พออ่านถึงตรงที่ว่า
"ขนาดแม่พี่ยังไม่เคยว่าพี่" นี่ตรงนี้รู้เลย
ว่าพ่อกับแม่วุฒิมันปล่อยปะละเลยลูกมันขนาดไหน
ตัวเองมีความผิดก็ไม่กล้าที่จะอบรมสั่งสอนลูกเอาแต่ตามใจกลัวลูกโกรธเกลียดตัวเอง
อ่านไปอ่านมารู้สึกว่าวุฒิมันน่าสงสารมากเลย
เหมือนคนที่โหยหาความรักความอบอุ่น
ไม่เคยได้ความอบอุ่นจากพ่อแม่
ก็เลยเข้าใจว่าสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัว
สิ่งที่เห็น ที่ได้ยิน ที่รับรู้ตั้งเเต่เด็ก
มันหล่อหลอมออกมาให้เป็นในแบบที่เป็นอยู่
หัวใจที่บิดเบี้ยวผิดรูปร่าง อารมณ์ร้อนรุนแรง ขี้หวาดระแวง
กลัวการหักหลัง จนต้องทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะไม่ต้องพบเจอกับสิ่งเหล่านั้น
รู้สึกเลยว่าวุฒิมันยังเป็นเด็กที่ยังไม่โตมากและขาดการยั้งคิดอย่่างรุนแรง
ซึ่งความผิดตรงส่วนนี้เป็นของพ่อกับแม่มันอย่างไม่่ต้องสงสัย
และในส้่วนที่เป็นเหตูการณ์ปัจจุบันที่เกิดขึ้น
มันน่าที่จะได้รับบทเรียนที่มากกว่านี้มาก
เพื่อที่จะได้รู้สึกและปรับปรุงตัวเองให้ใกล้เคียงกับคนมากขึ้น
ไม่งั้นแล้วมันก็จะไม่รู้จักโตสักที
เพราะมันจะวนเข้าสู่วงจรอุบาทย์เดิมที่ไม่อาจหลุดพ้น
ที่จะทำให้เจ็บปวดกันทั้งสองฝ่าย
เพราะมันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ได้เห็นอยู่หลายครั้งตั้งแต่ต้นเรื่อง
ก็หวังแต่ว่ามันจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ปล.ตอนนี้จะยังไม่อยากด่าไอ้พี่แบงค์เจ็บใจมันอุตส่าห์แอบเชียร์เงียบ ๆ เลวได้อีกสมมันแล้วไปอยู่กับอิพี่เจนไปสมกันดี
ปล.2 เจ้าหญิงทำให้ตัวละครมันมีมิติในตัวมันเองมากขึ้นเรื่อย ๆ เก่งขึ้นอีกแล้วนะเนี่ย
มันไปด้วยตัวของมันโดยไม่ออกนอกเส้นทางเลยอ่ะ
ปล.3 สู้ ๆ ครับเป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4460858 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก