ทั้งๆที่อ่านแล้วก็รู้สึกขัดใจไปหมด ทำไมตัวละครแต่ละตัวไม่ได้ดั่งใจเลย
แต่ก็ยังติดตามไม่เคยหายไปไหน
คิดว่า เสน่ห์ของเรื่องนี้คงเป็นความเป็นมนุษย์ของตัวละคร
ไม่ว่าจะเป็น น้องจุม พี่วุฒิ พี่ชนะ พี่แบงค์ และก็น้องจักร
เพราะคนจริงๆ ไม่มีใครที่เป็นคนดีไปเสียหมด ต้องมีมุมมืดของตัวเองกันมั่งแหละ
อยู่ที่ว่าจะแสดงออกให้เห็นหรือซุกซ่อนเอาไว้
ในบุพเพภาคแรก ยังไม่ค่อยชัด เพราะตัวหลักคือจุมกับพี่วุฒิ
แต่พอเทียบกับภาคสองก็ชัดขึ้นมาเลย
โดยเฉพาะตัวละครหลักของภาค2 "ชนะ"
ในภาคแรก ชนะ คือเพื่อนที่ดี มีเหตุผล เรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่ดูแล้วเป็นคนดีขาวสะอาดสุดๆแล้ว
แต่ในภาคสองที่เจาะลึก เน้นไปที่ตัวชนะจริงๆ
ก็ทำให้เห็นว่า ชนะก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเหมือนกัน
ที่เมื่อเกิดเหตุสะเทือนอารมณ์ในชีวิต ก็สามารถผิดเพี้ยน เลยเถิดได้มากขนาดไหน
คนที่บางครั้ง ยิ่งทำผิดก็ยิ่งถลำลึกขึ้นทุกที
ความสมจริงตรงนี้มั้งคะที่เป็นสเน่ห์ให้ ติดตามไม่ยอมวาง ทั้งที่ ยิ่งอ่านก็ยิ่งขัดใจ 55
นับถือในความกล้า แล้วก็ความสามารถของท่านเจ้าหญิงจริงๆ ค่ะ
(เป็นคนที่มุ่งมั่นมากๆ เพราะไม่หลงไปตามกระแสของแฟนๆ มุ่งไปตามทางที่คิดไว้ตลอด^^)
รอคอย และก็ติดตามตอนต่อไปค่ะ อยากรู้เหมือนกัน ว่าชีวิตของน้องๆ จะลงเอยอย่างไร
เป็นละครชีวิตที่เข้มข้นสุดๆ