อ่านไปก็สะดุ้งไป
เข้าข่ายเต็มๆ เลยนิยายของข้าพเจ้า
พระเอก หล่อ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง หุ่นดี มีซิ๊กแพ็ก ก๊ากก อิพี่ภาคกับอิพี่คิน ตรงตามนั้นเลยค่ะ
นายเอกที่หน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิง ตัวเล็ก ตากลมโต ผิวขาว บอบบาง น้องเกรซกับน้องวินดี้ของซ้านก็อย่างนี้เลย
เนื้อเรื่องที่เจอกันครั้งแรกก็จูบกัน ได้กัน หรือเจอกันแปบเดียวรักกันจะเป็นจะตายอะไรแบบนี้ อันนี้พูดไม่ออกเพราะแต่งสองเรื่อง โดนเต็มๆ ทั้งสองเรื่องเลย เรื่องแรกยังไม่รู้เลยว่านายเอกเป็นใคร แต่เจอปุ๊บพระเอกจับกดปั๊บ อีกเรื่อง แค่สบตา ดึงไปจูบ แถมยัดเหยียดจะให้เป็นแฟนอีกต่างหาก
เต็มๆ เลยค่ะคุณเจ้าของกระทู้
(ปาดน้ำตาแล้ววิ่งออกไปจากกระทู้)
.
.
.
จากนั้นก็ย่องเข้ามามาใหม่
โดยส่วนตัวแล้วเบื่อนิยายที่พล็อตออกทะเล คนเขียนเขียนไปตามอารมณ์ ตัวละคนไม่เสถียร คนเขียนยัดเหยียดให้คนอ่านเชื่อว่าตัวละครนั้นๆ เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ การบรรยายซ้ำๆ เรื่องวนไปวนมา เนื้อหาของเรื่องอ่านแล้วเดาได้ว่าจะเป็นยังไง
อันนี้สำคัญสุด จะรู้สึกเบื่อเป็นช่วงๆ เมื่อนิยายซ้ำๆ กัน อย่างเช่น เพิ่งอ่านนิยายแนวรักในมหาวิทยลัยจบไป แล้วหาเรื่องใหม่อ่าน ก็จะเจอเรื่องแนวเดียวๆ กัน ตัวละครคล้ายกัน พล็อตซ้ำๆ จะเกิดอาการเบื่อนิยายแนวนี้ขึ้นมา พูดง่ายๆ ก็คือเบื่อนิยายตามกระแสที่มาแนวเดียวกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
