หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[dr.mike]

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 168

เสียรู้







ตุลาคม ฝนตกมาหลายวันติดต่อกันส่งผลให้ถนนหน้าบ้านกลายเป็นคลองย่อมๆ และเจ้ามิสเตอร์แจ๊สคู่ใจของผมก็ถูกน้ำท่วมเข้าไปในรถเรียบร้อยอย่างที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนมองรถที่กระพริบไฟปริบๆราวกับขอความเห็นใจจากผม  แต่ผมก็ไม่สามารถละจากคนไข้ออกมาทำอะไรได้มากกว่านั้นอยู่ดี
ค่ำคืนนี้เลยไม่สามารถไปรับเจ้าตัวเล็กที่กำลังจะลงเวรในอีกไม่กี่นาทีนี้ได้ ผมมานั่งรอเจ้าตัวเล็กที่หน้าคลินิคพร้อมกับแม่ที่เริ่มเก็บคลินิคปิดประตูบานใหญเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชั่วอึดใจเดียวก็เห็นภาพที่น่าแปลกใจระคนขำขันอยู่ไม่น้อย
หมอติ๊บในชุดกาวน์สั้นก้าวลงมาจากรถเมล์ตรงป้ายหน้าบ้านผมพอดี ก่อนจะก้าวขาสั้นๆวิ่งฝ่าสายฝนเปียกมะลอกมะแลกมาให้ผมได้ขำน้อยๆ 
" ติ๊บไปอาบน้ำอาบท่าแล้วลงมาทานข้าวด้วยนะลูก  พี่เขานั่งรอเรานานแล้ว " แม่ผมเอ่ยขึ้นหลังจากรับไหว้เจ้าตัวเล็กที่ไหว้ทักทาย
" ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้ไปรับ พอดีฝนตกน้ำท่วมอย่างที่เห็นแน่ะ น้ำเข้ารถด้วยพี่ก็เลยไปรับติ๊บไม่ได้ " ผมบอกไปพร้อมกับทำหน้าตาออกออ้อนขอความเห็นใจ
" ไม่เป็นไรหรอกครับแค่นี้เองติ๊บดูแลตัวเองได้ แต่คราวหลังถ้าไปรับไม่ได้น่าจะบอกกันแต่เนิ่นๆนะติ๊บจะได้ไม่ต้องนั่งรอเสียตั้งนาน "
" จ้า พี่ผิดไปแล้วขอโทษคร้าบบบ " ผมออดอ้อนพลางเข้ามาสวมกอดก่อนจะพากันไปอาบน้ำอาบท่าลงมาทานข้าวกันสองคนเพราะคนอื่นในบ้านเขาก็จัดการเสร็จเรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อตอนหัวค่ำแล้ว
คืนนี้เจ้าตัวเล็กทำงานตั้งแต่ขึ้นมาจากทานข้าวจนดึกดื่นปล่อยให้ผมซึ่งเพลียกับการทำงานหลับไปก่อนหน้า จนตื่นขึ้นมาปรือตาดูหลายรอบ เจ้าตัวก็ยังง่วนอยู่กับตำรากองโตตรงหน้าอย่างไม่ยอมหลับยอมนอน เอ่ยถามจึงได้รู้ว่าพรุ่งนี้เช้าเจ้าตัวมีคิวสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้ารับทุนอะไรสักอย่างจึงต้องเตรียมตัวเตรียมข้อมูลกันเป็นอย่างดี

ช่วงกลางเดือนอากาศยังเป็นใจเมื่อฝนยังโปรยปรายมาให้ชื่นฉ่ำ เย็นย่ำหลังเลิกงานจากคลินิคผมก็ขับรถไปรับหมอติ๊บที่โรงพยาบาล  นั่งรอและสำรวจผู้คนตลอดจนบรรดาคุณหมอน่ารักทั้งหลายแหล่ของโรงพยาบาลรามาธิบดีชั่วอึดใจ  ร่างเล็กๆในชุดเสื้อกาวน์ก็เดินมาด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อนมาแต่ไกล  ผมเห็นดังนั้นจึงปรี่เข้าไปช่วยถือกระเป๋าสัมภาระตลอดจนเสื้อกาวน์ที่เจ้าตัวถอดออกมา เผยให้เห็นเสื้อกาวน์ตัวในที่ปักชื่อแบบพอดีตัว 
หมอติ๊บเดินเข้าไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ด้านหน้าหอพักแพทย์เพื่อซื้อน้ำดื่มเพื่อดับกระหายปล่อยให้ผมเดินลงไปนำรถที่จอดอยู่ด้านหลังโรงพยาบาลวนมารับก่อนเจ้าตัวจะก้าวขาสั้นๆขึ้นมาในรถด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อนเต็มที 
" เป็นอะไรหรือเปล่า ดูท่าวันนี้จะเจองานหนักนะ "
" ก็ไม่เท่าไหร่ครับ แต่พอดีวันนี้มันเพลียๆปวดเนื้อปวดตัวเหมือนจะเป็นไข้เลย " เจ้าตัวตอบพลางเอนกายลงกับเบาะ ผมหันมาปรับให้เจ้าตัวเล็กได้นอนพักขณะที่มุ่งหน้าสู่บ้านพักย่านสะพานควายต่อไป
" แล้วนี่เป็นอะไรมากหรือเปล่า เอายามากินหรือเปล่า "  ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากรถมาติดที่แยกประดิพัทธ์
" ก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง พักผ่อนนิดเดียวก็หาย " เจ้าตัวเล็กยังใจแข็งเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผมเห็นรอยยิ้มอิดโรย
" ถ้ากินยาแล้วไม่หายก็บอกพี่แล้วกัน  " ผมบอกไปด้วยความเป็นห่วง
" ทำไมเหรอคับ ถ้าไม่หายพี่ไม้จะพาติ๊บมาส่งโรงพยาบาลเหรอ "  เจ้าตัวทำหน้างุนงงสงสัย
" เปล่าหรอก ถ้ากินยาแล้วยังไม่หายก็คงต้องให้หมอฉีดยาให้ละมั้ง " ผมตอบพลางก้มหน้าไปทำกรุ้มกริ่มในขณะที่เจ้าตัวได้แต่ก้มหน้าเขินอายกับสายตาจาบจ้วง ผมจึงแก้เขินด้วยการยื่นมือไปขยี้หัวฟูๆนั้นเบาๆ
" อ่อ พี่ไม้ติ๊บมีเรื่องจะบอกด้วย " เจ้าตัวเอ่ยขึ้นมาหลังจากเพิ่งนึกบางสิ่งบางอย่างได้
" พรุ่งนี้หมอบอยจะมาเยี่ยมติ๊บแน่ะ "
" โห หอบสังขารมาเยี่ยมกันไกลไปหน่อยเปล่า  "ผมตอบแบบไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
" เปล่าหรอกเขามาประชุมแล้วก็จะแวะมาเยี่ยมด้วยก็เลยนัดกันทานข้าวเย็นพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้นเย็นพรุ่งนี้พี่ไม้ก็ไม่ต้องมารับติ๊บนะ  เดี๋ยวกลับบ้านเอง "  เจ้าตัวสั่งกำชับ แต่มีเหรอจะใช้คำสั่งนี้กับผมได้
" พรุ่งนี้พี่ว่างพอดี  อยากไปไหนก็บอกซิ เดี๋ยวพี่พาไป " ผมตื๊อ
" พรุ่งนี้นัดกันทานข้าวที่เซ็นทรัล ลาดพร้าวนี่เอง พี่ไม้ไม่ต้องไปส่งก็ได้ "
" ไม่ได้หรอก หมอบอยมาทั้งที พี่เองก็ไม่ได้เจอหมอบอยมาตั้งนานแล้วไปกินข้าวด้วยกันซักมื้อคงไม่เป็นไรมากหรอกมั้ง  เผื่อหมอบอยจะลืมพี่แล้ว  เห็นหน้ากันทักทายกันซักนิดซักหน่อยก็ยังดี "
เมื่อดูท่าการขอไปดินเนอร์ตามลำพังกับเพื่อนรักไม่เป็นผล  หมอติ๊บจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วแกล้งพิงหลังกับเบาะหลับต่อไป  พร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะในลำคออย่างสาสมใจของผม หึๆ
รุ่งเช้าเป็นเช้าวันศุกร์ที่ผมค่อนข้างกังวลมากถึงมากที่สุด ก็เนื่องมาจากการนัดทานข้าวของเพื่อนสนิทที่มีหนึ่งคนคิดไม่ซื่อ  วันนี้หมอติ๊บเองมีขึ้นเวรดึกเจ้าตัวจึงลงมาช่วยงานที่คลินิคในช่วงสายๆของวัน ส่วนผมก็มีแต่ความหวาดระแวงว่าเจ้าตัวจะแอบหนีไปโดยไม่บอกจนไม่เป็นอันทำงาน  ตกบ่ายนั่นแหละเจ้าตัวจึงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมาในชุดเสื้อกาวน์สั้นกางเกงสแลคสีดำ ซึ่งก็เป็นอันรู้ดีอยู่แล้วว่าหมอติ๊บของเราไม่ว่าจะทำงาน ไปเที่ยว ชอปปิ้ง  ชุดเดียวเอาอยู่
แต่พอถึงเวลาจะไปจริงๆ ก็มีเหตุที่ไม่เข้าข้างผมเอาซะเลยเมื่อมีคนไข้เข้ามาในช่วงบ่ายแก่ๆของวันทั้งๆที่ผมเองก็เคลียร์คิวคนไข้ไว้หมดแล้ว  แต่มีคนไข้ที่ไม่ได้นัดมาแบบนี้ก็เล่นเอาตารางที่วางไว้เป็นอันล้มเลิก  ก็คนไข้ที่ว่านี้ดันมาอุดฟันเสียหลายซี่ แน่นอนว่าระยะเวลาในการอุดฟันนั้นไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆ ผมจึงต้องจำใจบอกเจ้าตัวเล็กว่าไม่สามารถไปด้วยได้แล้ว แต่พยายามจะเลิกให้เร็วที่สุดแล้วจะไปสมทบในภายหลังซึ่งเจ้าตัวก็เข้าใจและดูท่าจะเดาอาการที่ผมพยายามเก็บไว้  อย่างทะลุปรุโปร่งจึงได้แต่ยิ้มขำๆให้ผม 
ก่อนเดินมาทำท่าจะเขย่งหอมแก้มผมก็ได้ใจก้มตัวลงมาให้เขาหอมเป็นรางวัล
และเป็นการตอกย้ำให้ผมมั่นใจ  แต่ที่ไหนได้
หมอติ๊บโน้มคอผมลงมา
ใช้มือล่วงล้ำไปในจุดที่ผมเองก็คาดไม่ถึง….
จุดนั้นคือ  กระเป๋ากางเกง  พร้อมกับจับกระเป๋าสตางค์ของผมออกมาไว้ในมือแล้วเดินลอยหน้าลอยตาออกไปจากคลินิคราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น   ผมเสียรู้ไอ้หมอตัวเล็กแต่ความคิดเกินจะคาดเดาได้คนนี้อีกแล้ว 

[afternoon]

หมอติ๊บของเราเจ๋งจริงๆ 
ฮ่าๆๆ

ตามหมอติ๊บไปเร็วๆนะคะหมอไม้ ฮิฮิ 

[malula]

รู้สึกหมอไม้จะเน้นคำว่าขาสั้นบ่อยจัง หมอติ๊บรู้เข้าจะว่าไงนะ
แต่สุดท้ายคนขายาวก็แพ้อยู่ดี อิอิ

[naiyana]

ดีใจนะคะที่หมอไม้มาต่อให้ได้อ่านกันแล้ว
อ่านไปยิ้มไป น่ารักมากเลยหมอติ๊บ
หมอไม้มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ

[Latte]

ดีใจด้วยนะคะ ก็น้องน้ำผ่านมาตั้งหลายมหาลัย เลยอ่านหนังสือออกแถมยังมีมารยาทอีก
เค้าไม่อนุญาตก็ไม่เข้าก็ได้ หุหุ

หมอติ๊บน่ารักอีกแล้ว เสียทีอีกจนได้นะคะหมอไม้
ตามไปเร็วๆนะคะ

[Kiss Koki]

ุ^
^...ดีใจที่คุณหมอสุดหล่อมาต่อ อิๆๆ มาหลายๆๆ ตอนหน่อยค๊า...รอยู่..เสียหมดเล่ย ปล่อยให้เค้าล้วงกระเป๋าได้ ฮ่าๆๆ..
เต็มใจให้ล่วงล้ำล้วงอะดิ๊~~~~~~~ ฮ่าๆๆ

[Bee_YJ]

คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บมากมาย
กลับมาอีกที่หมอไม้ก็ยังเสียรู้ให้หมอติ๊บอยู่เหมือนเดิม

[dr.mike]

ก็คนมันเคลิ้มเจอลูบไล้เข้าหน่อยนึกว่าจะมาจับ.....

ที่ไหนได้  ได้กระเป๋าสตางค์แล้วเผ่นแน่บเลย

เห็นขาสั้นๆแบบนี้  มันวิ่งเร็วนักเชียว

[jonathan2624]

แวะมาสวัสดีพี่หมอไม้คร้าบ พี่หมอลงตอนใหม่แล้ว ยังอ่านไม่จบเลยอะครับ ถึงหน้า 128 เอง งานก็เยอะ แฟนก็ดุ แบบนี้อีกหลายวันกว่าจะอ่านจบแน่เลยอะ แงๆๆ จะแอบแบ่งเวลามาอ่านเรื่อยๆ นะค้าบบบ 


น้องโจ้ 

[Cardiac]

สะดุดกับคำว่าขาสั้นๆ

หมอติ๊บ น่ารักจังเลย

[StillLoveThem]

...ฮา.. เนอะหมอหล่อเสียรู้ หมอขาสั้น เอ๊ย..พี่ไม่ได้ว่านะ โน่นนนนหมอไม้ว่า
...แหม..นึกว่าจะได้กำลังใจ อุตส่าห์เอียงแก้มคอย ..ที่ไหนได้...ฉกกระเป๋าตังค์ไปแล้ว ได้ใจจริงๆๆหมอติ๊บ

[jonathan2624]

พี่หมอไม้ อ่านถึงตอน 113 พี่หมอติ๊บน่ากลัวมากอะค้าบ แต่สะใจที่หมอปุ้มโดนพี่ติ๊บจัดการ อิอิ สมน้ำหน้าตอนรถชนด้วย ไปอ่านต่อละค้าบบบบบ


น้องโจ้

[ladymoon_yy]

หมอไม้มาแล้วววว......คนอ่านคิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บมากกคะ   

[X@gas]

เห็นไหม  พี่ไม้  ยังแพ้  ทางพี่ติ้บ  อยู่ดีน่ะแหละ   หึ

แอบนอกใจ  เมีย   มาชอบพี่ติ้บซักหน่อย  ก็ไม่เป็นไร มั้งเรา

ได้ไหม  พี่ไม้  เกียมัว

[naiyana]

ถึงคุณหมอไม้จะเสียรู้หมอติ๊บยังไง
เชื่อว่าก็คงจะเต็มใจอยู่แล้ว 
ใช่ไหมคะ

[luvli]

สวัสดีครับคุณหมอทั้งสอง ขอสมัครเข้าเป็นแฟนคลับอีกคนนะครับ
ผมเห็นเรื่องของพี่หมอทั้งสองตั้งนานแล้วตั้งแต่สมัครเล้าใหม่ๆๆ แต่ไม่เคยเปิดอ่านเลย เพราะนึกว่าเป็นเรื่องแต่ง แต่แล้ววันหนึ่งไม่มีอะไรจะอ่านก้อลองเปิดอ่านดู เฮ้ยชีวิตตูเหมือนพี่ติ๊บเลยนี่หว่า ผมก้อไม่ได้อยู่กะพ่อและแม่ อยู่กับป้าและย่าเหมือนพี่ติ๊บเลย จึงทำให้บางทีที่พี่ไม้เล่าเรื่องในวัยเด็กของพี่ติ๊บให้ฟังผมอ่านแล้วนั่งร้องให้อยู่คนเดียว  ผมทึ่งในตัวพี่ติ๊บมากเลยครับ ยังเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย ผมได้ข้อคิดการใช้ชีวิตดีดีจากพี่ติ๊บและพี่ไม้เยอะแยะเลยครับ พี่ติ๊บนั้นเก่งกว่าผมเยอะเลย เมื่อก่อนผมคิดว่าทำไมผมถึงไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่นเค้าตั้งแต่ได้อ่านเรื่องนี้ผมจึงเข้าใจอะไรหลายๆๆอย่างมากขึ้น ขอบคุณพี่หมอทั้งสองนะครับที่มาเล่าเรื่องดีดีให้ฟัง อย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ

[สายลมเดียวดาย]

 

[RAKDEK_KA]

แล้วก็เสร็จหมอติ๊บอีกจนได้นะคุณหมอไม้   

[kisssky]

หมอติ๊บเนียนเบาๆได้กระเป๋าไปซะแล้ว 

[naiyana]

 

[jonathan2624]

สวัสดีคร้าบบบพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ ในที่สุดผมก็อ่านทันจนมาถึงตอนล่าสุดแล้วละคร้าบบบบ อิอิ จะติดตามอ่านตอนต่อไปเรื่อยๆ นะค้าบบบ

ปล.พี่หมอไม้ ขออนุญาตถามครับ ผ่าตัดลำไส้เนื่องจากไม่สบายเป็นโรคอะไรหรือครับ ตอนนี้อาการดีขึ้นหรือยังครับ ยังไงก็หายเร็วๆนะค้าบบบบ


น้องโจ้

[maru]

ตอนใหม่มาแล้ว แต่ตอนนี้พึ่งอ่านถึงตอนที่ 142 เอง อ่านแล้วชอบและประทับใจเรื่องของคุณหมอทั้งสองมากเลยค่ะ

[Kfc_Pizza]

ว๊าว มีตอนใหม่ด้วย
หมอติ๊บน่ารักเกิ๊น

[icyblue]

ถึงหมอติ๊บขาจะสั้น แต่มือไวใช่มั้ยค่ะหมอไม้ (เป็นงัยล่ะชอบแซวเค้าดีนัก โดนเลย)อิอิ

เพิ่งรู้หมอไม้มีคาถาไล่น้องน้ำด้วย  ไว้ลองมั่ง

[gookgik]

ในที่สุดก็อ่านทันจนหมดหลังจากใช้เวลาในการอ่านเรื่องนี้ตลอด 1 อาทิตย์ (อ่านตั้งแต่ 1 ทุ่มถึง ตี 2 ทำยังกับอ่านหนังสือสอบ) ตอนนี้ขอมาสมัครเป็น FC ด้วยคนค่ะ

อ่านเรื่องนี้มีครบทุกรสชาติ ให้ความบันเทิง ได้ท่องเที่ยว ได้รู้จักประเพณีท้องถิ่น ชีวิตและความเป็นอยู่ของคนต่างจังหวัด  ได้แง่คิดดีๆ ที่สามารถนำมาใช้ในชีวิต  ได้รับรู้ถึงความอบอุ่นของคนในครอบครัวที่มีให้กัน   ได้รับรู้ถึงมิตรภาพดีๆ ระหว่างเพื่อน พี่ และคนรอบข้าง และอื่นๆ อีกมากมาย 

หมอไม้ – ผู้มีความกลัวผี กลัวเข็มฉีดยา กลัวความมืด กลัวความสูง และที่สำคัญที่สุดคือ กลัวเมีย    ผู้มีสมญานามหลากหลาย  โย่ง  ตาโย่ง ลุง   แปะ หมูทดลอง  คุณปลวก คุณหิ่งห้อย คุณคิงคอง   รู้ตัวไหมว่าหมอไม้เป็นผู้ชายที่น่าอิจฉาที่สุด    แต่บอกตามตรงว่าตอนแรกไม่ค่อยชอบหมอไม้เท่าไร  ดูเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวอยู่หน่อยๆ ที่อยากให้หมอติ๊บบอกรัก  แต่ตัวเองกลับไม่กล้าบอกรัก  จนที่เกือบจะเสียหมอติ๊บไปถึงได้มีความกล้า และการที่ไม่เชื่อมั่น หรือเชื่อใจในความรักที่หมอติ๊บมีให้    แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป  ดูหมอไม้จะแสดงความรักออกหมดทุกอาการ  โดยเฉพาะอาการหื่น  555   อยากบอกหมอไม้ว่า  การใช้ชีวิตคู่นอกจากรักแล้ว  สิ่งสำคัญที่จะทำให้ชีวิตคู่ยืนยาว ก็คือ  ความมั่นใจ  ความไว้ใจ  และความเชื่อใจในคนที่เรารัก


หมอติ๊บ – เป็นคนที่คิดทุกอย่างในแง่บวกตลอด  ชื่นชม ชื่นชอบ  ภูมิใจ และดีใจที่ได้รู้จักหมอติ๊บผ่านตัวอักษร   คนอ่านได้แง่คิดดีๆ หลายอย่างจากชีวิตของหมอติ๊บ ยิ้ม ดีใจ  เศร้า ซึ้ง สะเทือนใจ และร้องไห้ไปกับหมอติ๊บทุกครั้งที่หมอติ๊บบอกเล่าถึงเรื่องราวทั้งร้ายและดีไม่ว่าจะเป็นเรื่องพ่อ-แม่ คุณตา-คุณยาย  คุณย่า คุณป้า การได้ทำอาหารให้คนที่รักทาน  การได้กินไอติมทุกวัน   

ขอบคุณหมอไม้ - หมอติ๊บ กับความรักที่มอบให้กัน    ขอบคุณ คุณแฮก ที่โพสเรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่าน
จะติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ

[superbasz]

เย้...................ในที่สุดหมอไม้ก็มาแล้ว  ปล่อยให้คิดถึงอยู่ตั้งนาน^^

[dr.mike]

ขอบคุณทุกคนี่ยังเป็นแฟนคลับหมอติ๊บอย่างเหนียวแน่นน่ะคับ

พยายามจะลงตอนต่อไปให้ไวๆนี้  แต่ตอนนี้ขอเก็บบ้านเคลียร์บ้านให้เข้าที่ก่อนนิดนึงนะ

แล้วเดี๋ยวมาอัพเดทความร้ายกาจของหมอติ๊บในตอนต่อไป


ปล.รับอาสาสมัครมาช่วยทุบบลอคที่กั้นน้องน้ำหน้าบ้านอยู่นะ

[malula]

ถึงร้ายก็รักใช่ไหมคะ
อยากช่วยค่ะ แต่อยู่ ตจว.

[Kiss Koki]

กล้าบอกพิกัดเหรอ ถ้าจะไปช่วยทุบนะ ฮ่าๆๆๆ

^
^ ...มารอตอนต่อไปปปปปปปปปปป 

[jonathan2624]

พี่หมอไม้ เปลี่ยนจากทุบเป็น serve น้ำแทนได้ปะค้าบบบบ แหะๆๆ 


น้องโจ้