั่น เพราะบางครั้งกลับดึก บางครั้งบินเช้า อย่าง สองสามเดือนที่ผ่านมาผมบินหนักมาก
นักแค่ไหนดูได้จากรูปที่ถ่ายหนังสือ รูปนั้นเพิ่งลงจากเครื่องตอนตีหนึ่งเมื่อวาน แล้วสิบเอ็ดโมงต้องไปอีกที
หน้าเลยซกมก ขนาดนั้น ผมรู้สึกผิดอยู่ตลอดเวลา บางทีก็นึกว่าตัวเอง ทำไมต้องทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก
............วันนี้ผมหยุดเลยถือโอกาศชวนเพื่อนสนิท(ญ) ไปเดินเล่นรำลึกความหลังที่บริษัทเก่าซึ่งตอนนี้รกร้างว่างเปล่า
เหลือแต่ความทรงจำจางๆ(เข้าเพลงจนได้) เพราะตอนนี้เค้าย้ายไปสุวรรณภูมิกันหมด
................. บ่อน้ำที่หัวสนาม ใครเคยขึ้นเครื่องบินคงเคยเห็น ก่อนเครื่องจะลงต้องผ่านตรงนั้น ที่นั่นผมกะมันเคยนั่งตกปลาตอนเย็นหลังเลิกงาน หากไม่มีการแตะบอล นั่งดูเครื่องบินลำแล้ว ลำเล่าบินผ่านหัวไป
"กรูชอบ กัฟล์แอร์ว่ะ" มันเคยบอก
"เมิงดูสิ เหมือนเหยี่ยวกำลังถลาโฉบเหยื่อ" ผมพยักหน้าเห็นด้วย
"เมิงหล่ะ ชอบโลโก้ของอะไร" มันถาม
"กรูรักการบินไทย วันนึงกรูจะอยู่บนนั้น" ผมเคยตอบมันแบบนี้ ก่อนที่มันจะหัวเราะเยาะหาว่าหน้าแพะเค้าไม่เอาไปรับแขกบ้านแขกเมืองหรอก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
