Artiacal 13
ความเดิม
“พี่เต้...”ไอ้พี่เต้มันคว้าตัวผมเข้าไปกอดจากข้างหลัง ผมตกใจหมดเลยครับ แต่จากนี้ไปตะหากที่ทำให้ผมตกใจยิ่งกว่า
“มีน...รู้รึเปล่าว่ากรูคิดยังไงกับมรึง”
...
“แล้วพี่คิดอะไรไรล่ะ ผมเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดไอ้พี่เต้”(เอาตัวรอดไว้ก่อนพ่อสอนไว้)
“กรู...รักมรึง”ไอ้พี่เต้มันพูดแล้วทำหน้าจริงจัง เล่นเอาผมเขินอายราวกับหญิงสาวแรกแย้มที่กำลังมีความรัก
“บ้า...พี่เต้อ่ะ” :-[ผมผลักมันแล้วบิดไปบิดมา(กรูไม่ทันตั้งตัวนะ)
“แล้วมีนล่ะคิดยังไงกับพี่”มันทำสาวตาหวานเยิ้มให้ผม ราวกับจะอ้อนวอน ขอคำตอบจากผม
“ผะ...ผม...ไม่รู้”ผมตอบไม่เต็มเสียง เพราะยังไม่ค่อยเเน่ใจเท่าไหร่
“งั้นลองคิดตามที่พี่บอกนะ ถ้าสมมุติพี่ไม่สนใจเราแล้วไปควงคนอื่นเราจะรู้สึกยังไง”ผมลองคิดตามที่มันบอก ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆผมก็คงโกรธมันมากๆ แล้วก็รู้สึกใจหายหน่อยๆ หรือว่าความจริงแล้วผมจะชอบมันมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ที่ชอบแอบมองมันบ่อยๆ ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่รู้ตัวตนของมัน ตอนที่ยังไม่เคยคุยกัน แต่ผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด ถึงไอ้พี่เต้มันจะทำให้ชีวิตผมวุ่นวาย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็มีอิทธิพลต่อผมอยู่มาก ผมคงจะรักมันจริงๆนั่นแหละ
“ผม...กะ...ก็...รัก...พี่เหมือนกัน”ผมก้มไม่กล้ามองหน้ามัน
“มีน”ไอ้พี่เต้มันทำหน้าตกใจแล้วกอดผมแน่น ก่อนจะยิ้มกว้างให้ผม
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป...”พี่เต้มันให้ผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ พอเปลี่ยนเสร็จไอ้พี่เต้ก็พาผมไปเดินเที่ยวที่ ตลาดคนเดิน
“พี่เต้หมวกนี่เท่จัง”ผมหยิบหมวกมาใส่ให้พี่เต้ก่อนจะทำหน้าสำรวจ
“เป็นไงเค้าหล่ออ่ะดิ”ไอ้พี่เต้มันยิ้มอวดจนน่าหมั่นไส้
“แหวะ ไม่เห็นหล่อเลย”ผมแลบลิ้นใส่ไอ้พี่เต้ ก่อนเดินหนีมันไป มันเลยถอดหมวกแล้ว วางไว้ที่เดิมแล้ววิ่งตามผมมาก่อนจะผลักหัวผมเบาๆ
“พี่เต้อ่ะ...เเต่ไม่นึกเลยว่าคุณชายอย่างพี่จะมาเดินที่แบบนี้เป็นกับเค้าด้วย”ผมค้อนมันหน่อยที่ผลักหัวผม ก่อนจะพูดผมแขวะมัน
“เอ้า พี่เป็นคุณชายติดดินไง 555”พี่เต้หัวเราะดังลั่น แล้วยิ้มให้ผม ผมชอบรอยยิ้มของพี่เค้าจัง
“เหรอคร้าบ พี่เต้ผมอยากกินลูกชิ้น”ผมอ้อนมันให้ไปซื้อลูกชิ้นให้ ซึ่งมันก็ตามใจผมเต็มที่ ผมเดินดูของกับมันไปเรื่อยจนจวนจะมืดแล้ว ไอ้พี่เต้มันก็เลยขับรถไปส่งผมที่บ้าน
“อากาศดีจัง”พี่เต้ขับรถช้าๆ ชมบรรยากาศไปเรื่อยๆตอนนี้ รถแทบไม่มีเลยครับ
“งั้นพรุ่งนี้ไปขับรถเล่นกันมั้ย”พี่เต้พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“อื้อ”ผมกอดเอวไอ้พี่เต้แล้วซึมซับความสุขไปเรื่อยจนถึงบ้าน
“ผมเข้าบ้านแล้วนะ”ผมลาพี่เต้
“อื้ม ฝันดีนะครับ”พี่เต้หอมแก้มผมเบา ทำให้ผมเขินจนแทบทำอะไรไม่ถูก
“พี่เต้...”ผมเรียกพี่เต้เบาๆ
“ครับ”มันทำสีหน้าอ่อนโยนรอฟังว่าผมจะพูดอะไร
“ขับรถดีๆนะ แล้วก็ฝันดีด้วย”ผมหอมแก้มมันแล้วก็วิ่งเข้าบ้านไป แล้วไปนอนกลิ้งเหมือนคนบ้าอยู่บนเตียง
................
ทุกคนคิดว่าทั้งหมดนี่มันเรื่องจริงเหรอ
หยุด.................
ถ้าทุกคนกำลังคิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ล่ะก็............
เลิกคิดไปได้เลยนะครับ...
ถ้าไอ้พี่เต้มันดีขนาดนี้ล่ะก็ ผมคงไปหาน้ำมนต์มาสาดใส่แล้วแหละ เพราะมันผีเข้าชัวว์
ตอนนี้ผมมั่วขึ้นเองครับ 5555 อันนี้เป็นตอนเล่นๆครับของจริงยังไม่มา
สรุปเเล้ว artical 13 นี้มีไว้ให้ทุกคนอ่านเล่นครับ 5555
ฟิ้ว

และสุดท้าย
ไอ้มีนคนนี้ก็โดนรีดเดอร์รุมกระทืบ :sad2:เพราะหลอกลวงให้อ่านมาได้ตั้งนาน เดี๋ยวเอาตอนจริงๆ
มาให้ครับ คิคิ

(หัวเราะแบบชั่วร้าย)