มาต่อให้นะคร้าบ วันหยุดยาวก็งี้อะ อยากนอน ฮ่าๆ
**********************************************************
รุ่งเช้า ผมกับไอดิษตื่นก่อน เพราะเมื่อคืนนอนหลับดีมาก น่าจะเป็นเพราะผมสองคนเหนื่อยหนักกันมาสองวันแล้ว พอตื่นมาไอดิษก็ชวนผมไปเดินเล่นที่ชายหาด
“ เดี๋ยวเท้าเลอะ ไม่ไปอะ ” ผมบอกมัน ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าระเบียงบ้าน
“ งั้นให้ขี่หลัง ”
“ เหอะ กูไม่ได้ตัวเล็กๆนะเว้ย ” ไอดิษเพ่งมองผม มันท่าทางจะสงสัยมาก สงสัยอะไรวะ
“ ปกติต้องด่าแล้วนะ แสดงว่าถ้าพี่แบกไหว จะไปด้วยใช่ปะเนี่ย ”
“ พอๆ ไปเดินก็เดิน ” ผมเบื่อมันละ เดี๋ยวก็หยอดให้กูเขินอีก
ผมสองคน ถือรองเท้าเอาไว้ และเดินให้ทรายเปื้อนเท้าเล่นๆ มันพยายามเดินมาชิดๆ บางทีก็เอามือมากุมไว้ ผมไม่ขัดมันครับ เพราะผมเริ่มจะรู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้มัน ที่สำคัญ ผมไม่ค่อยอยากสนใจคนอื่นเวลาอยู่ใกล้ๆมัน เราเดินมาเรื่อยๆจนถึงบ้านพักที่พี่โจนอนอยู่ เราเดินมาปลุกให้แกลุกมาเดินเล่นด้วยกัน ได้บรรยากาศมากครับ
หลังจากเดินเล่นกันจุใจแล้ว ผมสามคนเดินมาปลุกไอน้องสองคน คือไอเดย์ กับไอวิน มันก็จัดการไปปลุกน้องๆปีหนึ่งให้ลุกจัดการธุระส่วนตัว มันนัดรวมพลเวลาเก้าโมง ที่โรงอาหาร พวกผมก็มาช่วยกันเตรียมจานชามที่โรงอาหารด้วย
“ ดูดิ ” ผมชี้ให้ไอดิษดูภาพสนุกๆ ภาพที่ว่าคือภาพไอวินนั่งรวมกลุ่มกับสาวๆ ส่วนไอเดย์ต้องนั่งวงนอก มันสองคนแอบมองกันเป็นระยะๆ โดยไม่ให้อีกฝ่ายเห็น
“ หึ สองคนนี้ พี่ว่าใครเป็นคิม ใครเป็นดิษ ” พี่โจถามไอดิษ
“ เรื่องใครอยู่บนอยู่ล่างไม่รู้นะ แต่พี่ว่าวินแอบชัดเจน ”
“ ไม่มั้ง กูว่าไอเดย์อะชัดกว่า ” ผมเถียงไอดิษครับ ที่ผมสามคนกล้าพูดเสียงดัง เพราะอยู่ค่อนข้างไกลครับ
“ ลองมองดิ ” ไอวินอดีตเมทของผม นั่งอยู่ในวงสาวๆก็จริง แต่มันไม่ค่อยยิ้มเลย
“ เฮ้อ วุ่นจริงเลย ”
พอกินข้าวเช้ากันเรียบร้อย พวกปีสองก็พาน้องๆไปทำกิจกรรมกันต่อ เท่าที่ดูไม่ค่อยมีอะไรมากมาย นอกจากวิ่งเข้าวิ่งออก ทำโทษแบบตลกๆ ไม่ก็สอนเพลง แต่ที่เพลินเพราะน้องๆดูจะใสซื่อดีครับ
“ เฮ้ย ” ใครมาเฮ้ยๆอีกวะ
“ มีอะไร ” เราสามคนหันไปตามเสียง แต่ผมเป็นคนถาม
“ มานั่งทำไมตรงนี้ ไม่ไปช่วยเพื่อนๆ ” ไอประธานตัวโย่งเมื่อวานนี่เอง มึงนี่วันๆเอาแต่จับผิดคนอื่นนะเนี่ย
“ มึงมาไกลน้องๆก็ดีละ กูเกษตรปีสาม ไม่ใช่มนุษย์ปีสอง ” พอผมโพล่งออกไป มันดูจะตกใจนิดหน่อย
“ สามคนเลย ? ” มันถามต่อ
“ เออ ” พี่โจบอก พี่โจไม่รู้เรื่องผมกับไอดิษโดนใช้ล้างจานเมื่อวานหรอกครับ
“ งั้นมาทำไมล่ะ เกษตรยังรับน้องไม่จบนี่ ” รู้เยอะอีกมึง มันดูจะไม่ขัดเขินละครับ มานั่งด้วยเลย
“ แล้วจะไม่ถามกูสองคนเหรอว่าปีไหน ” พี่โจแทรกมาอีก
“ อ้าว ไม่ใช่ปีเดียวกันเหรอ ” โง่นี่
“ ฮ่าๆๆ แสดงว่ากูหน้าเด็กว่ะ มึงจำกูไม่ได้ แสดงว่ามึงไม่เคยเข้าเชียร์เลยสิ ” ไอดิษได้ที กวนประสาทท่านประธานซะ
“ เชียร์ ? พี่ดิษปล่าว ” นั่นไง
“ เออ นี่โจปีสี่ รุ่นมึงอะ ” ท่านประธานนึกอยู่พักนึง ก็อ้าปากค้าง
“ นี่ก็ไอวากคิมสิ โอ้ชีวิต ” เหอะๆ
“ มึงนี่ความจำสั้น หรือไม่อยากรู้จักคนอื่นวะ ” ผมถามต่อ
“ ไม่ๆๆ กูเพิ่งมารับตำแหน่ง คณะทะเลาะกันน่ะ เอ้อ กูชื่อไม้เรียว ” อ้าว มาสถานการณ์เดียวกันนี่ บังเอิญจริง แต่ชื่อมึงนี่ตระกูลเดียวกับไอข้าวกล้องเลยนะนิ ฮ่าๆๆ
“ พวกกูก็เพิ่งออกมา มีปัญหาเหมือนกัน ” จากสามกลายเป็นสี่คนครับ ท่านประธานคณะมาร่วมวงอีกคน
พอนั่งคุยกันไปมา ถึงเพิ่งรู้ว่านโยบายการรับน้อง เปลี่ยนไปหมด หลายคนเบื่อจนไม่อยากเข้ามาทำกิจกรรม และเด็กๆสมัยใหม่ คือที่ใหม่จริงๆ ไม่สนใจเรื่องพวกนี้กันเท่าที่ควรด้วย
“ ดูเอาเหอะ ตอนแรกจะไม่มากัน กูเลยตัดสินใจให้เข้าเนื้อ พามาที่ของบ้านกู ” หืม
“ นี่ของบ้านมึงเหรอ ” ผมถาม
“ อืม ”
“ โห รวยว่ะ งั้น ..... ห้องของพวกกูอะ ขอฟรีได้ปะ ” ผมเตรียมกินฟรีละครับ หึหึหึ
“ เฮ้ย พักส่วนพักดิ ” ขี้เหนียวเนอะ
“ มึงดูน้องๆหน่อยไป เริ่มจะเฉื่อยชาอีกละ ” ไอดิษบอกให้ท่านไม้เรียวไปดูน้องๆ มันก็ลุกไปทันที
“ ไม่นึกว่าคนอื่นเค้าก็เจอ ” พี่โจบ่นอย่างปลงๆ
“ จริง งั้นเราก็สบายใจ เที่ยวให้สนุก ” ไอดิษบอก เราสามคนออกไปเดินเล่นด้านนอก แต่ไม่มีใครลงเล่นน้ำตอนนี้หรอกครับ เพราะกลัวผิวพัง
ช่วงบ่ายไปจนถึงช่วงเย็น ปีสองปล่อยน้องไปเดินเล่นตามชายหาด บ้างก็ไปนั่งจู๋จี๋ บ้างก็หานอนเล่นตามร่มสน ส่วนผมยังมาติดตามไอรุ่นน้องสองคน ไอเดย์กับไอวิน ว่ามันสองคนจะมีท่าทียังไง
“ พี่ๆเล่นบอลกันปะครับ ” ไอวินเดินถือบอลมาลูกนึง
“ แดดแรงว่ะ ” ผมบอกไอวิน
“ มีที่ร่มอยู่พี่ ตรงที่สนมันเอียงๆ ” ไอวินชี้ให้ผมดู
“ เล่นก็เล่น ” ผมลากไอดิษ และพี่โจลงมาพร้อมกัน
“ ไปไหนกันๆ ” ท่านประธานไม้เรียวรีบสอดเลย
“ เล่นบอล มึงเล่นเป็นปะ ”
“ ดูถูกไปแล้ว มาๆๆ ” พอเดินมาไอดิษชวนไอเดย์อีกคน เลยครบหกคนพอดี ต้องแบ่งกันทีมละสาม ทีแรกผมกะจะให้แยกเป็นคณะไป แต่ไอวินอยากให้โอน้อยออก เลยตามใจเด็กมัน ผลคือ ผมได้อยู่ทีมเดียวกับไอเดย์ และพี่โจ
“ กูว่าอย่าแข่งเลย ” อันนี้ผมพูดเอง
“ ทำไมล่ะ ” ท่านไม้เรียวถามมา
“ มึงดูเอา ทีมกูไม่ผอมก็สูงไปเลย ทีมมึงนี่เปรตกันทั้งนั้น ” ท่านไม้เรียวก็ตามชื่ออะ ไอวินนี่ก็สูงมาก ส่วนไอดิษทั้งสูงทั้งใหญ่ เล่นๆไป กระแทกทีกูหายไปกับทะเลดิ
“ เอาน่า อย่าพูดมาก ลุยๆๆ ” ผมหกคนถอดเสื้อกองกันไว้ แล้ววิ่งลงไปบู๊กัน ผมสังเกต น้องๆกับพวกปีสองเริ่มมาจับกลุ่มดูบอลข้างๆ ไม่รู้ดูบอลหรือหุ่นนักบอลแหละ
“ กรี๊ดดดดด !!!!! ” พอไอวิน หรือไอเดย์ยิงที ก็มีเสียงกรี๊ดๆตามมา ใช่สิพี่พวกเค้านี่ เราเล่นกันอยู่ก็มีทีมมาขอเปลี่ยน อยากสนุกด้วยกัน เราเลยเวียนกันครับ คนแพ้ออก จังหวะที่ทีมผมแพ้ ผมก็มานั่งรอข้างนอก ทีมไอดิษชนะก็เล่นต่อไป
“ พี่คะ พี่ชื่ออะไรเหรอคะ ” ใครหนอ
“ คิมครับ ” น้องผู้หญิงเดินมาถาม พร้อมยื่นน้ำให้ เรียกเสียงโห่ฮาได้เลยล่ะ
“ ทำไมไม่เห็นพี่มาช่วยทำกิจกรรมล่ะคะ ” น้องคนนั้นถามต่อ
“ พี่เค้าเป็นวากเกอร์เกษตรปีสาม อย่าคิดจีบ พี่เค้ามีเจ้าของแล้ว ” เฮ้ย ไอดิษนี่หว่า
“ มึงมาได้ไง ทีมมึง .......... ” ผมเพิ่งแพ้ออกมา ทำไมมันออกมาเร็วจัง
“ พี่ดิษปล่อยบอลเข้าประตูอะ แพ้เลย ” เหอะๆ ไม่ต้องบอกก็พอเข้าใจอะครับ สงสัยมันจะเห็นสาวมาใกล้ผม เลยรีบแพ้ออกมาคุม ไอนี่จริงๆเลย
เราเล่นสนุกกันจนเหนื่อย ต่างคนแยกย้ายกันไปอาบน้ำล้างตัว เตรียมมาร่วมกิจกรรมตอนเย็น ผมตั้งหน้าตั้งตารอเลยครับ เพราะช่วงค่ำภาคของไอเดย์กับไอวินจะมีแสดงละคร น้องๆก็เตรียมบทกัน ปีสองเรียกประชุมกันที่อื่น
ตลอดช่วงเย็น ก็เกิดเหตุการณ์แปลกๆขึ้น ตรงที่ปีสองบางคนเริ่มไปหาเรื่องปีหนึ่ง คือหาเรื่องแบบจริงๆเลย และหาเรื่องตลอดเวลา จนผมผิดสังเกต
“ มึงนี่ไม่เคารพรุ่นพี่เลย ” ปีสองคนนึงเดินทำท่าทางโซเซไปหาปีหนึ่ง
“ พี่ใจเย็นนะครับ ” ปีหนึ่งพยายามอธิบาย
“ เฮ้ยๆ ไม่สนละ ตัดแม่งมันเลย ไอพวกไม่รักดีเนี่ย ” พี่โจกับไอดิษเริ่มมีท่าทาง ทำท่าจะเดินไปหา แต่ผมห้ามไว้ก่อน
“ ดูๆไปก่อนดีกว่า ” ผมบอก
“ เอ้า ว่าไงพวกคุณ หาเรื่องรุ่นพี่เหรอ ” คนนี้น่าจะเป็นประธานของปีสอง แต่ผมไม่รู้เค้าเรียกเหมือนคณะผมไหมนะ
“ มึงอย่าไปโอ๋มัน ตัดแม่งเลยๆ ”
“ ถ้าคุณไม่เคารพพี่ๆ ผมก็รับไว้ไม่ได้นะ เราตัดรุ่นคุณคนเดียวแล้วกัน ” ผมว่ามันชักจะคุ้นๆนะ
“ พี่ครับ ค่อยคุยกันเถอะครับ ”
“ ทำไม คุณอยากยุ่งด้วยเหรอ งั้นตัดคุณอีกคน ” มาโหดแฮะ
“ ถ้าจะตัด พี่ตัดไปทั้งรุ่นเลยสิครับ เรารุ่นเดียวกัน มาด้วยกันแล้ว ” อุ๊ว่ะ มีแบบนี้ด้วย ปีหนึ่งใจเด็ด
“ ผมจะตัดเค้าคนเดียว แต่พวกคุณขอให้ตัดทั้งรุ่นเลยงั้นเหรอ ”
“ ครับ เอาเลย ” พักเดียว พวกปีสองก็ร้องเพลงให้ปีหนึ่ง บรรยากาศนี้ทำให้ผมเหมือนย้อนเวลากลับไปตอนที่พวกผมรับน้องเลย ไอมุขนี้ใช้กันทุกคณะ และเท่าที่รู้ก็ใช้กันหลายที่ ไอหลอกถามเรื่องตัดรุ่นเนี่ย
“ พี่ๆแค่ลองใจนะครับ ขอบใจที่น้องรักกัน ” พอเสร็จเค้าก็พากันไปผูกแขนผูกมือ
“ น้องๆครับ ปีนี้เราได้รับเกียรติจากคณะเกษตร ส่งตัวแทนมาร่วม อยากให้น้องๆปรบมือด้วยครับ ” อ้าว มีงี้ สุดท้ายผมสามคนโดนดึงไปผูกมือน้องๆด้วยครับ ทีแรกผมไม่กล้า แต่พอประธานไม้เรียวบอกว่าคณะเค้าไม่ถือ ผมเลยทำตามนั้น
หลังจากกินข้าวกัน ก็เริ่มพิธีรอบกองไฟ เริ่มต้นด้วยให้น้องๆกลุ่มต่างๆมาร่วมแสดงละครสั้น แต่ละกลุ่มได้รับโจทย์ต่างกันครับ บางอันเป็นเรื่องตลก บางอันก็ซึ้งกินใจ รวมๆแล้วสนุกดีครับ ระหว่างนั้นก็มีให้เฉลยคู่บัดดี้ บัดเดอร์ด้วย คนที่เคยเล่นคงจะรู้นะครับ
ช่วงสุดท้ายเป็นช่วงการแสดงของพี่ปีสอง เป็นละครสั้นเช่นกัน แต่หัวเรื่องนี่สิครับ
“ ต่างเพศ ไม่ต่างใจ ” นี่หัวเรื่องอะครับ ทั้งไอวิน และไอเดย์ได้แสดงด้วย เนื้อเรื่องคร่างๆคือ มีคู่รักอยู่สองคู่ เป็นชายหญิง แต่ความจริงทั้งชายสองคน และหญิงสองคน เคยรักกันมาก่อน ว่ากันง่ายๆคือชอบเพศเดียวกัน พวกปีหนึ่งดูจะชอบเป็นพิเศษ
“ นายคิดว่าเราต้องทนกันการกระทำของนายแค่ไหน ” ไอน้องวินเรา ใส่อารมณ์สุดยอด
“ แล้วนายล่ะ รู้ไหมว่าทำตัวงี่เง่าขนาดไหน ” โอ้ว ไอน้องเดย์ยิ่งตีบทแตก
“ เราอย่าทะเลาะกันอีกเลยนะ เราต้องเจ็บกันมากพอแล้ว ปล่อยให้เป็นเรื่องของหัวใจ ให้ใจเราอธิบายเถอะ ” พอจนบทพูด ผู้หญิงที่เป็นตัวเอกอีกตัวก็เดินออกมา และก็มาโค้งจบ คือโดยรวมผมว่าสนุกดีอะ แต่มันมาได้อารมณ์ไอตอบบทที่ว่าอะครับ จากนั้นก็มีสัมภาษณ์สดพี่ๆ
“ ข่าวว่า เดิมมีฉากให้จูบกันด้วย ทำไมไม่จูบครับ ” พิธีกรถามนักแสดง
“ ฮิ้วววววววว กรี๊ดดดด ” เอา กรี๊ดกันให้ลั่นหาด
“ คือ วินเค้าไม่กล้าครับ ”
“ ไม่ใช่เลยครับ เดย์ไม่กล้ามากกว่า ” เอาละสิ ยิ่งตอบกำกวม พวกเด็กๆยิ่งกรี๊ด
“ งั้นผมจะทำให้ดูครับ ว่าใครไม่กล้า ......... ” ไอเดย์พูดขึ้น
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!! ”
“ ............. ” ผมงี้ช็อคไปเลยครับ
“ โห มันเอาจริงแฮะ ” ไอดิษพูดครับ ภาพเมื่อกี้คือ ไอเดย์ประกบปากกันไอวินเฉยๆเลย
“ เห็นไหมครับ ว่าใครไม่กล้า ” ไอวินน่ะวิ่งหนีออกไปแล้วครับ แต่เสียงกรี๊ดยังไม่เงียบนะ ไอเดย์ก็ยิ้มออกหน้าออกตา หลังจากจบการสัมภาษณ์ ผมก็เดินมาหาไอวิน ซึ่งกำลังนั่งกอดเข่าอยู่ด้านนอก
“ เฮ้ยวิน ”
“ อย่ายุ่งกับผม ผมอยากอยู่คนเดียว ” เฮ้อ สงสัยผมต้องปล่อยน้องมันไว้ซักพัก ผมเดินต่อกลับมาหาไอเดย์ ตอนนี้มันกำลังเครียดไม่แพ้ไอวินเลย แสดงว่าไอเมื่อกี้มันแกล้งยิ้มหัวเราะไปงั้นเอง
“ มึงไปแกล้งมันทำไม แรงไปนะเว้ย ” ผมบอกไอเดย์
“ ผมทำเพราะอยากทำพี่ ไม่ได้แกล้ง ” มันพูดจบก็ลุกไปอีกคน ผมสามคนมองหน้าแล้วถอนหายใจ ไม่รู้ไอสองคนนี้จะไปทางไหนแน่ แต่ที่รู้ๆ รับน้องนอกสถานที่ครั้งนี้ สนุก สุขใจมากครับ
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1250617 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก