แอบอ่านเรื่องนี้มานานยังไม่เคยเม้นเลย....ขอโทษครับ แหะๆ
คุณเจ้าหญิงเก่งมากมายที่เขียนให้ได้ลุ้นกันทุกตอน...จนบางตอนไมเกรนขึ้นกันเลยทีเดียว
ภาคแรกยังรอน้องจุมกลับมาสานต่อความเจ็บปวดอีก....อิอิ(แต่ไม่เอาเจ็บตัวแบบคราวที่แล้วนะ สงสารอ่ะ)
ส่วนภาคสองนี้....บอกตามตรงนะครับ ทั้งชนะ แบงค์และจักร คงเจ็บปวดกันอีกนาน
ชนะทรมานจากการกระทำของตัวเองที่ไม่รู้จักยั้งคิดทั้งกับแบงค์และจักร จนกลายเป็นปมของความผูกพันธ์ที่แก้ไม่ได้
น้องจักร น่าสงสารที่ต้องกลายเป็นแพะรับปาบจากใครก็ไม่รู้ ที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวดและกลืนไม่เข้าคายไม่ออก...น่าสงสารมาก
แบงค์....ผมคิดว่าไม่ใช่ไม่รู้ตัว...แต่เพราะรู้มากเกินไปตะหาก...ตัวเองเลยต้องตกอยู่ในสภาพ กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง ทรมานที่สุดกับคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองควรอยู่จุดไหนของความสัมพันธ์...ที่ยังหาคำว่ามั่นคงไม่เจอ...อย่าลืมว่าแบงค์คือผู้แบกรับความเจ็บปวดของจุมมาก่อนนะครับ ไม่รู้สิครับสำหรับผม แบงค์ ไม่สมควรเป็นผู้ผิดหวังและเจ็บปวดตลอดกาล ผมสงสาร ในชีวิตจริงถ้าเจอแบบแบงค์ซักคน...คนๆนั้นคงโชคดี เจ้าหญิงอย่าลืมแบงค์น้า ( รู้แล้วล่ะสิว่าผมอ่ะ FC แบงค์เต้มตัว ฮ่าๆๆๆ)
แต่จะให้ดีล่ะก็ ตอนหน้าแบงค์ของผมคงไม่หายเข้ากลีบเมฆอีกนะ....ชนะ แบงค์ จักร ถ้าจะรักกันสามคน ก็ไม่แปลกนี่ เพราะรัก เรากำหนดมันเองอ่ะ อิอิ