บุพเพวายร้าย
29.(20%)
ตอนเช้าผมตื่นมา มาก็ปาไป 9 โมงครับ ตื่นได้ไม่มีใครปลุก ไม่มีเสียงนาฬิกา เมื่อคืนนอนรวดดียวถึงตอนนี้ 9 โมง ตอนที่ตื่นไม่ได้นอนบนพื้นเหมือนเมื่อคืนแต่อยู่บนเตียง ส่วนฟูกและที่นอนปิกนิกก็ถูกเก็บไปแล้ว พี่วุฒิไม่ได้อยู่ในห้อง?
“ ....................” ผมลุกขึ้นมานั่งทั้งหัวยุ่งๆ คิดว่าพี่วุฒิคงจะอยู่ข้างล่าง พอตื่นมาผมหิวข้าวท้องร้องยังกะฟ้าถล่ม คงต้องลงไปข้างล่างกินข้าว …
ผมลงจากเตียงจะเข้าห้องน้ำ
โครม! ตัวผมหล่นนั่งพับอยู่กับพื้น ขาก็ไม่มีแรง ก้นที่ระบมกระแทกกับพื้น ไม่ถึงกับร้องไห้แต่น้ำตาเล็ดเพราะเจ็บครับ
แกร๊ก! ประตูเปิดออก ผมหันไปมองพยายามจะยิ้มให้รู้ว่า ‘ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับผมแค่ล้ม’ แต่ยิ้มไม่ออก พี่วุฒิเดินเข้ามา แล้วมาพยุงผมที่นั่งกับพื้น
“ เป็นไร?” พี่วุฒิถามพยุงผมพามานั่งบนเตียง
“ ...................ขาไม่มีแรงครับ” ผมตอบ ก้มหน้า ไม่อยากบอกครับแต่ไม่กล้าโกหก
“ ทำไม!”“ ......................”
“ อยากให้ขึ้นเสียงใช่ไหม ที่ไม่ตอบ” ผมส่ายหน้า
“ มันก็มักจะเป็นแบบนี้แหละครับ ถ้ามีอะไรกับพี่วุฒิ” ผมมองหันหน้ามองโต๊ะ เห็นโทรศัพท์แล้วนึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหาพี่แบงค์
“ เมื่อคืนวานไม่เห็นเป็น”
”วันนั้นครั้งเดียว แต่เมื่อคืน 3 ครั้ง” เสียงผมพึมพำหมือนพูดคนเดียว และยังยืนทั้ง 3 ครั้งเลยด้วย แต่ผมไม่ได้พูดครับ เพราะคิดว่าพี่วุฒิก็น่าจะเข้าใจ
“ มรึงเรื่องมากจริงๆ”
“เดี๋ยวกรูพาไปอาบน้ำ จะได้ลงไปกินข้าว”
“ แล้วแม่ละครับ?”
“ ไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง แต่ก็ทำกับข้าวไว้ให้” พี่วุฒิกอดเอวผม ตัวก้มลงช้อนใต้เข่าผม
“ พี่จะทำอะไรครับ?!” ผมถามขยับตัวหนีเล็กน้อย
“ อุ้มมรึงไง จะพาไปล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ”
“ ไม่ต้องครับ!”
“ อย่ามาทำปากเก่ง เมื่อกี้ลงไปกองกับพื้น เห็นแล้วกรูสังเวช”
“................” ผมปิดปากเงียบครับ เพราะถูกต้องทุกคำ
แล้วให้พี่วุฒิอุ้มไปห้องน้ำ ผมแปรงฟันเอง แต่พี่วุฒิอาบน้ำให้ ผมแค่ยืนเฉยๆครับ หน้าพี่วุฒินิ่งมากเลยครับ ไม่เหมือนผมเลยที่เอาแต่หน้าแดง ก็ตัวผมมันไม่ปกติครับ มีรอยแดงๆเต็มไปหมด พอก้มหน้าลงจะเห็นชัดเป็นพิเศษก็ตรงหน้าอกนี่แหละ ผมเลยเงยหน้าดีกว่า
“ พี่ครับ” ผมถามยังเงยหน้ามองเพดานห้องสีเปลือกไข่เข้มๆ
“อะไร?” พี่วุฒิหยุดมือที่จับฝักมือที่กำลังน้ำล้างสบู่หลังผม
“ ขอบคุณนะครับ”’ผมบอกก้มหน้าลงมา พี่วุฒิทำหน้านิ่งเหมือนเดิมครับ แต่เหมือนอึ้งมากกว่า
“ ก็มรึงเป็นเมียกรู”
“………………………” เขินครับ เขินจนลืมเวลาว่าพี่วุฒิอาบน้ำให้เสร็จตอนไหน?
..
..
หลังจากใส่เสื้อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จะลงไปกินข้าว แต่พี่วุฒิสิครับจะอุ้มอีกแล้ว
“ ไม่ต้องอุ้มหรอกครับ พี่วุฒิอุ้มผมแล้วผมรู้สึกเขิน” ผมบอก
“ ..................” พี่วุฒิหันมามองผมที่ยืนห่างกันราว 1 ฟุต
“ มรึงนิทั้งโง่ ทั้งบ้า!”“....................”
“ เอ้าไม่อุ้มก็ไม่อุ้ม” พี่วุฒิว่าแล้วหันหลังให้ผม “ ขึ้นมากรูจะแบกมรึง จะได้ไม่ต้องมาคงมาเขิน”
นั่นมัน ไม่ได้ต่างกันเลย
“ ชักช้า” พี่วุฒิเสียงเริ่มหงุดหงิด ผมกอดคอพี่วุฒิจากด้านหลังตามที่สั่งคำ เสียงดังทำให้ตกใจครับ
“ ....................”
“ไม่รู้กรรมเวรอะไรของกรู มีเมียก็ห้ามเอาถึงใจ ทำแรงก็ไม่ได้ ทำหลายครั้งก็ต้องลำบากรูอีก” พี่วุฒิพูดเสียงดังเดินลงบันได้ ผมได้แต่ฟังครับเพราะรู้สึกว่าไม่ควรพูดอะไรเลย สุดท้ายพี่วุฒิก็ทำแรง และเท่าที่ต้องการอยู่ดี
พี่วุฒิพาผมเดินจากห้อง ลงบันได้เลี้ยวขวาเข้าห้องครัว บนโต๊ะกลางห้องมีอาหาร 2 สามอย่างถูกวางไว้แล้วครับ ข้าวก็ตักไว้แล้วด้วย พี่วุฒิวางผมลงบนเก้าอี้ และก็นั่งข้างผม
แม่ทำไข่เจียวหมูสับ ปลาทูทอด น้ำพริกกระปิ และมีผักต้มอีก 3 อย่างครับ
“ กรูไม่ได้แบกมรึงมาฟรีๆนะ แกะปลาให้กรูด้วย” พี่วุฒิบอก ผมหันหน้าไปมอง พี่วุฒิมองกลับแล้วตักปลาทูใส่จานผม
“ เร็วๆด้วยกรูหิวข้า ว” พี่วุฒิกำชับ
“ .....................” ผมไม่แน่ใจพี่วุฒิแกะปลาไม่เป็นหรือขี้เกียจ ไม่ได้ถามครับเพราะดูเหมือนพี่วุฒิไม่อยากให้ถาม เพราะก้มหน้ากินข้าวไข่เจียวไปพลางๆเหมือนรอผมแกะปลาเสร็จ(มีบรรยากาศเหมือนกับว่าถ้ามรึงพูดอะไรอออกมาล่ะก็ มรึงเจ็บตัว มาคิดๆดูแล้วคงไม่มีใครหรอกครับที่แค่ปลากินเองก็ทำไม่เป็น)
ผมใช้ช้อนส้อมแกะปลาทูให้พี่วุฒิไม่นานครับ สบายอยู่แล้วแค่นี้เอง แล้วก็ตักเฉพาะเนื้อปลาคืนให้พี่วุฒิ แต่พี่วุฒิตักอีกตัวใส่จานผม?
“ตัวนี้มรึงแกะกินเอง” พี่วุฒิบอก
“ครับ” ผมยิ้ม
“ ..........................”
โรคเลื่อนไม่ได้กำเริบเน้อเจ้าค่ะ พอดีอออกไปนอกบ้านแล้วลืมไดล์เสียอย่างงั้น ในเครื่องมีอค่ะนี้เจ้าค่ะ แต่บ้าอยากลง ไม่ผิดใช่ไหม? 
ปล.
ท่านน้องทั้ง2เจ้าหยิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เราตามมาจากเดกดีอ่า
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลย
เปนกำลังใจอยู่นะ 
รอเรื่อง คริส x นัท อยู่นะ
ติดตามเหมือนกัน 55
ช่วยอัพหน่อยนะ รักนะ จุ๊บ ๆ 
เจ้าหญิง เราตามมาจากเด็กดี
แหะๆ พอดีเราเพิ่งจะสมัครอ่ะ
เจ้าหญิงสู้ๆๆๆน่ะ เราเป็นกำลังใจให้
เจ้าหญิงมาอัพเร็วๆน๊าา
เรื่องพิมพ์ผิดคนเรามันก็ต้องมีกันมั่งแหละ อย่ากังวลไปเลย
FIGHTING!!!!!!
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4464018 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก