สวัสดีครับ , เอาตอนพิเศษมาให้แก้คิดถึงครับ
ขอติดโครงการภาค 2 ไว้ก่อนะครับ , เพราะช่วงนี้นักเขียนติดนิยายอีกเรื่องนึง แวะเข้าไปสนับสนุนกันได้นะครับ
เรื่อง “มึงคือเพื่อนกู” .. “เออ กูแค่เพื่อนมึง !!!”
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23719.0ขอให้สนุกนะครับ
ตอนพิเศษ พาเจเจ , ไปเดินเจเจ วันนี้ถือเป็นอีกหนึ่งวันที่น่าตื่นเต้นของผมเลยละ ก็วันนี้คุณเท่ห์บอกกับผมว่าจะพาผมไปเดินสวนจตุจักร จะไม่ให้ได้ตื่นเต้นได้ไงละครับ ก็ตั้งแต่มากรุงเทพผมได้เหยียบที่นั่นไม่กี่ครั้งเอง ก็จะให้ทำไมซะอีกละ ก็พ่อของเจเจนั่นสิ ไม่มีเวลาพาไปสักที จะไปเองก็ไม่ให้ไป พอมีเวลาก็บ่นว่าร้อน ชวนไปเดินห้าง เดินพารากอนอีก เฮ้ออ เค้าช่างไม่เข้าใจเด็กแนวสียเลยจริงๆ
“ตกลงจะไปให้ได้ใช่มั๊ยวันนี้” ดูๆ ถามมา กับหน้าตาไม่บอกบุญอีก
“ตกลงจะไม่ไปใช่ไหม จะได้ไปคนเดียว” ผมก็ตอบกลับไปแบบหน้าตาไม่บอกบุญ
“ตกลงพ่อจะไม่ไปใช่มั๊ย เจเจจะได้ไปกับเพ่เต้” และลูกชายของคุณก็ตอบไปแบบไม่เอาบุญเหมือนกัน
“โห รุมพ่อนี่ ไปก็ไป” ยังไงวันนี้ก็ขอเผด็จการแล้วกัน อยากไปซื้อของแนวๆ มาเพิ่มสไตล์ตัวเองแล้ว
เราสามคนตัดสินใจไม่เอารถไปครับ เพราะรถคงติดและหาที่จอดยาก จึงตัดสินใจนั่งรถแท็กซี่มาขึ้นรถไฟฟ้า เมื่อขึ้นแท็กซี่แล้ว ผมก็จัดแจงโทรบอกเพื่อนผมทันที
“ฮัลโหลอ๊อฟ แกอยู่ไหนแล้ว” ผมบอกปลายสายไป
“นี่ชั้นกำลังจะออกไป อิตาคุณเวย์นี่สิชักช้า ชั้นละอยากจะวีนใส่ ดีนะที่เค้าบอกว่าจะซื้อกางเกงยีนส์ตัวนั้นที่ชั้นอยากได้ให้เป็นข้อต่อรอง ไม่งั้นแม่จะเล่นให้” เอาแล้วไงครับ เธอจะเริ่มเหวี่ยงอีกแล้ว พอคุณเวย์ยอมนิดนึง อินี่ชักจะเอาใหญ่ .. แต่ก็ดีครับ ที่เค้าสองคนยังไปกันได้
“เออๆ โอเค เดี๋ยวเจอกันที่รถไฟฟ้านะ” ผมพูดบอกมันพร้อมกับตัดสายไป เป็นจังหวะพอดีครับ ที่ช่วงนี้อ๊อฟฟี่ขึ้นมากรุงเทพตอนปลายสัปดาห์ เพราะมันตั้งใจจะมาช็อปปิ้ง และขนของกลับใต้ และอีกอย่างผมว่า มันอยากมาหาคุณเวย์ด้วยแหละ
“อากาศคงจะร้อนน่าดู เจเจจะเดินไหวเหรอลูก” ดูคุณเท่ห์ครับ ไซโคเจเจใหญ่เลย
“ถ้าเจเจเดินไม่ไหว พ่อก็อุ้มเจเจสิคับ” ฮ่าๆๆ นั่นไง เจอลูกสวนเข้าไปแล้วไง
“แต่อากาศมันร้อนนะเจเจ พ่อว่าเปลี่ยนไปเดินเจเจมอลล์ดีมั๊ย นายเต้” เหมือนจะถามลูกนะครับ แต่สายตาและประโยคหลังหันมาทางผม
“ไม่ !!!” และเสียงผมกับเจเจก็ประสานพร้อมๆกัน เล่นเอาคนถามถึงกับเงียบ นั่งมองถนนต่อไปข้างแท็กซี่ “โอ๊ยยย รวมหัวกันดีจังเลยทั้งลูกทั้งเมีย เดี๋ยวเหอะ อย่าให้กลับถึงห้องนะ เดี๋ยวพ่อจะจัดการให้เดินไมได้เลยคอยดู” หึหึ ได้แต่คิดละครับ เพราะเจ้าตัวช่วงนี้เล่นตัวเหลือเกิน บ่นผมว่าเหนื่อยต้องเลี้ยงดูเจเจ แต่เอาเข้าจริง ผมก็ไม่เห็นว่าเจเจจะกวนอะไรมากมาย แถมช่วงนี้ก็ไม่ได้เลี้ยงทั้งวัน ยังไงเจเจก็ไปโรงเรียนอยู่ดี .. อาจเป็นเพราะผมไม่ค่อยตามใจก็ได้ เลยไม่ให้ผม ผมเลยตัดสินใจพามาเดินเจเจให้หายอยาก เผื่อผมจะได้รางวัลกับเค้าบ้าง
“ไปครับคุณเท่ห์ ถึงสถานีรถไฟฟ้าแล้ว” นายเต้เรียกผมให้หลุดจากความคิด พร้อมกับดึงมือผมไปจับ และอีกข้างนึงก็จับมือเจเจอยู่ ผมเลยจับมือให้แน่นขึ้นเข้าไปอีก
“ปล่อยได้แล้วครับ ไม่ใช่เด็กแล้ว จับทำไม” ดูดิครับ ช่วงนี้แค่จับมือยังไม่ได้เลย ..
“โห จับนิดจังหน่อยไม่ได้เหรอไง นะขอเดินจับมือ ทีนายยังจับเจเจเลย” ยังไงก็พาดพิงลูกไว้ก่อน ลุกมันคงไม่ว่าอะไรหรอก
“งั้นพ่อมาจับเจเจมั๊ย อ่ะ เจเจอยู่ตรงกลางก็ได้ จับมือเจเจเลย เจเจไม่ว่า” โห ลูกชายผม ไม่เข้าข้างพ่อมันเลย มาเดินแทรกกลาง แถมยังยื่นมือมาให้จับซะงั้น ..
“นั่นไงอ๊ออรออยู่ตรงนั้น” นายเต้พูดพร้อมกับลากเจเจและลากผมไปทางที่อ๊อฟยืนอยู่กับไอ้เวย์
“สวัสดีคับยายอ๊อฟ ตาเวย์” เจเจทักทายทั้งสองคนอย่างน่ารักน่าชัง
“สวัสดีครับเจเจ ยายอ๊อฟฟี่คิดถึงเจเจมาๆเลย ดูซิไม่เจอกันแป๊บเดียวตัวโตมากเลย หล่อเหมือนพ่อซะด้วยสิ” อ๊อฟพูดพร้อมกับหันมามองผมแล้วยิ้มๆ
“แล้วพี่ไม่หล่อหรือไง ไปชมไอ้เท่ห์มันนะ” ไอ้เวย์นี่ติดนิสัยขี้หึงมาจากผมหรือไงครับเนี่ย หึงซะ
“หล่อครับหล่อ แต่มีลูกติดไหมละ ถ้ามีจะยอมมาอยู่ด้วยเลย” อ๊อฟสวนกลับไปครับ นี่การมีลูกติดนี่ถือเป็นข้อดีเหรอเนี่ย .. งั้นผมก็แต้มนำ
“จริงอ่ะ งั้นอีกปีนึงมาเลยนะ พี่จะไปทำลูกมาก่อน แล้วจะเอามาให้น้องอ๊อฟเลี้ยง” ฮ่าๆๆ ดูไอ้เวย์ครับ ท่าจะอยากให้อ๊อฟมาอยู่ด้วยมากๆ
“เจอลูกปืนดิ , อย่าให้รู้นะว่าแอบไปทำลูก” แต่เจอกับอ๊อฟฟี่ลูกสารวัตรเข้าไป ถึงกับจอดครับ
“ไปกันเถอะ เต้อยากซื้อของแล้ว” รายนี้ก็เหมือนกัน จะมาเดินซื้ออะไรที่เจเจ และท่าทางที่ตื่นเต้นนั่นอีก ทีผมพาไปซื้อที่พารากอนนะ ไม่เห็นจะซื้ออะไร ..
เออเว๊ย ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายมีลูกติดนี่มันจะดีกว่าชายโสดแบบเรา รู้งี้มีเมียตั้งแต่แรกก็ดี อาจจะเลิกรา แต่ก็อาจจะได้ลุกติดมาเลี้ยง น้องอ๊อฟจะได้มาอยู่กับเราไวๆ
“เดี๋ยวอ๊อฟไปเดินกับเต้นะครับ คุณเวย์เดินกับคุณเท่ห์ไปก็แล้วกัน” น้องอ๊อฟหันมาพูดกับผม ก่อนที่จะเดินไปจูงมือเจเจ และปล่อยไอ้เทห์มาเดินกับผม
“ไงละมึง หงอยเลยดิ” นั่นครับ ไอ้เท่ห์มาถึงใส่เลย
“ไม่ให้หงอยได้ไงวะ มาหากูเดือนละสองครั้งได้ แถมมาแต่ละครั้งก็ไม่ค่อยได้มีอะไรกัน น้องเค้าบอกว่ายังไม่อยากให้มันมาก กลัวเวลาน้องเค้าไม่อยู่ แล้วกูเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาแล้วกูต้องหาที่ลงที่ไม่ใช่น้องเค้า” ผมอธิบายให้ไอ้เท่ห์ฟัง ในความอัดอั้นตันใจ
“ก็มันจริงของอ๊อฟนี่ มึงมันมีความต้องการน้อยซะที่ไหนละ” แหม ไอ้เท่ห์ ว่าแต่กู
“แต่ตั้งแต่กูคบกับน้องอ๊อฟ กูก็ไม่เคยมีใครเลยนะ” ผมบอกมันไปอย่างสัตย์จริง
“เออ กูเชื่อ มึงก็ต้องทำให้อ๊อฟเชื่อเหมือนที่พวกกูเชื่อสิ” ไอ้เท่ห์เหมือนจะปลอบ แต่ก็ยังงงๆกับมัน
“กูกลัวรักแท้มันแพ้ระยะทางวะ” ผมบอกมันไปพร้อมกับทำหน้าซีเรียส
“เออ อย่าคิดมาก ไปๆ เดินไป ไม่รู้เมียหายไปไหนแล้วเนี่ย เดี๋ยวมีคนมาจีบทไงละทีนี้” เอากับไอ้เท่ห์สิครับ มึงจะหวงเมียมึงไปถึงไหน ..
แต่ถ้าผมเป็นไอ้เท่ห์ , ผมไม่ปล่อยให้เดินคนเดียวแน่ ... ฮี่ๆๆๆ
“นี่แก ชั้นอยากได้กางเกงเดฟตัวนึงมาก วันก่อนชั้นมาเดินดู สวยมาก แต่แพงอ่า” ชั้นพูดบอกยัยเต้ไป พร้อมกับพากันเดินในซอยของที่อยากได้
“เหรอ เท่าไหร่กัน” ยัยเต้ถามชั้นกลับมา พร้อมกับทำหน้าเอ่อๆ สายตาก็มอบของของมันไป
“แปดพันแก แต่สวยมาก เนื้อผ้าโคตรดีอ่ะ”
“แปดพันนนน แพงเว่อร์” ยัยเต้หันกลับมาทำหน้าตาถลุนใส่ชั้น แหมทำหน้าซะ .. งกขึ้นสมองเชียวนะ .. ผัวก็ออกจะรวย
“เพ่เต้คับ โซนนี้เจเจจะซื้ออะไรได้ละคับ ไม่เห็นมีของเจเจเลย” เจเจที่ชั้นกับยัยเต้เดินจับมือร้องถามขึ้นมา
“ก็ใช่นะสิจะเจเจ โซนนี้มันของผู้ใหญ่ เดี๋ยวพี่สองคนซื้อของพวกพี่เสร็จ แล้วจะพาไปหาซื้อของเจเจนะจ๊ะ” ชั้นก้มลงไปพูดกับเจเจ และหยิกแก้มเข้าให้ทีนึง เจเจก็ยังทำหน้าเฉยๆเหมือนเดิม สงสัยว่าอยากซื้อของแล้วเหมือนกัน
“เจเจอยากได้อะไรครับ เดี๋ยวพี่จะได้เดินดูๆให้” ยัยเต้ก้มลงมาถามลูกเลี้ยงของมันเช่นกัน
“เจเจอยากได้เสื้อลายเบนเทนอ่ะ อยากได้ผ้าขนหนู อยากได้นาฬิกาด้วย เอาเป็นคอลเล็กชั่นเบนเทนเลย” โห ตัวแค่นี้ อยากได้เยอะนะเนี่ย ..
“โอเคครับ เดี๋ยวพี่เดินดูให้” ส่วนยัยเต้นี่ก็เป็นแม่เลี้ยงแสนดีจริงๆเลย ชั้นเห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้
“ไหนเจออะไรที่ถูกใจหรือยัง” คุณเท่ห์กับคุณเวย์เดินตามเราสองคนทันถามขึ้น
“ยังเลยครับคุณเท่ห์ ยัยเต้มันเรื่องมาก” ชั้นตอบคุณเท่ห์แทนยัยเต้ไป
“ยังที่ไหนละ ผมรอให้คุณมานี่แหละ คุณจะได้จ่ายให้ผม ไปกัน” โห อินี่ร้าย พูดจบก็ลากมือลูก ลากมือผัว เดินเข้าร้านทันใด
นังเต้มันเดินเข้าๆออกๆร้านโน่นร้านนี้ ได้เสื้อยืด เสื้อเชิ้ต กางเกงยินส์ กางเกงขาสั้น บ็อคเซอร์อีกเยอะแยะ ทั้งลูกเลี้ยงทั้งผัวมันถือกันพัลวัน
“น้องอ๊อฟละ ไม่อยากได้อะไรเหรอ” คนข้างกายชั้นถามขึ้น
“อยากได้ครับ แต่ไม่มีคนซื้อให้” ถามมาแบบนี้ ขออ้อนหน่อยแล้วกัน
“ไม่มีได้ไงครับ ยืนอยู่นี่ทั้งคน” นั่นไง ลงล็อค .. เสร็จเจ๊ !!!!โอ้โห เพ่เต้เก็บกดมาจากไหนเนี่ย เจเจงงเลย ซื้อยังกะจะพาไปขายที่ไหน เจเจกับพ่อช่วยถือกันเต็มมือหมดแล้ว ที่เจเจมีแค่บ้อกเซอร์ไม่กี่ตัว แต่ที่พ่อเท่ห์นะสิ ถุงอะไรก็ไม่รู้เยอะแยะเลย
“นายเต้ ยังไม่พออีกเหรอ” พ่อเท่ห์ถามพี่เต้ ที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดซื้อ
“ก็ผมชอบนี่ นานๆทีผมจะได้ซื้อ และดูที่ผมซื้อสิ ราคาทั้งหมดยังไม่เท่าเชิ๊ตของคุณสองตัวเลย” พี่เต้พูดตอบพ่อเท่ห์ไป จะว่าแล้วของเพ่เต้ก็ไม่เห็นแพงอย่างที่คิดเลย นี่ถ้าเจเจโตอีกหน่อยนะ เจเจจะมาซื้อของที่เจเจนี่แหละ เจเจคงเป็นเด็กแนวแห่งสยามไปเลย
“เจเจเหนื่อยหรือยังลูก” พ่อเท่ห์เลิกที่จะต่อปากต่อคำกับพี่เต้ และหันมาถามเจเจ
“ยังเลยคับ แต่เจเจหิวน้ำแล้ว” ผมตอบพ่อไป พร้อมกับส่งถุงบ็อกเซอร์ไปให้พ่อถืออีกถุง เพราะเริ่มจะถือไม่ไหวแล้ว
“โอเค เดี๋ยวพ่อไปซื้อมาให้นะครับ” พ่อเท่ห์พูดจบก็เดินไปซื้อตรงร้านน้อัดลมหัวมุมมาให้
“เจเจ เจเจว่าเสื้อตัวนี้สวยมั๊ย” เพ่เต้เรียกถามผม เมื่อเห็นพ่อเดินลับไป
“เท่จังเลยคับ แต่เพ่เต้จะซื้อให้ใส่เองเหรอคับ ตัวใหญ่จังเลย” ผมถามกลับไปอย่างสงสัย เพราะเสื้อที่ถืออยู่นั้น มันตัวใหญ่กว่าหุ่นเพ่เต้มากก
“เปล่า พี่จะซื้อให้พ่อเท่ห์ อย่าบอกพ่อละ พี่จะเซอร์ไฟรส์” เพ่เต้พูดพร้อมกับส่งเสื้อตัวนั้นให้คนขาย และจ่ายเงินไป และจูงมือผมเดินมาที่พ่อที่ถือน้อัดลมอยู่สามกระป๋อง
“นี่ของเจเจ นี่ของนาย” พ่อเต้ส่งน้ำอัดลมให้แต่ละคน โดยก่อนส่งก็ไม่ลืมที่จะเปิดฝาและใส่หลอดมาให้
“อ๊า ...... สกชื่นนนน” ผมเผลอครางออกเสียงดัง เมื่อได้รับความซ่าส์ของน้ำอัดลม
“พร้อมจะลุยต่อหรือยังคับเพ่เต้” ผมถามเพ่เต้ขึ้นเสียงดัง
“พร้อมแล้วครับ” เพ่เต้ก็ตอบกลับมาเสียงดังเหมือนกัน
“ยังจะเอาอีกเหรอ” และนั่นก็เสียงพ่อผม ,,
แก่แล้วก็เงี๊ยะแหละ ...
ผมพาน้องอ๊อฟมาเดินเลือกซื้อเสื้อผ้าโซนเดียวกับที่ไอ้เท่ห์พาเมียและลูกมันมานั่นแหละ แต่ว่าผมกับน้องอ๊อฟเดินตามหลังมา เพราะน้องอ๊อฟเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกของนาน
“คุณเวย์ว่าตัวนี้เข้ากับอ๊อฟมั๊ยครับ” และผมว่าน้องอ๊อฟเป็นคนที่เลือกเสื้อผ้าเก่งวะด้วย หยิบจับตัวไหนก็ดูเหมาะไปหมด , หรือเพราะรักกันเนี่ย อะไรๆก้เลยดูดีไปหมด
“เข้าครับ สวยดี” ผมตอบแบบเดิมซ้ำๆมาสิบกว่าตัวแล้วครับ และทุกตัวที่ตอบไปก็อยู่ในมือผมหมดแล้ว และผมก็กำลังคิดหาคำตอบใหม่อยู่ เพราะถ้าผมตอบแบบเดิมไปว่า เข้าครับ สวยดี พรุ่งนี้น้องอ๊อฟคงได้เปิดร้านขายเสื้อผ้าแน่
“แล้วตัวนี้ละครับ” น้องอ๊อฟพูดพร้อมกับหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวเทา ลายขวางดูภูมิฐานมา แต่ก็นั่นละ น้องออฟจะใส่เองหรือ เหมือนว่ามันจะไม่ใช่สไตล์น้องอ๊อฟเลย
“น้องอ๊อฟใส่แบบนี้ด้วยเหรอครับ” ผมถามกลับไปก่อนที่จะตอบน้องอ๊อฟ
“แล้วคุณเวย์ว่าสวยป่ะครับ”นั่น ไม่ตอบผม แถมถามต่ออีก
“สวยดี แต่ไม่น่าจะเข้ากับน้องอ๊อฟนะครับ” นี่คงเป็นคพูดใหม่ ที่ผมพูดออกมา และเหมือนว่าน้องอ๊อฟจะอมยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากด้วย
“เอาตัวนี้ด้วยครับ” และน้องอ๊อฟก็ส่งเสื้อตัวนั้นให้คนขาย พร้อมกับยื่นเงินให้ไป
“ทำไมไม่เอาเงินพี่ละครับ” ผมแย้งขึ้นทันที เมื่อเห็นน้องอ๊อฟออกเงินเอง
“ไม่เป็นไรครับ ตัวนี้อ๊อฟซื้อให้คุณเวย์” อ๊อฟพูดพร้อมกับส่งเสื้อตัวนั้นมาให้ผม แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย โอ๊ยยยยยยย น่ารักแบบนี้ จะไม่ให้ผมหลงได้ไงละครับ ... อยากจับกอดจูบซะตรงนี้เลยจริงๆ แม่เจ้าประคุณรุนช่อง !!!!! ไม่รู้ว่าคุณเวย์จะยิ้มแก้มแทบปริอะไรขนาดนั้น แค่ชั้นซื้อเสื้อเชิ้ตที่ดูหรู ดูดีและมีสไตล์ให้ตัวนึง ถ้าเทียบกับเสื้อป้าอีกสิบกว่าตัวที่คุณเวย์ถืออยู่ตอนนี้ ราคายังไม่ถึงครึ่งเลย .. คริๆๆ ชั้นฉลาดพอ และก็รู้ว่าการทำตัวให้คนรักคนหลวงมันเป็นยังไง ไม่ต้องใช้เล่ห์ ไม่ต้องเล่นมนต์ ชั้นก็สะกดคนหนึ่งคนอยู่แล้ว
“อ๊อฟว่าเราไปหาอะไรนั่งดื่นกันหน่อยดีมั๊ยครับคุณเวย์ อ๊อฟรู้สึกกระหายน้ำแล้ว” ชั้นพูดพร้อมกับเอามือมาโบกๆอยู่ข้างหน้า พร้อมกับเอามือปัดๆที่คอเสื้อ พอให้เห็นเนื้อหนังมังสาของชั้นกับเนื้อที่ชุ่มเหงื่อ
“น้องอ๊อฟไม่อยากได้อะไรแล้วเหรอครับ” คุณเวย์ถามมาแต่สายตากลับไม่ได้มองหน้าชั้น
“ก็ยังอยากได้อยู่นะ แต่มันร้อนอะ หิวน้ำด้วย” ผมตอบไป สายตาก็มองซ้ายมองขวาทำที
“งั้นเราค่อยมาเดินกันใหม่วันหลังนะ วันนี้กลับไปเปิดแอร์ กินน้ำ กินอะไรให้หายกระหายที่ห้องกันเถอะ” คุณเวย์ตอบผมกลับมาด้วยสายตารบเร้า และลุกลี้ลุกลนเหลือเกิน ..
หึหึ รู้นะว่าคิดอะไร ..
“ก็ได้ครับ , ติดที่ร้อนนะเนี่ย .. เสียรมณ์เลย”
หึหึ 
ไว้เจอกันเมื่อต้องการ ... เด้ออออ
หัวข้อ: [ พี่เลี้ยงสุดซ่าส์ ... ป๊ะป๋าสุดเฮี๊ยว ] หนังสือมาแล้วนะ ได้กันหรือยัง ? (อ่าน 821420 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก