ตอนที่ 9
“ชิน มึงรีบมาที่ร้านเดิมที่เรียวเคยทำงานด่วนเลย”
“ไปทำไม พึ่งจะบ่าย3 จะชวนกินเหล้าแล้วเหรอว่ะ ปกติมึงไม่ชอบกินไม่ใช่เหรอ”
“กูมีอะไรให้มึงดู รีบมา”
“ไม่ไปไม่ได้เหรอว่ะ สำคัญมากรึไง”
“เออ สำคัญมาก”
“แต่กูไม่อยากไปอ่ะ”
“ถ้ามึงไม่มาแล้วมึงจะเสียใจ”
“โอเคๆ กูไปก็ได้”
“อืม แล้วตอนนี้มึงถึงไหนแล้ว”
“เห็นร้านแล้ว เดี๋ยวกูเข้าไป”
------------------ตู๊ด----------------------
“ว่าไงว่ะ เรียกกูมาเนี้ย มีอะไรให้กูดู”
“มึงนั่งก่อนเลยไอ้ชิน”
“อืม มีไรว่ามา”
“มึงจำตอนเรามาเที่ยวที่นี่กับไอ้โป้ได้ไหม”
“เออ จำได้ แล้วไอ้โป้ก็เจอกับคนที่ทำให้มันต้องตาย”
“มึงดูรูปนี้ มึงว่าไอ้โป้กับคนในรูปเป็นอะไรกัน”
“ไอ้โป้มันถ่ายกับใครว่ะ”
“ชื่อน้ำ เป็นแฟนมัน”
“ตอนไหนว่ะ ทำไมกูไม่เห็นรู้เลย”
“เจ้าตัวเค้ามาแล้ว มึงถามเองแล้วกัน”
“สวัสดีครับ ผมน้ำครับ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการครับ”
“น้ำช่วยเล่าเรื่องของน้ำกับไอ้โป้ให้ไอ้ชินมันฟังหน่อยได้ไหมครับ”
“ได้ครับ เริ่มจากตรงไหนดีล่ะครับ”
“นายรู้จักกับไอ้โป้เมื่อไหร่ รู้จักกันได้ยังไง”
“ผมกับโป้รู้จักกันมานานพอสมควร เค้าคอยดูแลผมมาตลอด
เราตกลงคบกัน และผมก็ย้ายเข้าไปอยู่ที่คอนโดกับเค้า เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
เค้าจะคอยมารับ มาส่งผมที่ทำงานเสมอ ผมรู้สึกไม่ดีที่เค้าต้องคอยตื่นมากลางดึก เพื่อมารับผม
ทั้งๆที่เค้าควรจะได้พักผ่อน หลังจากตอนบ่ายที่เค้ามาส่งผม ผมบอกให้เค้าไม่ต้องมารับผม ผมกลับเองได้
เค้าก็โกรธ หาว่าผมคงจะมีคนอาสาไปส่งแล้วล่ะสิ เราก็เลยมีปากมีเสียงกัน
ตกดึกเค้าก็มาที่นี่พร้อมกับพวกคุณทั้ง2คน เค้าพยายามประชดผมด้วยการจีบเด็กในร้าน
นั้นก็คือเรียว เรียวเองก็คงจะรู้ว่าเค้าเป็นอะไรกับผม เรียวก็เลยปฏิเสธเค้าไป
ตามที่คุณได้เห็นและได้ยินนั้นแหละครับชิน ผมเสียใจที่เค้าทำแบบนี้ จีบคนอื่นต่อหน้าผม
ไม่แคร์ว่าผมจะรู้สึกยังไง ผมตัดสินใจบอกเลิกกับเค้า เพราะผมคงทนไม่ได้ ถ้าเราคบกันต่อไปแล้วเค้าแอบไปมีคนอื่น
ผมรู้ดีว่านี่คือสาเหตุที่ทำให้เค้าต้องดื่มหนักจนขับรถชน ผมกลับมาที่นี่อีกครั้งก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้กับคุณ
และพาสุดที่รักของผมมาแนะนำให้พวกคุณรู้จัก
อ้าว มาพอดีเลย ทางนี้ครับ น้ำอยู่ทางนี้”
“Hi mr.chin,mr.jim”
“ไอ้จิม มึงเห็นเหมือนกูไหมว่ะ”
“เห็น ชัดเลยด้วย”
“ไอ้สัดโป้ มาได้ไง มึงตายแล้วไม่ใช่เหรอ”
“โห-----ไอ้เชี้ยชิน แม่งเจอหน้ากูก็แช่งกูให้ตายซะและ”
“ก็ตอนมึงรถชนหมอบอกว่ามึงตายแล้วนิ”
“กูแค่หัวแตก แขนขวาหัก พอดีกูเตี้ยมกับอาหมอนิดหน่อย อยากจะรู้ว่าถ้ากูตายไปจริงๆคนแถวนี้เค้าจะเป็นไงบ้างก็แค่นั้นเอง แต่พวกมึงเสือกติดร่างแหไปด้วยก็แค่นั้น”
“แล้วทำไมที่ผ่านมามึงไม่โทรหาพวกกูเลยล่ะ”
“พอดีร้านอาหารที่อิตาลียุ่งๆน่ะ ใช่ไหมครับที่รัก”
“เป็นแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะ กูถึงไม่เห็นน้องมึงทุกร้อนอะไรเลยตอนอาหมอบอกว่ามึงตาย แล้วมึงละชิน เรื่องเรียวจะเอาไงต่อ ทำเค้าซะขนาดนั้น”
“ไม่รู้หวะ ตอนนี้กูคิดอะไรไม่ออก”
“กูว่ามึงรีบกลับไปขอโทษเค้าเหอะว่ะ แล้วก็ปล่อยเค้าซะ บอกตามตรง กูสงสารเค้า”
“งั้นกูกลับก่อนน่ะ”
******************************************************
ปัง---------
เสียงประตูคอนโดเปิดออกอย่างดัง ทำเอาผู้ดูแลที่กำลังถือถาดอาหารออกมาจากห้องต้องตกใจ
“เรียวอยู่ในห้องใช่ไหม”
“ครับ ผมพึ่งจะเอาข้าวเย็นเข้าไปให้ แต่เห็นว่าคุณเรียวหลับอยู่ ผมเลยยกออกมาเก็บครับ คุณชินจะไปไหนอีกรึป่าวครับ”
“ไม่ไป วันนี้นายกลับได้เลย”
“ครับ งั้นผมขอตัวกลับก่อน”
*****************************************************
ประตูห้องนอนถูกเปิดอีกครั้ง ชายหนุ่มก้าวเดินมายังเตียงนอนนุ่มที่ตอนนี้มีร่างบางนอนอยู่ นั่งลงข้างๆเอื้อมมือลูบผมนุ่มนั้นเบามือ
“ขอโทษน่ะ ชั้นคิดว่านายเป็นต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนชั้นตาย ชั้นถึงต้องทำแบบนี้กับนาย
แต่จากนี้ไปชั้นจะไม่ทำอีก เมื่อนายตื่นขึ้นมาไอ้ชินคนนี้จะไม่มีอีก ชั้นจะดีกับนายให้มากที่สุด
แต่ถึงอย่างนั้นชั้นก็ไม่ขอให้นายยกโทษให้หรอกน่ะ ชั้นรู้ดีว่าที่ชั้นทำกับนายมันไม่น่าให้อภัย
แต่ชั้นอยากจะบอกนายอย่างนึง ว่าชั้นรู้สึกดีที่นายเคยบอกรักชั้น รีบตื่นขึ้นมาน่ะครับเจ้าหญิงของชั้น”
ชายหนุ่มก้มลงจูบที่หน้าผากของร่างบางเอนตัวลงนอนข้างๆมือข้างนึงเอื้อมไปเปิดผ้าห่มกะจะแซกตัวเข้าไปกอดร่างบาง
แต่ก็ต้องตกใจ เมื่อร่างที่นอนนิ่งนั้นเต็มไปด้วยเลือด ร่างที่เคยขาวเนียนบัดนี้กลับซีดจนหน้าใจหาย ชายหนุ่มอุ้มร่างบางขึ้นแนบอก ก้าวเดินออกไปอย่างรีบร้อน
-----ตู๊ด----------ตู๊ด--------
“จิม มึงรีบเอารถมารับกูที่คอนโดหน่อย”
“เออ กูอยู่แถวคอนโดมึงพอดี”
“มึงรออยู่ข้างหน้าไม่ต้องเลี้ยวเข้ามา กูเดินไปเอง”
-------ตู๊ด---------------------------------------------------
รถเก่งสีดำเลื่อนเข้ามาจอด ชายหนุ่มก้าวขึ้นทันที จนเพื่อนต้องตกใจ
“เกิดไรขึ้นว่ะ”
“เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังทีหลัง มึงรีบขับไปเลย เร็ว”
ชายหนุ่มหันไปเร่งเพื่อน พร้อมกับขยับตัวให้ร่างบางซบอกแกร่ง กอดร่างบางแน่น เหมือนกลัวว่าคนตรงหน้าจะหายไป
“เรียว เรียว นายได้ยินชั้นไหม ลืมตาสิ ลืมตา ชั้นกำลังพานายไปหาหมอ อย่าพึ่งเป็นไรไปน่ะ
ตื่นขึ้นมาก่อน ตื่นมาด่าชั้น ต่อว่าชั้น หรืออะไรก็ได้ ทำไมนายต้องทำร้ายตัวเองแบบนี้อีก
เพราะชั้นใช่ไหม ตอบชั้นสิเรียว เพราะชั้นนายเลยต้องเป็นแบบนี้ใช่ไหม ใช่ไหม ใช่ไหม”
น้ำเสียงของชายหนุ่มแผ่วเบาลงเรื่อยๆๆจนหายไปในที่สุด น้ำตาลูกผู้ชายไหลริน ไร้เสียงสะอื้นใด
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]กักขังหัวใจ///(UP......17/02/2011)จบแล้วขอรับบบบบบบ (อ่าน 157849 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก