บุพเพวายร้าย(สอง)
พิเศษ.30%
อิงเทพ
- - - - -
ผมมองซ้ายมองขวาก่อนที่จะเลี้ยวรถออกถนนใหญ่ ทางหลอดโปร่งอย่างที่เวลา ตี 3 ควรจะเป็น ผมจึงค่อยข้างเหยียบเท่าที่ต้องการได้จะให้ไต่เป็นเต่าได้ยังไง วัยรุ่นมันต้องใจร้อน
“ เดี๋ยว กรูโทรหาเมลล์ก่อน
เว้ย!” ไอ้บอยที่เมาแทบหัวทิ่มพูดถึงผู้หญิงที่มันเพิ่งขอเบอร์มาได้ (มันนั่งข้างๆผม)
“ ไอ้กรมรึงช่วยออกไปห่างกรูหน่อยได้ป่ะ” ไอ้ชาว่าขยับตัวหนี ไอ้กรจนแทบจะติดกับประตู ผมมองพวกมันผ่านกระจกหลังแล้วยิ้มเป็นงี้ทุกทีสิพวกมรึง!
“ ไม่ได้ กรูอยากลูบๆคลำๆแฟน” ไอ้กรว่าทำหน้ากรุ่มกริ่ม ตาเยิ้มซึ่งมันจะไม่ได้เกิดจากเหล้าเพียงอย่างเดียว
“ ใครแฟนมรึง เดี่ยวปั๊ดเหนี่ยว” “ เขาว่า ผู้ชายตบแปลว่าผู้ชายรัก” ไอ้กรน้ำเน่าไม่เลิก ผมเป็นเพื่อนมันยังอายแทน ไอ้หน้าด้าน!
“ เหี้ย! มือมรึงเอาออกไป ก่อนที่กรูจะหมดความอดทน” “ มาม่ะที่รักมาหอมที” ไอ้กรว่าพร้อมทั้งยืนหน้าไปจะจูบไอ้ชา มือก็พยายามจับหน้าอีกฝ่ายทั้งที่ไอ้ชาพยายามหันหนาหนี แล้วไอ้ชาก็
ผวักะ!? กำปั้นตบเข้าหน้าไอ้กรเต็มๆ
“ โอ๊ย!!” ไอ้กรร้องเสียงหลง เอามือลูบแก้มตัวเอง(หน้ามันบอกว่ามันเจ็บจริงครับ)
“ 555++” (ผมกับไอ้บอย)
“ แม่ง ลูบจกกรูอยู่ได้” ไอ้ชาว่าหันหน้ามองออกไปนอกรถ หน้ามันดูบูดบึ้ง แต่ผมพอรู้ว่ามันกำลังเขิน ผมรู้ว่าไอ้ชามันก็มีใจให้ไอ้กรเหมือนกัน แต่ด้วยทิฐิที่มันตั้งของมันเองแหละ ที่ทำให้มันไม่กล้ายอมรับไอ้กร ผมเคยให้คำแนะนำไอ้กรว่ามีทางเดียวที่มันจะลงเอยกับไอ้ชา คือ ปล้ำ แต่ไอ้กรมันไม่กล้า อย่างดีก็ได้ทีหยอกทีจริงแบบนี้ มา3 ปีเห็นจะได้
ไอ้กรมันก็เก่งแต่ปาก แบบที่เขาว่าหมาเห่ามักไม่กัดมั้ง จะว่าก็เพราะรักจริงที่แหละที่ไม่กล้าทำ ไม่กล้าทำร้ายน้ำใจคนที่ตัวเองรัก
“ มรึงใจร้ายวะชา ตบผัวในอนาคตตัวเองได้
เจ็บนะเว้ย! ไม่เชื่อลองมาดูเด่” ไอ้กรว่าอ้อนๆ ไอ้ชายังเฉยอยู่ ส่วนไอ้บอยตอนนี้หลับไปแล้ว
“ ช่างหัวมรึงดิ” (เสียงอ่อน)
“ .....................” พอไอ้กรเงียบไปสักพักไอ้ชาก็หันกลับมาดู
“ เจ็บจริงดิ?” “ จริง” ทำเสียงอ่อยๆให้ดูน่าสงสาร ไอ้กรโคตรมารยา
“ มาดูดิ” ไอ้กรค่อยๆหันหน้าไปหาไอ้ชา
“ แดงจริงด้วย”
“ ใช่ไหมล่ะ พรุ่งนี้หมดหล่อแน่”
“ ก็ดี มรึงจะได้ไม่ต้องทำเจ้าชู้กับใคร” ไอ้กรพูดพลางมองจ้องแก้มไอ้กร โดยที่มันไม่รู้ตัวเลยว่าพูดอะไรออกมา
“ จะไปเจ้าชู้กับใครได้ แฟนก็มีแล้ว” ไอ้กรว่าสบตาไอ้ชา จนหน้าไอ้ชาค่อยๆแดงขึ้น จากที่แดงเพราะเหล้าอยู่ก่อนแล้ว
“ ...................” (ไอ้ชา)
“ เมื่อไรวะ จะใจอ่อนสักที อยากมีเมียเต็มแก่แล้ว” (ไอ้กร)
“ ชาติหน้า ตอน 2 ทุ่ม” ไอ้ชาพูดเร็วจนแทบจะสำลัก
“ เป็นชาตินี้ตอนตี 3 ได้ไหมวะ?” ไอ้กรพูด อมยิ้ม
“.....................” (ไอ้ชา)
ดูท่าอีกไม่นานไอ้กรคงได้สมหวังแน่ๆ เพราะไอ้ชาก็มีใจเห็นๆรอก็แต่ให้ยอมรับตัวเองว่ามันเองก็ชอบไอ้กรเหมือนกัน
ผมหันกลับมา
แต่!??
“ เฮ้ย!!??” ( ผม)
เอี้ยด!!??
เบรกเต็มเท้า หัวใจเต้นระรัวเหมือนกลองที่ตีกระหน่ำ
“ ไอ้อิง!”(ไอ้กรไอ้ชา)
“ ไ ร ว ะ” ไอ้บอยงัวเงียขึ้นมา
“.............................”
เมื่อกี้พอผมหันมา ก็เห็นคนอยู่หน้ารถผมรีบเหยียบเบรก แต่คนก็ล้มลงไปแล้ว แต่ผมมั่นใจว่าได้ชน
“ คน!?” ผมว่า
“............ชนป่าววะ?” ไอ้กรถาม
“ คิดว่าไม่” ผมบอก แล้วเปิดประตูรถออกไปดู โดยมีไอ้กร ไอ้ชาตามไปติดๆ
“.................” ผู้ชาย เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว สะพายเป้สีดำนอนไม่มีสติอยู่ห่างจากรถผมราว 2 ฟุต จากภายนอกคิดว่าผมไม่ได้ชน ผมพ่นลมหายใจด้วยความโล่งอก ที่ไมได้ชน ผมก็ว่าแล้วไม่ได้ชนจริงๆเพราะถ้าชนผมต้องรู้สึก
“ เอาไงดีวะ?” ไอ้กรถาม ไอ้ชาย่อตัวลงไปดู
“ นี่มัน...?” ไอ้ชาว่า เงยหน้ามองพวกผม
“ อะไร?” (ไอ้กร) ไอ้บอยเปิดประตูรถออกมา เดินเซขวาทีซ้ายทีออกมา
“ มรึงขับรถชนคนหรือวะไอ้อิง” ผมไม่ได้สนใจไอ้บอยสักเท่าไร แต่สนใจคนที่นอนอยู่มากกว่า ผมก้มลงไปพลิกตัว ให้เห็นหน้าชัดๆ
ตกใจพอดูพอรู้ว่าเป็นใคร
“..................”(ผม)
“ นี่มันเด็กคนนั้นนี่หว่า” ไอ้ชาว่า “ คนที่ช่วยกรูเมื่อคราวนั้น ชื่อจุมใช่ไหมวะ?”
คนที่ช่วยไอ้ชาจากการโดนข่มขืน คราวที่ผมพวกไอ้วุฒิรุมที่ผับ
“ จุม” ผมตอบ ไอ้กรหันมามองผม
“ แล้วเอาไง?” ไอ้กรถาม ผมให้ไอ้ชาลองปลุกดู แต่จุมไม่ตื่น...ยังไงก็ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้ไม่ได้แน่
“ เดี๋ยวพาขึ้นรถไปก่อนค่อยว่ากัน” ผมว่า ไอ้กรกับไอ้ชาก็เห็นด้วย
“ เดี๋ยวกรูเอง” ไอ้กรพูดแล้วอุ้มจุมขึ้นก่อนที่จะพาเข้าไปในรถ โดยวางไว้เบาะหลัง
“ ผอมวะ” ไอ้กรว่า ผมหันไปหาไอ้บอย มันเดินลิ่วไปไกลแล้ว ผมเลยวิ่งไปตามมัน
“ ไอ้บอย รถอยู่ทางนี้ มรึงจะไปไหน?”
“ ไม่รู้วะ 555+” ไอ้บอยว่าหัวเราะ อยากจะชกหน้ามันจริงๆตอบได้กวนตรีนมากๆ แต่ทำมันไม่ลงไม่อยากถือสาคนเมา
“ มาๆกลับรถ” ผมลากไอ้บอยให้ตามมา
“ เป็นห่วงกรูเหรอ รักกรูจัง เดี๋ยวว่างแล้วให้แม่มาขอ”
“ เออๆ ให้มรึงส่างเมาก่อนเถอะ แล้วค่อยมาขอกรู” ผมบอก พูดเอออ้อห่อหมกไปกับมัน
“ 55++” ไอ้บอยหัวเราะอีก และที่สุดผมก็ลากมันมายัดใส่รถจนได้
“ พาไปไหนดีอิง?” ไอ้ชาถามเมื่อผมกลับมานั่งที่สารถีแล้ว
“ ไปแมนชั่นมรึงได้ไหม?” ผมถาม แต่ก็ขับรถมุ่งหน้าไปแมนชั่นไอ้ชาแล้ว
“ ตามนั้นแหละ” ไอ้ชาว่า ให้จุมพิงไหล่ (จุมนั่งกลางระหว่างไอ้ชากับไอ้กร)
“ ไหงน้องเขามาเดินให้รถชนตอนตี 3 ได้วะ?” (ไอ้กร)
“ กรู ยัง ไม่ ได้ ชน” ผมย้ำ
“ เออนั่นแหละ”(ไอ้กร)
“ สงสัยเพิ่งออกจากผับเหมือนพวกเรามั้ง” ไอ้ชาออกความเห็น
“ มาผับขนข้าวของมาจนหนักเป้ขนาดนี้กรูว่ามันไม่ใช่แล้วมั้ง” ไอ้กรบอก เป้จุมวางอยู่บนตักมัน ซึ่งผมก็เห็นด้วย
-- --
30% แล้วเน้อ ไม่รู้ว่าลืม อิงเทพ พี่ชายชิดชนกไปแล้วหรือยัง?
ชา คือนายที่จะโดยปลั๊กลากไปข่มขืนแต่จุมช่วยไว้ ลืมยังเอย??