Part …. 33!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
“ไอ้กริช แกช่วยฉันดูหน่อย ว่านั่นใช่น้ำซุปหรือเปล่า” ร่างสูงเรียกคนเป็นลูกน้องให้มองไปยังภาพเบื้องล่าง
ร่างบางในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวเล็ก ดำผุด ดำว่ายอยู่ในสระว่ายน้ำของโรงแรมอย่างสบายใจ ไม่สนว่าตัวเองจะเป็นจุดเด่นเท่าไร
“ใช่ครับนาย คุณน้ำซุปจริงๆครับ” คุณเป็นลุกน้องบอกสนับสนุนความคิดนายตัวเองทันที เพราะดูยังไงมันก็เมียเจ้านาย
“นายจะไปไหนหรือครับ” คมกริชถามลีโอทันที เมื่อร่างสูงทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างลงบนโต๊ะทำงาน
แม้กระทั่งแฟ้มลงทุนร่วมชาตินายก็ยังไม่สนใจ ก็คิดดูนะครับว่า คุณน้ำซุปน่ะสำคัญระดับไหน เงินจำนวนพันกว่าล้านบาทก็ไม่สามารถฉุดรั้งมาเฟียหน้าหล่อได้
“ไปตามเมีย”
เป็นอันว่าเข้าใจทั้งเลขาหน้าห้องและ เลขามือขวาอย่างคมกริช
“เผลอไม่เคยจะได้เลยนะน้ำซุป จับตัวได้นะฟาดให้ก้นลายเลย” ร่างสูงเข่นเขี้ยวคนตัวเล็กอย่างหงุดหงิด
มีอย่างที่ไหนขอเขามาทำงานด้วย แต่พอเขาเผลอเจ้าตัวก็หนีไปเล่นซะนี่ แล้วที่สำคัญ ดันใส่กางเกงขาสั้นเล่นอีก
อกเจ้าพ่อจะแตกตาย !!!!!!!!
ขาเนียนสวยนั่น เขาสมควรที่จะได้เห็นคนเดียว ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ทั้งนั้น
“น้ำซุป ขึ้นมาเดี๋ยวนี้!!” เมื่อขาแข็งแรงก้าวมาถึงขอบสระ เสียงอันทรงพลังก็ปล่อยออกไปให้คนตัวเล็กทำตามทำตาทันที
ลูกค้าและแขกของโรงแรมต่างมองมาที่คนทั้งคู่อย่างสนใจ แต่ก็ไม่กล้ามองนานนัก เพราะเดี๋ยวคนตัวสูงที่ยืนอยู่ริมขอบสระจะเขม่นเอา
“ลีโอ!! มาได้ไงเนี่ย” เมื่อดวงตาโฟกัสมาเป็นหน้าของคนรัก ร่างบางก็ร้องออกมาด้วยความตกใจแกมนึกไม่ถึง
งานเข้า นายเอก!!
เพราะเขาเช็คดีแล้วนี่น่าว่าร่างสูงนั้นไม่ว่าง เพราะคิดเซ็นเอกสารอนุมัติโครงงานร่วมชาติอีก ไม่งั้นน้ำซุปคงไม่กล้าที่จะกระโดดเล่นน้ำกลางโรงแรมอย่างนี้
“จะขึ้นมาดีๆ หรือจะให้เจ้าพ่อกระโดดลงไปอุ้มขึ้นมา” เสียงอันทรงพลังสั่งเฉียบขาดไม่มีแววล้อเล่นแต่อย่างใด คมกริชที่เดินตามผู้คนนายมาห่างๆนั้น ยังกลัวแทนคนเป็นเมียอย่างน้ำซุปเลย
นานๆนายจะมาโหมดโหดไม่เกรงใจเมีย!!
“ขออีกนิดได้ไหมครับ น้ำซุปเล่นได้แป็ปเดียวเอง” ร่างบางว่ายไปกลางสระ เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง ดวงตากลมโตมองไปที่คนตัวสูงอย่างออดอ้อน และรู้ได้ในทันทีว่า มาเฟียหน้าหล่อ อารมณ์ บ่ จอย
“คมกริช ไปบอกฝ่ายดูแลสถานที่มาเอาน้ำในสระออกให้หมด!!” ร่างสูงหาสนใจอาการออดอ้อนนั่น ตอนนี้ความโมโหมันบังตา ต่อให้น้ำซุปงัดลูกไม้น่ารักๆมาแค่ไหน ก็ไม่สามารถมาเปลี่ยนใจมาเฟียหน้าหล่อได้
“ลีโอ!!” คนตัวเล็กเรียกคนรักอย่างโมโหเช่นกัน
คนไม่มีเหตุผล! อยากสั่งอะไรก็สั่งไป ใช่หนิ ก็ไอ้หล่อนี่มันเป็นเจ้าของโรงแรม
“ยืนบื้ออยู่ทำไม! ไปทำตามที่ฉันสั่ง” ลีโอหันหลังไปตวาดลูกน้องเสียงเข้ม ทำเอาบอดี้การ์ดที่ยืนคุมเชิงอยู่แถวนั้นก็ตกใจไปตามๆกัน
มีคนเดียวที่ทำให้นายของพวกเขา อาการหนักได้ถึงขนาดนี้
และก็มีคนๆเดียว ที่ทำให้นายเขาสงบได้
“เอ่อ...นายครับ แขกยังว่ายน้ำอยู่เลยนะครับ” คมกริชเรียบเคียงบอกลีโอด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร
“ไปทำเดี๋ยวนี้!!” ปากสั่ง แต่ตาไม่ได้ละไปจากคนตัวบางที่ตอนนี้กำลังว่ายมาเกาะขอบสระ
ร่างสูงเดินไปเอาเสื้อคลุมตัวใหญ่มาถือไว้เอง หลังจากนั้นก็ฉุดแขนของน้ำซุปให้ขึ้นมาจากบันไดสระ
“ดื้อ!! บอกอะไรก็ไม่เคยฟัง” แขนแข็งแรงโอบเอวบางเข้าหาตัวเองด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ตอนนี้แม้กระถางต้นไม้ที่อยู่ใต้ร่มบาหลีก็ไม่เข้าตาเขาเลยซักนิด
“.........” คนตัวเล็กเลือกที่จะไม่ตอบโต้คนตัวสูง เพราะไม่อยากจะทำให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็อายจนไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว
“ไอ้กริชกลับบ้าน! ไม่มีอารมณ์ทำงานแล้วโว้ย”
.................................................................................................
“ว้าวววววว!! ไม่น่าเชื่อว่าฟองจะได้เห็นพี่ซุปกลับบ้านใหญ่ด้วย” น้องสาวของคนรักวิ่งเข้ามาทักเขาทันทีเมื่อประตูรถสปอตของลีโอเปิดออก แต่เมื่อฟองคลื่นเห็นการแต่งกายของเขาก็ทำหน้านิ่วทันที
“ทำไมพี่ซุปแต่งตัวอย่างนี้ล่ะ หรือว่าพี่ลีโอรังแกอีก” สาวกร่างบางจับแขนเล็กของผลิกไปมาอย่างสำรวจตรวจตา แต่ก็ไม่ได้พบกับอะไรมาก เพราะเสื้อคลุ้มที่ร่างบางใส่นั้นมันหนาสักประมาณ 3 ชั้นเห็นจะได้
“พี่สะใภ้แกหาเรื่องให้พี่หึงน่ะซิ” เมื่อเดินอ้อมมาจากด้านคนขับเสร็จแล้ว ลีโอก็โอบเอวบางเข้าหาตัวเองทันที แต่ก็ได้รับกิริยาขัดขืนของคนตัวเล็กที่แสดงออกมาให้เห็นแทน
“ฟองทานข้าวเที่ยงหรือยัง” ร่างบางเดินหนีมาหาฟองคลื่นทันที เมื่อตัวเองหลุดจากอ้อมกอดของมาเฟียผู้เอาแต่ใจได้
“ยังเลยค่ะ ฟองกะว่าจะออกไปทานกับเพื่อนข้างนอก แต่ไม่เอาดีกว่า ฟองจะทานกับพี่ซุป” ฟองคลื่นกอดเอวบางของน้ำซุปเอาไว้ด้วยความรักและนับถือ เพราะเขาคิดเสมอกว่าคนๆนี้คือตัวแทนของแม่
“เปลี่ยนใจง่ายจริงนะ” คนเป็นพี่ชายอดแขวะน้องสาวไม่ได้ แต่ก็ดี ทานด้วยกันอย่างนี้ซิถึงจะอบอุ่น นานๆจะได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา เพราะอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เขากับร่างบางไปนอนค้างคืนที่บ้าน ‘ฝากรัก’ ที่เพิ่งจะตกแต่งเสร็จเมื่อไม่นานนี้เอง
“อย่าไปสนใจเลยค่ะพี่ซุป เราเข้าไปทำกับข้าวกินกันสองคนดีกว่า” ฟองคลื่นดันหลังบางของน้ำซุปเข้าห้องครัวทันที แต่ก็ไม่ได้ทำให้การกลั่นแกล้งของลีโอนั้นสะดุดลงเลย เพราะเจ้าตัวยังเดินตามเข้ามาในครัวเพื่อแกล้งเมีย และ น้องตัวเอง
“คนเป็นเมียเขาก็ต้องทำให้ผัวกินอยู่แล้ว ไม่ใช่ตัวเองที่ไม่มีคู่” ริมฝีปากหนาเหยียดยิ้มอย่างเยาะๆไปให้น้องสาว และนั่นก็ทำให้ฟองคลื่นฟิวส์ขาดเพราะพี่ชายดันเอาเรื่อง ‘คู่’ ของตัวเองมาพูด
“เชอะ! ฟองมีแล้วแหละ แต่ไม่อยากบอกให้พี่รู้เท่านั้นเอง”
กึก!!!!!!!
ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว ร่างบางที่กำลังจะหั่นหมูก็ต้องละมือทันที แต่ก็ไม่หนักเท่าคนเป็นพี่ชาย ที่ตอนนี้หน้าโหดเข้าไปทุกทีแล้ว
“แกไปเอาใครที่ไหนมาทำแฟนห๊ะ ฟองคลื่น!!” ร่างบางหลุดยิ้มออกมาทันที บทจะโหดเพราะหวงน้องสาว ลีโอก็ทำได้ดีไม่มีที่ติ ดูก็รู้ว่าถึงแม้ปากจะคอยว่าแขวะ แต่นั่นก็แสดงให้เห็นว่าร่างสูงนั้นรักและหวงน้องสาวคนนี้ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าน้ำซุปเลย
“ไม่บอก มันเป็นเรื่องส่วนตัว พี่ซุปยื่นหมูมา เดี๋ยวฟองทำเอง พี่ซุปไปตั้งน้ำดีกว่า”
“ฟองคลื่นอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง บอกมาว่าไอ้เวรนั่นมันเป็นใคร พี่จะได้ไปจัดการได้ทัน โทษฐานมายุ่งกับแก”
“แล้วพี่จะไปตีไปต่อยเขาทำไม ในเมื่อมันไม่เป็นความจริง”
กึกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!
แต่คราวนี้ งานาช้างจะเข้า ฟองคลื่นแบบถล่มทลายเสียแล้ว
“ล้อเล่นหรือนี่ พี่ใจหายหมดเลย ทีหลังอย่าทำนะฟอง” ร่างบางหันมาบอกผู้ที่เปรียบเสมือนกับน้องสาวแท้ๆให้เข้าใจ เพราะเมื่อกี้เขาก็ตกใจไม่น้อยที่ฟองคลื่นบอกว่ามีคนรักแล้ว
“ฟองแค่ไม่อยากเสียหน้าเท่านั้นเอง” ฟองคลื่นก้มหน้าลงแล้วเอามือมาประสานกันอยู่ข้างหน้า เรียกคะแนนสงสารได้อย่างมากโข
แต่สำหรับลีโอ ไอ้น้องรักมันกำลังประจบ เพราะไปทำให้พี่สาว? คนสวยโมโหไม่สบอารมณ์เข้า
“โอเค พี่เข้าใจ แต่ทีหลังอย่าทำอีกนะ.....ลีโอก็เหมือนกันอย่าไปล้อน้องอย่างนั้น เดี๋ยวน้องจะเสียใจแล้วเก็บเอาไปคิดมาก”
คนตัวสูงที่กำลังนึกสมน้ำหน้าน้องสาวที่โดนดุ แต่ก็ต้องยิ้มเจื่อนๆลงไปอีก เพราะตัวเองก็โดนพ่วงข้อหาไปทำให้น้องรักของร่างบางกริ้วเข้า
สรุป ลีโอ แอ็คซายน์คือพ่อครัว และน้ำซุปกับฟองคลื่นคือพี่น้องที่คลานตามกันมา !!!!!!!!
...
“คุณแม่จะกลับมาวันไหนอ่ะพี่” ฟองคลื่นเอ่ยหัวข้อสนทนาทันที เมื่อทุกคนอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว วันนี้แม้กระทั่งคมกริชก็ได้รับเกียรติให้มาร่วมโต๊ะอาหารกับเจ้านายได้
เรื่องขุ่นคล้อง หมองใจระหว่างร่างบางกับลีโอนั้นก็ได้จางหายไปตั้งแต่คนตัวเล็กก้าวเท้าเข้าบ้านใหญ่แล้ว
“เดือนหน้า อาทิตย์หน้า ปีหน้า จำไม่ได้ว่ะ” ร่างสูงตอบคำถามอย่างกวนๆ แต่ตาก็คอยมองร่างบางตลอดว่าจะปรามเขาตอนไหน เพราะเขาพร้อมที่จะเชื่อฟังได้ทุกเมื่อและทุกเวลา
“อาทิตย์หน้าน่ะฟอง เตรียวตัวต้อนรับเลยนะ” ร่างบางเป็นคนไขข้อคล้องใจของฟองคลื่นแทน เพราะถ้าให้สองพี่น้องคุยกันได้มีเรื่องทะเลาะกันอีกยาว
“จริงๆเหรอเนี่ย ฟองกำลังจะได้เจอคุณแม่ใช่ไหม” เห็นน้องสาวของคนรักสดใสขึ้นมาอย่างปิดไม่มิดอย่างนี้แล้วก็ดีใจไม่น้อย
“จริงซิ พี่จะล้อทำไมล่ะ คราวนี้ท่านบอกว่าจะกลับมาอยู่ถาวรเลยนะ สงสัยกลัวว่าฟองจะคิดถึงแน่ๆ”
“อย่ามัวแต่คุยกัน กินข้าวได้แล้ว” แล้วก็เป็นร่างสูงที่เอ่ยขัดการสนทนาครั้งนี้เพราะตัวเองนั้นกำลังจะถูกลืมเลือนในไม่ช้า
ระหว่างมื้ออาหารนั้นก็มีเสียงของสองพี่น้องที่คอยพูดแหย่หาเรื่องกันและกัน โดยมีคมกริชเป็นกรรมการ แต่กรรมการอย่างเขาก็ไม่ค่อยเป็นกลางเท่าไรเพราะคนเป็นนายนั้นเอาเรื่องเงินเดือนมาขู่ตลอด
“ทำไมเดี๋ยวนี้พี่ซุปคอเป็นแผลตลอดเลยล่ะ ทำไมถึงหายซักที อาทิตย์ที่แล้วก็แดง วันนี้ก็แดง”
น้ำซุป แอ็คซายน์ จะอธิบายอย่างไรดีล่ะเนี่ย มองไปที่คนทำก็เห็นลีโอนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เห็นแล้วน่าหมั่นไส้
บอกแล้วว่าอย่าทำรอยตรงคอเพราะมันจะเห็นได้ชัด แล้วยิ่งฟองคลื่นชอบสงสัยอยู่ด้วย
“พอดีแมลงตัวเท่าฝาบ้านมันกัดน่ะ ฟองกินนี่ดีกว่า ผัดผักรวมมิตรพี่ทำสุดฝีมือเลยนะ” ร่างบางรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เพราะดูแล้วคนที่จะเสียกับเสียก็มีแค่เขาเท่านั้น ไอ้คนทำมันไม่สะทกสะท้านหรอก
“ฟองเอายาฆ่าแมลงให้ไหมพี่ซุป ได้ผลชะงัดตายภายใน 5 นาที”
“กินๆเข้าไปเถอะน่าฟอง ถามมากอยู่ได้” เมื่อเห็นเมียตัวเองกำลังตกที่นั่งลำบาก ร่างสูงก็เอ่ยขัดน้องสาวขี้สงสัยทันที
“ตัวเองเป็นคนทำอ่ะดิ ฮ่าๆ พี่ซุปหน้าแดงแล้ว”
มาโดนด้วยตัวเองแล้วจะรู้ว่ามันต้องแดงอย่างนี้แหละ เหอะ!! ร้ายพอกันทั้งพี่ทั้งน้อง ไอ้เรื่องแกล้งเขาน่ะงานถนัดของสองพี่น้องนี่เลย
“แล้วทำไมวันนี้พี่ถึงกลับมาตอนเที่ยงล่ะ มาแปลกนะวันนี้”
“พี่สะใภ้แกทำเหตุ ดันไปโชว์ขาอ่อนและหน้าท้องแบนราบให้คนอื่นเห็นเองพี่ก็เลยลากลับบ้าน”
“ก็มันเป็นชุดสำหรับใส่ว่ายน้ำ เจ้าหน้าที่ของสระก็บอกแล้วว่าให้สระเฉพาะชุดว่ายน้ำลงเล่นเท่านั้น เขาไม่ให้ใส่ขายาวลงเล่น” ร่างบางเงยหน้าขึ้นไปบอกคนตัวสูงทันที
“เจ้าหน้าที่คนไหน ไม่รู้หรือไงว่าน้ำซุปน่ะเมียเจ้าพ่อ มีสิทธิ์เท่าเจ้าพ่อทุกอย่าง!”
ยิ่งพูดก็ยิ่งรับไม่ได้ ถ้าหากเขาลงมาช้า ไม่คิดว่าใครจะได้มองได้ดูร่างบางนี่บ้าง ยิ่งคิด ก็ยิ่งหวง
“พี่ซุปจะว่ายน้ำมาเหรอ ทำไมไม่โทรมาบอกฟองอ่ะ ฟองก็อยากว่ายเหมือนกัน”
“ไม่ต้องเลยยายฟอง ถ้าจะว่าย สระที่บ้านเราก็มีจะเอาแบบไหนล่ะ ในบ้านหรือว่านอกบ้าน”
เพราะบ้านหลังนี้พ่อเขาเป็นคนดีไซน์เองทุกห้อง ท่านเลยสั่งให้ทำสระนอกบ้านกับสระในบ้าน เพราะถ้าใครอยากจะว่ายแล้วไม่โดนแสงแดดก็มาว่ายในบ้าน แถมยังเป็นส่วนตัวอีกด้วย
“โห!!!! หมดมู้ดเลยอ่ะพี่ลีโอ ว่ายนอกบ้านกับในบ้านมันต่างกันนะ” คนเป็นน้องยังเถียงช่วยพี่สะใภ้อย่างไม่ยอมแพ้
“น้ำซุปล่ะ อยากไปว่ายที่ไหน ความจริงว่ายที่ไหนก็ได้ ขอแค่ใส่ให้มันมิดชิดเท่านั้นเอง กางเกงวอมห์ก็ไม่เลวนะน้ำซุปยาวดี”
ลีโอ แอ็คซายน์ แนะนำให้เมียตัวเอง ใส่กางเกงวอมห์ไปว่ายน้ำ คิดได้!!!! เดี๋ยวก็ใส่ชุดไทยสไบเฉียงลงสระมันซะเลย ชอบสั่งดีนัก
“อย่ามายัดเยียดความคิดบ้าๆให้ซุปนะลีโอ ไม่มีใครเขาใส่วอมห์เล่นน้ำหรอกนะ”
“ก็น้ำซุปไงคนแรก ไม่ดีหรือไงที่ตัวเองจะได้เป็นคนแรก”
ถ้าจะเป็นคนแรกในเรื่องอย่างนี้ ผมไม่ขอเป็นดีกว่า ใครจะเอาตำแหน่งนี้ไปก็ไม่ว่า ผมไม่ขัดข้อง!!
ในขณะที่ทั้งหมดกำลังรับประทานกันอย่างมีความสุขนั้นเสียงดังโหวกเหวกจากหน้าบ้านก็ดังเข้ามาถึงในห้องอาหาร ทำเอาประมุขของบ้านถึงกับหน้านิ่วด้วยความไม่พอใจ เพราะตนและคนอื่นๆกำลังเจริญอาหารอยู่
“มีเรื่องอะไรกัน” ร่างสูงถามแม่บ้านที่เดินออกไปดูว่าข้างหน้าบ้านนั้นมีอะไรเกิดขึ้น
“คือ..คุณลีโอออกไปดูดีกว่าค่ะ”
ทั้งหมดหันมองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าเสียงอะไรที่มันทำให้เจ้าของบ้านอารมณ์เสียได้ถึงขนาดนี้
“ลีโอ จะเกิดอะไรขึ้น” ร่างบางเดินออกจากเก้าอี้ตัวเองแล้วเดินออกไปด้านหน้า โดยมีร่างสูงเดินตามอยู่ไม่ห่าง
และเมื่อทุกคนออกมาข้างหน้าบ้านกันครบแล้ว สิ่งที่เห็นก็คือ ผู้หญิงสูงวัยแต่งตัวดี และผู้ชายหน้าขริมสูงวัยกำลังยืนกอดเอวกันแล้วมองมาที่ ร่างสูงและร่างบางอย่างยิ้ม
“คุณแม่ แด็ด!!!!!” ลีโอและฟองคลื่นปรี่เข้าไปหาผู้บังเกิดเกล้าด้วยความดีใจ ร่างบางยืนมองภาพนั้นด้วยใบหน้ายิ้มๆอย่างมีความสุข
“แม่อ่ะ ทำไมไม่บอกว่าจะมาล่ะ จะได้ไปรับ” ฟองคลื่นเอ่ยปากตัดพ้ออย่างน่ารัก แต่ใบหน้านั้นยิ้มจนเห้นไรฟันที่เรียงตัวสวย
“ไม่บอกก็ไม่เซอร์ไพส์ซิคะ” คุณหญิงแพรวกอดทักทายลูกชายและลูกสาวจนหนำใจแล้วก็หันมาหาร่างบางผู้มีตำแหน่งเป็นลูกสะใภ้ทันที
“ลูกสะใภ้คนสวยของคุณหญิงยังน่ารักเหมือนเดิม สวยขึ้นนะเนี่ย” มือบางของคุณหญิงแพรวลูบใบหน้าหวานของร่างบางอย่างเอ็นดู
“คุณแม่ก็สวยขึ้นเหมือนกัน แด็ดด้วยครับ” ร่างบางเอ่ยชมมารดาของคนรัก แล้วก็ไม่ลืมที่จะชมบิดาของลีโอเหมือนกัน และนั่นก็ทำให้แก้มนุ่มของน้ำซุปถูกสูดความหอมโดยคุณหญิงแพรว
“เห็นว่าเป็นคุณแม่นะครับผมเลยไม่ว่า”
“ลีโอ แม่มีข่าวร้ายจะบอก.......คือ เบลล่าก็มาด้วย!”
เมื่อสิ้นเสียงของมารดา เสียงแป็นๆของหษญิงสาวชาวตะวันตกก็สอดแทรกขึ้นมาทันที
“ที่รักคะ!!!!”
งานช้างเข้า ลีโอ แอ็คซายน์ของจริง ฟันธง!!!!
.
.
.
.
.
สัญญาว่าจะอัพทุกวัน ( จะทำได้หรือเปล่า ฮ่าๆ )
แต่ก็จะมาบ่อยๆล่ะน่า
******* อย่าลืมนะคะ กด+ คนนั้นน่ารัก
กดเม้น คนนั้นรวยแบบไม่ซ้ำชาติ
หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555| (อ่าน 750270 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก